18 Nov Semi-Shuttle ride Chaudfontaine
Ga met ons mee met de semi-shuttle ride!
op 18 november gaan we weer rijden 😀 dit keer gaan we naar Chaudfontiane
Om het maximale uit jou, ons en de dag te halen zijn er roullerend 5 shuttle plekken vrij. Dat betekend nog meer afdalingen op 1 dag –> HATSEE!!!
Daar blijft het niet bij, deze dag staat ook in het motto:
Travel lite ride FAST!
De bus neemt jouw water, voedsel en gear mee. Dat betekend dat het rugtasje vandaag thuis (of nou ja) in de bus mag blijven. Ook dat draagt natuurlijk bij aan de extra afdalingen 😉
We doen deze dag ongeveer 8 tot 10 afdalingen* en uiteraard kunnen we de tofste nog eens herhalen.
Skill level is zoals altijd All-mountain tot en met Enduro. Sommige afdalingen hebben zeer technische secties. Buitenland ervaring is een pre.
Prijs is 45,- euro per persoon met een maximum van 10 deelnemers.
Op deze rides zijn onze algemene voorwaarden van toepassing: Algemene voorwaarde Rides
*dit aantal staat niet vast, door pech, lekke banden of andere omstandigheden kan er soms veel oponthoud ontstaan.
Eerdere Trail-Addicts Rides
- All
- Italië
- MTB Geometrie
- Magazine
- Trail Review
- Nieuws
- Duitsland
- Zwitserland
- Product Review
- Guided
Bikepark Winterberg 2024 wordt: The Mother
Na een matig winterseizoen (2023/2024) met weinig sneeuw, openden veel bikeparks alweer in maart de liften voor downhillers. Maar rondom [...]
De Sigma Buster 2000 – Review
Om de mogelijkheden toch wat te vergroten zijn we op pad gegaan met de Sigma Buster 2000
Review: Destroyer downhill jeans – (Ja, een mountainbike spijkerbroek!)
Ik weet het nog goed. Juni 2019, Leogang, World Cup downhill. Loïc Bruni won. Maar als het niet om de [...]
Finale Ligure wintertrip, de ultieme anti-winterdip
Het is een donkere en regenachtige dag ergens in november. Ik heb net weer de modder van mijn fiets, broek [...]
Mountainbike geometrie: alle termen uitgelegd
Het begrijpen van de geometrie is essentieel. Elk element van de mountainbike geometrie draagt bij aan de rijervaring en prestaties van de bike op verschillende terreinen
Mondraker Enduro Team Davos 2024 – en de inschrijving opent deze week
Het staat in 2024 weer omcirkeld in de agenda: Mondraker Enduro Team. Van 5 t/m 7 september in Davos (Zwitserland). [...]
Pivot Shuttle e mountainbike
Best grappig om je e mountainbike “shuttle” te noemen 😀 maar opzich is dat natuurlijk wel het verhaal. Een Trail bike die je met het gemakt van de wereld omhoog “shuttled” om vervolgens naar beneden te knallen. Dat is in samenvatting het geval hiero! De Pivot Shuttle is net zoals zijn niet e aangedreven broeders een high end bike met de bekende pivots van pivot 😉 Monocock achterbrug zorgt voor downhill stabiliteit en hun pivot systeem zorgt ervoor dat je remprobleem en ketting probleem bij fully’s word opgeheven. Tenminste dat is de theorie. Uit eigen ervaring met de Pivot Firebird weten we inmiddels ook dat dat zo is! Leuk feature is dat ze een volledige geïntegreerde accu hebben, maar dat dit stiekem een standaard Shimano accu is. Persoonlijk ben ik voorstander van “standaard” dat betekend namelijk dat vervangen vaak geen “exclusieve” prijs heeft…
Verder 140mm vering met 27,5 tot 29″ optie. En uiteraard Pivot waardig afgemonteerd. Dit betekend met andere woorden dat je er een studie financiering voor moet afsluiten. Maar ach het schijnt stylisch te zijn om een duurdere fiets te hebben dan je auto heeft gekost. Groot voordeel van een Pivot is dat je niet in een heel oud barrel hoeft te rijden 😉
Bikepark Winterberg 2024 wordt: The Mother
Na een matig winterseizoen (2023/2024) met weinig sneeuw, openden veel bikeparks alweer in maart de liften voor downhillers. Maar rondom [...]
