Gravel Beyond – Bianchi verlegt de grenzen van Gravel

Bianchi onthult de 2026 Gravel Range

In het adembenemende decor van het Italiaanse Castello di Casole presenteerde Bianchi zijn nieuwste gravelcollectie voor 2026. Onder de noemer “Gravel Beyond” toont het merk een duidelijke visie: de grenzen van terrein en categorie doorbreken, en de perfecte balans vinden tussen performance, avontuur en pure rijbeleving.

De collectie bestaat uit vernieuwde kleuren voor de high-end carbonmodellen Impulso (RC, Pro en Comp) en Arcadex (Pro en Comp), én twee gloednieuwe aluminium fietsen: de Arcadex AL en de Via Nirone 7.

Impulso – Gravelracing op topniveau

De Bianchi Impulso blijft hét referentiepunt binnen de gravelracerange van het merk. Geboren voor snelheid en competitie, blinkt hij uit in aerodynamica en lichtgewicht prestaties. Zijn race-DNA werd onlangs bevestigd door Nico Roche, die met een Impulso de UCI Gravel Wereldtitel behaalde in de Master 40-categorie.

De Impulso is verkrijgbaar in drie varianten – RC, Pro en Comp – en krijgt in 2026 nieuwe kleurstellingen:

Terra met grafietdetails
Celeste met grafietdetails
Grijs met zwarte accenten

De topversie, Impulso RC, maakt bovendien deel uit van het exclusieve Officina Bianchi-project. Daarmee kunnen rijders hun fiets personaliseren via zes luxueuze afwerkingen – een unieke kans om prestaties te combineren met Italiaanse elegantie.

Arcadex AL – Aluminium avontuur zonder grenzen

De Arcadex staat al bekend als dé fiets voor rijders die graag buiten de gebaande paden treden. In 2026 breidt de lijn uit met de Arcadex AL, een premium aluminium model dat avonturiers aanspreekt die gravel willen ontdekken zonder in te leveren op stijl of prestaties.

Dankzij het hydroformed aluminium frame oogt de Arcadex AL strak en modern. De geometrie is geoptimaliseerd voor banden tot 50 mm breed, met semi-geïntegreerde kabelgeleiding en compatibiliteit met een verende voorvork.

De fiets is bovendien uitgerust met bevestigingspunten voor tassen en accessoires, ideaal voor bikepacking en lange tochten.

Beschikbare kleurstellingen:

Turquoise met Celeste vork
Lichtgroen met Forest Green vork
Burgundy Red met Coral Red vork (launch edition)

Via Nirone 7 – Toegankelijke allroad gravelbike

De Via Nirone 7 is Bianchi’s meest toegankelijke gravelbike tot nu toe – ideaal voor wie de overstap wil maken van wegfiets of MTB naar het gravelavontuur.

Het volledig vernieuwde aluminium frame is gecombineerd met een carbon voorvork en geschikt voor zowel 1x als 2x aandrijvingen. De Via Nirone 7 is wendbaar, stabiel en ontworpen voor rijders die multisurface fietsen en bikepacking willen ontdekken zonder concessies te doen aan comfort of looks.

De fiets is bovendien compatibel met het nieuwe Bianchi geïntegreerde carbon stuur, speciaal ontwikkeld voor gravelgebruik.

Verkrijgbaar in twee kleurstellingen:

Yellow Graphite
Celeste Graphite

Gravel Beyond – Meer dan een slogan

Met de 2026-collectie bevestigt Bianchi zijn ambitie: Gravel Beyond is geen marketingterm, maar een filosofie. Het gaat om fietsen die prestaties en plezier combineren – of je nu racet, traint of de wereld wilt verkennen.

Van de aerodynamische Impulso RC tot de avontuurlijke Arcadex AL en de toegankelijke Via Nirone 7 – Bianchi biedt voor elke gravelrijder een passende keuze.

Treviglio (Italië), 16 oktober 2025

by Rik Harms

Op zoek naar de beste MTB trails in Noorwegen

In deze serie gaat Joar Paganus op zoek naar de beste, meest unieke en epische routes van Noorwegen. Hij rijdt onder andere hoge bergtoppen, natuurlijke stroming, enduro- en downhillroutes. De reis begint in Noord-Noorwegen, maar blijf op de hoogte zodra er meer locaties worden toegevoegd.

by Rik Harms

Fjällvila UppTäcka review – Onze ervaring met de Nederlandse hardcover daktent

Fjällvila UppTäcka – Van Formule 1-camping tot bergtop

Sommige avonturen beginnen niet op een trail, maar op een plek waar je het totaal niet verwacht.
In dit geval: een Formule 1-camping in Oostenrijk.

