Trails in Otterlo

Review: De Mountainbike route Otterlo

De Mountainbike route Otterlo

In een netwerk van routes rechtsboven en naast Ede vind je een maar liefst 4 routes. Waarvan er 1 een kinderroute is 2 mountainbike routes van 30kilometer plus en dus de Mountainbike route van Otterlo. Waarover zo meer, waarom benoem ik deze routes even? Ze zijn allemaal met elkaar verbonden, zo kan je dus een mountainbike route maken van bijna 100 kilometer. Wil je het in deze regio nog gekker maken, dat kan gewoon want ook de mountainbike route van Arnhem en Schaarsbergen zijn direct verbonden aan deze routes. Er ligt hier dus nogal wat aan trails! En dus ook de MTB route van Otterlo.

Mountainbike route Otterlo zandbank

Wat mag je dan verwachten van de 13.3 kilometer lange trail in Otterlo?

De mountainbike route van Otterlo start je het beste vanuit de parkeerplaats tegenover Otterlo Events in, je raadt het Otterlo. Dit is een mooie parkeerplaats midden in het bos wat normaal gesproken voldoende plek biedt. Op deze parkeerplaats staat netjes een route bord met alle informatie. De MTB-route van Otterlo is gemarkeerd met blauwe bordjes, dit is belangrijk omdat een stukje gecombineerd is met de route van Lunteren. Blauw volgens dus.

MTB route Otterlo

Op MTBroutes.nl stond duidelijk aangegeven dat dit een “rode trail” zou moeten zijn, moeilijk dus. De eerste meters rollen gemakkelijk weg zonder al te veel uitdagingen. Mijzelf afvragend waarom dit met “rood” word gekenmerkt denk ik er zelfs aan om dit met mijn zoontje te gaan doen! De trails zijn netjes, geen verrassingen en zeker geen onverwachte zaken terug te vinden. Het is een snelle trail die zich als een slang door het bos heen voert. Leuk maar erg gemakkelijk op een zandbank her en der na.

Area 51 otterlo

En dan begint het dan toch! AREA 51

Na wat kilometers te hebben weg getrapt, klein stuk asfalt en weer het bos in. In een klein klimmetje staat een bord: Area 51. Geen idee wat dat inhoud, maar dat duurt niet lang! Na het bord begint namelijk een prachtig stuk mountainbike trail. Het gaat omhoog omlaag, echt elke centimeter hoogte is gebruikt. Wat “steile” afdalingen, is misschien perceptie wat dan steil genoemd mag worden, maar inderdaad steiler dan je normaal gewend bent waarschijnlijk! Linksaf, rechtsaf, je blijft flink doordraaien door de vele bochten. Area 51 is een zeer geslaagd stukje mountainbike trail. Af en toe oppassen voor de met zand opgehoogde bochten, die kunnen af en toe wat zacht zijn.

Trails in Otterlo

Na Area 51 is er helaas geen toetje meer met nog meer technische secties. Het laatste deel van de route rolt snel en is weer hetzelfde als het eerste stuk. Gelukkig doet dit niets af aan de totale route. Area 51 is gewoon goed en inderdaad net wat technischer dan de meeste mountainbike routes. Top gedaan!

Meer actuele informatie vind je hier

Meer Nederlandse mountainbike route reviews


Engadin Flow Trails 3

Engadin Flow Trails

Engadin Flow Trails

Een “surfparadijs” van een andere soort, gemaakt van aarde en steen – je vindt het op de lokale berg Corviglia in St. Moritz. Flowtrails zonder krappe haarspeldbochten en geblokkeerde doorgangen, maar met soepel berijdbare aanloopbochten. En het beste: geen tegenliggers!

Experts testen de grenzen van de middelpuntvliedende kracht op de flow trails. Minder ervaren bikers genieten van ongedwongen “surfen” over hobbels en zachte sprongen. Het woord “flow” verwijst naar soepele trails in plaats van ruige switchbacks.

Ook geschikt voor gezinnen

Gezinnen met mountainbike-ervaring kunnen zich ook uitleven op deze achtbaanachtige trails. De flow trails zijn echter niet geschikt voor beginners – maar de benodigde rijtechniek is eenvoudig te leren. De verschillende fietsscholen in het Engadin maken je graag wegwijs in de kunst van het rijden op flow trails. Je hebt een stevige mountainbike nodig en bepaalde coördinatievaardigheden; een paar rondjes op een pump track zijn een goede voorbereiding. Pompbanen vind je in Pontresina en ook bij het dalstation van de Signal-kabelbaan in St. Moritz Bad.