De Sigma Buster 2000 – Review
Om de mogelijkheden toch wat te vergroten zijn we op pad gegaan met de Sigma Buster 2000
Review: Destroyer downhill jeans – (Ja, een mountainbike spijkerbroek!)
Ik weet het nog goed. Juni 2019, Leogang, World Cup downhill. Loïc Bruni won. Maar als het niet om de [...]
Finale Ligure wintertrip, de ultieme anti-winterdip
Het is een donkere en regenachtige dag ergens in november. Ik heb net weer de modder van mijn fiets, broek [...]
Mountainbike geometrie: alle termen uitgelegd
Het begrijpen van de geometrie is essentieel. Elk element van de mountainbike geometrie draagt bij aan de rijervaring en prestaties van de bike op verschillende terreinen
Mondraker Enduro Team Davos 2024 – en de inschrijving opent deze week
Het staat in 2024 weer omcirkeld in de agenda: Mondraker Enduro Team. Van 5 t/m 7 september in Davos (Zwitserland). [...]
Syncronicles III
De ultieme droom naleven, dat is wat Rob Heran met zijn Syncronicles series wil laten zien. Mountainbiker surfen en off road rijden met zijn T3 Syncro Camper. Wat ontzettend gaaf!!!
Het landschap van Sportbrillen
Als mountainbiker lopen wij en vele anderen met ons tegen een probleem aan met hun bril... Wat is nou een fijne bril? Voor onze geliefde sport hebben wij inmiddels al vele variaties geprobeerd verschillende kleuren vormen en uv sterktes. Ook uiteraard de transition varianten zijn getest.
In de basis kunnen we het volgende zeggen van alle standaard glazen:
- volledig blank --> Voldoet in het bos, minder op open stukken met felle zon, uitermate ongeschikt voor hoge berg tochten (zeer lichte uv bescherming)
- lichte uv bescherming --> Al snel te donker in het bos, prima op open stukken, betere bescherming voor hoge berg tochten (lichte uv bescherming)
- sterke uv bescherming --> Als Stevie Wonder in het bos, idem, en zeer goede bescherming voor hoge berg tochten!
En dan de transition glazen:
- Sommige worden goed volledige blank en bieden een behoorlijke UV bescherming.
- Sommige blijven altijd iets van een kleur behouden en zijn daardoor in het bos weer minder UV bescherming is dan weer wat beter
Voor beide van deze transition opties geld het zelfde: Je rijdt in hoog gebergte, vliegt de boomgrens in en dan 10,9,8,7,6,5,4,3,2,1, en we hebben weer zicht, maw het gaat niet snel genoeg. Daarbij vindt ik dat bos gebieden met een sterke zon waarbij er "harde schaduw" plekken zijn de transitions te heftig reageren op de zon (lees UV) en wederom gauw weer te donker worden...[
In de basis zijn wij ook tot de conclusie gekomen dat het fijn is (onze mening...) om zo min mogelijk randen te hebben, of te wel een sportbril montuur zoals de Oakley Rader modellen. Beetje het wielren race modelletje. Er zijn tal van merken die dit soort modellen in hun collectie hebben. Onlangs van BBB een modelletje gekocht, 66,- euro met 3 lenzen. Klinkt leuk maar telkens wisselen is r*k en wat in de praktijk dus neerkomt op 1 lens in gebruik en dat is de blanke lens. En zelf met de blanke lens zie je gewoon dat de kwaliteit net ff wat minder is (minder mooi/precies geslepen).
Dusss, goede opties zijn er zeker.... Maar die kosten ook een hoop geld!! Een oakley met de juiste lens is licht genoeg om in het bos te rijden en biedt voldoende protectie tegen UV. Daarbij is geen enkele vervorming te detecteren in het glas. Vaak zie je het verschil niet direct totdat je ze achter elkaar opzet, er zit echt bizar veel verschil in.
