[Race Report] Mondraker Enduro Team Davos 2024 - genieten als vaste gast

September in de Alpen. De herfst komt eraan en dus ook het natte seizoen. Tegen beter weten in kijken we al veel te vroeg naar de weersverwachting voor het eerste September-weekend in Davos, Zwitserland. We gáán sowieso, want de Mondraker Enduro Team race staat op het programma. Een beetje droog weer zou wel prettig zijn. Uiteraard is die 14-dagen voorspelling waardeloos, dus laten we ons daar maar niets van aantrekken. Toch is het eerste wat ik alvast inpak, een goede regenjas…

Foto’s: Alphafoto & Andographie

Fast forward een aantal dagen en de weersverwachting is fantastisch! Zon, droog en een comfortabele 15 graden in Davos Dorf (gelegen op 1.500 meter hoogte). In opperbeste stemming rijden we dan ook het bergstadje binnen. Als vaste gasten van de enduro team-race (we doen voor de vierde keer mee), weten we onze weg te vinden.

Halverwege de middag – daags voor de wedstrijd – arriveren we bij Parsenn Resort. Een fantastische accommodatie. Een ruim appartement, groot genoeg om vijf mountainbikers royaal te laten slapen, eten en alle gear uit te stallen. Met alle luxe (fitness, sauna, bikeroom en -wash) die zeker niet standaard is voor mountainbiketrips.
Binnen no-time staan we omgekleed voor het pand op de flank van de berg. Klaar om in elk geval alvast één run te doen, voordat we morgen direct in race-vibe kunnen knallen.

De Parsenn Bahn brengt ons tot 2.665 meter hoogte. Dat merken we wel aan onze longen als we even een jeugdig sprintje trekken naar de eerste trail-start. We kennen een aantal trails al redelijk en bovendien is Trailforks enorm uitgebreid van Davos-Klosters met ruim 150 trails. Bram wil de befaamde Signal trail weleens verkennen, omdat hij daar een eerdere keer compleet “stallde” in de lastige rockgardens (spoiler…: dat gebeurd in 2024 wéér). Dat blijkt toch wat teveel klimmeters, dus met een snelle blik op Trailforks kiezen we een andere afdaling. Want we horen het bier in de koelkast naar ons roepen…

Er staan ook andere Nederlanders op de startlijst. Team Terpstra krijgt op de socials al wat aandacht: XC-mountainbikester Anne Terpstra heeft zich ingeschreven samen met haar broer, een week nadat ze zilver heeft behaald op het WK XC in Andorra.
En bij fietsvrienden “Gang is alles” spuit de wedstrijdhype uit de oren. Ze hebben ook zin om te vlammen en voelen de onderlinge competitie, maar op deze pre-wedstrijddag zien we ze langs de kant van de trail staan om de zoveelste kapotte buitenband te fixen.

Die voorbereiding hadden wij goed in onze oren geknoopt. Davos = hooggebergte met veel stenen. Klein, groot, rond, scherp. Je vering en banden gaan ze allemaal voor de noppen krijgen. Dus wij komen allen naar Davos met een setje “vers rubber” om onze velgen.

Wedstrijddag 1: opwarmen knallen

Ons Trail-Addicts team bestaat dit keer uit: Nico, Bram, Dennis en Paul. “Mister Trail-Addicts” Rik rijdt niet met tijdwaarneming, maar start solo tussen de wedstrijdteams en zoekt een mooi plekje voor de beste videoshots.

Zoals we al wisten en gewend waren van voorgaande edities is de vibe bij de wedstrijd en onderling tussen deelnemers megagoed. Iedereen is vrolijk. Je wordt getrakteerd op een leuke goodiebag, de vrijwilligers zijn met velen en allemaal fantastisch. En de vaste MC hyped je op bij vertrek vanuit de startvakken. De wedstrijdbriefing wordt dagelijks in de avond online geplaatst met een Komoot-route en pdf met wedstrijd-info.
Stage 1 info meldt “nothing special, just rocky”. Vergis je niet: in Davos vind je geen gladgestreken bikeparktrails, maar bijna uitsluitend natuurlijke trails. En laat dat nou nét onze favoriet zijn. En ik gok ook van de andere 400 deelnemers (uit 18 landen: met zelfs deelnemers uit de Himalaya: Nepal en Bhutan). Toch is het deze stage waar Nico al onderuit gaat: hij “jackknifed” zijn fiets en moet het stuur recht zetten om verder te kunnen.

Bij mijzelf (Bram) ontbreekt de race-modus nog een beetje. Ik push nog niet hard en rijd op safe, terwijl Dennis – die veruit de snelste is van ons team, en dus iedere stage als eerste over de finish komt – zelfs op de klimmetjes het bloed in zijn longen proeft. Toch die hoogte die je merkt.
We genieten allemaal enorm van de trails! High fives en big smiles. En een grote buiging voor de organisatie, want er zitten weer echte pareltjes in. Ook voor jaarlijks terugkerende rijders, zitten er ieder jaar nieuwe trails in de wedstrijd.

De race-vibe komt er ook lekker in. En dat komt ook zeker door Rik die ons met de FPV drone van dichtbij achtervolgt. De laatste (vierde) stage van vandaag is onze warm-up stage van gisteren. We starten zelfs nog wat hoger op de berg voor deze Meierhoftäli trail: een zwarte trail. De beginsectie is eenvoudig en op het open stuk loopt de snelheid op tot 50 km/u. Harder gaat gewoonweg niet met brede en sticky noppenbanden. In een treintje van vier, zitten we elkaar lekker dicht in het wiel. Nu zouden we Dennis weleens bij kunnen houden… helaas crash ik in zo ongeveer de laatst switchback. En blijkbaar doet mijn momentsleutel thuis niet wat ‘ie moet doen, want ik heb alle bouten zo hard aangedraaid (stuurpen en remmen) dat ik ze niet zo snel los krijg om recht te zetten. Rennen dan maar.

Done and dusted ploffen we op de barkrukken bij de finish. De pullen Calanda komen voorbij en later delen we sterke verhalen in een warme pizzeria. Ins Bett!

Wedstrijddag 2: mag dit alsjeblieft eeuwig duren?

Het fantastische – en snélle – liftnetwerk van Davos-Klosters is een verademing als mountainbiker. Ook buiten de race om zien we nog genoeg andere niet-deelnemers het uitgebreide netwerk van gondels en bergtreinen pakken. En bijna iedere lift brengt je richting de 2.800 meter hoogte. Die ruim 1.000 meter hoogteverschil klim je ook niet heel snel op een e-MTB, dus een liftpas is hier een dikke aanrader.