Ik (Rik) was daar op uitnodiging van een vriend om, als Nederlander, natuurlijk Max Verstappen aan te moedigen. De sfeer was chaotisch — overal tenten, bier, en oranje vlaggen — maar tussen dat alles viel één ding me direct op: een prachtige, superstrakke daktent op een Porsche Cayenne. Niet die logge, vierkante variant die je vaak ziet, maar een rank model met een minimalistisch design. Plat, stijlvol en ogenschijnlijk razendsnel op te zetten. Dat wekte mijn nieuwsgierigheid.

Ik moest weten wat dat was.

Eenmaal terug begon het speurwerk. Het specifieke model van die Cayenne kon ik niet vinden, maar mijn zoektocht bracht me bij iets gelijkwaardigs: de Fjällvila UppTäcka.
Een Nederlands merk, degelijk design, aandacht voor detail — en eerlijk gezegd ook gewoon een naam die meteen lekker bekt. Dus dacht ik: waarom niet gewoon even contact opnemen?

Tot mijn plezier vonden ze bij Fjällvila Trail-Addicts ook een tof platform, en voor ik het wist kregen we een mailtje terug: “Natuurlijk, neem er eentje mee!”

De eerste test – richting Aínsa

De eer voor de eerste kilometers ging naar Nico. Met zijn camperbus ging hij in de zomer naar Spanje, richting onder andere Aínsa, dat waanzinnig mooie mountainbikegebied aan de zuidkant van de Pyreneeën. Een ruige regio vol trails, stof, zon en eindeloze vergezichten — precies het terrein waar zo’n tent zich moet bewijzen.

De eerste indruk? Positief. De UppTäcka valt direct op door z’n platte vorm.
Dat is niet alleen mooi, maar ook praktisch: minder luchtweerstand, minder brandstofverbruik, en geen windgeruis dat je er onderweg gek van wordt.

En dan het opzetten: je klikt een paar stevige klemmen los, geeft de bovenkant een duwtje, en hoppa! — de gasveren doen de rest. Binnen enkele seconden ontvouwt de tent zich bijna volledig vanzelf. Alleen nog de luifeltjes spannen, en je bent klaar om te slapen.
Als je ooit hebt lopen worstelen met tentstokken, scheerlijnen en regenbuien, dan voelt dit als pure magie.

Van Spaanse zon tot onverwachte regen

Tijdens die eerste trip bleek ook meteen hoe handig het concept is.
De binnenzijde is volledig te verduisteren — met de stoffen raamluiken dicht is het echt pikdonker, ideaal als je even wilt uitslapen of als de zon je ’s ochtends al om zes uur in het gezicht prikt.
En mocht het gaan regenen (wat in de bergen zomaar kan gebeuren), dan kun je alle schermen gewoon van binnenuit bedienen.

De buitenkant is gemaakt van dik ripstop polykatoen, waterdicht tot 3.000 mm, en het dak is zelfs bestand tegen 5.000 mm regen. De metalen hardcover beschermt het geheel onderweg en klapt dankzij die gasveren soepel open. Middels een speciale band trek de je daktent ook gemakkelijk weer dicht. Je moet links en rechts nog wel even het doek goed naar binnen duwen.

Binnenin zit een LED-strip die draait op een powerbank, zodat je ’s avonds wat licht hebt zonder met kabels te hoeven prutsen. Simpel, maar handig.

Het matras-moment

Oké, eerlijk is eerlijk: het matras is misschien het enige puntje van kritiek.
Zoals bij veel daktenten is het nét iets te dun om écht comfortabel te zijn.
Je ligt goed, maar niet fantastisch. Wij hebben dat opgelost met een inflatable matje dat er gewoon in kan blijven liggen. En dat maakt serieus het verschil tussen “best te doen” en “heerlijk slapen”.

De tweede ronde – samen op pad

Een maand later besloten we de tent over te zetten op mijn eigen transporter voor een echte mountainbike-roadtrip.
Mijn bus is bewust maar op één persoon ingericht — niet uit minimalisme, maar omdat ik snurk als een malle. Dus: Nico in de daktent, ik beneden. Zo slapen we allebei een stukje beter 😉

Met de UppTäcka bovenop en de fietsen in de bus gingen we plankgas naar Spanje.

We zochten de bergen op boven Aínsa, over een stoffige, rotsige piste. De 4Motion klom met gemak omhoog, en de tent bleef rotsvast zitten. Boven vonden we niet direct een plek om te slapen, maar het uitzicht was de moeite waard. De foto’s spreken voor zich.