Op onze instagram account @trailaddicts komen we regelmatig reclame tegen van verschillende producten en merken. Na al een paar keer het merk SUNGOD voorbij zien komen toch maar eens geklikt op de ad, en hun website bekeken. Zij claimen (uiteraard) zeer goede lenzen te hebben met het zogenaamde 4KO polarized glas. Oke... mailtje, contact, uitzoeken, pakketje en testen :D
Wij hebben gekozen voor de SUNGOD Pacebreakers ivm zijn brede view (zo min mogelijk randen) en met de Polarized 4KO green glas wat goed is voor halfbewolkte dagen. Het glas is spiegelend wat handig is voor op een terrasje ;D (nee grapje). Tijdens de laatste trailaddicts ride in Chaudfontaine maar eens testen dan.[/vc_column_text][/vc_column][/vc_row]
De SUNGOD Pacebreakers was perfect, zeer goed zicht in de schaduw, goede UV bescherming en geen enkel probleem op de stukken met veel wisseling in de licht sterkte! Het mooiste komt eigenlijk nog: 105,- euro's dat is gemiddeld de helft van een Oakley :D die 100,- euro kunnen we weer op het terras besteden!!! Of aan de fiets natuurlijk... :-)
Meer weten, testen of kopen??
Testen kan tijdens onze trailaddicts rides (al geven we deze liever niet meer af)
Meer weten kan via ons of direct via de jongens van SUNGOD
Kopen kan natuurlijk ook! Dat kan trouwens ook direct via de jongens van SUNGOD
Je kan de brillen helemaal samenstellen zoals je zelf wilt. Kleur van de glazen pootje en rubbers bij je oren. Zelfs het logo kan worden aangepast aan je eigen stijl!
En check ook ff die fijne brillen voor de wintersport! http://sungod.to/NBEk7Zzp
Road trip naar Finale Ligure
Shuttlen in bike-mekka: Finale Ligure
We gaan naar Tahiti! Op twaalf uur rijden van Nederland. Camping Tahiti, welteverstaan. Middenin bike-mekka Finale Ligure (Italië) ligt ons verblijf voor de komende 5 dagen. We rijden een nachtje door om al direct om 09.30 uur op onze bikes te kunnen zitten. En even ontdooien op de trails blijkt een goede keuze...
Finale Ligure is bekend als laatste EWS-wedstrijd van het seizoen. Afgelopen seizoen (2017) sleepte Sam Hill hier de titel van Enduro World Series champion binnen. Op zijn endurobike met 165mm achter en 170mm veerweg voor zagen we hem over de trails vliegen. Welke bike zullen wij meenemen? Full-on downhillbike, endurobike of een hardtail? Als we eenmaal in Finale Ligure zijn, blijkt de keuze duidelijk: één met zoveel mogelijk veerweg. We gaan namelijk 3 dagen shuttlen met Bike & Sun.
Choose your weapon
En die veerweg ga je gebruiken! De trails zijn ruig en rotsig. Onze opwarm-trail die we op dag 1 (zelf vier keer klimmen en dalen) is de Briga Right en Briga Left trail, die uitkomt in het dorp. Gemakkelijk te vinden (via Trailforks), maar het gebied heeft zóvéél meer areas. Die kunnen we nauwelijks allemaal fietsend bereiken: bijvoorbeeld Melogno, Nato Base en Le Manie.
Shuttle-dag 1
Op dag 2 staat gids Matteo al om 09.00 uur op ons te wachten voor de eerste (private) shuttle-dag. We starten direct lekker hoog, bij de Rollercoaster trail. Niet hoger dan dat, want boven de 1.000 meter ligt nog sneeuw (eind maart).
Het verwachtingspatroon en het ‘jargon’ van Matteo is direct duidelijk: “an easy trail”, is er een met halve-meter drops en bezaaid met stenen. En “don’t break on the black rock” betekent: absoluut vermijden! Maar dit is wel genieten, zeg.
Beneden aangekomen staat onze shuttle weer klaar om ons snel en behendig over de smalle wegen weer naar boven te manoeuvreren. We starten nog een keer bij hetzelfde punt. Finale Ligure zou Finale Ligure niet zijn, als er op dit punt niet nóg meer trails te vinden zouden zijn. Dus bovenaan schieten we een andere trail in. Wat steiler dan hiervoor. We rijden Toboga, Cacciatore, Kill Bill #1 en de prachtige Madonna della Guardia - vernoemd naar de kerk op de heuvel. We bidden dat we de genadeloze rockgarden goed doorkomen.
