Finale Ligure met de Trailhunters
“Waar gaan we volgend jaar naartoe?”. De standaardvraag bij thuiskomst na onze jaarlijkse biketrip.
We hadden al veel verhalen over Finale Ligure gehoord; flowy trails met het strand als eindpunt. Het klonk als muziek in de oren. Finale Ligure: be prepared for the Dutch and Belgians!
Op zondag 28 mei was het zover, de trip naar Finale Ligure. Jeroen, Jelle en ik, de afgevaardigden van Trailhunters.be, hadden er al een pre-trip van 2 dagen in Vinschgau opzitten. Een goede warming-up voor Finale Ligure, maar deze 2 dagen vielen in het niet bij wat ons te wachten stond.
In Milaan spraken we af met Didier, Robbert, Xavier en Ronny, de mannen uit Maastricht, om vervolgens door te tijden naar onze eindbestemming.
In de vroege avond parkeerden we onze auto’s bij het appartement. Fietsen op het balkon, bagage op de slaapkamers en op naar het strand. Nu was onze vakantie echt begonnen. Later op de avond was pizza het avondmaal, een gelato als dessert en als afsluiter toastten we met een Corona dat het een geweldige week mocht worden.
De eerste dag biken was gepland met Supernatural in Dolceacqua. Om 08:30 uur zaten we in het pittoreske dorpje aan het ontbijt; cappuccino met een croissant of focaccia om de dag mee te beginnen.
De bikes werden in de aanhanger geplaatst en we trokken de bergen in, op naar de trails!
Al snel bleek dat de trails hier een natuurlijk karakter hadden. Loamy ondergrond met hier en daar een berm, afgewisseld met rotsige passages. De Italiaanse gids draaide de gashendel flink open waardoor we de eerste dag al stevig aan de bak moesten!
Al met al een goed begin van de week, voor de meesten van ons. Helaas raakte Ronny geblesseerd na een crash. Na controle in het plaatselijke ziekenhuis bleek hij een flinke schouderblessure te hebben, waardoor 2 weken rust geadviseerd werd. Onze goede vriend en fotograaf is daarom helaas al na 1 dag huiswaarts moeten keren.
De volgende dag stonden we op de stoep bij Finale Freeride voor de Classic Tour. In het basiskamp viel al snel op dat meer bikers hetzelfde idee als wij hadden. Zeker 4 shuttlebussen en 2 Defenders stonden te wachten om de hordes enthousiaste bikers naar de trails te brengen.
We maakten kennis met onze vrouwelijke gids Sandra, een stoere bike chick die haar geld verdient met wat wij het liefst doen; biken!
Na een korte uitleg over de trail volgden we braaf het achterwiel van Sandra. Dit viel nog niet mee, gelijk in de eerste afdaling werd duidelijk dat deze dame niet van de middenmoot was. Achteraf bleek dat ze zo nu en dan een wedstrijd reed en in Finale Ligure deelneemster aan de EWS is.
De trails van de Classic Tour zaten vol flow: gas erop en zo weinig mogelijk proberen te remmen. Genieten met een grote (lees: zachte) G!
Na 9 (!) runs was het tijd voor de laatste afdaling van de dag; de Rollercoaster. De naam maakt 100% duidelijk wat het karakter van deze trail is. 8 km lang naar beneden slingeren over goed aangelegde en onderhouden singletracks. “Boks” en “high fives” werden uitgedeeld toen we beneden waren. Iedereen was laaiend enthousiast. Wat een mega vette eerste dag. Wat kan hier nog tegenop, dachten we.
Woensdag rustdag. Voor een aantal van ons althans. Met 5 man vertrokken we ’s ochtends naar Varigotti om de beroemde Men’s DH te rijden. Omdat we geen shuttle hadden geboekt moesten de benen het werk doen. De aanloop naar de beklimming was een fietspad langs de zee. Heerlijk om hier met de bike te kunnen rijden.
