Les Hautes-Rivières Mini MTB roadtrip Ardennen

Mini MTB roadtrip Ardennen

Mountain bike Roadtrip Franse en Belgische Ardennen

Rustig ontwakend uit de “mtb winterslaap” beginnen we weer enthousiast naar boven te kijken. De hemel is blauw, de trails drogen op. Het is weer tijd om er op uit te gaan. Opzoek naar de echte trails!

Gedurende de winterperiode maken we altijd weer een planning voor het komende mountainbike seizoen. Beetje zoekende naar een plek waar we nog niet geweest zijn en waar het in potentie mooi weer is eind maart. Finale Ligure kennen we, zijn we vaak geweest en is ideaal als pre season spot, echter niet nieuw voor de meeste. Waar kunnen we heen? Na enige tijd rondom de middellandse zee te zoeken naar een hoge concentratie van trails kwamen we op Marseille.

Marseille kent veel trails in de omgeving

Als je op trailforks kijkt dan zie je rondom Marseille bizar veel trails. Dat vroeg om meer onderzoek. Met behulp van wat zoek acties op Youtube vonden we heel veel mooie trails, tenminste zoals het er op de video’s uitzag. Voldoende research, we gaan gewoon!

Het weer had andere plannen

Raar genoeg heeft het weer zich deze “einde winter periode” een beetje omgedraaid. De zuidelijke landen in Europa geven allemaal regen aan, veel regen! Daar hebben we uiteraard geen zin in, zeker niet omdat rondom de Ardennen een dikke 16plus graden word voorspelt. Change of plans. We gaan naar Les Hautes-Rivières en Remouchamps voor een mini road trip door de Ardennen.

Les Hautes-Rivières Mini MTB roadtrip Ardennen

Mini camping, kampvuur, bier en BBQ

We starten de roadtrip bij de lokale vleeshandel en slaan een paar mooie stukken vlees in voor op de BBQ. Vervolgens naar de supermarkt om onze mandjes tot aan de rand te vullen met mooie speciaal biertjes. Voldoende voor de komende vier dagen, tenminste dat dachten we…

Bij Les Hautes-Rivières zijn rond deze periode (eind maart) nog geen campings open. Via via kwamen we op het spoor van een mini camping aan de rivier, vlak bij de trails. Dat moet het hem worden! Bij aankomst, vol in de zon rond de middag op deze woensdag zijn we direct verkocht, dit is een top locatie. Even twijfelde we of we al aan de koude speciaal biertjes gingen, we waren echter sterk! Omkleden en toch nog even wat afdalingen pakken.

Na de winterstop was het weer even ontdooien, dit zijn echt wel even wat andere trails dan de lokale trails bij ons in de buurt. Gelukkig ging dat ontdooien vrij snel en konden we wat flow pakken op de Gouleyante en La Copria 2.0. Die laatste van de 2 loodst ons regelrecht terug bij de camping. Tijd voor bier, kampvuur en BBQ dus!

Tot iets te diep in de nacht

We verzamelen voldoende sprokkelhout rondom de camping om het kampvuur gedurende de nacht aan te kunnen houden, het hout is nat dus het kampvuur wilde maar moeilijk aanblijven. Toch is het heerlijk deze bezigheid. Gedurende deze activiteit en wat goede diepgaande gesprekken 😉 liep de koelkast weer net wat sneller leeg dan verwacht. Dit gaan we morgen voelen…

De volgende dag (donderdag) voelde we dat inderdaad, omkleden en naar boven! We rijden direct door naar La Dauphinee, harken is het! Het bier zit ons nog een beetje in de benen, dat deed wat met de flow uiteraard. Beetje teleurgesteld in ons zelf over hoe we wakker zijn geworden klimmen we snel weer naar boven. Norgoutte ligt op ons te wachten.

De flow is gevonden!

Norgoutte gaat een stuk beter en we krijgen de flow weer een beetje terug. Het bos hier ligt er prachtig bij, kleuren zijn intens groen op de grond, waar de bomen nog bladeren moeten gaan krijgen. Door het droge weer liggen de trails er ronduit perfect bij vandaag. We doen nog wat afdalingen, maar gezien het mooie weer besluiten we om daar toch ook nog even van te genieten. Rond 16:00 dalen we wederom via de La Corpia 2.0 terug af naar de camping.

Douchen kan op deze camping niet, althans niet traditioneel. Ze hebben wat douchewaterzakken liggen maar wij kiezen voor iets anders: De Rivier Semoy.

Ons zelf oppeppend en overtuigend dat dit een goede keuze is, strompelen we het ondiepe koude water in. De een was wat beter bestand tegen het koude water dan de ander, maar we hebben ons afgespoeld! Tenminste: Een beetje dan.

Op de BBQ maakte we ook nu weer een mooi stukje vlees klaar, een bavette van 1 kilo voor 2 personen, dikke prima. Lerende van onze fouten van de vorige avond, kijken we de volgende ochtend wederom naar een veel te lege koelkast.

Les Hautes-Rivières Mini MTB roadtrip Ardennen

Nog 3 trails, dan op naar Remouchamps

We moeten dus nog boodschappen doen voor vanavond, maar eerst is het tijd voor nog 3 afdalingen hier in Les Haute Rivieres. Opvolgend staat er op het programma: Gouleyante, Les Racines en La Rumsteck 2.0. Stiekem is de Gouleyante onze favoriet van deze regio, hier zit gewoon van alles in wat je wilt! Van mooi kombochten tot dikke rockgardens en highspeed stukken. Genieten deze trails!

Dan staat er uiteraard nog even de La Corpia 2.0 op het programma, zodat we wederom bij de camping uit komen. Nico besluit nog even op een volstrekt onnodige plek onderuit te gaan en meters door te rollen. Afkloppen, alles checken en door.