Tijd voor lunch! Vergis je niet bij het eerste bord: een heerlijke pasta is slechts het voorgerecht. En we zijn pas weer klaar voor de volgende ‘beating’ na een ferme espresso. De focus is terug! Klaar voor de flowy Ingegnere. Daarna blijven we op een kleinere heuvel voor nog 3 afdalingen, waaronder Little Champery. Zoveel runs hadden we absoluut nooit kunnen doen zonder gids en shuttle!
Shuttle-dag 2
Onze prive-shuttle van vandaag heeft maar liefst 2 gidsen: eigenaar Luca en gids Matteo. Die laatste kennen we inmiddels goed. Met een guitige lach en samen gedrukte wangen onder zijn fullface helm, als we weer eens stoked bij het einde van de trail komen. Luca is er vandaag bij om ons de trails langs de kust te tonen. Het belooft een zonnige dag te worden, dus we zullen de hele dag getrakteerd worden op uitzichten over de Middellandse zee.
En dat klopt! We rijden tot twee keer toe over een mooie ‘ridgeline’ met aan beide kanten droge trails met losse rotsen en onderaan de zee. Hier wordt veel minder gereden, zelfs op de drukste dag van het jaar (het voorjaar en najaar zijn hier hoogseizoen). De trails hebben zelfs nog geen naam.
Dat is anders in de middag: na een lunch op een bikers-camping starten we aan de Womens DH. Deze trail ligt (logisch) naast de Mens DH. Als je Googled op Finale Ligure, dan is dít de foto die je vindt van deze bike-bestemming. Droog, open, ruig en with a view.
Shuttle-dag 3
De laatste bike-dag, en dus stelt Matteo voor om terug te keren naar wat trails voor de voorgaande dagen, zodat we ze echt kunnen shredden. En wat blijkt? De trails vanaf Nato Base (Madre Nature en H Trail) zijn nu wel toegankelijk. De afgelopen dagen hebben de trailbuilders er nog wat werk verricht en we zijn de eerste die deze trail dit seizoen rijden. Glad van de vochtige lucht en mist, maar absolute fun om te rijden.
Matteo legt ons uit dat de mist en miezerregen de slechtste weerconditie is in Finale Ligure: de stenen zitten altijd onder een laagje stof. Komt er een natte laag op van mist of miezer dat verandert dat in de supergladde toplaag. Rockgardens zijn daarom beter te rijden bij harde regen (dat spoelt het stof eraf), dan bij motregen.
We durven meer trails op high speed te rijden. Wellicht ook een beetje geïnspireerd door Matteo en EWS-rijder Jonas Bähler, die vandaag met een clubje met ons meerijdt.
We zien uit naar de Legnaia trail, die we op de eerste shuttledag al reden. We dachten dat die flowy was, maar na 3 dagen in Finale Ligure blijkt het toch echt zwaar voor de armen en benen en harken we door de red rocks.
Check hier onze video: A Road Trip To Finale Ligure
Komen we terug?
We kennen trailhunters die ieder jaar hun ‘zomer-bikeseizoen’ afsluiten in Finale Ligure. En dat voornemen klinkt erg goed! De gaafste trails die je kan bedenken, dikke endurobikes op iedere straathoek, professionele guides en shuttles, goede accommodatie en niet te vergeten lekker eten!
En de schade (naast de standaard krassen op onze scheenbenen) van een ruig Finale Ligure valt nog te overzien:
-
2 lekke banden
-
afgebroken derailleur
-
vastgelopen ketting in de chainguide
-
losgelopen rockerlink-lagers
-
losgelopen crank-bladboutjes
-
en een centimeter speling op het achterwiel
In 5 dagen door Slovenië
Na ruim 11 kom je aan in Slovenië, klaar voor een nieuw avontuur
Maandochtend 09.00uur: De kids nog even naar school gebracht en de reis kan beginnen! Slovenië here we come!
Na 1142 km, een afgesloten tunnel, snee in de vinger (als je 45 min stilstaat slaat de verveling toe en ga je domme dingen doen…. Checken of je leatherman wel echt scherp is bijvoorbeeld), paar keer verkeerd rijden en 11 uur later komen we aan in Slovenië op onze plaats van bestemming.. Mark en Mac van MTB galaxy staan ons al op te wachten. Eerst maar een biertje!
Nog helemaal in de “werk” modus vragen we direct wat het plan is voor morgen.. Hoe laat gaan we weg, welke trails gaan we rijden enz enz. Mac grijpt gelijk in…. “Guys, get in to vacation mode please! We zien wel waar we morgen gaan rijden, daar waar het weer goed is en de trails nog beter!” OK, CHILL!!
