Road trip naar Finale Ligure
Shuttlen in bike-mekka: Finale Ligure
We gaan naar Tahiti! Op twaalf uur rijden van Nederland. Camping Tahiti, welteverstaan. Middenin bike-mekka Finale Ligure (Italië) ligt ons verblijf voor de komende 5 dagen. We rijden een nachtje door om al direct om 09.30 uur op onze bikes te kunnen zitten. En even ontdooien op de trails blijkt een goede keuze...
Finale Ligure is bekend als laatste EWS-wedstrijd van het seizoen. Afgelopen seizoen (2017) sleepte Sam Hill hier de titel van Enduro World Series champion binnen. Op zijn endurobike met 165mm achter en 170mm veerweg voor zagen we hem over de trails vliegen. Welke bike zullen wij meenemen? Full-on downhillbike, endurobike of een hardtail? Als we eenmaal in Finale Ligure zijn, blijkt de keuze duidelijk: één met zoveel mogelijk veerweg. We gaan namelijk 3 dagen shuttlen met Bike & Sun.
Choose your weapon
En die veerweg ga je gebruiken! De trails zijn ruig en rotsig. Onze opwarm-trail die we op dag 1 (zelf vier keer klimmen en dalen) is de Briga Right en Briga Left trail, die uitkomt in het dorp. Gemakkelijk te vinden (via Trailforks), maar het gebied heeft zóvéél meer areas. Die kunnen we nauwelijks allemaal fietsend bereiken: bijvoorbeeld Melogno, Nato Base en Le Manie.
Shuttle-dag 1
Op dag 2 staat gids Matteo al om 09.00 uur op ons te wachten voor de eerste (private) shuttle-dag. We starten direct lekker hoog, bij de Rollercoaster trail. Niet hoger dan dat, want boven de 1.000 meter ligt nog sneeuw (eind maart).
Het verwachtingspatroon en het ‘jargon’ van Matteo is direct duidelijk: “an easy trail”, is er een met halve-meter drops en bezaaid met stenen. En “don’t break on the black rock” betekent: absoluut vermijden! Maar dit is wel genieten, zeg.
Beneden aangekomen staat onze shuttle weer klaar om ons snel en behendig over de smalle wegen weer naar boven te manoeuvreren. We starten nog een keer bij hetzelfde punt. Finale Ligure zou Finale Ligure niet zijn, als er op dit punt niet nóg meer trails te vinden zouden zijn. Dus bovenaan schieten we een andere trail in. Wat steiler dan hiervoor. We rijden Toboga, Cacciatore, Kill Bill #1 en de prachtige Madonna della Guardia - vernoemd naar de kerk op de heuvel. We bidden dat we de genadeloze rockgarden goed doorkomen.
Tijd voor lunch! Vergis je niet bij het eerste bord: een heerlijke pasta is slechts het voorgerecht. En we zijn pas weer klaar voor de volgende ‘beating’ na een ferme espresso. De focus is terug! Klaar voor de flowy Ingegnere. Daarna blijven we op een kleinere heuvel voor nog 3 afdalingen, waaronder Little Champery. Zoveel runs hadden we absoluut nooit kunnen doen zonder gids en shuttle!
Shuttle-dag 2
Onze prive-shuttle van vandaag heeft maar liefst 2 gidsen: eigenaar Luca en gids Matteo. Die laatste kennen we inmiddels goed. Met een guitige lach en samen gedrukte wangen onder zijn fullface helm, als we weer eens stoked bij het einde van de trail komen. Luca is er vandaag bij om ons de trails langs de kust te tonen. Het belooft een zonnige dag te worden, dus we zullen de hele dag getrakteerd worden op uitzichten over de Middellandse zee.
En dat klopt! We rijden tot twee keer toe over een mooie ‘ridgeline’ met aan beide kanten droge trails met losse rotsen en onderaan de zee. Hier wordt veel minder gereden, zelfs op de drukste dag van het jaar (het voorjaar en najaar zijn hier hoogseizoen). De trails hebben zelfs nog geen naam.
Dat is anders in de middag: na een lunch op een bikers-camping starten we aan de Womens DH. Deze trail ligt (logisch) naast de Mens DH. Als je Googled op Finale Ligure, dan is dít de foto die je vindt van deze bike-bestemming. Droog, open, ruig en with a view.
Shuttle-dag 3
De laatste bike-dag, en dus stelt Matteo voor om terug te keren naar wat trails voor de voorgaande dagen, zodat we ze echt kunnen shredden. En wat blijkt? De trails vanaf Nato Base (Madre Nature en H Trail) zijn nu wel toegankelijk. De afgelopen dagen hebben de trailbuilders er nog wat werk verricht en we zijn de eerste die deze trail dit seizoen rijden. Glad van de vochtige lucht en mist, maar absolute fun om te rijden.
Matteo legt ons uit dat de mist en miezerregen de slechtste weerconditie is in Finale Ligure: de stenen zitten altijd onder een laagje stof. Komt er een natte laag op van mist of miezer dat verandert dat in de supergladde toplaag. Rockgardens zijn daarom beter te rijden bij harde regen (dat spoelt het stof eraf), dan bij motregen.
We durven meer trails op high speed te rijden. Wellicht ook een beetje geïnspireerd door Matteo en EWS-rijder Jonas Bähler, die vandaag met een clubje met ons meerijdt.