Op de terugweg zagen we een verhoogde waterberm net iets te laat… dikke bonk in de dorpel. Tja, dat hoort erbij, negeren en door. De daktent zat gelukkig nog op zijn plek, want de klap was best hard…

Gebruiksgemak en looks

Wat we het meest waarderen aan de Fjällvila UppTäcka, naast de eenvoud, is de uitstraling.
Het is een tent die eruitziet alsof hij thuishoort op een Land Cruiser in IJsland, een Defender in de woestijn, of natuurlijk een 4motion Transporter. Strak, functioneel, maar met genoeg design om indruk te maken op de camping naast je.

Hij scoort bij ons:

Looks: dikke 10
Gebruiksgemak: een solide 8 (geen 10, want die luifeltjes moeten nog even handmatig)
Comfort: 7 met het standaard matras, 9 met een extra inflatable matje

Qua gewicht en vorm is hij goed te combineren met middelgrote bussen en SUV’s. De dakdragers moeten minstens 75 kg dynamische last aankunnen — dat is tijdens het rijden. Je lichaamsgewicht telt daar niet in mee, want dat is de statische last (wanneer je stilstaat).

Een Nederlands merk dat het snapt

Wat het verhaal extra leuk maakt, is dat Fjällvila gewoon een Nederlands merk is.
Ze combineren Scandinavische stijl met praktische innovatie. Hun hele lijn draait om eenvoud, duurzaamheid en design zonder fratsen.
De UppTäcka is daar een perfect voorbeeld van: strak aluminium frame, honeycomb-bodem, stevige bevestigingspunten en een ontwerp dat net zo goed past bij een camper als bij een 4×4.

Na meerdere dagen kamperen, mountainbiken, hobbelen over pistes en slapen onder de sterren, kwamen we tot één conclusie:
Deze tent past bij onze manier van reizen. Geen gedoe, snel opzetten, robuust, en gewoon mooi om te zien.

Zonder enige verplichting richting Fjällvila kunnen we eerlijk zeggen: dit is een daktent die je (wij) wíl(len) houden. En dat zegt eigenlijk alles.

Wil je meer weten over deze daktent check: https://fjallvila.nl/

by Rik Harms

Aínsa – Een verrassend mountainbike-juweel in de Pyreneeën

Aínsa – een verrassend mooi mountainbikegebied

Dat je lekker kunt mountainbiken in de Pyreneeën is op zich geen verrassing. Maar Aínsa – in de Aragonese uitlopers van de Pyreneeën – heeft nét dat extra karakter: ruiger, wilder, minder platgetreden dan veel Alpengebieden, en met een bijzonder gunstige ligging aan de Spaanse zijde. Dat laatste betekent dat vóór- en naseizoen vaak milder weer biedt dan in de hogere Alpen.

Toch is het verstandig om hoogzomer voorzichtig te plannen: in regio’s zoals Aínsa kunnen temperaturen flink oplopen. Daarom is onze focus vaak op het na de zomer seizoen. Aínsa ligt – zuid-noord bekeken – links onder Andorra, in een bergzone met toppen tussen circa 1.000 en 1.500 meter.

Het dorp

Aínsa is geen piepklein dorpje in de bergen: het heeft voldoende voorzieningen, waaronder zelfs een fietszaak, wat geen vanzelfsprekendheid is in afgelegen bergdorpen. Wij zelf kozen voor kamperen in de buurt — dat past bij onze vrijheid en het buitengevoel, zeker na een lange dag op de bike. ’s Avonds relax je gewoon op de camping plek met een biertje.

Voor wie het maximale uit de regio wil halen, raden we een gids aan. In Aínsa / Zona Zero zijn verschillende aanbieders van shuttles maar let op; deze rijden niet allemaal offroad en hebben vaak beperkte tijdsblokken. Wij hebben geschuttled met www.Trail-Hunters.se (site is binnenkort weer online). Elisa heeft ons de mooiste trails laten zien en zij knallen wel de offroad paden in met de 4×4, veel minder klimmen op de bike dus. 🙂

Markeringen

Wat bijzonder is: de routes zijn extreem goed gemarkeerd. Niet alleen in apps zoals Trailforks (Aínsa telt > 1.450 mountainbike-trails) Trailforks+2Trailforks+2, maar ook in de praktijk. Ze dragen internationale mountainbikebordjes met nummers. Je kunt (mits wat oriëntatie) bordjes volgen, wat het navigeren eenvoudiger maakt dan in sommige andere regio’s.

Omdat wij graag technischere trails reden én zoveel mogelijk kilometers wilden doen op een dag, maakten we gebruik van shuttle-service. We gingen met Trail-hunters.se op pad (zij rijden met 4×4 transporter + trailer, ook voor de wat lastigere bergpassen) Tripadvisor. Zo bereik je meer trails, meer variatie, en kun je ‘s ochtends hoger starten.

