nideggen mtb

Nideggen trails

Nideggen trails

Er was eens een tijd dat Nideggen een werkelijk prachtige rond rit te bieden had met heel veel variatie erin. Helaas, door de jaren heen, zijn er steeds meer stukje van af gesnoept door sluiting of verbod om er te fietsen. Nou was het nooit helemaal legaal, maar er werd dermate veel gefietst dat we niet helemaal zeker wisten hoe “illegaal” het allemaal was. Nu is dat toch echt anders.

De GPS die we altijd volgenden en ook deelden is niet meer te rijden. Er staan nu namelijk zeer duidelijke hekken met nog veel duidelijkere verbodsborden. Niet alleen voor de mountainbiker overigens, ook paardrijders zijn niet meer welkom in een groot gedeelte van het bos!

nideggen mtb

Toch heeft Nideggen nog steeds best erg leuke dingen te bieden!

De wel bekende stenen drop met de daaropvolgende rockgarden: Verboden. De mooie route waarbij je door prachtige rotsformaties komt: Verboden. Dat brengt ons bij wat (ogenschijnlijk) nog wel open is en waar duidelijk veel gereden wordt met de mtb.

nideggen mtb trail

Veel Technische secties

Waar we altijd de auto parkeren bij het meer in Kreuzau begint direct de klim helemaal naar de top, daar lag altijd al een erg leuk bikepark achtige afdaling met van alles en nog wat erin. Meerdere drops, kombochten, veel stenen en wortels. Deze afdaling is nog best lang ook aangezien je helemaal in het dal weer uit komt.

Iets verderop, na dezelfde klim lag altijd een leuke (kortere) afdaling met een toffe technische sectie over een grote rots, deze wordt nog steeds veel gereden en is inmiddels ook verlengt. Direct bij de start van deze trail is nog een trail gemaakt, welke ook veel gereden word. Leuke secties erin met rotsen, een dropje en lekkere bochten waar je heerlijk doorheen kan knallen!

nideggen mountainbike

De Kappel trail

Voor de Kappel trail moet je iets verder richting het zuiden welke je via de Panoramaweg kan bereiken. Direct achter de Kappel start de trail met een lekkere rots roller. De trail is relatief kort maar verrast je meerdere keren met best technische secties over rots stukken en krappe bochten. Zeker de moeite waard om hiervoor even om te rijden.

Al met al minder dan voorheen te rijden dus, toch zeker de moeite waard voor de broodnodige afwisseling ten opzichte van Witten en Solingen bijvoorbeeld!

Check voor de zekerheid lokaal of het op dat moment mag om er te mountainbiken, de Duitse wetgeving is aan verandering onderhevig namelijk. Blijf zeker weg uit de gebieden waar duidelijk staat dat je er niet mag fietsen, je kan het niet missen overal zijn duidelijke hekken met borden geplaatst.

nideggen rots enduro

Col de Mille Zwitserland Enduro

Trail Review Col de Mille

Trailreview: Col de Mille Zwitserland

De Col de Mille is eigenlijk een van onze vaste uitstapjes als we weer op bezoek zijn bij MTBVerbier aan het einde van het mountainbike seizoen. De grote vraag is: Wat maakt de Col de Mille zo de moeite waard? Om je eerst even uit de droom te helpen: Er gaan geen liften naar de Col de Mille :(, althans niet als wij er zijn, dat betekend dat we er zelf heen moeten klimmen. Gelukkig hoeven we niet het hele eind te klimmen en worden we met de bus en trailer omhoog gebracht, waardoor we enkel nog de laatste 500 meter moeten klimmen naar de top van Col de Mille. Die laatste 500 meter zijn nog best pittig te noemen! We zitten al op hoogte en klimmen naar een kleine 2500 meter hoogte. De shuttle brengt ons in dit geval naar ongeveer 2000 meter, de fiets op en via dubbeltracks pakken we de eerste hoogte meters. Onze enduro bikes klimmen wel aardig maar zijn toch echt voor de afdaling gemaakt, het klimmen begint z’n tol te eisen en redelijk buiten adem word de klim onderbroken door een leuke traverse langs de bergketen op. Ben je er dan? Nee, dat ben je niet!

Col de Mille trail review

Na de traverse komt er nog een stuk met dubbeltracks die leidt naar het laatste stuk van de klim. Het mooie aan dit punt is dat je het einde van de klim al kan zien: Het grote kruis boven aan de top. Het nadeel is dat dit ook gelijk het zwaarste stuk is om te beklimmen. Er zijn 2 opties hier, de hike a bike optie of wat tegenwoordig bekend staat als de E-MTB optie. De hike optie is een goede 150 meter verticaal over smalle trails, relatief de kortste afstand, fietsen is hier geen optie. De E-MTB optie is zoals de naam doet vermoeden met de E-MTB te fietsen, echter deze optie is met de E-MTB al lastig en voor ons met een normale Enduro mountainbike eigenlijk ook gewoon weer een hike optie 😉 minder steil maar qua afstand langer….