MTB Galaxy gaat ons de komende 5 dagen laten zien hoe mooi Slovenie is en vooral hoe goed de trails hier zijn. Maar eerst nog wat biertjes om bij te komen van de reis en dan lekker pitten! Wij slapen deze nacht in een 4 sterren hotel, niet echt ons ding maar gelukkig hoort deze plek van overnachten niet in het pakket wat MTB Galaxy verder aanbiedt. De meer lokale plekken worden dan aangedaan.
Dag 1. In het hart van de Julische Alpen (Noord-West Slovenië)
Ok, 4 sterren hotels is niet ons ding maar we hebben heerlijk geslapen! Ook het ontbijt in de stad Kranjska Gora is erg goed te noemen!
Om zoveel mogelijk van Slovenie te zien, zoveel mogelijk trails te rijden en omdat het gewoon erg relaxed is, is de hele week voorzien van uplifts. Hier en daar een klein stukje klimmen maar vooral afdalen!
Op de eerste dag doen we 3 gebieden aan in het noord-westen.
Flow trail Robe Twist
In de buurt van Kranjska Gora ligt deze flow trail. Mac brengt ons omhoog met de 4x4 en trailer vol met bikes tot hij niet meer verder kan. Nog 20minuutjes rustig naar boven trappen om warm te worden en daar is ie dan. De RobeTwist… hij wordt aangegeven met een groot bord met de spelregels.
OK.. Lets go! Iedereen heeft er zin in! En wat een fijne flowy trail om er even lekker in te komen. Het is toch altijd even wennen als je het platte nederland gewend bent.
Mount Peč (1.509 m)
Beter bekend als het Drie landen punt, Slovenie, Oostenrijk en Italië kun je vanuit hier zien. De 4x4 brengt ons deze keer helemaal naar de top, we hoeven geen meter te klimmen! De trail begint op de top aan de Oostenrijkse kant, aan het begin van de skipistes. Het uitzicht is fenomenaal! Er lopen verschillende trails vanaf de Mount Pec, wij krijgen een trail voor de kiezen met veel wortels, grote wortels. Dat gecombineerd met heerlijke scherpe switch backs maakt deze trail 1 groot speelparadijs!
Vrsic pas (1611 m)
Een afdeling van 800 hoogtemeters met fantastische uitzichten. De eerste trail naar beneden richting de Trenta Vallei is een lekkere technische afdeling en eindigt bij de oorsprong van de Soca rivier. Beneden staat de 4x4 alweer klaar om ons weer naar boven te brengen. De 2de trail zelf is niet heel lastig maar de vergezichten maken dat allemaal goed!.
En dit was nog maar dag 1! BAM..
Totaal: 55 km; 300 hoogtemeters zelf trappen en 2900 hoogtemeters afdalen!
Dag 2. Epische afdaling in Soca Valley (West-Slovenië)
Vanochtend hebben ons hotel verlaten (na het betalen van de minibar rekening.....) en zijn we vertrokken naar onze volgende slaapplek, een leuk appartement in de Soca Valley. Dit is meer ons ding.. Ook hier valt het ons op dat de Slovenen er alles aan doen om het je naar de zin te maken. (bijna alles dan...)
Vandaag staat er maar 1 afdaling op de planning, van de planning die er eigenlijk niet is.
Monte Matajur (1545 m)
De uplift brengt ons vandaag voor 2/3de omhoog en daarna mogen we het zelf doen. Zoals bij alle gidsen is ook bij Mac deze klim maar een kleintje, 45min meer zal het niet zijn. Dan weet je dus al dat het minimaal een half uur langer in beslag neemt en dat de laatste meters met de fiets in de nek zijn. Helemaal niet erg als je weet dat er een single trail van 12 km met 1400 hm op je ligt te wachten. Zelfs de klim was mooi, fantastische uitzichten, door een beukenbos en vervolgens een groene weide met witte rotsen die voor een mooi contrast zorgen. De gids verteld er ook nog bij dat deze weg in 1ste wereld oorlog gemaakt en gebruikt is door het leger om de frontlinie te bevoorraden.
