In 5 dagen door Slovenië

Na ruim 11 kom je aan in Slovenië, klaar voor een nieuw avontuur

Maandochtend 09.00uur: De kids nog even naar school gebracht en de reis kan beginnen! Slovenië here we come!

Na 1142 km, een afgesloten tunnel, snee in de vinger (als je 45 min stilstaat slaat de verveling toe en ga je domme dingen doen…. Checken of je leatherman wel echt scherp is bijvoorbeeld), paar keer verkeerd rijden en 11 uur later komen we aan in Slovenië op onze plaats van bestemming.. Mark en Mac van MTB galaxy staan ons al op te wachten. Eerst maar een biertje!

Nog helemaal in de “werk” modus vragen we direct wat het plan is voor morgen.. Hoe laat gaan we weg, welke trails gaan we rijden enz enz. Mac grijpt gelijk in…. “Guys, get in to vacation mode please! We zien wel waar we morgen gaan rijden, daar waar het weer goed is en de trails nog beter!” OK, CHILL!!
MTB Galaxy gaat ons de komende 5 dagen laten zien hoe mooi Slovenie is en vooral hoe goed de trails hier zijn. Maar eerst nog wat biertjes om bij te komen van de reis en dan lekker pitten! Wij slapen deze nacht in een 4 sterren hotel, niet echt ons ding maar gelukkig hoort deze plek van overnachten niet in het pakket wat MTB Galaxy verder aanbiedt. De meer lokale plekken worden dan aangedaan.

Dag 1. In het hart van de Julische Alpen (Noord-West Slovenië)

Ok, 4 sterren hotels is niet ons ding maar we hebben heerlijk geslapen! Ook het ontbijt in de stad Kranjska Gora is erg goed te noemen!

Om zoveel mogelijk van Slovenie te zien, zoveel mogelijk trails te rijden en omdat het gewoon erg relaxed is, is de hele week voorzien van uplifts. Hier en daar een klein stukje klimmen maar vooral afdalen!

Op de eerste dag doen we 3 gebieden aan in het noord-westen.

On de boarder of Slovenia Italy and Austria a trail goes down in to Slovenia

Flow trail Robe Twist

In de buurt van Kranjska Gora ligt deze flow trail. Mac brengt ons omhoog met de 4x4 en trailer vol met bikes tot hij niet meer verder kan. Nog 20minuutjes rustig naar boven trappen om warm te worden en daar is ie dan. De RobeTwist… hij wordt aangegeven met een groot bord met de spelregels.

OK.. Lets go! Iedereen heeft er zin in! En wat een fijne flowy trail om er even lekker in te komen. Het is toch altijd even wennen als je het platte nederland gewend bent.

Mount Peč (1.509 m)

Beter bekend als het Drie landen punt, Slovenie, Oostenrijk en Italië kun je vanuit hier zien. De 4x4 brengt ons deze keer helemaal naar de top, we hoeven geen meter te klimmen! De trail begint op de top aan de Oostenrijkse kant, aan het begin van de skipistes. Het uitzicht is fenomenaal! Er lopen verschillende trails vanaf de Mount Pec, wij krijgen een trail voor de kiezen met veel wortels, grote wortels. Dat gecombineerd met heerlijke scherpe switch backs maakt deze trail 1 groot speelparadijs!

Vrsic pas (1611 m)

Een afdeling van 800 hoogtemeters met fantastische uitzichten. De eerste trail naar beneden richting de Trenta Vallei is een lekkere technische afdeling en eindigt bij de oorsprong van de Soca rivier. Beneden staat de 4x4 alweer klaar om ons weer naar boven te brengen. De 2de trail zelf is niet heel lastig maar de vergezichten maken dat allemaal goed!.

En dit was nog maar dag 1! BAM..

Totaal: 55 km; 300 hoogtemeters zelf trappen en 2900 hoogtemeters afdalen!

Dag 2. Epische afdaling in Soca Valley (West-Slovenië)

Vanochtend hebben ons hotel verlaten (na het betalen van de minibar rekening.....) en zijn we vertrokken naar onze volgende slaapplek, een leuk appartement in de Soca Valley. Dit is meer ons ding.. Ook hier valt het ons op dat de Slovenen er alles aan doen om het je naar de zin te maken. (bijna alles dan...)

Vandaag staat er maar 1 afdaling op de planning, van de planning die er eigenlijk niet is.

Monte Matajur (1545 m)

De uplift brengt ons vandaag voor 2/3de omhoog en daarna mogen we het zelf doen. Zoals bij alle gidsen is ook bij Mac deze klim maar een kleintje, 45min meer zal het niet zijn. Dan weet je dus al dat het minimaal een half uur langer in beslag neemt en dat de laatste meters met de fiets in de nek zijn. Helemaal niet erg als je weet dat er een single trail van 12 km met 1400 hm op je ligt te wachten. Zelfs de klim was mooi, fantastische uitzichten, door een beukenbos en vervolgens een groene weide met witte rotsen die voor een mooi contrast zorgen. De gids verteld er ook nog bij dat deze weg in 1ste wereld oorlog gemaakt en gebruikt is door het leger om de frontlinie te bevoorraden.

Matajur is gelegen op de grens van Slovenie en Italië. De afdaling die wij gaan doen is geheel aan de Italiaanse zijde. Op naar de GELATO!!. Het bovenste gedeelte van de trail is een combi van rocky met weide paden die uitgesleten zijn door de regen en sneeuw. Lekker technisch dus..

Het 2de gedeelte is snel en flowy door de alpenweide heen, veel overzicht dus vol gas! Vervolgens duiken we het bos in waar de enduro skills naar boven moeten komen. Ver voor je uit kijken om mooie lijnen te kiezen en snelheid te behouden. De dag ervoor had het geregend en dat maakt sommige stukken lekker modderig. No Brakes!! was een veel gehoorde kreet in het onderste gedeelte. Op een paar heerlijke glijpartijen na, gelukkig niks gebeurt.