Col de Mille hike and bike
Col de Mille Zwitserland Enduro

De Top van de Col de Mille

Op het moment dat we eigenlijk nergens meer zin in hebben worden we getrakteerd op een waanzinnig uitzicht, dit doet wat met je humeur in positieve zin. Wat een vergezichten, je kijkt 2 prachtige valleien over en dat maakt dit echt een perfect moment om even rustig te gaan zitten. Even weer op krachten komen door wat te eten en te drinken. Geniet van uitzichten op de Gletser, de vallei van Bagnes en met wat inbeelding is zelfs de top van de Mont Blanc te zien. Een jasje mee is hier zeker een must aangezien de wind van alle kanten vrij spel heeft en zeker aan het einde van het seizoen kan het al koud zijn.

Col de Mille trails in Zwitersland
Col de Mille Zwitserland trail rijden

Wat de Col de Mille zo episch maakt

We zijn hier natuurlijk niet voor de klim noch het uitzicht, hoewel het uitzicht de klim wel goed maakt. Het gaat ons om de afdaling van 2500 meter helemaal naar het dal wat op ongeveer 800 meter ligt. Het toffe is dat je al kan zien waar je naar toe gaat, er liggen alleen nog een heleboel trails tussen jou en het eindpunt. Het Epische van de Col de Mille afdaling is de bizarre variatie aan dikke trails, mooie uitzichten en prachtige kleine bergmeertjes.

Je start met een mooie trail die je langs de bergwand voert. Het kan hier, zeker in deze tijd van het jaar, al wat gladder zijn dus goed kijken naar de condities van de trail en daar je snelheid op aanpassen.

Wanneer we net gewend zijn aan de afgronden komen we op een soort vlakte met veel grote stenen en technische stukken, hier en daar een klimmetje, we slaan rechts de berg om en BAM een dikke ridge-line rijdt die lijkt te eindigen in de vallei! Na deze ridge-line draaien we weer weg van het dal om de afdaling nog langer te maken!

Na nog een fantastisch stuk met weer die grote stenen en technische stukken zien we aan de rechterkant een prachtig meertje tegen waar je, als je zin hebt even kan skinnie-dippen! Normaal zijn hier niet al te veel mensen 😉 dat skinnie-dippen kan een lekkere voorbereiding zijn voor de grote hoeveelheid switchbacks die je vanaf hier te wachten staan. Het word namelijk alleen maar mooier en technischer aan trails!

Col de Mille Verbier

Onder de boomgrens, daar ligt het echte werk

We duiken na nog wat leuk traverse werk de bossen in, vanaf hier word het steiler en hier begint de oneindigheid aan switchbacks! In het naseizoen kunnen de trails nog steeds erg stoffig en glad zijn door het losse zand. De handjes beginnen al lekker te verzuren, toch hebben we die echt nog even nodig want het wordt steeds steiler en niet alleen steiler, het gaat van links naar rechts, bocht na bocht, hard naar beneden. De secties zijn her en der onderbroken door wat bergwegen zodat we even de handen kunnen wapperen en een slok water nemen. Het laatste lange stuk was vroeger een soort snelweg door het bos heen, daar zijn inmiddels allemaal bochten in gemaakt om de snelheid er iets uit te halen. Ondanks de bochten is het hier nog steeds volle bak naar beneden, dit is na al het technische werk altijd even heerlijk om helemaal los te gaan.

Al met al ben je van helemaal boven tot helemaal beneden getrakteerd op zo’n beetje alle soorten trails die je in de Alpen tegen komt. De grote variatie maakt voor ons de Col de Mille een must visit, ieder jaar weer!


Aletschgletsjer: droomtrail in Zwitserland

Aletschgletsjer: droomtrail in Zwitserland

Een jaarlijks hoogtepunt is “onze seizoensafsluiter” bij MTBVerbier. Rik kan het aantal keren dat hij hier is geweest al niet meer op zijn vingers tellen. En bijna altijd zijn we er in oktober. Mét fantastisch weer. En dus ook getrakteerd op mooie herfstkleuren en soms een poedersuikerlaagje sneeuw op de omringende bergtoppen.

Rondom Verbier zijn genoeg trails om je dagen te vermaken. Maar Erik & Jess (MTBVerbier) willen ons ook heel graag allerlei andere toffe plekken in Zwitserland laten zien. Zo gingen we een aantal jaar geleden op heli-biketrip bij Zermatt.

En dit keer worden we verrast met een trip naar de Aletschgletsjer. De grootste gletsjer van Zwitserland, met een lengte van zo’n 22 kilometer (die wel in rap tempo in lengte afneemt de laatste jaren).

Na een lange gondel vanuit Mörel-Filet komen we aan bij een magnifiek uitzicht. Heel indrukwekkend. En niet voor niets een UNESCO werelderfgoedlocatie. Maar de helm gaat op, want we komen hier voor de trails. Die zijn ook briljant, zo blijkt.

Het valt gelijk op dat het hier veel meer bezaaid ligt met nog grotere rotsplaten, rotsblokken en scherpere leistenen dan in Verbier. De trails hier zijn geen ‘walk in the park’ laten we maar zeggen (en in Verbier overigens ook niet hoor). Na een kilometer trail stuiten we op de local trailbuilders en dragen we heel letterlijk een steentje bij, waarmee de grote kuilen in de trail worden gevuld.

Na een prima klim en de donkere Tälligrattunnel komen we bij de start van een trail die volgens Jess best wel eens “the best trail ever” zou mogen heten. Dat belooft wat! Vet is hij zeker. Flow, slow techy, diepe afgronden en natuurlijk dikke stenen. Genieten!