Engadin Flow Trails 3

Marmotta Flow Trail

Het nieuwste lid van de Corviglia Flow Trails is technisch gezien de gemakkelijkste en kortste. En het kan ideaal zijn voor Flow Trail-beginners en gezinnen met kinderen op voorwaarde dat ze al mountainbike-ervaring hebben. De route slingert zich in ‘vloeiende’ bochten naar Marguns, waarvandaan de stoeltjeslift je meteen weer terugbrengt naar Corviglia om de bochten weer te nemen of om een van de andere Corviglia Flow Trails uit te proberen.

WM Flow Trial

Het WM Flow Trail begint een paar meter van het bergstation van Corviglia. Het baant zich een weg door de vallei met veel bochten. Je moet de 360-graden bocht met verve beheersen en over Alp Giop “pompen” in de richting van de Trutz Hütte. De WM Flow Trail heeft zijn naam niet toevallig gekregen. Wie de bocht naar beneden neemt, bevindt zich op de meest historische skiracepiste ter wereld. Sinds 1974 strijden skiprofs op hetzelfde terrein in de winter om wereldtitels en World Cup-overwinningen.

Foppettas Flow Trail

De kers op de taart na een inspannende moutnainbike tocht zijn de kombochten en “waves” van de Foppettas Flow Trail. De Signalbahn brengt mountainbike en fietser weer omhoog. Daarna leidt een grindpad over de Alp Suvretta naar Futschöls, het startpunt van de Foppettas Flow Trail. Het maakt niet uit of je wilt proberen je persoonlijke beste tijd te verbreken of het gewoon rustig aan wilt doen, de bosafdaling richting Champfèr belooft in ieder geval veel plezier. De populaire Flow Trail is onlangs uitgebreid en leidt nu tot in het centrum van het rustige dorpje Champfèr.

Olympia Flow Trail

De Olympia Flow Trail, ook wel bekend als de Corviglia Flow Trail, begint bij het bergstation Corviglia. Het is 3,7 kilometer lang, heeft een hogte van 480 meter en slingert zich een weg naar de Alto Bar bij het tussenstation Chantarella. Als je je wilt aansluiten bij de Engadin-fietsscene, bestel dan hier een hamburger en geniet van de zon. In de tussentijd zorgen de fietsspecialisten van de Corvatsch skiservice graag voor je “lieveling”. Ook op de Olympia Flow Trail fiets je over sporen van grote sportgeschiedenis: De downhill-pomp track leidt langs de Olympische skipiste van 1948.


gotschna-freeride piste Davos Klosters

Gotschna Freeride roller coaster - Davos klosters

Gotschna Freeride roller coaster

Gotschna Freeride roller coaster: 6 km roller coaster voor freeriders
Deze spectaculaire roller coaster voor mountainbikers is 6 km lang. Met meer dan 200 kombochten, sprongen en northshore gaat de freeride-trail helemaal van het middenstation Gotschna naar Klosters. Er wachten 50 kom bochten op de mountainbikers, die ze zonder te remmen en met goede skills en techniek moeten aanvallen.

Lengte: 5780 m
hoogte: 590 m

Openingstijden

De Gotschna Bahn is geopend van 15 juni & 16 juni 24 en van 22 juni 24 tot 13 oktober 24 dagelijks van, eerste/laatste rit van 1e sectie 8:15 – 16:30 uur.

gotschna-freeride piste Davos Klosters

Zwart trails bij Iseo meer Italië

Mountainbiken rond het Iseo meer Italië

Mountainbiken rond het Iseo meer Italië

De regio van het Iseo meer zal niet bij iedereen bekend staan als mountainbike gebied. Het Iseo meer ligt (vanaf het zuiden gezien) links naast het beter bekende Garda meer. In het verleden al eens de trails rond het Garda meer oost zijde mogen verkennen en daar ook zeker leuke dingen kunnen vinden. Ook Mickey organiseert al jaren toffe enduro mountainbike vakanties in die regio. Helaas is het Garda meer, zeker in het hoogseizoen ongelofelijk druk! Het Iseo meer daarentegen is een stuk(je) minder toeristisch, althans simpelweg een stuk minder druk… Kan je dan ook goed mountainbiken rond het Iseo meer Italië?

Hoog gebergte overal om het meer heen.

Het Iseo meer word vergezelt door een mooi aantal bergen met pieken tot wel 2000 meter. Veel pieken liggen dan vanaf onze locatie (Camping del Sole) alsnog op een dik uur rijden. Gelukkig zag ik in mijn vooronderzoek op Trailforks dat er vanaf het dorpje een heel aantal trails te vinden zouden moeten zijn op verschillende moeilijkheidsniveaus.

