The Defender Camp Zwitserland

The Defender Camp – Zwitserland

The Defender Camp (video link onderaan)

Het stond al lang op mijn lijstje…… Self supported overnachten op een berg. Simpel idee en makkelijk uit te voeren! Om dit mini avontuurtje wat vetter te maken was al snel de beslissing genomen om dit in een daktent te doen, met een dikke 4×4 de berg op rijden, overnachten en de volgende ochtend vroeg in de morgen naar beneden knallen op de MTB.

Landrover defender met mountainbikers

Na wat gegoogle kwam ik bij steel-brothers.nl uit, hét bedrijf voor de verhuur van Landrover Defenders om  prachtige avonturen werkelijkheid te maken. Het weekend dat ik weg kan van mijn normale daytime job was er gelukkig nog een defender te huur met dubbele daktent. De defender was vol gestouwd met een hoop mooie kampeer spullen die ook via de website urbansandindians.nl verkocht wordt.

Het is vanuit Nederland moeilijk te bepalen waar je precies heen moet, wat goede spots zijn en waar het überhaupt mag. Erik van MTBverbier.com kon mij daar mee helpen, sterker nog; hij vond het idee zo vet dat hij besloot mee te gaan!

Landrover defender in de alpen met daktent

Eerlijk is eerlijk, met een defender 890 kilometer wegwerken vergt wat van je geduld, een afstand waar ik met mijn eigen auto een kleine 8 uur over doe duurt nu ruim 10,5 uur. Dus na wat lichte ergernis kwam ik eind van de middag aan bij het prachtige chalet van MTBverbier, Erik gooit zijn spullen en fiets in de defender, boodschappen had ik onderweg al snel gedaan en hop die berg op!

Mijn 4×4 ervaring is niet heel groot, maar gelukkig zijn de onverharde paden keihard en vergen absoluut 0 ervaring dit weekend. Na een rit van ongeveer 3 kwartier komen we boven, we parkeren de auto en we besluiten eerst nog een stukje verder met de fiets te klimmen. We kunnen wel een lekkere afdaling gebruiken!!

Terug bij de auto snel inladen en naar de spot rijden waar we de daktenten uitklappen en kunnen wachten op de adembenemende zon’s ondergang. Werkelijk niet normaal mooi! Met de Wood Stove G3300 in combi met de BBQ rooster – GoGrill grillen we onze burgers en worstjes klaar op klein houtjes. De Temperatuur zakt als een malle op deze hoogte in de bergen en al gauw proberen we ons met meerdere lagen kleding en een kamp vuur voor het berghutje ons warm te houden bij de gure wind en een temperatuur van -4 graden.

Landrover defender met 2 daktenten
Koffie zetten hoog in de bergen

De volgende ochtend biedt wederom een prachtig tafereel, het wolkendek ligt als een deken over het dal, de zon komt rustig op en valt als een warme deken over ons heen wanneer hij onze defender bereikt. Eerst een kop koffie, stukje stokbrood en gebakken eieren met spek. Het mag dan back to basic zijn, maar met deze defender en de camping gear is het heerlijk comfortabel! Na het ontbijt zet Erik mij weer boven aan die
 berg af zodat ik vandaar helemaal naar beneden kan rollen.

 De variatie is prachtig, het format is geniaal en iedereen aan te raden. Onafhankelijk van een lift en zonder uren te moeten klimmen kom je overal waar je wilt, beter dan dit wordt het niet! En om het weekend af te toppen natuurlijk nog wel even lift supported het bikepark van Verbier ingedoken 😀

Defender Steel Brothers from Rik Harms


Les Hautes Rivieres Trail review

Les Hautes Rivieres trail review

Les Hautes Rivieres trail review

Nu veel trailcentres in de Ardennen een legaal karakter hebben gekregen zijn we maar verwent de laatste tijd. Niet alleen België heeft deze ontwikkeling doorgemaakt ook in Frankrijk zijn ze goed bezig geweest! In Les Hautes Revieres wordt al jaren een dikke Enduro race georganiseerd wat ertoe leidde dat er tal van heel, heel dikke trails liggen in deze Noord-France regio. Gelukkig is ook het in deze regio nu legaal om te mountainbiken.

De mountainbike trails van Les Hautes Rivieres liggen helaas wat verder weg dan de andere trailcentres zoals Remouchamps en Spa, toch vinden wij dat dat uurtje extra sturen naar deze Franse Ardennen zeer zeker het waart is om naar af te reizen.

Camping, bier, eten en 2 mountainbikes

Het mountainbike seizoen moet nog een beetje uit de winterslaap komen. Na talloze keren over belachelijk modderige trails te rijden in België deze winter blokte we onze werk en privé agenda’s om eind maart richting Les Haute Revieres te rijden. De campings strak aan de trails waren allemaal nog dicht, maar gelukkig was er een Belgische camping welke net de deuren opendeed voor het seizoen J Gelijk boeken dan maar! 2 nachten, wat betekend: Boodschappen doen, inpakken en vrijdag morgenvroeg vertrekken. Traditiegetrouw zat onze koelbox bomvol bier en een lekkere Bavette voor de avond!