Maar gezamenlijke favoriet is eigenlijk wel de afdaling van de Bettmerhorn. Nóg mooier uitzicht op de gletsjer. Maar niet te vaak naar rechts kijken, want er is full focus nodig op de trail. Met veel lijnkeuzes, rockslabs en losliggende stenen. Deze trail zit ook in endurowedstrijden die hier worden gereden. En vers van de pers is het nieuws dat in 2024 de UCI Enduro Race Serie hier plaatsvindt!

Wij hebben weer een droombestemming en droomtrail afgevinkt! Bedankt MTBVerbier!

Vind de mooiste mountainbike avonturen op Secrettrails.eu

Op Secrettrails vind je de beste mountainbike gids bedrijven in heel Europa, we werken samen met gids bedrijven die de mooiste mountainbike vakantie aanbieden in Europa. Check ze op www.secrettrails.eu.

Meer informatie

Winterberg Enduro Trails

Nieuwe enduro trails in Bikepark Winterberg

Nieuwe enduro trails in Bikepark Winterberg

Eerder werd Bikepark Winterberg nog weleens Bikepark “Kinderberg” genoemd, maar dat is het al een tijdje niet meer. De zwarte IXS Downhill lijn kent genoeg echte features en de (zwarte, duh!) Black Line, die eerder Singletrail heette, is met recht een technische natuurlijke singletrack. Door het kappen van het bos een aantal jaar geleden, vanwege de plaag van de letterzetter-kever, krijgt deze trail bovendien ook meer ruimte en verschillende lijnkeuzes. Als je het bikepark al eens met slecht weer hebt bezocht weet je dat de ondergrond hier flink glad wordt en alles daarmee nog een tikkie uitdagender.

Meer blauw

De laatste jaren zijn er meer blauwe trails toegevoegd en dat is een slimme keuze. Het kwam nogal eens voor dat de rijdersmix flink verschilde qua niveau. En als die dezelfde trail induiken zorgt dat soms voor onhandige situaties: stilstaan op onhandige plekken of teveel crashes vanwege onervarenheid.

Op deze zomervakantiedag zie je nu ook dat ouders met kinderen op de blauwe trails te vinden zijn en bikepark-rats nonstop de black trails afrazen.

Rockshox Enduro Triple

Nieuw in 2023 zijn drie endurotrails: de Rockshox Enduro Triple. Je vindt de namen flauw of geniaal: Rocky Waldboa, Forrest Stump en Shreddy Mörphy.

De eerste (Rocky Walboa) hebben we gemist op deze bikeparkdag. Dit is een aftakking van de Flow Country trail, die je vervolgens verder naar beneden bij de hoofdlift volgt. Maar is ook de minst technische van de drie nieuwe trails.

Een bekend duo

De Forrest Stump en Shreddy Mörphy hebben allebei ook meerdere lijnkeuzes in zich, vandaar dat we dachten dat we de drie verschillende trails hadden gezien. Deze twee endurotrails eindigen op een fireroad, vanaf waar je een stukje klimt om daarna de Panoramabahn-lift te pakken.

Over de trails: hierop beland je niet per ongeluk. De steile drop-in is vanaf een houten deck, waarna je over een bruggetje rijdt met een blinde drop erachter. Genoeg alarmbellen om niet verder te rijden als je hier niet vertrouwd mee bent. Het is dus ook best rustig op deze trails. En dat is ook niet gek, want in de ochtend is het nog best nat van de plensbui van afgelopen nacht.

De Forrest Stump en Shreddy Mörphy liggen bezaaid met wortels en omgezaagde boomstompen. Die zijn glad, maar de ondergrond is best loamy. Écht een ander gevoel dan de bekende bikeparktrails.

Beide trails kruisen elk een fireroad. Tot dit gedeelte markeert het bikepark de trails nog als ‘rood’, waarna ze als ‘zwart’ doorgaan. En dat komt met name door de drop-ins vanaf de fireroad. Vooral de boomstamtredes (te hoog om te rollen) op Forrest Stump hebben ons de eerste keer even doen twijfelen. Maar vertrouw op je skills, laat je remmen los en dan komt alles goed.

De stukken daarna zijn steil en vragen wel wat focus. In de ochtend is het verleidelijk om zoveel mogelijk om de wortels heen te sturen, maar in de middag is het al goed opgedroogd want deze trails liggen aan de zuidkant lekker in de zon.

De trails zijn ongeveer 100 hoogtemeters, dus net iets korter dan de bikepark-trails aan de andere kant van de heuvel. Maar het zijn wel échte endurotrails, dus zeker een aanwinst. Endurotrails rijden met uplift, wie wil dat nou niet?


MTB trails in Kroatië

Trailpark Groznjan

Vind de mooiste mountainbike avonturen op Secrettrails.eu

Op Secrettrails vind je de beste mountainbike gids bedrijven in heel Europa, we werken samen met gids bedrijven die de mooiste mountainbike vakantie aanbieden in Europa. Check ze op www.secrettrails.eu.

Meer informatie

Trailpark Groznjan

Rondom het mooie toeristen trekkende Groznjan liggen een mooi aantal mtb trails volgens Trailforks. Uit ervaring waten we dat dit zeker niet altijd de realiteit hoeft te zijn. Gelukkig waren er reacties te zien die niet al te lang geleden zijn gepost. Hoog tijd om er eens te kijken!

