Ainsa Zona Zero Enduro

Val d’Aran in de Spaanse Pyreneeën naar de Baskische kust

Met zo’n 1000 km aan gevarieerde trails, van rugged en rotsig tot gnarly en wortelig, is Zona Zero uitgegroeid tot een fraai mountainbike walhalla. We bezochten het gebied eerder als onderdeel van een A naar B trip van Val d’Aran in de Spaanse Pyreneeën naar de Baskische kust. Zwaar onder de indruk als we waren van het prachtige landschap en de geweldige trails besloten we terug te keren. Ditmaal trokken we er een hele week vooruit. Ook dat was te kort om het hele gebied te verkennen, maar genoeg om heel voldaan weer huiswaarts te gaan. 

High Pyrenees trip

Jumping off point in Zona Zero is het oude pittoreske stadje Ainsa. Gelegen in een mooi dal met uitzicht op Spanjes hoogste pieken. Met z’n smalle sfeervolle straatjes, mooie gebouwen uit de 11^de en 12^de eeuw en een gezellig plein is Ainsa een populair stadje. In de standaard toeristen maanden is het in hier erg druk en vliegen de camera’s je om de oren. Bikers wordt gevraagd af te stappen om selfie crashes te voorkomen. Wij zijn er in de winter en nu is het heerlijk rustig. We biken deze week met Basque MTB, hoewel ze uit Baskenland komen zijn ze van meet af aan betrokken geweest bij de ontwikkeling van Zona Zero. Deze club is voor ons een bekende die we graag terug zien. We genoten eerder van hun High Pyrenees trip. Basque MTB is geïnitieerd door de Schot Douglas McDonald die wordt bijgestaan door zijn Spaanse vrouw Amaia en de gidsen Borja, Antonio, Carlos en Igor. Doug heeft zijn zaakjes goed op orde, alles is strak geregeld en verloopt vlekkeloos op een relaxte manier. De gidsen zijn naast excellente bikers goede gastheren en weten elke dag weer tot een feestje te maken. Basque werkt altijd samen met de locals. Ze helpen hen trailbuilden en zorgen ervoor dat de lokale economie mee profiteert van wat de toerist komt brengen.  En dat is te merken. Overal waar we komen, van korte koffiestop tot een ontmoeting met een fellow biker on the trail heeft het contact een happy family sfeer. Zelfs een verongelijkte jager bedaart.  We rijden per abuis in afgesloten jachtgebied omdat het blijkbaar niet goed was aangegeven in de daarvoor bestemde “app”. Jager over de rode maar na een, typisch temperamentvol Spaans, gesprek met Carlos is alles weer pais en vree. 

We landen op Barcelona en daar schijnt de zon

Het is wintertime en ondanks dat kun je hier in deze tijd van het jaar geweldig biken. Zona Zero kent een microklimaat met ’s winters weinig neerlag, veel zonuren en een prettige droge kou. We zijn dan ook zeer verbaasd als in de week voor vertrek blijkt dat de weersvoorspelling zwaar beroerd is. Dus proppen we alle slecht weer gear bij de Evoc’s in en hopen we op beter weer. We landen op Barcelona en daar schijnt de zon. We worden opgehaald met een third party shuttle en rijden, samen met bikers uit een handvol verschillende landen, naar de Pyreneeën. Onderweg regent het steeds en bereikt ons het bericht dat de gidsen onderweg naar Ainsa vast zitten in een sneeuwstorm en vertraagd zijn. Eenmaal gearriveerd in Ainsa is het wonderwel droog, schijnt het laatste licht mooi op de besneeuwde pieken en arriveren de gidsen met de sneeuw nog op de gril. We unpacken de Evoc’s in de speciale fietsruimte onderin het appartement en installeren ons. Bij het eten drinken krijgen we een korte briefing over de week en drinken we ons eerste Tronzadora biertje. Het officiele Zona Zero bier waarvan een deel van de opbrengst naar de trailbuilding gaat smaakt naar meer. 