Zoals gezegd was er maar 1 afdaling gepland maar deze smaakte naar meer, dus doen we er nog 1. Er was toch geen planning.....

Kolovrat

De shuttle brengt ons naar Kolovrat op de grens van Slovenie en Italië. (je wordt gek van alle berichten van je provider in dit gebied).. We gaan een trail rijden met de naam: "de weg van de vrede" terug naar Slovenie. Het eerste gedeelte van de trail loopt door de loopgraven en bunkers door die nog stammen uit de 1ste wereld oorlog. Veel op en neer in deze trail maar indrukwekkend is het zeker! Onderaan de trail moeten we een beekje oversteken wat nog eens hele mooie beelden oplevert.

S'avonds gaan we voor het diner naar een camping in de buurt. Super leuke locatie met een nog betere sfeer, kampvuurtje, lekkere wijn en heerlijk eten! Aanradertje om daar een hapje te eten. (Lazar camping in Kobarid) Wij zelf brengen de nacht door in Ajdovščina.

Veiligheid en criminaliteit.

Inmiddels zijn we al op de 3 verschillende plekken geweest en hebben we onze stinkende kleding al een paar dagen in de auto gehad. Je kunt je voorstellen dat de auto behoorlijk begint te meuren. "Dan laat je vannacht de ramen toch op een kiertje staan" zegt Mark. ??? Tuurlijk.. Het kan nog in Slovenie! Ook de fietsen laten we regelmatig achter zonder er enig zicht op te hebben. Het kan nog in Slovenie!

Totaal: 55 km; 500 hoogtemeter zelf trappen en 2700 hoogtemeters afdalen!

Dag 3. Vipava Valley

Na Soca Valley vertrekken we naar een nieuwe vallei in het westen van Slovenie, Vipava Valley. En wel naar de stad Ajdovščina. Uiteraard gaan we hier ook weer trails rijden en de 4x4 van MTB Galaxy rijdt ons via de verharde weg naar het kleine dorpje Otlica. Tijdens deze rit heb je fantastische uitzichten over de Vipava vallei en eenmaal aangekomen op de top is het uitzicht nog mooier dan we al gezien hebben.

De trail terug naar Ajdovščina heeft zo veel flow en is lang!!! We want more! omdat het weer redelijk instabiel is met veel onweer in de buurt rijdt de 4x4 niet helemaal naar boven maar we stoppen op een "midden" station. Hier starten we weer een heerlijk trail! De ondergrond is nat en de trail is bezaaid met wortels.. GLAD dus. Iedereen doet zijn best om op de bike te blijven zitten maar een paar modderbaden blijven niet uit. Maar iedereen komt beneden met een grijns van oor tot oor! En de modder zit tot achter de oren.

Na een korte break om de nodige energie aan te vullen komen we op een trail waar de lokale riders hun enduro-skill trainen. Super leuke trail met drops, switchbacks en een paar gaps! Een heerlijk middag spelen in het bos.

Lite drop in a local bike park in slovenia

Helaas gooit de regen roet in het eten en besluiten we eerder dan normaal te kappen. Misschien kunnen we straks nog ff in het dirtpark tegenover het hostel aan de slag.. We bestellen een "Yes Boss"! Een heerlijk biertje van de lokale brouwerij. Aangezien de regen nog steeds met bakken uit de lucht komt blijft het niet bij eentje..... We zijn niet meer in het dirtpark geweest. :-)

Totaal: 40 km; 100 hoogtemeters zelf trappen 2000 hoogtemeters afdalen

Dag 4. Krvavec TrailPark

In de ochtend pakken we de auto in en rijden een uur richting het noorden naar Krvavec. Hier zullen wij overnachten boven op de berg! NICE.. Auto beneden bij de lift parkeren en alles in de cabine laden. Eenmaal boven moeten we nog een stoeltjeslift omhoog nemen om op de plaats van overnachten uit te komen. De bagage wordt netjes opgehaald door de eigenaresse van het complex. Een bakkie koffie en wij knallen het bikepark van Krvavec in. Let op: het is een echt trailbikepark met 1 zwarte, 2 rode, 2 blauwe en 1 groene lijn..

Wij nemen als eerste de rode lijn! Een flow trail met hier en daar wat technische stukken. Ook weer fantastische uitzichten over de vallei. De trail brengt ons weer helemaal naar beneden naar de cabine. Wat een lekkere trail. We zitten er weer helemaal in! Eenmaal boven pakken we nu de zwarte lijn... Deze begint met 3 heerlijke smoothy hoge switchbacks. EASY dus.. maar direct knallen de rockgardens je om de oren en weten waarom dit een zwarte lijn is. Maar MAN wat is dit heerlijk! Super technische afdaling met grote rockgardens, jumps en alles wat een trail maar zwart kan maken. VET!

The compleet group of mountainbikers in a train in the slovenian bike park

Tijd om wat te eten! We gaan naar het restaurant wat bij het hotel zit en bestellen wat vlees. Mac de gids bestelt voor 4 man vlees en we zijn met 8 man... Mac ziet de verbazing op de gezichten van Rik en mij..(wij zijn behoorlijke vleesliefhebbers) "Trust me guys, this is more than enough". En uiteraard had hij gelijk! Wat een berg vlees en dat voor maar 4 man, Spareribs, schnitzels, kippenkluifjes en ook wat groenten.. Als vleesliefhebber zit je goed in Slovenie!.

Na het eten besluiten we om de rode trail nog eens te rijden en de mooie plekken op camera vast te leggen. Dat waren we de eerste run een klein beetje vergeten, iedereen was zo lekker aan het rijden. We rijden hem de 2de keer ook veel harder en ontdekken ook nog een nieuw stuk trail! Mooi meegenomen.. :-)

Beneden gekomen nemen wij afscheid van Mac, die overnacht in Ljubljana. Hij woont daar en wou na 4 nachten met Mark wel naar zijn vrouw! hahaha. Wij zullen helaas de volgende ochtend al weer naar Nederland vertrekken en de rest blijft nog een dagje om trails te rijden rondom de hoofdstad Ljubljana.

