Review: De Insta360 ONE X
6 maanden in gebruik - de Insta360 ONE X
We hebben de Insta360 ONE X alweer een tijdje in ons bezit. We konden zo alle facetten van dit vernuftige cameraatje goed testen. Eerst de basics - Een 360-camera is een camera die alles filmt. Onder, boven, links, rechts: écht alles. Door middel van 2 extreem wide angle lenzen en een stukje software worden de beelden tot een totaal onbruikbaar format samengevoegd. Dit format kan je dan editten tot bruikbare beelden welke je dan weer in je normale videoedit-programma makkelijk kan verwerken. Uiteraard kunnen de betere videoedit-programma's dit zelf ook al.
Ook interessant is onze vorige review over de 360 cam van Nikon http://www.trail-addicts.com/nikon-keymission-360/
Zelf ben ik totaal geen fan van "360 beelden" waarmee je als kijker zelf een beetje om je heen kan kijken. Nee ik kies graag de hoek en richting waarin ik de kijker wil laten kijken. Het grote voordeel van een 360 camera is (redelijk voor de hand liggend) dat hij alles filmt. Je kan dus de camera op je rug binden en zo de rijder die in je wiel zit filmen. Zoals je weet gaan de trails nooit even steil als het stuk ervoor óf het stuk dat nog komen gaat, met andere woorden een normale camera zal telkens de rijder maar voor een deel (wel/niet of een beetje) filmen. Niet echt bruikbaar dus.
Beeldstabilisatie van camera
Leuk natuurlijk, alles filmen enzo maar in de afdaling gaat alles op neer. Een gimbal (wat vaak nog best logge dingen zijn) is hiervoor een prima oplossing. Of de nieuwe GoPro met zeer goede digitale stabilisatie. Hoe zit dat dan met de Insta360 ONE X?
BRILJANT!
In een kleine thuis-test houd ik de telefoon (waarnaar het beeld live wordt verzonden) in de hand en met de andere hand de Insta360 ONE X. Hevig heen en weer bewegend probeer ik enige vorm van onstabiel gedrag uit te dagen maar op mijn beeldscherm is het als of de Insta360 niet beweegt, totaal niet. Dit belooft wat...
De beeldstabilisatie in de praktijk
We hebben een bodymount waarop de Insta360 ONE X gemonteerd kan worden. De hoek hoe je die monteert maakt dus totaal niet uit omdat je later simpelweg de juiste hoek kiest in je edit-programma. Het eerste shot laat toch nog best wat trilling zien, dit (bleek later) is te wijten dat de bodymount te los zat. Door deze goed strak aan te trekken krijg je veel betere resultaten.
Onderstaande video is gemaakt zonder enige vorm van kleurcorrectie of iets anders. Daarbij volledig ge-edit op de mobiel, dit doet wat met de algehele kwaliteit... Maar check die stabilisatie:
In de volgende video zijn we wat meer bezig geweest met editen op een normale computer. Dit geeft alweer een stuk beter resultaat. Wel zie je dat de aanpassing aan het licht redelijk langzaam is. Dit moeten we nog eens wijzigen.
Downside Insta360 ONE X
De Insta360 ONE X is van zichzelf niet waterdicht, dat is wel een nadeeltje. Ook is de accuduur erg kort! Zo wilden we tijdens ons afsluitingsweekend in Verbier nog een hoop filmen, maar helaas door kou faalde de accu telkens weer... We waren er maar kort en wilden niet te veel tijd verdoen met filmen, dus verder maar gelaten voor wat het is. Om de Insta360 nog eens een extra kans te geven hebben we hem ook nog meegenomen naar Reinhardstein.
Donkere en lichte omstandigheden voor de Insta360 ONE X
Hier reden we met zeer slechte lichtomstandigheden door het bos. Veel donkere bos-secties afgewisseld met soms een scherpe zon. Oordeel zelf...