MTB trails in Groznjan Kroatië

Het parkeren rondom de het stadje Groznjan is veel al betaald parkeren en er word (in hoogseizoen) zeer altief gecontroleerd. Aangezien mijn bezoek niet om het plaatsje gaat parkaar ik er een stuk buiten gewoon ergens in e berm waar het veilig en goed kan vlakbij de trail Saltarija. Er liggen hier 5 rode trails waar in ik geïnteresseerd ben, allemaal met best wat hoogte verschil vergelijkbaar met wat we in de ardennen vinden.

Aangezien ik dicht bij de auto wil eindigen start ik met de mtb trail genaamd Groznjan, deze begint vanuit he drop zelf en verloopt eerst over de oude zeer on even straten van het dorp. Het is nu nog even zoeken omdat er veel “links en rechts” opties zijn. Eenmaal uit het dorp spreekt het voorzich! Lekker flowy en het ziet er goed bereden uit. Rood? Nee niet in mijn mening. Als je Remouchamps als referentie zou nemen is het blauw, misschien zelfs minder. Niet minder leuk, want er zit genoeg bochten werk in met een leuk aantal verticale meters naar beneden.

MTB trails in Kroatië

De Groznjan makadam klim

Alle trails liggen op dezelfde bergflank en om niet telkens te moeten zoeken beluit ik om telkens de klim “Groznjan makadam klim” te doen. Deze klimt makkelijk en je komt weer in het dorp uit. Vanuit hier kan je dan links of rechts om andere trails te rijden. De Kalcini en de Saltarija zijn nog wel echte aanraders. Super veel flow en wanneer je ze vaker rijdt en weet dat er geen rare dingen in zitten de snelheid verder opvoeren.

Helaas zijn de foto’s niet echt lekker gelukt 😕 gelukkig doet dat geen verdere afbraak aan de trails zelf!

De trails zijn goed te doen voor een gemiddelde all-mountain fiets. Op de trails  heb je eigenlijk ook geen fully nodig door de hoge mate van flow. Op de Groznjan mtb trail nog wel wat los liggende kijen maar dat is het dan ook


mob trail hunt in Hemer

MTB trailhunt in Hemer

MTB trailhunt in Hemer

Nieuwe gebieden verkennen oftewel een goede MTB Trailhunt, dat is toch wel het sleutelwoord van wat we bij Trail-Addicts belangrijk vinden. Zo hebben we al veel gevonden en zo zijn we al eens teleurgesteld. Dit keer gingen we opzoek naar mtb Enduro trails net onder Hemer. Volgens het vooronderzoek, YouTube en trailforks moet dit gewoon een pareltje zijn!

Wel 8 trails waarvan de meeste langer dan in Remouchamps

Op trailforks zien we dat er tenminste 8 trails liggen. De omgeving is behoorlijk heuvelachtig met “berg” toppen van maar liefst boven de 480 meter. Ook de zwart gemarkeerde trails die we zien hebben totale lengtes van tot over de kilometer. Om de teleurstelling van Siegen trailhunt niet nog eens te laten gebeuren vervolgde het onderzoek op Youtube. Ook hier zagen we toch echt tal van dikke trails! Dit kan niet meer misgaan.

De trails die we gevonden hebben

Met goede moed arriveren we in de regio en ja het ziet er echt veel belovend uit. We zetten onze koers naar boven richting de “Straight Line”. Tijdens de klim passeren we al 2 trails wat de moet erin houdt. Eenmaal boven is de Straight Line nergens meer te bekennen L We laten de moet niet in de schoenen zakken, dus gaan gelijk door naar de Tannennadelohr, lastige naam… De trail doorkruist veel overwoekerde velden dus dat wordt teken zoeken (ook gevonden trouwens…) Niet heel spectaculair, ook niet heel slecht. Goed door!

We klimmen snel weer naar boven om de Rock Forest op te zoeken. Hier start dan straks ook de Keep Calm! Met andere woorden: Hier zijn we nog niet uitgespeeld! De Rocky Forest vinden we snel en die is leuk, niet “zwart” wat ons betreft, al is het einde best wat steil te noemen. Verder erg leuk met veel stenen op de trail maar zonder al te grote obstakels en uitdagingen.

mob trail hunt in Hemer

Duitse bosbouw

2 gereden trails op de teller, nog een hoop te gaan! Op Naar de Keep Kalm aan deze zijde van de weg, voordat we aan de overkant verder gaan met deze trailhunt. Eenmaal boven zoeken we ons rot naar de Keep Kalm, na een tijdje vinden we iets wat op een bocht lijkt. Helaas is de trail helemaal dicht gegooid en absoluut onbegaanbaar.

Koppie niet laten hangen, snel naar de overkant en op zoek naar de Hasi Gold en Ants Trail. Tijdens de klim passeren we de Ants Trail en dat is niks veel belovend. Waar we er na de dubbeltrack weer in zouden moeten lijkt open te zijn echter waar je uit komt helemaal dicht. We besluiten door te klimmen naar de MTB trail Hasi Gold.