Maar de dag is nog niet voorbij.. de blijvers willen nog snel naar boven om een laatste trail te pakken. We lopen naar de lift en het valt direct op dat de lift stilstaat... "too dangerous, lightning on top. KAK, we zitten beneden vast en moeten afwachten tot de onweersbui overtrekt. Maar gelukkig hebben we nog een sixpack warme biertjes in de auto liggen. Op karakter drinken we die op en bij de laatste warme slok gaat de lift weer bewegen. Op naar koud bier!!

Na een heerlijke maaltijd met heerlijke wijn zoeken wij ons nest op, no more slovenian trails for us.. Althans niet nu maar we gaan hier zeker terugkomen! Er is nog zo veel wat we niet hebben gezien!

Big thanks voor Mac, Mark, Anja en Jan van MTB Galaxy voor de fantastische trip. Zij hebben ons laten zien hoe mooi Slovenie is!

En natuurlijke de video: Mountainbike Adventure I Feel sLOVEnia:

by Rik Harms

Bikepark Wijchense Berg

De Wijchense Berg is een oude vuilnisbult waar een outdoor skicentrum op is gevestigd. Op de “andere zijde” word er al enkele jaren hard gewerkt door Locals om een aantal mooie trail/downhill tracks aan te leggen. Je vindt er: Drops, Jumps, switchbacks en verschillende trails. Parkeren kan bij het Skicentrum op bovenstaand adres. Het is geen officieel bikepark, maar iedereen is welkom!

Heumenseweg 180
6603 KT Alverna
Wijchen

Het zal je verbazen hoeveel gevarieerde trails er te vinden zijn op Bikepark Wijchense Berg. Je kan er gerust een uur of twee lekker spelen met je mountainbike zonder je te vervelen. In de winter kan het door de klei grond erg glad zijn, maar dat is nou juist goed voor de techniek! In de zomer zonder al te veel regen is het er ontzettend goed te rijden. Wat vooral lekker is, is het grote aantal drops waar je klein kan beginnen tot ruim anderhalve meter hoog!

wijchenseberg from Karl Croonen on Vimeo.

THIS IS HOW WE SURVIVE WINTERTIME!!! from Rik Harms on Vimeo.

Missen we nog iets? Stuur jouw reactie naar info@trail-addicts.com

Op trail-addicts hebben we het grootste Nederlands talige overzicht met bikeparks en trailparks door heel Europa! We streven er naar om zoveel mogelijk bikeparks zelf te bezoeken om zo een perfect overzicht te krijgen vol met reviews uit eigen hand. Uiteraard willen we ook weten wat jij er van vind. Laat een review achter op onze website zodat jij een volgende mountainbiker kan helpen waar hij of zij mooi kan gaan mountainbiken. Heb je tips voor ons? Missen we een bikepark? Laat het ons dan weten via info@trail-addicts.com

Meer bikeparks in Nederland

Vind de mooiste mountainbike avonturen op Secrettrails.eu

Op Secrettrails vind je de beste mountainbike gids bedrijven in heel Europa, we werken samen met gids bedrijven die de mooiste mountainbike vakantie aanbieden in Europa. Check ze op www.secrettrails.eu.

Meer informatie

by Rik Harms

Bikepark Hahnenklee

Naam	Locatie	Adres	Disiplines
Bikepark Hahnenklee	Harz gebergte	Rathausstraße 6, 38644 Goslar, Duitsland	Downhill/Singletrail/4x/Freeride/Northshor

Korte omschrijving: Site: Schulenberg Bikepark Schulenberg is bikepark met een veelzijdig aanbod, je vindt hier onder andere:

Missen we iets? Stuur jouw reactie naar info@trail-addicts.com

In het Bikepark Hahnenklee is er voor iedereen een geschikte trail te vinden. Of het nu jongens, meisjes, kinderen, beginners of profs zijn.
Je gaat er met je mountainbike met een stoeltjes lift omhoog. Alleen in uitzonderlijke gevallen gaan we met de stoeltjeslift de berg op. Op de mountainbike trails kun je het mountainbiken geleidelijk aan onder de knie krijgen. Op alle routes, behalve de single trail, kun je om de hindernissen heen rijden.

Het maakt niet uit of je voor het eerst een bikepark bezoeker bent of een semi-prof. Er is hier voor elk wat wils. Voor beginners raden we onze Flowtrail aan! Het ideale trainingsparcours voor je eerste keer. Alle hindernissen zijn zo gebouwd dat je er rustig omheen kunt rijden. Als je een beginner bent, kun je ook de A-Line proberen.
Je kunt ook een beginnerscursus boeken voor uw eerste bezoek aan het bikepark. Beschermingsmiddelen, fietsen en gidsen vindt u in de winkel.

De Mountainbike Trails in Bikepark Hahnenklee:

Blauw: Flowtrail
Rood: A-lijn
Rood: Freeride
Rood: Roots (single trail)
Zwart: Downhill
Zwart: DH Racetrack
Zwart: DH Wilder Bock
Rood: BagJump

Meer bikeparks en trailparks in Duitsland

Heb jij meer informatie over dit bikepark? We horen graag van je! info@trail-addicts.com

Vind de mooiste mountainbike avonturen op Secrettrails.eu

Meer informatie

by Nico Rooks

Bikepark Bad Wildbad park

Naam	Locatie	Adres	Disiplines
Bikepark Bad Wildbad Park	Hochwiesenhof 7 D-75323 Bad Wildbad		Downhill/XC/Freeride/ Dirtjump/fourcross/Pumptrack

Korte omschrijving:

Site: https://adventure-bikepark.com/

Het Conti Bikepark Bad Wildbad is een mountainbike-park voor iedereen. De trails zijn voor beginners tot
professionele rijders. het Bikepark biedt op dit moment 6 routes van verschillende niveaus. Midden in het Conti
Bikepark is het Bike Station, hier worden de Bikepark tickets verkocht. Bij het Bike Station kun je ook terecht voor
fiets en protectie verhuur, drankjes, snacks, onderdelen en reparatie service.