We zien uit naar de Legnaia trail, die we op de eerste shuttledag al reden. We dachten dat die flowy was, maar na 3 dagen in Finale Ligure blijkt het toch echt zwaar voor de armen en benen en harken we door de red rocks.
Check hier onze video: A Road Trip To Finale Ligure
Komen we terug?
We kennen trailhunters die ieder jaar hun ‘zomer-bikeseizoen’ afsluiten in Finale Ligure. En dat voornemen klinkt erg goed! De gaafste trails die je kan bedenken, dikke endurobikes op iedere straathoek, professionele guides en shuttles, goede accommodatie en niet te vergeten lekker eten!
En de schade (naast de standaard krassen op onze scheenbenen) van een ruig Finale Ligure valt nog te overzien:
-
2 lekke banden
-
afgebroken derailleur
-
vastgelopen ketting in de chainguide
-
losgelopen rockerlink-lagers
-
losgelopen crank-bladboutjes
-
en een centimeter speling op het achterwiel
In 5 dagen door Slovenië
Na ruim 11 kom je aan in Slovenië, klaar voor een nieuw avontuur
Maandochtend 09.00uur: De kids nog even naar school gebracht en de reis kan beginnen! Slovenië here we come!
Na 1142 km, een afgesloten tunnel, snee in de vinger (als je 45 min stilstaat slaat de verveling toe en ga je domme dingen doen…. Checken of je leatherman wel echt scherp is bijvoorbeeld), paar keer verkeerd rijden en 11 uur later komen we aan in Slovenië op onze plaats van bestemming.. Mark en Mac van MTB galaxy staan ons al op te wachten. Eerst maar een biertje!
Nog helemaal in de “werk” modus vragen we direct wat het plan is voor morgen.. Hoe laat gaan we weg, welke trails gaan we rijden enz enz. Mac grijpt gelijk in…. “Guys, get in to vacation mode please! We zien wel waar we morgen gaan rijden, daar waar het weer goed is en de trails nog beter!” OK, CHILL!!
MTB Galaxy gaat ons de komende 5 dagen laten zien hoe mooi Slovenie is en vooral hoe goed de trails hier zijn. Maar eerst nog wat biertjes om bij te komen van de reis en dan lekker pitten! Wij slapen deze nacht in een 4 sterren hotel, niet echt ons ding maar gelukkig hoort deze plek van overnachten niet in het pakket wat MTB Galaxy verder aanbiedt. De meer lokale plekken worden dan aangedaan.
Dag 1. In het hart van de Julische Alpen (Noord-West Slovenië)
Ok, 4 sterren hotels is niet ons ding maar we hebben heerlijk geslapen! Ook het ontbijt in de stad Kranjska Gora is erg goed te noemen!
Om zoveel mogelijk van Slovenie te zien, zoveel mogelijk trails te rijden en omdat het gewoon erg relaxed is, is de hele week voorzien van uplifts. Hier en daar een klein stukje klimmen maar vooral afdalen!
Op de eerste dag doen we 3 gebieden aan in het noord-westen.
Flow trail Robe Twist
In de buurt van Kranjska Gora ligt deze flow trail. Mac brengt ons omhoog met de 4x4 en trailer vol met bikes tot hij niet meer verder kan. Nog 20minuutjes rustig naar boven trappen om warm te worden en daar is ie dan. De RobeTwist… hij wordt aangegeven met een groot bord met de spelregels.
OK.. Lets go! Iedereen heeft er zin in! En wat een fijne flowy trail om er even lekker in te komen. Het is toch altijd even wennen als je het platte nederland gewend bent.
Mount Peč (1.509 m)
Beter bekend als het Drie landen punt, Slovenie, Oostenrijk en Italië kun je vanuit hier zien. De 4x4 brengt ons deze keer helemaal naar de top, we hoeven geen meter te klimmen! De trail begint op de top aan de Oostenrijkse kant, aan het begin van de skipistes. Het uitzicht is fenomenaal! Er lopen verschillende trails vanaf de Mount Pec, wij krijgen een trail voor de kiezen met veel wortels, grote wortels. Dat gecombineerd met heerlijke scherpe switch backs maakt deze trail 1 groot speelparadijs!
Vrsic pas (1611 m)
Een afdeling van 800 hoogtemeters met fantastische uitzichten. De eerste trail naar beneden richting de Trenta Vallei is een lekkere technische afdeling en eindigt bij de oorsprong van de Soca rivier. Beneden staat de 4x4 alweer klaar om ons weer naar boven te brengen. De 2de trail zelf is niet heel lastig maar de vergezichten maken dat allemaal goed!.
En dit was nog maar dag 1! BAM..
Totaal: 55 km; 300 hoogtemeters zelf trappen en 2900 hoogtemeters afdalen!
Dag 2. Epische afdaling in Soca Valley (West-Slovenië)
Vanochtend hebben ons hotel verlaten (na het betalen van de minibar rekening.....) en zijn we vertrokken naar onze volgende slaapplek, een leuk appartement in de Soca Valley. Dit is meer ons ding.. Ook hier valt het ons op dat de Slovenen er alles aan doen om het je naar de zin te maken. (bijna alles dan...)
Vandaag staat er maar 1 afdaling op de planning, van de planning die er eigenlijk niet is.