Matajur is gelegen op de grens van Slovenie en Italië. De afdaling die wij gaan doen is geheel aan de Italiaanse zijde. Op naar de GELATO!!. Het bovenste gedeelte van de trail is een combi van rocky met weide paden die uitgesleten zijn door de regen en sneeuw. Lekker technisch dus..
Het 2de gedeelte is snel en flowy door de alpenweide heen, veel overzicht dus vol gas! Vervolgens duiken we het bos in waar de enduro skills naar boven moeten komen. Ver voor je uit kijken om mooie lijnen te kiezen en snelheid te behouden. De dag ervoor had het geregend en dat maakt sommige stukken lekker modderig. No Brakes!! was een veel gehoorde kreet in het onderste gedeelte. Op een paar heerlijke glijpartijen na, gelukkig niks gebeurt.
Zoals gezegd was er maar 1 afdaling gepland maar deze smaakte naar meer, dus doen we er nog 1. Er was toch geen planning.....
Kolovrat
De shuttle brengt ons naar Kolovrat op de grens van Slovenie en Italië. (je wordt gek van alle berichten van je provider in dit gebied).. We gaan een trail rijden met de naam: "de weg van de vrede" terug naar Slovenie. Het eerste gedeelte van de trail loopt door de loopgraven en bunkers door die nog stammen uit de 1ste wereld oorlog. Veel op en neer in deze trail maar indrukwekkend is het zeker! Onderaan de trail moeten we een beekje oversteken wat nog eens hele mooie beelden oplevert.
S'avonds gaan we voor het diner naar een camping in de buurt. Super leuke locatie met een nog betere sfeer, kampvuurtje, lekkere wijn en heerlijk eten! Aanradertje om daar een hapje te eten. (Lazar camping in Kobarid) Wij zelf brengen de nacht door in Ajdovščina.
Veiligheid en criminaliteit.
Inmiddels zijn we al op de 3 verschillende plekken geweest en hebben we onze stinkende kleding al een paar dagen in de auto gehad. Je kunt je voorstellen dat de auto behoorlijk begint te meuren. "Dan laat je vannacht de ramen toch op een kiertje staan" zegt Mark. ??? Tuurlijk.. Het kan nog in Slovenie! Ook de fietsen laten we regelmatig achter zonder er enig zicht op te hebben. Het kan nog in Slovenie!
Totaal: 55 km; 500 hoogtemeter zelf trappen en 2700 hoogtemeters afdalen!
Dag 3. Vipava Valley
Na Soca Valley vertrekken we naar een nieuwe vallei in het westen van Slovenie, Vipava Valley. En wel naar de stad Ajdovščina. Uiteraard gaan we hier ook weer trails rijden en de 4x4 van MTB Galaxy rijdt ons via de verharde weg naar het kleine dorpje Otlica. Tijdens deze rit heb je fantastische uitzichten over de Vipava vallei en eenmaal aangekomen op de top is het uitzicht nog mooier dan we al gezien hebben.
De trail terug naar Ajdovščina heeft zo veel flow en is lang!!! We want more! omdat het weer redelijk instabiel is met veel onweer in de buurt rijdt de 4x4 niet helemaal naar boven maar we stoppen op een "midden" station. Hier starten we weer een heerlijk trail! De ondergrond is nat en de trail is bezaaid met wortels.. GLAD dus. Iedereen doet zijn best om op de bike te blijven zitten maar een paar modderbaden blijven niet uit. Maar iedereen komt beneden met een grijns van oor tot oor! En de modder zit tot achter de oren.
Na een korte break om de nodige energie aan te vullen komen we op een trail waar de lokale riders hun enduro-skill trainen. Super leuke trail met drops, switchbacks en een paar gaps! Een heerlijk middag spelen in het bos.
Helaas gooit de regen roet in het eten en besluiten we eerder dan normaal te kappen. Misschien kunnen we straks nog ff in het dirtpark tegenover het hostel aan de slag.. We bestellen een "Yes Boss"! Een heerlijk biertje van de lokale brouwerij. Aangezien de regen nog steeds met bakken uit de lucht komt blijft het niet bij eentje..... We zijn niet meer in het dirtpark geweest. :-)
Totaal: 40 km; 100 hoogtemeters zelf trappen 2000 hoogtemeters afdalen
Dag 4. Krvavec TrailPark
In de ochtend pakken we de auto in en rijden een uur richting het noorden naar Krvavec. Hier zullen wij overnachten boven op de berg! NICE.. Auto beneden bij de lift parkeren en alles in de cabine laden. Eenmaal boven moeten we nog een stoeltjeslift omhoog nemen om op de plaats van overnachten uit te komen. De bagage wordt netjes opgehaald door de eigenaresse van het complex. Een bakkie koffie en wij knallen het bikepark van Krvavec in. Let op: het is een echt trailbikepark met 1 zwarte, 2 rode, 2 blauwe en 1 groene lijn..
