MTB vakantie verhalen Archieven - Page 9 of 14

Trails verkennen: Coo & Trois-Ponts

Wat een luxe! We wonen in de omgeving Arnhem-Nijmegen en zijn dus binnen 2 uur rijden in de Eiffel en Ardennen. Inmiddels kennen we al behoorlijk wat goede trails in beide gebieden, maar soms komt er een nieuw pareltje naar boven. In de Ardennen, vlakbij de watervallen van Coo ligt een dozijn aan trails. Dit is dus méér dan wielrenners-paradise (met bekende klimmen als de Stockeu en Côte de Wanne).

Trails verkennen betekent ook regelmatig zoeken naar de ingang van een trail. Toevallig komen we Bart & Ben die voor Fonce rijdt tegen, die ons op gang helpen. De ondergrond is nog bezaaid met bladeren en er wordt weinig gereden, dus het is lastig om enkele trails te vinden.

Rondom Trois-Ponts rijden we een grote diversiteit aan afdalingen; van flowy natuurlijke trails, tot zeer steile loamy trails. Hier gaan we zeker terugkeren! En die 'roadies' die snappen we stiekem wel: we klimmen naar bijna alle trails via het schitterende gladde asfalt omhoog...

Daarbij is dit misschien wel een van de meest geschikte spots voor de gezinsman (of vrouw..) alle afdalingen liggen rondom plopsaland waardoor jij lekker trails kan knallen in de ochtend en jouw wederhelft lekker met de kids plopsaland in kan ;) ik zeg win win!

Steil stukje op de trail
Lekker opgeruimd..
Prachtige afdaling dit, tal van side trail stukjes die vet zijn
Ff klein sprongetje
Plopsaland
Freaking steil stuk!
Niks meer aan doen dat schuurtje!

by Bram van Boekholt

Verkenning Solingen Enduro weekend - Duitse Trails en worst

Tussen 10 en 12 mei start een excuus om je drie dagen bezig te houden met het upgraden van je skills. Natuurlijk horen daar ook de Duitse biertjes en broodjes worst bij. Deze culturele bezigheden zijn bekend terrein en hoeven niet te worden verkend. Alleen de mooie paadjes liggen nog verscholen. We pakken ieder excuus aan om ons onder de rook van Dortmund te begeven. Dit is alweer onze 4de verkenning!

Christelijke start met wortels

De wekker staat voor deze verkenning voor de afwisseling eens op een christelijk tijdstip en rond 8:30 uur gaat het richting Duitsland. Het is immers maar 2 uurtjes rijden vanuit Utrecht. We starten op een midgetgolf baan die bekend zal voorkomen bij deelnemers aan het Wuppertal weekend van Vasa Sport. Vanaf hier zijn er direct een paar heel mooie afdalingen te vinden. Lokale Duitse bouwers zijn er lekker los gegaan.

Met het remvermogen op 100% glijden we er met geblokkeerde wielen naar beneden

Twee afdalingen starten gemoedelijk met hier en daar kleine sprongen. Verderop worden ze steeds steiler en de wortels lijken zich hier ook steeds vaker te openbaren. Het is echter nergens dusdanig steil dat we alles uit de kast moeten halen. Het blijft echter opletten, want met al die wortels is een foutje zo gemaakt. Verderop vinden we voor de daredevils een heel steil stukje naar beneden. Met het remvermogen op 100% glijden we er met geblokkeerde wielen naar beneden.

Airtime

Op de beklimmingen doen we het rustig aan en na een paar afdalingen is het alweer tijd om een mooi plekje te zoeken om van een culinaire lunch te genieten. Zelf gesmeerde boterhammen, op de parkeerplaats. Gelukkig is er voor het Vasa Sport weekend een beter alternatief gevonden.

Na de lunch fietsen we ouwehoerend naar boven. Het is lichamelijk zeer ontspannen en we sparen energie voor de afdalingen. Deze hebben een iets ander karakter als de eerste wortel afdalingen van de ochtend. Er liggen een paar lastige jumps op de trail die wat lef en snelheid vereisten. Je kan er ook omheen rijden maarja...

mtb-enduro-weekend-mountainbiken-duitsland-solingen

Verderop vinden we nog een zeer uitdagende drop. Na zorgvuldige inspectie volgt er spectaculaire airtime. Dan resten er nog een paar kombochten en we staan alweer beneden. De duisternis begint dan al in te vallen. Heel erg is het niet want met 0.2 bar in het achterwiel bereik ik net de parkeerplaats.

Toch nog laat!

Door uitgebreid te dineren bij La Place lukt het uiteindelijk toch nog om pas rond 22:00 uur thuis te komen. Nagenieten met de foto’s en filmpjes zorgen ervoor dat er toch nog een noodzaak wordt gevonden om nog maar een 5de keer te gaan verkennen. To be continued...

Meer info over het Enduro weekend Solingen?

Ga naar de reispagina voor informatie over het programma, begeleiding, datum en prijzen:

by Rik Harms

De Valposchiavo-schatkist aan de andere kant van de Bernina-pas

Dit verhaal is geschreven door Ben en Tina, Outside is Free

De Valposchiavo in feiten en cijfers

Het dal van Valposchiavo in Zwitserland telt 4.500 inwoners, maar ook zes wijnproducenten, vijf bakkers, vier slagers, twee kruidenproducenten, één brouwer, één biologische zuivelbedrijf en een pastafabriek.

Tot de jaren zeventig was een klein gehucht in het dal, Viano, één van de belangrijkste handelscentra voor koffie en sigaretten die Italië binnen werden gesmokkeld. Sommige van de smokkelaarspaden zijn nog steeds beloopbaar of, in ons geval, begaanbaar op de fiets.

100% uit onze eigen voorraadkast

Tussen de twee meren van de Berninapas Lago Bianco en Lej Nair ligt de waterscheiding tussen de Adriatische Zee en de Zwarte Zee.

100% Valposchiavo - 100% uit onze eigen voorraadkast
In de Valposchiavo is de landbouw gevarieerd. Exotisch fruit, vlees uit Argentinië of wijn uit Frankrijk of Spanje is hier vrijwel niet te vinden. In de vallei ben je onafhankelijk en hebben de melk- en vleesproductie evenals de groente- en wijnbouw een lange traditie. Onlangs spint graan opnieuw op de velden van de zuidelijke vallei aan de voet van het Bernina-massief.

Flavio kookt sensationeel

Het gastkoppel Sandra en Flavio runnen al vele jaren met veel passie het bedrijf. Tijdens ons verblijf was het huis volgeboekt met stamgasten. Flavio vertelde ons dat ze gasten hebben die ze meerdere keren per jaar, al 10 jaarlang ontvangen. De vaste klantenkring is belangrijk voor hem en je kunt het gezin in huis voelen. Sandra en Flavio zijn uitstekende gastheren en gepassioneerde fietsers. Als je geen eigen fiets meeneemt, kun je er een huren bij La Romantica. Daarnaast is het bedrijf ook een van de dertien bekroonde "100% Valposchiavo" gecertificeerde restaurants in de vallei. En ja, we kunnen je bevestigen, Flavio kookt sensationeel!

Het is het einde van de herfst, de zon komt kort na 9 uur voor het eerst over de bergtoppen aan de oevers van het Lago di Poschiavo en begint met zijn stralen langzaa de vallei te vullen met warmte en licht.

In de ochtend is het nog steeds koel, het meer hangt vol mist. Na een stevig ontbijt met producten van lokale producenten maken we ons klaar om te fietsen. We beginnen ons weekend met de klassieke tochten op de Bernina-pas. De Rhätische Bahn brengt ons en onze fietsen direct van de hoteldeur naar de pas.

We kunnen geen betere shuttleservice wensen. Eenmaal op de top van de pas rijden we langs het Lago Bianco naar het einde van de oever van het meer, waar een steile, brede grindweg ons naar de Alp Sasso Masson leidt. De nu geelbruine, verkleurde alpenweiden vormen een sterk contrast met de donkere wolken die nu worden opgeworpen.

We hebben geluk, het begint nog niet te regenen. De paden zijn verlaten. De meeste schoolvakanties zijn afgelopen eind oktober en het veranderlijke weer irriteert weinig toeristen om op de paden te blijven. We doen drie technische verschillende afdalingen. Na de eerste twee stoppen we in Cavaglia en warmen we op in de gezellige "Rifugio Cavaglio" met een heerlijk portie Capunet. Vol met verse, lokale energie pakken we de laatste ronde aan. Een lange afdaling van de pas over de "Alp La Rösa" op muilezelpaden en speelse, snelle worteltrails naar Poschiavo.