Monte Matajur (1545 m)
De uplift brengt ons vandaag voor 2/3de omhoog en daarna mogen we het zelf doen. Zoals bij alle gidsen is ook bij Mac deze klim maar een kleintje, 45min meer zal het niet zijn. Dan weet je dus al dat het minimaal een half uur langer in beslag neemt en dat de laatste meters met de fiets in de nek zijn. Helemaal niet erg als je weet dat er een single trail van 12 km met 1400 hm op je ligt te wachten. Zelfs de klim was mooi, fantastische uitzichten, door een beukenbos en vervolgens een groene weide met witte rotsen die voor een mooi contrast zorgen. De gids verteld er ook nog bij dat deze weg in 1ste wereld oorlog gemaakt en gebruikt is door het leger om de frontlinie te bevoorraden.
Matajur is gelegen op de grens van Slovenie en Italië. De afdaling die wij gaan doen is geheel aan de Italiaanse zijde. Op naar de GELATO!!. Het bovenste gedeelte van de trail is een combi van rocky met weide paden die uitgesleten zijn door de regen en sneeuw. Lekker technisch dus..
Het 2de gedeelte is snel en flowy door de alpenweide heen, veel overzicht dus vol gas! Vervolgens duiken we het bos in waar de enduro skills naar boven moeten komen. Ver voor je uit kijken om mooie lijnen te kiezen en snelheid te behouden. De dag ervoor had het geregend en dat maakt sommige stukken lekker modderig. No Brakes!! was een veel gehoorde kreet in het onderste gedeelte. Op een paar heerlijke glijpartijen na, gelukkig niks gebeurt.
Zoals gezegd was er maar 1 afdaling gepland maar deze smaakte naar meer, dus doen we er nog 1. Er was toch geen planning.....
Kolovrat
De shuttle brengt ons naar Kolovrat op de grens van Slovenie en Italië. (je wordt gek van alle berichten van je provider in dit gebied).. We gaan een trail rijden met de naam: "de weg van de vrede" terug naar Slovenie. Het eerste gedeelte van de trail loopt door de loopgraven en bunkers door die nog stammen uit de 1ste wereld oorlog. Veel op en neer in deze trail maar indrukwekkend is het zeker! Onderaan de trail moeten we een beekje oversteken wat nog eens hele mooie beelden oplevert.
S'avonds gaan we voor het diner naar een camping in de buurt. Super leuke locatie met een nog betere sfeer, kampvuurtje, lekkere wijn en heerlijk eten! Aanradertje om daar een hapje te eten. (Lazar camping in Kobarid) Wij zelf brengen de nacht door in Ajdovščina.
Veiligheid en criminaliteit.
Inmiddels zijn we al op de 3 verschillende plekken geweest en hebben we onze stinkende kleding al een paar dagen in de auto gehad. Je kunt je voorstellen dat de auto behoorlijk begint te meuren. "Dan laat je vannacht de ramen toch op een kiertje staan" zegt Mark. ??? Tuurlijk.. Het kan nog in Slovenie! Ook de fietsen laten we regelmatig achter zonder er enig zicht op te hebben. Het kan nog in Slovenie!
Totaal: 55 km; 500 hoogtemeter zelf trappen en 2700 hoogtemeters afdalen!
Dag 3. Vipava Valley
Na Soca Valley vertrekken we naar een nieuwe vallei in het westen van Slovenie, Vipava Valley. En wel naar de stad Ajdovščina. Uiteraard gaan we hier ook weer trails rijden en de 4x4 van MTB Galaxy rijdt ons via de verharde weg naar het kleine dorpje Otlica. Tijdens deze rit heb je fantastische uitzichten over de Vipava vallei en eenmaal aangekomen op de top is het uitzicht nog mooier dan we al gezien hebben.
De trail terug naar Ajdovščina heeft zo veel flow en is lang!!! We want more! omdat het weer redelijk instabiel is met veel onweer in de buurt rijdt de 4x4 niet helemaal naar boven maar we stoppen op een "midden" station. Hier starten we weer een heerlijk trail! De ondergrond is nat en de trail is bezaaid met wortels.. GLAD dus. Iedereen doet zijn best om op de bike te blijven zitten maar een paar modderbaden blijven niet uit. Maar iedereen komt beneden met een grijns van oor tot oor! En de modder zit tot achter de oren.
Na een korte break om de nodige energie aan te vullen komen we op een trail waar de lokale riders hun enduro-skill trainen. Super leuke trail met drops, switchbacks en een paar gaps! Een heerlijk middag spelen in het bos.
Helaas gooit de regen roet in het eten en besluiten we eerder dan normaal te kappen. Misschien kunnen we straks nog ff in het dirtpark tegenover het hostel aan de slag.. We bestellen een "Yes Boss"! Een heerlijk biertje van de lokale brouwerij. Aangezien de regen nog steeds met bakken uit de lucht komt blijft het niet bij eentje..... We zijn niet meer in het dirtpark geweest. :-)
Totaal: 40 km; 100 hoogtemeters zelf trappen 2000 hoogtemeters afdalen
Dag 4. Krvavec TrailPark
In de ochtend pakken we de auto in en rijden een uur richting het noorden naar Krvavec. Hier zullen wij overnachten boven op de berg! NICE.. Auto beneden bij de lift parkeren en alles in de cabine laden. Eenmaal boven moeten we nog een stoeltjeslift omhoog nemen om op de plaats van overnachten uit te komen. De bagage wordt netjes opgehaald door de eigenaresse van het complex. Een bakkie koffie en wij knallen het bikepark van Krvavec in. Let op: het is een echt trailbikepark met 1 zwarte, 2 rode, 2 blauwe en 1 groene lijn..