Trail kaart van het bikepark Bad Wildbad

Missen we nog iets? Stuur jouw reactie naar info@trail-addicts.com

KEN JIJ DE WACKENHUT STAR TRAIL AL?

Wat velen nog kennen als GoPro Freeride heet nu het WACKENHUT STAR TRAIL. Nadat we eindelijk onze graafmachine hadden, konden we de hele tweede helft op grotere schaal opnieuw vormgeven. Het resultaat is een hele sectie als JumpLine: Remmen en doorvliegen!

We hebben de nieuwe sprongen zo gebouwd dat je ervan af kunt rollen, je AirTime stap voor stap kunt verhogen of elke tafel helemaal kunt overslaan of op sommige plaatsen zelfs kunt dubbelen.

De eerste helft is wat rotsachtiger en niet zo glad als de tweede helft. Bovendien vind je aan het begin een gebouwde (omkeerbare) houten drop met een hoogte van 120 cm, gevolgd door enkele kleinere drops met een hoogte tot 50 cm. Wij gebruiken deze lijn ook voor onze starterscursussen, omdat alle kritieke elementen omkeerbaar zijn of ontworpen om af te rollen.

KÄRCHER FREERIDE WORDT ROCKSOLID FREERIDE

Ben je op zoek naar veelzijdigheid en een lijn die je veel plezier biedt en ook geschikt is voor beginners? Dan moet je zeker eens kijken naar de ROCKSOLID FREERIDE!

Nadat we ROCKSOLID als nieuwe naamgever en sponsor voor de freeride lijn in de Wolfsschlucht hebben weten te strikken, hebben we samen met de jongens al een aantal nieuwe features aan de lijn toegevoegd. Zo is het gedeelte direct na de start voorzien van nieuwe grote bermen. Op het laatste stuk direct na de weg hebben we het gebied volledig vrijgemaakt en 400 meter baan opnieuw vormgegeven.

DH1 – GIANT DOWNHILL – iXS DOWNHILL – EPIC DOWNHILL

Een van de oudste DH tracks in Europa, berucht en al een paar keer hernoemd.

We noemen een spade een spade: EPIC DOWNHILL

Tot 2014 was de DH-lijn een vaste locatie voor verschillende downhillwedstrijden zoals de iXS Downhill Cup en het Duits kampioenschap. Sindsdien is het een beetje stil geworden in Bad Wildbad, wat de DH-Line bijzonder onwaardig is. Een deel van de agenda als nieuwe exploitant is dan ook om weer wedstrijden te organiseren en de oude lijn nieuw leven in te blazen – de nieuwe naam is er al: EPIC DOWNHILL

by Nico Rooks

Bikepark SFA Doetinchem

Bikepark SFA Doetinchem is in 2008 opgericht en we zijn toen snel van start gegaan met de aanleg van ons Bikepark. Daarbij kregen ze hulp van Redbull die het eerste deel van het park in een paar dagen uit de grond stampte.

Bikepark SFA heeft zijn bestaan te danken aan de geweldige crew die bestaat uit een een aantal fanatieke bikers/vrienden. Zo heeft elke crewmember wel een specialiteit. Daardoor kan het SFA Bikepark ook grotendeels bestaan. De meeste kennis en vaardigheden kunnen uit de eigen crew geput worden.

Het park heeft het hele jaar door onderhoud nodig. Zaaien, maaien, shapen en shores onderhouden. Het bouwen geschiedt ook het hele jaar door. Het SFA Bikepark is daarom ook nooit hetzelfde en zal blijven veranderen.

Een bezoek aan ons park staat garant voor een dag plezier. Het gaat bij ons niet om “hoe je fietst”, maar “dat je fietst”

Het niveau maakt niet uit. Voor alle bikers is er wel wat te vinden in het SFA Bikepark, of je nu beginner bent of gevorderd.

SFA BikeparkDoetinchem

Stokhorstweg 11

Doetinchem

Freeride/Pumptrack/Dirtlines/Slopestyle/Northshore/Foampit

SFA Bike park fiets verhuur clinics en meer

Op het bike park terrein is van alles te doen en te regelen zoals het huren van bikes en krijgen van clinics. Voor alle aktuele informatie verwijzen we jullie graag naar hun eigen website:

http://www.freerideachterhoek.nl

Meer informatie over bikeparks in Nederland

by Rik Harms

Mountainbiken in de Eifel

MTB Routes in de Eifel Duitsland

Alle informatie over de mooiste mountainbike en enduro routes in de Eifel regio.

Na de succesvolle dag in de regio van Monschau besloten we al gauw om de Eifel nog eens te bezoeken. De regio is prachtig en biedt genoeg hoogte meters voor een dagje mountainbiken. Daarnaast houden we van regio’s met voldoende uitdaging in trails wat binnen 1 dag te doen is. Uit en thuis dus.

De Eifel in het algemeen

De Eifel is het oostelijke deel van het middelhoog plateau Eifel-Ardennen. Het ligt ten noorden van de Moezel en ten westen van de Rijn. Het grootste deel ligt in Duitsland, een klein deel ligt in België, in de Oostkantons. Het Duitse deel van Eifel ligt in de deelstaten Noordrijn-Westfalen en Rijnland-Palts. Het hoogste punt is de Hohe Acht met 747 meter.