Hoe eindigt een perfecte fietsdag bij ons? Natuurlijk met een aperitivo in Poschiavo. In de herfst is het weer alleen niet uitnodigend genoeg om de dag buiten op het plein te beëindigen, het begint te regenen. Een weekend in de Valposchiavo is net genoeg om het oppervlak van het ongelooflijk diverse aanbod voor mountainbikes te verkennen. Deze kleine maar mooie vallei heeft qua wandelroutes te veel te bieden. Voor zondag hebben we gekozen voor een verkorte tour (433 Poschiavo-San Romerio) zonder shuttle-ondersteuning. We beginnen direct vanuit het hotel in de richting van Poschiavo van waaruit we via een ontspannen klim langs Cologna naar de ingang van de trail komen. Vanaf daar rijden we terug op singletrack in een oud muilezelpad dat hoog boven het Poschiavo Lago naar het meer leidt. De ronde is de perfecte halve dagtour. Voor ons was deze trail een prachtig einde, omdat we zondagavond niet laat thuis wilden komen.

Het kruidenparadijs

De teelt van thee en kruiden kruiden speelt ook een belangrijke rol in de lokale landbouw van Valposchiavo. Met Azienda Agricola Biologica Al Canton en Raselli Erboristeria Biologica hebben twee bedrijven zich gespecialiseerd in dit nicheproduct. Beide kruidenbedrijven volgen de richtlijnen van Bio Suisse en leveren hun producten voor de productie van Ricola-kruidsuiker. Het warme en droge klimaat in de Valposchiavo, met zijn lichte, steenrijke grond, biedt de perfecte setting voor salie of tijm - soms meer dan 1000 meter boven zeeniveau.

Andere rassen geteeld op de velden in Le Prese zijn:

Apple Mint, Arnica, Basilicum, Savory, Nettle, Goldenrod, Elderflower, Lady's mantle, Chamomile, Cornflowers, Lavas, Marjolein, Mallow, Orange mint, Oregano, Peterselie, Pepermunt, Goudsbloem, Roos, Salie, Duizendblad, Zonnebloem, Weegbree, Tijm, Verveine, Citroenmelisse en Citroentijm.

We zijn verliefd!
Er zijn talloze mogelijkheden om in de Valposchiavo te werken en van de vrije tijd te genieten. De Valposchiavo combineert het sportieve, culinaire en culturele genie op een heerlijk ongecompliceerde manier. We werden verliefd en komen zeker nog een keer terug omdat er zoveel dingen te ontdekken zijn.

by Rik Harms

Surfing Trails ION

by Rik Harms

5 redenen waarom het prachtig MTB’en is op Sardinië

(dit verhaal is ingestuurd door VASA-Sport)

Rick en Sidney hebben hier de verkenning gedaan voor een nieuwe reis. Misschien ben je hier wel eens op strandvakantie geweest, maar wist je dat het hier ook fantastisch mountainbiken is? Sidney legt uit waarom. Ook vertelt hij over hun avonturen tijdens de verkenning, zoals Rick die met fiets over een hek klimt, kadavers op de trails, Sidney die op een militaire basis stuitte en meer… Check onderaan ook de video met gave beelden van de verkenning.

mountainbiken sardinie mtb reis vakantie tocht routes

1: Geen massatoerisme

Een vakantie op een eiland en dan vooral met de mountainbike heeft altijd een speciale bekoring. In tegenstelling tot andere eilanden in de Middenlandse Zee is er op Sardinië nog geen massatoerisme. Dus geen Mallorcaanse toestanden met vol gebouwde kusten en privépaleizen met enorme hekken erom heen. Nee, Sardinië is een dunbevolkt eiland met goede toeristische voorzieningen langs een deel van de kust, maar vooral ongerept en authentiek in het binnenland.

Al meteen bij de aankomst op het vliegveld in Olbia merk je het verschil met Mallorca. In een oase van rust haal je je koffer van de band en loopt daarna in 5 minuten naar het mooie 4-sterrenhotel, waar we de eerste nacht verblijven.

mountainbiken mtb sardinie reis vakantie routes tocht

2: Je fietst door ongerepte natuur met gave trails

Vooral in de etappes 3, 4 en 5 rijden we op gave trails. We zijn dan in het 'hooggebergte' van Sardinië, waar ook mooie wandelpaadjes zijn. En dat zijn natuurlijk onze singletrails. In de andere etappes zijn ook trails, zoals bijvoorbeeld in het 'bikepark' van Nuoro en tijdens de laatste afdaling naar Cagliari, maar tijdens die etappes rijden we vaker op bredere grintwegen en hele rustige asfaltweggetjes. Nou ja, rijden is niet overal het juiste woord. Rick stond in de beoogde route van de tweede etappe voor een brug die je zo niet meer kon noemen. Dus moest hij met zijn fiets op de nek door de, gelukkig rustig kabbelende, rivier.

Een stuk later stond hij voor een gloednieuw hoog hek van een privé terrein. Met niet zo’n goed gevoel is hij er toch maar overheen geklommen en ook over het hek een paar kilometer verderop, waarover hij het privéterrein weer verliet.

Bij de verkenning van de vijfde etappe troffen we elkaar op een terrasje aan een gezellig dorpsplein. Na de koffie gingen we een stukje samen op pad en probeerden we een nieuw pad, dat ik op de kaart had gevonden om een stuk asfalt af te snijden. Na een paar kilometer moesten we door een rivier. We zijn er om de beurt met heel veel vaart doorheen gereden, wat mooie plaatjes opleverde, maar ook drijfnatte voeten en schoenen. Daarna reden we allebei een andere route en ik heb Rick ’s avonds pas bekend, dat ik eerst nog maar even terug ben gereden naar het busje op het dorpsplein om droge schoenen aan te trekken. Ik had geen zin om nog 50 km met drijfnatte schoenen door te rijden.

Voor de brug, die er niet meer was is geen alternatief, maar de route met de hekken en de rit door de rivier hebben we toch maar niet in de routes opgenomen :-)

mountainbiken mtb sardinie reis vakantie tocht routes

Dat je echt midden in de natuur bent zie je ook aan andere dingen. Sardinië is het land van de schapenkaas en de leveranciers daarvan staan je vaak in de weg. Maar kom niet te dicht in de buurt, een herder is nooit te zien, maar de hond die de kudde bewaakt des te beter te horen!

Tijdens de verkenning van de eerste etappe stond ik ook raar te kijken, toen ik opeens midden op het pad het geraamte van een volledige koe zag liggen. Ja, wie en hoe zou je die koe ook moeten opruimen daar? Met een auto kon je er namelijk niet komen. Rick trof het twee dagen later nog gekker. In de afdaling op een 2 meter breed pad lag een koe wel heel erg in de weg. Toen hij er nog net om heen kon rijden zag hij waarom de koe zo stil lag. Hij keek zo door de ribben in het binnenste van de koe.

mountainbiken sardinie mtb reis vakantie routes tocht

3: De uitzichten op zee zijn adembenemend

We fietsen een paar etappes in het bergachtige binnenland van Sardinië, maar tijdens 3 etappes komen we ook vlak bij de zee. De bergen komen daar tot vlak bij de kust en dat levert natuurlijk fantastische uitzichten op. Wel even stil gaan staan om daarvan te genieten, want voor de stenige trails heb je de volle concentratie nodig. Op één van die paden rijden we maar liefst 15 km vlak langs de bergachtige kust, meestal zo’n 50 meter boven de zee.

Aan het einde van dat pad kneep ik ‘m bij de verkenning nog wel even, want daar was midden in de natuur een militaire basis. Overal langs de weg stonden borden, dat je daar niet in mocht. Wat nu? Was het pad daarom zo rustig? Een bezoek aan een cafeetje een stuk verderop bracht opluchting. Na een kop koffie en een cola liet ik het pad op de kaart zien en vroeg ik in mijn beste gebarentaal of je daar mocht fietsen. No problem!

4: Heerlijke hotels

Sardinië heeft een fijn mediterraan klimaat, maar in de tweede helft van oktober kan het er nog wel eens behoorlijk regenen. Dat hebben wij gemerkt tijdens onze verkenning in oktober. Er zaten een paar natte dagen bij en toen we met het busje weer terugreden van Cagliari naar Olbia regende het zo hard, dat de wegen overstroomden. Terug in Oostenrijk hoorden we van de ernstige overstromingen. Dit is dus de reden dat we de Trans Sardinië vóór midden oktober organiseren. Want dan is het lekker weer en kunnen we niet alleen op de bike, maar ook bij de hotels genieten van vakantie.

Het moeilijkste van deze verkenning was nog wel om geschikte hotels op de juiste afstanden van elkaar te vinden. Hotels zijn schaars in het binnenland en zeker daar waar de mooiste trails liggen. Maar we zijn meer dan geslaagd! Zo verblijven we 2 nachten in een heerlijk resort midden in de beboste bergen aan de voet van de hoogste berg van Sardinië. De nacht erna slapen we in een bungalowcomplex met fantastisch uitzicht en weer een dag later in een Castello met een heerlijk zwembad in de hoteltuin. Voeg daar nog 3 en 4-sterrenhotels en een leuk stadshotel aan toe, dan weet je dat het, buiten het fietsen om, allesbehalve spartaans is.