We kruisen riviertjes en murwen ons langs rotspartijen

De eerste ochtend verzamelen we in een verrassend prikkelend zonnetje op het plein. Het is rond het vriespunt en toch voelt het niet koud. Is dit de magie van het microklimaat? De bikes gaan op de trailer en we rijden de bergen in. We stoppen hoog op een plateau waar het uiteraard wat frisser is maar nog aangenaam. Na een traverse met nog wat klimmen komen de meeste bikers erachter dat ze overdressed zijn en gaan de eerste laagjes uit. We komen op een prachtig uitkijkpunt en dalen voor het eerst af. We lussen een EWS stage aan een zeer lange downhill met geweldige vergezichten en staan vol adrenaline de bikes weer op te laden op de trailer. Het recept van deze Enduro trip is helder: Uplift, traverse climb, downhill, repeat. Dit zit wel goed. We biken is steeds andere deelgebieden en de variatie is groot. De trails zijn behoorlijk natural en nergens hebben we het idee dat ze kapot zijn gereden. Dat komt voor het grootste deel door de rotsige ondergrond maar ook de zanderige en stenige trails liggen er fris bij.

Dit mountainbike walhalla is zo uitgestrekt dat er een enorme spreiding in gebruik is. We komen dan ook zelden andere bikers tegen. We biken op populaire trails zoals die van de EWS en doen uithoeken aan waar zelden iemand lijkt te komen. We klimmen naar de sneeuw en dalen af over een ridgeline die overgaat in een steile afdaling met bijna 100 switchbacks van Trans-Provenceachtig rotspuin. Navigeren we de ene keer subtiel over smooth badlands slickrock. Een afdaling later is het alle hens aan dek over sniperrocks trails met namen zoals El Muerto. We vliegen over kale vlaktes en manoeuvreren door dichte bossen. We kruisen riviertjes, murwen ons langs rotspartijen en balanceren langs afgronden. De variatie is ongekend groot. En elke keer als we onze blik van de trail kunnen halen zien we om ons heen dat geweldige landschap met besneeuwde bergtoppen. Dikwijls doemt er ergens een klein oud bergdorpje, of de overblijfselen ervan, op. Dit steekt prachtig af tegen een rotsig berglandschap dat een en al natuur ademt. De momenten dat we in verre uithoeken zijn toveren de gidsen een picnic tevoorschijn waar je u tegen zegt. Soep, heerlijk brood, verschillende Spaanse worst en kazen, pastasalades, fruit en koffie met chocolade en zoet brood na. 

In zona zero zijn de trails marked en trailheads zijn goed bereikbaar

De hele week biken we er vrolijk op los. De dagen zijn vol en intensief en dat heeft zo z’n weerslag op sommige bikers. Na een paar dagen breekt het verschil in niveau en conditie de groep wat op en wordt er gesplitst. Het is fijn dat er genoeg gidsen en twee trailer combi’s zijn om zoiets mogelijk te maken. Het weer blijft goed, jacks blijven overdag vrijwel uit en we biken een paar dagen zelfs in korte broek door de sneeuw. Een zonnig wintersport gevoel overvalt ons. De allerlaatste middag, op de laatste downhill maakt de weersvoorspelling zijn belofte waar en kunnen we toch nog onze raingear aan. Eind goed al goed 😉 .

Zona Zero is een blast en je kunt met een gerust hart deze, of een andere trip, met Basque MTB boeken. Ben je meer van de DIY? Veel trails zijn marked en trailheads zijn goed bereikbaar. Hou er dan wel rekening mee dat je dan wel veel aan het klimmen bent over asfalt, fireroads en dirtroads. Daardoor doe je veel minder downhills op een dag. Dus als je voor veel en gaaf gaat? Gidsen en uplifts zijn wat ons betreft van grote meerwaarde. Bovendien weten de gidsen welke trails het beste bij welke bikers passen en welke trails onder welke omstandigheden het beste te doen zijn. 

Thuis genieten we na van de gave foto’s die de gidsen onderweg schieten en plannen we onze volgende trip. Hopelijk geniet je een beetje mee. 

Tot trails, 

Eugen Uppelschoten 

@eugenfietst 

Foto credits: Basque MTB

by Rik Harms