s-works Levo door een switchback

Hohensyburg: In de schaduw van Witten

Dat Witten dik is weten we inmiddels, daar zijn we alweer best een tijdje geleden wezen verkennen en ook regelmatig hebben we er een Trail-Addicts ride georganiseerd. Maar wat ligt er nou daar achter? Op Trailforks zien nog tal van zwarte lijntjes iets verderop. Hoog tijd om dat eens te verkennen!

Net iets verder loodrecht onder Dortmund in zwaar stedelijk gebied vind je een beetje zoals Witten een klein natuurgebied. Dat kleine natuurgebied bevat heuvels en op die heuvels liggen wandelpaden en trails. Laat dat nou precies de goede combinatie zijn! Hohensyburg is minder uitgebreid dan Witten, er liggen minder trails maar het is ongeveer even hoog en de trails zijn ongeveer even lang allemaal. Op deze doordeweekse dag – waar het de hele dag zou regenen – knallen we naar de parkeerplaats onder onder de Ruht Brücke. Blijft een gok vanuit GoogleMaps maar dit blijkt een prima spot om vanuit te starten. Alle trails liggen hier omheen, je kan je rugtas dus in de auto laten ;).

Goed, de regen is verruilt voor wat grijze wolken en later zelfs zonneschijn! We hebben er zin in, de trails zien er nattig en glad uit dus riemen vast! Dit wordt glijden vandaag 😀

Vraag hier de GPX aan

 

 

Zum Kleffdown trail

We beginnen met de Zum Kleffdown trail, de naam doet de trail eer aan zeker met de huidige nattigheid. Dit is een groene trail, we dachten: lekker als opwarmertje… NOT! Dit is gewoon een onderhoudspad voor auto’s, geen r**t aan dus. Gelukkig kunnen we snel over naar de zwarte Salamander trail. Dit ligt er gelijk lekker bij, her en der wat drops, kombochten wat “steilere” stukjes. Niet spectaculair zwart, maar dat geldt trouwens voor alle trails hier.

 

De Kleffdown Trail

Dit is een blauwe trail, maar ondanks zijn kleur erg leuk! Mooie bochten mooie steile stukjes, stenen, wortels, hier kom je alles wel in tegen. Een beetje zoals de Salamander trail maar dan zonder de drops erin. Vandaag is hij erg glad waardoor het geheel nog leuker en spannender wordt!

 

We lopen door naar de Die Zwei Besen trail iets verderop, iets verder vanaf de auto. Dit hadden we niet hoeven doen. Punt 1: de trail is vergane glorie, punt 2: in volle glorie was er eigenlijk nog niks bijzonders aan geweest. Gewoon overslaan deze. Om terug te komen bij de auto en andere zwarte trails rijden we via de Flo-w backwards, ook hier hoef je weinig van te verwachten, maar ach het is een alternatief voor asfalt dus dikke prima.

 

MuRad 2 TRAIL

Dit is een zwarte trail die ons gelijk terug brengt naar onze bammetjes. De Murad 2 Trail start met wat steile secties, mooie technische bochten erin zonder al te veel flow te verliezen. Het tweede deel is een soort oud wandelpad met flink wat stenen, oude trap treden en switchbacks! Dit is pure fun. Later wanneer de non e-bikers omhoog aan het klimmen zijn over de weg, schieten wij dit tweede deel nog even in, want inhalen doen we zo toch wel weer! De tweede keer is sowieso altijd leuk omdat je beter je flow en snelheid kan behouden, je weet immers wat er aan komt…

 

 

HSYBurg DH Sud Mitte

Nadat je de relatief lange klim en omweg getackeld heb kom je – op links – bij een mooie ruïne en – op rechts – bij een gigantisch monument, echt in eentje in het formaat en categorie “zo dit had ik even niet verwacht”. Daarbij vind je voor dit grote monument een prachtig panoramisch uitzicht, zeker leuk om even te kijken dus. Onderlands voor bevindt zich de zwarte HSYBurg DH sud Mitte trail, er zouden er 2 moeten liggen hier, maar die lijkt volledige weg te zijn gespoeld dus dit is de enige optie hier. De trail is boven aan heel makkelijk, gelukkig zijn vanaf halverwege steeds meer rotsen stenen en wortels te vinden vergezeld met switchbacks. Erg vermakelijk allemaal, toch zoals al eerder gezegd: Niet zwart, maar rood…

 

 