De bergen waar deze trails zich bevinden zijn een kleine 1000 meter hoog, het meer zelf ligt op 182 meter hoogte wat dus een aanzienlijke 800 meter aan hoogte verschil geeft.

Omdat ik niet telkens heel lang weg wilde zijn heb ik mij gericht op de berg toppen Monte Cognolo (672 meter) met 2 zwarte en 4 blauwe trails. En de Punta Dell ‘orto (975 meter)  met 1 trail afwisselend van rood en zwart en wat blauwe trails.

uitzicht Isoe meer

De Monte Cognolo mountainbike trails.

Op de Monte Cognolo zou je een zwarte trail 244 en de hellboy moeten kunnen vinden. Het klimmen naar dit punt is relatief makkelijk vanuit het dorp Iseo. Eenmaal bovenop kan je vanaf hier beide zwarte trails vinden. Volgens een local zou de 244 erg steil en het meest uitdagend moeten zijn. De Hellboy zelf daar begon die niet aan, die vond hij te technisch namelijk…. Mooi dan beginnen we met de Hellboy 😊

De Hellboy start met wat uitgeregende rots achtige stukken wat met wat enduro ervaring prima te doen is. Na een berg riggel rijdend over de blauwe PLT trail (waarover later meer) rijdt je eigenlijk gewoon rechtdoor naar beneden. Gaande weg begin ik de local een beetje te begrijpen! Dit is echt heel tof en echt wel heel uitdagend. Over rockgardens met scherpe stenen, de afdaling is fysiek zwaar omdat er geen moment voor rust is! Dit is wat mij betreft echt een zwarte trail tot in het dal. Alles is overigens te rollen, geen gaps of gekke sprongen erin (anno 2024)

De 244 zwarte trail kan ik heel kort over zijn. Na een kleine 100 meter daling was alles volledig weggespoelt… Dat betekende dus terug klauteren, want terug fietsen was door de steilheid simpelweg niet mogelijk. Het heeft voor ons bezoek in deze regio heel veel zwaar geregend, dus mogelijk dat de trail nog hersteld word.

Zwart trails bij Iseo meer Italië

Dan blijven de Jumanji, Oblivion 2 en de PLT over.

Jumanji en Oblivion waren veel belevond de eerste meters, helaas waren deze volledig overwoekerd door scherpe struiken, nogmaals het heeft veel geregend en het was warm wat uitstekende condities zijn voor deze struiken om snel te groeien. De trail zelf zag er goed uit, maar helaas dus niet helemaal kunnen rijden.

De PLT blauwe trail was gelukkig wel helemaal te rijden, deze is een stuk natuurlijker dan de Hellboy en inderdaad ook wel echt “blauw” te noemen. Her en der wat steilere stukken echter niks geks en geen moeilijke rockgardens te vinden. Wil je eerst wat opwarmen dan is de PLT dus een goede opwarmer voor de Hellboy trail op de Monte Cognolo.

De Punta Dell ‘orto

Op de Punta Dell ‘orto is het wat overzichtelijker aan trails. Ze gaan allemaal dezelfde kant op en je kan zo af en toe kiezen tussen groen of zwart. De heenreis naar de top is wat verwarrend te noemen, zoals het aangegeven staat op trailforks klopt niet helemaal. Zelf heb ik een topo map er bij gepakt en de gestippelde wandelpaden gevolgd om de top te vinden.

Eenmaal op de top zie je een groot kruis staan met een werkelijk parchtig uitzicht op het Iseo meer hier in Italie, dit zijn wat mij betreft echt de aanvullende geluksmomentjes tijdens het mountainbiken. De Punto dell’ Orto San Fermo trail (zwart) begint direct achter het kruis. Er zijn zeker in het begin geen verkeerde keuzes te maken dus lekker genieten en rijden. Her en der even oppassen voor scherpe rotsen, grotere losliggende stenen in combinatie met steilere stukken. De trail zelf is minder technisch dan de Hellboy maar zeker niet voor beginners!

Wanneer je de San Fermo trail klaar hebt kom je op een keuze moment aangevuld door wederom een prachtig uitzicht. Uiteraard koos ik voor de Pilzone trail (rood) om wederom na een dikke 100 a 150 meter verticale meters er achter te komen dat ook deze is overwoekerd, geen idee of hij nog gereden word aangezien deze echt dicht was gegroeid. Terug naar boven dus…

Zwart trails bij Iseo meer Italië

Dan maar de Groene trail

Door een gebruik aan alternatieven de Mulattiera Pilzone naar beneden gereden wat op papier groen is is in de praktijk een 2 meter breed pat met dikke stenen. Prima te doen, maar fysiek kan dit stuk nog best even wat zwaar uitpakken! Let hier wel op de wandelaars aangezien dit een populaire route is naar een prachtig uitzicht punt.

