nideggen mtb

Nideggen trails

Nideggen trails

Er was eens een tijd dat Nideggen een werkelijk prachtige rond rit te bieden had met heel veel variatie erin. Helaas, door de jaren heen, zijn er steeds meer stukje van af gesnoept door sluiting of verbod om er te fietsen. Nou was het nooit helemaal legaal, maar er werd dermate veel gefietst dat we niet helemaal zeker wisten hoe “illegaal” het allemaal was. Nu is dat toch echt anders.

De GPS die we altijd volgenden en ook deelden is niet meer te rijden. Er staan nu namelijk zeer duidelijke hekken met nog veel duidelijkere verbodsborden. Niet alleen voor de mountainbiker overigens, ook paardrijders zijn niet meer welkom in een groot gedeelte van het bos!

nideggen mtb

Toch heeft Nideggen nog steeds best erg leuke dingen te bieden!

De wel bekende stenen drop met de daaropvolgende rockgarden: Verboden. De mooie route waarbij je door prachtige rotsformaties komt: Verboden. Dat brengt ons bij wat (ogenschijnlijk) nog wel open is en waar duidelijk veel gereden wordt met de mtb.

nideggen mtb trail

Veel Technische secties

Waar we altijd de auto parkeren bij het meer in Kreuzau begint direct de klim helemaal naar de top, daar lag altijd al een erg leuk bikepark achtige afdaling met van alles en nog wat erin. Meerdere drops, kombochten, veel stenen en wortels. Deze afdaling is nog best lang ook aangezien je helemaal in het dal weer uit komt.

Iets verderop, na dezelfde klim lag altijd een leuke (kortere) afdaling met een toffe technische sectie over een grote rots, deze wordt nog steeds veel gereden en is inmiddels ook verlengt. Direct bij de start van deze trail is nog een trail gemaakt, welke ook veel gereden word. Leuke secties erin met rotsen, een dropje en lekkere bochten waar je heerlijk doorheen kan knallen!

nideggen mountainbike

De Kappel trail

Voor de Kappel trail moet je iets verder richting het zuiden welke je via de Panoramaweg kan bereiken. Direct achter de Kappel start de trail met een lekkere rots roller. De trail is relatief kort maar verrast je meerdere keren met best technische secties over rots stukken en krappe bochten. Zeker de moeite waard om hiervoor even om te rijden.

Al met al minder dan voorheen te rijden dus, toch zeker de moeite waard voor de broodnodige afwisseling ten opzichte van Witten en Solingen bijvoorbeeld!

Check voor de zekerheid lokaal of het op dat moment mag om er te mountainbiken, de Duitse wetgeving is aan verandering onderhevig namelijk. Blijf zeker weg uit de gebieden waar duidelijk staat dat je er niet mag fietsen, je kan het niet missen overal zijn duidelijke hekken met borden geplaatst.

nideggen rots enduro

Trailhunt Anduze Cevennen Frankrijk

Verborgen trails in de Cevennen Frankrijk..

In ons vorige verhaal vertelden we hoe je het beste trailtjes kan verkennen als je alleen bent. Zo gingen we dit jaar lekker op vakantie met het gezin naar de Cevennen. Rechtsboven in bij Anduze in de buurt. Mooi riviertje leuk dorpje, dikke prima. We gingen opzoek naar verborgen trails in de Cevennen Frankrijk.

Trailhunt in Anduze, Frankrijk

Een paar weken voordat we gingen had ik al even gespiekt op Trailforks of er mogelijk iets te vinden was. Op de kaart leek op fietsafstand een “rode trail” te vinden te zijn. Het was deze vakantie uitzonderlijk warm met temperaturen tot aan 40 graden overdag. Gelukkig was het in de nacht en morgen nog redelijk te doen, dus: Wekker zetten spulletje pakken en gaan!

Uiteraard helemaal volgens mijn eigen 5 stappenplan. Trails opgezocht, regio bekeken, kaarten lokaal op mijn tel, WhatsApp deel locatie verstuurd, genoeg eten en drinken mee en go!