5: Je waant je op een ander continent

Sardinië wordt vanwege de grote verscheidenheid aan landschappen wel het kleine continent genoemd en je waant je er ook op een ander continent. Je kunt er genieten van de Sardijnse geneugten (Italiaans, maar toch anders), maar kan er ook helemaal verzinken in de uitgestrekte natuur, ver weg van (bijna) alle civilisatie.

Dat gevoel hadden we echt bij de beklimming van de Punta la Marmora met 1834 meter de hoogste berg van Sardinië. Via een prachtige trail kwamen we tot vlakbij de top. De laatste 200 hoogtemeters moesten met de fiets op de nek over de grote stenen worstelen, maar dat vonden we niet erg want vanaf de top had een mountainbikeboekje ons een heerlijke singletrail beloofd. Bovenop had het mooie weer plaatsgemaakt voor mist en storm. We waaiden bijna van de top af en de trail was meer lopen dan fietsen. Toch was het een prachtig avontuur en ’s avonds bij het 5-gangendiner hebben we gelachen om de filmpjes met de zelfontspanner. Tijdens de reis gaan we natuurlijk over de echt goed fietsbare trail weer naar beneden.

mountainbiken mtb vakantie reis sardinie routes tocht

by Rik Harms

10 redenen om NOOIT in Slovenië te gaan mountainbiken!

Of toch wel…?

1. Je moet ff zoeken waar het ligt.. Maar dan heb je ook wat.

“Waar zeg je? Slovenië? Slowakije?” Dat is de reactie die je vaak te horen zult krijgen als je tegen je vrienden zegt dat je naar Slovenië wilt om te biken en vervolgens wordt het gesprek afgesloten met; “Veel plezier in Tsjechië.” Het mag duidelijk zijn dat veel mensen nog nooit iets hebben gezien van dit paradijsje en het op de landkaart ook niet aan kunnen wijzen. Maar ingeklemd tussen Italië, Oostenrijk, Kroatië en de Adriatische zee ligt nog een klein, maar zeer gevarieerd landje met heel dikke mountainbike trails, van super smooth flowtrails tot aan hardcore downhill tracks en natuurlijk alles wat daar tussen zit.

2. Een deel van de trails zul je nooit in het zonnetje fietsen! Met een hele goede reden…

Sommige trails liggen namelijk niet buiten, maar binnen! En dan niet in een of andere oude fabriek, maar in een oude mijn die soms meer op een grot lijkt, waar je alleen onder begeleiding van ervaren gidsen kunt / mag rijden. Aan de ene kant om de weg te vinden en aan de andere kant omdat het een heftige trail is. Een van de trails wordt op dit moment aangepast, omdat het tot op heden alleen geschikt is voor de allerbeste rijders…..tijdens de Enduro World Series is deze trail gereden en velen hebben stukken moeten lopen….. Met de aanpassingen die worden gedaan, moet het in 2019 mogelijk zijn om ook de iets mindere goden de hele trail te laten rijden. Het blijft nog steeds een heel moeilijke trail en deze is en blijft bestempeld als ‘black line’.

Om een beetje bij te komen van deze trail, kunnen we dezelfde dag de langste man-made flowtrail van Europa met een totale lengte van ca. 10 km rijden. Met de lift omhoog en volop fun naar beneden!

3. De vrouwen zijn prachtig! (eigenlijk al voldoende reden om wel te gaan)

De vrouwen in Slovenië zijn prachtig. Een mix van schoonheid en sportiviteit met een vleugje gestoordheid. Buitensport is extreem populair, ook bij de dames en ze zijn dan ook erg sportief en competitief. Ze klimmen, biken, hiken, doen van alles in de buitenlucht en dat doet hen duidelijk goed 😉 Een mountainbiker uit Portugal zei laatst tegen mij (met zwaar Portugees accent); “Man man man, it’s incrrredible how many beautiful women you have per square meterrr! Incrredible……”

4. De trails zijn easy….

Als een Sloveen dat tegen je zegt, maak dan je borst maar nat. Men heeft een heel ander beeld bij easy. Soms begint een trail relaxed en flowy om opeens in een supersteile sectie over te gaan.

Eenvoudig zelf op pad met een gps track vanaf internet levert vaak problemen op en leidt vrijwel nooit tot de mooiste rit. Er worden heel veel trails gebouwd (en sommige gesloten) waardoor je goed moet weten wat wel en wat niet kan. Een gids kan je hier mee helpen.

5. Bier is goedkoper dan frisdrank. (mooie vrouwen en goedkoop bier… euhm wanneer gaan we?)

Omdat men niet veel voor bier wil betalen, het is een levensbehoefte 😉 Dat was het antwoord wat ik kreeg van verschillende Slovenen. Een normaal biertje van de grote merken als Laško of Union (0,5 liter) kost je meestal tussen de €2,20 en €2,60 tot maximaal €3,50 in de duurste clubs in Ljubljana. Ook ambachtelijk bier is meestal goedkoper dan frisdrank. Meer en meer kleine brouwerijen maken ambachtelijk bier en dat smaakt enorm goed na een dag op de trails! Het is dan ook zeer gebruikelijk om na een dagje biken ergens een biertje (of 2) te gaan drinken in een lokale bar of midden in de hoofdstad Ljubljana. En ook voor de koffie geldt dat de prijzen zeer laag zijn, maar de kwaliteit hoog. Je waant je in Italië.

6. Trails tot ín de hoofdstad en niet in de vrije natuur….

Nergens anders ter wereld liggen de mountainbike trails tot in de hoofdstad. Deze trails zijn dan ook werkelijk uniek en vormen de basis voor een heel vette dag biken. Je begint met een rustige uphill en na een paar honderd hoogtemeters klimmen bereik je de top van park Golovec, waar de diverse trails je terugleiden naar de hoofdstad Ljubljana. Een paar afdalingen later is het tijd voor een heerlijke lunch midden in het oude centrum (waar je nog gewoon mag fietsen) en in ‘s middags nog een aantal trails om de lunch te verteren. Het welverdiende afsluitende biertje uiteraard weer in de binnenstad. Het blijft bijzonder, elke keer weer.

7. Je kunt niet uitspreken waar je bent geweest.

Probeer de volgende plaatsen maar eens uit te spreken; Ajdovščina, Ljubljana, Tržič, Vršič, Soča…… lukt het nog? We wel wat gewend en leren je met alle plezier hoe je het wel uitspreekt. Kun je vervolgens bij terugkomst in vloeiend Sloveens uitleggen waar je bent geweest. Gelukkig zijn de namen van de trails vaak gemakkelijker uit te spreken en luisteren ze naar namen als Robe Twist, Morning Wood, Rock ´n Flow, Kinder Surprise…als dat niet veelbelovend is?

8. Er zijn bijna geen trails te vinden of ze houden opeens op.

Als je hier niet bekend bent, lijkt dat inderdaad waar. De trails zijn vaak niet eenvoudig te vinden of lijken alweer verdwenen. Soms leidt een spoortje van 5cm breed je naar een enorm vette trail! Je moet dus wel net even weten achter welke grasspriet je het terrein in moet duiken. Maar de trails liggen echt overal! Met een geschat totaal van 8.000km aan mountainbike trails verspreid het hele land is er veel te rijden, heel veel! Te veel om in een weekje te laten zien.

En als de trail opeens niet meer bestaat? Dan gaan we met de ZIP-line verder, met bike! De ZIP-bike tour is echt een ervaring om nooit te vergeten. Of juist om zo snel mogelijk te vergeten als je last hebt van hoogtevrees. Als je naar beneden durft te kijken heb je fenomenaal uitzicht op de rivier en het dal en bereik je uiteindelijk een trail waar je normaliter met de mountainbike niet kunt komen. Via deze smalle trail met af en toe wederom indrukwekkende afgronden bereik je weer veilig de bewoonde wereld.

9. Het is zover weg….

Met de auto net zover als Italië of een mooi gebied in Frankrijk, maar met het vliegtuig VEEL beter te bereiken. Een airport shuttle vanaf Ljubljana is altijd inbegrepen en aangezien we alle verplaatsingen binnen Slovenië zelf regelen, heb je helemaal geen auto nodig. Vlieg in 1,5 uur rechtstreeks vanaf Schiphol en na het landen kun je met 15 minuten!! in bikepark Krvavec staan. Vind je Winterberg een beetje druk en klein? Kom dan gewoon eens een weekendje biken in Krvavec!! De kosten zijn ongeveer hetzelfde, maar nu kun je 1.000 dieptemeters per afdaling maken! En dat vanaf 9 uur ‘s morgens tot 7 uur ’s avonds… In theorie kun je die magische 10.000 dieptemeters op 1 dag best halen (als je een beetje doorrijdt).