Afgesloten voor de wilde dieren. Trail compleet weg en mag van Trailforks want deze ga je niet meer terugvinden. Jammer, zonder al te veel goede moet besluiten we toch nog naar boven te rijden opzoek naar de Ants trail. Er is hier veel aan bosbouw gedaan en dan op de Duitse manier, hele velden volledig gekapt. Boven aan waar de Ants Trail zou moeten beginnen is alles weg gekapt en de trail volledig overwoekerd door nieuw planten. We besluiten over de dubbeltracks naar beneden te rollen om het 2de deel dan maar in te rijden, dat deel waarvan we het begin zagen…

Ook hier, na een paar veel belovende meters. Alles totaal weg gekapt en de trail volledig weg. Niks meer van over dus L

Hemer trail gebied: 2 Trails zijn erover op dit moment. Wellicht gaan de locals hun moet weer bij elkaar rapen en opnieuw de trails aanleggen. Wie weet…. Voor nu: Ons advies is om niet naar Hemer te rijden voor een dagje trailfun.

Meer trail reviews vind je hier

iKamper X-cover

0 Comments4 Minutes

Birzman gereedschapskist

Nieuwe bus, nieuwe tools!

0 Comments1 Minutes

Skotti Grill speklappen

Skotti Grill

0 Comments7 Minutes

Aqua2Go

0 Comments2 Minutes


IN een treintje rijden de mountainbikers over een trail. Het uitzicht is op de prachtige azuur blauwe zee bij finale ligure

Finale Ligure met de Trailhunters

Finale Ligure met de Trailhunters

“Waar gaan we volgend jaar naartoe?”. De standaardvraag bij thuiskomst na onze jaarlijkse biketrip.

We hadden al veel verhalen over Finale Ligure gehoord; flowy trails met het strand als eindpunt. Het klonk als muziek in de oren. Finale Ligure: be prepared for the Dutch and Belgians!

Op zondag 28 mei was het zover, de trip naar Finale Ligure. Jeroen, Jelle en ik, de afgevaardigden van Trailhunters.be, hadden er al een pre-trip van 2 dagen in Vinschgau opzitten. Een goede warming-up voor Finale Ligure, maar deze 2 dagen vielen in het niet bij wat ons te wachten stond.

In Milaan spraken we af met Didier, Robbert, Xavier en Ronny, de mannen uit Maastricht, om vervolgens door te tijden naar onze eindbestemming.

In de vroege avond parkeerden we onze auto’s bij het appartement. Fietsen op het balkon, bagage op de slaapkamers en op naar het strand. Nu was onze vakantie echt begonnen. Later op de avond was pizza het avondmaal, een gelato als dessert en als afsluiter toastten we met een Corona dat het een geweldige week mocht worden.

De eerste dag biken was gepland met Supernatural in Dolceacqua. Om 08:30 uur zaten we in het pittoreske dorpje aan het ontbijt; cappuccino met een croissant of focaccia om de dag mee te beginnen.

De bikes werden in de aanhanger geplaatst en we trokken de bergen in, op naar de trails!

Al snel bleek dat de trails hier een natuurlijk karakter hadden. Loamy ondergrond met hier en daar een berm, afgewisseld met rotsige passages. De Italiaanse gids draaide de gashendel flink open waardoor we de eerste dag al stevig aan de bak moesten!

Al met al een goed begin van de week, voor de meesten van ons. Helaas raakte Ronny geblesseerd na een crash. Na controle in het plaatselijke ziekenhuis bleek hij een flinke schouderblessure te hebben, waardoor 2 weken rust geadviseerd werd. Onze goede vriend en fotograaf is daarom helaas al na 1 dag huiswaarts moeten keren.

De trailhunters staan met hun alle voor een mooie muur vol met graffiti

De volgende dag stonden we op de stoep bij Finale Freeride voor de Classic Tour. In het basiskamp viel al snel op dat meer bikers hetzelfde idee als wij hadden. Zeker 4 shuttlebussen en 2 Defenders stonden te wachten om de hordes enthousiaste bikers naar de trails te brengen.

We maakten kennis met onze vrouwelijke gids Sandra, een stoere bike chick die haar geld verdient met wat wij het liefst doen; biken!

Na een korte uitleg over de trail volgden we braaf het achterwiel van Sandra. Dit viel nog niet mee, gelijk in de eerste afdaling werd duidelijk dat deze dame niet van de middenmoot was. Achteraf bleek dat ze zo nu en dan een wedstrijd reed en in Finale Ligure deelneemster aan de EWS is.

De trails van de Classic Tour zaten vol flow: gas erop en zo weinig mogelijk proberen te remmen. Genieten met een grote (lees: zachte) G!

Na 9 (!) runs was het tijd voor de laatste afdaling van de dag; de Rollercoaster. De naam maakt 100% duidelijk wat het karakter van deze trail is. 8 km lang naar beneden slingeren over goed aangelegde en onderhouden singletracks. “Boks” en “high fives” werden uitgedeeld toen we beneden waren. Iedereen was laaiend enthousiast. Wat een mega vette eerste dag. Wat kan hier nog tegenop, dachten we.

IN een treintje rijden de mountainbikers over een trail. Het uitzicht is op de prachtige azuur blauwe zee bij finale ligure

Woensdag rustdag. Voor een aantal van ons althans. Met 5 man vertrokken we ’s ochtends naar Varigotti om de beroemde Men’s DH te rijden. Omdat we geen shuttle hadden geboekt moesten de benen het werk doen. De aanloop naar de beklimming was een fietspad langs de zee. Heerlijk om hier met de bike te kunnen rijden.