Niet te verkennen dus deze was op de gok…

Op de topo kaart had ik al gezien dat de trail bovenop begon en dat ik via de andere kant van de heuvel via een dubbeltrack omhoog moet kunnen naar de start. Een vieze zeer steile klim boot inderdaad een route bijna helemaal naar de top. De route die ik bedacht had werd op het eind helemaal overwoekerd en onbegaanbaar, gelukkig waren er nog wat opties om toch op de top te komen. Met de tel in de hand moest ik het begin van de trail vinden, helaas niet erg herkenbaar en dat is meestal geen goed teken.

Sp1 Labahou red trail in Anduze

Dat overwoeker gehalte bleef op stukken best een ding, vliegend door de varen struiken was het af toe best even zoeken maar verder was de Sp1 Labahou een pareltje! Overal in de trail zag je dat men er ooit aan gewerkt heeft. Zoals gezegd het was kurkdroog en dan worden trails met veel losse steentjes en zand/stof ook erg glad. Overal was er met stenen een soort van lekker roller aangelegd voor een grote steen waar je dan weer af moest droppen, meerdere stukken toch maar eerst even verkend. Checken, kijken en gaan! Dat van die varens is normaal een garantie op teken trouwens. Goed checken naderhand! Gelukkig wist ik dat teken niet van extreme droogte houden wat kans op ongewenst bezoek aanzienlijk verkleint, weet je dat ook weer 😉 De Sp1 Labahou red trail was een loop van iets meer dan een uur vanaf de camping. Na de trail behoefte het nog wat klim werk om weer op de normale wegen te komen.

SP2 Capelan trail in Anduze

De 2de trail in de regio was wat verder weg, dus deze eerst maar met de auto verkend. Bus zo hoog mogelijk geparkeerd en de rest van de klim even te voet verder om de start te vinden. Dat zag er goed uit! Beter nog ik zag dat waar ik bij de SP1 Labahou uit kwam al op 1/3 van de klim zat naar de SP2 Capelan te zitten. Perfect voor een combo dus. De SP2 Capelan was beter begaanbaar zonder begroeiing. Boven op de top van de Les Capelans (379m) kwam ik een lokale hiker tegen, gepensioneerde man. Hij heeft jaren op de Mont Ventoux ski lesgegeven vertelde hij. Die zelfde Mont Ventoux was vanaf Les Capelans te zien, 100km hemelsbreed verderop! Je moet het weten wat het silhouet was maar slecht te zien. De trail SP2 Capelan was verder een echte traktatie, veel rotsen boven aan en gaandeweg steeds natuurlijker het bos in. Veel bochten, weinig rechtdoor met best wat technische passages goed verdeeld over de hele afdaling. Simpelweg heerlijk!!

Download de gps-track van beide trails hier.

Advies qua fiets:

Zeker een vol geveerde fiets met tenminste 140mm voor en achter. Verder zwaai schoeisel vanwege de scherpe stenen en gladde ondergrond.

Meer mountainbiken in Frankrijk? Check ze hier


5 stappenplan trailhunten in je eentje

Vind de mooiste mountainbike avonturen op Secrettrails.eu

Op Secrettrails vind je de beste mountainbike gids bedrijven in heel Europa, we werken samen met gids bedrijven die de mooiste mountainbike vakantie aanbieden in Europa. Check ze op www.secrettrails.eu.

Meer informatie

5 stappenplan wanneer je alleen gaat trailhunten!

Wat zijn de 5 belangrijkste dingen als je alleen gaat trailhunten? Normaal fiets je natuurlijk lekker met je maatjes of je rijdt achter een gids aan die de omgeving kent. Een gids heeft altijd onze voorkeur, die kan (als het goed is) jou als rijder inschatten en daar de beste trails bij zoeken. Toch rij ik met regelmaat alleen op onbekende trails. Tijdens een vakantie met het gezin bijvoorbeeld. We zoeken vaak toch wel heuvelachtige gebieden op dus de fiets die gaat altijd mee. Voordat ik alleen op pad ga om vette trails te zoeken zijn er 5 zaken die ik altijd doe!