We willen dolgraag de camera nog eens goed testen boven de boomgrens bijvoorbeeld, dat is vaak ideaal qua licht waardoor de resultaat vele malen beter zijn. Dat kan je dan weer goed zien hier:
Overall zijn we zeker niet ontevreden over de Insta360 ONE X, de beelden zijn zeker op de mobiel erg gaaf. We zullen gewoon nog wat extra moeten oefenen en proberen met de instellingen. Voor nu hebben we een goed beeld hoe de RAW beelden performen en wat je er van kan verwachten. Een vervanger van de drone en normale filmgear (lees: onze iPhones ;) ) zal het niet worden, maar een goede aanvulling voor wat vette beeldhoeken is hij zeker een goede kandidaat.
Check hier alle specs van de insta 360 one x https://www.insta360.com
Review: Steady Rack
De steady rack getest
Ik heb geen idee hoe jullie schuur/ garage er uit ziet, maar die van mij, is echt altijd een T*ring zooi! Niet normaal. Kinderfietsjes, Mama fiets, mountainbikes en zonder problemen 1000 on-afgemaakt projectjes… Vooral dat laatste zorgt voor de problemen. Ik ben altijd wel ergens mee bezig, duurt het project te lang? Dan verlies ik de aandacht en begin aan een nieuw project. Hoe vaak ik de garage ook opruim, het maakt niet uit! Het is binnen no-time WEER een t*ring zooi.
Om een beetje orde in de chaos te creëren en een goede makkelijke manier om de fietsen in de garage goed op slot te zetten was het hoog tijd om eens met een oplossing te komen. Een slot anker op de grond zag ik niet zitten omdat de vloer altijd bezaaid ligt met rotzooi. Daarbij pak je niet elke keer dezelfde fiets, dus voordat je het slot er af hebt bij de juiste fiets (en wonder boven wonder is dat altijd de achterste) ben je weer een hoop geklungel verder.
UPDATE: Gebruik na enkele maanden:
Steady Rack
We hebben de Steady Rack alweer best wat maanden in gebruik. Nog dagelijks hebben we er plezier aan. Simpel en snel de fietsen opbergen op een vast plekje in de garage met een stevig slot er omheen. Het werkt gewoon goed. Ook met de wat zwaardere E-Bikes werkt het allemaal prima. Daarom deze update met score: Het doet allemaal wat het belooft, niks meer en niks minder. Daarom een dikke 7!
-
Design8
-
Kwaliteit7
-
Dagelijks gebruik7
-
Duurzaamheid7
-
Prijs7
The Goods
- Dagelijks gemak
- vast spot voor de bikes
- Maakt werken met een slot makkelijker
The Bads
- Kapje van de steady rack kapot na 1 maand
- De fietsen komen relatief ver de ruimte in.
Average Score
Wat is dan wel de juiste oplossing? Steady Rack..
Zie daar! Een mailtje in de mailbox met de vraag: Willen jullie de Steady Rack reviewen 😀 dat zijn de beste mailtjes! Zonder aantekeningen, voorwaarden of afspraken lag er niet al te lange tijd daarna niet 1 maar 2 steady racks op de deurmat.
Weer een paar maanden verder 😉 de herfst is aangebroken en dat houdt meestal in dat er wat meer tijd over is dus hoog tijd om die dingen eens tegen de muur aan te planten. Nadat er hier in de wijk een dozijn aan airbags gejat bleek te zijn ook hoog tijd om alles eens aan een goed slot te zetten 😉
Klopboor, beschrijving, pluggen, muur anker, steady rack, alles ligt klaar!
De steady Rack zit vast met best wat bouten en ook het muur anker vraagt om 4 dikke gaten, al met al een gehoorbeschadiging opgelopen maar de gaten zitten er in! Alles tegen de muur aan bouten en klaar. Ik heb de steady racks niet op de zelfde hoogte gemonteerd zodat ik ze dichter bij elkaar kan hangen. Zo zit je niet met de stuurtje in de weg en de pedalen vallen mooi naast elkaar. Beetje een gok, echter nu alles zit blijkt het perfect. Het muur anker iets ernaast zodat ik later nog een 3de kan monteren voor mijn inmiddels 20 jaar oude racefiets.