Na ongeveer 45 minuten klimmen bereikten we de top. Kniebeschermers aan, helmen op en gaan! Deze downhill-track was van hoog niveau, steile rots passages en losse ondergrond maakten het moeilijk een goede lijn te vinden. En dan te bedenken dat de wereldtop enduro rijders hier met hoge snelheid naar beneden denderen! Respect!

Na afloop vertrokken de meeste van ons richting het strand. Ikzelf had nog niet genoeg van het biken en besloot daarom nog 2 nabijgelegen EWS-stages te rijden. Een absolute aanrader!

Next up: Defender Tour!

Zoals de naam al doet vermoeden, onze shuttle voor vandaag was een Landrover Defender! De bikes werden op een speciale bombproof aanhanger geplaatst. Deze was zo ontwikkeld dat de fietsen elkaar nooit konden raken, zelfs niet in het ruwste terrein.

Ook was Sandra weer onze gids! Fijn om een vrouw in ons gezelschap te hebben.

Wederom goed onderhouden tracks lagen op ons te wachten om verslonden te worden. Hoewel niet veel tegen de Classic Tour op kon, hebben we toch erg genoten van deze dag. Ook hier was de afsluiter een lange downhill, genaamd Ingegnere (Ingenieur). Dit was misschien wel mijn favoriet van de week. De eerste 2 km reden we letterlijk in de wolken. Een goggle met helder vizier was een must! De eerste helft was te vergelijken met de Rollercoaster, flow en high speed stukken. Het 2de gedeelte was ruw, soms extreem ruw, door kleine canyons over steile rockgardens. Kortom, alles zat erin. 8 km verderop was het einde van de Defender Tour een feit. Nog 2 dagen te gaan!

Een landrover defender staat in een greppel met een bike aanhanger. Enkele mountainbikers zitten bovenop de defender

De laatste dag hadden we bij Finale Freeride de Wild Enduro Tour geboekt.

Onze shuttle was weer een Landrover Defender en onze gids weer Sandra. Ze kon geen genoeg van ons krijgen!

Wat opviel was dat de uphills met de Defender veel ruwer en steiler waren dan tijdens de Defender Tour. Alleen dit al was een hele beleving!

Op de trails was te merken dat de vermoeidheid begon toe te slaan. Het was harder en harder werken om de bikes door de kombochten te drukken en overeind te blijven in de platte bochten. Dit mocht de pret echter niet drukker. Het mooie van deze dag was dat de trails sterk afwisselend waren. Zoals beide voorgaande dagen met Finale Freeride was ook vandaag de laatste trail de langste; Fast & Furious! We zouden een special tour wel zien zitten, de Rollercoaster, Engegnere en Fast & Furious in 1 dag. Dit gaan we onthouden voor de volgende keer!

Zaterdag, de laatste dag biken. Dit keer weer met Supernatural. Alleen Robbert, Xavier en ik trokken onze bike outfits nog 1 laatste keer aan. De rest vertrok vandaag naar huis of was gebroken van een geweldige week knallen! Ik moet zeggen dat ik 8 dagen biken nu echt begon te voelen. Het reactievermogen en de kracht namen af. We hebben er niet minder om genoten. Technische trails met mooie vergezichten werden ons voorgeschoteld. Wederom compleet anders dan in Finale Ligure.  De eerste helft van de dag reden we een aantal trails rond Dolceacqua. Na de lunch vertrokken we richting San Remo om trails te rijden met een meer mediterraan uiterlijk; zandgrond en rotsen als schuurpapier. Het was een mooie afsluiter van een week biken in een geweldige omgeving, met geweldig goed gezelschap!

een mountainbiker rijdt door een bocht over een trail vol stenen.

Bedankt Jeroen (Tuup), Jelle (Haribo), Robbert, Xavier, Didier, Ronny voor de goede sfeer gedurende de week.

Dank aan Stefano van Supernatural en zijn gidsen.

Dank aan Sandra van Finale Freeride voor haar geduld met deze losgeslagen groep Nederlanders en Belgen!

Meer mountainbike avonturen in Italië


Les Hautes Rivieres Trail review

Les Hautes Rivieres trail review

Les Hautes Rivieres trail review

Nu veel trailcentres in de Ardennen een legaal karakter hebben gekregen zijn we maar verwent de laatste tijd. Niet alleen België heeft deze ontwikkeling doorgemaakt ook in Frankrijk zijn ze goed bezig geweest! In Les Hautes Revieres wordt al jaren een dikke Enduro race georganiseerd wat ertoe leidde dat er tal van heel, heel dikke trails liggen in deze Noord-France regio. Gelukkig is ook het in deze regio nu legaal om te mountainbiken.

De mountainbike trails van Les Hautes Rivieres liggen helaas wat verder weg dan de andere trailcentres zoals Remouchamps en Spa, toch vinden wij dat dat uurtje extra sturen naar deze Franse Ardennen zeer zeker het waart is om naar af te reizen.