Spullen inpakken en op naar Remouchamps!

Het is toch nog dik 2 uur rijden vanaf hier, eenmaal in Remouchamps hebben we honger. Tijd voor wat vette Belgische frites en opnieuw bier en vlees inslaan. Bij de lokale supermarkt een prachtige cote de boeuf op de kop getikt en de koelbox weer afgetopt. We zijn klaar voor de nieuwe avond.

We sturen af naar camping arkeo, een prima uitvalsbasis voor de trails van Remouchamps. Camping Arkeo is sowieso een dikke aanrader. Ook hier staan we aan de rivier en de camping eigenaar verhuurt vuurkorven en hout. Vanavond dus geen gedoe met nat hout sprokkelen, gewoon de fik er in en nog meer tijd voor diepgaande gesprekken…

Zaterdag is remouchamps dag.

Na 2 avonden geleerd te hebben dat speciaal bier niet echt goed doet voor de flow van de volgende dag hebben we, niets geleerd. Zo’n roadtrip moet ook gewoon gezellig zijn toch? Hoe dan ook, we vliegen de bergen van Remouchamps in vandaag. Het is hier een stuk drukker, wat logisch is op een zaterdag.

Doel is om alle rode en zwarte trails te pakken vandaag. Om er toch een beetje in te komen starten we met La Wasse, een rode toch al best technische trail. Eenmaal beneden spreken we wat andere mountainbikers en op hun aanraden doen we toch nog even de blauwe La Wasflam en inderdaad, die is ook erg leuk en vol met Flow.

La Blaireau is en blijft een lastige op sommige punten, we worstelen ons erdoorheen en komen heelhuids beneden. Na 4 trails besluiten we dat het tijd is voor wat noodles bij de camper, even chillen en door naar de laatste 3 trails van het trailpark. Hé Graviers opvolgend door La Démenciel, heerlijk deze trails, zeker die laatste ligt er echt perfect bij!

Het weer is prachtig, strakblauw en 18 graden. Inmiddels is het richting de 16:00 uur. Wat doen we? Nog even genieten van het weer of toch nog even die laatste pakken? Het besluit was snel genomen, we gaan in de zon zitten!

De volle dagen en vele speciaal bier hakte erin, om 21:00 uur lig ik (Rik) er helemaal af en stap mijn bed in, morgen is het weer tijd om naar huis te rijden. Prima zo. Het was een cadeautje deze mini roadtrip door de Ardennen, het weer was ronduit perfect!

Share your adventure

Deel je verhaal op trail-addicts! Heb je een mooi mountainbike avontuur beleeft of gewoon lekker dagje trails gereden ergens en er mooie foto’s of een video van gemaakt? Deel dan gemakkelijk je verhaal!
Voeg hieronder je verhaal toe met de betreffende foto’s, de video link kan je kwijt in de box weblink. Wij beoordelen elk verhaal, dit met name om er voor te zorgen dat er echt alleen mountainbike gerelateerde updates op onze site komen.
It’s All About the trails!!
  • Geef je post een leuke beschrijvende naam, houdt het kort 😉
  • Beschrijf je je avontuur, hier kan je los gaan met je verhaal!
  • Voeg goede foto’s toe, wij zorgen voor de juiste opmaak.

Check ook Trail-Addicts TV


Rob heran Solo mission part 1 1

Rob Heran Solo mission EP1 Scott PATRON

ROB SOLO mission EP1 Scott PATRON

Rob Heran rijdt op Black Earth Trails in Digne-Les-Bains, Frankrijk op de gloednieuwe SCOTT PATRON.

“Ik heb mezelf nog nooit op een E-bike gezien. Ik heb er in het verleden een paar uitgeprobeerd en getest. Met een e-mtb heb ik nog nooit een toffe rit gehad waarbij ik zoiets had van “ja, dit is het”. De meesten voelden lomp aan, waren luidruchtig en hadden het gevoel dat ze uit elkaar zouden vallen als er hard op werd gereden. Maar tijden veranderen en de vooruitgang op het gebied van E-MTB maakte me steeds nieuwsgieriger.

Elektrische kracht in de bergen

Na 3 maanden blessureleed wilde ik dolgraag op pad voor een solo-ritje in de bergen en ik dacht dat dit een goede kans zou zijn om mijn been over de nieuwe Scott Patron te zwaaien om te zien of ik de elektrische kracht kon gebruiken om me in de bergen op onbekend terrein voort te bewegen en uit te vinden of ik er wel of niet mee overweg zou kunnen.

Een week volledig alleen

Ik probeerde al mijn twijfels achter me te laten en het met een open geest te proberen. Door er gewoon een week alleen op uit te trekken en te zien wat er gebeurde. Ik had geen idee waar ik heen moest, maar ik had het idee om de elektrische fiets te gebruiken om me diep in onbekend terrein te begeven, met al mijn foto- en filmspullen op mijn rug gebonden om iets helemaal alleen te fotograferen, zonder fotograaf, filmer of vriend met een helpende hand.”

Rob Heran Solo mission part 1

Meer video’s zien, check ook eens Trailaddicts TV 

Check ook eens onze bikepark MAP


MTB avontuur in Colorado en Utah

MTB Avontuur - USA de beste trails in Colorado & Utah

MTB Avontuur – USA de beste trails in Colorado & Utah

Gelukkig hebben ze ondertitels 😉 wij verstaan er namelijk niks van! Wat we wel verstaan is dat ze weten wat onder een MTB avontuur wordt verstaan. Ze hebben een prachtige reis gepland, geboekt en beleeft in Amerika aka the USA! In de video kom je de prachtige omgevingen tegen van Colorado en Utah.