En over gidscommunicatie gesproken: hoewel we dachten dat we dezelfde taal spraken, geraakte we in een grappige miscommunicatie. We vroegen aan Elisa: “Kun je morgen ook shuttlelen?” en zij antwoordde: “Ik ben vrij morgen.” Wij dachten dat ze níét beschikbaar was — maar bleek dat “vrij” hier “beschikbaar” betekent! Uiteindelijk lachten we erom, maar het was een leerzaam moment.

Trailvariatie & karakter

Wat ons tijdens het rijden opviel: de diversiteit in ondergrond en stijl is enorm. De regio wordt gedomineerd door grijze, rotsachtige structuren, maar je vindt ook wortelpartijen, los grind, en flow-secties. Soms liggen twee trails vlak bij elkaar en zijn ze toch compleet verschillend in karakter.

Voorbeelden van trails in Aínsa:

Santa Ana: een korte route (1,5 km) tussen de Huertas de Cinca en de weg naar Pueyo de Araguás, gemakkelijk te volgen, zowel up als down.
Verder zijn er trails als Cruz de la Trinidad, Peñas Cinglas, La Natiella etc. die vaak hoog scoren op Trailforks.
In totaal omvat de regio maar liefst ± 1.579 trails, met een enorme verticale en afstandsmatrix.

Seizoen, weer & beperkingen

Een groot voordeel van Aínsa ligt in het klimaat: in de wintermaanden kan het overdag nog rond de 15 °C zijn, vooral in de lagere delen. Alleen februari is vaak mistiger, mede doordat Aínsa in de nabijheid van rivieren ligt — dat bevordert mist-vorming.

In de zomer kunnen de temperaturen flink oplopen — dus biken in hoogseizoen vraagt strategische planning (vroeg starten, zuidelijke hellingen vermijden). Daarom kiezen veel mountainbikers bewust voor lente of herfst (maart, april, mei, oktober, november) als optimale maanden.

Routeplanning & tips

Gebruik Trailforks: de interactieve kaart toont alle trails, de status, moeilijkheidsgraad en foto’s.
Zorg voor shuttle of lift: zelfs als je klimkracht hebt, kun je met shuttle meer trails per dag rijden, en je richt je op dalende secties.
Boek een lokale gids: zij kennen de beste combinaties, actuele condities en kunnen je veilig begeleiden. Trail-Hunters.se maakt op maat gemaakte trips
Inventariseer je wensen vooraf: technisch vs flow, lange afdalingen vs korte, fysiek inspannend vs ontspannen.
Wees voorbereid op gemengde ondergronden: stevige banden, goede vering en remkracht zijn gewenst.

Onze ervaring samengevat

Wij reden een mix van technische routes en flowpaden, gebruikten een shuttle om de hoge passen te bereiken en genoten van het contrast met Alpengebieden. De bewegwijzering, de diversiteit en de natuurlijke omgeving maakten het tot een van onze meest memorabele MTB-tripjes.

Als je een minder “standaard” mountainbikebestemming zoekt, biedt Aínsa dat nét andere — ruige rotsen, verrassende paden, minder druk en een sterke lokaal-organisatie. Zet het zeker op je lijstje!

by Rik Harms

Thomas Genon laat drie stijlen van mountainbiken samensmelten in epische nieuwe film

Thomas Genon – Drie stijlen, één passie

Belgisch mountainbike-icoon Thomas Genon laat opnieuw zien waarom hij tot de absolute top van de internationale MTB-scene behoort. In zijn nieuwste film brengt hij drie unieke stijlen van mountainbiken samen – van pure freeride tot park flow en creatieve slopestyle-lijnen.

De productie is een ode aan de diversiteit van onze sport: rauw, stijlvol en met een cinematografische touch die alleen rijders van dit kaliber kunnen neerzetten. Genon nodigt een groep van Europa’s beste riders uit, waaronder Kade Edwards, Emil Johansson, Szymon Godziek, Louis Reboul, Marcin Rot, Nico Vink, Matteo Iniguez en Emric Schneeberger.

Samen nemen ze je mee op een visuele trip door Frankrijk, Zwitserland en Polen — van Thomas Genon’s eigen compound tot iconische bikeparken als Châtel, Leysin, Morgins en Kudowa-Zdrój.

De video is een showcase van alles wat mountainbiken tegenwoordig is: creativiteit, stijl, amplitude en community. Geen wedstrijddruk, geen grenzen — enkel passie voor de fiets en het terrein.

Een reis door Europa’s meest iconische bike spots

Genon’s Compound (Frankrijk) – waar alles begint: zelfgebouwde features, creatieve lijnen en technische precisie.
Châtel Bikepark (Frankrijk) – hoge snelheid, grote jumps en typische alpine flow.
Leysin & Morgins (Zwitserland) – waar freeride en park-stijl samensmelten; perfecte sculpturen in een alpien decor.
Kudowa-Zdrój (Polen) – rauw, bosrijk en vol karakter, met een Oost-Europese twist aan de freeride-scene.