Rampzalige weersvooruitzichten…

De voorpret wel wat gedempt door de slechte voorspellingen. Als 2 weermannen werkte we de werkweek door kijkend naar welke apps allemaal wel wat droogte voorspelden. Geen van alle, toch bleek uit onze eigen analyse dat het af en toe droog moest zijn. We gaan gewoon en we zien wel!

Vrijdag trails rijden in Les Hautes Rivieres 

Rond 11:30 kwamen we aan in België bij de camping. De camping ligt letterlijk aan de grens met Frankrijk en de trails van Les Hautes Rivieres lagen op een 20 minuten fietsen afstand. Ideaal want we kunnen dus starten vanaf de camping. Om 11:30 was het ook nog eens zonnig! We bouwden snel ons kampement op, dronken een biertje (echt waar) childen even kleden ons om en BAM gaan!

We zijn met de Specialized Levo en Kenevo SL vandaag zodat we zoveel mogelijk uit de dag kunnen halen. De vorige keer heb ik (Rik) mijzelf helemaal kapotgereden omdat de “normale” e-bike van Nico veel meer power heeft met een veel grotere accu. Gelukkig had ik dit keer de range extender bij zodat ik net wat langer meer uit de beide accu’s kon halen (totaal 150%).

We klimmen naar boven in het dorpje Les Hautes Rivieres zelf en starten dit keer eens met een Rode trail genaamd: Gouleyante. Ons Frans is niet al te beest en breken onze tong over de namen, maar hé who cares? We zijn voor de trails niet voor wat Franse les ;). Gouleyante trakteert je direct op alles waar je op hoopt. Beetje rocky veel wortels, wat drop-offs en dat gedurende 1,5 kilometer lang! Heerlijk opwarmen dit.

Opvolgend: Les Recines, Nantanru par le Crete, La S en Les Deves de Nohan

Er zijn in Les Hautes rivieres (buiten het bikepark Tournavaux) maar liefst 9 zwarte trails om uit te kiezen! Genoeg om je te vermaken gedurende 2 dagen dus. Tel daar wat ons betreft de rode Gouleyante en Le Madmax maar gerust bij op aangezien die elders met gemak als zwart aangemerkt kunnen worden. Totaal dus 11 trails allemaal te bereiken vanaf dezelfde weg op de top. Voor wie wilt kan eventueel beginnen met een blauwe trail waarvan er 2 zijn.

Les Recines vonden we leuk maar beduidend minder dan de Gouleyante. De overige trails bieden meer dan genoeg moois om naar beneden te rollen. Ergens nog een rekening kunnen vereffenen op het eind van de trail, vorige keer niet gereden en nu wel!Het regent ondanks de zon van de middag af en aan erg hard, we komen volledig nat terug op de camping en toch zeer voldaan! We sluiten nog net af met een zonnetje, tijd om te douchen en klaar te maken voor de avond.

Zie link van de regio Les Hautes Rivieres op Trailforks

Regen, regen en dikke storm

De avond verloopt erg regenachtig wat het “campinglife” niet bepaalt comfortabel maakt. In de nacht af en aan hoosbuien met als kers op de taart in de ochtend een dikke storm die even gedag komt zeggen. Mijn tent waait om, alles nat, moraal weg. We kijken elkaar meermaals aan vragen ons af of we nog zin hebben. Nee dat hebben we niet, zeker niet met de verwachtingen voor de rest van de dag. Inpakken en wegwezen dan maar.

We komen hier terug en het liefst heel vaak!

Les Hautes Rivieres biedt net even meer dan de andere trailcenters in aantal en afstanden van de trails. Het is echt een topgebied waar elke Enduro rijder maximaal kan genieten. Mooi weer is geen must, maar maakt het wel net even lekkerder daar. Wellicht geld dat voor alle trails….

Bikeparks en trails Frankrijk


Enduro trails in Siegen Duitsland

Enduro Trails Siegen Duitsland

Adventure and Survival Verzekering

Trailhunt: Enduro Trails in Siegen

Wij vinden het zelf altijd leuk om andere trails te rijden. Daarom zoeken we telkens naar nieuwe gebieden waar we nieuwe Enduro trails kunnen vinden. Meestal is het start punt trailforks. Zoekend op de kaart zoek ik dan naar trail clusters. Zijn er veel rode en zwarte trails in 1 omgeving, dan is dat zeer waarschijnlijk de moeite waard! Zo begon de trailhunt naar Enduro Trails in Siegen

Succesverhalen van onze eerdere trailhunts

De afgelopen jaren hebben we veel (voor ons) nieuwe gebieden mogen leren kennen. Alweer best een tijd geleden bijvoorbeeld Witten, Bad Iburg, Solingen en Hohensyburg Trails. Allemaal erg leuk gebieden om te fietsen. De trailhunt in Berscheid was in van de trailhunts die in eerste instantie nergens op uit leken te komen. Erg jammer, er heen rijden veel tijd kwijt en niet echt leuk kunnen rijden L gelukkig bleek Berscheid een waar trail paradijs! We hadden simpelweg de verkeerde trails als eerste geprobeerd…

De Enduro Trails van Siegen!