Ondanks al die liften staat ons vandaag wel zo’n 800 “unassisted” klimmen te wachten.
De eerste trail is een bekende van ons. En een lange. Het snelste Fun Team (dat is onze discipline met teams van 3 tot 6 personen) doet hier 12m35s over. En wij een dik kwartier! Klaarblijkelijk is dit een (niet extreem technische) trail die ook in de Swiss Epic zit en gereden wordt op Marathon fullies…

Op stage twee van deze dag (van de zes stages vandaag) vlammen we na het rondje vuistboksen en het indrukken van de GoPro-knop lekker in volle vaart door een maanlandschap. Vol grote stenen en met wat sneaky inside lines. Uiteraard met onze snelste man, Dennis, op kop. Zijn wiel raakt ergens uit het spoor en hij doet in volle vaart een faceplant. Met adrenaline stapt hij weer op en haalt mij zelfs nog opnieuw in.

Bij de stagefinish inspecteren we de schade. Vooral zijn ego heeft een deuk opgelopen. Maar ook zijn hand begint akelig dik op te zwellen. “Kun je je stuur vasthouden? Toe maar dan.”

Op deze zonovergoten dag zitten we heerlijk te lunchen bij Madrisa Land. Ik videobel naar het thuisfront: kijk, zo’n bergspeeltuin is een fantastische gezinsvakantiebestemming. Hoog op de berg, met fantastisch uitzicht, glijbanen en alles wat kinderen willen. Ondertussen koelt Dennis koelt zijn hand in het ijskoude bergfonteintje.

Er volgen nog wat pittige klimmetjes en vooral zalige afdalingen. Voor zijn zelfvertrouwen start Dennis nog steeds vooraan onze teamsamenstelling en nog steeds is hij de snelste, al blijven we nu iets dichterbij. De bekende gezichten van de vrijwilligers die ons de “GO!” geven voor de stages motiveren met koebellen en gejuich. Ik geniet enorm van de korte stage door een loamy bos, met switchbacks en diepe compressiekuilen. En als toetje: de Signal trail. Ik overwin de befaamde rockgarden helaas weer niet. Al staat Rik daar nog zo wild te zwaaien en de beste lijnkeuze aan te wijzen. Dit is wel unaniem één van de vetste trails die we kennen. Van high alpine, naar technische secties tot snelle bos-secties.

En… ik ga hier toch ook eens terug om nog meer tijd boven op de berg te spenderen en van het berglandschap om ons heen te genieten. Davos staat al jaren bekend om de schone lucht. En zo’n fullface helm, goggle en wedstrijdgevoel zorgen toch wat meer voor een beperkte focus 😉

Wedstrijdddag 3: van ridgelines naar dancemoves

Race-ready in een schoon shirt en natuurlijk in shorts en dun ondershirtje. Want ook vandaag is het een warme, zonnige Septemberdag. Vol met pareltjes van trails. De eerste stage, Chörbschhorn, kent een lange transfer naar de top. We zien MTB-prof Tom Oehler op een nose-wheelie de stage induiken samen met het Himalaya Team.

Ongewild doe ik vlak daarvoor bijna hetzelfde, want mijn achterrem heeft geen remdruk meer. Deze vette stage (van ruim 11 minuten) rij ik met nagenoeg alleen een voorrem. Maar oh, wat is het genieten. Ik herinner me dat dit de finishstage was van een aantal jaren geleden. Een absoluut hoogtepunt om zo’n fantastisch evenement mee af te sluiten. Er waren biertjes te koop en… daarna volgde nog een behoorlijk technische stage door een donker bos (en de reactiesnelheid was, laten we zeggen, iets minder geworden)… Die sectie is nu ook een wedstrijdstage. En wat een heerlijke!

Vanaf de finisharea pakken we na een traditionele lunch een laatste keer de Jakobshorn lift, voor de bekende ridgeline-trail. Ik dacht wat remdruk te voelen, maar heb het mis. Ook deze gaat alleen met voorrem en daardoor ietsjes rustiger. Voor de allerlaatste – en enige – bikepark trail wissel ik met Rik’s S-Works. Oeh, dat is geen straf. Met de laatste kombochten rollen we – gevolgd door de FPV drone – voldaan door de finishboog.

Als we het Mondraker Enduro Team event één omschrijving moeten meegeven, dan is het wel de relaxte vibe. Het is ontzettend goed georganiseerd, iedereen heeft er zin in en de trails zijn natuurlijk fantastisch. Ondanks dat het vrij groot is met 150 teams, voelt het klein en vertrouwd. In de “finish coral” verzamelen al die ruim 400 deelnemers om de vrijwilligers binnen te halen (met of zonder bierdouche), die dolblij met tassen vol wedstrijdlint hun moment of fame pakken.

Na wat koude rakkers en een stevige pasta is het tijd voor de party. We zouden doodop moeten zijn na 3 wedstrijddagen met 14 stages van totaal 10.000 daal-hoogtemeters, maar dat valt nog mee. De fotograaf en videomaker tonen hun beste shots en aftermovies. En daarna bleef het nog lang onrustig…

De volgende ochtend is het gedaan met het zonnige weer. Davos lijkt te huilen met het vertrek van alle endurorijders. Sterker nog: een weekend later is er een enorme sneeuwdump in de Alpen en zijn alle trails in Davos bedekt met een flink pak sneeuw! Wat een geluk weer.

EDITIE 2025: 4 t/m 6 september 2025. De inschrijving opent meestal in december en is snel uitverkocht: enduro-team.ch/en/

Maar Davos-Klosters is ook perfect om zelf te bezoeken, met het uitgebreide liftnetwerk, alle Trailforks trails en de vele bikeshops en accommodaties.


Bikepark Kronplatz: De mensen achter de trails

Bikepark Kronplatz: De mensen achter de trails

Ontdek samen met twee van de meest representatieve persoonlijkheden van het Zuid-Tiroolse team de ervaringen, uitdagingen en geneugten alsook de geschiedenis van de mountainbikeroutes in het Bikepark Kronplatz.

Zonder trails geen mountainbiken. Dat klinkt misschien banaal, maar het is een grote waarheid.
Het is ook waar dat mountainbikeroutes meer zijn dan eenvoudige aanpassingen van bestaande paden.
Achter elk indrukwekkend padennetwerk zit veel werk, van het analyseren van het terrein tot de daadwerkelijke aanleg, vaak beginnend vanaf een tabula rasa.
Dit geweldige werk wordt gedaan door de inmiddels erkende specialisten op dit gebied, de parcoursbouwers. Vandaag praten we met Markus en Michaelangel van Bikepark Kronplatz.

Wanneer ben je begonnen met het werken aan de trails?

Michaelangel: Ik begon met werken aan de paden in 2014, toen de Furcia Trail werd geopend.
Markus: Ik werk er al aan sinds 2010. Ik heb ook altijd in het bos gewerkt en hout gezaagd, maar je zou kunnen zeggen dat ik al 14 jaar aan mountainbiketrails bouw.

Zorg je voor een specifieke route?

Michaelangel: Sinds 2014 verzorg ik de routes aan de kant van St. Vigil, d.w.z. Furcia, Crazy Bunny Line, CC Top Line en Piz de Plaies.
Markus: Ik verzorg meestal de noordkant van Plan de Corones/Kronplatz, de Herrnsteig met al zijn varianten (Franz, Hans, Christian, Andreas, Alex, Uschi, Korer, Richard-Anton, enz.). In ieder geval alles wat van de noordelijke helling afdaalt en bij de Herrnsteig hoort.