In het Tertiair was er in de Eifel sterke vulkanische activiteit. Daarnaar verwijst ook de naam Vulkaan-Eifel in het zuidoostelijke deel. De kraters die ontstaan zijn door explosies van vulkanische gassen hebben zich gevuld met grondwater en worden Maare genoemd. De laatste uitbarstingen vonden 10.000 jaar geleden plaats. Onderzoek wijst uit dat dit gebied nog steeds geologisch actief is: het gehele Eifelgebied stijgt 1 à 2 millimeter per jaar. In het verleden kwamen ook al inactieve fases voor van 10.000 à 20.000 jaar, wat suggereert dat toekomstige uitbarstingen nog mogelijk zijn.
Bron: De Eifel wikipedia

Nideggen als mountainbike enduro gebied

Als Nederlander blijft het lastig om met grote regelmaat buitenland ervaring op te doen zoals je die in de alpen op doet. Toch kunnen we net over de grens onze lol op. Nideggen biedt zoveel mountainbike opties dat je daar meerdaags kan fietsen zonder dezelfde trails aan te doen. Nadeel is wel dat het niet overal toegestaan is waardoor rijden in het weekend en grote groepen je een fixe bekeuring kan opleveren.
Als je dan toch eens door de weeks die kant op kan wordt je verrast door zeer technische trails met genoeg rotsen zoals je die in de echte gebergtes kan verwachten. Sommige paden vergen het meeste van je skill set waardoor het gebiedt zich uitstekend leent om voor mountainbike enduro’s te trainen. Als je hier alles kan en durft te rijden is de kans klein dat je elders nog sterk verrast wordt!

De Nideggen drop

Een van de meest bekendste drops is vanaf het stenen plateau net voor een uitdagende rockgarden. Op het stenen plateau kan je eerste uitgebreid foto’s gaan maken van het uitzicht over de vallei voordat je de diepte induikt. De drop is niet voor iedereen weggelegd. Hij is relatief hoog met weinig fout marge namelijk, toch weet menig ervaren mountainbiker hem te rijden. Links van de drop kan je er langs op rijden waarna je de rockgarden in rijdt. De rest van deze afdaling biedt nog tal van uitdagingen, echter als je het begin overleeft hebt zonder al te veel kleerscheuren, dan lukt de rest ook wel… Fully is hier absoluut aangeraden! Een all-mountain of het liefts een Enduro mountainbike met 150mm of meer is zeker op zijn plaats.

Check onze video van onze heerlijke dag!

Video van onze Nideggen trail addicts ride

Monschau mtb routes in de regio.

Naast Nideggen is er ook het beter bekende Monschau waar je mooie trails kan vinden voor je MTB. Helaas is niet alles even legaal. Kijk dus goed uit en wees boven alles vriendelijk tegen de wandelaars. Lees alles over Monschau hier: https://www.trail-addicts.com/mtb-trails-in-monschau-eifel/

by Rik Harms

Bikepark Schulenberg

Naam	Locatie	Adres	Disciplines
Bikepark Schulenberg	Harz gebergte	51°50’26.5″N 10°26’38.3″E Hüttenstraße 9 38707 Altenau	Downhill/Slalom/Xcross
Korte omschrijving:
Site: Schulenberg

Het Bikepark Schulenberg is een bike park gebouwd voor bikers en niet voor toeristen. Dat is te merken aan het ontwerp van de trails en aan de vriendelijke sfeer. Hoewel de routes over het algemeen moeilijker zijn, komen ook beginners op de X-Cross aan hun trekken. Na talrijke afdalingen wachten de bikers bij het dalstation koude drankjes en lekkernijen van de grill.

Afdaling
Op een lengte van slechts 1,4 kilometer heeft de natuurlijke afdaling in Racepark Schulenberg veel te bieden. In het begin is het parcours nog relatief breed en doorkruist door talloze wortels, stenen en trappen. Iedereen kan hier zijn eigen lijn vinden. Na een klein gat over een bosweg wordt het pad aanzienlijk smaller. Een paar bochten later leidt de afdaling over twee drops en een stenen veld. Voor wie niet wild genoeg kan worden, is er vlak voor de lift een vier meter hoge wegspleet. Minder moedige skiërs kunnen de hindernis vermijden via een steil gedeelte.
Bijzonder leuk: er staan verschillende ligstoelen langs de route. De perfecte plek voor een korte pauze of om naar andere rijders te kijken.

Freeride
Net als de afdaling is ook de freeride-piste in Schulenberg vrij natuurlijk. Wie van wortels houdt, kan niet genoeg krijgen van het parcours. Maar de piste overtuigt ook met enkele gebouwde obstakels. Liefdevol ontworpen northshore elementen nodigen uit tot spelen. En natuurlijk mag een wip niet ontbreken 😉

Verborgen
De trainers van fietsschool Schulenberg rijden graag op het Hidden parcours om hun rijtechniek te trainen. Het parcours van 1,1 kilometer mag niet onderschat worden, zeker niet in natte omstandigheden. Wortels en bosgrond kunnen snel veranderen in een gladde helling. Met de juiste techniek is het parcours echter ongelooflijk leuk.

X-Cross
Beginners maken het best kennis met het fietsen op de X-Cross. Het parcours is bedekt met gemalen zand en daardoor ook in ongunstige omstandigheden goed berijdbaar. Na 700 meter dubbels, tafels en bochten gaat het parcours over in het freeride-gedeelte.

Weideslalom
In de zomer kun je de skipiste van Schulenberg onveilig maken met de mountainbike. De bike park crew zet op gezette tijden een nieuw slalomparcours voor je uit met aangepaste slalomstokken. Wie kan de tijd van de skiërs op de fiets verslaan?