Voor een volgend bezoek aan het Iseo meer staat echt het Sebino Bike Resort en de Altolage Trail Network op de planning. De regio is zeer rijk aan trails overal om het meer heen. Afhankelijk van waar je gestationeerd bent kan je dus hoe dan ook je lol op!

Meer mountainbike bike regio’s in Italië check ze hier


nideggen mtb

Nideggen trails

Nideggen trails

Er was eens een tijd dat Nideggen een werkelijk prachtige rond rit te bieden had met heel veel variatie erin. Helaas, door de jaren heen, zijn er steeds meer stukje van af gesnoept door sluiting of verbod om er te fietsen. Nou was het nooit helemaal legaal, maar er werd dermate veel gefietst dat we niet helemaal zeker wisten hoe “illegaal” het allemaal was. Nu is dat toch echt anders.

De GPS die we altijd volgenden en ook deelden is niet meer te rijden. Er staan nu namelijk zeer duidelijke hekken met nog veel duidelijkere verbodsborden. Niet alleen voor de mountainbiker overigens, ook paardrijders zijn niet meer welkom in een groot gedeelte van het bos!

nideggen mtb

Toch heeft Nideggen nog steeds best erg leuke dingen te bieden!

De wel bekende stenen drop met de daaropvolgende rockgarden: Verboden. De mooie route waarbij je door prachtige rotsformaties komt: Verboden. Dat brengt ons bij wat (ogenschijnlijk) nog wel open is en waar duidelijk veel gereden wordt met de mtb.

nideggen mtb trail

Veel Technische secties

Waar we altijd de auto parkeren bij het meer in Kreuzau begint direct de klim helemaal naar de top, daar lag altijd al een erg leuk bikepark achtige afdaling met van alles en nog wat erin. Meerdere drops, kombochten, veel stenen en wortels. Deze afdaling is nog best lang ook aangezien je helemaal in het dal weer uit komt.

Iets verderop, na dezelfde klim lag altijd een leuke (kortere) afdaling met een toffe technische sectie over een grote rots, deze wordt nog steeds veel gereden en is inmiddels ook verlengt. Direct bij de start van deze trail is nog een trail gemaakt, welke ook veel gereden word. Leuke secties erin met rotsen, een dropje en lekkere bochten waar je heerlijk doorheen kan knallen!

nideggen mountainbike

De Kappel trail

Voor de Kappel trail moet je iets verder richting het zuiden welke je via de Panoramaweg kan bereiken. Direct achter de Kappel start de trail met een lekkere rots roller. De trail is relatief kort maar verrast je meerdere keren met best technische secties over rots stukken en krappe bochten. Zeker de moeite waard om hiervoor even om te rijden.

Al met al minder dan voorheen te rijden dus, toch zeker de moeite waard voor de broodnodige afwisseling ten opzichte van Witten en Solingen bijvoorbeeld!

Check voor de zekerheid lokaal of het op dat moment mag om er te mountainbiken, de Duitse wetgeving is aan verandering onderhevig namelijk. Blijf zeker weg uit de gebieden waar duidelijk staat dat je er niet mag fietsen, je kan het niet missen overal zijn duidelijke hekken met borden geplaatst.

nideggen rots enduro

Trailhunt Anduze Cevennen Frankrijk

Verborgen trails in de Cevennen Frankrijk..

In ons vorige verhaal vertelden we hoe je het beste trailtjes kan verkennen als je alleen bent. Zo gingen we dit jaar lekker op vakantie met het gezin naar de Cevennen. Rechtsboven in bij Anduze in de buurt. Mooi riviertje leuk dorpje, dikke prima. We gingen opzoek naar verborgen trails in de Cevennen Frankrijk.

Trailhunt in Anduze, Frankrijk

Een paar weken voordat we gingen had ik al even gespiekt op Trailforks of er mogelijk iets te vinden was. Op de kaart leek op fietsafstand een “rode trail” te vinden te zijn. Het was deze vakantie uitzonderlijk warm met temperaturen tot aan 40 graden overdag. Gelukkig was het in de nacht en morgen nog redelijk te doen, dus: Wekker zetten spulletje pakken en gaan!

Uiteraard helemaal volgens mijn eigen 5 stappenplan. Trails opgezocht, regio bekeken, kaarten lokaal op mijn tel, WhatsApp deel locatie verstuurd, genoeg eten en drinken mee en go!