Praktijk gebruik
De winter heeft inmiddels zijn intrede gedaan en dat betekend dat de steadyrack alweer een tijdje dienst doet, voor de oplettende lezer: Ja er komt een 3de bij! Dat zou je natuurlijk niet doen als het ruk is… De fietsen komen best ver de garage in, maar dat stoort eigenlijk niet. Doordat ze kunnen swingen naar links en rechts kan je gemakkelijk de fietsen er uithalen en wanneer nodig het slot er omheen hangen.
Het ruimt gigantisch op! Eigenlijk kan ik beter zeggen, dat ondanks de wederom opnieuw optredende t*ring zooi ik nog steeds makkelijk bij de fietsen kan 😉
check https://www.steadyrack.com voor alle detail informatie
Camping Review: Camping Glockental
Tijdens ons korte bezoekje in de Harz zijn we een - vinden wij - prachtige camping tegen gekomen. Camping Glockental is er niet eentje met allerlei sterallures, in tegendeel zelfs! Er worden 3 sterren gegeven, eigenlijk is dat te veel....
En toch vonden wij het geweldig, je moet het hier niet van de faciliteiten hebben maar van de spot. Mooi uitzicht over het - iet wat uitgedroogde - meer. We stonden met onze camper prachtig! Je mag er een vuurtje maken, beetje bbq'n en gezien het niveau van de camping zal je er denken we geen massa's mensen vinden. Ideaal om na een dag in het bikepark gespeeld te hebben relaxed van je biertje te genieten.
Het toilet gebouw was overigens echt bijzonder te noemen. Na een half uur zoeken konden we het verstopte jaren 50 gebouw vinden. Verlichting was slecht dus een zaklamp is geen overbodige luxe. De meeste toiletten waren met een kruiskop schroef dicht gemaakt, de douches zijn voorzien met een douchezeiltje (old skool!) maar wanneer je al je eerste indrukken opzij hebt gezet en je aan de douche waagt, dan word je verrast door een zeer warme en goede douche! Beter dan je op menig andere camping aangeboden krijgt.
O vergeet niet je toilet rol mee te nemen wanneer je boodschappen gaat doen ;) dat hing er soms wel, soms niet...
Trailreview Vertigo, Verbier! Steil, steiler, steilst…..
Dit verhaal is in gestuurd door Mark Westmaas, zelf ook een mooie review? Stuur hem in!
a sensation of whirling and loss of balance, associated particularly with looking down from a great height, or caused by disease affecting the inner ear or the vestibular nerve; giddiness.
En dit is dus de naam van de tweede trail van vandaag …..dat begint al goed! ;) Bikepark Verbier is natuurlijk bij velen van jullie al bekend doordat je er of bent geweest of hier al over gelezen hebt. De trail Vertigo is een van de enduro black-lines in Verbier die loopt vanaf La Chaux (2.183 m) via Le Mintset (1.957m) naar Lourtier (1.076m) en dat in een korte afstand. Iets met grote stappen, snel thuis zeg maar.
Eigenlijk is de trail opgedeeld in twee delen. Direct bij de start moet je al een flink technische trail bedwingen met keien, rotsen, beekjes en een klimmetje. Na deze ‘test’ van 1,6km kom je bij de start van het echte werk. Was dit al ‘genoeg’, sla dan rechtsaf en rij door naar de trail Comfort zone. Ook een heel vette trail en echt wel uitdagend, maar net even gemakkelijker te rijden (check trailreview Comfort Zone).
Oké, je bent er nog, dus we zijn klaar voor het echte werk! Vanaf Le Mintset gaat de trail naar beneden, flink naar beneden! Met veel switchbacks, soms gravel, grote keien en afgronden!! ECHTE AFGRONDEN langs de trail. Als je op een aantal punten een OTB’tje (red. over the bar) doet, bel dan nog even naar huis in je vlucht naar beneden, want dat gaat niet best aflopen. Maar goed, gewoon blijven kijken waar je naar toe wilt en op de fiets blijven. Onderschat het niet!! Denk je dat het toch teveel is, stap dan af en loop een paar meter en kom op adem bij de afgrond…..en ja, die zal je waarschijnlijk wel doen duizelen. Weet je nog?? De naam van de trail was Vertigo!