Meer bikeparks en trailparks in Duitsland

by Rik Harms

Bikepark Groningen

Naam	Locatie	Adres	Disiplines
Bikepark Groningen	Groningen	recreatieterrein Kardinge	-4X -Slopestyle -Dirtjumping -Downhill
Korte omschrijving:

In het najaar van 2005 is gestart met de aanleg van het eerste onderdeel van het bikepark, de fourcrossbaan. De baan kreeg een lengte van 300 meter en een hoogteverschil van ruim 30 meter. In het voorjaar van 2006 is de baan raceklaar gemaakt en kon op 7 mei officieel geopend worden. Dit gebeurde in de vorm van de eerste wedstrijd van de Strongest Of All cup.In september 2006 is de tweede wedstrijd gehouden. De toplaag die aangebracht is heeft ervoor gezorgd dat de baan ook onder zeer natte omstandigheden goed te rijden is. In 2007 heeft Stichting Bikepark Groningen de Dutch Fourcross Series georganiseerd. Een serie van 3 wedstrijden die allen plaatsvonden op het Bikepark. De laatste wedstrijd, gehouden op 26 augustus, stond geheel in het teken van de finale van de Dutch Fourcross Series, het NK Fourcross en de King of Slopestyle. En dat alles onder 1 naam: Fujitsu Siemens Computers King of the Hill. Voor deze laatste wedstrijd is er een speciaal slopestyle en dirtjump parcours aangelegd naast de bestaande fourcrossbaan. Northshores, drops, wallrides en grote jumps kenmerken dit slopestyleparcours. Maar ook de fourcrossbaan is voor deze laatste wedstrijd verbeterd en op sommige punten aangepast. Zo zijn de onderste twee tables flink verlengd. Stichting Bikepark Groningen wil ook in de toekomst voldoende variatie bieden en daarom zal het bikepark altijd aan veranderingen onderhevig zijn.

Meer informatie over bikepark Groningen

Meer bikeparks in Nederland

Missen we nog iets? Stuur jouw reactie naar info@trail-addicts.com

by Rik Harms

Bart rijdt over een trail bij zonsopgang. De goede gloed stroomt langzaam de bergen in.

Haute Riviere Languedoc - Pyreneeën

Haute Riviere Languedoc – Pyreneeën

Ook dit jaar zijn we weer afgereisd naar het prachtige gebied haute riviere languedoc net boven de Pyreneeën. Voor ingewijden in de MTB Enduro wereld een bekend gebiedt met bizar veel dikke trails. Veel rotsen stenen, steile en flowy passages zijn er te vinden waarvan er zelfs een aantal officiële gepeilde routes zijn! Vorig jaar zaten wij (Martijn Huiberts en Rik Harms) met nog wat gasten in een huisje zo’n 45min van de start in Olarques af. Niet ideaal gezien het feit dat de start om 4:30 plaats vindt… Dat deden we dit jaar beter! Campertje T5 gehuurd en deze hebben we op een 100m van de start/finish geparkeerd, echt een absolute aanrader!! Zelf hebben we door verschillende omstandigheden de race niet uit gereden, maar gelukkig heeft Bart Coeckelbergs dat wel. Deze held doet graag zijn verhaal over het Radon EPIC Enduro avontuur!!

Na een autorit van 1150 km richting Lier glijdt mijn been langzaam uit onze patserbak en dan blijkt nogmaals dat mijn lichaam iets gedaan heeft waar het voor getraind was, maar blijkbaar niet voldoende. De 4de editie van de Radon (voorheen Shimano) Epic Enduro was een feit. Maanden van voorbereiding hebben hun vruchten afgeworpen op zondag 16 april 2017 om 19.30. Leeggereden en emotioneel volgeladen rijd ik door de finale controlepost. Mijn bike-maat en mede Trailhunter Martin Van Wezel stond me op te wachten. “Hoe lang staat die jongen al op me te wachten”, flitste door mijn hoofd maar in een split second ging deze vraag over in uitzinnige vreugde…

Bart rijdt door de Ruine van Olarques. De laatste stage van de epic enduro in frankrijk

Ontbijt binnenmurwen en dan richting Olargues

Het begon allemaal wat vroegjes voor ons : de wekker om 2u50, het ontbijt binnenmurwen en dan richting Olargues om onze mede-bikers te vervoegen. In de hoop elkaar terug te vinden aan de start nestelden we ons tussen de massa van de 2de startgolf. Er wordt wat rondgekeken, wat nutteloze opmerkingen gemaakt maar vooral gezocht naar “bekenden”. Mijn oog viel direct op Johan Verbraeken, mijn metgezel (bij toeval) vorige editie van de Epic Enduro en zoals het er nu naar uit zag ook dit jaar.

Het is 4u 29min 37 sec. De speaker jut de menigte op, de muziek zwelt aan en het obligate “trois, deux, un …et c’est parti” galmt misvormd door de speakers. De menigte zet zich gezwind in beweging en verlaat het dorp Olargues (hoogte 180 m) om aan de 1ste klim van de dag te beginnen.

Bart rijdt over een trail vol met rotsen. Hij heeft zijn fullface helm op en kijkt strak de bocht in,

De donkere bossen naar St Martin du Froid Bardou

In een lang lint slingeren de verlichte bikers zich door de donkere bossen naar St Martin du Froid Bardou (hoogte1070 m). Ondertussen kom ik Martijn Huiberts tegen en samen biken we gezapig naar boven. Nu gaat het echt beginnen, we staan aan te schuiven om aan de 1ste special te kunnen beginnen. Het is koud daarboven, zeer koud versterkt door de snijdende wind, maar ik vertik het om iets warmer aan te trekken. Ik weet wat er komt…“T’es prêt ?” vraagt de starter aan me, ik knik en zet aan. Het begin van een klein half uurtje pure fun en pijn op de bike. Het eerste deel is een open trail met enkele switchbacks waar de goden er niet beter hadden op gevonden om redelijk lompe blokken/rotsen neer te leggen. Snelheid houden was de boodschap en focus. Redelijk snel voelde ik mijn bovenbenen protesteren maar omdat ik toch redelijk wat bikers inhaalde kon het mij niet deren. Bijtrappen en genieten in het bosrijke gedeelte met hier en daar een “moeilijkheid” om dan in een nest uitgelaten bikers terecht te komen bij de aankomst. Tsjakka, de kop is er af. Op naar special 2

Ik wil gerust elke klim beschrijven, maar daar heeft niemand wat aan. Als je wil afdalen, moet je klimmen. Zo simpel is dat. In een bike-park heb je een lift, soms kan je een shuttle regelen, maar hier is het allemaal benen-power.

