Bike Park Bellwald
Bike Park Bellwald
Dankzij nieuwe trails en geweldige evenementen is Bike Park Bellwald uitgegroeid tot een van de populairste mountainbikeplekken in Zwitserland.
De Bellwald bikeregio die zich in de loop der jaren heeft ontwikkeld, bloeit op en het dorp bruist ook in de zomer. Gezinnen die vroeger alleen voor hun wintervakantie naar het Wallis-dorp kwamen, zijn nu ook in de zomer met hun mountainbike te vinden.
De mountainbike regio Bellwald biedt een verscheidenheid aan trails voor beginners en kinderen tot ambitieuze mountainbikers. Gasten komen uit heel Zwitserland en nabijgelegen landen.
De fietsvriendelijke gastvrijheid van de mensen in Bellwald en het prachtige zonneterras maken Bellwald de perfecte plek om je zomervakantie door te brengen. Dankzij de nieuwe aanvoertrein vanuit Fiesch is Bellwald het ideale uitgangspunt tussen het Aletschgebied en het Obergoms om de hele regio op de fiets te ontdekken en ‘s avonds comfortabel terug te keren naar het dorp.
Bos bobbel “Forest Bump”
Het hart van Fietspark Bellwald!
Type trail: flow trail (met veel extra air time)
Moeilijkheidsgraad: gemiddeld (gevorderde beginners)
Lengte: 4,2 km
Diepte meters: 380 hm
Ø helling: 9%
Slider Man
door Raiffeisen
Type: Speelparcours
Moeilijkheidsgraad: Expert (zwart)
Lengte: 1,1 km
Diepte meters: 140 hm
Ø helling: 13
Uitgestrekt & woedend “Vast & Furious”
Mix van jump, flow en single trail – alpien en adembenemend!
Type trail: mix van flow, single en play trail
Moeilijkheidsgraad: gemiddeld (blauw)
Lengte: 4,0 km
Diepte meters: 433 Hm
Ø hellingsgraad: 11
De natuur in “into the wild”
Trail-ervaring in een wild landschap!
Type: single trail
Moeilijkheidsgraad: gevorderd
Lengte: 2,6 km
Diepte meters: 310 hm
Ø helling: 12
Smerig kraken ” Dirty Cranking”
Ons parcours voor DH-racers en iedereen die dat wil worden.
Type parcours: Afdaling
Moeilijkheidsgraad: Expert (zwart)
Lengte: 2,1 km
Diepte meters: 380 hm
Ø helling: 18
2 November 2024
De beste MTB Camper – Jeff Lenosky
Wat is de best Mountainbike Camper inrichting? Nou wij denken dat Jeff Lenosky het met zijn MTB Camper aardig…
2 November 2024
Nydia Track – A Single trail MTB adventure
De groep bezoekt de regio rond Nelson voor een kleine week en ze hebben een strak schema met meerdere epische…
1 November 2024
De Trail of Naloop van je MTB
De trail is ook een belangrijke geometrie waarde van het ontwerp op een MTB, het heeft een aanzienlijke…
1 November 2024
Review: De Mountainbike route van Milheeze
Het punt met de MTB route van Milheeze is namelijk dat het eigenlijk geen traditionele mountainbike route is…
1 November 2024
Review: De Deurne Walsberg MTB route
de mtb route van Walsberg is namelijk een single trail van start tot eind en ze hebben er echt elke…
1 November 2024
Review: Deurne Zandbos MTB trail
Wanneer je vanaf de parkeerplaats de mountainbike route Deurne Zandbos in draait begint het single trail…
28 October 2024
400 kilometer 4 dagen over de mooiste mtb trails van Gelderland
Een mountianbike avontuur in eigen land. 400 kilometer mountainbike in 4 dagen over de mooiste trails die…
23 October 2024
Finale Ligure Winter trip
Finale Ligure the best possible place to ride awesome trails in winter. We went there in Januari and yes this…
Banhnentour Arose van Ben Wurmser
Banhnentour Arose van Ben Wurmser
Na 4 maanden van (meestal) pittige beklimmingen op onze bikes in Nieuw-Zeeland, keken we uit naar de dagen wanneer we eindelijk weer met liften omhoog zouden kunnen tijdens de Banhnentour Arose.
Van Herbert (Herbert.Bike) hoorden we dat hij een nieuwe “Bahnentour” Arosa-Lenzerheide had gecreëerd. Dat moeten we checken! De regio tussen Chur, Lenzerheide en Arosa biedt een bijna eindeloos netwerk van trails en liften. Dat maakt de keuze lastig… De ‘must do’ lijst was lang, maar Herbert bezorgde ons een 2-daags plan voor de beste trails.
Het plan bevat 125 kilometer én 14.000 hoogtemeters aan singletrack downhills. Een mooie statistiek. En het beste hiervan: we rijden niet tweemaal dezelfde trail.
Met deze belofte was het makkelijk om een groep van acht bike-vrienden te verzamelen. Maar ze weten ook dat de druk hoog is! Het tijdschema voor de twee dagen is strak en er is bijna geen ruimte voor technische problemen, crashes of zelfs lunchpauzes. Herbert wil ons echt alles laten zien in deze twee dagen.
Rocky wake up call
Op de eerste dag rijden we meestal boven de boomgrens op Alpiene singletrails tussen Lenzerheide en Arosa. In het ‘trailboek’ dat we van Herbert kregen, werd het eerste traject van Parpaner Rothorn naar Lenzerheide door hem omschreven als “Juicy Singletrail”. En hoewel het Alpengras sappig is, zijn de rotsen dat niet. De rotsen houden onze blik scherp op de trail om geen over-the-bars the maken.
Alleen het laatste gedeelte in het bos, totdat we Lenzerheide in rijden, is vol met flowy bochten. Een enkele crash is ons wel overkomen, maar gelukkig komen we lachend een heelhuids aan.
Nu komt de flow…
We nemen nog een keer de lift naar Parpaner Rothorn. De lange verbinding die ons van Lenzerheide naar Arosa brengt staat bekend als één van de classic afdalingen in de regio. Een prachtig uitzicht en een erg toffe flowtrail.
De moeilijkere rockgardens die we onder onze wielen krijgen zorgen ervoor dat ons skill-niveau snellere vooruitgang maakt. We eindigen uiteindelijk bij Älplisee, een prachtig bergmeer aan het eind van de afdaling, op een korte weg voor Arosa. Het is zó mooi hier, we moesten gewoon stoppen om ervan te genieten.