Niet te verkennen dus deze was op de gok…

Op de topo kaart had ik al gezien dat de trail bovenop begon en dat ik via de andere kant van de heuvel via een dubbeltrack omhoog moet kunnen naar de start. Een vieze zeer steile klim boot inderdaad een route bijna helemaal naar de top. De route die ik bedacht had werd op het eind helemaal overwoekerd en onbegaanbaar, gelukkig waren er nog wat opties om toch op de top te komen. Met de tel in de hand moest ik het begin van de trail vinden, helaas niet erg herkenbaar en dat is meestal geen goed teken.

Sp1 Labahou red trail in Anduze

Dat overwoeker gehalte bleef op stukken best een ding, vliegend door de varen struiken was het af toe best even zoeken maar verder was de Sp1 Labahou een pareltje! Overal in de trail zag je dat men er ooit aan gewerkt heeft. Zoals gezegd het was kurkdroog en dan worden trails met veel losse steentjes en zand/stof ook erg glad. Overal was er met stenen een soort van lekker roller aangelegd voor een grote steen waar je dan weer af moest droppen, meerdere stukken toch maar eerst even verkend. Checken, kijken en gaan! Dat van die varens is normaal een garantie op teken trouwens. Goed checken naderhand! Gelukkig wist ik dat teken niet van extreme droogte houden wat kans op ongewenst bezoek aanzienlijk verkleint, weet je dat ook weer 😉 De Sp1 Labahou red trail was een loop van iets meer dan een uur vanaf de camping. Na de trail behoefte het nog wat klim werk om weer op de normale wegen te komen.

SP2 Capelan trail in Anduze

De 2de trail in de regio was wat verder weg, dus deze eerst maar met de auto verkend. Bus zo hoog mogelijk geparkeerd en de rest van de klim even te voet verder om de start te vinden. Dat zag er goed uit! Beter nog ik zag dat waar ik bij de SP1 Labahou uit kwam al op 1/3 van de klim zat naar de SP2 Capelan te zitten. Perfect voor een combo dus. De SP2 Capelan was beter begaanbaar zonder begroeiing. Boven op de top van de Les Capelans (379m) kwam ik een lokale hiker tegen, gepensioneerde man. Hij heeft jaren op de Mont Ventoux ski lesgegeven vertelde hij. Die zelfde Mont Ventoux was vanaf Les Capelans te zien, 100km hemelsbreed verderop! Je moet het weten wat het silhouet was maar slecht te zien. De trail SP2 Capelan was verder een echte traktatie, veel rotsen boven aan en gaandeweg steeds natuurlijker het bos in. Veel bochten, weinig rechtdoor met best wat technische passages goed verdeeld over de hele afdaling. Simpelweg heerlijk!!

Download de gps-track van beide trails hier.

Advies qua fiets:

Zeker een vol geveerde fiets met tenminste 140mm voor en achter. Verder zwaai schoeisel vanwege de scherpe stenen en gladde ondergrond.

Meer mountainbiken in Frankrijk? Check ze hier


5 stappenplan trailhunten in je eentje

5 stappenplan wanneer je alleen gaat trailhunten!

Wat zijn de 5 belangrijkste dingen als je alleen gaat trailhunten? Normaal fiets je natuurlijk lekker met je maatjes of je rijdt achter een gids aan die de omgeving kent. Een gids heeft altijd onze voorkeur, die kan (als het goed is) jou als rijder inschatten en daar de beste trails bij zoeken. Toch rij ik met regelmaat alleen op onbekende trails. Tijdens een vakantie met het gezin bijvoorbeeld. We zoeken vaak toch wel heuvelachtige gebieden op dus de fiets die gaat altijd mee. Voordat ik alleen op pad ga om vette trails te zoeken zijn er 5 zaken die ik altijd doe!

Stap 1: thuis onderzoek en de juiste kaarten

Eerste plek om te kijken is voor mij toch altijd wel trailforks. Zie je een hoop lijntjes lopen dan is dat de beste kans op vette trails. Vaak is de kleurcodering ook prima om de zwaarte van de trail in te schatten. Helaas is dit niet altijd de garantie voor de beste trails, maar toch de beste plek om als eerste te kijken voor je echt moet trailhunten. Trail gevonden? Zorg dat je van tevoren kijkt hoe die uitkomt. Niet elke trail begint simpelweg aan de top en eindigt in het dal. Het komt best vaak voor dat je halverwege een berg staat of in een compleet ander dal. Gebruik een app die gedetailleerde topo kaarten heeft en download die naar je telefoon zodat je geen internet meer nodig hebt. Bereik hebben is lang niet altijd een zekerheidje. Check even de legenda wat wat is. Mijn ervaring leert is dat de echte kleine wandelpaatjes niet altijd even begaanbaar zijn, zorg ervoor dat de weg naar onverharde dubbeltracks zo kort mogelijk is.  Geen trailforks opties te vinden? Komoot kan eventueel nog uitweg bieden en anders ben je aangewezen op je topo kaarten en zoek gemarkeerde wandelroutes. Denk aan de bekende GR(NR) routes of check bij het lokale toeristenbureau naar mooie wandeltochten.