Waarom je deze video moet zien

Deze film is meer dan een compilatie van tricks — het is een eerbetoon aan de evolutie van mountainbiken in Europa. De beelden zijn spectaculair, maar het is vooral de vibe tussen de rijders die het memorabel maakt.

Of je nu houdt van dikke freeride drops, speelse slopestyle-lijnen of flowy park runs: dit is de ultieme mix.

by Rik Harms

Mijn eigen berg in Nederland

Soms zit je gewoon een beetje te filosoferen over van alles en zo komt er dan bij mij regelmatig binnen: Een eigen bikepark, hier in Nederland, dat zou vet zijn! En nee, je moet dit verhaal niet al te serieus nemen. Dit werkelijk tot uitvoer brengen lijkt echt onmogelijk, maar waar praten we dan precies over?

We hebben natuurlijk best wat bikepark(jes) in Nederland, maar allemaal zonder “echte” hoogte meters. Nu snap ik ook wel dat we hier in Nederland geen Alpen bergen van 2000 meter kunnen plaatsen. Even voor het gedachtegoed: Bikepark Winterberg “the Mother” mag dan op 700+ meter liggen, echter de omgeving ligt op 500 meter. Effectief is het hoogte verschil dus 200 meter.

200 meter, we zijn al best een eindje onderweg

Voor mijn eigen bikepark hier in de Regio, zijn we stiekem al best een eindje onderweg! Als Bikepark Winterberg “slechts” 200 meter hoog is dan moeten we hier op de wal vanaf de rivier een dikke 100 meter omhoog (totaal word het dan 170meter). Stel nou dat we hier ergens op die wal een 100 meter berg zouden neerleggen? Dan kunnen we dus een bikepark maken!!

Wat zou zo’n berg dan kosten?

Oke nu word het spannend! Ik bedoel, 100meter bergje maken, dat moet toch een soort van mogelijk zijn? Laten we de rekenmachine erbij pakken (of vraag het GPT 😉 ) en laten we kijken waar het op neer komt. Ik word al helemaal gek, Crowdfund starten, want wie wil dit nou niet? Kom maar op met die locatie want dit is natuurlijk een toeristen trekker voor de hele regio 🙂 Dit kan niet meer mis gaan.

Aannames:

Hoogte $h$ = 100 m
Kegels met vaste taludhelling (verhouding verticaal : horizontaal).
Volume kegel: $V = 3 1 π r^{2} h$ met $r$ de voetstraal.
Indicatieve kosten €20–€50 per m³ voor aanvoer, transport, profileren en verdichten (sterk afhankelijk van herkomstgrond, afstand, milieu-eisen).
Bodemdichtheid voor massa-inschatting: 1,8 t/m³ (gecompacteerde grond).
Oppervlak in hectare: $1 ha = 10.000 m^{2}$ .

Scenario’s

Talud (V:H)	Hellingshoek	Straal r (m)	Volume (m³)	Voetoppervlak (ha)	Massa (ton)	Kostenrange
1:2 (stevig)	~26.6°	200	4.19 mln	12.6 ha	~7.54 mln	€84–€209 mln
1:3 (zeer stabiel, landschappelijk)**	~18.4°	300	9.42 mln	28.3 ha	~16.96 mln	€188–€471 mln
1:4 (extra flauw)	~14.0°	400	16.76 mln	50.3 ha	~30.16 mln	€335–€838 mln

Wat betekent dit in de praktijk?

Grondhoeveelheid: je praat al snel over miljoenen m³. Zelfs het “stevig” scenario (1:2) vraagt ~4,2 miljoen m³.
Logistiek: bij ~20 m³ per vracht (grote kipper) is dat 200.000–800.000 ritten afhankelijk van het scenario. Transportafstand bepaalt de kosten dominant.
Ruimteclaim: voetafdruk van 12,6 ha (1:2) tot 50,3 ha (1:4). Plus extra werkzone daaromheen.
Engineering: drainage, geotechnisch ontwerp (zetting/schuifstabiliteit), gefaseerde opbouw, mogelijke kern van grover materiaal, toplaag (teelaarde), erosiebescherming, paden/toegankelijkheid, vergunningen en milieukundige acceptatie van hergebruikte grond.

Totale kosten exclusief de grond – als in de grond waar de berg op komt:

Een 100 m hoge, kegelvormige heuvel kost in grove orde:
- €80–€210 mln (compact, 1:2),
- €190–€470 mln (comfortabel/stabiel, 1:3),
- €335–€840 mln (zeer flauw, 1:4).
lange-termijn stabiliteit en onderhoudsgemak, reken met 1:3: ~9,4 miljoen m³ grond en €200–€470 mln totaal.