We willen meer!
Het is al lunchtijd. En mountainbiken maakt hongerig. Maar we hebben geen tijd voor een goede stop bij een restaurant. We eten onze meegebrachte lunch, terwijl we wachten op de uplift naar Weisshorn.
De komende trail is – volgens Herbert – een zelden gebruikt wandelpad naar Innerarosa. En zo is het: bijna geen wandelaars, zodat we onze remmen lekker los kunnen laten en een fantastische, snelle singletrail kunnen rijden zonder te veel technische secties.
Arosa biedt prachtige uitzichten en interessante afdalingen, die leuk en niet te moeilijk zijn. Zonder crashes of lekke banden komen we bij een van de laatste liften bij de Hörnlihütte – een berghut die aan het begin van de laatste (maar niet de minste!) afdaling van de dag staat. Nu, hebben we eindelijk wat tijd voor koffie en cake, voordat we de 2.000 hoogtemeters lange downhill naar Chur aanvallen.
Briljant einde aan een lange dag op de fiets
Vanuit de Hörnlihütte kunnen we de kronkelende singletrail zien die ons te wachten staat. (Als je ooit in deze berghut bent, check dan het toilet: met waarschijnlijk het beste uitzicht ooit!).
Zoals de eerste afdaling van de dag begint de laatste ook weer met veel rotsen, maar wordt daarna binnen enkele minuten makkelijker en sneller.
En na een lange dag in het zadel is er maar één ding om direct te doen: proberen onze vingers van het stuur te krijgen en bier te bestellen voor iedereen.
Proost op Dag 1
Wat een epische dag op de fiets. Uitgeput, sommige met wat blauwe plekken, en vooral erg blij dat we de auto kunnen nemen die ons terugbrengt naar ons ‘basecamp’ Hotel Krone in Churwalden.
Brambrüesch – meer dan alleen een geweldige bikepark
In tegenstelling tot de eerste dag van de Bahnentour Arosa Lenzerheide komt de tweede dag zelden boven de boomgrens. Singletrails in het bos is wat we vandaag te zien krijgen.
De eerste trail leidt vanaf het begin van Bikepark Lenzerheide naar Chur. Omdat we iets buiten Lenzerheide slapen, besluiten we het onszelf makkelijk te maken. In plaats van omhoog naar Lenzerheide te gaan voor de eerste lift, brengt Martin van Bikeshuttle Lenzerheide ons naar de trailhead. Dit bespaart ons veel tijd én bespaart ons de eerste klim.
Deze tweede dag begint met misschien wel mijn Favoriete Trail van de hele twee dagen. Echt snel, rooty, loamy singletrack met wat glibberige en natte wortels – echt goed om de dag mee te beginnen!
Tot onze grote verrassing volgt de Bahnentour niet alleen de bikepark afdalingen, maar leidt ons naar zowat ongerepte afdalingen van Brambrüesch. Drie keer komen we op de Alpenbikepark gondels. De eerste ronde bestaat uit een lange, enorm wisselende en snel ‘wandelpad’, dat ons terugleidt naar Chur. De tweede begint bij de top en is voor een groot deel erg ‘exposed’ (niet naar links kijken!). Alleen de derde afdaling gaat over bikeparktrails. De keus is aan jou: de grote ‘features’ uit het bikepark springen, of gewoon zo hard mogelijk over de Blauwe afdaling? Er is een prachtig aanbod om uit te kiezen. We moeten hier zeker eens terugkomen en in dit park spelen – want wat we zagen, was maar een ‘voorgerechtje’.
De eerste keer op deze dag rijden we boven de boomgrens en natuurlijk wordt het weer snel rotsachtig. Het is perfect dat we nu bijna aan het eind van de dag rijden. De liften stoppen bij, en we ontmoeten slechts een handvol vriendelijke wandelaars. En al snel voelen we ons alleen op de berg en rijden we de laatste singeltrail naar Lenzerheide.
Singletrail transfer naar Lenzerheide
Mooi hoe de verbindingsroutes van en naar Lenzerheide lopen. Deze keer nemen we de andere kant van de vallei op een trail die ons van Brambrüesch naar Churwalden brengt. Het pad is fantastisch en de korte heuvels tussenin laten het bloed pompen. Helaas is het al tijd om afscheid te nemen van enkele vrienden die ons in Churwalden moeten verlaten. Zij missen de laatste tracks van de Bahnentour, bij Piz Scalottas in Lenzerheide.
Moe maar blij
We did it! Ruim 126 kilometer, 14.000 hoogtemeter afdalen en in totaal 15 uplifts in twee dagen. Ik kan me niet heugen dat ik ooit eerder zoveel verschillende trails heb gereden. En 99% van de paden was fantastisch. Slechts een stukje van Hörnli naar Innerarosa was een beetje saai, maar we hoorden van Herbert dat ze er van plan zijn een flowtrails te bouwen.
De dopamine compenseert de paar pijnlijke spieren. Ik denk dat iedereen minstens één keer gecrashed is, maar met zoveel trails zou ik verrast zijn als dat niet zo was. Onze bikegroep is het met elkaar eens: de Bahnentour Arosa Lenzerheide is een ongelooflijke ervaring in Graubünden. Het toont duidelijk aan waarom deze regio op de bucketlist van elke biker moet staan. Het biedt écht iets voor iedereen en heus niet alleen vanwege het bikepark.
PS:
Als de lengte of de hoogtemeters je wat te veel lijken, kun je beide dagen gemakkelijk inkorten.
Meer informatie over de Bahnentour Arosa Lenzerheide vind je op Herbert.bike:
https://www.herbert.bike/angebote/bahnentour-arosa-lenzerheide
The Defender Camp Zwitserland
The Defender Camp – Zwitserland
The Defender Camp (video link onderaan)
Het stond al lang op mijn lijstje…… Self supported overnachten op een berg. Simpel idee en makkelijk uit te voeren! Om dit mini avontuurtje wat vetter te maken was al snel de beslissing genomen om dit in een daktent te doen, met een dikke 4×4 de berg op rijden, overnachten en de volgende ochtend vroeg in de morgen naar beneden knallen op de MTB.
Na wat gegoogle kwam ik bij steel-brothers.nl uit, hét bedrijf voor de verhuur van Landrover Defenders om prachtige avonturen werkelijkheid te maken. Het weekend dat ik weg kan van mijn normale daytime job was er gelukkig nog een defender te huur met dubbele daktent. De defender was vol gestouwd met een hoop mooie kampeer spullen die ook via de website urbansandindians.nl verkocht wordt.