Steinbruchtrail, Syburg 2, Spielstraße

Een drietal zwarte trails, welke allemaal op het zelfde punt beginnen. Ze zijn op twee manieren te bereiken, linksom via een verharde weg of rechtsom via de paarse Höhenweg. Persoonlijke voorkeur is rechtsom omdat je minder langs de drukkere weg boven aan hoeft te rijden. De trails zelf lijken weer erg op KleffDown Trail, steile stukjes, wortels, bochten, enzovoorts. Leuk leuk leuk! De Syburg 2 (de middelste) hebben we niet gereden overigens, daar was helaas geen tijd meer voor. Wel hebben we op de terug weg de korte maar amusante Humustrail nog even gedaan. Een korte venijnig stukje trail dat vandaag onmogelijk glad was! De dikke naald ondergrond – wat normaal juist grip geeft – lag los op de ondergrond en dat zorgde in de staart van de dag nog voor wat glij- en valpartijtjes 😀 gelukkig zonder fysieke klachten verder naar beneden gereden en nógmaals het tweede deel van de Murad 2 gereden, want daar kom je dan weer op uit!

 

Overal verdict? Erg leuk, maar geen vervanger voor Witten. Als je al vaker deze richting op rijdt zeker leuk om te bezoeken. Het is allemaal wat natuurlijker daar waar Witten wat meer bikepark features kent. Ook is het onderhoud minder goed, al maakt dat de trails eigenlijk wel erg leuk. Ben je nog nooit in deze regio geweest dan raden we aan gewoon lekker naar Witten te gaan: http://www.trail-addicts.com/witten-de-nieuwe-trail-spot/

 

 

Vraag hier de GPX aan


Een epic Trail-Addicts Ride in Witten

Witten. We schreven er al eerder over. Deze trailspot in Duitsland (op anderhalf uur rijden vanaf Arnhem) hebben we pás ontdekt. En je verwacht 'm ook eigenlijk niet, zo midden in het Rurhgebied onder Dortmund. op 2 februari 2019 zijn we weer die kant op gegaan!



Maar wat een pareltje is het! Vanaf de parkeerplaats is het een stukje klimmen naar de eerste afdaling. De langste klim is zo'n 170 hoogtemeters, dus je moet best 6 afdalingen in een dag geperst krijgen. Dat lukt ons in ieder geval op deze Trail-Addicts Ride in februari. Witten doet z'n naam eer aan, want we rijden door een wit trail-wonderland.

Witten in de Sneeuw tijdens ons trailaddicts event

De eerste afdaling glibberen we nog voorzichtig naar beneden. Véél natte wortels! Hey, op Strava heet deze trail 'Little Champery'. Kennen we Champery niet van die Danny Hart worldchampionship run in de regen (2011)? Met zoveel stijl rij ik niet. Ik ben eerder verrast dat dit een 'bikepark-achtige' trail is met shortcuts op de lijn, kris-kras afslagen die je kan nemen en zo nu en dan een gap-jump die we nu echt even niet aandurven. Up/Down-hoofdredacteur Harm Spoelstra neemt positie voor een paar foto's; we staan goed op de prent hopen we. Maar als we halverwege stoppen keert Harm niet terug uit het mistige, witte bos. Harm? HARM! HAAAARM! Aha, hij koos een andere trail die er leuk uit zag...

Inmiddels komen er dikke witte vlokken uit de lucht. Echt fijn om buiten te zijn! Nat zijn we toch al. De discussie gaat er inmiddels over of het fijner is om met natte handschoenen te blijven dragen of door te rijden zónder handschoenen...



Er is ruime keuze uit trails. Switchbacks met mooie kuipbochten waar je je bike glijdend door de sneeuw tóch met wat zekerheid in kan gooien. Diepe bombholes waar je vol in de compressie van je vering duikt. Flowy natuurlijke trails met kleinere stenen en drops. En natuurlijk nog wat natte wortels die je af en toe een andere kant op proberen te sturen. Wij komen hier zéker terug. De Strava segmenten (Wilde Maus, Helicopter&Rattentrail, Krankenhaus DH) verraden dat er echt een levendige mountainbikecommunity zit.