Camping, bier, eten en 2 mountainbikes

Het mountainbike seizoen moet nog een beetje uit de winterslaap komen. Na talloze keren over belachelijk modderige trails te rijden in België deze winter blokte we onze werk en privé agenda’s om eind maart richting Les Haute Revieres te rijden. De campings strak aan de trails waren allemaal nog dicht, maar gelukkig was er een Belgische camping welke net de deuren opendeed voor het seizoen J Gelijk boeken dan maar! 2 nachten, wat betekend: Boodschappen doen, inpakken en vrijdag morgenvroeg vertrekken. Traditiegetrouw zat onze koelbox bomvol bier en een lekkere Bavette voor de avond!

Rampzalige weersvooruitzichten…

De voorpret wel wat gedempt door de slechte voorspellingen. Als 2 weermannen werkte we de werkweek door kijkend naar welke apps allemaal wel wat droogte voorspelden. Geen van alle, toch bleek uit onze eigen analyse dat het af en toe droog moest zijn. We gaan gewoon en we zien wel!

Vrijdag trails rijden in Les Hautes Rivieres 

Rond 11:30 kwamen we aan in België bij de camping. De camping ligt letterlijk aan de grens met Frankrijk en de trails van Les Hautes Rivieres lagen op een 20 minuten fietsen afstand. Ideaal want we kunnen dus starten vanaf de camping. Om 11:30 was het ook nog eens zonnig! We bouwden snel ons kampement op, dronken een biertje (echt waar) childen even kleden ons om en BAM gaan!

We zijn met de Specialized Levo en Kenevo SL vandaag zodat we zoveel mogelijk uit de dag kunnen halen. De vorige keer heb ik (Rik) mijzelf helemaal kapotgereden omdat de “normale” e-bike van Nico veel meer power heeft met een veel grotere accu. Gelukkig had ik dit keer de range extender bij zodat ik net wat langer meer uit de beide accu’s kon halen (totaal 150%).

We klimmen naar boven in het dorpje Les Hautes Rivieres zelf en starten dit keer eens met een Rode trail genaamd: Gouleyante. Ons Frans is niet al te beest en breken onze tong over de namen, maar hé who cares? We zijn voor de trails niet voor wat Franse les ;). Gouleyante trakteert je direct op alles waar je op hoopt. Beetje rocky veel wortels, wat drop-offs en dat gedurende 1,5 kilometer lang! Heerlijk opwarmen dit.

Opvolgend: Les Recines, Nantanru par le Crete, La S en Les Deves de Nohan

Er zijn in Les Hautes rivieres (buiten het bikepark Tournavaux) maar liefst 9 zwarte trails om uit te kiezen! Genoeg om je te vermaken gedurende 2 dagen dus. Tel daar wat ons betreft de rode Gouleyante en Le Madmax maar gerust bij op aangezien die elders met gemak als zwart aangemerkt kunnen worden. Totaal dus 11 trails allemaal te bereiken vanaf dezelfde weg op de top. Voor wie wilt kan eventueel beginnen met een blauwe trail waarvan er 2 zijn.

Les Recines vonden we leuk maar beduidend minder dan de Gouleyante. De overige trails bieden meer dan genoeg moois om naar beneden te rollen. Ergens nog een rekening kunnen vereffenen op het eind van de trail, vorige keer niet gereden en nu wel!Het regent ondanks de zon van de middag af en aan erg hard, we komen volledig nat terug op de camping en toch zeer voldaan! We sluiten nog net af met een zonnetje, tijd om te douchen en klaar te maken voor de avond.

Zie link van de regio Les Hautes Rivieres op Trailforks

Regen, regen en dikke storm

De avond verloopt erg regenachtig wat het “campinglife” niet bepaalt comfortabel maakt. In de nacht af en aan hoosbuien met als kers op de taart in de ochtend een dikke storm die even gedag komt zeggen. Mijn tent waait om, alles nat, moraal weg. We kijken elkaar meermaals aan vragen ons af of we nog zin hebben. Nee dat hebben we niet, zeker niet met de verwachtingen voor de rest van de dag. Inpakken en wegwezen dan maar.

We komen hier terug en het liefst heel vaak!

Les Hautes Rivieres biedt net even meer dan de andere trailcenters in aantal en afstanden van de trails. Het is echt een topgebied waar elke Enduro rijder maximaal kan genieten. Mooi weer is geen must, maar maakt het wel net even lekkerder daar. Wellicht geld dat voor alle trails….

Bikeparks en trails Frankrijk


Enduro trails in Siegen Duitsland

Enduro Trails Siegen Duitsland

Adventure and Survival Verzekering

Trailhunt: Enduro Trails in Siegen

Wij vinden het zelf altijd leuk om andere trails te rijden. Daarom zoeken we telkens naar nieuwe gebieden waar we nieuwe Enduro trails kunnen vinden. Meestal is het start punt trailforks. Zoekend op de kaart zoek ik dan naar trail clusters. Zijn er veel rode en zwarte trails in 1 omgeving, dan is dat zeer waarschijnlijk de moeite waard! Zo begon de trailhunt naar Enduro Trails in Siegen

Succesverhalen van onze eerdere trailhunts

De afgelopen jaren hebben we veel (voor ons) nieuwe gebieden mogen leren kennen. Alweer best een tijd geleden bijvoorbeeld Witten, Bad Iburg, Solingen en Hohensyburg Trails. Allemaal erg leuk gebieden om te fietsen. De trailhunt in Berscheid was in van de trailhunts die in eerste instantie nergens op uit leken te komen. Erg jammer, er heen rijden veel tijd kwijt en niet echt leuk kunnen rijden L gelukkig bleek Berscheid een waar trail paradijs! We hadden simpelweg de verkeerde trails als eerste geprobeerd…

De Enduro Trails van Siegen!