“Ik rijd al meer dan 20 jaar op een mountainbike. We bezochten de VS in de herfst, toen de Rocky Mountains in Colorado nog niet bedekt waren met sneeuw en de temperaturen in de woestijngebieden van Utah al aangenaam waren. We troffen infrastructuur aan die tientallen jaren oud was, maar nog steeds in ontwikkeling. Trails die door diepe bossen, over bergkammen of rode rotsen leiden. Trails die je technische vaardigheden, conditie en zelfs angst op de proef stellen, maar die je uiteindelijk doen glimlachen. In combinatie met de verbazingwekkende natuur van de nationale parken van het Wilde Westen was dit een onvergetelijke ervaring die onze verwachtingen overtrof…”

TRAILS: 401 – https://www.mtbproject.com/trail/3380… Monarch Crest – https://www.mtbproject.com/trail/3671… Colorado Trail (seg 26) – https://www.mtbproject.com/trail/4797… Slickrock – https://www.mtbproject.com/trail/1589… The Whole Enchilada – https://www.mtbproject.com/trail/4670… White Rim Trail – https://www.mtbproject.com/trail/2051…

De MTB bike park en trail park kaart Europa

Op de mtb bikepark kaart vind je alle bikeparks en trailparks van Europa. De kaart word dagelijks verder ge-update met alle informatie.

Heb je nog tips of zie je een foutje? laat het dan weten via info@trail-addicts.com

Wij Trail-addicts zijn zelf altijd opzoek naar de mooiste plekken om met onze MTB rijden. We doen regelmatig “trailhunts” om nieuwe gebieden te vinden waar je all-mountain en of Enduro kan rijden, met andere woorden de meer technische MTB trails. Op onze website onder Trail reviews vind je onze laatste trailhunts vaak in of in de buurt van Nederland België.

Op onze pagina MTB Rides vind je gps-files voor de meer technische MTB trails

Het up to date houden van alle bikepark en trailpark informatie vinden we erg belangrijk! Daar zijn we dan ook afhankelijk van jou. Ben je ergens geweest, laat ons dan weten wat je ervan vond. Dit kan via de comments onder het artikel of via de mail info@trail-addicts.com

MTB-reisorganisaties

Naast alle MTB-gebieden werken we veel samen met reisorganisaties, op onze pagina MTB-vakantie planner vind je per land welke reisorganisaties er actief zijn. Uiteraard zijn er nog veel meer! Ook hier geld, we horen graag jouw ervaringen van deze MTB-gids bedrijven. Op deze manier zorgen we voor het beste overzicht waar jij jouw MTB-avontuur kan beleven.

Ben jij een MTB-reisorganisatie? Meld je dan geheel gratis aan voor een eigen pagina op onze website.

Product reviews

Naast alle bikepark, trailpark en MTB-gidsbedrijven doen we regelmatig product reviews. Niet alleen mountainbike gerelateerd, ook product reviews van artikelen die jouw mountainbike reis mogelijk kunnen helpen. Denk aan kampeermiddelen, accessoires en camper verhalen.

Gravelrides

We beperken ons echter niet alleen tot All-mountain en Enduro rijden. We zijn ook vervend Gravel rijders! Gravel rides in Nederland en omstreken zijn gewoonweg geweldig. Je doorkruist de mooiste gebieden die Nederland, Duitsland en België te bieden hebben. Gravelrides zijn (wat ons betreft) de perfecte aanvulling op hetgeen wat we al jaren doen!

We proberen qua Gravelrides zo veel mogelijk routes te reviewen. Op onze pagina Gravel Rides vind je de al gereviewde routes plus GPS Gravel ride bestanden


4x4 avontuur met mountainbiken

The Hunters Lodge - Een 4x4 mountainbike avontuur

The Hunters Lodge – Een 4×4 Mountainbike avontuur

Het was weer zover: Herfst. De Herfst betekend voor ons eigenlijk ieder jaar dat we afreizen naar MTBVerbier om het seizoen goed af te sluiten. Dit jaar wilden we onze trip nog weer wat extra’s geven! Wat als we nou een avond op de berg kunnen slapen? Laten we een soort mini 4×4 mountainbike avontuur organiseren….

In de voorbereiding richting onze mountainbike vakantie in Verbier hadden we onze spullen al ingepakt voor een nacht in de bergen, hoog in de bergen. Dikke slaapzak en extra veel thermo kleding, want koud gaat het worden!

(Video: The Hunters Lodge – staat onderaan dit artikel)

Het jagers hutje

Jess van MTBVerbier kon via kennissen een (helaas niet boekbaar) jagers hutje regelen. Dit hutje ligt een stuk vanaf het bikepark van Verbier en biedt een werkelijk waanzinnig uitzicht over de vallei. Om daar te komen moesten we de 4×4’s pakken en de klim naar de top maken. Grotendeels is dit prima met elke auto te doen maar met name het laatste stuk vroeg toch wel wat meer dan de gemiddelde golf. De verharde wegen maken gedurende de klim plaats voor onverharde wegen. Het laatste stuk was dan nog even echt offroad te noemen.

Wij wisten niet precies waar we heen gingen, we hadden een locatie op gps gekregen, Jess kwam namelijk later achter ons aan met Jurriaan van Plushrides. Alleen het idee gaf al zo’n epic gevoel! Hoe hoger we kwamen hoe mooier het werd. Het bleek dat we deze regio al kenden omdat hier een hele dikke trail begint: Comfortzone! Die Comfortzone is echter voor morgen. Nu is het tijd voor de zonsondergang!

De hoogte in combinatie met de zonsondergang en de heldere hemel gaf werkelijk uniek mooie uitzichten over de reeds richting geel verkleurde bomen. Het palet aan herfst kleuren met de deze condities is niet te omschrijven! Gelukkig was Gijs Ferkranus met ons mee, een professioneel fotograaf van beroep. Dat wordt nog even dikke shoot natuurlijk.

zonsondergang in de bergen Zwitserland met mountainbikers
Jagers hut in de bergen Zwitserland

De nacht is daar, nu is het tijd voor het kampvuur!