Stap 2: Lokaal de trail checken

Na zo vaak totaal onbegaanbare “wandelroutes” tegen te zijn gekomen ga ik indien mogelijk eerst even verkennen. Combineer dat met boodschappen of een dagtripje met je gezin door even langs de start of het einde van de trail te rijden.

Vaak zie je zeker boven op de berg aan de start al wel wat de situatie is, is het begin al volledig overwoekerd dan weet je nagenoeg zeker dat het onbegaanbaar is geworden en verder trailhunten onnodig is. Zien de eerste 20meter er prima uit dan kan je er met iets meer zekerheid er van uit gaan dat de rest ook goed begaanbaar is. Helaas kan je lang niet altijd bij het begin komen met de auto, maar als het kan dan zeker doen! Andere optie is dus om het eind te inspecteren en een stukje de trail in te lopen. Ziet dat er niet overwoekerd uit dan kan je het erop wagen.

Stap 3: Spullen en rantsoen!

Dat je fiets op orde moet zijn lijkt me een no-brainer. Wat belangrijk is dat je, wanneer je alleen op pad gaat rekening moet houden met onvoorziene situaties. Waar je normaal in de hele groep meerdere reservebronnen tot je beschikking hebt in geval van nood, heb je nu niks als extra reserve tijdens het trailhunten. Neem dus net even wat meer mee en zorg dat je echt zelfvoorzienend bent. Niet alleen de juiste tooltjes en extra binnenbandjes, nee ook qua eten en water moet je er tenminste van uitgaan dat je tocht 2x zo lang duurt.

Zelf al eens gestaan aan een volledig weg geslagen weg op de berg, ik was bijna bij de top en kon de camping al bijna ruiken, de berg was te steil om te beklimmen met fiets, de weg was de enige optie. Resultaat was dat ik helemaal terug het dal in moest en de volledige berg moest omrijden. Dit kleine uitstapje duurde daardoor veel langer en koste een hoop meer energie. Neem naast tools, reserve spullen en eten ook contant geld mee. Zeker in het buitenland is de pinpas niet overal even geaccepteerd zoals we dat in de Benelux kennen.

Stap 4: Trackback en crash detectie

Goed kaarten zijn gedownload op je telefoon, je hebt genoeg zooi mee om 2x de geplande tocht te rijden. Het is tijd om te gaan! Een top tip voor jouw eigen veiligheid is om een crash melder te hebben. Zelf rijden we met een sensor op de helm, de Angi van Specialized. Wanneer je onverhoopt onderuitgaat gaat er automatisch een bericht naar een vooraf ingesteld telefoonnummer met de laatst bekende gps-locatie. (als je hem niet binnen 10sec uitzet). Naast deze crash detectie stuur ik in WhatsApp een bericht naar degene die op de vakantiebestemming is met “locatie delen” 8uur lang. Handige manier om het thuisfront te laten weten waar je bent en hoelang het nog ongeveer gaat duren. Ook dit kan helpen wanneer er onverhoopt iets met je is gebeurd wat niet direct met een crash te maken heeft.

Stap 5: Ken je eigen kunnen!

Deze laatste is niet echt een stap om te nemen tijdens het Trail-hunten, nee dit is een gouden regel! Ben je alleen dan is dat niet het moment om jezelf even goed uit te dagen 😉 zorg ervoor dat je goed je eigen skills inschat. Stop liever te vaak om de technische passage te checken dan er onvoorzien overheen te vliegen. Daarbij weet je ondanks al je voorwerk niet hoeveel hier gereden wordt. Er kunnen zomaar omheiningen in de vorm van kleine ijzerdraadjes of prikkeldraad L hangen of andere onvoorziene situaties die je normaal niet op een trail verwacht. Wees alert met je snelheid en wanneer je de trail hebt gereden en hij was supervet, kom dan gewoon terug om hem nog eens maar dan iets harder te doen en sommige features wel in 1x te nemen!