10. Je kwam om te socialiseren.

Altijd leuk, dat wachten bij de lift of drukte op de trail. Heel fijn om te socialiseren met andere bikers. Ja als je dat zoekt, dan moet je inderdaad niet komen. Op een drukke doordeweekse dag in een bikepark zijn er misschien 20-25 rijders over de gehele dag. Een rij bij de lift heb ik dan ook nog nooit meegemaakt. Ook op de natuurlijke trails zul je helemaal niet veel mensen tegenkomen. Soms een paar andere bikers, maar we weten de spots te vinden waar je echt nog vrijwel alleen aan het biken bent en van de fantastisch mooie natuur en trail kunt genieten.

Top! Je hebt het einde bereikt en hebt nu dus 10 redenen om WEL naar Slovenië te gaan! Dus nog even tijd om ons voor te stellen. Wij zijn www.bikegalaxy.si en gespecialiseerd in actieve fietsvakanties (mountainbike en wegtochten) in Slovenië. We hebben passie voor de fietssport, passie voor het land en bovenal willen we graag onze passie delen met jou! We werken uitsluitend met zeer ervaren mountainbikegidsen die met heel veel plezier hun werk doen. Je hoeft nergens aan te denken, wij regelen alles voor je!

Reis informatie naar Slovenië

Kijk snel verder op www.bikegalaxy.si voor jouw volgende reis en/of mail voor meer informatie naar mark@bikegalaxy.si (Nederlander verhuisd naar Slovenië i.v.m. bovenstaande 10 redenen, en nog een paar redenen)

Weet je al wat het gaat worden? Dan kun je direct boeken op de site, maar vergeet niet de code “markw2019” te gebruiken in de boeking voor een aantal verassingen! Wil je een specifieke reis op maat gemaakt hebben en/of kom je met een groep? Neem dan altijd even contact op via mark@bikegalaxy.si om alle details door te nemen.

Je wordt gegidst door ervaren lokale gidsen die uiteraard hun mountainbikeguide licentie hebben. Wij weten exact welke trails jij kunt rijden en stemmen de routes af op het niveau van de groep, waarbij we natuurlijk altijd op zoek zijn naar voldoende uitdaging. En uitdaging, dat is er genoeg!
Alle gidsen zijn woonachtig in Slovenië en laten je met trots hun ‘achtertuin’ zien. De taal vormt geen probleem, aangezien wij onze talen (Nederlands, Duits, Sloveens, Servo-Kroatisch, Bosnisch, Engels, Italiaans en een beetje Spaans) spreken.

7stanes – Dumfries & Galloway

4 January 2023

0 Comments5 Minutes

Bikepark val di Sol

29 June 2022

0 Comments4 Minutes

Solingen Wuppertal trail hemel

5 July 2020

1 Comment6 Minutes

Trails in Schrattenfluh – Zwitserland

3 May 2022

0 Comments5 Minutes

Helibiken in Zermatt

22 September 2018

0 Comments6 Minutes

Schotland – the North Highlands

6 January 2023

0 Comments2 Minutes

Bikepark Montclar

11 July 2023

0 Comments1 Minutes

ATB Bike park Beilen

18 November 2020

0 Comments1 Minutes

QOOL Box review: 10 dagen koud zonder Elektra

18 October 2023

0 Comments6 Minutes

Review: Thule TopRide

8 August 2023

0 Comments5 Minutes

Review: Garmin 530 navigatie

23 August 2023

2 Comments8 Minutes

Review: Destroyer downhill jeans – (Ja, een mountainbike spijkerbroek!)

23 March 2024

0 Comments6 Minutes

De beste mountainbike rem

9 October 2021

1 Comment7 Minutes

De Garmin Fenix 7 versus de Apple Watch Ultra

25 August 2023

0 Comments6 Minutes

5 redenen waarom je een Daktent wilt

23 September 2020

0 Comments5 Minutes

Wat is de beste mountainbike rem?

10 January 2020

9 Comments1 Minute

by Rik Harms

Roadtrip door Schotland

Reisverslag Schotland: trails centers 7 Stanes

Belangrijk: Dit verhaal is ingestuurd door MTBTravel.nl, ze organiseren prachtige reizen door Schotland. Omdat de heren zich voornamelijk bezig hebben gehouden met de prachtige reis hebben ze weinig beeld materiaal kunnen maken. De foto's zijn afkomstig van een eerder reis avontuur van Trail-Addicts.com, mochten ze je bekend overkomen ;)

Als er iets tot de verbeelding spreekt, dan zijn het wel de illustere Schotse trail centers: de 7 Stanes.

Over de jaren heen hebben we wel eens een middagje op Glentress en een ochtendje Newcastleton gereden. Hoe mooi zou het zijn om een weekje Schotland te doen en alle 7Stanes te rijden. Eind mei 2018 is het tijdom te doen wat we graag doen, mountainbiken in Schotland en dit op alle 7 Stanes!

Woensdagmiddagis het zover, fietsen op de aanhanger en iedereen in de bus. De roadtrip is begonnen. We reizen met P&O via Rotterdam naar Hull. Aan boord Live Entertainment, bioscoop, restaurants, casino en natuurlijk een aantal bars om ieders strategie voor de komende dagen te bespreken onder een goed glas bier.

Slapen op de boot heeft een groot voordeel, je wordt rustig in slaap gewiegd.

De 7 Stanes zijn 8 trail centers (Glentress en Innerleithen vormen samen 1 Stane) in het zuiden van Schotland, verdeeld over de ScottishBorders, Dumfries en Galloway. Vanaf 2001 is er door de Schotse Forestry Commission meer dan 4.5 miljoen Euro in deze mountainbikegebieden gestoken. Met een gemiddelde investering van 16.000 euro per kilometer trail zijn onze verwachtingen dan ook hoog.

Donderdagsochtends het dan zover we komen aan in de UK. Onze blik en navigatie richten we op Schotland. Via een korte brunch stop net iets voorbij het beroemde Appleby komen we bij de eerste plaats bestemming.

Skills Area.

Dat er echt goed is nagedacht over de 7 Stanes was duidelijk bij onze eerste stop: Newcastleton.

Deze trail beschikt over een zogenaamde skills area oftewel een oefenparcoursom de verschillende niveaus uit te proberen. Hier heb je alle tijd om de trail features van de blauwe, rode, zwarte routes te proberen. Andere Stanes hebben zelf een freeride deel in hun skills area.

Leuk om te doen en ook geen overbodige luxe zal al snel blijken.

Op Newcastleton gaan de blauwe route en rode route in het begin gelijk op. Slingerend rijden we naar boven naar het punt waar de rode route zich afsplitst en daar gaat gelijk de snelheid erop. Alle single tracks liggen er top bij, de route aanduiding is perfect geregeld en technische uitdagingen staan van tevoren aangekondigd. We vliegen door het bos om uiteindelijk beneden aan te komen met een grote glimlach op ons gezicht. Dit is een goed begin! Na een korte klim komen we onze eerste Stane tegen. Stane is Schots voor stone en voor ieder trail center is er een steen/beeld door de kunstenaar Gordon Young ontworpen. Op Newcastleton staat de “Border Stane”. Begrijpelijk want we zitten hier dicht tegen de Engelse grens aan. Even verderop zien we de aanduiding voor de verbindingsroute naar Bikepark Kielder (gelegen in Engeland) ook een bike park van hoge kwaliteit.

Maar wij blijven voorlopig in Schotland en vervolgen de rode route die verder omhoog slingert om zich na een aantal snelle singletracks weer bij de blauwe route te voegen.

Waar rood als route met technisch uitdagingen wordt aangeduid, staat blauw voor de track met veel meer flow. De snelheid gaat weer flink omhoog, we schieten door kombochten die worden afgewisseld met tabletops en jumps die zowel met de wielen aan de grond als met sprongen genomen kunnen worden. Beneden gekomen kijken we elkaar even kort aan, draaien de fietsen om en gaan voor ronde 2. Hier kunnen we onszelf wel vermaken.

Na Newcastelton geredente hebben, rijden we naar het hotel waar we de eerste drie nachten verblijven. Vanaf deze thuisbasis zullen we de parken Mabie, Dalbeattie, Glentrool, Kirroughtree en Forrest of Ae aandoen. Een typisch Schots hotel met uitstekende maaltijden, een prachtig uitzicht en een gezellige bar met pooltafel om de komende dagen onder het genot van een “Ale” of Whisky na te praten over de opgedane ervaringen.

Granite

Voor de volgende dag staan Mabie en Dalbeattie op het programma.

Na een Schots ontbijt rijden we naar de trail van Mabie. Eerst de skills area welke weer over andere uitdagingen beschikt dan Newcastleton. Hier kunnen oa dropjes van verschillende hoogtes geoefend worden en er is een steile rots afdaling.

De rode route op Mabie bestaat voor 80% uit singletracks met schitterende vergezichten. De ondergrond en aard van de route is significant anders dan gisteren. We komen flowende north shores tegen en er is meer rots ondergrond dan op Newcastleton. 500 Meter voor het einde van de rode route is het raak. Een scherpe steen snijdt de zijkant van Sebastiaans band open. Dat is niet meer te plakken en we moeten terug naar de parkeerplaats voor reparatie. Onderweg spreken we met een medewerker van de Forest Committeenet op weg naar de tails voor onderhoud. Deze man is zichtbaar trots op het parcours en komt met mooie verhalen over aanleg en het continue onderhoud. Voor de aanschaf van een nieuwe band verwijst hij ons naar een local bike shop op de weg naar Dalbeattie, zodat we geen tijd extra verliezen om te kunnen rijden.