Wij nemen als eerste de rode lijn! Een flow trail met hier en daar wat technische stukken. Ook weer fantastische uitzichten over de vallei. De trail brengt ons weer helemaal naar beneden naar de cabine. Wat een lekkere trail. We zitten er weer helemaal in! Eenmaal boven pakken we nu de zwarte lijn... Deze begint met 3 heerlijke smoothy hoge switchbacks. EASY dus.. maar direct knallen de rockgardens je om de oren en weten waarom dit een zwarte lijn is. Maar MAN wat is dit heerlijk! Super technische afdaling met grote rockgardens, jumps en alles wat een trail maar zwart kan maken. VET!
Tijd om wat te eten! We gaan naar het restaurant wat bij het hotel zit en bestellen wat vlees. Mac de gids bestelt voor 4 man vlees en we zijn met 8 man... Mac ziet de verbazing op de gezichten van Rik en mij..(wij zijn behoorlijke vleesliefhebbers) "Trust me guys, this is more than enough". En uiteraard had hij gelijk! Wat een berg vlees en dat voor maar 4 man, Spareribs, schnitzels, kippenkluifjes en ook wat groenten.. Als vleesliefhebber zit je goed in Slovenie!.
Na het eten besluiten we om de rode trail nog eens te rijden en de mooie plekken op camera vast te leggen. Dat waren we de eerste run een klein beetje vergeten, iedereen was zo lekker aan het rijden. We rijden hem de 2de keer ook veel harder en ontdekken ook nog een nieuw stuk trail! Mooi meegenomen.. :-)
Beneden gekomen nemen wij afscheid van Mac, die overnacht in Ljubljana. Hij woont daar en wou na 4 nachten met Mark wel naar zijn vrouw! hahaha. Wij zullen helaas de volgende ochtend al weer naar Nederland vertrekken en de rest blijft nog een dagje om trails te rijden rondom de hoofdstad Ljubljana.
Maar de dag is nog niet voorbij.. de blijvers willen nog snel naar boven om een laatste trail te pakken. We lopen naar de lift en het valt direct op dat de lift stilstaat... "too dangerous, lightning on top. KAK, we zitten beneden vast en moeten afwachten tot de onweersbui overtrekt. Maar gelukkig hebben we nog een sixpack warme biertjes in de auto liggen. Op karakter drinken we die op en bij de laatste warme slok gaat de lift weer bewegen. Op naar koud bier!!
Na een heerlijke maaltijd met heerlijke wijn zoeken wij ons nest op, no more slovenian trails for us.. Althans niet nu maar we gaan hier zeker terugkomen! Er is nog zo veel wat we niet hebben gezien!
Big thanks voor Mac, Mark, Anja en Jan van MTB Galaxy voor de fantastische trip. Zij hebben ons laten zien hoe mooi Slovenie is!
En natuurlijke de video: Mountainbike Adventure I Feel sLOVEnia:
e mountainbike Turbo Kenevo
Er is bijna geen mooier gevoel dan honderden hoogtemeters afdalen over technische, rotsachtige en uitdagende trails. Keer op keer weer omhoog klimmen is een ander verhaal: Het is een goede workout, maar extra power is altijd welkom. Er is maar een fiets die je bergop meer vermogen geeft, zonder in te leveren op veerweg bergaf: De Turbo Kenevo Comp.
De Turbo Kenevo FSR is op de eerste plaats een echte trailfiets, voorzien van alle voordelen waar onze mountainbikes bekend om staan: een ruime bovenbuis voor een betere pasvorm en meer controle, een korte achterbrug voor extra wendbaarheid en een laag bottom bracket voor extra stabiliteit. Voeg daar 180mm aan veerweg aan toe, en je hebt een fiets dat alle afdalingen aan kan.