Het volgende deel is wellicht nog uitdagender. Niet alleen kom je een paar keer aanrijden op een afgrond, maar ook neemt het aantal switchbacks toe en de steilte en krapte eveneens. Maar ja, je wilde graag bijna 1.000 meter afdalen in een afstand van iets meer dan 3km en dan moet je wel naar beneden ;) en rap ook!! Een mooie lange singletrack volgt, korte bochten en een mooie snelle uitloop aan het einde van de trail…….nog twee switchbacks en levend en wel Lourtier bereikt! Wat een afdaling! Wat een kick!! Dit is dus echt wel mijn favoriete trail in Verbier!! Alleen voor expert rijders en zeker niet als eerste of als laatste (nooit een laatste trail) van de dag rijden!
Als extra uitdaging en gewoon om te kijken of het kon, heb ik de trail non-stop gereden! Oké, alleen voor een hiker moeten stoppen en voor twee switchbacks die niet mee wilde werken ;)
Heb je wat minder geduld? ….vanaf 3:36 begint het tweede deel, de daadwerkelijke afdaling.
Trailreview: De Mont Ventoux (rood)
Daar waar tal van roadbikers omhoog gaan om een voor hun ultieme uitdaging, strava score of segment te rijden, bracht onze 1.9TDI volkswagen T5 camper ons keurig naar de top - en dat in record tijd! Het was een strijd, sturen, schakelen, campers inhalen en ingehaald worden door motors en snelle auto's. Ook het ontwijken van levensvermoeide wielrenfietsers die hun verloren tijd in de klim wilde goed maken op de afdaling. Het was afzien, uitdagend maar de euforie toen we boven waren was immens!! Heel even dachten we, laten we alle klimmen doen, vanaf alle 3 de zijdes, heel even dachten we dat...
Maar nee, dat deden we natuurlijk niet :D want achterin onze bus stonden onze mountainbikes, wij komen voor de afdaling, want van de Mont Ventoux kan je afdalen, MOOI afdalen.
We waren met een - qua ervaring - gemêleerd gezelschap dus we besloten om de rode route te rijden. Deze start daar waar de wielrenners hun laatste klim meters maken, daar waar familie en vrienden staan te klappen. Dat was leuk! Want het was alsof ze voor ons applaudisseerde!
Het eerste deel is overgoten met grote stenen (zo groot als 2 vuisten), die allemaal los liggen, dat was voor sommige van ons even wennen.... Gelukkig wisten we dat de verdere trails zich voornamelijk in het bos zouden bevinden en minder stenig zouden zijn. De eerste paar 100 meter zijn dan ook eigenlijk niks aan. Allemaal rechtdoor zonder grote verrassingen. Her en der een leuk single trailtje langs de flank, allemaal zonder problemen te rijden.
De fun begint vanaf het midden station bij Le Chalet Reynard, daar zijn al wat meer singletrails, alles is hier nog makkelijk waardoor de snelheden hoog liggen. Iedereen is hier op zijn gemak, op meerdere lekke banden na rijdt dit allemaal lekker door.
Wat ons betreft begint de echte fun pas op driekwart. Dan is er een splitsing rechtdoor over dubbeltracks en links af de trail in, die moet je dan ook hebben. Je volgt hoofdzakelijk route 5 van de bewegwijzerde routes. Deze trail is pure fun, veel flow in de trail, continue sturen zonder grote verassingen waardoor je lekker kan door rijden. Hier komt het aan op het sturen en vertrouwen op grip! Telkens je banden goed in de bocht drukken zodat je de volgende kuil weer in kan vliegen om met genoeg vaart er weer uit te komen. Heerlijk! In de hele trail kwamen we precies 1 dropje tegen, zo veel verassingen kan je dus verwachten....
Al met al een leuke trail, fun en do-able voor de gemiddeld ervaren rijder!