Het is vanuit Nederland moeilijk te bepalen waar je precies heen moet, wat goede spots zijn en waar het überhaupt mag. Erik van MTBverbier.com kon mij daar mee helpen, sterker nog; hij vond het idee zo vet dat hij besloot mee te gaan!
Eerlijk is eerlijk, met een defender 890 kilometer wegwerken vergt wat van je geduld, een afstand waar ik met mijn eigen auto een kleine 8 uur over doe duurt nu ruim 10,5 uur. Dus na wat lichte ergernis kwam ik eind van de middag aan bij het prachtige chalet van MTBverbier, Erik gooit zijn spullen en fiets in de defender, boodschappen had ik onderweg al snel gedaan en hop die berg op!
Mijn 4×4 ervaring is niet heel groot, maar gelukkig zijn de onverharde paden keihard en vergen absoluut 0 ervaring dit weekend. Na een rit van ongeveer 3 kwartier komen we boven, we parkeren de auto en we besluiten eerst nog een stukje verder met de fiets te klimmen. We kunnen wel een lekkere afdaling gebruiken!!
Terug bij de auto snel inladen en naar de spot rijden waar we de daktenten uitklappen en kunnen wachten op de adembenemende zon’s ondergang. Werkelijk niet normaal mooi! Met de Wood Stove G3300 in combi met de BBQ rooster – GoGrill grillen we onze burgers en worstjes klaar op klein houtjes. De Temperatuur zakt als een malle op deze hoogte in de bergen en al gauw proberen we ons met meerdere lagen kleding en een kamp vuur voor het berghutje ons warm te houden bij de gure wind en een temperatuur van -4 graden.
De volgende ochtend biedt wederom een prachtig tafereel, het wolkendek ligt als een deken over het dal, de zon komt rustig op en valt als een warme deken over ons heen wanneer hij onze defender bereikt. Eerst een kop koffie, stukje stokbrood en gebakken eieren met spek. Het mag dan back to basic zijn, maar met deze defender en de camping gear is het heerlijk comfortabel! Na het ontbijt zet Erik mij weer boven aan die
berg af zodat ik vandaar helemaal naar beneden kan rollen.
De variatie is prachtig, het format is geniaal en iedereen aan te raden. Onafhankelijk van een lift en zonder uren te moeten klimmen kom je overal waar je wilt, beter dan dit wordt het niet! En om het weekend af te toppen natuurlijk nog wel even lift supported het bikepark van Verbier ingedoken 😀
2 November 2024
De beste MTB Camper – Jeff Lenosky
Wat is de best Mountainbike Camper inrichting? Nou wij denken dat Jeff Lenosky het met zijn MTB Camper aardig…
2 November 2024
Nydia Track – A Single trail MTB adventure
De groep bezoekt de regio rond Nelson voor een kleine week en ze hebben een strak schema met meerdere epische…
1 November 2024
De Trail of Naloop van je MTB
De trail is ook een belangrijke geometrie waarde van het ontwerp op een MTB, het heeft een aanzienlijke…
1 November 2024
Review: De Mountainbike route van Milheeze
Het punt met de MTB route van Milheeze is namelijk dat het eigenlijk geen traditionele mountainbike route is…
1 November 2024
Review: De Deurne Walsberg MTB route
de mtb route van Walsberg is namelijk een single trail van start tot eind en ze hebben er echt elke…
1 November 2024
Review: Deurne Zandbos MTB trail
Wanneer je vanaf de parkeerplaats de mountainbike route Deurne Zandbos in draait begint het single trail…
28 October 2024
400 kilometer 4 dagen over de mooiste mtb trails van Gelderland
Een mountianbike avontuur in eigen land. 400 kilometer mountainbike in 4 dagen over de mooiste trails die…
23 October 2024
Finale Ligure Winter trip
Finale Ligure the best possible place to ride awesome trails in winter. We went there in Januari and yes this…
Bikepark St Luc
Je eigen pagina op Trail-addicts, dat kan! En het is gratis
Beheer je een bikepark, heb je een mountainbike gids bedrijf of heb je een prachtige reis gemaakt? Stuur ons jouw verhaal en krijg je eigen volledig gratis pagina op onze website!
Bikepark St Luc
“Drie downhill mountainbike trails wachten op je in het hart van de Val d’Anniviers Alpen in Zwitserland.” Bikepark St Luc
Meer dan 500 meter hoogteverschil, 3 downhill mountainbike trails voor 3 verschillende niveaus, 1 table area, fun, adrenaline en een lift om je fiets “bijna” net zo snel terug naar de top te krijgen als je naar beneden kwam.
Ginette – blauwe piste – beginner; leuke trail met een brede en gemakkelijke lay-out
Funi Racer – rode piste – bevestigd; baan van de Zwitserse DH-kampioenschappen
Black Lion (nieuw voor 2022) – zwarte trail – expert met een jumpline in het midden
Bunny Up Park – 2 rijen tafels (rood en zwart)
Elke MTB trail in het bikepark is uitgerust met “north-shore” en sprongen van verschillende niveaus voor maximaal plezier. Het bikepark van St-Luc biedt iedereen de mogelijkheid en volgens hun niveau van technische beheersing om afdalingen te rijden en maximaal plezier te beleven terwijl ze een natuurlijke ruimte en een uitzicht op de uitzonderlijke Alpen ontdekken.
Op trail-addicts.com vind je informatie over vele bike parken van Europa. We zijn constant opzoek naar relevante informatie die jou als mountainbiker helpt om je volgende mountainbike avontuur te vinden. Heb je tips op of aanmerkingen, zet ze dat gerust hieronder bij de comments! Ken je bijvoorbeeld een goede gids in deze regio of een perfecte hotel/camping of hostel? Laat het ons weten! Zo kunnen we iedereen verder helpen aan de droom vakantie!