Witten, de nieuwe trail spot

Witten, de nieuwe trail spot

Op trailforks had ik al even gespiekt

We waren op pad met Hauke en Nick. Nick is bekend in de regio en reedt daarom voorop. Op trailforks had ik al even gespiekt en er zal keuze genoeg zijn! We parkeerde de bus aan de kant van Witten waarvandaan we een klein stukje moesten klimmen. Eenmaal boven rijd Nick direct bij ons weg de eerste trail in. Al snel werden we getrakteerd op kleine opstaande berms, leuke dropjes off camber stukken en nog veel meer leuks. Hey.. dit beloofd wat voor vandaag! We rolden de rest van de trail naar beneden en eigenlijk was elk stukje om van te genieten. De trails zijn gemaakt door en voor bikers wat er voor zorgt dat er weinig onbenut blijft op de negatieve hoogte meters die voorhanden zijn. Eenmaal beneden moesten we weer een klein stukje terug naar de bus. De rest van de dag zouden we die niet meer zien namelijk. Je steekt telkens een berg over waar je her en der wat lussen maakt. Zoals al gezegd er is genoeg keuze, mooi plekje om dus vaker heen te gaan. Bij de bus moest ik mijn pedaal nog even checken, die begon toch wat vervelend lawaai te maken 🙁 dot olie er tussen en verder!

 

 

Oude Northshore stukken lagen er verlaten

Dit keer reden we de zelfde klim weer omhoog om nu aan de andere kant van de berg het pad weer op te zoeken. We hadden de keuze uit een wat stijlere trail of een die Nick zelf ook nog niet goed kende. Unaniem besloten we voor dat laatste. We rolden de berg af en kwamen op een soort spook bikepark. Oude Northshore stukken lagen er verlaten bij. Het leek wel een soort sterren hemel! Hoe langer je keek hoe meer je er zag… Overal om ons heen lagen oude verrotte sprongen, houten schansen en verloederde kombochten. Ooit moet dit echt heel erg mooi zijn geweest. Helaas konden we hier ook niet verder naar bedeneden dus zijn we terug omhoog geklommen om als nog de steilere afdaling te doen. Deze afdaling trakteerde je op een hoop scherpe leuke bochtjes, soms leek het wel off piste boarden maar dan met de fiets door de bladeren. Op de trail en de in de bochten zakte je regelmatig tot en met de assen weg in de bladeren. Met wat mooi glijers zijn we de bochten door gevlogen om allemaal heelhuids beneden aan te komen.

 

 

 

Het onvermijdelijke, we moesten klimmen..

Stukje naar links om vervolgens rechts al de klim te zien, nee dit was er niet eentje om naar uit te kijken! Een lang pad verticaal omhoog (niet te letterlijk nemen he 😉 ). Mijn pedaal kwam steeds verder los te zitten, met wat tikken met de hiel tegen het pedaal kon ik hem nu nog in het gareel houden. Boven aan vliegen we over een traverserend pad rechtdoor, de keien en rotsen vlogen onder ons door, hier ligt het tempo lekker hoog! Her en der nog wat leuke features voor we weer aan het onvermijdelijke moesten beginnen klimmen!

 

De volgende afdaling was echt geweldig lekker veel wortels, bomen, boomstronken en rotsen met veel stuurwerk. Echt heerlijk! Hiervoor zit je onder andere elke keer weer zo lang in de auto, dit is een juweeltje. Qua tech level echt niet allemaal super technisch, maar fun level ligt hoog hiero. Nadat we de drukke weg overstaken kwam mijn pedaal helemaal los 🙁 met wat zijwaartse druk de volgende klim nog overmeesterd. De afdaling hierna was steil vol met rotswanden en leuke sprongetjes, niet het ideale terrein met een los pedaal. Ondanks dat nog kunnen genieten, we moesten alleen af en toe mijn pedaal ergens tussen de bladeren zoeken.

Vind de mooiste mountainbike avonturen op Secrettrails.eu

Op Secrettrails vind je de beste mountainbike gids bedrijven in heel Europa, we werken samen met gids bedrijven die de mooiste mountainbike vakantie aanbieden in Europa. Check ze op www.secrettrails.eu.

Meer informatie

Het is eind November en de kleuren knalde prachtig het bos door. De lage November zon scheen een gouden gloed op de bomen en op het inmiddels dikke blader dek. De herfst blijft een mooi jaargetij! We zijn in Witten, een kleine 1 uur en 40 minuten rijden vanaf Arnhem.

Witten ligt net onder Dortmund , op google maps lijkt het een behoorlijk stedelijk gebied (wat het ook is), maar net onder Witten hebben we toch iets moois weten te bereiken. In dit gebied is het gedoogd om te biken, hier daar hebben de locale bikers gebruik van gemaakt en prachtige trails aangelegd! Denk niet dat het hier vlak is want voor je het weet zit je aan de 1000 hoogtemeters en het mooie…. dan heb je nog lang niet alle trails gereden 😀

Vraag hier de GPX aan