Het M5 aluminium frame huist het kloppend hart van de Kenovo: Onze efficiënte en krachtige Turbo technologie en de nieuwe Specialized 1.2E motor. Onze exclusieve Rx Trail Tune stelt de motor in staat om al deze kracht soepel en geruisloos om te zetten in efficiënt klimvermogen. Onze custom motor is een van de enige motoren op de markt die direct reageert op jouw pedaalslag, zodat je meteen vermogen krijgt wanneer je daar om vraagt.
De batterij is volledig geïntegreerd in de onderbuis en is eenvoudig te verwijderen. Dankzij de ruime capaciteit heb je genoeg vermogen voor lange dagen op de trails, en we hebben de motor en batterij strategisch geplaatst voor een optimale gewichtsverdeling. Via onze Mission Control app heb je volledige controle over de Turbo technologie en de Trail Remote laat je vanaf het stuur tussen de verschillende ondersteuningsmodi schakelen.
De Turbo Kenevo Comp is afgemonteerd met een FOX Van RC Coil achterdemper, RockShox Yari RC voorvork met 180mm veerweg, Shimano XT/SLX groepset en brede aluminium wielen.
(text: Specialized)
Chaudfontaine August ride
Chaudfontaine in de zomer is bijna hetzelfde als Chaudfontaine in de herfst. Het is al weken 30+ graden, droog en van ellende vallen de bladeren nu al (in augustus) van de bomen. Gelukkig is er net een klein buitje gevallen voordat we onze Trailaddicts Ride gepland hebben. Ons startpunt ligt in het epicentrum van onze trails: bij de waterbronnen van Chaudfontaine.
We vertrekken eerst richting het westen. We hebben alle aanwezige riders 'natuurlijke' en 'mellow warm-up' trails beloofd. Het eerste stukje trail is lekker highspeed, tussen de bramenstruiken. Maar daarna wordt de trail die we inschieten behoorlijk steil. Met de losse ondergrond en de gevallen bladeren is een beetje driften in de bocht niet te vermijden. Iedereen bereikt safe & sound het stadsparkje waarin de eerste trail eindigt. Op naar de volgende!
Deze trail heet op Strava 'DH Les Parapentes'. Waarom snappen we wel: het is weer een highspeed singletrack, waar je best stukjes kan vliegen! En iedereen blijkt behoorlijk behending in de losse rotsen. Dat komt goed uit, want de rest van de dag blijven we bij Bikepark Chauudfontaine. Steile trails, veel keuzemogelijkheden en rotsblokken. Ondanks de vele sporen aan trails is het vrij gemakkelijk om het Trailaddicts Ride-treintje te volgen: volg de stofwolk!
We gaan (afhankelijk van de fitheid en de zin in Belgisch bier) 3 of 4 keer omhoog. En wat blijkt? Die laatste trail naar beneden is tóch de vetste: je kent de trail, je weet waar de rotsblokken los liggen en onder je noppen gaan rollen én je kan 'm in één ruk naar beneden rollen. Zoveel later dan de eerste shift zitten we niet aan het bier. Hier gaan we zeker nog eens rijden!
PS: Onderaan vind je de link naar alle foto's!
Alle foto's van de Chaudfontaine Ride augustus 2018
Je mag alle foto's gebruiken, ze staan in full res op onze Flickr.com pagina. Wil je ze gebruiken? Dan graag met #trailaddicts #trailaddictsevents #trailaddictsrides thanks!!! Hiep hoi :D
Trail Addicts Ride Nideggen 28 oktober
Helmpie verplicht, tas met rug protectie aangeraden, knie bescherming net niet verplicht, maar zeer zeker aan te raden ;)
Check hier voor kaarten: Ticket Nideggen
Algemene voorwaarden zijn van toepassing: Algemene Voorwaarden
Bestel nu ook direct een t-shirt van Trail-Addicts mee!!
Trail-Addicts Ride Monschau
We gaan weer een dagje lekker knallen met z'n allen (klinkt best apart eigenlijk, knallen met z'n allen....) Afijn! We gaan dus naar Monschau op 29 september 2018. Het is een ride along zoals jullie van ons gewent zijn. Omdat de bier gelegenheden te ver weg zijn zullen we wel voor een biertje en een chippie zorgen voor naderhand. LET OP deze regio is technisch!! Twijfel je? neem dan even contact met ons op.
Inschrijven kan via: Ticket Monschau
Hier de video van de vorige Editie!