Wij nemen als eerste de rode lijn! Een flow trail met hier en daar wat technische stukken. Ook weer fantastische uitzichten over de vallei. De trail brengt ons weer helemaal naar beneden naar de cabine. Wat een lekkere trail. We zitten er weer helemaal in! Eenmaal boven pakken we nu de zwarte lijn... Deze begint met 3 heerlijke smoothy hoge switchbacks. EASY dus.. maar direct knallen de rockgardens je om de oren en weten waarom dit een zwarte lijn is. Maar MAN wat is dit heerlijk! Super technische afdaling met grote rockgardens, jumps en alles wat een trail maar zwart kan maken. VET!
Tijd om wat te eten! We gaan naar het restaurant wat bij het hotel zit en bestellen wat vlees. Mac de gids bestelt voor 4 man vlees en we zijn met 8 man... Mac ziet de verbazing op de gezichten van Rik en mij..(wij zijn behoorlijke vleesliefhebbers) "Trust me guys, this is more than enough". En uiteraard had hij gelijk! Wat een berg vlees en dat voor maar 4 man, Spareribs, schnitzels, kippenkluifjes en ook wat groenten.. Als vleesliefhebber zit je goed in Slovenie!.
Na het eten besluiten we om de rode trail nog eens te rijden en de mooie plekken op camera vast te leggen. Dat waren we de eerste run een klein beetje vergeten, iedereen was zo lekker aan het rijden. We rijden hem de 2de keer ook veel harder en ontdekken ook nog een nieuw stuk trail! Mooi meegenomen.. :-)
Beneden gekomen nemen wij afscheid van Mac, die overnacht in Ljubljana. Hij woont daar en wou na 4 nachten met Mark wel naar zijn vrouw! hahaha. Wij zullen helaas de volgende ochtend al weer naar Nederland vertrekken en de rest blijft nog een dagje om trails te rijden rondom de hoofdstad Ljubljana.
Maar de dag is nog niet voorbij.. de blijvers willen nog snel naar boven om een laatste trail te pakken. We lopen naar de lift en het valt direct op dat de lift stilstaat... "too dangerous, lightning on top. KAK, we zitten beneden vast en moeten afwachten tot de onweersbui overtrekt. Maar gelukkig hebben we nog een sixpack warme biertjes in de auto liggen. Op karakter drinken we die op en bij de laatste warme slok gaat de lift weer bewegen. Op naar koud bier!!
Na een heerlijke maaltijd met heerlijke wijn zoeken wij ons nest op, no more slovenian trails for us.. Althans niet nu maar we gaan hier zeker terugkomen! Er is nog zo veel wat we niet hebben gezien!
Big thanks voor Mac, Mark, Anja en Jan van MTB Galaxy voor de fantastische trip. Zij hebben ons laten zien hoe mooi Slovenie is!
En natuurlijke de video: Mountainbike Adventure I Feel sLOVEnia:
Heliskiing in Haines, Alaska – there where shit got wild!
Photo: Will Wissman
If skiing in Alaska then heliskiing! And when heliskiing in Alaska then with Seaba Heli in Haines. Seaba is short for "South East Alaska Backcountry Adventures" and was founded in 2002. Since then Haines has been at the top of the hit list as a destination for all big mountain skiers.
It's the first time I've gone on an overseas ski trip by myself. During the planning I didn't even think for a second how it would be, all alone as a woman in Alaska. It was my dream to do this, so I focused only on realizing it for myself and enjoying it to the fullest.
I must confess - the week before my departure I didn't sleep very well. Doubts and thoughts like: Am I doing the right thing? This is insane, I don't know anyone there and what if something happens? Why exactly should I do this on my own? All these thoughts were constantly shooting through my head - but now it was too late to question everything again - there was nothing but to do it. I started on April 6th at 7am. Off to Alaska "in to the wild!"
It was a long but very uncomplicated journey. None of the flights were cancelled or delayed and all luggage arrived safely at its destination.
Jou reis start hierrrr
Booking.com
Haines is located at the northern end of the Chilkat Peninsula in Alaska. Who once was in the small village with its 2000 inhabitants returns again. The place is magical! Anyone who has been there once in their life, can confirm this. So also ski pros like Tanner Hall, Lexi Dupont or Parkin Costain. Everyone asked what the best heli-ski spot in the world is? Said all three - Haines! Lexi added that Haines is not only great for skiing, it is also the place that is magical and won't let her go. When I met her, this was her ninth visit in Haines.
Photo: Will Wissman / Rider: Henrik Harlaut
Nick from Seaba Heli picked me up at the Haines airport, in an oversized pick-up. It was 9 am and I was wide awake. No sign of jet lag. I got my adrenaline rushed. I was curious about everything that was coming up in the next 10 days. Simon greeted me at Seaba Base Fort Seward Lodge. He is Swiss and a guide at Seaba Heli.
After a small breakfast and the obligatory safety briefing he asked me: "Do you want to go skiing today?" I looked at him: "Is that a question? Of course I'm in," I replied with a big grin on my face. For me it is clear, every minute on the skis I can get I want to use! No sooner said than done - about an hour later I sat in a helicopter with four boys from California and was eagerly awaiting my first run in Alaska.