Rondom de Weller berg (346m hoog) zouden maar liefst 5 zwarte trails moeten liggen! Vlak in de buurt een mooie rode (waar we mee wilden starten) en dan aan de overkant van de “vallei” moeten nog eens 2 zwarte en 2 rode liggen!! Dat kan haast niet misgaan… Want overal tussen deze trails liggen nog tal van blauw gemarkeerde trails om je dag verder mee af te toppen. Siegen is dik 2,5 rijden van ons, het ligt hemelsbreed links onder winterberg namelijk. Maar he! Met meer trails dan je in een dag kan rijden, dan moet dat wel de moeite waard zijn.

Gelukkig hebben we het hele feest opgenomen, dus check snel wat je van dit trail paradijs mag verwachten 😉


Mountainbike training in Remouchamps we spelen vandaag Tikkie

Mountainbike training Remouchamps

Tikkie jij bent hem, mountainbike training.

Hoe kan jou zonder dat er een wedstrijd is toch ervoor zorgen dat je alles uit jezelf haalt? (Onze challenge om beter te worden, veel beter) Timen is natuurlijk een goede optie, maar kost altijd een hoop voorbereiding. De timer moet beneden worden gezet en de horloges moeten worden ingesteld. Niet heel handig. Na heel lang en heel diep 😉 te hebben nagedacht hadden we het! Tikkie jij bent hem, de ultieme mountainbike training! (Dachten we…)

Jessica van MTBVerbier heeft ook Remouchamps trails leren kennen

Al jaren rijden we samen met Erik en Jessica mee op de trails in Zwitserland. Het was erg leuk dat ze spontaan mee kon vandaag. Jessica was zonder fiets en zonder mtb kleding in Nederland. Wat spullen bij elkaar gezocht voor Jess en klaar om onze favo spot in de Ardennen aan Jess te laten zien.

De achtervolging ingezet in remouchamps, mountainbike training

Remouchamps het Enduro decor voor de mountainbike training.

We zitten midden in de herfst en het regent al af en aan de afgelopen periode. Dat het glad kan worden op de toch al technische trails in Remouchamps wisten we. Remouchamps heeft tal van zeer uitdagende Enduro trails welke in het droge weer al best uitdagend zijn. We dachten inmiddels al best wat gladde trails gewend te zijn. Deze dag bleek next level glad. De hele top laag van de trails zat een soort van los op de onderlaag. Begint met blauw op de La Wasflam (trailforks) welke nog prima te doen was. Vervolgt met de La Wasflam waarbij we overstappen op de La Wasse (rode trail). Hier zitten al best wat steiler secties in die normaal prima te rijden zijn. Vandaag begon hier het glij feest direct! Op de rode trail horen we Jess joelen van plezier, verrast door het technische niveau hier. “Dit was een rode trail he Jess”, “wat echt??” Op naar zwart dan!

Het jachtseizoen is geopend!

Het tikkertje spelen op de trail bleek al snel niet een heel goed plan, zeker niet in deze condities. Inmiddels kan ik (Rik) Nico steeds beter bij houden maar als het zo glad is trek ik te veel aan de “zekerheidsrem”, Nico niet die vlamt door! Dat doorvlammen resulteerde overigens wel in wat crashes hier en daar… We stoppen met Tikkie spelen, omdat het simpelweg te gevaarlijk is. We toveren Tikkie om tot de Chase. Later beginnen en proberen steeds dichter bij te komen. De Chase kreeg vandaag toch een wat andere wending. Veel trails bleken dicht omwille van het jachtseizoen. Na 3 trails te hebben gereden besluiten we af te haken. Te nat, te glad en een groep jagers die ons achterna gaat hadden we ook niet zoveel zin in…

Het was glad op de trails in remouchamps 3de crash van Nico

Preview: legale enduro trails in Bouillon

Vind de mooiste mountainbike avonturen op Secrettrails.eu

Op Secrettrails vind je de beste mountainbike gids bedrijven in heel Europa, we werken samen met gids bedrijven die de mooiste mountainbike vakantie aanbieden in Europa. Check ze op www.secrettrails.eu.

Meer informatie

Preview: Legale Enduro trails in Bouillon

Nooit meer aanvaringen met wandelaars in de Ardennen? En full speed een afdaling induiken zonder onaangename verrassingen zoals versperringen met takken? Dat kan! Na ons bezoek aan het Trailcenter van Spa en de trails van Esneux, met gelegaliseerde enduro trails, is het nu de beurt aan Bouillon. Oók in hier worden binnenkort veel enduro trails in Bouillon gelegaliseerd en voorzien van bordjes.