2 November 2024
De beste MTB Camper – Jeff Lenosky
Wat is de best Mountainbike Camper inrichting? Nou wij denken dat Jeff Lenosky het met zijn MTB Camper aardig…
2 November 2024
Nydia Track – A Single trail MTB adventure
De groep bezoekt de regio rond Nelson voor een kleine week en ze hebben een strak schema met meerdere epische…
1 November 2024
De Trail of Naloop van je MTB
De trail is ook een belangrijke geometrie waarde van het ontwerp op een MTB, het heeft een aanzienlijke…
1 November 2024
Review: De Mountainbike route van Milheeze
Het punt met de MTB route van Milheeze is namelijk dat het eigenlijk geen traditionele mountainbike route is…
1 November 2024
Review: De Deurne Walsberg MTB route
de mtb route van Walsberg is namelijk een single trail van start tot eind en ze hebben er echt elke…
1 November 2024
Review: Deurne Zandbos MTB trail
Wanneer je vanaf de parkeerplaats de mountainbike route Deurne Zandbos in draait begint het single trail…
28 October 2024
400 kilometer 4 dagen over de mooiste mtb trails van Gelderland
Een mountianbike avontuur in eigen land. 400 kilometer mountainbike in 4 dagen over de mooiste trails die…
23 October 2024
Finale Ligure Winter trip
Finale Ligure the best possible place to ride awesome trails in winter. We went there in Januari and yes this…
Bikepark Crans-Montana
Bikepark Crans-Montana
Met een netwerk van 200 kilometer aan mountainbike routes. 181 bewegwijzerde mountainbike-, crosscountry- en enduro-tracks, drie downhill-tracks die eindigen in een Northshore-zone en ook speciale e-bike-routes. Crans-Montana biedt een grenzeloze speeltuin en een verscheidenheid aan mogelijkheden voor alle mountainbikers.
En wat hebben al deze routes gemeen? perfecte bewegwijzering, een verscheidenheid aan natuurlijke landschappen en adembenemende panoramische uitzichten!
Verschillende «Swiss Bike Hotel» gecertificeerde vestigingen en tal van gespecialiseerde winkels en gekwalificeerde gidsen verwelkomen bezoekers die op zoek zijn naar een mountainbike vakantie in deze zonnige regio Zwitserland.
Alles is gemakkelijk te bereiken vanuit Sierre dankzij de liften of bussen van Sierre-Montana en de liften waarmee je de berg toppen kunt bereiken.
Mountainbike in Crans-Montana
360° uitzicht, op het zuiden, wijngaarden, bossen, negen meren, vier watervallen, weilanden en een gletsjer, dit is slechts een deel van de gevarieerde landschappen die de regio Crans-Montana vormen en de regio tot een mountainbike speeltuin maken.
Wat de infrastructuur betreft, zal ook aan de verwachtingen van mountainbikers worden voldaan, aangezien de liften 365 dagen per jaar open zijn en onbeperkte toegang bieden tot de bergen, een groot aantal bergrestaurants en de vele natuurlijke schatten.
Het uitgestrekte domein omvat 77 km enduro- en langlaufroutes voor alle niveaus, die gecertificeerd en bewegwijzerd zijn. Er zijn maar liefst 11 routes, met een totaal hoogteverschil van 2.350m.
Downhill in Crans-Montana
Downhillers zullen genieten van het brede scala aan downhill-infrastructuur in het Crans-Montana Bike Park. De Crans-Cry d’Er-lift maakt alle infrastructuur zeer gemakkelijk te bereiken voor downhill-rijders.
Verspreid over het skigebied zijn er drie afdalingen beschikbaar: een zwarte, een rode en een blauwe. Deze tracks bieden een panoramisch uitzicht over het Rhônedal, gevolgd door een passage door het bos met een reeks technische secties, eindigend in een Northshore-zone met een stroomlijn en verschillende drops, en een skillpark met verschillende modules om de nieuwste trucs uit te proberen.
E-Bike in Crans-Montana
Is er een betere manier om van het hele fietsroutenetwerk in Crans-Montana te genieten dan met de e-bike? Je hoeft alleen maar te kiezen tussen de 200 km aan mountainbikeroutes en de 177 bewegwijzerde mountainbike-, langlauf- en enduroroutes.
Hoewel al deze routes kunnen worden gebruikt op e-bikes, zijn er vier routes speciaal ontworpen voor e-bike-excursies .
Als onderdeel van het Energy Bike District-project wordt bij alle e-bike-verhuur een gratis GPS-systeem geleverd, zodat je de ideale route kunt vinden. Daarnaast zijn er in de regio Crans-Montana voldoende oplaadpunten.
Opzoek naar andere bikeparks in Zwitserland? Check ze hier
2 November 2024
De beste MTB Camper – Jeff Lenosky
Wat is de best Mountainbike Camper inrichting? Nou wij denken dat Jeff Lenosky het met zijn MTB Camper aardig…
2 November 2024
Nydia Track – A Single trail MTB adventure
De groep bezoekt de regio rond Nelson voor een kleine week en ze hebben een strak schema met meerdere epische…
1 November 2024
De Trail of Naloop van je MTB
De trail is ook een belangrijke geometrie waarde van het ontwerp op een MTB, het heeft een aanzienlijke…
1 November 2024
Review: De Mountainbike route van Milheeze
Het punt met de MTB route van Milheeze is namelijk dat het eigenlijk geen traditionele mountainbike route is…
1 November 2024
Review: De Deurne Walsberg MTB route
de mtb route van Walsberg is namelijk een single trail van start tot eind en ze hebben er echt elke…
1 November 2024
Review: Deurne Zandbos MTB trail
Wanneer je vanaf de parkeerplaats de mountainbike route Deurne Zandbos in draait begint het single trail…
28 October 2024
400 kilometer 4 dagen over de mooiste mtb trails van Gelderland
Een mountianbike avontuur in eigen land. 400 kilometer mountainbike in 4 dagen over de mooiste trails die…
23 October 2024
Finale Ligure Winter trip
Finale Ligure the best possible place to ride awesome trails in winter. We went there in Januari and yes this…
Weekend in de Alpen - MTBVerbier
MTBVerbier: EEN PARADIJS MET TRAILS IN DE VOORTUIN
Foto’s: Gijs Ferkranus
Tekst: Bram van Boekholt
Als je even een paar minuten door je Insta-timeline scrollt kom je iedere keer weer nieuwe ‘epic shots’ tegen van plekken waar jij ook wil biken. Van EWS-stages tot de zomerse beelden vanuit Nieuw-Zeeland en Australië. Dat brengt ons altijd tot ideeën voor nieuwe biketrips. Maar tóch blijven wij, Trail-Addicts Rik, Nico & Bram, ieder jaar terugkeren naar Verbier (Zwitserland), en daar is een reden voor.