Stap 1: thuis onderzoek en de juiste kaarten

Eerste plek om te kijken is voor mij toch altijd wel trailforks. Zie je een hoop lijntjes lopen dan is dat de beste kans op vette trails. Vaak is de kleurcodering ook prima om de zwaarte van de trail in te schatten. Helaas is dit niet altijd de garantie voor de beste trails, maar toch de beste plek om als eerste te kijken voor je echt moet trailhunten. Trail gevonden? Zorg dat je van tevoren kijkt hoe die uitkomt. Niet elke trail begint simpelweg aan de top en eindigt in het dal. Het komt best vaak voor dat je halverwege een berg staat of in een compleet ander dal. Gebruik een app die gedetailleerde topo kaarten heeft en download die naar je telefoon zodat je geen internet meer nodig hebt. Bereik hebben is lang niet altijd een zekerheidje. Check even de legenda wat wat is. Mijn ervaring leert is dat de echte kleine wandelpaatjes niet altijd even begaanbaar zijn, zorg ervoor dat de weg naar onverharde dubbeltracks zo kort mogelijk is.  Geen trailforks opties te vinden? Komoot kan eventueel nog uitweg bieden en anders ben je aangewezen op je topo kaarten en zoek gemarkeerde wandelroutes. Denk aan de bekende GR(NR) routes of check bij het lokale toeristenbureau naar mooie wandeltochten.

Stap 2: Lokaal de trail checken

Na zo vaak totaal onbegaanbare “wandelroutes” tegen te zijn gekomen ga ik indien mogelijk eerst even verkennen. Combineer dat met boodschappen of een dagtripje met je gezin door even langs de start of het einde van de trail te rijden.

Vaak zie je zeker boven op de berg aan de start al wel wat de situatie is, is het begin al volledig overwoekerd dan weet je nagenoeg zeker dat het onbegaanbaar is geworden en verder trailhunten onnodig is. Zien de eerste 20meter er prima uit dan kan je er met iets meer zekerheid er van uit gaan dat de rest ook goed begaanbaar is. Helaas kan je lang niet altijd bij het begin komen met de auto, maar als het kan dan zeker doen! Andere optie is dus om het eind te inspecteren en een stukje de trail in te lopen. Ziet dat er niet overwoekerd uit dan kan je het erop wagen.

Stap 3: Spullen en rantsoen!

Dat je fiets op orde moet zijn lijkt me een no-brainer. Wat belangrijk is dat je, wanneer je alleen op pad gaat rekening moet houden met onvoorziene situaties. Waar je normaal in de hele groep meerdere reservebronnen tot je beschikking hebt in geval van nood, heb je nu niks als extra reserve tijdens het trailhunten. Neem dus net even wat meer mee en zorg dat je echt zelfvoorzienend bent. Niet alleen de juiste tooltjes en extra binnenbandjes, nee ook qua eten en water moet je er tenminste van uitgaan dat je tocht 2x zo lang duurt.

Zelf al eens gestaan aan een volledig weg geslagen weg op de berg, ik was bijna bij de top en kon de camping al bijna ruiken, de berg was te steil om te beklimmen met fiets, de weg was de enige optie. Resultaat was dat ik helemaal terug het dal in moest en de volledige berg moest omrijden. Dit kleine uitstapje duurde daardoor veel langer en koste een hoop meer energie. Neem naast tools, reserve spullen en eten ook contant geld mee. Zeker in het buitenland is de pinpas niet overal even geaccepteerd zoals we dat in de Benelux kennen.

Stap 4: Trackback en crash detectie

Goed kaarten zijn gedownload op je telefoon, je hebt genoeg zooi mee om 2x de geplande tocht te rijden. Het is tijd om te gaan! Een top tip voor jouw eigen veiligheid is om een crash melder te hebben. Zelf rijden we met een sensor op de helm, de Angi van Specialized. Wanneer je onverhoopt onderuitgaat gaat er automatisch een bericht naar een vooraf ingesteld telefoonnummer met de laatst bekende gps-locatie. (als je hem niet binnen 10sec uitzet). Naast deze crash detectie stuur ik in WhatsApp een bericht naar degene die op de vakantiebestemming is met “locatie delen” 8uur lang. Handige manier om het thuisfront te laten weten waar je bent en hoelang het nog ongeveer gaat duren. Ook dit kan helpen wanneer er onverhoopt iets met je is gebeurd wat niet direct met een crash te maken heeft.