Wij nemen alvast een voorproefje van deze trails. Het merendeel ligt er al lang en wordt ook gebruikt in de Belgian Enduro Cup race van Bouillon. De trails op de heuvel achter het Kasteel van Bouillon heeft zelfs meerdere oude downhill tracks waar ook weleens het BK en NK Downhill werd gehouden.

Onze startplek is ook aan de voet van deze heuvel, maar we gaan eerst de andere kant op en volgen de rivier Semois stroomafwaarts. Na een eerste klim van zo’n 150 hoogtemeters warmen we lekker op op “Les Croisettes“; een rode trail met flow, natuurlijke drop-offs en een afgrond (niet naar kijken!). En dat opwarmen is wel verstandig want na een pittige klim komen we aan bij het toeristische Rochehaut (met schitterend uitzicht). De afdaling die volgt (“La Dalle a Toff“) is megatechnisch, beginnend met wat hogere drops en een steile rockslab. We schieten hier iets van de geplande route af en komen op een Alpenwaardige afdaling die maar weinigen volledig zullen rijden, zonder voet aan de grond. Op Trailforks zien we dat dit als een oranje pro-line (hoger dan double black diamond) wordt weergegeven. De te legaliseren route loopt net iets anders.

Na een goed-te-doen-klim komen we op een hoog plateau, klaar voor “Vosgienne 2.0“. Ja! Een Vogezen-achtige afdaling in de Ardennen. En deze is zalig! Veel wortels, heel veel. En ze liggen in alle richtingen. Maar gelukkig is het kurkdroog en een stralende lentedag. En we zeiden Vogezen: dus het heeft ook een loamy ondergrond her en der.

Na een korter klimmetje is de afdaling kort, maar snel. “Tombeau Ouvert” schiet in minder dan 40 seconden voorbij. Oppassen voor wandelaars hier! Genoeg energie over voor een extra afdaling: “La BBQ“; genoemd naar de outdoor BBQ onderaan de afdaling bij de Semois. Nog zo’n parel! Met wat jumps, compressie-kuilen, fantastische bochten en flow. De trails hier in Bouillon zijn perfect: lang en technisch, maar niet teveel pielen en ook gewoon lekker op snelheid te rijden.

Vanaf hier is het een klein stukje peddelen langs de rivier naar Bouillon. Daar pakken we twee trails op de heuvel achter het Kasteel. Eerst “Les Nutons“: deze is duidelijk veel meer man-made dan de andere trails van vandaag, met jumps en bruggetjes. Wat Les Nutons betekent zoeken we thuis op: “noten”. Dus het was dus tóch niet zó toevallig dat Rik hier een OTB’tje deed! 🙂

Afsluiten met “La Nonnette“, een blauwe trail met flink wat trapwerk en lijnkeuzes (double springen of niet). Én het onderste gedeelte kun je de switchbacks volgen of fullspeed straightline naar beneden. De dag zit erop. Met 1.200 hoogtemeters en veel plezier. We gaan hier zeker terugkeren en juichen de ontwikkeling van de legale endurotrails van harte toe!

De voortgang volgen? Check Ardenne Bike Trails.


Bochten techniek mountainbike training

Hoe moet de bocht dan?

Hoe moet de bocht dan?

Om maar met de deur in huis te vallen. Ik ga het je niet precies laten zien hoe die bocht moet. Wij moeten namelijk zelf ook nog heel veel oefenen! Wat ik wel weet is dat we steeds beter worden en dat lukt door veel te oefenen. Dus eerst wat theorie dan de praktijk. Zelf merken we dat we vaak wel weten hoe het moet en dat we het idee hebben dat we het ook zo doen. Tot dat je jezelf terugziet. Elkaar coachen helpt hier al in maar elkaar filmen nog veel beter!

De theorie is duidelijk:

  • Doorkijken waar je naar toe wilt
  • Jij zelf blijft haaks op de horizon
  • De fiets kantel je in, in de richting van waar je naar toe wilt
  • Je hebt bij een bocht naar links je rechter pedaal laag

Waarom moet dit zo?

  • Waar je naar kijkt rij je van nature op af
  • Door je fiets in te kantelen gebruik je de buiten noppen van je band
  • Door haaks te blijven is de druk op de buiten noppen het hoogst
  • 2 redenen, je raakt met je pedaal de grond niet en je verhoogt nog meer de druk op de banden

Laatste tip: Houdt ook druk op je voorwiel, ga niet te ver naar achteren leunen dan verlies je druk op je voorband en verminderde druk zorgt voor minder grip.

EN Film jezelf!!