Wat is de grootste uitdaging bij het werken aan de wandelpaden?

Michaelangel: De grootste uitdaging is om met de natuur samen te werken, om een manier te vinden, want we kunnen bouwen wat we willen, maar als het niet in de natuur past, zal het uiteindelijk niet lang blijven bestaan.
Markus: Voor mij is de grootste uitdaging om vanaf het begin goed werk te leveren, vooral op het gebied van watermanagement. De circuits moeten veel regen kunnen verdragen. Als ze bestand zijn tegen zware regenval, betekent dat dat ze goed gebouwd zijn. Ten tweede moet het natuurlijk leuk zijn om op het circuit te rijden, het moet een bepaalde flow hebben. Het is ook belangrijk dat er niet te veel erosie is. Het doel is om een circuit te bouwen dat zo lang mogelijk in goede staat blijft, zelfs als het door veel mensen wordt gebruikt.

Wat is de grootste voldoening?

Michaelangel: De grootste voldoening krijg je als je een stuk trail bouwt en dan voor het eerst kunt testen wat je hebt gebouwd op je eigen motor. Als het dan goed past, precies zoals het was gepland, vervult me dat met grote trots.
Markus: Voor mij is de grootste vreugde wanneer ik zie dat mensen terugkomen om met ons te rijden. Dan weet ik dat we goed werk hebben geleverd en de routes goed hebben uitgestippeld. Het is ook leuk om te zien dat de mensen op de paden stoppen en ons vertellen dat ze het leuk vinden om hier op de Kronplatz te rijden.

Wat is jouw droomtrail?

Michaelangel: Het spoor van mijn dromen… Ik weet niet of er een specifiek spoor van mijn dromen is. Afhankelijk van waar ik ben, zou ik een pad tekenen, maar het hangt altijd een beetje af van de plaats en de omgeving om ons heen.
Markus: Ik heb wat rondgereisd en mijn favoriete trails zijn in Whistler, Over the Top en Crank It Up, evenals Hangover in Sedona. In Italië is mijn favoriete trail de Ossario Trail in de Fassa Valley.

Word je door iets in het bijzonder geïnspireerd?

Michaelangel: Ik kan eerlijk gezegd niet zeggen of ik door iets in het bijzonder geïnspireerd ben. Ik vind het leuk om iets te bouwen waar ik zelf op kan rijden en plezier aan kan beleven, en waar anderen ook plezier aan kunnen beleven.
Markus: Ik probeer altijd een beetje rond te reizen om andere plaatsen te zien. Als ik dingen zie die me bevallen, dan probeer ik ze mee te nemen naar de Kronplatz. Verder hou ik van routes die logisch zijn uitgestippeld en die de nadruk leggen op de typische kenmerken van de plaatsen waar ze zich bevinden. Ik let op de manier waarop stenen gelegd zijn en hoe de grond bewerkt is.

Dit zijn de ervaringen van twee trailbouwers in het Kronplatz Bike Park, dat tot 10 november in volle glorie zal schitteren met zijn 18 trails. Op de officiële website vind je gedetailleerde informatie over de openingsuren en de prijzen van de liften, alsook aanbiedingen van bikehotels, mountainbikecursussen en geplande evenementen. offiziellen Website


Val di Sole confirmed for 2025 UCI Mountain Bike World Series from June 20 to 22

Val di Sole bevestigd voor 2025 UCI Mountain Bike World Series van 20 tot 22 juni

Warner Bros Discovery heeft het schema voor ‘s werelds beste mountainbikeseries bekendgemaakt. Val di Sole, Trentino, zal gastheer zijn voor een ronde in het hart van het seizoen 2025, waarmee de weg wordt vrijgemaakt voor de langverwachte UCI Mountain Bike Wereldkampioenschappen van 2026 in de regio.

Val di Sole

Met de crosscountry evenementen in Parijs 2024, waarmee de Olympische cyclus wordt afgesloten, gaat het mountainbiken op topniveau een nieuw tijdperk in. Het seizoen 2025 belooft grote veranderingen, waaronder nieuwe regels en een spannende clash tussen opkomende talenten en doorgewinterde kampioenen. Terwijl de sport zich blijft ontwikkelen, blijft er één constante: Val di Sole Bikeland zal een prominente rol blijven spelen in de volgende Olympische cyclus, waarmee de status als cornerstone van het mountainbiken op topniveau wordt verstevigd.

The 2025 WHOOP UCI Mountain Bike World Series calendar

De 2025 WHOOP UCI Mountain Bike World Series kalender bevat Val di Sole van 20 tot 22 juni. Daolasa di Commezzadura zal gastheer zijn voor Olympische Cross Country, Cross Country Short Track en Downhill evenementen. Dit is het begin van een spannende periode van twee jaar voor Val di Sole, met als hoogtepunt de UCI Mountainbike Wereldkampioenschappen (26-30 augustus 2026) – de vierde keer in bijna twee decennia dat de regio gastheer is van dit prestigieuze evenement.

Val di Sole

15 stages across 10 countries

De 2025 WHOOP UCI Mountain Bike World Series omvat 15 etappes in 10 landen. Grandi Eventi Val di Sole en het Val di Sole Tourism Board zullen gastheer zijn voor de achtste etappe van de serie, een cruciaal evenement in het hart van het seizoen.

Luciano Rizzi en Fabio Sacco, voorzitter en directeur van Grandi Eventi Val di Sole en het toeristenbureau van Val di Sole, verklaarden: “We maken ons op voor twee intense jaren. Ons doel is om de internationale reputatie van Val di Sole als topbestemming voor fiets- en outdooractiviteiten tijdens de zomermaanden verder te versterken. Jaren van topevenementen hebben Val di Sole gevestigd als een mountainbike mekka, wat het profiel van onze regio op het wereldtoneel aanzienlijk heeft versterkt.”

Malé (Italy), October 2nd, 2024

Val di SoleVal di Sole

Photos: 1) The Val di Sole fans cheered for another winning feat by Nino Schurter in the 2024 XCO race (Credits: Giacomo Podetti); 2) 2025 WHOOP UCI Mountain Bike World Series’ calendar (Credits: Warner Bros Discovery); 3) The Val di Sole schedule includes the DH races on the legendary Black Snake (Credits: Daniele Molineris); 4) The 4X Pro Series stage will once again be part of the Val di Sole UCI Mountain Bike World Series weekend (Credits: Giacomo Podetti).


Silvretta Bike Arena Ischgl/Samnaun

Trail paradijs tussen Ischgl & Samnaun

Routes voor alle niveaus

Trailbiken tussen Ischgl en Samnaun in Zwitserland is een geweldige ervaring voor mountainbikers die op zoek zijn naar “high”lights. De startpunten van de routes vol actie liggen immers op ongeveer 2.800 meter boven zeeniveau. Op de top geniet je van een prachtig uitzicht op de omliggende bergen, gevolgd door uitdagende afdalingen.