Bikepark Lac Blanc Frankrijk

Bikepark: Lac Blanc Frankrijk

Lac Blanc bikepark is het eerste bikepark dat in Noord-Oost Frankrijk werd geopend. De moderne lift met bikeracks brengt je naar de start van de 4 belangrijkste downhill en freeride trails waar alles in te vinden is! Gaps, tafels, doubles, northshore alles om zelfs de meest ervaren riders bezig te houden. Bij de meeste features is er ook een chickenline zodat elke rider de track kan rijden en steeds beter wordt. Genoeg uitdaging voor elk niveau rider. De echte uitdaging is te vinden op het officiële Coupe de France DH-parcours, super snelle en technische secties!

In het mountainbike seizoen worden er verschillende evenementen georganiseerd die het nodige leven in de brouwerij brengen! Verder is er ook nog een zeer uitgebreid cross-country netwerk van bijna 250km.

We hebben bikepark Lac Blanc inmiddels zelf mogen bezoeken. De keuze van Enduro tot hoge jumplijnen maakt het een perfect plek om er 1 of 2 dagen rond te rijden. Ook hebben we gezien dat kamperen op het terrein onder bij de lift is toegestaan(of word gedoogd). In het pand van het bike park bevinden zich zelfs douches!

Meer informatie over bikepark Lac Blanc

Meer bikeparks en gidsen in Frankrijk

Meer informatie

OP Trail-addicts.com vind je het grootste overzicht van bikeparken in heel Europa. Naast bikeparks hebben we meer dan 40 gids bedrijven op onze website staan die allemaal hetzelfde nastreven: Een top mountainbike vakantie! Heb je suggesties voor op onze website? Mail die dan naar info@trail-addicts.com

Bikepark Lac Blanc

Birzman gereedschapskist

Nieuwe bus, nieuwe tools!

0 Comments1 Minutes

Skotti Grill speklappen

Skotti Grill

0 Comments7 Minutes

Schwalbe Aerothan Binnenband

0 Comments5 Minutes

Aqua2Go

0 Comments2 Minutes

Morgaw detail photo shock absorbers

Morgaw zadel Review

0 Comments5 Minutes


Trails in Schrattenfluh - Zwitserland

Mountainbiken rond deze iconische Entlebucher berg Schrattenfluh

Het is begin mei na een lange, besneeuwde winter. Het eerste echt mooie en warme weekend staat voor de deur. Voor ons is het duidelijk – het is tijd om te gaan fietsen. Maar waarheen? Wellicht Schrattenfluh? Aan het begin van het seizoen heb je meestal twee hordes te nemen:

  • Mountainbiken op grotere hoogte is vaak nog niet mogelijk of slechts gedeeltelijk leuk, omdat er nog te veel sneeuw ligt
  • De kracht voor langere tochten ontbreekt

Niettemin – we hebben de hele winter op onze hometrails in het nabijgelegen bos gereden – nu is het tijd om er echt op uit te trekken! De wilde en prachtige natuur in.

We deden wat onderzoek op internet en besloten het rondje rond de markante Schrattenfluh aan te pakken. We zijn altijd blij om iets nieuws te ontdekken en als het dan ook nog niet ver van onze voordeur is, des te beter!

Dit uitzicht brengt ons rechtstreeks naar Noord-Amerika

Zaterdagmorgen 8 uur – Het is nog steeds een beetje fris, maar eigenlijk heerlijk om een beetje bergop te trappen. We beginnen de tocht in Flühli bij Sörenberg. De ochtendzon in de rug begeleidt ons bij de eerste beklimming over een alpenweg naar de “Hilferenpass”.

Schrattenfluh

Van daaruit heb je al een prachtig uitzicht op de indrukwekkende Schrattenfluh. Wij kennen het Canadese landschap alleen van foto’s, maar deze plek neemt ons op de een of andere manier onmiddellijk mee naar de wilde, ongerepte natuur van Noord-Amerika.

Om nog wat singletrails te kunnen rijden, hebben we de route een beetje aangepast. Na een korte afdaling over een bosweg slaan we rechtsaf en gaan we rechtstreeks naar de wilde kliffen van Schrattenfluh. Na een pittige klim rijden we een korte singletrail in het bos naar de alpenboerderij “Vorderbättenalp”. Vanaf daar zitten we weer op de normale route.

                        

 

De wereldberoemde Meringue wacht op ons…

Er is echter geen tijd om uit te rusten, een andere nogal pittige klim doet het bloed pompen, maar beloont ons met het uitkijkpunt “Imbrig” op het hoogste punt.

Het panorama dat zich voor ons uitspreidt is gewoonweg prachtig en de houten bank is perfect gelegen voor een korte pauze. Maar we willen niet te lang blijven, want in het Kemmeriboden-Bad wacht ons de wereldberoemde Meringe.

