Video’s

(header foto van Trailhunters.be)

We gaan terug naar Remouchamps; het mekka van de Enduro de l’Ambleve. Op de parkeerplaats van het zijriviertje van de Ambleve, de Ninglinspo, zijn we de eersten die hier parkeren vroeg op de ochtend. Dat zal vanmiddag ongetwijfeld anders zijn. Dit is een wandelparadijs én trail-paradijs.

En de trails worden steeds bekender bij het enduro-publiek. Vanuit Maastricht is het slechts drie kwartier rijden. En wat je hier te wachten staat, vind je op weinig andere plekken.

Eén nacht regen

We bezoeken de trails in een week met 20 graden en zon. Maar helaas heeft het vannacht flink geregend, en de Trailhunters die hier bekend zijn weten dat de ondergrond hier dan lang ‘vettig’ blijft. We beginnen de eerste trails dus met wat slip’n’slide. En ja, dát is óók vettig!

De groep is vandaag wat groter. Met een burp van een tubeless band staan we dus allemaal stil. Maar och, het is gezellig, en de winegums gaan van hand tot hand.

(Foto van: Trailhunters.be)

De trails blijven moddervet

Voor een enkeling uit de groep is dit gebied nieuw. Maar er liggen genoeg trails, dus ook al herkennen we waar we zijn, wij ontdekken weer nieuwe trails. En Job (Trailhunters.be) rijdt ze voor het eerst op zijn nieuwe Orbea. Die bike krijgt net zo hard op z’n lazer als alle andere bikes. De rockgardens van Remouchamps kennen geen genade…

Enduro Race

Bij de bekende rotsplaat (die ALTIJD in de endurorace zit), ontmoeten we wat andere bekenden. “Stiekem” aan het trainen voor de wedstrijd, misschien? Mijn favoriete trail is de steilste trail die zó naar de Ninglinspo duikt. Ook al is een voetje aan de grond nodig, de pret is er niet minder om. Tof om dat te kunnen delen met zo’n groep enduristen! En inmiddels zijn de 4 klimmen en afdalingen voorbij gevlogen en trakteren we onszelf maar op een Westmalle. De meest fanatieke rijden ondertussen nog 1 trail. Maar och, wij genieten even van de zon. Én de gedachte dat we hier snel weer terug gaan komen.

De Remouchamps video!

We houden er al jaren van om onze reis ervaringen vast te leggen middels een video. Echt goede kwalitatieve video’s maken is een ware kunst. Echter heeft de kwaliteit van de camera hier natuurlijk ook een grote invloed op. Slechte beelden op een lage resolutie nodigt gewoon niet meer uit tot kijken. In het verleden hebben we al eens een video gemaakt over de perfecte trail cam (lees hier de review: De perfecte trail cam) Daaruit kwam naar voren dat de slechte licht omstandigheden sterk van invloed zijn op de kwaliteit. Toch zijn er tegenwoordig tal van hulpmiddelen om je beelden er een stuk strakker uit te laten zien. Gimbals en Drones zijn hier de laatste ontwikkelingen in.

Alles met een drone is vet!

Je ontkomt tegenwoordig niet meer aan Drone beelden, bijna alle toffe mountainbike video’s zitten er vol mee! Prachtige shots zwevend over meren en valleien maken het dat alles mooi wordt, goede video’s maken word een stuk makkelijker met een drone. Dus met die wetenschap zou je als een beetje film maker direct naar de winkel rennen om zo’n ding te scoren. Helaas zijn het lompe dingen om mee te nemen, zeker tijden het mountainbiken. Ook de grote actie camera fabrikant GoPro kwam met een drone welke echt niet mee te zeulen is…

Gelukkig hebben we DJI

Ja inderdaad, gelukkig hebben we DJI. Nee DJI noch de winkel heeft bijgedragen aan onze drone en of dit verhaal. We zijn echt blij met DJI! DJI krijgt het namelijk om een redelijk idiot proof quad-copettertje op de markt te brengen wat niet veel groter is dan mijn hand en amper iets weegt. Daarbij is deze drone ook nog eens instaat om jou te volgen, werkelijk geniaal! Het behoeft wel wat oefening, zeker als je door de bossen wilt vliegen maar met 1 a 2 uurtjes vliegtijd kan je er prachtige cinematic beelden mee maken. De DJI Spark die wij hebben is inmiddels ingehaald door de DJI Mavic Air, welke nog slimmer en sterker is, ook is 4k filmen mogelijk.

Check hier de eerste DJI spark Demo beelden

[/vc_column_text][/vc_column][/vc_row]

De groep gaat lekker gelijk op. Geen slip & slides, maar gewoon veel ‘shred’ plezier. De afdalingen zijn gevarieerd. Van smalle snelle singletrails vol wortels, tot technische passages waarbij je achterwiel verzetten een vereiste skill is tot aan lange trapafdalingen. Bij de Richelsley (“Richie Schley”) rijden we de trail twee keer. Wat een lekker gevoel om vol over worteltapijten te knallen en twee keer een verschillende lijn door de lange rockgarden te kiezen. We nemen de tip van Lutz ter harte: niet met te lage bandenspanning rijden, vorige keer reed hij hier een ‘double flat’.  Monschau is een ‘TrailParadise’. Óók voor bikers!