Tussen haakjes: Het is geen probleem als je niet zo veel mountainbike-ervaring hebt – kies gewoon een trail die geschikt is voor jouw vaardigheidsniveau! Blauwe routes zijn ideaal voor trialbikers die net beginnen

Adres:

Galtür 300, 6563 Galtür, Austria

Kort of lang, gemakkelijk of uitdagend: In het grensgebied tussen Oostenrijk en Zwitserland vinden trailbikers de perfecte uitdaging voor hun niveau. Bekijk de routekaart voor alle routes, inclusief gedetailleerde informatie over moeilijkheidsgraden en meer.

Silvretta Bike Arena in Ischgl/Samnaun | Ischgl


7 tips hoe een mountainbike te kopen op marktplaats

7 tips over hoe je veilig een mountainbike koopt via marktplaats

7 tips over hoe je veilig een mountainbike koopt via marktplaats

1. Weet wat je wilt

Er is ontzettend veel variatie in het aanbod en dan bedoelen we niet alleen of het nou een fully of hardtail moet zijn. Binnen elk “segment” is er ook nog veel in variatie, af montage en uiteraard frame kwaliteit. Het helpt daarom enorm om eerst daar naar onderzoek te doen. Dan weet je uit het mega aanbod op marktplaats beter naar welk merk en model mountainbike je moet gaat zoeken

2. Mountainbike online gevonden en nu?

Oké je hebt het juiste model gevonden nu is het tijd voor meer onderzoek, wat wij dan aanraden is om je te focussen op de verkoper. Check zijn “status”, maar check ook eventuele lage recensies. Sommige mensen krijgen die namelijk onterecht. Overal moet hij of zij natuurlijk een net aantal sterren hebben én nog belangrijker hoelang is hij/zij actief. 2de wat je kan doen is kijken naar andere advertenties. Staat de hele inboedel erop dan is het mogelijk een handelaar in van alles, dus geen liefhebber van de mountainbike geweest…

3. Inspecteer de foto’s goed voor je reageert

Staat de mountainbike er met de modder nog op? Misschien was deze persoon dan toch niet zo zuinig op de mountainbike. Uiteraard mag een mountainbike allerlei gebruik sporen bevatten, dat gebeurt nou eenmaal, maar dan hebben we het over bijvoorbeeld steenslag en gebruikelijke slijtage en lichte krassen. Gebruikelijke slijtage is bijvoorbeeld op de crank en achter brug door de schoenen. Een schoongemaakte mountainbike heeft niks te verbergen!

7 tips hoe een mountainbike te kopen op marktplaats

4. Informeer naar specificaties

Het er blind vanuit gaan dat dit specifieke model nog conform specificaties is zoals hij uit de winkel kwam is zeker niet handig. Zaken gaan kapot en dan is de vraag: Upgrade, hetzelfde of een Downgrade van onderdelen.

5. Het contact

Het is eindelijk zo ver! Je wilt misschien gelijk bieden, nee nu is het tijd om wat contact te leggen en kijken of er een beetje normaal wordt gereageerd. Vraag even na of punt 4 nog helemaal volgens fabrieks specs is en indien nee wat er dan veranderd is. Dit hoeft de verkoper niet perse te weten natuurlijk. Het kan immers zijn dat hij zij niet de eerste eigenaar is. Het gaat er meer om hoe hij reageert. “Hoe kan ik dat zien?” is bijvoorbeeld een heel valide antwoord. Echt niet iedereen kent elk onderdeeltje uit het hoofd.

Vraag ook even naar het onderhoud van veringsystemen, slecht onderhoud kan zorgen voor een hoge kosten op korte termijn.

6. De prijs

Ja je moet natuurlijk altijd onderhandelen. Maar reëel gezien is dit model al conform of misschien net iets boven wat je wilt geven. Ga niet in op mountainbikes die met abnormale prijzen online staan, laat maar schieten en zoek een betere. Onderhandelen die je niet per app. Heeft geen zin. Je wilt hoe dan ook de mountainbike in het echt eerst beoordelen. Dus de prijs voldoet al een soort van aan je verwachtingen gezien specs en staat van de MTB. Vraag wanneer het uitkomt om te komen kijken.

7. Langskomen, onderhandelen en meenemen (of niet)

Nu komt het eropaan. Check de lagers die je kunt checken. Voelt het als een koffiemolen standje espresso maling? Geen probleem maar neem dat straks mee in je onderhandelingen. Bij zowel als Carbon en Aluminium mountainbikes check je op potentiele scheuren. Ketting, tandwielen en andere draaiende slijtage delen check op de staat, ook hier geld dat het niet een potentiele no go is, wel iets voor je finale bod.

Bij Carbon frames even zoeken naar soft spots. Soft spots kan je licht in drukken en nee, dat hoort niet! Je kan oneffenheden opzoeken in de lak en daarop drukken. Verder random wat na lopen en met name de achterbrug even checken.

Dan de vering systemen even checken, overmatig olie kan betekenen groot onderhoud. Krassen op de stanchions (het deel wat de behuizing in gaat) zijn een no go óf iets om mee te nemen in je prijs.

Heb je nog meer tips voor online mountainbikes kopen? Reageer dan in de comments hieronder!

Magura MT7 Remhendel

De beste mountainbike rem

1 Comment7 Minutes

Thule, MTB, dakdrager 5, Topride

Review: Thule TopRide

0 Comments5 Minutes

Aqua2Go

0 Comments2 Minutes

Review: De Insta360 ONE X

1 Comment6 Minutes


Alles over de elektrische mountainbike

Alles over elektrische mountainbikes

De wereld van mountainbiken is de afgelopen jaren enorm geëvolueerd, en één van de meest mooie ontwikkelingen is de opkomst van elektrische mountainbikes (e-MTB’s). Deze slimme en krachtige fietsen combineren het traditionele mountainbiken met de moderne technologie van elektrische ondersteuning. Of je nu een doorgewinterde mountainbiker bent of een nieuweling op de trails, e-MTB’s bieden een breed scala aan voordelen. In dit artikel duiken we diep in alles wat je moet weten over elektrische mountainbikes.

forx hex1 crank reveiw

Wat is een Elektrische Mountainbike?

Een elektrische mountainbike is, simpel gezegd, een mountainbike uitgerust met een elektrische motor die de fietser ondersteunt tijdens het trappen. Deze motor krijgt stroom van een batterij die meestal op het frame van de fiets is gemonteerd. De mate van ondersteuning kan vaak aangepast worden, zodat je zelf kunt kiezen hoeveel hulp je nodig hebt.

De Voordelen van een Elektrische Mountainbike

  1. Meer Rijplezier en Minder Vermoeidheid

   – Elektrische ondersteuning betekent dat je langere en moeilijkere ritten kunt maken zonder volledig uitgeput te raken. Dit maakt e-MTB’s ideaal voor zowel beginners als ervaren fietsers die hun grenzen willen verleggen.