Dus, gaan we het nou doen of niet??

Tja ik denk dat die Crowdfunding actie maar weer gesloten kan worden 😉 470 miljoen euro! Dat is mogelijk wanneer elke Nederlander 26,11 euro overmaakt. Als je het zo schrijft lijkt het weer wat haalbaarder 😀 , voorlopig rijden we maar gewoon op en neer naar The Mother en alle andere mooie Enduro gebieden die we in de regio hebben… Die eigen Berg in Nederland gaat net niet lukken.

by Rik Harms

Spanje, MTB Clinics, hike and bike, dusty trails

Top 5 MTB winter spots in Spanje

Top 5 winter MTB spots in Spanje

Opzoek naar wat goede winterspots om te gaan mountainbiken deze winter kwam ik per toeval deze video tegen, die, verassend informatief is! Wij merken dat we de zomers vaak erg vol hebben geboekt. Het begint al vroeg in het voorjaar met allerlei sociale (leuke) activiteiten als festivals, feestjes, familie weekenden enz. Dat proces loopt door tot aan de zomervakantie en voor we het weten is het Mountainbike seizoen al weer bijna op zijn einde. Meestal zoeken we in Oktober nog even Erik en Jess op in Verbier, maar dan zijn we eigenlijk weer veel te weinig weg geweest!

Dus opzoek naar mountainbike winterbestemmingen!

De Spaanse eilanden zijn natuurlijk een goede optie, maar alles wat dichterbij is en ook goed te doen is in de winter is natuurlijk welkom. Finale Ligure ook al eens in de Winter gedaan (januari) en daar moet je een beetje geluk mee hebben, het kan daar heel koud en guur zijn. Maar ook Spanje schijnt meer dan genoeg opties te hebben en “Bikepacked by Break the Resistance” hebben daar best een leuke video over gemaakt.

Voor wie niet de hele video wilt kijken, hier heb je de Top 5 MTB winterspots in Spanje:

00:00 Intro 01:14 No. 5: Almendrales 03:10 No. 4: El Sabinar 06:13 No. 3 Riudarenes 09:43 No. 2 Tremp 11:59 No. 1 Ainsa 15:03 Outtro

by Rik Harms

Mountainbiken bij Sarajevo – verborgen trails, en veel geschiedenis

Toen ik voor mijn werk in Sarajevo was, durfde ik het nauwelijks te dromen — een stad omsloten door bergen, met trails op Trailforks die fluisterden: “Kom proberen.” Stiekem keek ik al, tijdens vergaderpauzes, naar routes waar de Dinarische Alpen leken te wachten om ontdekt te worden.

Sarajevo ademt geschiedenis. De stad was gastheer van de Winterspelen in 1984, nog in de communistische tijd; je voelt het overal — in vervallen sportinfrastructuur, lege liften en een bob-baan op Mount Trebević die sinds de oorlog stil is. Maar juist dáár, in wat verloren lijkt, schuilt avontuur: de stad roept om nieuw leven.

Van vergaderzaal naar afdaling

Op een vrije middag besloot ik het te ontdekken, helaas zonder mountainbike, die was niet mee op deze trip. Boven op Trebević, bereikbaar met de recent heropende gondel (herbouwd in 2018, met gondels in olympische kleuren — een knipoog naar die legendarische Spelen) start je een unieke tocht. De Torus Tours Trebević Mountain Bike Tour laat je afdalen via de oude bob-baan, door bosrijke paden én langs plekken die de oorlog overleefden. Hier zijn we nog wel opzoek naar wat dit bedrijf precies biedt aangezien we dit niet helemaal vanuit de site kunnen opmaken, doen ze dikke trails of is het wat “matjes”? Laat het weten in hieronder als je ervaringen hebt 🙂

Sneak peek op Trailforks

De bergen rondom Sarajevo barsten van vaste routes: Igman, Tri Planine, Three Mountains Ride, zelfs de trail tot aan de imposante Skakavac-waterval (98 m hoog, één van de hoogste van de Balkan) TrailforksWikipedia. Igman en Bjelašnica, beide direct naast Sarajevo, bieden honderden meters aan singletracks, zowel technisch als flowy Trailforks+1.

Ook in Oost-Sarajevo, de Republika Srpska-zijde, zijn talloze all-mountain en downhill routes te vinden via MTB-Evolution met tientallen kilometers afdaling en hoogteverschillen van meer dan 1 300 m Trailforks.

Guide bedrijven die we zo konden vinden:

Torus Tours biedt de Trebević MTB-tour aan (met de bobsleigh track) inclusief fiets, helm en lunch.
SBT – Sarajevo Bike Tours (opgericht in 2022) verzorgt zowel stadsritten als mountainbike-tochten in de omgeving met enthousiaste lokale gidsen, bike-verhuur en transfers SBT.
Tours naar de Skakavac waterval zijn ook beschikbaar via bikeTours.com, inclusief beklimmingen, prachtige panoramas en een spannende afdaling naar de waterval voor een picknickplekje in de natuur BikeTours.com.