Jaarlijks plannen we met Trail-Addicts een ‘season-ender’ trip naar MTBverbier. Met het hele huis gevuld zijn we met ongeveer 15 gasten om aan hun motto Eat. Sleep. Bike. Repeat. gehoor te geven. In de vallei van Bagnes op zo’n 800 meter hoogte vind je het luxe chalet van Erik en Jess. Aan de ene zijde van het chalet heb je uitzicht op het skidorp Verbier (op ongeveer 1.500 meter hoogte) en aan de andere zijde heb je vrij uitzicht op de rest van de vallei en de eeuwig besneeuwde toppen die daarachter liggen.
De vrijheid in en rondom het chalet is alleen al een reden om hier te komen biken. Na een fietsdag leg je je fiets in het gras, sluit je aan bij het kampvuurtje dat al is opgestookt en blijf je gerust de hele avond met je kniebeschermers op je enkels zitten. Totdat je het zelf tijd vindt om de stof- of modderlaag van je af te douchen (er is zelfs een was-service!). Iedereen hier komt voor het biken én de relaxte vibe, dus je voelt je nooit verplicht om je bezwete shirt even te wisselen omdat de rest van de gasten wel fris gedoucht en gestreken zijn.
Verbier Valley
Verbier ligt in het Zuid-Westen van Zwitserland. Wanneer je bovenop de hoogste toppen in dit gebied staat, zie je de Mont Blanc boven de andere besneeuwde reuzen uitsteken. En ook een trip naar Zermatt – met de iconische Matterhorn – is mogelijk is als daytrip vanuit hier. Wij besluiten gewoon Erik’s plan te volgen voor onze vier bikedagen hier. En we weten dat je niet ver hoeft te reizen, want alleen al Verbier heeft dik 100 km aan de mooiste natural trails.
Met een grote groep bikers rollen we via de lokale pumptrack door de vallei 2,5 km naar het liftstation van Le Châble. Tot en met augustus kun je vanuit hier de lift naar Verbier pakken, maar op deze doordeweekse dag in het naseizoen draait deze alleen in het weekend. Gelukkig kunnen we met de bus omhoog, met biketrailer. Wel slim om die te reserveren, want met onze groep staat de hele trailer al vol. Dertien haarspeldbochten verder zijn we in Verbier en vanuit daar pakken we de lift de berg op. Diezelfde bus hoeven we natuurlijk niet naar beneden te pakken! De vetste trails komen pal bij het chalet van MTBverbier uit. Dus je kunt afdalen van 2.500 naar 800 meter!
De mede-bikers die hier al een paar dagen eerder dan wij gearriveerd zijn hebben natuurlijk niet stilgezeten. Ze vertellen ons dat het ‘s ochtends ijskoud kan zijn. Niet gek in oktober. Dus de eerste dag staan we veel te warm gekleed boven. Dat donsjackje kan direct weer uit. De eerste trail die we hebben uitgekozen is er direct één met hele technische passages. En blijkbaar ook een populaire wandelroute. Maar overal wordt vriendelijk gegroet en Erik spreekt met wat hikers in vloeiend Frans. De ogen rollen uit hun kassen als hij deelt welke trails wij gaan rijden.
Vanaf de bikepark-lift kun je nog een tweede etappe verder omhoog. Die lift naar Fontanet draait nu niet, maar de 250 hoogtemeters trappen we zelf wel even. Het uitzicht hier is fenomenaal, met uitzicht op een gletsjer en de Rôdze trail. Wij duiken de andere kant eraf, op naar Cabane du Mont Fort. De weg ernaartoe vergt wat trial-skills. Over grote rotsblokken en rotsplaten waar je met te weinig flow direct tot stilstand komt tegen een opstaande steen. Maar ook: waar je met de juiste flow en balance-skills je jezelf als Ludo May want. Voor wie hem niet kent: Ludo is een Verbier-local en werkelijk geen enkele technische klim of afdaling is hem te gek. In quarantaine-tijd deelde hij video’s waar hij achterwaarts zittend op zijn stuur de trap van zijn huis op rijdt. Goed, terug naar de trail. Dit is er namelijk één die bij het chalet eindigt, en hij heet Comfort Zone. Maar don’t be fooled: de weg naar beneden is lang en gaat van ruig naar flowy.
Lang genoeg om beneden je armen even goed uit te wapperen en je vingers te strekken. Gelukkig is de finish bij het chalet, dus je hoeft niets anders te doen dan een (herstel)biertje aan te pakken. Tot de kok, Lee, ons naar binnen wenkt voor een vorstelijke drie gangen.
De volgende dag weten we dat we iets eerder moeten vertrekken voor de vetste foto’s. Dit keer shuttled Jess ons omhoog in de VW Transporter met bikerack. En we treffen een oude bekende als gids vandaag. Jarno “The Blast” Hoogland woont sinds dit jaar ook in Verbier (we geven hem geen ongelijk!) en werkt regelmatig als gids voor MTBverbier. Op het programma staat Col de Mille. Als we omhoog shuttlen zien we de bomen letterlijk van kleur verschieten. Hoe hoger we komen hoe geler en dieper oranje de loofbomen en larixen worden. Op het bergmeertje waar Jess ons afzet ligt al een laagje ijs. Leuke speelplek voor het zoontje van Erik en Jess, die hier als echte bergbewoner opgroeit. Wij gaan hoger op de berg “spelen”. Na een mooie traverse tussen de gekleurde struikbegroeiing, is het nog een stevige klim naar de Col. Jarno maakt ons blij met een dooie mus: “Jammer dat de berghut niet open is, want daar hebben ze de lekkerste perentaartjes”. We komen steeds dichterbij de bergkam die met een klein beetje sneeuw besprenkeld is, als poedersuiker over een oliebol. Het laatste deel naar de top is een hike-a-bike van een goed kwartier, over een besneeuwde trail in de schaduw. Eenmaal op de top kunnen de windjacks aan. Hier waait een frisse wind, maar we zitten wel heerlijk in de zon met uitzicht op de piek van de Mont Blanc in de verte.