  1. Toegankelijkheid

   – Mensen van verschillende leeftijden en fitnessniveaus kunnen genieten van het mountainbiken, omdat de elektrische ondersteuning de activiteit toegankelijker maakt.

  1. Sneller herstel

   – Voor diegenen die herstellen van een blessure, biedt een e-MTB de mogelijkheid om weer te gaan fietsen zonder de gewrichten te zwaar te belasten.

Mountainbike training in Remouchamps we spelen vandaag Tikkie

Typen Elektrische Mountainbikes

  1. Hardtail e-MTB’s

   – Deze fietsen hebben een geveerde voorvork maar een stijve achterzijde. Hardtails zijn meestal lichter en goedkoper, en zijn ideaal voor smooth trails en cross-country ritten.

  1. Full-Suspension e-MTB’s

   – Deze fietsen hebben zowel een verende voorvork als een verende achterdemper, wat zorgt voor meer comfort en controle op ruige en technische trails.

Belangrijke Componenten van een e-MTB

  1. Motor

   – De motor kan zich op drie verschillende locaties bevinden: het achterwiel, het voorwiel of het midden van de fiets (middenmotor). Middenmotoren bieden doorgaans de beste rijervaring en gewichtverdeling. Op dit moment zijn er (zover wij weten) geen e-mtb’s meer zonder middenmotor in de markt

  1. Batterij

   – De capaciteit van de batterij wordt gemeten in watt-uren (Wh). Hoe hoger het aantal Wh, des te langer de batterij meegaat. Let ook op demontage en oplaadmogelijkheden.

  1. Display en Controller

   – Deze geven belangrijke informatie zoals batterijniveau, snelheid en ondersteuningsniveau, en laten je verschillende rijmodi kiezen.

  1. Frame en Ophanging

   – De materialen en de geometrie van het frame beïnvloeden de rijervaring. Vooral bij full-suspension e-MTB’s is de kwaliteit van de ophanging cruciaal.

Tips voor het Rijden op een Elektrische Mountainbike

  1. Ken je e-MTB

   – Lees de handleiding en begrijp de verschillende ondersteuningsniveaus en batterij-instellingen. Nou is de handleiding lezen ook niet ons sterkste punt, toch raden we dit aan! Er kunnen zomaar nogal handige instellingen verborgen zijn op je mountainbike…

  1. Respecteer de Trail Etiquette

   – Ook met een e-MTB moet je rekening houden met andere trailgebruikers en de natuur. Blijf duurzaam en houd je aan de regels van de trails.

  1. Oefen je Techniek

   – Gebruik de extra kracht van de motor om je rijvaardigheden te verbeteren. Oefen bochten, klimmen en dalen met verschillende ondersteuningsniveaus. Zet bijvoorbeeld eens je mountainbike op turbo en probeer dan je local trails te rijden. Je zult harder gaan waardoor er meer van je bochten techniek word verlangt. We hebben al eens een video gemaakt over hoe je een bocht kan trainen. Check die hier https://youtu.be/k3z6U_lhts8?si=bYrf_tZQ4RptIRdm

Veelgestelde Vragen

– Hoe snel kan een e-MTB gaan?

  – De meeste e-MTB’s zijn begrensd op 25 km/u voor assistentie, maar kunnen sneller gaan als je harder trapt, dit kost uiteraard een bak meer energie. Het opvoeren van mountainbikes is vaak niet toegestaan.

Hoe lang gaat de batterij mee?

  – Dit hangt af van de capaciteit van de batterij, het terrein en de ondersteuningsmodus. Gemiddeld kun je rekenen op 50-100 km per lading.

Heb ik een speciale vergunning nodig?

  – Voor e-MTB’s die zijn aangegeven als ‘pedelecs’ (ondersteuning tot 25 km/u) heb je geen speciale vergunning nodig. Snellere modellen (‘speed pedelecs’) kunnen andere regels hebben.

Conclusie

Elektrische mountainbikes openen nieuwe mogelijkheden voor mountainbikers van alle niveaus. Met hun extra ondersteuning maken ze de sport toegankelijker, plezieriger en uitdagender. Of je nu het terrein wilt verkennen, je training wilt verbeteren of gewoon meer avontuur in je leven wilt brengen, een e-MTB kan een waardevolle aanwinst zijn. Dus waar wacht je nog op? Stap op, laad op, en verken de trails met een gloednieuwe elektrische mountainbike!


SWATCH NINES MTB 2024 BRAVES THE STORM IN SÖLDEN

Ondanks een winterse uitdaging van moeder natuur levert het weergaloze mountainbike-evenement verbluffende actie op zijn nieuwe locatie in de Oostenrijkse Alpen

Zelfs het vroege begin van de winter in Europa kon de actie deze week in Bike Republic Sölden niet tegenhouden. Geconfronteerd met ijskoude temperaturen, regenvlagen en zelfs een verse deken van sneeuw, vochten de `mountainbikers van de Swatch Nines MTB 2024 terug met mountainbiken op het hoogste niveau dat je dit jaar zult zien.

Van 10 tot 15 september was een gloednieuwe locatie in het Oostenrijkse Sölden gastheer voor een groep van 40 uitgenodigde mountainbikers uit het hele mountainbike spectrum. Van slopestyle all-stars tot freeride legendes en hongerige up-and-comers, de uitgenodigde mountainbikers vonden een gemeenschappelijke basis in een vooruitstrevend evenement dat een week van high vibes en hard-hitting actie opleverde.

RIDERS AWARDS: AUSTRIA AND FRANCE DOMINATE THE FIELD

Europese mountainbikers voerden de ranglijst aan tijdens de prijsuitreiking op zaterdagavond en wonnen op twee na alle prijscategorieën. Dorian Macher (AUT) won de New Nine prijs voor de beste nieuwkomer, terwijl Nines stalwart Peter Kaiser (AUT) de High Vibe Award van GoPro kreeg.

Het inventieve rijgedrag van Tomas Lemoine (FRA) werd de Creative Edge award waardig bevonden, terwijl het veelbelovende jonge talent Lisa-Marie Blanc (FRA) de Women's Best Trick award mee naar huis nam. De Amerikanen Dylan Stark en Kaidan Ingersoll veroverden de categorie Best Trick bij de mannen, terwijl freeride legende Bienvenido Aguado (ESP) zijn greep op Best Line behield en de prijs voor de zesde keer in negen optredens op de Nines won.

Last but not least, Tim Bringer (FRA) and Patricia Druwen (GER) were crowned as the MVPs of week.

https://www.youtube.com/watch?v=7FhzdMSw_MI&t=12s

BYND FESTIVAL & MASH-UP SESSION

Samen met de Nines maakte ook het BYND Festival dit weekend zijn debuut in Sölden. Niet afgeschrikt door het stormachtige weer kwam een enthousiaste menigte mountainbikefans opdagen voor een vol programma met concerten, feesten, uitrustingstests en nevenevenementen. Op zondag 15 september konden de deelnemers ook genieten van een zitje op de eerste rij bij MTB-actie van wereldklasse, toen een groep speciale gasten zich aansloot bij de Swatch Nines-rijders voor een Mash-Up Session op het Nines-parcours.