Wanneer de laatste straaltjes licht achter de bergen verdwenen, was de fotoshoot natuurlijk ook over. Nu is het tijd om te chillen. We settelden ons voor het inmiddels opgestookte kampvuur buiten. De biertjes en de wijn werden erbij gepakt. Om onze maagjes te vullen hadden we alles meegenomen voor een goede kaasfondue. De omgeving bleef waanzinnig mooi, de zon mocht dan onder zijn maar zo hoog in de bergen, zo ver van “vervuilend licht” is de hemel krankzinnig mooi.

Intussen in het jagers hutje de kachel aangestoken zodat we straks lekker warm het bedje in konden gaan. Eerlijk is eerlijk, dat ging niet helemaal goed! Alles stond blauw van binnen omdat ik (Rik) de schoorsteenpijp op “Zu” had gezet, oeps… Afijn, ramen open, schoorsteen op “Auf” en door.

Tot in de late uurtjes…

De avond duurde voor de meeste van ons tot in de late uurtjes. Het zijn van die momenten waar je gewoon lastig afstand van neemt. De omgeving het gezelschap, het was echt een uniek moment wat voor ons allemaal niet hoefde te stoppen eigenlijk. Diep in de nacht dan toch maar naar bed gegaan. Jess had nog een tentje buiten opgezet, die was inmiddels diep bevroren. Gelukkig was erbinnen nog voldoende ruimte om te slapen.

De volgende ochtend: Comfortzone!

Na enigszins toch wat brak op te staan (geen idee hoe dat komt…), was het natuurlijk tijd voor koffie. Gijs stond al met zijn camera rond te zwaaien om ook de zonsopkomst vast te leggen. Onze focus lag op wakker worden en ons klaar maken voor de afdaling, want de Comfertzone is echt wel een toppertje, zeker vanaf zo hoog.

mountainbike trail in de bergen van Zwitserland

Het was een er een om niet meer te vergeten

Inderdaad, het was maar 1 nacht ons 4×4 mountainbike avontuur. Echter het gevoel, de combinatie van echt van de gebaande paden af te moeten en op zo’n mooie plek te overnachten geeft zo’n supertof gevoel! De uitzichten, het kampvuur en het samenzijn is gewoonweg episch!

Het was een ervaring waar waar unaniem over waren.. dat we dit vaker moeten doen, veel vaker!


Nydia Track – A Single trail MTB adventure

Middin in Nieuw-Zeeland rijdt deze mountainbikster over een trail. Er is een prachtig uitzicht op beboste berg hellingen en een meer in de verte

NZ MUSTDO NYDIA TRACK – A SINGLETRAIL MTB BIKE ADVENTURE

Dit reisverhaal is geschreven door Armin “Ben” Wurmser

Stay updated! Check the website: OUTSIDE IS FREE

instagram: @ben.wurmser and @teeneegee

Maandag 6 maart – Single trail MTB

Het is een licht bewolkte zomer dag met een perfecte temperatuur voor een volle dagtrip! Gelukkig hebben we Shane van de Bluemoonlodge in Havelock kunnen regelen om mee te gaan met een bike shuttle naar de start van de Wakamarina trail.

Een groep van Australiërs boekte deze shuttle, maar ze kwamen 2 personen te kort om de shuttle volledig te vullen. De groep bezoekt de regio rond Nelson voor een kleine week en ze hebben een strak schema met meerdere epische ritten, met inbegrip van de Nydia trail, evenals een dag in het Wairoa Gorge.

Trailer met 10 mountiainbikes
Prachtig meer met beboste berwanden. er liggen 5 zeilboten stil in het water

WAKAMARINA of Single trail MTB

Kort na het vertrek van de shuttle richting de start van de Nydia Trail kwam Shane met de  weersverwachting voor de komende dagen. Het blijkt dat er regen voorspeld wordt voor morgen en we weten allemaal uit de NZ Enduro beelden hoe de Nydia trail eruit ziet wanneer het nat is.

Duncan Bay

Marvelous Duncan Bay Single trail MTB

Shane stelde voor om de plannen te wijziging voor de groep en we rijden vandaag de Nydia trail zodat we de volgende dag de iets makkelijkere Wakamarina track in de regen konden rijden. De groep laat ons beslissen want wij zouden maar twee dagen aanhaken om trails te rijden.

Dat was een makkelijke keuze, we hebben  alleen maar goede dingen gehoord over de Nydia trail en het was op onze #nzmustdo lijst van trails om te rijden. Ik denk dat sommige van de groep opgelucht zijn met deze gang van zaken.

Ben en zijn vriendin staan op een houten pier op een meertje met hun bikes. Ze kijken tevreden van een dag trails rijden!

Wat maakt het dat de Nydia Single trail MTB trail lastiger wordt als het nat is? De eerste afdaling van Opouri in de richting van Duncan baai is beheersbaar als de track nat is. Het is een leuke graad 4 track met een aantal snelle secties die je snel aan de start van Duncan Bay brengen. Duncan Bay is waar de werkelijke Nydia Track begint. De afdaling is in principe een warming-up voor de track die volgt. Ik denk dat we er allemaal over eens dat het ook leuk om je dag te beginnen met een afdaling voor de klim begint. Dit is niet vaak het geval is geweest sinds we zijn aangekomen in Nieuw-Zeeland.
Tina op de eerste afdaling van Opouri track omlaag naar Duncan Bay

Middin in Nieuw-Zeeland rijdt deze mountainbikster over een trail. Er is een prachtig uitzicht op beboste berg hellingen en een meer in de verte

“NYDIA TRACK – BEST UPHILL OF THE WORLD”?