De trail die volgt heeft écht alles in zich. Als we alléén deze trail zouden rijden en daarna rechtstreeks naar huis, dan zou ik zelfs al 100% tevreden zijn. Alles zit in deze bijna 1.500 hm afdalen; de hike-a-bike, een toffe ridgeline met verre uitzichten, lekkere flowy secties, steile switchbacks, ruige rotspassages, spannende worteltapijten en high speed stukken. Én ook deze komt in de voortuin van het chalet van MTBverbier uit. High fives all over the place. Zoiets smaakt natuurlijk altijd naar meer! Terwijl iedereen zich weer nestelt rondom het kampvuur met een drankje uit de ‘honesty bar’, pakken fotograaf Gijs en ik het plan op om er nog een trailtje aan vast te knopen. Gewoon als toetje. Erik tekent snel een route voor ons uit. En gewapend daarmee op zak, pakken we nog precies op tijd de bus omhoog naar Verbier. Een colaatje en energybar onderweg blijkt wel een goed idee. Het energieniveau is toch iets minder hoog dan zo optimistisch ingeschat. En wanneer we de start van de trail weten te vinden zien we de zon langzaamaan achter de berg verdwijnen. Full focus rijden we met z’n tweeën een waanzinnige trail naar beneden, waarvan we gelukkig een paar delen nog herkennen van eerder. Dus we hoeven niet meer op onze telefoons te kijken hoe de route loopt.
In donkere schemer sluiten we ons weer aan bij de groep om het kampvuur, die we vanuit de verte al op zagen gloeien. Iedereen is nog steeds even stoked. En voordat we binnen weer getrakteerd worden op een fantastische maaltijd, zorgt medewerker Ju voor heerlijke verse pizza’s uit de steenoven op het terras. Verser en lekkerder dan dit kan bijna niet. Wat een geluk voor ons dat ze Italiaanse roots heeft. En dat, gewoon als tussendoortje.
Waar we de afgelopen dagen in gesplitste groepjes (per niveau) op pad gingen, willen we deze zaterdag graag met z’n allen rijden. In een langgerekt lint vliegen we de achter elkaar over de eerste drop. De beruchte Vertigo trail is niet voor iedereen even gemakkelijk. Het aantal switchbacks is ontelbaar. En een krappe switchbacks dwingt zelfs respect af, door een achterbrug van een fiets te slopen. De harde zijdelingse impact op een boom doet het frame breken. En er is maar één weg verder, en dat is naar beneden. Wat een fantastische zwarte trail is dit! Hadden we al gezegd dat óók deze op steenworp afstand van het chalet finisht? Hier pakken we koffie en de lunch mooi mee, alvorens we de laatste trails van de dag gezamenlijk shredden. Dit is tevens de laatste volle dag en avond. Dus bij het avondeten delen Erik en Jess trots wat een gaaf seizoen ze met iedereen hebben gehad. Ze zijn zichtbaar blij dat ze zoveel gasten hebben mogen ontvangen en iedereen hebben kunnen laten zien in wat voor een prachtgebied ze wonen. Dit mountainbikekoppel snapt het helemaal: je komt hier niet alleen voor de trails, maar ook voor de mooie accommodatie, het heerlijke eten, de fijne vibe en hun gastvrijheid.
Met wat schnapps om te proosten bedenken we opeens dat Red Bull Rampage nu live bezig is. Dat kijken we lekker lui vanaf de bank. Waar ik normaal gesproken iedere dag video’s zou checken van de trailbuilders, test-runs en de finaledag is het me nu bijna ontschoten dat dit event bezig is. Zo ontzettend waan je je op vakantie, al is het een korte biketrip van een paar dagen.
De ochtend van het afscheid is voor ons niet direct afscheid. We hebben namelijk het plan opgevat om vroeg genoeg (maar wel met een fatsoenlijk ontbijt) naar de mooie ridgeline van Pierre Avoi te rijden voor foto’s. Rijden is niet helemaal ‘rijden’. Want na een eenvoudige traverse en stukje klimmen moet de fiets ook nog een tijdje in de nek op weg naar de top. In de schaduw is de grond nog hard bevroren, maar de zon doet al hard z’n best. En het is geen straf om hier op deze ochtend te genieten van het uitzicht richting Portes du Soleil, over het dorp Verbier en over de trail die via de ridgeline aan de horizon verdwijnt en het bos in dropt. Die volgen we, met allemaal een grote glimlach op ons gezicht, welke in die stand blijft staan totdat het écht tijd is om huiswaarts te gaan. De periode van modderige Nederlandse trails komt er weer aan, maar wij hebben herinneringen waar we nog wel tot aan de lente op kunnen teren. Tot volgend jaar!
Zelf op reis naar MTBverbier
2 November 2024
De beste MTB Camper – Jeff Lenosky
Wat is de best Mountainbike Camper inrichting? Nou wij denken dat Jeff Lenosky het met zijn MTB Camper aardig…
2 November 2024
Nydia Track – A Single trail MTB adventure
De groep bezoekt de regio rond Nelson voor een kleine week en ze hebben een strak schema met meerdere epische…
1 November 2024
De Trail of Naloop van je MTB
De trail is ook een belangrijke geometrie waarde van het ontwerp op een MTB, het heeft een aanzienlijke…
1 November 2024
Review: De Mountainbike route van Milheeze
Het punt met de MTB route van Milheeze is namelijk dat het eigenlijk geen traditionele mountainbike route is…
1 November 2024
Review: De Deurne Walsberg MTB route
de mtb route van Walsberg is namelijk een single trail van start tot eind en ze hebben er echt elke…
1 November 2024
Review: Deurne Zandbos MTB trail
Wanneer je vanaf de parkeerplaats de mountainbike route Deurne Zandbos in draait begint het single trail…
28 October 2024
400 kilometer 4 dagen over de mooiste mtb trails van Gelderland
Een mountianbike avontuur in eigen land. 400 kilometer mountainbike in 4 dagen over de mooiste trails die…
23 October 2024
Finale Ligure Winter trip
Finale Ligure the best possible place to ride awesome trails in winter. We went there in Januari and yes this…
Wedstrijdverslag: Mondraker Enduro Team Race Davos 2021
Revanche op 2020! Afgelopen september stonden we voor de tweede keer aan de start van de Mondraker Team Enduro Race. En we hebben ons voorgenomen revanche te nemen op onze deelname van afgelopen jaar. Daar werden we getergd door pechgevallen en verkeerd-rijden door onze eigen stomme fout. En bovendien: we zijn dit jaar aan onze Pro-ambities aan het werken, dus we zijn het aan onze stand verplicht om in elk geval de Stage-tijden van vorig jaar te verbeteren.
De editie van dit jaar was binnen een week uitverkocht. Zelfs al 10 maanden vantevoren. En dat snappen wij wel! De voorgaande jaren dat we hebben deelgenomen was alles tiptop geregeld, de sfeer onder deelnemers is ontzettend tof en oja… de trails zijn fantastisch!