Olympische sporen & rauwe natuur

De gondel terugvinden? Jep: de kabelbaan naar Trebević ligt er weer, oud en nieuw verenigd — een lift die een weg bood tijdens de Spelen, vernield in de oorlog, en herboren als panoramische opstap naar je ritstart. Rond Bjelašnica liggen ski-liften, maar ook gravelpaden en singletracks wachten op avonturiers.

Sarajevo: niet mainstream, maar mysterieus magnetisch

Sarajevo is geen standaard bike-hub zoals de Alpen, maar juist dát maakt het zo onweerstaanbaar voor trail-addicts: ruige bergen, sporen van de Spelen van 1984, verwaarloosde infra met verhalen, én een moderne gondel die je opgeladen terugbrengt naar de stad. Neem een gids, of duik in Trailforks; hier wacht avontuur dat zelden in reisbrochures staat.

Belangrijk: We zijn hier dus niet zelf geweest met de mountainbike en zijn daarom opzoek naar mensen die dat wel hebben gedaan! Ben jij er geweest en heb je wat dikke trails gereden hier? Laat het ons dan weten hieronder of mail naar info@trail-addicts.com thanks!

by Rik Harms

SRAM 1987 Limited Edition Eagle Transmission

SRAM 1987 Limited Edition Eagle Transmission – Een ode aan de oorsprong

Er zijn van die momenten in de mountainbikegeschiedenis die je niet meer loslaten. 1987 was zo’n jaar. SRAM bestond nog maar net en bracht iets compleet nieuws: de eerste Grip Shift. Een simpel idee dat fietsen voorgoed zou veranderen. Het was de start van een reis die vandaag de dag leidt tot de meest geavanceerde transmissiesystemen in de sport.

En precies dát moment viert SRAM nu, met de Eagle Transmission 1987 Limited Edition. Een exclusieve groepset die niet alleen je fiets lichter, sneller en stijver maakt, maar die je ook meeneemt terug naar het begin – naar die frisse energie van een merk dat vanaf dag één het spel anders wilde spelen.

Van Grip Shift tot Transmission

SRAM begon met een klein team en een grootse droom: het schakelen eenvoudiger en intuïtiever maken. In een wereld waar fietsen zwaar en log aanvoelden, bracht hun uitvinding vrijheid. Wat volgde was een kettingreactie van innovaties: van 9-speed naar 12-speed, van mechanisch naar draadloos, en uiteindelijk naar de revolutionaire Eagle Transmission.

De 1987 Limited Edition is de tastbare verbinding tussen die rauwe begintijd en het ultramoderne heden. Een groepset die het verleden eert, maar tegelijk alles biedt wat je anno nu verwacht van een high-end aandrijving.

Het gevoel van zilver

Wat direct opvalt is de iconische zilveren afwerking. Geen mat zwart, geen stealth look – maar glanzend, bijna retro. Een bewuste keuze die teruggrijpt naar de tijd dat mountainbikes nog felgekleurde frames, zilveren naven en gepolijste onderdelen hadden. SRAM pakt dat gevoel en giet het in een modern jasje.

Elke derailleur, crank en cassette straalt alsof hij rechtstreeks uit de jaren ’80 komt, maar dan uitgevoerd met de kennis van bijna vier decennia aan ontwikkeling.

Pure performance met een vleugje nostalgie

Onder die nostalgische buitenkant gaat de allerbeste techniek van nu schuil:

Een lichtere XX SL cassette met vlekkeloze schakelprestaties, zelfs onder belasting.
Een unieke derailleur die de stijfheid van XX combineert met het gewicht van XX SL.
Aluminium crankset met powermeter, SRAM’s lichtste ooit.
T-Type flattop ketting met de handtekening van oprichter Stan Day – een knipoog naar waar het allemaal begon.
En natuurlijk de AXS draadloze bediening, waarmee schakelen bijna vanzelf gaat.

Het is alsof je rijdt op een stukje geschiedenis, maar dan zonder ook maar iets van de moderne performance in te leveren.

Slechts 1.987 keer

Niet alleen de naam, maar ook de oplage grijpt terug naar dat eerste jaar: 1.987 stuks wereldwijd. Elk exemplaar is genummerd en daarmee een echt collectors item. Voor de meeste rijders zal het een droom blijven – voor een paar gelukkigen wordt dit dé groepset die hun bike naar een ander niveau tilt.

Een tijdmachine voor je bike

De SRAM 1987 Limited Edition is meer dan een upgrade. Het is een ode aan de pioniersgeest van toen en een statement op de trails van nu. Het zilver glimt, de techniek klopt, en de geschiedenis rijdt met je mee.