In het prachtige Duncan Bay begint de eerste klim van de Nydia track. Deze klim is waarschijnlijk de zwaarste klim die ik ooit reed. Niet alleen wortels, maar ook veel offcamber secties, grote wortels en vaak secties die bij droog weer meestal goed te rijden waren, maar waar veel skills voor nodig zijn om ze in het natte weer te rijden. We waren het er beide over eens dat het bergop erg leuk en uitdagend was. Geen van ons had het aangedurfd bij nat weer. Sommige mensen noemen deze de klim de beste van de wereld of in ieder geval Nieuw-Zeeland. Ik begrijp waarom.

Ben Wurmser rijdt over een trail met veel wortels door een groen bos in Nieuw-Zeeland
Luch tijd! Een rustig uitkijkend op het meer in Nieuw-Zeeland zit deze mountainbiker even uit te rusten

NYDIA TRACKS AMAZING FIRST DOWNHILL

Aangezien de klim zo technisch was verbaasde het ons niets dat wat volgde ook op technisch gebied een behoorlijke uitdaging was. De rit naar beneden om Nydia Bay was een wilde mix van rockgardens, wortels en off-camber secties.Het deed ons denken aan enkele wandelpaden thuis in Zwitserland. Als er een snelle manier was om terug naar de top te gaan dan had ik de track opnieuw gereden, zo’n geweldige track! Maar ik denk dat een van de redenen waarom deze track zo verdomd goed is omdat je het zelf moet verdienen en behoefte hebt aan een shuttle om er te komen. Helaas was het te moeilijk om te stoppen in de uitdagende delen van het parcours, gewoon te veel plezier. Daarnaast hielp het om gewoon te blijven bewegen om een aantal van de obstakels te handlen.

CELL PHONE RECEPTION

Er is nauwelijks bereik met je mobiele telefoon (alleen op de 2 hoogste punten van de track heb je kort de mogelijkheid om iemand te bellen) en op de track kom je ook niet echt veel mensen tegen. Dit betekent dat je de risico’s goed moet inschatten en jezelf inhouden om niet te veel op het randje te rijden. Een lastige taak met deze mooie trails. Maar zeker een nieuwe ervaring en anders dan wat we gewend zijn in Zwitserland.
Wanneer de jungle ruimt wordt je beloond met prachtige uitzichten – klim naar Nydia track

Single trail MTB

Een mountainbiker rijdt over een trail in Nieuw-Zeeland met uitzicht op een mooi bos en een meer in de verte
2 mountainbikes liggen op het groene gras voor een resort in Nieuw-zeeland
een gebakje ligt op een schoteltje naast een bak verse koffie

ON THE TRACK LODGE COFFEE BREAK

Gelukkig hebben we geen grote crashes gehad, of grote mechanische problemen en komen we veilig aan in de absoluut schitterend Nydia Bay. Turquoise water, een paar boten in de baai en een paar huizen verscholen achter de bomen in de schaduw. En in het midden de “Op het spoor lodge”. De perfecte plek om te stoppen voor een kopje koffie en carrot cake voor de aanval op de volgende bergop.

ANOTHER UPHILL?

De volgende klim was veel minder vermakelijk en veel steiler ook. Dit maakte het bergop gevoel minstens twee keer zo lang. Daarom hebben we het zwaar maar redden het naar de top van de laatste trail. Wat volgde was weer een moeilijke afdaling in het begin maar de track word sneller hoe verder je beneden komt.

We hadden verwacht om na de lange klim ineens af te dalen naar de pendelbus die stond te wachten maar we werden verrast met nog een klim. Deze keer kort en flowy bergop die leiden naar een vergelijkbare afdaling. Super snel, geen technische en veel flow. Dat was de perfecte manier om de dag af te sluiten en te genieten van de laatste paar bochten. Aan het einde van het parcours werden we verwelkomd door Shane met zijn shuttle-bus en een koud biertje om dit “one of those days” te maken.

Een kaarsrechte houten pier op een meer in Nieuw-Zeeland

35km en 1200 meter bergop hebben we afgelegd op onze favoriete routes in Nieuw-Zeeland. Alle verhalen die we hoorden over deze track was waar. Als je houdt van technische rijden en een beetje backcountry gevoel, deze track moet op je to-do lijst – #nzmustdo

check voor meer trails en guides

De groene berghellingen zorgen voor een prachtig uitzicht vanaf de trail waar deze mountainbikster over heen rijdt met heer MTB

Stay updated! Check the website: OUTSIDE IS FREE

instagram: @ben.wurmser and @teeneegee


Mountainbike vakantie avontuur: Madeira

Mountainbike vakantie avontuur: Madeira

Ingestuurd door Martijn. Mogelijk gemaakt door http://www.MTBNOW.nl

Mountainbike vakantie avontuur: Madeira. Tijdens mijn laatste avontuur op de mountainbike kreeg ik de kans om een aantal van de mooiste en meest uitdagende trails op Madeira te rijden. Deze onvergetelijke ervaring werd mij aangeboden door niemand minder dan Koen Spaansen van MTBNOW, en het was werkelijk een droom die uitkwam!

Koen, die enkele jaren geleden zelf heeft gefilmd tijdens de TransMadeira, een episch meerdaags mountainbike-evenement dat deze week weer plaatsvindt, liet mij een voorproefje beleven van de legendarische paden die de rijders daar te wachten staan. Hoewel ik niet deelnam aan de race zelf, voelde het alsof ik midden in de actie zat.

De uitzichten

De uitzichten waren adembenemend: hoge kliffen, diepe valleien en weelderige bossen die afgewisseld werden door ruige rotsachtige secties. Elk pad bood een nieuwe verrassing, van technische afdalingen tot snelle, vloeiende singletracks. Ik kon de adrenaline voelen pompen terwijl ik van de ene uitdagende sectie naar de andere reed. Het feit dat ik dit avontuur mocht beleven op een mountainbike van FreeRide Madeira maakte het des te relaxter—hun materiaal was perfect afgesteld voor de uitdagende omstandigheden.