Meer over onze challenge om beter te worden

Wil je meer tips van een pro? Check dan eens deze video


Preview: legale enduro trails in Esneux

De Officiele Enduro Trails in Esneux

In april 2022 zal het zover zijn: legale enduro-trails in Esneux, België. Wij krijgen een voorproefje van Benjamin en Simon, twee van de trailbuilders en initiatiefnemers van EndurOurthe. Esneux ligt op steenworp afstand van Chaudfontaine en Sart-Tilman; twee andere bekende spots met endurotrails. En de bekendste hier vlakbij is Remouchamps – met ongetwijfeld de meest technische trails van de Benelux.
Uniek is wel dat de trails van Esneux legaal worden. Op de andere plekken is afgelopen jaar veel te doen geweest over trails die werden dichtgegooid of waar bekeuringen (van €200 tot €800) werden uitgedeeld. De ontwikkeling van het legaliseren zien we ook in Spa, Bouillon en binnenkort ook Remouchamps. Volgens Benjamin komt dit doordat (ook in België) afgelopen Corona-jaren er meer druk op de natuur is komen te staan: iedereen trekt erop uit om in de buitenlucht te genieten en te sporten. In veel gebieden waar mountainbiken gedoogd werd, werd er ineens gehandhaafd. Maar dankzij inzet van onder andere MBF (Mountain Bikers Foundation Belgium) is dit omgezet in het legaliseren van trails die we al jaren rijden.

Vind de mooiste mountainbike avonturen op Secrettrails.eu

Op Secrettrails vind je de beste mountainbike gids bedrijven in heel Europa, we werken samen met gids bedrijven die de mooiste mountainbike vakantie aanbieden in Europa. Check ze op www.secrettrails.eu.

Meer informatie

Wat je in Esneux voorgeschoteld krijgt

Op een koude zaterdag in januari zien we de eerste auto’s Luik doorrijden met een flinke laag sneeuw op het dak. Een klein half uur later staan we op de afgesproken locatie en treffen we de twee trailbuilders. Ze zullen tijd hebben om de eerste paar trails met ons mee te rijden. En ze zijn apetrots op de trails. Nu de trails legaal worden kunnen ze ook meer bouwen en aanleggen. Voorheen was het natuurlijk een beetje dubieus om met je kruiwagen en materiaal het bos in te rijden. De routepaaltjes ontbreken nu nog, maar zullen er voor de opening (in april 2022) wel staan. Al jaren houden de mannen een Endurando met 100+ deelnemers in de laatste weken van het jaar. Maar nu de trails officieel zijn, zullen we er misschien ook wel een wedstrijdformat terugzien.

Meer dan 10 Enduro trails in 1 ronde

Na een dag in de sneeuw en modder kunnen we wel stellen dat we hier zeker nog eens terug gaan komen! Er liggen een 10-tal trails, waarvan we er 8 hebben gereden: 1 was er nog niet af en 1 was er veel te nat. De trails zijn relatief kort: maximaal 100 hoogtemeters (korter dan Remouchamps), maar wel erg divers. Van flowy groene en blauwe trails die mooi de contouren van het landschap volgen tot één zwarte en meerdere rode trails met mooie rotssecties en jumps. Ook (local) Martin Maes traint hier regelmatig. De volle route is zo’n 30 km en 1.000 hoogtemeters. Voor de meesten wel een volle dag dus. En in deze ronde kun je je favoriete trail gemakkelijk nóg een keer rijden.

Blijf op de hoogte via: www.facebook.com/EndurOurthe


Daarom rijden we voor onze Enduro training vandaag in een mega-nat Witten (Duitsland) waar een enorm breed scala aan trails ligt!

Enduro training in Witten

Enduro training

Een endurowedstrijd gaat door in droge én natte omstandigheden. Daar moet je als rijder dus klaar voor zijn. Alleen maar rijden op droge trails is een utopie. Daarom rijden we voor onze Enduro training vandaag in een mega-nat Witten (Duitsland) waar een enorm breed scala aan trails ligt! Durven we onze mountainbike nog steeds plat in de bocht te leggen als de ondergrond nat en vol bladeren en natte wortels ligt? Om wat “extra spice” toe te voegen timen we wat runs. Want als er een klokje loopt gebeurt er toch wat met je motivatie! Crashen? Of run voor run wat secondes eraf snoepen? Mountainbike-prof worden. Een leven vol spannende races, op de mooiste plekken ter wereld. Wij – Trail-Addicts Bram, Rik en Nico – gaan ontdekken wat je hiervoor moet. En wat je ervoor moet laten. Maar zonder het allerbelangrijkste uit het oog te verliezen: plezier! Het ultieme doel: deelname aan een EWS enduro-wedstrijd.

Trails in Witten

Meer over onze challenge

Met Trail-Addicts zijn we inmiddels al op heel wat plekjes geweest in Europa. We fietsen wat af en door de ervaring worden we telkens wel wat beter. Toch gaat het voor ons gevoel niet hard genoeg. De écht snelle rijders schieten ons op alle fronten voorbij en echt wedstrijdmateriaal zijn wijzelf ook niet. We merken dat je voor deze schitterende sport van het mountainbiken echt véél meer moet doen om echt goed te worden, dan alleen wat rond te fietsen.