Review: Quad Lock
“Tal van accessoires, goede afwerking en voelt solide aan”
De apps op onze smartphones zijn al jaren prima om zelf te navigeren, de resultaten op te nemen en te analyseren. Daardoor is de noodzaak voor een apart navigatie apparaat steeds kleiner geworden. Toch blijft altijd het probleem dat jouw, vaak dure smartphone aan je stuur bungelt…
Quad Lock biedt tal van opties
Quad Lock is er flink op in gesprongen en biedt voor iedereen wat wils. Welke discipline je ook doet er is wel een oplossing voor bedacht! Van – inmiddels – actieve auto laders tot sterke mounts voor op je motor. Wij zijn op pad gegaan met de wielren en mountainbike mounts in combinatie met de iPhonecases voor de SE en de 8.
Solide afwerking en voelt stevig aan
De quad Lock – out front mount pro – zorgt ervoor dat je de telefoon mooi centraal aan je fiets kan bevestigen. Gelukkig hebben ze eraan gedacht dat de montage beugel in het geheel open kan en je dus niet alles moet demonteren. Binnen in is de boel afgewerkt met een soort rubber om een stevig montage te garanderen zonder te beschadigen. Eerste klein puntje van kritiek is dat er (nog) niet gedacht is aan onze oversized stuur diameters…
Hoesjes en montage op het stuur
De hoesjes voelen solide aan, mooi afgewerkt en goed strak om je mobiel. Quad Lock heeft ervoor gekozen om de hoesjes zo te maken dat je die standaard om je mobiel laat. Op dit moment zijn er voornamelijk voor de iPhone en Samsung Galaxy hoesjes gemaakt. Overig merk bezitters moeten het met een plakmount doen. Voor de iPhone 8 hebben we een waterdichte cover voor over het hoesje heen, dit is natuurlijk een lekker gevoel. Het geeft extra protectie tegen water en vuil en het geheel blijft behoorlijk dun! Ook het bedienen van de telefoon wordt niet merkbaar beïnvloed.
Op de achterkant van het hoesje zit het geïntegreerde montage systeem. Je kan nu simpel de blauwe hendel op je stuurmount indrukken en je telefoon erop draaien. Om je telefoon er af te halen geldt hetzelfde. Het geheel voelt stevig aan, dus dat moesten we even testen :D
On the trails met de Quad lock
Persoonlijk navigeer ik al langer alleen op de mobiel en gebruik hiervoor een simpele en goedkope app, maps 3d (alleen voor iPhone). Normaal prop ik de telefoon in mijn broekzak en check zo nu en dan even de belangrijke afslagen. Vandaag niet! Ik heb de quad Lock – out front mount pro – achterstevoren geplaatst op mijn fiets. Het behoeft een kleine aanpassing omdat het stuur daar iets te dik was. Door de originele rubbers te verwijderen en hier iets dunners in terug te plaatsen toch het gewenste resultaat. J
Tja wat kan ik zeggen…. Het blijft allemaal zeer solide zitten! Ook met wat vuil regelmatig de telefoon erop en er weer af getrokken om te kijken of hij dat leuk ging vinden, maar geen enkel probleem.
Overal verdict:
Erg mooie afwerking, goede “feel” van kwaliteit. Zeer goede functionaliteit en diversiteit in mounts. Wat we missen? Dat zeiden we al een mount voor onze nieuwe standaard in stuur diameters…
Review: De Outwell gas bbq
Review: De Outwell gas bbq
De missie was om een kleine gas bbq te vinden met een rooster. Dus niet zo eentje met een anti aanbaklaag er op en een water bakje er onder. Eigenlijk dus een weber maar dan op gas.
Nu was de missie ook betaalbaarheid en makkelijk mee te nemen. Een gas bbq van weber laat zich nou eenmaal minder makkelijk mee sjouwen... de reden van het rooster is schoonmaken. Een chromen rooster kan je naderhand simpel met een prop alu folie schoonmaken. Zo hoef je niet met die vette zooi rond te banjeren om het weer klaar te maken voor de volgende avond. Scheelt weer afwassen dus 😉
De outwell gas bbq heeft het allemaal! Klein, rooster, betaalbaar en zonder waterbak er onder.