Rijden met Pro’s

Wat deze ervaring nog specialer maakte, was dat ik wist dat dit de paden waren die Koen zelf jaren geleden had gefilmd, en nu had ik het voorrecht om ze te rijden. Het voelde extra bijzonder omdat ik samen met enkele pro’s reed die zich voorbereidden op de TransMadeira van die week. Deze rijders waren scherp, snel en gaven me waardevolle tips. Hun enthousiasme voor de race werkte aanstekelijk, en het was inspirerend om te zien hoe zij elk stukje trail met finesse bedwongen.

Via deze weg wil ik Koen van MTBNOW dan ook hartelijk bedanken. Zonder zijn genereuze aanbod had ik dit avontuur waarschijnlijk nooit beleefd. Koen, jouw passie voor de sport en voor deze prachtige plek op aarde is aanstekelijk, en ik ben je enorm dankbaar dat je mij de kans hebt gegeven om een deel van Madeira te ontdekken op deze unieke manier.

Deze rit zal ik nooit vergeten, en ik kijk er nu alweer uit om samen nieuwe avonturen te beleven!

Wil jij ook je verhaal delen? Klik!


Zwart trails bij Iseo meer Italië

Mountainbiken rond het Iseo meer Italië

Mountainbiken rond het Iseo meer Italië

De regio van het Iseo meer zal niet bij iedereen bekend staan als mountainbike gebied. Het Iseo meer ligt (vanaf het zuiden gezien) links naast het beter bekende Garda meer. In het verleden al eens de trails rond het Garda meer oost zijde mogen verkennen en daar ook zeker leuke dingen kunnen vinden. Ook Mickey organiseert al jaren toffe enduro mountainbike vakanties in die regio. Helaas is het Garda meer, zeker in het hoogseizoen ongelofelijk druk! Het Iseo meer daarentegen is een stuk(je) minder toeristisch, althans simpelweg een stuk minder druk… Kan je dan ook goed mountainbiken rond het Iseo meer Italië?

Hoog gebergte overal om het meer heen.

Het Iseo meer word vergezelt door een mooi aantal bergen met pieken tot wel 2000 meter. Veel pieken liggen dan vanaf onze locatie (Camping del Sole) alsnog op een dik uur rijden. Gelukkig zag ik in mijn vooronderzoek op Trailforks dat er vanaf het dorpje een heel aantal trails te vinden zouden moeten zijn op verschillende moeilijkheidsniveaus.

De bergen waar deze trails zich bevinden zijn een kleine 1000 meter hoog, het meer zelf ligt op 182 meter hoogte wat dus een aanzienlijke 800 meter aan hoogte verschil geeft.

Omdat ik niet telkens heel lang weg wilde zijn heb ik mij gericht op de berg toppen Monte Cognolo (672 meter) met 2 zwarte en 4 blauwe trails. En de Punta Dell ‘orto (975 meter)  met 1 trail afwisselend van rood en zwart en wat blauwe trails.

uitzicht Isoe meer

De Monte Cognolo mountainbike trails.

Op de Monte Cognolo zou je een zwarte trail 244 en de hellboy moeten kunnen vinden. Het klimmen naar dit punt is relatief makkelijk vanuit het dorp Iseo. Eenmaal bovenop kan je vanaf hier beide zwarte trails vinden. Volgens een local zou de 244 erg steil en het meest uitdagend moeten zijn. De Hellboy zelf daar begon die niet aan, die vond hij te technisch namelijk…. Mooi dan beginnen we met de Hellboy 😊

De Hellboy start met wat uitgeregende rots achtige stukken wat met wat enduro ervaring prima te doen is. Na een berg riggel rijdend over de blauwe PLT trail (waarover later meer) rijdt je eigenlijk gewoon rechtdoor naar beneden. Gaande weg begin ik de local een beetje te begrijpen! Dit is echt heel tof en echt wel heel uitdagend. Over rockgardens met scherpe stenen, de afdaling is fysiek zwaar omdat er geen moment voor rust is! Dit is wat mij betreft echt een zwarte trail tot in het dal. Alles is overigens te rollen, geen gaps of gekke sprongen erin (anno 2024)

De 244 zwarte trail kan ik heel kort over zijn. Na een kleine 100 meter daling was alles volledig weggespoelt… Dat betekende dus terug klauteren, want terug fietsen was door de steilheid simpelweg niet mogelijk. Het heeft voor ons bezoek in deze regio heel veel zwaar geregend, dus mogelijk dat de trail nog hersteld word.

Zwart trails bij Iseo meer Italië

Dan blijven de Jumanji, Oblivion 2 en de PLT over.

Jumanji en Oblivion waren veel belevond de eerste meters, helaas waren deze volledig overwoekerd door scherpe struiken, nogmaals het heeft veel geregend en het was warm wat uitstekende condities zijn voor deze struiken om snel te groeien. De trail zelf zag er goed uit, maar helaas dus niet helemaal kunnen rijden.

De PLT blauwe trail was gelukkig wel helemaal te rijden, deze is een stuk natuurlijker dan de Hellboy en inderdaad ook wel echt “blauw” te noemen. Her en der wat steilere stukken echter niks geks en geen moeilijke rockgardens te vinden. Wil je eerst wat opwarmen dan is de PLT dus een goede opwarmer voor de Hellboy trail op de Monte Cognolo.

De Punta Dell ‘orto

Op de Punta Dell ‘orto is het wat overzichtelijker aan trails. Ze gaan allemaal dezelfde kant op en je kan zo af en toe kiezen tussen groen of zwart. De heenreis naar de top is wat verwarrend te noemen, zoals het aangegeven staat op trailforks klopt niet helemaal. Zelf heb ik een topo map er bij gepakt en de gestippelde wandelpaden gevolgd om de top te vinden.