De komende 3 jaar nemen we de tijd om ECHT beter te worden. We gaan ons focussen op onze techniek samen met professionals. Maar ook gaan we ondervinden wat er allemaal nog meer nodig is naast het fietsen om kracht, souplesse en snelheid op te bouwen. We gaan op een aantal “afdalingen” meten hoe snel we zijn, daar focussen we ons dan op. Sneller, sneller en nog sneller. In onze YouTube series zullen we van alles voorbij laten komen. We nemen je mee in onze reis hoe je een pro mountainbiker kunt worden 😀

Dat uiteraard zonder dat we het allerbelangrijkste zullen verliezen: Plezier!

Abonneer je alvast op ons kanaal zodat je zeker niks mist.


Weekend in de Alpen - MTBVerbier

MTBVerbier: EEN PARADIJS MET TRAILS IN DE VOORTUIN

Foto’s: Gijs Ferkranus

Tekst: Bram van Boekholt

Als je even een paar minuten door je Insta-timeline scrollt kom je iedere keer weer nieuwe ‘epic shots’ tegen van plekken waar jij ook wil biken. Van EWS-stages tot de zomerse beelden vanuit Nieuw-Zeeland en Australië. Dat brengt ons altijd tot ideeën voor nieuwe biketrips. Maar tóch blijven wij, Trail-Addicts Rik, Nico & Bram, ieder jaar terugkeren naar Verbier (Zwitserland), en daar is een reden voor.

Alpen trail in Verbier

Jaarlijks plannen we met Trail-Addicts een ‘season-ender’ trip naar MTBverbier. Met het hele huis gevuld zijn we met ongeveer 15 gasten om aan hun motto Eat. Sleep. Bike. Repeat. gehoor te geven. In de vallei van Bagnes op zo’n 800 meter hoogte vind je het luxe chalet van Erik en Jess. Aan de ene zijde van het chalet heb je uitzicht op het skidorp Verbier (op ongeveer 1.500 meter hoogte) en aan de andere zijde heb je vrij uitzicht op de rest van de vallei en de eeuwig besneeuwde toppen die daarachter liggen.

De vrijheid in en rondom het chalet is alleen al een reden om hier te komen biken. Na een fietsdag leg je je fiets in het gras, sluit je aan bij het kampvuurtje dat al is opgestookt en blijf je gerust de hele avond met je kniebeschermers op je enkels zitten. Totdat je het zelf tijd vindt om de stof- of modderlaag van je af te douchen (er is zelfs een was-service!). Iedereen hier komt voor het biken én de relaxte vibe, dus je voelt je nooit verplicht om je bezwete shirt even te wisselen omdat de rest van de gasten wel fris gedoucht en gestreken zijn.

Kampvuur bij MTBVerbier met Nico Bram en Rik

Verbier Valley

Verbier ligt in het Zuid-Westen van Zwitserland. Wanneer je bovenop de hoogste toppen in dit gebied staat, zie je de Mont Blanc boven de andere besneeuwde reuzen uitsteken. En ook een trip naar Zermatt – met de iconische Matterhorn – is mogelijk is als daytrip vanuit hier. Wij besluiten gewoon Erik’s plan te volgen voor onze vier bikedagen hier. En we weten dat je niet ver hoeft te reizen, want alleen al Verbier heeft dik 100 km aan de mooiste natural trails.

Met een grote groep bikers rollen we via de lokale pumptrack door de vallei 2,5 km naar het liftstation van Le Châble. Tot en met augustus kun je vanuit hier de lift naar Verbier pakken, maar op deze doordeweekse dag in het naseizoen draait deze alleen in het weekend. Gelukkig kunnen we met de bus omhoog, met biketrailer. Wel slim om die te reserveren, want met onze groep staat de hele trailer al vol. Dertien haarspeldbochten verder zijn we in Verbier en vanuit daar pakken we de lift de berg op. Diezelfde bus hoeven we natuurlijk niet naar beneden te pakken! De vetste trails komen pal bij het chalet van MTBverbier uit. Dus je kunt afdalen van 2.500 naar 800 meter!

Rots trail Alpen Zwitserland in Verbier

De mede-bikers die hier al een paar dagen eerder dan wij gearriveerd zijn hebben natuurlijk niet stilgezeten. Ze vertellen ons dat het ‘s ochtends ijskoud kan zijn. Niet gek in oktober. Dus de eerste dag staan we veel te warm gekleed boven. Dat donsjackje kan direct weer uit. De eerste trail die we hebben uitgekozen is er direct één met hele technische passages. En blijkbaar ook een populaire wandelroute. Maar overal wordt vriendelijk gegroet en Erik spreekt met wat hikers in vloeiend Frans. De ogen rollen uit hun kassen als hij deelt welke trails wij gaan rijden.