Photo: Will Wissmann
Photo: Will Wissman
It's hard to put this first day into words. In fact, it was definitely one of the three best skiing days of my life. Everything was just perfect - the weather, the snow, the people. We laughed, "high fived" gave us hugs and let the day end at sunset and a few beers in the local brewery. Honestly, what more do someone want?
Yeah, good. That was the first day - in the best case 8 more such days will come haha!
You have to be aware that not every day can be like this one when you book a heliski trip. Heliskiing is extremely weather-dependent and can also be frustrating. There are days when it is clear that you cannot fly. But then there are also days when you wait 4 hours at the airport hoping to get a blue window and get a few runs out there. Also the mood among each other can change from one minute to the other, so it is important to take everything step by step and to be happy about everything that happens right now.
The guys of Seaba Heli have a large repertoire of down-day activities and if nothing helps anymore, the bar at Fort Seward Lodge is always open. The fact that Seaba is stationed in a small village also helps. The ceiling doesn't fall on your head that fast.
Photo: Will Wissman
The luck was on my side. Five full days with an average of 7 runs I could ski. Each day was unique in its own way. The Chillkat River region is extremely varied in terms of terrain. There have been days where we have only ridden beautiful, smooth slopes. But most of the runs are already in steep terrain and that's what makes Alaska stand out.
Photo: Will Wissman
In Alaska it is possible to ski much steeper terrain than in the alps. This due to its geographical situation and its different structure of the snow cover.
Photo: Will Wissman / Rider: Parkin Costain
The safety of the guests is Seaba’s top priority. The whole team is incredibly well attuned to each other and works highly professionally. In case of fast changes in the weather or uncertain snow conditions, everything is immediately stopped and absolutely no risk is taken.
The combination of landscape, people, culture and shared passions made this trip one of the best of my life.
Photo: Will Wissman
If you expect a well-behaved, luxurious heli-ski vacation, one is in this place wrong. The nights in the bar are long, the beer cold, the parties loud and the stories wild. You meet so many different characters and life stories.
But in the end, skiing and the inner urge for freedom connect - becoming one with the wilderness. And all this gives you Seaba Heli to 100%. So if you want to do heliskiing in Haines, you should do it. Open yourselves up and be ready to let a wild, magical worldinto your heart forever.
You are curious how a trip to Haines could look for you in detail? Write me at tina@outsideisfree.ch or Simon simon@alpinzentrum.ch and we will be happy to help you with the selection of the suitable offer or to support you with any questions you may have.
Laat je gidsen in Oostenrijk
Je kent het wel… Op vakantie in Oostenrijk, mountainbike mee, klaar voor wat lekkere actie op de trails.
Maar dan, hoe vind je de trails, welke zijn technisch, welke lekker flowy. kortom allemaal uitzoekwerk waar je veel tijd aan kwijt bent en die tijd kun je beter op je bike zitten. Uiteraard zijn er ook ‘gewoon’ de gemarkeerde legale trails maar iedereen weet dat een gids je naar de mooiste plekken kan brengen!
Wat maakt het nou dat een trail illegaal is? In Oostenrijk zijn het minder vaak de wandelaars, maar meestal de jagers en landbezitters die tegen het biken op wandelpaden zijn. Daarvoor hebben ze meerdere redenen zoals, landbezitters kunnen aanprakelijk gesteld worden in geval van een niet onderhouden pad, in wandelwegen komen gleuven, de rust word verstoort en het is gevaarlijk voor de wandelaars. Maar het hangt erg van de regio af of het biken door de vingers word gezien of niet.
Na 20 jaar trails rijden en zoeken in de alpen weten wij waar het wel kan en nemen wij jullie graag mee op onze favoriete trails, boek jou Oostenrijkse trails avontuur op www.mtbtoursandtrails.com
Trails in Vorarlberg
De Itonskopf trail is een trail voor beginners en gevorderden. Niet super technisch maar prachtige afwisselende uitzichten over bergpanoramas en je kan hem op veel verschillende manieren rijden zodat ieder aan zijn hoogte -en kilometers komt. De trail gaat rondom de top van de Itonskopf en bied zo uitzicht over het Klostertal, Silbertal en een deel van Montafon.
Onze twee favoriete mogenlijkheden zijn vanaf de Bartholomäberg en vanaf Wald am Arlberg.
Medium:
Vanaf de Bartholomäberg:
Kilometers: 20,3
Hoogtemeters klimmen: 900
Hoogtemeters afdalen: 900
Beschrijving
Bartholomäberg – Linda – Goritschang – Rellseck – Alpe Latons – Singletrail – (Falla – Torasee) – Fulasee – Fritzensee – Bartholomäberg
Moeilijk:
Kilometers: 51
Hoogtemeters klimmen: 1490 (zonder lift 2420)
Hoogtemeters afdalen: 2420
Bormio Bike Park
Bormio Bike Park, een van de beste en meest populaire bike parks in Lombardije, biedt een grote…
Bikepark Rock it Nice Tsjechië
Vandaag stond een dagje bikepark op het programma en dat was bikepark Rock it Nice.