Eenmaal op de top zie je een groot kruis staan met een werkelijk parchtig uitzicht op het Iseo meer hier in Italie, dit zijn wat mij betreft echt de aanvullende geluksmomentjes tijdens het mountainbiken. De Punto dell’ Orto San Fermo trail (zwart) begint direct achter het kruis. Er zijn zeker in het begin geen verkeerde keuzes te maken dus lekker genieten en rijden. Her en der even oppassen voor scherpe rotsen, grotere losliggende stenen in combinatie met steilere stukken. De trail zelf is minder technisch dan de Hellboy maar zeker niet voor beginners!

Wanneer je de San Fermo trail klaar hebt kom je op een keuze moment aangevuld door wederom een prachtig uitzicht. Uiteraard koos ik voor de Pilzone trail (rood) om wederom na een dikke 100 a 150 meter verticale meters er achter te komen dat ook deze is overwoekerd, geen idee of hij nog gereden word aangezien deze echt dicht was gegroeid. Terug naar boven dus…

Zwart trails bij Iseo meer Italië

Dan maar de Groene trail

Door een gebruik aan alternatieven de Mulattiera Pilzone naar beneden gereden wat op papier groen is is in de praktijk een 2 meter breed pat met dikke stenen. Prima te doen, maar fysiek kan dit stuk nog best even wat zwaar uitpakken! Let hier wel op de wandelaars aangezien dit een populaire route is naar een prachtig uitzicht punt.

Voor een volgend bezoek aan het Iseo meer staat echt het Sebino Bike Resort en de Altolage Trail Network op de planning. De regio is zeer rijk aan trails overal om het meer heen. Afhankelijk van waar je gestationeerd bent kan je dus hoe dan ook je lol op!

Meer mountainbike bike regio’s in Italië check ze hier


Op de topjes van de bergen mtb in zwitserland met ondergaande zon

Sunset shoot met Gijs Ferkranus @ MTBVerbier

Sunset shoot met Gijs Ferkranus

“Haha, hoezo heb je lampjes meegenomen?” Zo word ik bijna uitgelachen als ik om 16.30u de shuttle vanuit MTBVerbier in stap. Fotograaf Gijs Ferkranus heeft een sunset shoot in gedachten en ik weet wat dat betekent! We gaan het licht helemaal uitspelen tot het donker wordt.

We gaan voor dezelfde locatie als een sunrise shoot van twee jaar geleden. Met het verschil dat het nu natuurlijk niet telkens lichter wordt, maar steeds donkerder.
Chauffeur Rob zet ons zo hoog als hij kan af op de berg, op ruim 2.000 meter. De wind voelt nu in oktober al koud aan. Gijs probeert wat met een drone en zoekt plekjes langs de trail om een vet ridgeline shot te maken. Wij (“de modellen”) beginnen wat te protesteren. Koud! We willen rijden! Het licht is nu toch ook al mooi, waarom wachten?

Op de topjes van de bergen mtb in zwitserland met ondergaande zon

De fotograaf bepaalt

Maar we hebben de leiding uit handen gegeven: vandaag bepaalt Gijs en hij is duidelijk helemaal in z’n element. En dat wachten loont. Het is nooit vervelend om een 360 graden panaroma-uitzicht op de mooiste bergen te hebben. En de kleur in de lucht wordt alsmaar mooier rood. De aanwezige wolkjes lijken zowat op te gloeien. In groepjes rijden we voor de fotograaf langs. En zo krijgen we het door het fietsen en de “in-lichterlaaie-lucht” toch weer warm.

MTB bike park en trail park kaart Europa

We staan bovenaan de start van een echte “classic” Verbier trail: Jackass. Een zwarte trail, in een donker bos. Misschien niet één om zonder licht te rijden. Het grootste deel van de groep moet daarom (zonder lampjes) over gravel roads en asfalt nog bijna 1.500 hoogtemeters afdalen. Dat blijkt ook spannend, want in de bergen is het donker. Echt donker.

Toch die lampjes

Ondertussen hebben we met z’n vieren de zonsondergang helemaal tot het laatste streepje licht gezien én gevangen en rollen wij ook naar beneden. Maar mét lampjes! En dat is toch wel een ervaring hoor. Schaduwen zijn lang, en de kliffen waar je langsrijdt zijn helemaal onzichtbaar. Zelfs Jess (MTBVerbier) joelt het uit hoe gaaf dit is. En is verrast op de trails, terwijl ze die toch echt helemaal kan dromen. Volgend jaar weer! De lampjes staan in elk geval weer op de inpaklijst.

Heb jij nou ook een vet verhaal dat je wil delen. Kijk dan vooral even hier. 


Aletschgletsjer: droomtrail in Zwitserland

Aletschgletsjer: droomtrail in Zwitserland

Een jaarlijks hoogtepunt is “onze seizoensafsluiter” bij MTBVerbier. Rik kan het aantal keren dat hij hier is geweest al niet meer op zijn vingers tellen. En bijna altijd zijn we er in oktober. Mét fantastisch weer. En dus ook getrakteerd op mooie herfstkleuren en soms een poedersuikerlaagje sneeuw op de omringende bergtoppen.

Rondom Verbier zijn genoeg trails om je dagen te vermaken. Maar Erik & Jess (MTBVerbier) willen ons ook heel graag allerlei andere toffe plekken in Zwitserland laten zien. Zo gingen we een aantal jaar geleden op heli-biketrip bij Zermatt.

De grootste gletsjer van Zwitserland

En dit keer worden we verrast met een trip naar de Aletschgletsjer. De grootste gletsjer van Zwitserland, met een lengte van zo’n 22 kilometer (die wel in rap tempo in lengte afneemt de laatste jaren).