Nee! Niet meteen naar de winkel rennen nu....
Ik heb de outwell nu al een tijdje in gebruik en kom tot de conclusie dat de lava stenen die er in liggen continue in de hens staan. Al het vet beland daar in en vliegt vervolgens in brand. Het vlees ligt er zo dicht boven op dat, dat op haar buurt dus ook binnen no -time als houtskool verder kan.... niet heel relax bakken dus. De term - Slow cooking - is dan ook verre van toepasbaar op dit bbqtje.
Langzamerhand leer ik waarom die waterbak is. Daar valt dus het vet in en, dat verkomt dat het in de hens vliegt. Ook ruik je de outwell bbq van een verre afstand. Dat ding stinkt gigantisch! Wederom door het zelfde probleem —> oud vet in lavasteen 😕
Sorry Outwell... het krijgt geen “trail-addicts keurmerk” 😜
Review: De One-Up EDC tool
Hij lag alweer een tijdje op het schap. Eigenlijk vanaf het moment dat de set te bestellen was heb ik op de koop knop gedrukt. Altijd een tool bij de hand te hebben zonder je hele tas weer af te moeten doen leek me echt heerlijk!
Al met al kost het tooltje natuurlijk best wel een hoop. 59,- usd... daar komt 25 usd voor de topcap bij. Denk nou niet dat je er nu bent... De topcap wordt middels een schroefdraat in je vork gedraaid. Voor wie zich nu afvraagd waar dat schroefdraad dan normaal te vinden is heb ik nieuws: Die zit er niet...
Middels een extra toolkitje van 35 usd tap je dat schroef draad er eigenlijk in. De set is mooi compleet, er zit een zogenaamde checker in die kijkt of je binnen diameter van de vork de juiste afmeting heeft. Ook een starnut puller zit erbij.
Na alle checks te hebben gedaan trek je de starnut eruit. Middels een speciale gelijder tab je vrij gemakkelijk het schroefdraad erin. Hier kan je maar weinig fout doen. Ik had mijn Ipad met het instructie filmpje op de achtergrond aanstaan, simpel de stappen volgen en kind kan de was doen!
Eenmaal geinstalleerd is het ontzettend clean. De EDC tool past mooi in de vork, je kan er gemakkelijk bij en het biedt zelfs opbergruimte voor een patroon. Die laatste is misschien wat onlogisch. Het tooltje waar je het patroon op draait zit er niet bij en past er ook niet in. Met andere woorden: Je zal toch naar je tas moeten rijken als je band leeg is gelopen...
Het tooltje zelf is redelijk compleet. Alle meest voorkomende maten zitten er in. Ook de kettingpons met ruimte voor een nieuwe Quick-Link is aanwezig. Het enige wat ik mis is de inbus maat voor mijn RaceFace crank. Gelukkig heb ik vanuit mijn oude tooltje nog een soort overzet ringetje liggen welke ik (wederom in mijn tas) alsnog meeneem.
Is het dan een absolute must have? Nope, dat niet. Maar voor hen die regelmatig zonder tas ff snel een rondje willen knallen is het een fijn idee dat je de basis mee hebt. Reserve band kan je met een bandje aan je frame bevestigen en je kunt redelijk compleet op pad.
UPDATE:
Na alweer wat maanden in gebruik te hebben zijn we eigenlijk zeer verrast over de kwaliteit en gebruiksgemak. Het enige nadeel is dat hij nogal vaak gebruikt word :D Als iemand iets nodig heeft dan heb jij als eerste een tool in je handen... Iets hierboven schreef ik dat het geen "must have" is, in de basis is een helm en een fiets een must have ;) maar daarna volgt dit tooltje toch wel redelijk snel hoor!! Super fijn. Zeker nu we steeds meer van die zware tas afwillen (om onze lichte fietsen weer zwaar te maken...) Maar goed, we zijn er blij mee.