Na het plaatsen van een nieuwe band en het inkopen van extra materiaal komen we aan bij Dalbeattie, door de eigenaar van CDBikes omschreven als een technische route met veel granite rocks. En dat daar niets van gelogen is blijkt al na de eerste meters. Enorme graniet formaties vormen de aard van deze route. Er ligt weer een skills area uitgebreidmet zogenaamde “taster loops”. Vrij vertaaldzijn dat voorproef lussen met blauwe, rode en zwarte features. Deze zijn al zo fijn om te rijden dat je hier makkelijk een dag kan doorbrengen, maar we willen ook de rest zien en draaien na het fijne voorproeven de rode route op, dit smaakt naar meer.

De snelheid ligt op Dalbeattie beduidend lager door de stukken graniet die zowel mooie rockgardens vormen als egaal gladde oppervlakken. We komen Enduro-achtige stukken tegen met namen als “The Qualifier” en “The SLAB” en deze zijn niet voor niets als zwart aangeduid.

Er wordt veel geklommen en we worden getrakteerd vergezichten op de Schotse kust.

Big County

Op dag 3 rijden we de parkeerplaats van Kirroughtree op. Dachten we dat de andere Stanes goed georganiseerd waren, dan is dat een understatement bij het zien van Kirroughtree, door de Forestry Commission omschreven als: one of the world class 7 Stanes mountainbike venues.

Het Kirroughtree visitor center is het mooiste tot nu toe en biedt alle mogelijke faciliteiten zoals, fietsreparatie, fietsverhuur(high end), winkel, restaurant groot terras, douches, toiletten, afspuiten etc. Dit pakt goed uit want er zijn veel mensen op de been, we zien wandelaars en fietsers. Ook veel gezinnen op de mountainbike want ook daar zijn de 7 Stanes zeer geschikt voor, de groene routes zijn perfect om met kinderen te rijden en naar mate ze zich ontwikkelen, kun je eenvoudig naar blauw en zelfs rood overstappen. Omdat de 7 Stanes groot zijn opgezet en over voldoende ruimte beschikken, zit je elkaar niet in de weg. Want ondanks dat de parkeerplaats druk is, komen we na de start niemand meer tegen. Na een stevige klim op de rode route volgen uitdagende singles tracks door de bossen, langs beekjes en rotspartijen. Er zijn voldoende technisch features om het uitdagend te maken. De rode en blauwe route komen een aantal keer samen op plekken waar een haast BMX-achtige baan met snelle kombochten is aangelegd. Vol van de adrenaline komen we beneden aan, klaar voor een goede lunch op het terras. Dit is toch wel een van onze favoriete bikepark geworden!

In de middag rijden we door naar Glentrool.

Hier zijn 3 routes te vinden; groen (6 km), blauw (9 km) en “the Big County Route”.

Wij kiezen voor de laatste en worden getrakteerdom mooie vergezichten, maar ook op veel hoogte meters in lange klimmen op brede paden. Het weer is grijs en de benen moe van de afgelopen dagen.

Gelukkig zijn er ook afdalingen die ervoor zorgen dat we topsnelheden halen. Het uitzichtop Loch Dee is schitterend en we houden rust bij de Giant’s Axe head stone.

Terug op de parkeerplaats zit de vermoeidheid er goed in. De Ale wel verdiend!

De volgende ochtend verlaten we onze tijdelijke thuisbasisom in de avond neer te strijken in het centrum van Peebles, het hart van de Tweed Vallee, maar voor het zover is staan er nog 2 Stanes op ons dagprogramma.

Enduro

Forest of Ae. De locatie is schitterenden wederom de faciliteiten goed (fietsreparatie, verhuur, afspruiten, restaurant). De route begint met een klim en er moet ivm boswerkzaamheden een by-pass genomen worden. Deze staat netjes aangegeven en is zeker geen straf. Als de route weer wordt opgepakt is het gelijk raak, een supersnelle baan, een soort rollercoaster. Dan weer klimmen en er volgt weer een snelle afdaling. En weer klimmen en weer…… hier kunnen we blijven gaan. Op 60% van de route passeren we een klein bordje met als opschrift: Enduro route 2018. Er blijkt niets aan gelogen, want nu gaat het echt los, van hoog op de berg langs een steileafgrond tot diep in het dal.. Nog maar net bijgekomen pakt de rode route een staartje mee van het Freeride stuk wat hier ook ligt. Hoofd erbij houden en de juiste lijnen kiezen. Freeride, zwart en rood zijn hier met elkaar verbonden.Bochten, tabletopsen jumps volgen elkaar in razend tempo op. Beneden gekomen trappen we de benen uit en proberen ons een soortgelijke trail voor de geest te halen……. wij weten er geen.

Skids are for kids

Door naar Innertleithen (spreek uit: Innerlieten). Met Forest of Ae nog in het hoofd en de benen parkeren we op Innerleithen tussen de downhillers. Want daar staat Innerleithen om bekend, de vier downhilll lijnen. Een up-lift service rijdt af en aan en we horen alleen maar enthousiaste kreten van de boshelling af komen. Iedereen heeft een full face helm op draagt body armour. 170mm veerweg is hier eerder regel dan uitzondering. Zijn wij hier dan wel op onze plek? Ja toch wel. Naast de downhill ligt er ook een 19 kilometer lange rode route. Deze heeft het karakter van een downhill parcours met een lange klim naar de top en daarna volle bak naar beneden.

De afdaling is technisch te noemen en de waarschuwingen op de routebordjesliegen er niet om: Rode route met zwarte elementen, verken de route voordat je deze rijdt en neem geen risico’s.

Dit is het serieuze fietsen, maar gelukkig voor degene die de route niet kennen, zijn er chicken runs om de zwarte elementen heen. Om te voorkomen dat iedereen deze short-cuts gaan nemen staat er onder waarschuwingen nog een opmerking: Skids Are For Kids!

De vermoeidheid zit er nu goed in. Gelukkig zitten we in een van de beste hotels van Peebles en staan de fietsen veilig in de opslag. Ook hier in Peebles weer perfecte sfeer, een goede maaltijd en na een paar drankjes is het tijd om ons bed op te zoeken voor alweer de laatste dag rijden.

Mountain Biking Heaven

Save the best for last. Glentress heeft trail selecties als Spooky Woods, Super G, Magic Mushroom, Britney Spears en Berm Baby Berm om er maar een paar te noemen. 8 Kilometer groene route, 16 kilometer blauw, 19 kilometer rood, 29 kilometer zwart, een skills area en een 1.4 kilometer lange Freeride speeltuin.

Iedereen die we zijn tegengekomenop deze reis was lyrisch over Glentress en niet zonder reden zal al snel blijken. Glentress is het grootste trailcenter van de 7 Stanes met alle faciliteiten die je maar nodig kunt hebben. Bij de fietsverhuur zien we zelfs de 2019 modellen van Specialized en nieuwste Santa Cruz staan klaar staan om te testen.

Wij kiezen voor het hoger gelegen parkeerterrein “Buzzard’s Nest” als uitvalsbasis. Vandaag is het klimmen en dalen. We rijden de rode secties en blauwe secties om en om. Routes die we kennen van Youtube en uit de MTB-magazines vliegen aan ons voorbij. We gebruiken onze opgedane ervaring van deze week om de verschillende trails over de vliegen. Haast geen tijd om van het uitzicht te genieten. Dan stoppen we even ter hoogte een bankje waar een Schot met MTB zit uit te rusten en als we aan de praat raken, vertelt hij dat hij de ochtend vrij had van zijn werk en even een rondje rode route deed. Met die opmerking in ons achterhoofd en een ongekende jaloezie klimmen we nog laatste keer naar de Spooky Woods.

Best Stane?

Hoe kun je geen toffe tijd hebben op de 7 Stanes? Het karakter van alle 8 de trail centers is compleet verschillend. De aard van de routes, de technische trail feature, de ondergrond, elke locatie biedt weer andere uitdagingen. Het is dan ook moeilijk om een absolute favoriet te kiezen. Vele vinden Kirroughtree een hoogtepunt van de reis, maar Forest of Ae doet daar niet veel voor onder. De graniet selecties van Dalbeattie zijn uniek te noemen, maar net zo zeer is dat de “downhill ervaring” die Innerleithen biedt. Het was een mooie ervaring om alle 8 trial centers te rijden en met de lokale en soms ook minder lokale bikers te spreken en natuurlijk al die andere Schotten die we tijdens de reis hebben ontmoet.

De 7 Stanes zijn volgens ons met recht een singletrack paradijs, met uitdagingen voor jong en oud, van beginner tot pro-rider en van XC-er tot Downhiller.