Ondertussen is het al even licht en komt de zon zichtbaar boven de horizon. Bescherming aan, goggle op de neus en knallen maar. Eén van de meest flow afdalingen van de Epic. Als alles vlot gaat is dit echt genieten. Lus 1 zit er op. Ik kom binnen met een voorsprong van 40 minuten. Lekker relax naar de wagen, de lampen uit de Evoc halen, eten, drinken en terug de hort op voor lus 2. Omdat de organisatie pretendeerde volledig nieuwe trails te hebben gemaakt, wist ik niet waaraan ik me moest verwachten voor het verdere verloop van de race. Met een naam als “Les Crètes XXL” ( 750 m) begon mijn fantasie al redelijk op hol te slaan. Totaal niet nodig bleek achteraf. Het begin van deze special was (voor zover ik het mij herinner) de laatste special van vorig jaar waar ik meermaals op mijn moeder heb geroepen. Dit jaar daarentegen heb ik mijn moeder niet moeten lastigvallen met mijn geroep. Alles ging zo lekker en zelfs de passages die ik vorig jaar te voet genomen heb, passeerden alsof ik al jaren niets anders deed dan zulke dingen rijden. Met een big smile tot achter mijn oren (bij wijze van spreken hè) haspelde ik special 3 af.

Special 4 was een formaliteit

De klim er naartoe is een manier om het klimmen echt beginnen te haten. Na deze formaliteit kwam de 2de tijdspoort. “Oei” dat had ik niet verwacht. De tijd leek sneller te biken dan mezelf en ik had niet veel ruimte meer over. Ondanks het gevoel dat alles redelijk smooth en vlot ging, drukte de klok me met de neus op de feiten. “Run Forrest, run !” (lees :” Bike Bart, bike !” )

Ook in special 5 zat redelijk wat flow maar toch begon hier en daar de vermoeidheid zich te laten merken. Het ging nog wel vlot, maar zeer af en toe een steek laten vallen, doet je toch iets anders rijden. Opletten geblazen en zeker op het einde… als er veel volk staat bereid je dan maar voor op wat komen gaat. Redelijk wat toeschouwers schreeuwen de ziel uit hun lijf om je door deze technisch moeilijke passages te loodsen en als bij wonder geeft dit zo’n stimulans dat je het er zonder kleerscheuren vanaf brengt. Even waan je je een echte vedette en als iets later je metgezel met een kamerbrede smile de special komt afgerold dan weet je dat het goed was. Vuistje en verder…

Ondertussen zijn we toch al een tijd aan’t biken en de temperatuur stijgt. De aanhoudende strakke wind zorgt ervoor dat het niet extreem warm wordt en de volgende klim naar Colombières dient zich aan. Vorig jaar mijn dieptepunt van de wedstrijd en ook dit jaar is hier geen verandering in gekomen. Ik weet niet exact wat het is, maar de combinatie van kleine powerclimbs, technische passages uphill, draaien en keren (flow 0,0) maken van deze special mijn zwart beest. Blij dat ik in het 2de deel hiervan toch wat kon goedmaken en er nog effe de pees kon opleggen.

Bart van de Trailhunters rijdt door een bocht over een stoffige droge trail in frankrijk tijdens de Radon Epic Enduro

Samen met Johan Verbraeken fiets ik over het ellendig lange fietspad naar Olargues voor onze voorlaatste tijdspoort. We reppen ons want het einde van onze tijdspoort nadert. Een print-out van onze tijden bewijst dat we op tijd waren en dat we voort naar de volgende lus kunnen. Om 14u12 zegt de vrouw van de timing : ”Haast je maar want je bent bijna te laat”. Ik kijk haar aan en zeg “ Jamaar, ik ben toch binnen de tijd aangekomen ?” Ik trek het mij niet aan en rijd naar de wagen om eten en drank bij te vullen en met deze ‘veel te zware’ rugzak terug van 180 m naar 1050 m hoogte te klimmen. Ik ben alleen en leg er een strak tempo op. Met de Push 11.6 shock in de climb-modus en de lock-out van de Pike geactiveerd schiet het klimmen over het asfalt goed op tot…. tot ik aan het offroad gedeelte van de klim begin. De man met de hamer staat me op te wachten en slaat er niet naast. Ik geraak quasi niet meer vooruit en krijg geen hap meer door mijn keel. Sportdrank sijpelt binnen met milliliters en het gewone water met centiliters. De bikers voor mij laten me zien waar ik heen moet, zeer demotiverend. Op dit moment heb ik heel hard gedacht om mijn hielen 180° te draaien en terug naar Olargues te rollen. Ik had het effe gehad met heel die Epic.

Het laatste stuk van deze klim ging over een smal GR-pad en hier vond ik terug wat kracht. Rustig naar boven wandelen met mijn geliefde Nomad in de nek. Ondertussen nog wat dollen met 2 Schotten die me bijstonden in mijn lijden om dan in gestrekte draf naar de laatste tijdspoort te downhillen. Kapot, maar met een grote vastberadenheid dender ik de trail af. Ik zie af en toe een bloempje staan in een switchback (dat ik dan van naderbij wil bekijken. lees : ik crash) ik krabbel recht en vervolg mijn pad. Uitgeteld en een beetje wazig in mijn hoofd zoek ik samen met een Fransoos de laatste tijdspoort. Een beetje verdoken opgesteld en totaal niet duidelijk passeer ik ze en draai om exact 17u het straatje in waar een bende bikers uitgeteld op het asfalt ligt.