Aankomst in Davos
Waar we vorig jaar onze eerste meters in Davos pas op de eerste wedstrijddag zagen, pakten we het dit jaar beter aan. Vroeg vanuit Nederland vertrekken om in de middag al een afdaling te pakken. En dat lukt! Sterker nog: we kopen gelijk een dagkaart voor de Jakobshorn lift: dat geeft ons de motivatie om in elk geval meerdere runs te halen. En hoewel de heenreis heel relaxt was, zitten we nu in de lift wel op onze horloges te kijken… Binnen 30 minuten gaat de laatste volgende lift omhoog. Snel, fullface op in de gondel, handschoenen aan, kniebeschermers omhoog en gelijk knallen! Wennen aan de losse stenen en ruige ondergrond hier op 2.590 meter hoogte hebben we niet. Onze blik gaat naar diep in het dal: 1.000 hoogtemeters dieper. Binnen 20 minuten moeten we daar weer staan. Noem het onverstandig, noem het risicovol, maar we zijn met z’n drieën zó eensgezind dat we die laatste lift nog willen meepakken dat we precies op tijd beneden staan te high-fiven dat we op tijd zijn. En dit is precies de flow die we de komende dagen vast willen houden.
Wedstrijddag 1
De transponders zitten om onze pols. Vandaag gaat het echt beginnen. Gisteren zagen we bovenop al wat pijlen hangen. En de trail die we gisteren als laatst hebben gereden blijkt ook de laatste stage (Stage 3) van vandaag. Dat wordt genieten!
Er is wel wat gezonde wedstrijdspanning, maar toch minder dan normaal. We kennen het gebied, we weten dat de trails weliswaar technisch en ruig zijn maar geen onaangekondigde jumps of drops hebben en we rijden lekker als Fun Team. Dus waar het wedstrijdconcept ooit startte als duo-endurorace, is er sinds vorig jaar een klassement met teams voor 3 tot 6 man.
De eerste stage is een bekende voor ons, en de start ligt nu ietsjes verderop dan voorheen. Het intense trap-stuk wordt nu nog niet getimed, dus de Stage begint pas op de plek waar het lekker naar beneden begint te rollen. De wedstrijd-drive zit wel goed! We stampen op de pedalen aangemoedigd daar een superfanatieke wedstrijdvrijwilliger “GO GO GO”. We zijn net één nachtje op deze hoogte in de bergen, dus de hartslag schiet gelijk omhoog. We halen al een paar deelnemers in die met pech aan de zijkant staan. Haha! Wij niet! Maar deze Stage is meer dan 3 km en 500 hm lang, en onderin betrap ik mezelf erop dat ik naar Nico roep “Ga er maar langs als je kan”, als we bij een volgend team ingelopen zijn. Dat is niet heel ‘racy’. Een echte race-vibe is natuurlijk om “Rider! Rider!” te roepen en ze plaats te laten maken. Maar we flowen de laatste paar meters achter ze aan naar de finish van Stage 1.
Even bijkomen in de gras. Als we willen vertrekken roept Nico ons terug: lekke band! Daar is geen betere timing voor. Na de Rinerhorn-lift volgt Stage 2 over veel wortels en stenen, maar niet dusdanig steil, dus veel bijtrappen.
De laatste Stage van vandaag is degene die we gisteravond al reden. Bovenop de ridgeline van de Jakobshorn zwaait de organisatie-fotograaf ons tegemoet. Een oude bekende van vorig jaar. En deze Stage is een classic. Weer meer dan 3 km lengte en 500 hm, met veel switchbacks. De snelheid zit er goed in en als we achterom kijken zien Nico en ik dat we uitlopen op Rik. Totdat Nico hard opzij stuurt. Lek!!! Goh, Nico: hadden we je niet al weken vantevoren getipt om je wielen tubeless te maken en niet meer met binnenbanden te rijden? Na een snelle binnenbandwissel denderen we weer door naar de finish. En Nico? Die gaat na het eerste finish-biertje zijn wielen tubeless (laten) maken mét een CushCore-variant erin. Tegen Zwitsers tarief.
Wedstrijddag 2
Tussen de andere campers, daktenten en een enkele caravan staan we op de deelnemerscamping pal naast de finishboog. We worden dus gewekt door de enthousiaste speaker die de eerste starters van vandaag al op pad stuurt. Voor ons geen hele snelle tijd, dus we hebben nog even om de pasta van gisteravond te laten zakken en een paar broodjes-ei te maken.
Deze dag staan er vijf Stages op het programma. De start van de eerste Stage weten we maar al te goed te vinden: midden in het maanlandschap. (En dus niet vanuit de lift naar links.) Omdat we niet supervroeg in de startvolgorde zitten is de grootste nattigheid al wel weg. Maar nattigheid valt niet te vermijden. Want waar de Stage eerst over scherpe stenen en langs derailleur-killers gaat, duikt het daarna een moerasachtig gebied in waar vaart behouden betekent dat je ook met volle snelheid een zompige moddelpoel in duikt. Is het water of schijt? Het kan beide…
Voor de volgende Stage hoeven we nauwelijks te klimmen en geen andere lift te pakken. We zitten nog zó hoog dat we nog verder kunnen afdalen. In de rider-briefing op Komoot (waarvoor iedere deelnemer een gratis Wereldpakket ontvangt) lazen we al dat je hier ook goed moet sturen om op wat houten planken te blijven rijden en hoewel het grassig en hobbelig is, kunnen de remmen volledig los. Het rijden in een teamrace is hier extra fun, omdat je hier je teammaten nog eens kunt proberen in te halen.
De derde Stage van vandaag start steil en over gladde wortels. We zien bij de groepjes voor ons dat er een inside-line over grote wortels is, direct bij de eerste bocht. Die pakken we! We zitten nu onder de boomgrens, dus dit is de eerste Stage in het bos. En ook dat is genieten! Snelle singletracks en lijnkeuzes over of langs wortels. Rik klaagt over zijn dempergedrag. Mja, als je enkele tientallen secondes achter ons finisht moet je je materiaal maar de schuld geven, denken Nico en ik. In het dal staat een bikewash en materiaalzone: toch maar eens daarlangs. Wat blijkt? De dempershaft is gebroken. De coil-demper gaat zo de prullenbak in. Hoe dan?! En vooral: wat nu?! Als geluk bij een ongeluk hebben we een extra luchtdemper bij ons. En een zeer vriendelijke dame van de organisatie kan die wel voor ons oppikken onderweg naar de materiaalzone. We maken de afspraak: Nico en ik gaan naar de lunchplek bovenop aan de overkant van de vallei en Rik skipt de lunch en fixt zijn demper.