Stap 5: Ken je eigen kunnen!

Deze laatste is niet echt een stap om te nemen tijdens het Trail-hunten, nee dit is een gouden regel! Ben je alleen dan is dat niet het moment om jezelf even goed uit te dagen 😉 zorg ervoor dat je goed je eigen skills inschat. Stop liever te vaak om de technische passage te checken dan er onvoorzien overheen te vliegen. Daarbij weet je ondanks al je voorwerk niet hoeveel hier gereden wordt. Er kunnen zomaar omheiningen in de vorm van kleine ijzerdraadjes of prikkeldraad L hangen of andere onvoorziene situaties die je normaal niet op een trail verwacht. Wees alert met je snelheid en wanneer je de trail hebt gereden en hij was supervet, kom dan gewoon terug om hem nog eens maar dan iets harder te doen en sommige features wel in 1x te nemen!


Bikepark Lac Blanc Frankrijk

Vind de mooiste mountainbike avonturen op Secrettrails.eu

Op Secrettrails vind je de beste mountainbike gids bedrijven in heel Europa, we werken samen met gids bedrijven die de mooiste mountainbike vakantie aanbieden in Europa. Check ze op www.secrettrails.eu.

Meer informatie

Bikepark: Lac Blanc Frankrijk

Lac Blanc bikepark is het eerste bikepark dat in Noord-Oost Frankrijk werd geopend. De moderne lift met bikeracks brengt je naar de start van de 4 belangrijkste downhill en freeride trails waar alles in te vinden is! Gaps, tafels, doubles, northshore alles om zelfs de meest ervaren riders bezig te houden. Bij de meeste features is er ook een chickenline zodat elke rider de track kan rijden en steeds beter wordt. Genoeg uitdaging voor elk niveau rider. De echte uitdaging is te vinden op het officiële Coupe de France DH-parcours, super snelle en technische secties!

In het mountainbike seizoen worden er verschillende evenementen georganiseerd die het nodige leven in de brouwerij brengen! Verder is er ook nog een zeer uitgebreid cross-country netwerk van bijna 250km.

We hebben bikepark Lac Blanc inmiddels zelf mogen bezoeken. De keuze van Enduro tot hoge jumplijnen maakt het een perfect plek om er 1 of 2 dagen rond te rijden. Ook hebben we gezien dat kamperen op het terrein onder bij de lift is toegestaan(of word gedoogd). In het pand van het bike park bevinden zich zelfs douches!

Meer informatie over bikepark Lac Blanc

Meer bikeparks en gidsen in Frankrijk

Meer informatie

OP Trail-addicts.com vind je het grootste overzicht van bikeparken in heel Europa. Naast bikeparks hebben we meer dan 40 gids bedrijven op onze website staan die allemaal hetzelfde nastreven: Een top mountainbike vakantie! Heb je suggesties voor op onze website? Mail die dan naar info@trail-addicts.com

Bikepark Lac Blanc


Trails in Schrattenfluh - Zwitserland

Mountainbiken rond deze iconische Entlebucher berg Schrattenfluh

Het is begin mei na een lange, besneeuwde winter. Het eerste echt mooie en warme weekend staat voor de deur. Voor ons is het duidelijk – het is tijd om te gaan fietsen. Maar waarheen? Wellicht Schrattenfluh? Aan het begin van het seizoen heb je meestal twee hordes te nemen:

  • Mountainbiken op grotere hoogte is vaak nog niet mogelijk of slechts gedeeltelijk leuk, omdat er nog te veel sneeuw ligt
  • De kracht voor langere tochten ontbreekt

Niettemin – we hebben de hele winter op onze hometrails in het nabijgelegen bos gereden – nu is het tijd om er echt op uit te trekken! De wilde en prachtige natuur in.

We deden wat onderzoek op internet en besloten het rondje rond de markante Schrattenfluh aan te pakken. We zijn altijd blij om iets nieuws te ontdekken en als het dan ook nog niet ver van onze voordeur is, des te beter!