Het gereedschap om het tooltje te installeren kan je bij ons lenen. Ophalen, anders zijn de verzendkosten voor jouw :) App mij even dan regelen we de rest.
Meer info op: One-Up Components EDC Tool
Review: Joes no flats binnenbanden
Joe's no flats,
Tubeless maken mountainbike banden
Mijn oude Hope Enduro Tech velgen laten zich niet zo lekker tubeless meer maken. Kan onkunde van mijn kant zijn natuurlijk... Het resultaat is dat ik gewoon oldscool met binnenbanden rijdt. We zouden een lang weekend in de Alpen gaan rijden en om niet op iedere straat hoek met een lekke band te staan heb ik de Joe's No Flats binnenbanden er in gegooid. De voordelen van de melk maar niet het geklooi met de melk en zo.
Binnenbanden met melk
De binnenbanden zijn uiteraard wat zwaarder en ja ik realiseer me ook dat tubeless rijden meer voordelen heeft. Wat ik een beetje hoop is dat zelfs een snakebite kan worden tegen gegaan door de melk waardoor ik toch met wat minder bar in de banden kan gaan rijden. Eenmaal in Zwitserland de eerste dag door gekomen zonder problemen. Her en der toch nog aardig hard wat zaken geraakt waarvan 1x de velg hoorbaar was. We zaten allemaal lekker op het fietsje en het tempo zat er goed in. Rustig aan begon ik in de groep al te roepen dat het een geniale uitvinding is, dat was misschien iets te voorbarig....
De gids in het wiel blijven...
Dag 2 van ons Trail-addicts weekend in Verbier was qua lekke banden minder succesvol. Eerste keer lek was ook zonder aanwijsbare reden. Opmerkelijk was dat er melk in de buitenband zat, dat zal dan wel door de eerdere hits zijn geweest waarbij er toch nog iets goed is gegaan. Op een latere afdaling probeerde ik Erik van MTBverbier in zijn wiel te blijven, daar waar hij uiterst sierlijk langs of over de leistenen opstakels rijdt sta ik op servival mode :D de remmen gingen letterlijk los en het tempo zat er goed in. Vol trots reed ik achter de gids aan tot bijna onderin waar er 1 leisteen te veel was... Lek, dat is nummer 2 vandaag.
Lek in de verpakking
De volgende dag de banden toch wat harder opgepomt, nieuw setje Joe's erin en gaan. Op een volstrekt onlogisch moment wordt ik weer geconfronteerd met een lekke band. Driftig zoeken we een snakebite of iets scherps maar niks kunnen vinden. Hop nieuw Joe's no flats bandje erin in volle bak pompen met zo'n mini pompje zonder resultaat. Patroontje geprobeerd en blijkt dat de band op 2 plekken leeg loopt rondom het ventiel :(
Gelukkig waren we met 3 man sterk want mijn banden waren al op en de rest van de groep stond al een stuk verder beneden. 3x lek
Zelfs in de bus loopt hij leeg
De resterende dagen met een wat hogere banden druk en normale binnenbanden gereden zonder verdere problemen. Mijn voorband was nog wel voorzien van een joe's en heeft het gelukkig gehouden. Vreemd is wel dat toen we weer thuis waren mijn voorband lek in de bus stond. Blijkbaar toch ergens een lek geweest wat ondanks te melk weer leeg kon lopen. Sorry Joe's no flats, maar dat is volgens mij niet de bedoeling. Zeker niet dat er een lekke/kapotte binnen band in de verpakking zat...
Verdict lijkt een goed plan, maar snakebites worden niet voorkomen en ook kleine gaatjes worden niet al te best gedicht.
PeakRider
Een volstrekt onnodig dingetje of onmisbaar in jouw mountainbike avonturen?