BIKE REPUBLIC SÖLDEN
Anderen bouwen gewoon bikeparken, maar wij bouwen de ultieme BIKE REPUBLIC SÖLDEN. Opgericht in 2015, zijn we…
Serre chevalier bikepark
in Serre Chevalier hoef je geen mountainbike-expert te zijn om toegang te krijgen tot de hoogste toppen van…
De OutIn Nano Espresso Machine
Overal warme koffie met de OutIn Nano Espresso machine! Dit ding werkt echt
Bikepark Verbier
Bikepark Verbier is nu een van de grootste mountainbikebestemmingen. Met 9 downhill tracks en maar liefst 23…
De Garmin Fenix 7 versus de Apple Watch Ultra
In de wereld van vandaag is draagbare horloge bijna niet meer weg te denken binnen de sport. Onder de vele…
MTB Bikepark Trier
MTB Bikepark Trier, Dit bikepark ligt midden in de schilderachtige landschappen van de regio Trier en biedt…
De voordelen van elektrisch schakelen op je MTB
Mountainbiken is in de loop der jaren sterk geëvolueerd, waarbij de technologische vooruitgang een revolutie…
Mountainbiken rond het Drielanden punt
Mountainbiken rond het Drielanden punt
Het is dat ene puntje in Nederland waar je met kinderlijk gemak van Nederland naar België naar Duitsland kan reizen. Je reis duurt minder dan een seconde, springend over de landsgrenzen, de meesten kennen het tafereel. In Zuid-Limburg ligt het drielandenpunt, bekend onder vele wielrenners die daar alle hoogtemeters bij elkaar zoeken voor een mooie dag op de racer. Gezinnen bezoeken het gebied voor een stukje opvoeding, kennisdeling, maar vooral voor de speeltuin, de grote uitkijktorens over de drie landen en het gigantische doolhof. Dit geografisch door politiek vast gelegd stukje grond is een attractie geworden. Dat is mooi voor de regio natuurlijk... Maar wat moeten wij er dan?
De gulpen route
Op de kaart van MTBroutes.nl vinden we eigenlijk alleen de route rond Epe, zonde vinden we. Het meest heuvelachtige landschap van Nederland heeft wel wat meer te bieden dan alleen dat. Ook de Bart Brentjens Challenge brengt je niet veel verder dan Epe. Nogmaals; jammer. Is er dan echt niks te vinden rond het drielandenpunt?!
De locals weten wel beter
Rondom Vaals en Aken zijn in ieder geval genoeg hoogtemeters te vinden. Met 322,4 meter hoogte* mag het drielandenpunt zich het hoogste punt van Nederland noemen! En in die bossen liggen geen MTB routes? De locals weten wel beter! Al jaren lang vinden de locals hier hun weg door de bossen, er wordt ook al jaren lang aan de trails gewerkt, het betere trail builden. Helaas is niks van dit legaal geweest en zoals al eerder benoemd, het is een zeer druk bezochte toeristische attractie geworden. Massa's mensen bezoeken het gebied en maken wandelingen door de mooie omgeving. Meestal geen goede combinatie gebleken (al zou het hand in hand moeten kunnen...).
*bron: Vaals (plaats) Wikipedia
Officieel Bikepark van het drielandenpunt
Om de overlast een beetje de kop in te drukken hebben ze besloten dat wandelen ABSOLUUT verboden is geworden! ;) Nee, dat dus niet.... Zoals in veel gebieden word het mountainbiken verboden en is er een alternatief bedacht. Er is een locatie vlakbij het drielandenpunt uitgezocht waar ze wat mochten bouwen. Het officiële bikepark is er een met grote jumps geworden voor de fanatieke downhillers (van horen zeggen). Het hoogteverschil laat helaas ook te wensen over. Een afdaling van 322,4 hoogtemeters is niet mogelijk, maar toch zeker wel meer dan de 40 hoogtemeters die het bikepark nu heeft.
Trail-Addicts ride
Met een mooi groepje zijn we samen met een gids die kant op gegaan. Een gids heb je nodig, omdat hij weet waar het "geaccepteerd" word en waar niet. Op deze manier konden wij maximaal genieten zonder de stroom aan wandelaars lastig te vallen. Terwijl het land nog steeds onder de indruk aan het zijn is, van de lage temperaturen, vonden wij op zaterdagochtend onze weg naar Vaals. Helaas mijn helm vergeten waardoor we met een dikke half uur vertraging aan kwamen. Lekker professioneel :( maar goed, iedereen stond al lekker warm aangekleed klaar op de met sneeuw bedekte parkeerplaats vlakbij de uitkijktoren. Zij hadden al een kleine afdaling gedaan. Even kort kennis maken en snel gaan. We rijden een kleine 10 minuten van het drielandenpunt, en daar dient de eerste afdaling zich al aan. Even wennen weer, we hebben al veel omstandigheden gehad tijdens de Trail-Addicts Rides, maar sneeuw hoorde daar nog niet bij! Alle afdalingen waren goed te doen. De sneeuw maakte het vooral anders. Veel trails waren die dag nog niet bereden, dat was dubbel speciaal: geen enkel spoor in de sneeuw te vinden.
Secret trails
Her en der kwamen we wat secret trails tegen, en ja die moeten we helaas secret houden :( Wij zijn van het delen, maar het zou zonde zijn voor de mensen die er alle tijd in hebben gestoken als de trails worden overspoeld. De trails zijn erg flowy, met hier en daar jumps en drops. Allemaal uitstekend aangelegd waardoor je er eigenlijk niks fout op kon doen. Als de trail "special skills" vereist dan vertelt onze gids dat netjes, zo voorkom je ongelukken!