 

Vanaf de bikepark-lift kun je nog een tweede etappe verder omhoog. Die lift naar Fontanet draait nu niet, maar de 250 hoogtemeters trappen we zelf wel even. Het uitzicht hier is fenomenaal, met uitzicht op een gletsjer en de Rôdze trail. Wij duiken de andere kant eraf, op naar Cabane du Mont Fort. De weg ernaartoe vergt wat trial-skills. Over grote rotsblokken en rotsplaten waar je met te weinig flow direct tot stilstand komt tegen een opstaande steen. Maar ook: waar je met de juiste flow en balance-skills je jezelf als Ludo May want. Voor wie hem niet kent: Ludo is een Verbier-local en werkelijk geen enkele technische klim of afdaling is hem te gek. In quarantaine-tijd deelde hij video’s waar hij achterwaarts zittend op zijn stuur de trap van zijn huis op rijdt. Goed, terug naar de trail. Dit is er namelijk één die bij het chalet eindigt, en hij heet Comfort Zone. Maar don’t be fooled: de weg naar beneden is lang en gaat van ruig naar flowy.

Lang genoeg om beneden je armen even goed uit te wapperen en je vingers te strekken. Gelukkig is de finish bij het chalet, dus je hoeft niets anders te doen dan een (herstel)biertje aan te pakken. Tot de kok, Lee, ons naar binnen wenkt voor een vorstelijke drie gangen.

Besneeuwde trails in de Verbier Zwitserland

De volgende dag weten we dat we iets eerder moeten vertrekken voor de vetste foto’s. Dit keer shuttled Jess ons omhoog in de VW Transporter met bikerack. En we treffen een oude bekende als gids vandaag. Jarno “The Blast” Hoogland woont sinds dit jaar ook in Verbier (we geven hem geen ongelijk!) en werkt regelmatig als gids voor MTBverbier. Op het programma staat Col de Mille. Als we omhoog shuttlen zien we de bomen letterlijk van kleur verschieten. Hoe hoger we komen hoe geler en dieper oranje de loofbomen en larixen worden. Op het bergmeertje waar Jess ons afzet ligt al een laagje ijs. Leuke speelplek voor het zoontje van Erik en Jess, die hier als echte bergbewoner opgroeit. Wij gaan hoger op de berg “spelen”. Na een mooie traverse tussen de gekleurde struikbegroeiing, is het nog een stevige klim naar de Col. Jarno maakt ons blij met een dooie mus: “Jammer dat de berghut niet open is, want daar hebben ze de lekkerste perentaartjes”. We komen steeds dichterbij de bergkam die met een klein beetje sneeuw besprenkeld is, als poedersuiker over een oliebol. Het laatste deel naar de top is een hike-a-bike van een goed kwartier, over een besneeuwde trail in de schaduw. Eenmaal op de top kunnen de windjacks aan. Hier waait een frisse wind, maar we zitten wel heerlijk in de zon met uitzicht op de piek van de Mont Blanc in de verte.

De trail die volgt heeft écht alles in zich. Als we alléén deze trail zouden rijden en daarna rechtstreeks naar huis, dan zou ik zelfs al 100% tevreden zijn. Alles zit in deze bijna 1.500 hm afdalen; de hike-a-bike, een toffe ridgeline met verre uitzichten, lekkere flowy secties, steile switchbacks, ruige rotspassages, spannende worteltapijten en high speed stukken. Én ook deze komt in de voortuin van het chalet van MTBverbier uit. High fives all over the place. Zoiets smaakt natuurlijk altijd naar meer! Terwijl iedereen zich weer nestelt rondom het kampvuur met een drankje uit de ‘honesty bar’, pakken fotograaf Gijs en ik het plan op om er nog een trailtje aan vast te knopen. Gewoon als toetje. Erik tekent snel een route voor ons uit. En gewapend daarmee op zak, pakken we nog precies op tijd de bus omhoog naar Verbier. Een colaatje en energybar onderweg blijkt wel een goed idee. Het energieniveau is toch iets minder hoog dan zo optimistisch ingeschat. En wanneer we de start van de trail weten te vinden zien we de zon langzaamaan achter de berg verdwijnen. Full focus rijden we met z’n tweeën een waanzinnige trail naar beneden, waarvan we gelukkig een paar delen nog herkennen van eerder. Dus we hoeven niet meer op onze telefoons te kijken hoe de route loopt.

In donkere schemer sluiten we ons weer aan bij de groep om het kampvuur, die we vanuit de verte al op zagen gloeien. Iedereen is nog steeds even stoked. En voordat we binnen weer getrakteerd worden op een fantastische maaltijd, zorgt medewerker Ju voor heerlijke verse pizza’s uit de steenoven op het terras. Verser en lekkerder dan dit kan bijna niet. Wat een geluk voor ons dat ze Italiaanse roots heeft. En dat, gewoon als tussendoortje.