Na ongeveer 45 minuten klimmen bereikten we de top. Kniebeschermers aan, helmen op en gaan! Deze downhill-track was van hoog niveau, steile rots passages en losse ondergrond maakten het moeilijk een goede lijn te vinden. En dan te bedenken dat de wereldtop enduro rijders hier met hoge snelheid naar beneden denderen! Respect!
Na afloop vertrokken de meeste van ons richting het strand. Ikzelf had nog niet genoeg van het biken en besloot daarom nog 2 nabijgelegen EWS-stages te rijden. Een absolute aanrader!
Next up: Defender Tour!
Zoals de naam al doet vermoeden, onze shuttle voor vandaag was een Landrover Defender! De bikes werden op een speciale bombproof aanhanger geplaatst. Deze was zo ontwikkeld dat de fietsen elkaar nooit konden raken, zelfs niet in het ruwste terrein.
Ook was Sandra weer onze gids! Fijn om een vrouw in ons gezelschap te hebben.
Wederom goed onderhouden tracks lagen op ons te wachten om verslonden te worden. Hoewel niet veel tegen de Classic Tour op kon, hebben we toch erg genoten van deze dag. Ook hier was de afsluiter een lange downhill, genaamd Ingegnere (Ingenieur). Dit was misschien wel mijn favoriet van de week. De eerste 2 km reden we letterlijk in de wolken. Een goggle met helder vizier was een must! De eerste helft was te vergelijken met de Rollercoaster, flow en high speed stukken. Het 2de gedeelte was ruw, soms extreem ruw, door kleine canyons over steile rockgardens. Kortom, alles zat erin. 8 km verderop was het einde van de Defender Tour een feit. Nog 2 dagen te gaan!
De laatste dag hadden we bij Finale Freeride de Wild Enduro Tour geboekt.
Onze shuttle was weer een Landrover Defender en onze gids weer Sandra. Ze kon geen genoeg van ons krijgen!
Wat opviel was dat de uphills met de Defender veel ruwer en steiler waren dan tijdens de Defender Tour. Alleen dit al was een hele beleving!
Op de trails was te merken dat de vermoeidheid begon toe te slaan. Het was harder en harder werken om de bikes door de kombochten te drukken en overeind te blijven in de platte bochten. Dit mocht de pret echter niet drukker. Het mooie van deze dag was dat de trails sterk afwisselend waren. Zoals beide voorgaande dagen met Finale Freeride was ook vandaag de laatste trail de langste; Fast & Furious! We zouden een special tour wel zien zitten, de Rollercoaster, Engegnere en Fast & Furious in 1 dag. Dit gaan we onthouden voor de volgende keer!
Zaterdag, de laatste dag biken. Dit keer weer met Supernatural. Alleen Robbert, Xavier en ik trokken onze bike outfits nog 1 laatste keer aan. De rest vertrok vandaag naar huis of was gebroken van een geweldige week knallen! Ik moet zeggen dat ik 8 dagen biken nu echt begon te voelen. Het reactievermogen en de kracht namen af. We hebben er niet minder om genoten. Technische trails met mooie vergezichten werden ons voorgeschoteld. Wederom compleet anders dan in Finale Ligure. De eerste helft van de dag reden we een aantal trails rond Dolceacqua. Na de lunch vertrokken we richting San Remo om trails te rijden met een meer mediterraan uiterlijk; zandgrond en rotsen als schuurpapier. Het was een mooie afsluiter van een week biken in een geweldige omgeving, met geweldig goed gezelschap!
Bedankt Jeroen (Tuup), Jelle (Haribo), Robbert, Xavier, Didier, Ronny voor de goede sfeer gedurende de week.
Dank aan Stefano van Supernatural en zijn gidsen.
Dank aan Sandra van Finale Freeride voor haar geduld met deze losgeslagen groep Nederlanders en Belgen!