Het gebied heeft ons positief verrast! Leuke stukken en lekker spelen. Relatief korte klimmetjes, met de daarbij behorende korte afdalingen. Is het een absolute must visit? Ja, je hebt veel bikeplezier. Maar nóg uitdagendere trails en langere afdalingen liggen ook erg dichtbij. Remouchamps, Chaudfontaine en Sart Tilman bijvoorbeeld. Gebieden waar het algemener wordt geaccepteerd om te fietsen en waar je simpelweg meer uitdaging kan vinden. Deze plekken liggen op 15 tot 30 minuten verder rijden... Al met al een heerlijke dag met weer een toffe groep mountainbikers!
Check hier de video van onze trail ride dag
Mountainbiken in de Eifel
MTB Routes in de Eifel Duitsland
Alle informatie over de mooiste mountainbike en enduro routes in de Eifel regio.
Na de succesvolle dag in de regio van Monschau besloten we al gauw om de Eifel nog eens te bezoeken. De regio is prachtig en biedt genoeg hoogte meters voor een dagje mountainbiken. Daarnaast houden we van regio’s met voldoende uitdaging in trails wat binnen 1 dag te doen is. Uit en thuis dus.
De Eifel in het algemeen
De Eifel is het oostelijke deel van het middelhoog plateau Eifel-Ardennen. Het ligt ten noorden van de Moezel en ten westen van de Rijn. Het grootste deel ligt in Duitsland, een klein deel ligt in België, in de Oostkantons. Het Duitse deel van Eifel ligt in de deelstaten Noordrijn-Westfalen en Rijnland-Palts. Het hoogste punt is de Hohe Acht met 747 meter.
In het Tertiair was er in de Eifel sterke vulkanische activiteit. Daarnaar verwijst ook de naam Vulkaan-Eifel in het zuidoostelijke deel. De kraters die ontstaan zijn door explosies van vulkanische gassen hebben zich gevuld met grondwater en worden Maare genoemd. De laatste uitbarstingen vonden 10.000 jaar geleden plaats. Onderzoek wijst uit dat dit gebied nog steeds geologisch actief is: het gehele Eifelgebied stijgt 1 à 2 millimeter per jaar. In het verleden kwamen ook al inactieve fases voor van 10.000 à 20.000 jaar, wat suggereert dat toekomstige uitbarstingen nog mogelijk zijn.
Bron: De Eifel wikipedia
Nideggen als mountainbike enduro gebied
Als Nederlander blijft het lastig om met grote regelmaat buitenland ervaring op te doen zoals je die in de alpen op doet. Toch kunnen we net over de grens onze lol op. Nideggen biedt zoveel mountainbike opties dat je daar meerdaags kan fietsen zonder dezelfde trails aan te doen. Nadeel is wel dat het niet overal toegestaan is waardoor rijden in het weekend en grote groepen je een fixe bekeuring kan opleveren.
Als je dan toch eens door de weeks die kant op kan wordt je verrast door zeer technische trails met genoeg rotsen zoals je die in de echte gebergtes kan verwachten. Sommige paden vergen het meeste van je skill set waardoor het gebiedt zich uitstekend leent om voor mountainbike enduro’s te trainen. Als je hier alles kan en durft te rijden is de kans klein dat je elders nog sterk verrast wordt!
De Nideggen drop
Een van de meest bekendste drops is vanaf het stenen plateau net voor een uitdagende rockgarden. Op het stenen plateau kan je eerste uitgebreid foto’s gaan maken van het uitzicht over de vallei voordat je de diepte induikt. De drop is niet voor iedereen weggelegd. Hij is relatief hoog met weinig fout marge namelijk, toch weet menig ervaren mountainbiker hem te rijden. Links van de drop kan je er langs op rijden waarna je de rockgarden in rijdt. De rest van deze afdaling biedt nog tal van uitdagingen, echter als je het begin overleeft hebt zonder al te veel kleerscheuren, dan lukt de rest ook wel… Fully is hier absoluut aangeraden! Een all-mountain of het liefts een Enduro mountainbike met 150mm of meer is zeker op zijn plaats.
Check onze video van onze heerlijke dag!
Video van onze Nideggen trail addicts ride
Monschau mtb routes in de regio.
Naast Nideggen is er ook het beter bekende Monschau waar je mooie trails kan vinden voor je MTB. Helaas is niet alles even legaal. Kijk dus goed uit en wees boven alles vriendelijk tegen de wandelaars. Lees alles over Monschau hier: https://www.trail-addicts.com/mtb-trails-in-monschau-eifel/
#VANLIFE
Al scrollend door mijn instagram account wordt eigenlijk elke dag het gevoel sterker. Ik wil een camper! De misselijk makend mooie foto's vliegen voorbij, allemaal aangevuld met de #vanlife. Nu is dat gehele nomaden bestaan niet voor mij weggelegd, maar de vrijheid en het comfort om met mtb trips, maar ook om met het gezinnetje weg te gaan in zo'n camper is gewoonweg geniaal!
Maarrr campers zijn populair, oude beestjes van voor het jaar 2000 met ruim 3,5 ton op de teller kosten met gemak nog boven de 10k in euro's. Voor iemand die mountainbiken als hobby heeft, weet je dat de sport zelf al een aardig gedeelte van je maandelijks boodschappen potje opslokt...
Wat is het plan? We gaan zelf bouwen!!
Mijn ogen speuren nu al enkele weken verschillende autosites af en het moet mogelijk zijn om rond de 3 a 3,5 duizend euro een Vito of transporter te kopen. Daar komt nog (in NL) 7 a 8 honderd euro aan btw bij als je hem wilt keuren als camper.