Route info

Newcastleton

- Skills area

- blue 9.7km

- red 23.4km

Newcastleton heeft fantastische routes - geschikt voor alle niveaus en is lekker rustig. In Schotland zegt men dat Newcastleton het 'best bewaarde geheim' van de 7 Stanes is.

- Blauw 9.7kmLeuke singletrack om de week mee te beginnen, compleet met een prachtig uitzicht, bospaden en enkele leuke afdalingen.

- Rood 23,4kmVoel de kracht van deze snelle en furieuze route. Snelle en smalle singletrack begeleid je door het bos. Er zijn tal van obstakels om je scherp te houden.

Forest of Ae

- Skills Area

- green 9.0km

- blue 13.5km

- red 24km

- orange Extreem 1.0km

- orange Extreem 1.6km

Onze stiekeme favoriet. Door geweldig dikke bossen over schitterende singletracks. Je hebt echt een gevoel dat je hier door de oerbossen van Schotland rijdt.

- Blauw 13,5kmDuik wat dieper in het bos dan de groene route. Geniet op deze relaxte route bestaande uit bosweg en singletrack.

- Rood 24kmEen rotsachtige rit door het landschap. Het hoogtepunt van de route is de laatste afdaling met zijn veelheid van sprongen. Deze afdaling zit vol met sprongen, drop-offs en tabletops die zeker een lach op je gezicht toveren. Je hebt ook de keuze om de minder technische kant te pakken van de afdaling als je geen airtime wilt.

- orange Extreem 1.0km

Een geweldige downhill lijn geschikt voor de minder ervaren rijder van dezediscipline .

Een afdaling met veel technische details. Elk obstakel op de Shredder heeft een eenvoudiger alternatief, als chicken-run.

- orange Extreem 1.6km

Een downhill-uitdaging met serieus extreme rotsachtige secties en opwindende drop-offs om de meest veeleisende downhillers uit te dagen.

Een steile en rotsachtige start wordt gevolgd door een zeer uitdagende off-camber afdaling op deze route.

Dalbeattie

- Skills Area

- green 11.5km

- blue 14.0km

- red 25.0km

Met zijn ligging aan de kust en het ontbreken van grote heuvels, heeft Dalbeattie een ontspannen gevoel - maar het rijden is verre van saai. Dalbeattie staat bekend om zijn rocks en Graniet elementen. Dit is wat ons betreft wel de meest technische Trail Center

- Blauw 14,0kmMaak je klaar, voor wat snelheid in een heuse BMX achtige afdaling. Dit leuke parcours levert je een aantal adembenemende uitzichten. Vergeet niet om af en toe een foto te maken.

- Rood 25,0kmEen versnelling hoger op deze uitdagende route met zijn ruwe en meer rockier oppervlak. Er zijn optionele delen met een zwarte beoordeling als je je technische vaardigheden wilt testen. The Slab is de ster van de show. Kijk maar op Youtube dan weet je wat we bedoelen.

Mabie

- green 8.0km

- blue 10.0km

- red 19.0km

- orange bikepark

Mabie is een van de wereldberoemde 7 Stanes mountainbike-locaties. Het beschikt over een uitstekende variëteit aan groene, blauwe en rode routes, een extreme afdaling voor de serieuze experts en een skills area om je techniek aan te scherpen.

- Blauw 10,0kmVerken het bos op boswegen en gemakkelijke singletrack, deze route is de perfecte optie voor beginners.

- Rood 19,0kmDe Phoenix Trail brengt je dwars door majestueuze bossen op zowel natuurlijke paden als singletracks.

- Oranje Extreem bikeparkMini X en Dirt jump park. Goed om aan je skills te werken en ervaring op te doen.

Kirroughtree

- Skills Area

- green 6.0km

- blue 10.0km

- red 17.0km

- black 14.0km

Kirroughtree beschikt over een uitstekende variëteit aan groene, blauwe en rode routes, een extreme afdaling voor de serieuze experts en een vaardighedengebied om je techniek aan te scherpen. Hier kan je je prima een dag vermaken. Er zit ook een gezellig bezoekerscentrum bij waardoor dit Trail Center echt leeft

- Blauw 10,0km Geweldig als je op zoek bent naar iets met een beetje extra spanning. Biedt een aantal prachtige uitzichten en de optie van de Doon Hill-extensie.

- Rood 17.0kmEen technisch en fysiek veeleisend parcours. Hierna lekker uitpuffen in het gezellige bezoekerscentrum.

- Zwart 14kmBlack Craigs combineert snelle singletracks en rotsachtige technische functies om je vaardigheden te testen. Een hoogtepunt is McMoab, met zijn enorme platen en stukken kaal graniet verbonden door kei-paden.

Van de snelle single track tot de rotsachtige technische uitdagingen, de Black Craigs zullen het adrenaline niveau flink verhogen.

Om het begin van Black Craigs te bereiken, volg je het rode Twister-parcours tot halverwege.

Glentrool

- green 6.0km

- blue 9.0km

- Big County Route 58km

Het kleinste Trail Center. De paden hier bieden leuke routes voor beginners, en een geweldige maar lange route langs Schotse lochs.

- Blauw 9.0kmDeze route bestaat voornamelijk uit speciaal gebouwde singletracks.

- Big County Route 58km. Wie zin heeft kan deze grote prachtige route doen met zijn vergezichten op de nabijgelen lochs en heuvels. Deze route is 1000hm en een flinke uitdaging. Ben je meer Single track minded. Doe dan blauwe route en kies vervolgens voor Kirroughtree.

Innerleiten

- red 19.0km

- orange Extrem 2.0km/1.9km/1.4km/1.5km/0.4km

Beroemd om zijn vier downhill lijnen. Innerleithen de droom van een thrill seeker. Er is ook een uitstekend rode route.

- Rood 19,0kmJe bent op single track direct uit de parkeergarage, met een switchback klim door het bos. Hier ga je je kuiten wel even voelen naar de top van Minch Moor voor je. Gelukkig word je beloond met een snelle singletrack naar beneden, met sprongen, drop-offs en optionele black-grade functies.

- oranje Extreem2,0 km / 1,9 km / 1,4 km / 1,5 km / 0,4 km

Enkele van de beste downhill-routes binnen Schotland.

De mix van 'natuurlijke' en man-made aangelegde routes daalt steil door het bos naar beneden vanaf de top van Plora Rig.

Alle routes zijn ingedeeld 'extreem', met kleine, middelgrote en grote features. Fullface-helm, handschoenen, body armour en een downhill-specifieke fiets worden ten zeerste aanbevolen voor alle trails.

De vijf gemarkeerde afdalingen zijn:

Make or Brake: 2 km
Matador: 1 1,9 km
Gold Run: 1,4 km
Cresta Run: 1,4 km
Dubbele D (optionele lijn): 0,4 km

Glentress:

- Skills Area

- green 3.5km

- green 4.5km

- blue 16.0km

- red 18.0km

- black 29.0km

- orange Extreem 1.4km

Deze ongelooflijk populaire mountainbike is een walhalla voor iedereen. Het heeft uitdagende Trails voor de experts, evenals eenvoudige routes voor beginners.

- Blauw 16,0kmEen verborgen juweeltje waar iedereen plezier aan beleeft - van beginners tot ervaren mountainbikers. Deze route is opgesplitst in een lagere lus en bovenste lus - elke 8km. Begin bij de Trailhead bij Glentress Peel en klim tot aan het Buzzards Nest. Een aantal hoogtepunten, waaronder Berm Baby Berm, Blue Velvet, Good Game. Wanneer je deze gedaan hebt weet je wat we bedoelen met hoogtepunten.

- Rood 18,0kmDit is de wereldberoemde route en zal zeker een enorme grijns op je gezicht toveren met zijn technische beklimmingen, prachtige uitzichten, snelstromende afdalingen, sprongen en bermen. De rode route levert een aantal van de beste ritjes in het land, waaronder het legendarische 'Spooky Wood' - een adembenemende slingerende afdaling van 1,5 km met indrukwekkende bochten.
- Zwart 29,0kmEen lange, technische rit vol met epische beklimmingen en nagelbijtende afdalingen die je van oor tot oor doen glimlachen. De Black Route een fysiek veeleisende rit.

- oranje Extreme 1,4kmHet Freeride Park zit boordevol geavanceerde features en is een ideale plek voor rijders die hun vaardigheden willen verbeteren of nieuwe trucs willen leren of gewoon willen rondhangen en met vrienden willen rijden. Het ligt pal naast de Buzzards Nest Car Park. Of je nu een beginnende freerider bent of een ervaren professional, er zijn areas gebouwd die geschikt zijn voor alle niveaus van ervaring. Lees de onsite infopanelen voordat je op je fiets springt.