Nog niet zo heel lang geleden is de Peakrider geïntroduceerd. Een van afstand relatief simpel ding wat je in je rugtas moet doen en jou helpt tijdens de hike and bike mountainbike reizen. Onder normale omstandigheden kan je natuurlijk alles gewoon fietsen ;) maar voor wie wel vaker in de Alpen komt weet dat dat simpel weg niet altijd het geval is. Om de mooiste trails te vinden moet je soms steil en onhandig klimmen en klauteren dat je dan punt 1. niet kan fietsen en punt 2. het vele malen handiger is om je fiets op je nek te dragen. Op die momenten pak je de fiets bij de voorvork buis en je crank op, je tilt hem over jezelf heen en legt het geheel op je nek over liever je rugtas.
De PeakRider getest
Nu kunnen we natuurlijk de PeakRider overal testen waar we willen maar om nu met de fiets in de nek over de Utrechtse heuvelrug of de posbank te gaan lopen is misschien wat gek. Uiteraard zou je nog een ladder kunnen pakken want dat claimt de peak rider namelijk te kunnen. Ja, we bedoelen dat jij dan met je fiets en al een ladder op kan zeg maar :)
Aangezien we toch richting de Zwitserse Alpen gaan een mooi moment om het ook echt in de praktijk te kunnen brengen! Samen met onze gidsen en een enthousiast gezelschap al fietsend richting de top van de berg. Maar om de gewenste trail te kunnen rijden moeten we het laatste stuk klimmen, nee beste lezers, dat stuk is niet te fietsen.... We hadden de Peakrider in het chalet al voorbereid wat wil zeggen in onze tassen gestopt met het puntje uit het H2O gat. Het eerste wat opvalt is dat je tas minder lekker zit :( De PeakRider zorgt er eigenlijk voor dat je tas minder mooi naar je rug vormt. We rijden met tassen die rugprotectie hebben en ook dat wilde niet afdoen aan dit ongemak. Tijdens de klim waar we nog wel konden fietsen werden we dus helaas niet heel enthousiast, gelukkig vonden we hier een oplossing voor, maar daar later meer over.
Hikend over de berg rug naar de trail
Niet iedereen had een PeakRider, degene zonder starten de klim op traditionele wijze waar wij met ons vieren de PeakRider verder in gereedheid brachten om ook aan de klim te kunnen beginnen. Het zakje waar de stick in gaat monteer je met klittenband aan het frame. Omdat de stick in je rugzak zit, zit deze voor je gevoel ver naar achter waardoor je hulp van een andere biker nodig hebt. Dit zal te oefenen zijn maar vonden wij nogal lastig. Na wat gehannis konden 3 man omhoog waar ik zelf nog stond te kloten om de fiets er in te krijgen. De grap is overigens dat alle rijders zonder PeakRider al boven stonden, maar dat heeft meer met de lengte van de hike te maken natuurlijk. Eenmaal geinstalleerd is het een absolute verademing. Het slimme ontwerp ontlast je schouders waardoor de druk over je heupen en schouders word verdeeld. De fiets hangt stabiel en geeft je inderdaad de vrijheid om met 2 handen naar boven te klimmen. Wel heb je sterk de behoefte om je fiets gewoon vast te houden, maar dat heeft meer met het "wat als" scenario te maken. De fiets was dan simpel gezegd gewoon weg...
Bevindingen en tips
Het probleem dat de tas zich niet meer vormt is simpel opgelost door tijdens het normale rijden de onderkant en de stok zelf van elkaar te scheiden en los in je tas te gooien. Zo kan de stok gewoon aan de zijkant ergens liggen en heb je er geen last meer van. Jammere van deze oplossing is dat het dus langer duurt voordat je aan de klim zelf kan beginnen. Voor korte hike and bike stukken zouden wij de PeakRider niet direct aanraden. Echter wanneer je van te voren weet dat er lange hike stukken inzitten is het absoluut de moeite waard.
Wat we ook uitvonden is dat je de stick lang genoeg moet maken. Door het gewicht van de fiets duw je eigenlijk het geheel nog dieper in je tas waardoor je fiets niet meer stabiel ligt. We vinden de afwerking en kwaliteit erg mooi. Het voelt stevig aan en ziet er keurig uit. Wat de duurzaamheid is kunnen we nu nog niet vertellen.
Al met al een slim uitgevonden hulpje voor de lange hikes!