THE SWATCH NINES SETUP: A LASTING LEGACY

Met de bouw van twee nieuwe freeride- en slopestylelijnen op profniveau heeft Swatch Nines het toch al uitgebreide mountainbike-aanbod bij Bike Republic Sölden aanzienlijk uitgebreid. Bovendien is deze innovatieve set-up niet ontworpen met slechts één evenement in gedachten: Het Nines parcours is gebouwd voor de komende tien jaar en zal vanaf de zomer van 2025 worden aangepast voor het grote publiek en worden geopend als onderdeel van het reguliere bike park.

QUOTES:

“To me an event like Swatch Nines is so important. Competitions are amazing but they’re not for everyone, and they’re not an environment where everyone can push their riding to their best level. A jam event like Swatch Nines is so cool for people who perform in a less competitive environment. Everyone is so supportive of each other, everyone pushes each other to learn new things, and everyone comes away super stoked.” Veronique Sandler (GBR/NZL)
“There’s a special energy here. There’s no pressure to do the craziest riding, but everyone wants to do their craziest riding because there’s just this energy of wanting to push it, wanting to do cool stuff and wanting to push each other’s limits. I feel like that creates a very unique vibe every time, and we love it.” Nicholi Rogatkin (USA)
“Like attracts like. After the first edition of the Swatch Nines MTB to be held in Sölden, we have the feeling that we’re part of the family. We’re united by our way of thinking and our high standard of quality. At the Nines the riders develop their own course, and at Bike Republic Sölden we support direct democracy, true to our motto: Riders Rule!” Dominik Linser, Managing Director Bike Republic Sölden
“Coming to Swatch Nines is always special because the crew is such a family and there’s so much camaraderie between all the riders. I think this is where the most progression happens, because we have such a great array of riders. There are people with so many different backgrounds, and they can help you through any sort of jump or anything that’s technical or huge. There’s something for everyone, and everyone wants to share what they’re good at and help everyone kind of level up.” Casey Brown (USA)
“It’s a very special, very creative course, and that makes the event so unique, You have a huge playground for a week where you can do some really creative things. As a result you get great photos, great videos and cool new tricks. That’s what defines Swatch Nines.” Peter Kaiser (AUT)
The setup at Swatch Nines is totally different from the usual. There are so many technical elements and features that you wouldn’t find anywhere else.” Patricia Druwen (GER)
The setup is really nice. The features are not scary big, so we can play on it and have fun. That makes it more comfortable and more fun to ride. There are so many different features. I’m a big fan of jibby, skatepark-style features, so I have a lot of fun on it.” Dawid Godziek (POL)
“It’s an insane, incredible feeling to be here riding this course with all the guys and girls. It’s the best time that you can have on a bike.” Tobey Miley (GER)
check out all the pictures: https://news.thenines.cc/swatch-nines-mtb-2024-braves-the-storm-in-solden

Review: FIX-FORK vorkhouder systeem: subliem voor in je camper of auto

Op pad met een fietsendrager? Dat kan. Maar er zijn ook zoveel redenen om je mountainbike binnen in je (zelfbouw)camper te willen hebben staan. Minder diefstalkans bij parkeerplaatsen en overnachtingen, geen nattigheid of olie op je fiets van het wegdek en je kunt wat harder doorrijden zonder fietsendrager achter je…

Wij kozen in elk geval met onze zelfbouwcamper voor een ruime “garage” waarin de fietsen gemakkelijk passen. Met een hoogte van ongeveer 90 cm en diepte van 170 cm passen vrijwel alle fietsen: met dropperpost omlaag en voorwiel eruit. Nu nog een geschikt systeem vinden om de bikes op te monteren.

Het systeem

Onze keuze viel op Fix-fork voorvorkhouders: een eenvoudig maar tegelijk veelzijdig systeem, waarvan je alle losse onderdelen makkelijk via de webshop bestelt. Onze boodschappenlijst:

  • Een aluminium profiel (breedte naar eigen keuze)
  • Twee draaiknoppen met schroefdraad en insert nuts voor de houten ondervloer
  • Glijmoeren met bouten om de Fix-fork vorkhouders op het alu profiel vast te zetten
  • Vorkhouders (laag model)
  • Verschillende binnendelen: 15*110 steekas, 15*110 Rockshox steekas & 12*100 steekas (racefiets)

De prijs van het winkelmandje viel me allezins mee! Ik kan niet gauw alternatieven vinden die goedkoper zijn. Maar bovenal: Fix-fork heeft veelzijdige montage-opties.

Montage

De montage in de camper ging ontzettend eenvoudig: het aluminium profiel kwam binnen op de gewenste breedte met voorgeboorde bevestigingsgaten. Het plaatsen van de vorkhouders is daarna net zo eenvoudig. Op het “droge” heb ik alle fietscombinaties al eens geprobeerd om te checken welke bikes ik naast elkaar gemonteerd krijg. En in welke montagehoogte ze moeten verspringen om als een puzzel zoveel mogelijk fietsen op een kleine oppervlakte in de camperbus te krijgen.

Met die “puzzel” kwam ik erop uit dat ik voldoende heb aan alleen de laag model Fix-fork vorkhouders. Die heeft een maximale montagehoogte van 101 mm (boven het aluminiumprofiel van 16 mm), met een verstelbereik van 60 mm. Er is ook een hoog model Fix-fork vorkhouder verkrijgbaar (max. montagehoogte 261 mm, met een verstelbereik van 130 mm).
Dat verstellen in hoogte is handig. Met twee boutjes stel je een andere hoogte in. En daarmee kun je heel gemakkelijk voorkomen dat alle mountainbikesturen elkaar in de weg zitten.

Het aanpassen van de montagepositie is – naast de montagehoogte – ook nóg ruimer: de sleuven op de schroefplaat van de vorkhouder geven de mogelijkheid om de hele houder meer naar voren of achteren te plaatsen op het alu profiel. Zelfs schuin monteren is mogelijk. En dát is precies de manier om vier (of meer) mountainbikes te monteren en ze met brede sturen ook individueel van elkaar in of uit te kunnen laden. Dat bleek nog weleens handig om te shuttlen met de bus, of even snel je eigen fiets uit te laden om ‘s ochtends verse broodjes te halen in het dorpje naast de camping.

Doordacht en duurzaam

Op het aluminium profiel zitten ook twee montagesleuven. Ook dat is een ontzettend goed doordacht principe. Het is dé manier waardoor ik met het verstelbereik van de Fix-fork vorkhouders zowel mijn mountainbikes als racefiets kan meenemen. Voor mijn MTB’s met slacke geometrie en lange wielbasis moet de Fix-fork vorkhouder dicht bij de achterdeuren van de camper gemonteerd worden. Terwijl de racefiets met krom stuur, lange stuurpen en steile voorvorkhoek heel ver naar achteren op het montageprofiel moet worden geplaatst om de achterdeuren niet tegen de remhendels dicht te slaan.