Singletrack Tail grades

Non-singletrack trail grades

Mountain biking trail grades explained

Cross country singletrack trail grades

Green grade - easy trails

Green grade trails are suitable for: beginners or novice cyclists.
Bike required: most bikes and mountain bike hybrids are suitable.
Skills needed: basic bike skills are required for this grade.
Trail and surface types: these will be relatively flat and wide. Trail surface might be loose, uneven or muddy at times. Might include short flowing singletrack-style sections. Some green routes can take trailers.
Gradients and technical trail features: climbs and descents are mostly shallow. No challenging features.
Suggested fitness level: suitable for most people in good health.

Blue grade - intermediate trails

Blue grade trails are suitable for: intermediate cyclists or mountain bikers with basic off-road riding skills.
Bike required: basic mountain bike or mountain bike hybrid.
Skills needed: basic off-road riding skills to cope with uneven surfaces and small obstacles.
Trail and surface types: as for 'green', plus specially constructed singletrack trails. Trail surface might include small obstacles of root and rock.
Gradients and technical trail features: most gradients are moderate but might include short steep sections. Includes small technical trail features (such as roots and rock).
Suggested fitness level: a good standard of fitness can help.

Red grade - difficult trails

Red grade trails are suitable for: proficient mountain bikers with good off-roading skills.
Bike required: quality off-road mountain bikes.
Skills needed: good off-roading skills and techniques to cope with technical trail features.
Trail and surface types: steeper and tougher, mostly singletrack with technical sections. Expect very variable surface types.
Gradients or technical trail features: a wide range of climbs and descents of a challenging nature will be present. Expect boardwalks, berms, large rocks, medium steps, drop-offs, cambers and water crossings.
Suggested fitness level: a higher level of fitness and stamina is required.

Black grade - severe trails

Black grade trails are suitable for: expert mountain bike users, used to physically demanding routes.
Bike required: a good quality off-road mountain bike is needed.
Skills needed: advanced level off-roading skills and technical ability.
Trail and surface types: as for 'red', but with an expectation of greater challenge and continuous difficulty. Can include any useable trail and might include exposed open hill sections.
Gradients or technical trail features: expect large, committing and unavoidable technical trail features. Sections will be challenging and variable. Might also have 'downhill' style sections.
Suggested fitness level: suitable for very active people used to prolonged effort.

Non-singletrack trail grades

Orange - extreme: downhill (DH) trails, dirt jumps and freeride areas

Bike parks are suitable for: riders aspiring to an elite level of technical ability; incorporates everything from full on downhill riding to 'big air' jumps.
Trail and surface types: severe constructed trails and/or natural features. All sections will be challenging. Includes extreme levels of exposure or risk. Jumping ability obligatory.
Gradients or technical trail features: will include a range of small, medium and large technical trail features, including downhill trails, freeride sections and mandatory jumps.
Suggested fitness level: a good standard of fitness is recommended but technical skills are more important.

Forest road and similar

Forest roads are suitable for: a wide range of cyclists.
Bike required: most bikes and mountain bike hybrids are suitable
Skills needed: basic map reading will be helpful for roads which are not waymarked or signposted
Trail and surface types: relatively flat and wide. The trail surface might be loose, uneven or muddy at times. These roads might be also be used by vehicles and others including horse riders and dog walkers.
Gradients and technical trail features: gradients can be very variable and might include short, steep sections. Occasional potholes might be present. Routes might not be waymarked or signposted.
Suggested fitness level: a good standard of fitness can help.

Please remember mountain biking is a potentially hazardous activity carrying a significant risk. It should only be undertaken with a full understanding of all inherent risks. These guidelines must always be used in conjunction with the exercise of your own experience, intuition and careful judgment.

by Rik Harms

Volkswagen bus met de jumba jumba daktent

Vanlife part 5

Of the grid 4x4

Zijn we weer :D Afgelopen vanlife parts gingen voornamelijk over het aanschaf proces en de buitenkant. Het is eindelijk tijd om de bus in te duiken en er echt een camper-achtig ding van te maken. We hadden het al benoemd, we gaan de bus niet echt tot een camper ombouwen. Dit om de simpele reden dat een T5 te klein is om met 4 mannen in te leven, wat toch vaak de praktijk is. We willen zoals bij veel 4x4 offroad jeep's op, in en rondom de bus vertoeven. (check eens Overlanders of Of the grid 4x4 Australia, daar vind je echt de meest dikke auto's!

Jimba Jimba daktent

Belangrijk aan het concept om in, op en om de bus te kunnen leven is dat je snel alles kunt opzetten en ook weer snel weg kan zijn. Wildslapen mag in veel gebieden (ook in veel gebieden niet trouwens...) maar dan is het niet altijd even handig om je tentje te moeten opzetten. Op de Basta bikes bus van Hanneke en Daan (zie eerdere posts) ligt de Jimba Jimba. Het grote voordeel is dat deze super snel op te zetten is, betaalbaar is en heel erg licht is. Je auto of bus word door de 39 kilo niet top zwaar.

Comfortabele baantjes opgezegd

De Jimba Jimba is te verkrijgen via Daktent.nl, 2 heren die gewoon hun droom zijn gaan najagen. Comfortabele baantjes opgezegd en met gestrekt been fulltime het ondernemerschap in gesprongen. Wat een enthousiasme en precisie! Als je met deze heren praat krijg je direct zin om zelf te gaan ondernemen EN op je dak te gaan slapen :D hun showroom staat helemaal vol met de meest mooie daktenten, maar wij wisten al wat het zou worden: De uiterst lichtgewichte Jimba Jimba Daktent

We zijn hier best trots op

Slapen is geregeld, koken dat moet ook nog kunnen. We houden van een goede bak koffie en die zet je met de percolator. Ook zijn we van een gebakken eitje in de morgen niet vies! Dat betekend dat we ergens een gaspitje kwijt moeten. Wederom geïnspireerd door de offgrid 4x4 jeeps hebben we een keuken gemaakt in de achterdeur. Men nemen een watervast plankje, decoupeerzaag een traanplaatje, wat scharniertjes, kettinkjes en een gaspitje... e voilà: We hebben een buiten keuken :D Met alle bescheidenheid van de wereld zijn we hier best trots op!

5 mountainbikes achterin

De dubbele la is dus verdwenen. Buiten het kosten aspect zou de dubbele la er ook voor zorgen dat we altijd van alle fietsen het voorwiel moeten verwijderen. Ik heb nog een Fox model waarbij ik eerst 4 inbusjes los moet draaien voordat de as er uit kan... Het is dus handig dat als we met minder man zijn dat we de fietsen er gewoon in kunnen " gooien". Daarom hebben we de bagage plank boven de fietsen geplaatst en kort genoeg gemaakt dat je er 1: Makkelijk bij kan ook achterin en 2: Dat het stuur net voor de plank uit komt. Door dit ontwerp kunnen we maar liefst 5 fietsen kwijt! 2 inclusief voor band 3 met het wiel eruit en het stuur in de lengte richting. Ideaal!

Next up in Vanlife part 6

Koplampen gepolijst een klein klusje met groot resultaat
Radio navigatie en tv
De koolbox past alsof het er voor ontworpen is
Bagage vak onder de achterbank
Aqua to go

by Rik Harms

MTB verbier weekend dag 1 2 en 3

Het voelt als thuis komen hier in Zwitserland

De verrassing is groots! Als je in het donker arriveert , is de volgende ochtend dat je wakker wordt in de bergen echt een traktatie. Rotswanden links, een gletsjer in de achtergrond rechts. Schitterend. ‘Onze’ Rik is inmiddels al voor de tiende keer in Verbier (Zwitserland), en het bergdorp voelt inmiddels haast als thuiskomen voor hem.

Cabane Brunet op voor een eerste afdaling

Dit eerste Trailaddicts Weekend wordt gehost door MTBVerbier: met het supergastvrije stel Erik en Jessica. Voordat alle 7 andere gasten gearriveerd zijn, rijden we zelf nog even met onze ‘nieuwe’ Volkswagen T5 bikebus (#vanlife project) de berg naar Cabane Brunet op voor een eerste afdaling. De komende dagen zullen we van Erik’s shuttleservice of liften gebruik maken.

[/vc_column_text][/vc_column][/vc_row]

Het bikeseizoen is fantastisch geweest

In de middag is iedereen gearriveerd en duiken we direct het Verbier Bikepark in om op te warmen en eens te kijken wat voor een vlees we in de kuip hebben. Het skill-niveau en de snelheid van de meeste trailijders ligt redelijk dicht bij elkaar. Dus we kunnen lekker door! Opnieuw de lift omhoog, en tijd voor afdaling twee: deze is highspeed (maar opletten voor de afwateringsgeulen!). Als je niet vooraan rijdt, rij je in een gigantische stofwolk. Het bikeseizoen is fantastisch geweest deze zomer: weinig regen en perfecte temperaturen.