Dit uitzicht brengt ons rechtstreeks naar Noord-Amerika

Zaterdagmorgen 8 uur – Het is nog steeds een beetje fris, maar eigenlijk heerlijk om een beetje bergop te trappen. We beginnen de tocht in Flühli bij Sörenberg. De ochtendzon in de rug begeleidt ons bij de eerste beklimming over een alpenweg naar de “Hilferenpass”.

Schrattenfluh

Van daaruit heb je al een prachtig uitzicht op de indrukwekkende Schrattenfluh. Wij kennen het Canadese landschap alleen van foto’s, maar deze plek neemt ons op de een of andere manier onmiddellijk mee naar de wilde, ongerepte natuur van Noord-Amerika.

Om nog wat singletrails te kunnen rijden, hebben we de route een beetje aangepast. Na een korte afdaling over een bosweg slaan we rechtsaf en gaan we rechtstreeks naar de wilde kliffen van Schrattenfluh. Na een pittige klim rijden we een korte singletrail in het bos naar de alpenboerderij “Vorderbättenalp”. Vanaf daar zitten we weer op de normale route.

                        

 

De wereldberoemde Meringue wacht op ons…

Er is echter geen tijd om uit te rusten, een andere nogal pittige klim doet het bloed pompen, maar beloont ons met het uitkijkpunt “Imbrig” op het hoogste punt.

Het panorama dat zich voor ons uitspreidt is gewoonweg prachtig en de houten bank is perfect gelegen voor een korte pauze. Maar we willen niet te lang blijven, want in het Kemmeriboden-Bad wacht ons de wereldberoemde Meringe.

Opnieuw wijken we even af van de standaardroute en kiezen we voor de single trail afdaling langs de indrukwekkende glijbaan “Lauizug”.

                       

Van daaruit gaan we vrij direct naar het Kemmeriboden-Bad Restaurant. Natuurlijk mogen de meringues niet ontbreken – we hebben de kleine portie besteld. En we kunnen u verzekeren, dit is genoeg voor twee personen als dessert ;-).

Geniet van de prachtige natuur

Nu is motivatie nodig, want de laatste 350 hm moeten worden overwonnen met een volle maag. De eerste meters komen we nogal traag op gang. Maar we vinden snel het ritme terug en trappen onze fietsen te midden van de prachtige, ongerepte en wilde natuur van de Entlebuch biosphere, tot aan de “Salwideli”. Tenslotte rollen we terug naar ons startpunt op de hoofdweg van Sörenberg naar Flühli.

We vallen elkaar gelukkig in de armen. Wat een prachtige tocht. Een rondje dat gewoon puur genieten is en een supermooie natuurbeleving. De tocht is ook goed te doen met een e-bike, want de meeste stukken zijn bos- of bergwegen en de single trails die we hebben ingepakt zijn technisch niet buitengewoon zwaar. Toch raden we aan om een zekere basisconditie mee te nemen voor de tocht, want je zult ongeveer 50 km en 1700 hm overwinnen in ongeveer vijf uur.

Meer vakantie verhalen in Zwitserland


een off day in solingen

OFF-Day in Solingen

Ken je dat een “OFFDAY” zo’n dag dat je gewoon niet lekker in je flow komt, zo’n dag dat je moeilijk doet over dingen die je normaal gewoon rijdt… Zoals inmiddels wel bekend zijn we volle bak aan het werken aan onze conditie en techniek. Elke dinsdag avond vullen we een uur tot anderhalf uur met manuals, wheelies, bochten step ups enz enz. Dat dat haar vruchten afwerpt weten we inmiddels! Bochten gaan beter, wheelies duren langer en de manual zit in de maak. Maar toch. Vandaag begint slecht, hoe ga ik (Rik) dit herpakken?

Heerlijk Enduro gebied hier in Solingen

In Solingen kan je heerlijk rijden. Er liggen mooie technische trails, veel rotsen wortels met steile stukjes. We starten gelijk met een technisch uitdagende trails, er zit van alles in en de steilheid is bovengemiddeld te noemen. De eerste meters voelen onwennig maar ondanks dat rollen we zonder problemen de rockgarden af, Nico pakt nog even zijn testikels mee maar dat te zijde 😉 Na de rockgarden zit een roll in. Niets bijzonders, het is wat steil het is wat glad meer niet. Na meermaals aan te rijden er omheen gerold, het wil gewoon niet in mijn hoofd! Irritant.