De wetgeving in Nederland is nogal specifiek over de eisen waaraan een camper moet voldoen, gezien de wegenbelasting hier is het wel raadzaam om deze regels na te leven. Een bus op diesel kost particulier bijna 200,- per maand aan wegenbelasting. Is het een camper? Dan betaal je nog ongeveer 50,- euro per maand.
Goed, de Vito en Transporter zijn allebei te laag (moet 170cm hoog zijn) dus daar moet een hefdak in. Zo'n hefdak hebben we bij Atrion ge
vonden, mooi plat en voor ongeveer 1000,- euro ligt hij bij je op de stoep. Ja op de stoep, dat wordt zelf zagen en installeren :) meer info: Atrion Hefdak
Volgende eis is dat er een keuken gelegenheid in zit die binnen te gebruiken is, plus een slaapgelegenheid voor tenminste 2 personen. Nu zijn de meeste standaard campers voorzien van of een slaaphefdak (circa 3500 euro) of een slaapbank. Die slaapbank is niet het probleem, het probleem is dat ik met meer dan 2 personen in de bus wil kunnen en mogen rijden. Oftewel de bank moet goedgekeurd zijn. En die bankjes kosten al gauw 3500,- exclusief de keuring van 395,- euro. HOPPA! daar vliegen de eurootjes de deur uit... Lijkt wel op mountainbiken dit ;)
Daarbij ben ik ook niet echt gecharmeerd van de standaard indeling. Als buitensporter heb ik vooral veel opslagruimte nodig. Die binnen "leefruimte" is in elke configuratie te klein voor 4 volwassenen, dus die wens laten we varen.
Maar wat dan?? Het plan is nu om een dubbele cabine te kopen, achter de 2de zitrij komt een hoog bed waar goed in is te slapen als het hefdak omhoog staat. Onder het bed komt een groot vak met opbergruimte. Op de 3de stoel (achter de bestuurder) komt een op maat gemaakt keukenblok met water- en kookvoorziening. Om toch met 4 man met slecht weer binnen te kunnen zitten worden beide voorstoelen draaibaar gemaakt.
De investeringskosten blijven zo -als het goed is- redelijk beperkt!
- 3500,- euro voor de bus
- 735,- euro btw voor geel kenteken (in NL personen bus)
- 1000,- euro hefdag
- +/- 500 euro hout voor bed en keuken
- +/- 300 euro voor draaiplateaus voorstoelen
Totaal 6035,- euro... Wellicht te optimistisch, maar de droom is te groot om het niet te proberen :D
TIPS ZIJN WELKOM!!
Sart Tilman Ride
We zijn weer op pad geweest en dit keer hadden we een mooie groep badboys bij elkaar zeg! Geen jump of drop was te gek voor ze :D
De alles was 2.0 modder, geen grip AT ALL! Giegelend gleden we naar beneden. De vraag "wie er niet gecrashed was" was dit keer het beste op zijn plaats...
Sart Tilman, THANKS!
Sart Tilman als Mountainbike gebiedt
Sart Tilman ligt onder de rook van de stad Luik. Veel mensen kennen deze stad vooral als een nogal irritante weg om bij je eindbestemming in het verre zuiden te komen. Uit betrouwbare bronnen weten we echter dat de stad zelf erg mooi is, dat laatste geld ook voor de omgeving. Sart Tilman is een mooi bos met veel opties aan mountainbike trails. je reistijd vanuit Arnhem is ongeveer 2 uur wat het een prima locatie maakt om het in 1 dag te bezoeken.
Natte MTB paden met modder
Misschien niet het meest ideale affiche wat je wilt lezen als je googled naar een dagje uit. Toch is het een echte aanrader als je Remouchamps en Chaudfontaine al van voor tot achter kent. De afwisseling is heerlijk, en inderdaad het is hier meestal glibberen en glijden! De mountainbike trails liggen bezaaid met natte bladeren met daaronder een heerlijke laag met nat en glad modder... Bij de eerste afdaling is het even wennen hoe je banden grip zoeken, maar al gauw wen je eraan en gooi je je bike van links naar rechts over de paden. Sommige stukken zijn bezaaid met stenen en rotsen, dit is echter niet de standaard voor deze regio.
Genoeg hoogte meters voor 1 dag
Sart Tilman is behoorlijk heuvelachtig waardoor je genoeg afwisseling en hoogte meters kan maken. Ook heeft het een prachtige panorama uitkijk punt, een gigantische brede rotswand met een trail strak langs de afgrond. Dit pad biedt niet direct de uitdaging in verticale meters die je aflegt, de uitdaging zit hem vooral in de wortels, stenen en gladde ondergrond. Na deze trail met tal van mooie uitkijk punten is het weer volle bak klimmen. Telkens moet je rekenen op een goed half uur tot drie kwartier klimmen.
Check onze video hier en krijg een mooi beeld van wat er allemaal te vinden is :) meer info nodig? Mail ons gerust even!
Trail-Addicts Ride Nideggen!
28 Januari 2018 dalen we af richting Duitsland. Na de ontzettend toffe dag in Monschau was het snel besloten om de Eifel nog eens te bezoeken! Dit keer in Nideggen 🙂
Schrijf je in voor deze editie door te reageren onderaan dit bericht.
Er kunnen slechts 6 mensen mee… Inschrijving gaat wederom niet per “snelste inschrijvert” maar willekeurig.
Let’s ride!