De eerste OTB

Halverwege de trail wordt het iets stijler en technischer. De eerste OTB wordt op naam gezet door onze oudste rijder (60!). “Gelukkig leer je wel vallen, na 10 jaar judo.” Dus ook de volgende valpartijen worden goed opgevangen en doorgerold.

de Route du Soleil trail

Het is lekker voor het zelfvertrouwen om nog een keer de blauwe run (Tsopu) in het bikepark te pakken. Dit keer jumpen we de rollers die we eerder laag-aan-de-grond probeerden te houden, en de kombochten ‘railen’ we op het randje. Lekker! Halverwege laten we ‘m achter ons liggen en slaan af naar de Route du Soleil trail, die ons naar het chalet van MTBVerbier voert. Stof, stof en nog meer stof! Zoveel zelfs, dat afstand houden wel móét, of je moet puur op je anticipatie-enduroskills vertrouwen dat je iedere losliggende kei wél weet te vermijden. Dat laatste werkt niet helemaal; verblind door het stof schiet ik door een losse steen van mijn pedaal met wat mooie flatpedal-pin krassen in mijn kuit als (kort)blijvende herinnering.

kampvuur aan en koude biertjes

Bij het chalet gaat direct het kampvuur aan, klinken we met de eerste koude biertjes. En bovenal: we zijn ons flink aan het verheugen op de volgende dag. Een helidrop bij Zermatt staat ons te wachten!

Naar boven met de helicopter!

Dit staat op ieder’s bucketlist

Vroeg op. Onze bikes staan al klaar op de shuttle. Onze luxe lunchpakketten zijn vers. Op naar de helicopter! In het autovrije Zermatt, shuttled een taxi ons naar het heli-platform. Dit staat op ieder’s bucketlist. Met 6 tegelijk gaan de fietsen op de heli. Als eerste stap ik in. Van Erik en Jessica begrijpen we dat Air Zermatt bekend is van de heldhaftige berg-reddingsoperaties rondom de Matterhorn, en te zien in de Netflix-serie The Horn. Dus we hadden kunnen weten dat de piloot met een duikvlucht vanaf het dak vertrekt. Zo hebben we dat alleen nog in snowboard-films gezien!

De Matterhorn

Bovenop de Unterrothorn zitten we op ongeveer 3.100 meter. Koud is het nog niet eens. We hadden ons op veel extremer weer voorbereid, maar vandaag is het wederom helder en warm. De Matterhorn staat prominent in ons uitzicht.

vol herfstige oranje-gele larixen

Als iedereen met de heli gedropt is, start de afdaling. Het eerste deel is over een droge skipiste. Doordat het breed en open is, heb je niet door dat het toch ook behoorlijk steil is. De eerste kokende remmen ruiken we al goed! Gelukkig denkt iedereen eraan om ook op tijd remblokken te checken. Wat hierna volgt is een fantastische trail met rotsen en drop-offs. We komen langzaamaan bij de boomgrens vol herfstige oranje-gele larixen. Hier volgen we de Europaweg-trail. Na wat klimwerk, en wat lekke banden, rijden we richting Riffelalp. Een volgende lekke band wordt gefixt terwijl we op het terras van een berghut zitten. Als we de cola op hebben zien we nóg een van onze bikes met lekke band staan. Die leistenen afwateringsgeulen eisen hun tol! Hopelijk houden we de velgen heel…

een droomtrail

Met mooie natuurlijke trails rollen we Zermatt binnen. Op de teller in het dorp staat 29º C. De lange ‘loop’ richting de Matterhorn (waar we de hele dag op uitkijken) redden we door ons materiaalpech – en een lift die niet draait – niet. Vanuit Zermatt kunnen we nog wel met de funicular naar boven, zodat we de flowtrail kunnen pakken. Voor de één is dit een droomtrail (perfecte bochten!), voor de ander is ‘ie niet technisch genoeg. Maar iedereen heeft lol om ‘m zo hard mogelijk te rijden.

Het is inmiddels donker als we in het chalet aanschuiven voor wijn en homemade pizza. En op onze smartphones checken we wat foto’s van elkaar. Deze dag blijven we nog wel even herinneren!

“Swiss traverse” gewoon synoniem is voor een stuk klimmen

Vandaag ontbijten we rustig. Pas als de zon in onze vallei schijnt, gaan we op pad. Vanuit de accommodatie rollen we zo richting de lift in Le Châble. We pakken dezelfde lift in Verbier als dag 1 en traverseren een stuk richting de piek van Pierre Avoi. Inmiddels hebben we geleerd dat “Swiss traverse” gewoon synoniem is voor een stuk klimmen.

Aaneenschakeling van switchbacks

Bovenaan sturen we onze drone de lucht in. Wat een schitterend segment: we rijden over de kam van een bergrug (niet naar rechts kijken!), en komen dan bij de start van onze hike-a-bike aan. Met de fiets op de nek klimmen we een stuk. Dat voelt toch heroïsch. Vanaf hier is het een aaneenschakeling van switchbacks. Steil, loose en met weinig ruimte voor fouten. Bij een aantal moet je echt even kijken welke lijn je moet nemen om niet direct over het randje te duikelen.

Verbier Bikepark

Heelhuids komen we opnieuw door Verbier. Omdat het zaterdag is, is het bikepark wat drukker dan de voorgaande dagen. En ook wij laten ons verleiden voor een run in het Verbier Bikepark; deze keer de rode trail ‘Wouaiy’. Die vergt wel even wat meer van onze handen, onderarmen en bovenbenen, zeg! Op een downhill-bike zou je hier gemakkelijk alle wortels absorberen, maar wij nemen halverwege toch even een ‘armpump-break’.

de finale afdaling

De volgende run is nog een combinatie van de blauwe en rode trail. Fijn om te merken dat je een tweede keer direct met meer flow rijdt. We zijn nog niet moe (toch?), dus we gaan nog een keer met de lift omhoog voor de finale afdaling. Dit wordt er een waarbij we van 2.200 tot 800 meter afdalen. Maak je borst maar nat!

Schitterend, dit trailnetwerk

We droppen in op een snelle trail met puntige rotsen. Deze trail eindigt weer bij het chalet, dus als we het dal in kijken zien we hoeveel we nog te gaan hebben. Schitterend, dit trailnetwerk. Ook door de wandelaars worden we meestal positief aangemoedigd, ondanks dat we ze in een wolk van stof achterlaten.

de hottub al opgestookt

Twee van onze mede-bikers hebben vanuit Verbier de shortcut genomen en zijn eerder thuis. Die hebben de hottub al opgestookt als wij aankomen. Na een heerlijke maaltijd duiken wij er ook nog even in – en zitten we onder een superheldere hemel weer bij het kampvuur met prosecco, wijn en bier. Jammer dat dit al de laatste avond is.

Richting La Payanne

Morgen is maandag, en een normale werkdag voor de meesten. Maar het zou zonde zijn om niet nog een laatste trail te pakken, deze zondagochtend. En wat voor één! Anders dan het bikepark in Verbier, rijden we nu de tegenoverliggende berg op richting La Payanne. Hier is niemand. Ook het natuurschoon (rode herfstige struiken) hebben we voor onszelf.

prachtige natuurlijke bostrail

We traverseren een stukje en komen op een prachtige natuurlijke bostrail. Met soms een heel kort pittig klimmetje over hoog uitstekende boomwortels, rotsblokken en net zo goed weer naar beneden over hoog uitstekende boomwortels en rotsblokken. Volg het wiel van je voorganger, dan red je het wel. Ik kan me goed voorstellen hoe heftig deze trail moet zijn tijdens een endurowedstrijd; hard on the pedals!

We raggen naar beneden. En daar aangekomen tellen we de koppen. Jep! Iedereen heeft het gered en met veel big smiles. Hiervan kunnen we nog flink nagenieten in de reis naar huis. We gaan maar eens dagdromen over onze volgende bestemmingen…

Onze video komt snel online! Stay tuned 😀

mountainbiker in de alpen vlakbij Verbier in de herfst

Bikepark: Dolomiti Paganella Bike

24 bike Trails in the heart of Dolomites, Trentino! The most fascinating Flow Trails / All Mountain / Enduro are here, in […]

Bikepark Winterberg 2024 wordt: The Mother

Na een matig winterseizoen (2023/2024) met weinig sneeuw, openden veel bikeparks alweer in maart de liften voor downhillers. Maar rondom [...]

De Sigma Buster 2000 – Review

Om de mogelijkheden toch wat te vergroten zijn we op pad gegaan met de Sigma Buster 2000

Review: Destroyer downhill jeans – (Ja, een mountainbike spijkerbroek!)

Ik weet het nog goed. Juni 2019, Leogang, World Cup downhill. Loïc Bruni won. Maar als het niet om de [...]

Finale Ligure wintertrip, de ultieme anti-winterdip

Het is een donkere en regenachtige dag ergens in november. Ik heb net weer de modder van mijn fiets, broek [...]

Mountainbike geometrie: alle termen uitgelegd

Het begrijpen van de geometrie is essentieel. Elk element van de mountainbike geometrie draagt bij aan de rijervaring en prestaties van de bike op verschillende terreinen

by Rik Harms

Mountainbike weekend verbier dag 3 en 4