De run na dit debacle is minder technisch, maar het blijft harken. Wanneer je niet in de flow komt zijn technische secties extra moeilijk omdat je meer remt dan nodig is en dat maakt het extra moeilijk. Ik ken deze trail, meermaals zonder problemen gereden….

Na al dat eerdere gehark komen we bij een prachtige technische bikeparkisch afdaling aan. Veel fun factor zit erin met veel kleine drops, tal van hoge gladde wortels en relatief steil te noemen. Ga je op deze afdaling harken? Dan ga je bijna gegarandeerd onderuit!

Blijven ademen op de trails

Eenmaal ingereden, op mijzelf inpratend beloof ik mijzelf om weer te focussen waar we op trainen. Met vertrouwen de fiets in de bocht gooien, kijken waar je naar toe wilt en niet onnodig veel snelheid eruit willen halen om misplaatste zekerheid te bereiken. Het werkt! Langzamerhand komt de flow en het vertrouwen terug. Het in de basis verbeteren van je techniek is nu iets waar ik mijzelf op terug kan pakken, heerlijk deze afdalingen zo!

Nieuwe trails rijden in Solingen

We vervolgen de dag met een aantal nieuwe trails, volledig in de modder maar niet minder lekker. Ook hier kan je met behulp van de juiste techniek de fiets heerlijk door de bochten laten rollen en de flow vinden!

Om het lekkere gevoel vast te houden doen we de 2 mooiste afdalingen nog eens, middels een kleine loop komen we weer op de bikepark achtige afdaling, langs de rotsen waar Nico onderuitging voor een revanche en de heerlijke flowy race afdaling welke langs de weg loopt en uitkomt bij de bus 😀 De OFFDAY werd een absolute TOPDAY!

Meer bikepark en Trailpark informatie Duitsland


Winterberg Willingen Combo

Winterberg Willingen Combo

Om te starten moeten we iets bekennen. Nico en ik zijn nog nooit in Willingen geweest… Op de een of andere reden poffen we altijd zonder na denken door richting Winterberg. Dat is makkelijk, we hoeven nergens over na te denken want we kennen de weg. Tijd om dat eens te veranderen!

Pssst: Niet zo’n trek om alles te lezen? De video vind je onder aan 😉

We hebben ons zelf de tijd gegund om 2 dagen richting deze regio te rijden. Dag 1 vind plaats in Winterberg om dan in de avond door te rijden naar Willingen. Over Winterberg zullen we niet al te veel vertellen, de meeste kennen dit wel 😉 Willingen daarintegen is minder bekend en dat is misschien wel geheel onterecht!

Na een dagje spelen in Winterberg komen we aan in Willingen. Nico heeft de camping uitgezocht wat op zichzelf staand al iets heel bijzonder is… Maar toch, puik werk geleverd! We staan op een camper camping, geen douche, de rest is prima in orde. Wat we bij aankomst nog niet helemaal beseffen is dat we letterlijk op de afdalingen uitkijken. Willingen is mooi, rustig en doet heel “Alpen” achtig aan. Allereerst is er een Gondel in plaats van een stoeltjes lift. Deze gondel brengt je eerst over allerlei mooie groene velden zoals je dat in de Alpen ook vaak ziet. Verder is het rustiger, Winterberg is veel commerciëler en veel drukker. Alles is goed en netjes onderhouden en dat spreekt ons wel aan eigenlijk.

De trails van Willingen

Uiteraard is een mooi onderhouden lift station en groene weides leuk, het gaat echter om de trails! Het is vandaag mistig op de top, wanneer we boven komen zien we wel wat bordjes die naar rechts wijzen echter enig vervolg daarop vinden we niet. Ook zou er een downhill track moeten liggen. Allemaal niks van te vinden. We vragen de man bij de gondel en hij verwijst ons dat ze bij het andere lift station beginnen. De mist weerhoudt ons van elk soort uitzicht dus we besluiten een willekeurig pad in te rijden tot dat we onder de andere lift door rijden. A!! Dan moeten we hier wat vinden.