Chapeau voor de ontwerper!

Made in Belgium

En die ontwerper komt uit België. Dat betekent ook dat je online bestelling al binnen enkele dagen bij je voor de deur staat! En heb je vragen of bijzondere verzoeken (ik zag wat foto’s van Fix-fork montage op een zonnedek van een boot…), dan ben je ook snel geholpen!

Oprichter Johan Gantois heeft een duurzaam ontwerp. De metalen Fix-fork vorkhouders en bevestigingsbouten zijn solide en zullen niet snel slijtsporen vertonen. Het idee om binnenin de vorkhouder de kunststof “inserts” te kunnen wisselen is perfect. Ik heb meerdere inserts: voor normale boost en Rockshox voorvorken (15*110 mm) en racefietsen (12*100 mm). Tot nu toe zijn er nog geen fietsvrienden geweest waarvoor ik niet de juiste inserts had. Maar besluit ik om in een gekke bui een fatbike (15*150 mm) te kopen, of een old school racefiets met snelspanner, dan heeft Fix-fork daar ook de inserts voor, die je koopt voor ongeveer €25.

In gebruik (duurtest)

Na het afronden van de camperbouw zijn er al veel fietstripjes en heel wat verschillende fietsen gemonteerd geweest op de Fix-fork houders. Ik kan met zekerheid stellen dat alles past. De M6 bouten om de vorkhouders te verplaatsen zijn al vaak los geweest en weer vast gezet. Ook die blijven piekfijn in orde en draaien er na een half jaar nog net zo soepel in.

Gedoe om de fietsen in en uit te laden? Nee hoor, helemaal niet. Het voorwiel demonteren en de voorvork op de houder draaien met de steekas kost me net zo weinig tijd als vastmaken op een reguliere fietsendrager. Daar is het vaak een enorm heidens karwei om 3 fully’s op één fietsendrager passend te krijgen.

De voorwielen plaats ik los in een wieltas in de camper, of geklemd tussen de fietsen in. Tip voor Johan: produceer een paar mooie wieltassen (met Fix-fork logo), want die zijn eigenlijk wel een must-have.

Bekijk het assortiment: fix-fork.com


Zwart trails bij Iseo meer Italië

Mountainbiken rond het Iseo meer Italië

Je eigen pagina op Trail-addicts, dat kan! En het is gratis

Beheer je een bikepark, heb je een mountainbike gids bedrijf of heb je een prachtige reis gemaakt? Stuur ons jouw verhaal en krijg je eigen volledig gratis pagina op onze website!

Meer informatie

Mountainbiken rond het Iseo meer Italië

De regio van het Iseo meer zal niet bij iedereen bekend staan als mountainbike gebied. Het Iseo meer ligt (vanaf het zuiden gezien) links naast het beter bekende Garda meer. In het verleden al eens de trails rond het Garda meer oost zijde mogen verkennen en daar ook zeker leuke dingen kunnen vinden. Ook Mickey organiseert al jaren toffe enduro mountainbike vakanties in die regio. Helaas is het Garda meer, zeker in het hoogseizoen ongelofelijk druk! Het Iseo meer daarentegen is een stuk(je) minder toeristisch, althans simpelweg een stuk minder druk… Kan je dan ook goed mountainbiken rond het Iseo meer Italië?

Hoog gebergte overal om het meer heen.

Het Iseo meer word vergezelt door een mooi aantal bergen met pieken tot wel 2000 meter. Veel pieken liggen dan vanaf onze locatie (Camping del Sole) alsnog op een dik uur rijden. Gelukkig zag ik in mijn vooronderzoek op Trailforks dat er vanaf het dorpje een heel aantal trails te vinden zouden moeten zijn op verschillende moeilijkheidsniveaus.

De bergen waar deze trails zich bevinden zijn een kleine 1000 meter hoog, het meer zelf ligt op 182 meter hoogte wat dus een aanzienlijke 800 meter aan hoogte verschil geeft.

Omdat ik niet telkens heel lang weg wilde zijn heb ik mij gericht op de berg toppen Monte Cognolo (672 meter) met 2 zwarte en 4 blauwe trails. En de Punta Dell ‘orto (975 meter)  met 1 trail afwisselend van rood en zwart en wat blauwe trails.

uitzicht Isoe meer

De Monte Cognolo mountainbike trails.

Op de Monte Cognolo zou je een zwarte trail 244 en de hellboy moeten kunnen vinden. Het klimmen naar dit punt is relatief makkelijk vanuit het dorp Iseo. Eenmaal bovenop kan je vanaf hier beide zwarte trails vinden. Volgens een local zou de 244 erg steil en het meest uitdagend moeten zijn. De Hellboy zelf daar begon die niet aan, die vond hij te technisch namelijk…. Mooi dan beginnen we met de Hellboy 😊

De Hellboy start met wat uitgeregende rots achtige stukken wat met wat enduro ervaring prima te doen is. Na een berg riggel rijdend over de blauwe PLT trail (waarover later meer) rijdt je eigenlijk gewoon rechtdoor naar beneden. Gaande weg begin ik de local een beetje te begrijpen! Dit is echt heel tof en echt wel heel uitdagend. Over rockgardens met scherpe stenen, de afdaling is fysiek zwaar omdat er geen moment voor rust is! Dit is wat mij betreft echt een zwarte trail tot in het dal. Alles is overigens te rollen, geen gaps of gekke sprongen erin (anno 2024)

De 244 zwarte trail kan ik heel kort over zijn. Na een kleine 100 meter daling was alles volledig weggespoelt… Dat betekende dus terug klauteren, want terug fietsen was door de steilheid simpelweg niet mogelijk. Het heeft voor ons bezoek in deze regio heel veel zwaar geregend, dus mogelijk dat de trail nog hersteld word.

Zwart trails bij Iseo meer Italië

Dan blijven de Jumanji, Oblivion 2 en de PLT over.

Jumanji en Oblivion waren veel belevond de eerste meters, helaas waren deze volledig overwoekerd door scherpe struiken, nogmaals het heeft veel geregend en het was warm wat uitstekende condities zijn voor deze struiken om snel te groeien. De trail zelf zag er goed uit, maar helaas dus niet helemaal kunnen rijden.

De PLT blauwe trail was gelukkig wel helemaal te rijden, deze is een stuk natuurlijker dan de Hellboy en inderdaad ook wel echt “blauw” te noemen. Her en der wat steilere stukken echter niks geks en geen moeilijke rockgardens te vinden. Wil je eerst wat opwarmen dan is de PLT dus een goede opwarmer voor de Hellboy trail op de Monte Cognolo.

De Punta Dell ‘orto

Op de Punta Dell ‘orto is het wat overzichtelijker aan trails. Ze gaan allemaal dezelfde kant op en je kan zo af en toe kiezen tussen groen of zwart. De heenreis naar de top is wat verwarrend te noemen, zoals het aangegeven staat op trailforks klopt niet helemaal. Zelf heb ik een topo map er bij gepakt en de gestippelde wandelpaden gevolgd om de top te vinden.