Rondom de Weller berg (346m hoog) zouden maar liefst 5 zwarte trails moeten liggen! Vlak in de buurt een mooie rode (waar we mee wilden starten) en dan aan de overkant van de “vallei” moeten nog eens 2 zwarte en 2 rode liggen!! Dat kan haast niet misgaan… Want overal tussen deze trails liggen nog tal van blauw gemarkeerde trails om je dag verder mee af te toppen. Siegen is dik 2,5 rijden van ons, het ligt hemelsbreed links onder winterberg namelijk. Maar he! Met meer trails dan je in een dag kan rijden, dan moet dat wel de moeite waard zijn.

Gelukkig hebben we het hele feest opgenomen, dus check snel wat je van dit trail paradijs mag verwachten 😉


Trailhunt Anduze Cevennen Frankrijk

Verborgen trails in de Cevennen Frankrijk..

In ons vorige verhaal vertelden we hoe je het beste trailtjes kan verkennen als je alleen bent. Zo gingen we dit jaar lekker op vakantie met het gezin naar de Cevennen. Rechtsboven in bij Anduze in de buurt. Mooi riviertje leuk dorpje, dikke prima. We gingen opzoek naar verborgen trails in de Cevennen Frankrijk.

Trailhunt in Anduze, Frankrijk

Een paar weken voordat we gingen had ik al even gespiekt op Trailforks of er mogelijk iets te vinden was. Op de kaart leek op fietsafstand een “rode trail” te vinden te zijn. Het was deze vakantie uitzonderlijk warm met temperaturen tot aan 40 graden overdag. Gelukkig was het in de nacht en morgen nog redelijk te doen, dus: Wekker zetten spulletje pakken en gaan!

Uiteraard helemaal volgens mijn eigen 5 stappenplan. Trails opgezocht, regio bekeken, kaarten lokaal op mijn tel, WhatsApp deel locatie verstuurd, genoeg eten en drinken mee en go!

Niet te verkennen dus deze was op de gok…

Op de topo kaart had ik al gezien dat de trail bovenop begon en dat ik via de andere kant van de heuvel via een dubbeltrack omhoog moet kunnen naar de start. Een vieze zeer steile klim boot inderdaad een route bijna helemaal naar de top. De route die ik bedacht had werd op het eind helemaal overwoekerd en onbegaanbaar, gelukkig waren er nog wat opties om toch op de top te komen. Met de tel in de hand moest ik het begin van de trail vinden, helaas niet erg herkenbaar en dat is meestal geen goed teken.

Sp1 Labahou red trail in Anduze

Dat overwoeker gehalte bleef op stukken best een ding, vliegend door de varen struiken was het af toe best even zoeken maar verder was de Sp1 Labahou een pareltje! Overal in de trail zag je dat men er ooit aan gewerkt heeft. Zoals gezegd het was kurkdroog en dan worden trails met veel losse steentjes en zand/stof ook erg glad. Overal was er met stenen een soort van lekker roller aangelegd voor een grote steen waar je dan weer af moest droppen, meerdere stukken toch maar eerst even verkend. Checken, kijken en gaan! Dat van die varens is normaal een garantie op teken trouwens. Goed checken naderhand! Gelukkig wist ik dat teken niet van extreme droogte houden wat kans op ongewenst bezoek aanzienlijk verkleint, weet je dat ook weer 😉 De Sp1 Labahou red trail was een loop van iets meer dan een uur vanaf de camping. Na de trail behoefte het nog wat klim werk om weer op de normale wegen te komen.

SP2 Capelan trail in Anduze

De 2de trail in de regio was wat verder weg, dus deze eerst maar met de auto verkend. Bus zo hoog mogelijk geparkeerd en de rest van de klim even te voet verder om de start te vinden. Dat zag er goed uit! Beter nog ik zag dat waar ik bij de SP1 Labahou uit kwam al op 1/3 van de klim zat naar de SP2 Capelan te zitten. Perfect voor een combo dus. De SP2 Capelan was beter begaanbaar zonder begroeiing. Boven op de top van de Les Capelans (379m) kwam ik een lokale hiker tegen, gepensioneerde man. Hij heeft jaren op de Mont Ventoux ski lesgegeven vertelde hij. Die zelfde Mont Ventoux was vanaf Les Capelans te zien, 100km hemelsbreed verderop! Je moet het weten wat het silhouet was maar slecht te zien. De trail SP2 Capelan was verder een echte traktatie, veel rotsen boven aan en gaandeweg steeds natuurlijker het bos in. Veel bochten, weinig rechtdoor met best wat technische passages goed verdeeld over de hele afdaling. Simpelweg heerlijk!!

Download de gps-track van beide trails hier.

Advies qua fiets:

Zeker een vol geveerde fiets met tenminste 140mm voor en achter. Verder zwaai schoeisel vanwege de scherpe stenen en gladde ondergrond.

Meer mountainbiken in Frankrijk? Check ze hier