De gouden sticker van de Radon Epic Enduro

We hebben hem, de gouden sticker van de Radon Epic Enduro. Vanaf nu geen tijdspoorten meer, geen stress, alleen maar 3 specials te rijden om dan onze chip binnen te leveren en dan figuurlijk dood te vallen. Ik bespaar jullie de beschrijving van de laatste 2 echte specials. Jurrassic was hell. Ik was zo kapot dat ik geen enkele lijn meer zag, de focus van mijn zicht lag precies achter mijn bracket i.p.v. een 8 tal meter ervoor. Vloeken en roepen op mezelf, strompelen en hopen dat hier gauw een einde aan zou komen. Ik werd ingehaald door Johan en in zijn spoor reden we naar de “arrivée” . Ook hier was het nog niet gedaan, een ellendige klim te voet bracht ons naar de voorlaatste special “Roc Traucat”. Deze was wel rijdbaar, maar door de vermoeidheid toch wel een hele opgave. Bla, bla, bla…lange weg over asfalt en fietspad naar Olargues.

En dan eindelijk special 10, de moeite niet om te rijden maar het moet. Vanuit het bovenste deel van de ruïne in Olargues naar de paddock. 2 maal trappen en je stond beneden, maar het kon me niet schelen. Het zat er op, het is gedaan, ik wil naar huis, ik wil mijn bed.

Ikzelf wil iedereen bedanken die me in de loop van de voorbije maanden heeft gesteund en vergezeld op de trails, trainingen, etc.
Ook de support van 9th Wave Cycling, Leftyhouse, Swooth verdienen mijn respect.

Tot volgend jaar.

Bart Coeckelbergs

Meer weten over goede mountainbike gebieden in Frankrijk? Check ze hier: Bike en Trailparks Frankrijk

Meer over de Epic Enduro: Epic Enduro

by Rik Harms

Lake District start van een prachtige afdaling

Lake District: trails, pints en adrenaline!

Engeland Lake District

Wat is het heerlijk om in februari een biketrip voor de aanstaande zomer te plannen. Op zoek naar toffe bestemmingen zie je hoge bergtoppen, zonovergoten valleien, dusty trails en foto’s van bikepark-rijders in tanktops. Onze zomerse bikebestemming heeft niets van dat alles. De locals rijden in Goretex kleding, de hoogste top is nog geen 1.000 meter en een een dusty trail zul je er zeker niet treffen. Toch voelden we de aantrekkingskracht: we gaan naar het Lake District (UK)!

Lake District Mountainbike Trail met waanzinnig uitzicht

De road trip door Lake District kan beginnen

Waar vind je het op de kaart? Tussen Wales en Schotland, aan de westkust van Engeland. Het heeft geen skiliften of bikeparks. Wel enkele trailcenters en goed beschikbare gps-tracks. Met z’n vieren maken we er een road trip van. Werkelijk een road trip, want we kiezen voor de boot van Hoek van Holland naar Harwich. Dat betekent dus nog vijf-en-een-half-uur links rijden dwars door Engeland.

Rocky mountainbike trail in Lake district Engeland

Aangekomen op een fantastische campingspot bij Ambleside (een echt outdoor-mekka!), gooien we het quick-pitch tentje uit en rijden we naar Grizedale Trailcenter. Op de boot van de overtocht zijn geen wilde party’s (en gelukkig ook geen wilde golven), dus we zijn uitgeslapen om direct The North Face Trail te rijden. Een mooie ‘loop’, met wat flowy singletracks en technische klimmen.

Dat zorgt er tenminste voor dat het klimmen ook vermakelijk wordt. We merken direct hoe de ondergrond is: rotsig! Een korte double-black-diamond sectie is echt bikepark-stijl. Op dit terrein zijn we niet echt gekleed. Het is lastig inschatten of een jump een double is, of een table, dus we rollen erover heen. De berms zijn ook droog met loose gravel. Ja, het is hier al een paar dagen goed weer. Uniek! ‘s Avonds proosten we met wat pints en maken we plannen voor de volgende dag.

Mountainbiken in Engeland door een van de bossen in Lage District

Slechts 17 km met maar liefst 1000 hoogte meters

Op onze Garmins hebben we de Helvellyn – Sticks Pass trail staan. Een must-do volgens Britse bikesites, en waarschijnlijk ook de heftigste. De complete ronde is nog geen 17km en 1.000 hoogtemeters klimmen, maar we doen er een hele dag over. Een aantal van ons zijn het gewend om ruim een uur met de fiets op de rug te lopen, maar het blijftzwaar. Dit is ruig terrein.

Geen boom te bekennen hier op de gebergten van Lake District

Geen boom te bekennen. Grote rotsblokken. En je blijft je afvragen waarom ze helemaal op deze afgelegen plek de stenen-gestapelde muurtjes hebben gebouwd. Compleet bezweet worden we op de top ook nog eens aangevallen door midges (steekvliegjes, red.).

We springen op de bike, maar merken direct dat we echt gefocused moeten zijn voor deze afdaling. Dit wordt aan poten! Rotsblokken rollen onder onze noppen vandaan en op steil terrein is het daardoor lastig om de juiste balans te vinden. De moeilijkheidsfactor blijft zo ongeveer de hele afdaling. Maar ervan genieten blijft gelukkig ook mogelijk! Totdat we een donderklap boven ons horen en we in race-speed de afdaling willen maken. Er zijn hier geen plekken om te schuilen! Terug op de parkeerplaats zit de adrenaline nog hoog. Nog een andere trail zoeken? Nee, let’s call it a day

Kastelen stenen muurtjes en gras! Als je zoekt vind je altijd wel iets tofs om over te mountainbiken

De Altura Trail moet je rijden

Dag drie doen we wel twee plekken aan. Een autorit is in het Lake District noodzakelijk. De reisafstand is niet ver, maar de reistijd kan over de kronkelende weggetjes wel tot
drie kwartier oplopen. We doen Whinlatter Trailcenter aan, op aanraden van een local. De Altura trail hadden we niet willen missen! Dit is fantastisch aangelegd: flow, flow, flow! Je golft gewoon door het landschap. En ook al liggen er hoge berms in: op hoge snelheid blijft het een uitdaging om erbinnen te blijven. Hierover blijven we lang napraten tijdens onze BBQ en kampvuurverhalen.

by Rik Harms