Herfst kleuren op de mountainbike trails in de Alpen

Waar we de afgelopen dagen in gesplitste groepjes (per niveau) op pad gingen, willen we deze zaterdag graag met z’n allen rijden. In een langgerekt lint vliegen we de achter elkaar over de eerste drop. De beruchte Vertigo trail is niet voor iedereen even gemakkelijk. Het aantal switchbacks is ontelbaar. En een krappe switchbacks dwingt zelfs respect af, door een achterbrug van een fiets te slopen. De harde zijdelingse impact op een boom doet het frame breken. En er is maar één weg verder, en dat is naar beneden. Wat een fantastische zwarte trail is dit! Hadden we al gezegd dat óók deze op steenworp afstand van het chalet finisht? Hier pakken we koffie en de lunch mooi mee, alvorens we de laatste trails van de dag gezamenlijk shredden. Dit is tevens de laatste volle dag en avond. Dus bij het avondeten delen Erik en Jess trots wat een gaaf seizoen ze met iedereen hebben gehad. Ze zijn zichtbaar blij dat ze zoveel gasten hebben mogen ontvangen en iedereen hebben kunnen laten zien in wat voor een prachtgebied ze wonen. Dit mountainbikekoppel snapt het helemaal: je komt hier niet alleen voor de trails, maar ook voor de mooie accommodatie, het heerlijke eten, de fijne vibe en hun gastvrijheid.

Met wat schnapps om te proosten bedenken we opeens dat Red Bull Rampage nu live bezig is. Dat kijken we lekker lui vanaf de bank. Waar ik normaal gesproken iedere dag video’s zou checken van de trailbuilders, test-runs en de finaledag is het me nu bijna ontschoten dat dit event bezig is. Zo ontzettend waan je je op vakantie, al is het een korte biketrip van een paar dagen.

Mountainbiken in de Alpen Zwitserland verbier

De ochtend van het afscheid is voor ons niet direct afscheid. We hebben namelijk het plan opgevat om vroeg genoeg (maar wel met een fatsoenlijk ontbijt) naar de mooie ridgeline van Pierre Avoi te rijden voor foto’s. Rijden is niet helemaal ‘rijden’. Want na een eenvoudige traverse en stukje klimmen moet de fiets ook nog een tijdje in de nek op weg naar de top. In de schaduw is de grond nog hard bevroren, maar de zon doet al hard z’n best. En het is geen straf om hier op deze ochtend te genieten van het uitzicht richting Portes du Soleil, over het dorp Verbier en over de trail die via de ridgeline aan de horizon verdwijnt en het bos in dropt. Die volgen we, met allemaal een grote glimlach op ons gezicht, welke in die stand blijft staan totdat het écht tijd is om huiswaarts te gaan. De periode van modderige Nederlandse trails komt er weer aan, maar wij hebben herinneringen waar we nog wel tot aan de lente op kunnen teren. Tot volgend jaar!

Zelf op reis naar MTBverbier

Meer mountainbike spots in Zwitserland


Hilland

Video: Hilland

De crew van MandaProductions (Dennis Manda & Antonia Ackermans) zijn zelf gepassioneerde mountainbikers, en filmmakers.
Het leek ze vet om de twee passies eens te combineren, daarom hebben ze een mountainbike film geproduceerd, omdat ze tijdens de lockdown niet over de grens konden filmen hebben ze alles in Nederland gedaan. En om de film ook aantrekkelijk te maken voor mensen die niets met fietsen hebben wilden ze ook wat stunts filmen die je normaal gesproken niet zo snel zou doen op een mountain bike.
Ook om die reden hebben ze er een verhaallijn in gemaakt, namelijk een bike give away, de jongens zien beiden een instagram post waarin staat dat er ergens een gratis fiets op te halen is. Daarna racen ze naar de bikestore om de fiets als eerste te halen.
Het was een hele uitdaging, maar we hebben de meest spannende stukken trail in Nederland gevonden en vastgelegd.
De riders Ben Flaton en Jordy Kuijpers zijn samen met ons 9 dagen lang door heel Nederland gereisd om alles vast te kunnen leggen.
Hun missie met deze film was om mountainbiken in Nederland in de spotlights te zetten.
De naam van de film is H(i)lland, ze zijn begonnen met de film toen ze bij hun zelf dachten ‘what if Holland was a hill’
Om zo dichtbij mogelijk te komen als kijker hebben ze voor de film een speciale rugtas ontwikkeld waarmee ze vanaf de rug van een Mtb’er kunnen filmen, de persoon op de fiets probeert dan zo hard mogelijk voor de riders uit te fietsen op of naast een trail, en iemand anders kan dan vanaf een afstand de camera richten en scherpstellen. Zo hebben we wat ‘cable cam’ achtige shots kunnen maken op plekken waar je normaal geen cable cam kan hangen.
Check meer video’s en reviews in ons Magazine