Eenmaal op de top zie je een groot kruis staan met een werkelijk parchtig uitzicht op het Iseo meer hier in Italie, dit zijn wat mij betreft echt de aanvullende geluksmomentjes tijdens het mountainbiken. De Punto dell’ Orto San Fermo trail (zwart) begint direct achter het kruis. Er zijn zeker in het begin geen verkeerde keuzes te maken dus lekker genieten en rijden. Her en der even oppassen voor scherpe rotsen, grotere losliggende stenen in combinatie met steilere stukken. De trail zelf is minder technisch dan de Hellboy maar zeker niet voor beginners!

Wanneer je de San Fermo trail klaar hebt kom je op een keuze moment aangevuld door wederom een prachtig uitzicht. Uiteraard koos ik voor de Pilzone trail (rood) om wederom na een dikke 100 a 150 meter verticale meters er achter te komen dat ook deze is overwoekerd, geen idee of hij nog gereden word aangezien deze echt dicht was gegroeid. Terug naar boven dus…

Zwart trails bij Iseo meer Italië

Dan maar de Groene trail

Door een gebruik aan alternatieven de Mulattiera Pilzone naar beneden gereden wat op papier groen is is in de praktijk een 2 meter breed pat met dikke stenen. Prima te doen, maar fysiek kan dit stuk nog best even wat zwaar uitpakken! Let hier wel op de wandelaars aangezien dit een populaire route is naar een prachtig uitzicht punt.

Voor een volgend bezoek aan het Iseo meer staat echt het Sebino Bike Resort en de Altolage Trail Network op de planning. De regio is zeer rijk aan trails overal om het meer heen. Afhankelijk van waar je gestationeerd bent kan je dus hoe dan ook je lol op!

Meer mountainbike bike regio’s in Italië check ze hier


gemini kastor review

Dè handlebar: GEMINI KASTOR

De GEMINI KASTOR handlebar gereden

gemini kastor review

The Gemini KÄSTOR handlebar

Voor we beginnen, deze vonden we lastig. We kregen de kans om een stuur te “testen” welke maar liefst 650,- euro moet kosten, de Gemini KÄSTOR. Een mountainbike stuur wat uit één geheel bestaat met de stem. Prachtig ontwerp, maar wat levert mij dit nou op?

gemini kastor handlebar review

De nadelen.

Ja, het is een beetje met de deur in huis vallen. Normaal heb je ergens aan het einde een soort opsomming met wat voor- en nadelen. Nee, we beginnen er gewoon mee en om de simpele reden dat we zelf een beetje twijfelen aan het concept. Dus bij deze:

  1. De prijs…. (Uiteraard)
  2. Geen instelmogelijkheden

Verder komen we eigenlijk niet. Niet verder dan deze 2 punten en ja, de prijs is hoog en nee, je kunt je backsweep en dergelijke niet instellen. Van tevoren moet je het aantal millimeters van je “stem” weten. Allemaal niet handig natuurlijk. Maar als we de prijs accepteren en van tevoren goed onderzoek doen welk model je precies moet hebben, wat kunnen we dan allemaal voor positiefs vertellen?

Finale Ligurië: Het perfecte decor om de Gemini te testen!

We zijn naar Finale Ligure gereden en voor vertrek nog even snel de Gemini KASTOR op mijn Specialized Kenevo gemonteerd. Het was een beetje een dubbel test om eerlijk te zijn. Hoe bevalt de Kenevo op de Finale trails en dus ook het stuur.

“Na montage toch een beetje versteld van de schoonheid”

In de doos is de Kastor mooi, maar eenmaal op de fiets komt het product echt tot zijn recht! Het ruimt op en ziet er super strak uit. Ook vanuit je zit positie zit je naar een heel mooi stuur te kijken! De afwerking is over het geheel gewoon erg goed gedaan, met als detail dat je de nutcap screw niet ziet zitten. Deze hebben ze vernuftig weg gewerkt.

We shuttlen de hele week met Rideonnoli, we krijgen dus de mooiste trails voorgeschoteld die dit gebeid tot haar beschikking heeft. Van natuurlijke trails tot de bekende rockgardens op de classic trails hier in de regio. Dat betekent dat ik het Gemini stuurtje onder de meest gevarieerde omstandigheden kan testen.

Waar ik specifiek op let is, of het stuur niet te stijf is. Carbon onderdelen, welk onderdeel het ook is kunnen namelijk veel te stijf zijn. Te stijf betekend dat er veel te veel, nee beter gezegd veel te weinig oneffenheden worden weg gefilterd. Al die extra trillingen en schokken op je armen en benen doen iets met je lichaam.

Ik heb in het verleden wel eens een te stijf stuur gehad, het was een B-merk carbon stuur. Geloof me, als je nog niet wist dat een te stijf stuur bestond, met dat stuur merk je het meteen! Ronduit ongemakkelijk te noemen. Destijds nog met wat dikkere grips voor meer demping gereden zonder succes. De enige oplossing was vervangen, het hele stuur en terug naar aluminium.

Na een tijdje klaar te zijn met carbon sturen toch “Hope” op hun blauwe ogen weer vertrouwd met de belofte het meest flexibele stuur ooit te hebben gemaakt. Zo rij ik alweer een behoorlijke tijd met dit carbon stuur van Hope en ze hadden gelijk. Geen ongemakkelijke feedback van het stuur, heerlijk strak en toch comfortabel.

Naast Hope heb ik ervaring met meerdere RaceFace modellen en uiteraard Carbon sturen van Specialized. Allemaal goed geëvolueerde Carbon sturen zonder onnodig veel feedback en/of trillingen. En voor alle merken geld vaak goedkoop is duurkoop. Carbon is nou een maal een complex product wat gemakkelijk verkeerd kan uitpakken.

gemini kastor handlebar test

De Gemini Kastor voordelen

Daar zijn we dan, de voordelen. Het behoefte een beetje een aanloop, de beste vraag is dan ook: Hoe test je dan een stuur? In een lab kan je mogelijk met wat data aan de slag maar op de trails is dit toch echt een gevoelskwestie. Wat doet dit stuur in verhouding van andere.

We hebben het al even aangestipt, het stuur is simpelweg heel erg mooi. Daarbij is het stuur zoals je mag verwachten lichter dan een stuur set-up met een standaard stem, in dit geval: 235 gram. Dat is erg licht. Wanneer je je fiets nog net even op een extra dieet wilt zetten dan is dit dus een goede optie.

Als laatste: Nee het stuur is niet onnodig stijf. Sterker nog het voelt gewoon erg lekker aan! Nog sterker, hij blijft erop zitten en nee, als het niet bevalt gaat een testproduct hoe mooi of hoe duur het ook mag zijn echt weer van de mountainbike af!

Is het dan het bedrag waard?

Lichter, iets speciaals en iets erg moois. Als je mountainbike verder al erg high end is en je nog opzoek bent naar een in het oog springend detail, dan denken wij van wel…