Er liggen hier meerdere trails, 2 echter beginners trails 1 een wat meer flowlijn en de Enduro trail. De beginners trails zijn half verharde trails met veel bochten en kleine tafels. De Flow trail idem dito maar dan zijn de tafels en bochten wat hoger of scherper. Ook liggen er wat korte Northshore secties met wat drops aan het einde. Geen groot spektakel en toch erg leuk voor de beginnende “Enduro/downhill” rijder. Waar het ons om gaat is de Enduro trail!

De Enduro Trail van Willingen bike park

Nabij het lift station schieten we de Enduro trail in. Het is nat vandaag en laat de Enduro trail zich nou kenmerken door de vele wortels. Heel veel wortels. Het is nog even met de billen geknepen en we proberen de banden te laten rollen. Vaak is bovenlangs de beste optie ondanks dat die er het moeilijkst uitziet. De Enduro trail daagt je je technisch en fysiek behoorlijk uit! Hij is totaal anders als de Single trail in Winterberg (tegenwoordig double black downhill gemarkeerd) Daar zijn het vooral hoge dropoffs met krappe bochten wat de trail moeilijk maakt. Hier in  Willingen is het de oneindige hoeveelheid met scheve wortels. Dit vinden we leuk, heeel leuk!

De Downhill Track van WIllingen bike park

Aan de andere zijde van de gondel (links vanaf dal gezien) is de downhill track van Willingen. Je begint op een soort startheuvel en wordt direct op een stenen drop getrakteerd. Niet iets om je zorgen over te maken, dus we rollen hem in. We weten dat in de downhill track ook gaps en dubbels zitten dus de eerste afdaling is het aftasten wat wel en niet te rijden. Overal zie je stenen liggen zonder dat je kan zien wat erachter zit. Veel is goed te rijden en wat opvalt is dat er tal van keuzes zijn. Ondanks dat het officieel maar 1 trail is kan je hier eindeloos combineren. Het is rocky met wat steilere stukken afgewisseld! En voor de echt grote jongens of meisjes zijn er dus de roadgaps en hoge sprongen.

 

Al met al zijn we best wel verliefd geworden op Willingen. Het is mooi, zoals gezegd doet het ons denken aan de Alpen en dat maakt het al snel goed! Is Willingen dan een beter alternatief voor Winterberg? Nee meer een goede combinatie, ga je 2 dagen die kant op dan zouden wij altijd voor de combinatie gaan.

Meer informatie bikepark Willingen

Meer informatie bikepark Winterberg

Meer bikepark en trailpark informatie in Duitsland


De “Race-lijn” analyse

De “Race-lijn” analyse
Ken je de videos van Cathrovision op Pinkbike? Dan weet je dat in je een downhill-race wint op lijnkeuze. Je hoeft niet overal “crazy fast” te rijden, maar je moet júíst weten op welke segmenten je gas kunt geven en tijd winnen op je concurrenten door een slimme lijnkeuze. “Exit speed” is het belangrijkste: met zoveel mogelijk snelheid uit een technische sectie komen.
Trails in de bergen rijden wij normaalgesproken blind en zonder voorkennis. Daarom is het nu voor het eerst dat we video’s opnemen van wat technische secties en achteraf bekijken of we verschillen zien in lijnkeuze en de snelheid.
Dit doen we nog steeds in Nederland; op de Wijchenseberg. Het zijn maar korte secties. Maar we zien al wat verschillen. Is de inside-line sneller? Is laag blijven bij een jump sneller? Check de video!


Trailhunt in Valkenburg

Trailhunt Valkenburg

Trailhunt regio Valkenburg

Valkenburg ligt precies tussen Maastricht en Heerlen. Net onder de A79 in Zuid-Limburg. Wielrenners kennen dit gebied vaak wel, zij komen hier met hordes te gelijk de Cauberg beklimmen vanwege de bescheiden top op 134 meter hoogte… Niet echt een verhaal om buiten Nederland te vertellen 😉 Maar goed daar kwamen we niet voor.

Berg en Terblijt

Links van Valkenburg ligt Berg en Terblijt. Daar zetten we de auto’s neer en zien gelijk het potentieel van de regio. Er is namelijk overal hoogteverschil en natuur om ons heen! De regio kent (zoals we opmerken) veel oude mijnbouw. We kwamen op het spoor van deze regio door het Shimano Testcenter met de Discovery mountainbiketrail. Ook vindt hier vaak een cyclocross wedstrijd plaats, wat betekent dat er hier veel gefietst wordt.