Opnieuw wijken we even af van de standaardroute en kiezen we voor de single trail afdaling langs de indrukwekkende glijbaan “Lauizug”.

                       

Van daaruit gaan we vrij direct naar het Kemmeriboden-Bad Restaurant. Natuurlijk mogen de meringues niet ontbreken – we hebben de kleine portie besteld. En we kunnen u verzekeren, dit is genoeg voor twee personen als dessert ;-).

Geniet van de prachtige natuur

Nu is motivatie nodig, want de laatste 350 hm moeten worden overwonnen met een volle maag. De eerste meters komen we nogal traag op gang. Maar we vinden snel het ritme terug en trappen onze fietsen te midden van de prachtige, ongerepte en wilde natuur van de Entlebuch biosphere, tot aan de “Salwideli”. Tenslotte rollen we terug naar ons startpunt op de hoofdweg van Sörenberg naar Flühli.

We vallen elkaar gelukkig in de armen. Wat een prachtige tocht. Een rondje dat gewoon puur genieten is en een supermooie natuurbeleving. De tocht is ook goed te doen met een e-bike, want de meeste stukken zijn bos- of bergwegen en de single trails die we hebben ingepakt zijn technisch niet buitengewoon zwaar. Toch raden we aan om een zekere basisconditie mee te nemen voor de tocht, want je zult ongeveer 50 km en 1700 hm overwinnen in ongeveer vijf uur.

Meer vakantie verhalen in Zwitserland


een off day in solingen

OFF-Day in Solingen

Ken je dat een “OFFDAY” zo’n dag dat je gewoon niet lekker in je flow komt, zo’n dag dat je moeilijk doet over dingen die je normaal gewoon rijdt… Zoals inmiddels wel bekend zijn we volle bak aan het werken aan onze conditie en techniek. Elke dinsdag avond vullen we een uur tot anderhalf uur met manuals, wheelies, bochten step ups enz enz. Dat dat haar vruchten afwerpt weten we inmiddels! Bochten gaan beter, wheelies duren langer en de manual zit in de maak. Maar toch. Vandaag begint slecht, hoe ga ik (Rik) dit herpakken?

Heerlijk Enduro gebied hier in Solingen

In Solingen kan je heerlijk rijden. Er liggen mooie technische trails, veel rotsen wortels met steile stukjes. We starten gelijk met een technisch uitdagende trails, er zit van alles in en de steilheid is bovengemiddeld te noemen. De eerste meters voelen onwennig maar ondanks dat rollen we zonder problemen de rockgarden af, Nico pakt nog even zijn testikels mee maar dat te zijde 😉 Na de rockgarden zit een roll in. Niets bijzonders, het is wat steil het is wat glad meer niet. Na meermaals aan te rijden er omheen gerold, het wil gewoon niet in mijn hoofd! Irritant.

De run na dit debacle is minder technisch, maar het blijft harken. Wanneer je niet in de flow komt zijn technische secties extra moeilijk omdat je meer remt dan nodig is en dat maakt het extra moeilijk. Ik ken deze trail, meermaals zonder problemen gereden….

Na al dat eerdere gehark komen we bij een prachtige technische bikeparkisch afdaling aan. Veel fun factor zit erin met veel kleine drops, tal van hoge gladde wortels en relatief steil te noemen. Ga je op deze afdaling harken? Dan ga je bijna gegarandeerd onderuit!

Blijven ademen op de trails

Eenmaal ingereden, op mijzelf inpratend beloof ik mijzelf om weer te focussen waar we op trainen. Met vertrouwen de fiets in de bocht gooien, kijken waar je naar toe wilt en niet onnodig veel snelheid eruit willen halen om misplaatste zekerheid te bereiken. Het werkt! Langzamerhand komt de flow en het vertrouwen terug. Het in de basis verbeteren van je techniek is nu iets waar ik mijzelf op terug kan pakken, heerlijk deze afdalingen zo!

Nieuwe trails rijden in Solingen

We vervolgen de dag met een aantal nieuwe trails, volledig in de modder maar niet minder lekker. Ook hier kan je met behulp van de juiste techniek de fiets heerlijk door de bochten laten rollen en de flow vinden!

Om het lekkere gevoel vast te houden doen we de 2 mooiste afdalingen nog eens, middels een kleine loop komen we weer op de bikepark achtige afdaling, langs de rotsen waar Nico onderuitging voor een revanche en de heerlijke flowy race afdaling welke langs de weg loopt en uitkomt bij de bus 😀 De OFFDAY werd een absolute TOPDAY!

Meer bikepark en Trailpark informatie Duitsland