Voor de echte trail-addicts betekent dit maar één ding: als je de kans krijgt, grijp ‘m. Want net als in 1987 gaat dit moment nooit meer terugkomen.

Bron: https://www.sram.com/en/sram/mountain/series/eagle-transmission-1987-collection

by Rik Harms

4 mini pompen op een rijtje

Je kent het wel: je vliegt over je favoriete singletrack, over de rotsen lekker in de flow — en dan hoor je het: psssst. Een lekke band. Dan is het voor de meeste een routine klus. Salami pakken, gat lokaliseren, salami er in proppen en middels een gaspatroon weer oppompen. Het nadeel is dat je dus per lekke band een gaspatroon nodig hebt! Al is een gaspatroon natuurlijk altijd veel sneller dan een mini pompje, toch zijn deze mini pompen best een goede oplossing. Daarom 5 mini pompen op een rijtje gezet.

Cycplus AS2 Pro

Prijs: Ongeveer €99,95 bij Mantel – of €109 bij Bol, met korting bij meerdere stuks . Bij ANWB ligt ‘ie op €119–129 .
Techniek & specs: Aluminium behuizing, slechts 120 g, digitale drukmeter, max. 8,3 bar (≈ 120 PSI), USB-C opladen . Blitz-inflatie: 50 s naar hoog drukniveau, automatische stop, zeer nauwkeurig tot ±1 PSI, en volledige lading in ca. 30 min .
Voordelen van de Cycplus: Lichter dan veel handpompen, maar veel sneller én nauwkeuriger. Bonustip: in volle trailspanning via je display je druk aanpassen op gravel of asfalt? Yes.

Muc-Off AirMach Electric Mini Inflator Pro

Prijs: €115 (ca.) / £100 / $140, volgens recente tests .
Techniek & specs: Weegt 122 g, 450 mAh accu, max. 120 PSI, 0→80 PSI in ca. 74 s, drie banden oppompen per lading, digitale display, USB-C, automatische uitschakeling én meerdere adapters (presta, Schrader, ventiel, bal). Geen waterdicht ontwerp, maar zit wel in een stevige rubberhoes en geleverd met zip-lock zak .
Voordelen van de Muc-Off: Topklasse performantie in een handzaam pakket. Ideaal als je snel en precie(s)ie-handigheid zoekt als trail-junkie.

Flextail Tiny Bike Pump Pro

(budgetvriendelijk alternatief)

Prijs: Ongeveer US$75,99 (~€70) bij de officiële webshop . Met kortingscode zelfs ~US$64 (~€60) mogelijk .
Techniek & specs: 120 PSI max, LED-display, 450 mAh batterij, USB-C, ±130 g gewicht, 0→80 PSI in ca. 50 s, auto-stop bij ingestelde druk .
Waarom de Flextail: Beste balans tussen prijs//functionaliteit volgens testers . Plus: LED-display zodat je je ogen op de trail of band houdt, niet op het scherm.

RockBros (of Tiny Tire Pump) – Budget & krachtige optie

Prijs: Rond de €70 (US$69,99) volgens online shops .
Techniek & specs: Compact (±63 × 62 × 31 mm), ca. 100 PSI max, lichtgewicht, 150 s voor een band op te pompen .
Waarom de RockBros: Klein, eenvoudig, betaalbaar – prima als backupsysteem of als je licht wil reizen zonder al te veel toeters en bellen.

Specs line-up

Model	Prijsindicatie	Max Druk	Gewicht	Snelle feiten
Cycplus AS2 Pro	€99–119	≈120 PSI	≈120 g	Precisie, snel, aluminium, zeer draagbaar
Muc-Off AirMach Pro	€115	120 PSI	122 g	Snelle oppomping, display, accessoires
Flextail Tiny Bike Pump Pro	±€60–70	120 PSI	±130 g	Budget, display, betrouwbaar
RockBros / Tiny Tire Pump	±€70	100 PSI	licht	Simpel, compact, goedkoop

Trail-shot avontuurkwaliteiten

Al deze pompjes zijn handzaam genoeg voor je rug- of zadeltas — geen gedoe meer met traditionele pompen of CO₂.
Snel & nauwkeurig: De meeste bieden binnen één minuut voldoende druk. Via de display zie je direct wanneer je ready-to-ride bent.
Prijsbewust & doelgericht: Van high-end cycli-upgrade tot budget-back-up: er is altijd een passende keuze.
Puntje van aandacht: Beperkte waterbestendigheid, dus droog opbergen is slim. En vergeet niet om ze op te laden voor je op pad gaat.

Dus, welke pomp past bij jouw set-up?

by Rik Harms