We volgen grotendeels de reguliere route en schieten links en rechts het stippellijntje van onze GPS-units in. We vinden wel wat, maar nog niet echt waar we naar op zoek waren. Her en der een leuk mini-stukje, daar blijft het bij.

Valkenburg

Eenmaal de oversteek gemaakt naar de andere kant van Berg en Terblijt, richting Valkenburg vinden we een bizar soort bikepark. Het ziet er allemaal “fragiel” gebouwd uit. Echt een local spot. Vandaag is het heel erg glad en besluiten om de spot niet aan gort te rijden. We checken de jumps links en rechts en vervolgen onze zoektocht. Af en toe komen we een grappig trapje tegen wat je naar beneden kunt rijden, maar onze trailhartjes raken nog niet helemaal vervuld. Ergens bovenaan met uitzicht op de Geul hebben we keuze uit links en rechts. Links komen we weer uit bij de klim waar we net waren en rechts leidt ons in de richting van het Shimano Testcenter. Hmmm lastig… Ik kies ervoor om als enige E-biker vandaag links even snel te verkennen voordat ik de drie niet E-bikers een saaie afdaling instuur (om daarna weer saai te klimmen). Dat was maar goed ook! Dit bleek de beste afdaling tot op dat moment en later ook de beste te zijn! Althans, zeker de leukste 😉

Verder (maar het kan aan ons liggen) vonden we het ‘mwa, mwa, zo zo’. Ik kan mij voorstellen als je uit een regio komt waar helemaal geen hoogteverschil is, dat dit erg leuk is. Maar beter rijd je dan toch net ietsjes verder door; bij het Drielandenpunt kun je al veel meer uitdaging vinden.

Was het dan helemaal niks? Dat niet; we hebben een heerlijk dagje op de fiets gehad. Lekker glijden en we hebben gelachen. Paul staat overigens nog steeds bij dat hekje 😀


De mashup drie landen punt

De trailride mashup drielandenpunt

De trailride mashup drielandenpunt

Even geen thema vandaag, geen senderramps, bunny hops of drops waarvan we iets aan ons zelf wilden verbeteren. Nope, gewoon lekker trailtjes rijden! Buitenspelen 😉

 

Vandaag was ons mede auteur Bram van Boekholt weer gezellig mee. Bram is zojuist vader geworden en dit is sinds 31-12-2020 weer zijn eerste echte uitje. Gelukkig hadden voor de altijd zeer fitte Bram nog een extra Specialized Levo SL klaar staan, die wilde onze Bram weleens proberen.

Bram… Zou jij even kort en bondig willen samenvatten wat je van de Levo SL vond?

“het voelt een beetje als vals spelen, maar het rijdt wel heel lekker! In de afdaling merk je niet dat je op een e-bike rijdt maar in de ups wel!”

Top, bedankt Bram!

Ook is het goed voor al onze mede-mountainbikers om te laten zien dat niet elke dag een lekkere dag is. Soms zit je gewoon minder goed op je fiets waardoor spannende secties spannender zijn dan normaal. Vorige keer was ik hier in het Drielandenpunt al gestuit op een steil stuk trail wat ik in de ijzige condities niet aan durfde (“ik” is trouwens Rik. Nico kent deze emotie niet…) Dus vandaag was het tijd om deze wel te nailen. Helaas, na tal van keren aanrijden niet gereden. Het stomme is dat ik wel vaker steilere dingen heb gereden, maar deze zit nu bij mij in de categorie “mindfuck” en krijg dat er maar weer eens uit. Na wat motiverende kippengeluiden, tóch de “chickenway” genomen en verder gefietst… Dit wordt nu mijn persoonlijke uitdaging voor 2021.

Nico kent daarentegen – zoals gezegd – deze emotie niet. Hij reed vorige keer onder ijzige omstandigheden een next level stukje. Écht next level. Hij crashte. Nu dus tijd voor de revanche! Check de video om te zien of hij hem dit keer wel nailed!