Na een lange gondel vanuit Mörel-Filet komen we aan bij een magnifiek uitzicht. Heel indrukwekkend. En niet voor niets een UNESCO werelderfgoedlocatie. Maar de helm gaat op, want we komen hier voor de trails. Die zijn ook briljant, zo blijkt.

Rotsplaten, rotsblokken en scherpere leistenen

Het valt gelijk op dat het hier veel meer bezaaid ligt met nog grotere rotsplaten, rotsblokken en scherpere leistenen dan in Verbier. De trails hier zijn geen ‘walk in the park’ laten we maar zeggen (en in Verbier overigens ook niet hoor). Na een kilometer trail stuiten we op de local trailbuilders en dragen we heel letterlijk een steentje bij, waarmee de grote kuilen in de trail worden gevuld.

Na een prima klim en de donkere Tälligrattunnel komen we bij de start van een trail die volgens Jess best wel eens “the best trail ever” zou mogen heten. Dat belooft wat! Vet is hij zeker. Flow, slow techy, diepe afgronden en natuurlijk dikke stenen. Genieten!

Maar gezamenlijke favoriet is eigenlijk wel de afdaling van de Bettmerhorn. Nóg mooier uitzicht op de gletsjer. Maar niet te vaak naar rechts kijken, want er is full focus nodig op de trail. Met veel lijnkeuzes, rockslabs en losliggende stenen. Deze trail zit ook in endurowedstrijden die hier worden gereden. En vers van de pers is het nieuws dat in 2024 de UCI Enduro Race Serie hier plaatsvindt!

Wij hebben weer een droombestemming en droomtrail afgevinkt! Bedankt MTBVerbier!


bikepark Rock it Nice liften

Bikepark Rock it Nice Tsjechië

“Met dank aan Edo van de Kraats onderstaand verhaal en ervaring van Bikepark Rock it Nice!”

BIkepark Rock it Nice Tsjechië

Vandaag stond een dagje bikepark op het programma en dat was bikepark Rock it Nice.
Het ligt in het plaatsje Rokytnice nad Jizerou een klein stadje met een paar duizend inwoners hier in Tsjechië.

Elk half uur draait de lift hier even

Bij aankomst parkeer ik op P2 waar ik gratis kan parkeren. Dat is een paar honderd meter van de lift waar P1 ligt, P1 is betaald parkeren en P2 niet. Terwijl ik naar de lift toe fiets schrik ik toch wel een beetje omdat de lift uit staat en ik vrees voor niets een uur in de auto te hebben gezeten. Al snel kom ik er echter dat de lift 1 keer per half uur aan gaat, iedereen naar boven brengt en vervolgens weer uit gaat.

Om achter deze informatie te komen moet je overigens vaak meerdere mensen aanspreken, lang niet iedereen spreekt hier Engels namelijk!
Een dag ticket koste me ongeveer 26 euro en de lift vertrekt al na enkele minuten in de rij te hebben gestaan. Nou ja rij… “ik denk dat er ongeveer 25 mensen naar boven gebracht worden.”

bikepark Rock it Nice liften

Opwarmen over de nog natte trails hier in BIkepark Rock it Nice

Onder de lift door zie ik de trails lopen en die zien er wel goed uit. Het park heeft drie lijnen, 1 blauwe, 1 rode en 1 zwarte. Ik begin voorzichtig met de blauwe trail voor een goede warming up. Het heeft wat eerder op de dag geregend en de trail is nog verraderlijk. De trail is flowy, oké maar niet heel bijzonder. Alleen heb ik door de gladheid wat moeite om de flow te vinden en er lekker in te komen. Hopen dat de volgende beter gaan!

Beneden gekomen gaat de lift na een goede 5 minuten weer draaien. Het is een beetje een vreemde gewaarwording maar niet erg storend, en het zorgt voor een gezellig praatje met de locals.

Jumps in tsjechië in bikepark Rock in Nice

Rood is gelijk een stapje Serieuzer!

De Tsjech waarmee ik heb staan praten vraagt waar ik vandaag kom en hoe vertrouwd ik ben met de jumps. Als Nederlander ben ik wat terughoudend en ik geef me aan dat ik voor een Nederlander aardig vertrouwd ben met jumps maar dat dit niet zoveel hoeft te zeggen. Hij geeft aan dat ik als ik het zie zitten met hen kan optrekken de rode track op en die uitnodiging neem ik graag aan. Ik ga bij hem in het wiel zitten en merk al snel dat de rode track een flink stapje serieuzer is. Er komen een heel aantal jump’s en drop’s voorbij die niet erg kinderachtig zijn, zeker niet na de rustige blauwe trail. Deze trail is echter wel heel tof en het er nog niet zo lekker in zitten is compleet vergeten als we weer beneden staan! De lift uphill en de afdaling erna duren tussen de 20 en 25 minuten en dus sta je onderaan vaak maar een paar minuten te wachten. Op de vraag aan de Tsjechen of zij weten waarom dit zo is geven ze het antwoord: het is Tsjechië….

Ze vinden het complete onzin maar geven aan dat het op wel meer plekken zo gaat.

bikepark toch ik Nice

Genoeg airtime in BIkepark Rock it Nice

De zwarte trail is net als de rode trail een lijn met veel jumps. Halverwege de berg komen de rode en zwarte lijn bij elkaar en dus kun je ook prima een halfje rood en een halfje zwarte lijn doen. Op de blauwe ben ik niet meer geweest. Er zijn overal (gap)jumps en verschillende grote drop’s te vinden, variërend van een kleine meter tot de grootste van een meter of 4.

Mijn grenzen worden in het wiel van de Tsjechen in ieder geval weer lekker opgerekt en de hoeveelheid airtime die je in dit kleine bikepark kunt vinden zorgt voor een enorme smile op mijn gezicht.

Meer over het bikepark Rock it Nice