Hoewel het fijn is dat we even op het gras in het zonnetje kunnen uitbuiken van de flinke bak pasta, duurt het toch wel erg lang voordat Rik er ook aankomt. Wat blijkt: hij moet bushings eruit persen om deze demper passend te maken en moet het werk zelf uitvoeren in een bikeshop die zonder personeel zit. Als één-na-laatste team kunnen we starten aan de vierde Stage van vandaag. Maximaal opgeladen in energie knallen we er lekker in. “Straitlinen” waar het mogelijk is, dat hebben we wel geleerd in onze Pro-trainingen. Een weg om obstakels heen is altijd langzamer. Box, box, box! Dit was weer een beauty van een trail! En de kers op de taart moet nog komen: de laatste Stage van vandaag is de Signal Trail. Ook een bekende trail voor ons: waar we vorig jaar minstens 2 lekke banden en een gebroken spaak hadden.
En op deze trail besluiten we direct: volgend jaar zijn we er weer bij! De technische double-black rockgarden rolt goed, totdat we in de verkeerde lijnkeuze belanden en omdat we in elkaars wiel zitten is eromheen sturen geen optie meer. Rennend en harkend volgen we de rest van de rockgarden. Ook geen tijd om van het fenomenale uitzicht te genieten. En waarom komen we terug? Deze feature is echt wel te doen en is nu gewoon een persoonlijk doel geworden om in de wedstrijd helemaal clean te rijden. Van alle 14 wedstrijdstages van dit jaar is deze Stage toch wel één van de favorieten: uitzicht over Davos-Klosters, technische switchbacks en rockgardens en na wat wijde bochten langs een Alpenweide het donkere bos in, vol snelheid en uitdagingen om flow te houden. Genieten.
Als we bij de finish-area komen zitten de meesten nog lekker naast de bike na te genieten en te proosten op de dag.
Wedstrijddag 3
Vandaag is de dag met de meeste klimmeters die we op eigen kracht doen. Te beginnen in de ochtend. Iedereen vertrekt vrolijk met de fullface helm op en kniebeschermers aan, maar de meesten gutst het zweet al direct onder de helm vandaan. Afzetten dat spul!
Deze dag staan er maar liefst zes Stages op het programma. Het valt nog mee met de armpump en pijntjes. Ons Oer-MTB trainingsprogramma met krachttraining heeft daar zeker aan bijgedragen, maar natuurlijk sluipt er al wel iets van vermoeidheid in. Onze coach Laura Turpijn doet ook mee aan dit event als duo-team. Iedere dag komt ze mega-stoked bij ons checken hoe de dag ging en loopt ze over van enthousiasme over wat zij heeft beleefd. Dit is haar eerste enduro-wedstrijd en langzaam is ze beslist niet! Laura wordt uiteindelijk derde in de categorie Damesteams. Haar mindset kunnen we ook nog wat van leren: “ik rij op mijn maximale kunnen en we doen aan een event mee waar er overal wel een EHBO’er of bergreddingsteam te vinden is, dus ik durf veel meer risico te nemen dan wanneer ik hier alleen zou rijden”. Bij haar tijd komen we dan ook helaas niet in de buurt. Nouja, we hebben nog even te gaan in ons trainingsschema he.
Ondanks dat we hier vorig jaar (ook al met iedere dag stralend weer!) aan de Mondraker Enduro Team Race meededen, kennen we lang niet alle trails. Eén derde van de wedstrijdstages dit jaar is nieuw! En wanneer je Trailforks bekijkt zie je dat er zo ongelofelijk veel trails liggen in Davos en omgeving: hier kunnen ze jaar na jaar nieuwe Stages opnemen.
De Stages deze dag zijn ook weer schitterend. Na de klim van 350 hm starten we vandaag met de langste Stage van de dag. Met een paar mega-exposed off-camber stukken erin, dus focus vooruit en voorzichtig balanceren. Deze trail eindigt vlak voor een bikepark-lijn. Volgens mij één van de weinige echte bikepark-trails, want het merendeel van de trails hier is volledig natuurlijk. Precies waar wij van houden! Maar natuurlijk pikken we de jumpline even mee onderweg naar beneden. KRAK!!! Rik “de sloper” sloopt weer wat. Dit keer breekt z’n pedaalas af, tegen een steen. Gelukkig: buiten een wedstrijdstage. En gelukkig weer vlak voor dezelfde materiaalzone. Ze kennen ‘m daar nog. En bij het afrekenen van een mooi maar duur setje pedalen wordt er nog een grappa-tje soldaat gemaakt. Even wat extra wedstrijdspirit erin.
De vijf volgende Stages variëren van hele fysieke Stages met veel trapwerk tot lekker technische Stages. Maichel “Mikey’s Bike Adventures” Lemmens zien we bij de lift en heeft al een halve dag erop zitten als wij nog aan de tweede Stage van vandaag moeten starten en hij legt ons in detail uit wát we wáár kunnen verwachten. Maar zie dat maar eens te onthouden in een afdaling van 3 kilometer!
Voor de laatste twee Stages gaan we weer de Jakobshorn op. Een mooie ridgeline trail duikt Davos in. Een deel van de trail die we op de dag van aankomst hebben gereden. En wat blijkt: het kan nóg sneller dan die middag. De gewenning van een paar dagen op hoogte en technisch terrein rijden heeft z’n effect. Wat hebben die Zwitsers hier eigenlijk een enorme voorsprong op ons, he. Op de een-na-laatste trail horen we (Nico en ik) Rik roepen in onze nek: “hahaa, ik zit er nog!”. Als een volledig team rollen we over de finish van Stage 13. Nu alleen nog de “showstage” te gaan. Maar pas op: hier kun je de wedstrijd niet winnen, maar wel verliezen. Dus nog even gefocused blijven. De laatste -nét aangelegde- bochten steken door een weiland en komen recht voor de finisharea aan. Alle gefinishte deelnemers staan er te juigen en een biertje met elkaar te drinken. Wat een sfeer! En het gejuig zwelt alleen maar harder aan, want direct nadat wij binnen zijn begint het te plenzen. En terwijl de deelnemers lekker onder een parasol of met capuchon op staan, staan de vrijwilligers als echte mascottes midden in de regen op de finishlijn om de laatste paar deelnemers binnen te halen. Fantastisch.
Het was fantastisch! Maar wat hebben we geleerd?
Nu we in training zijn om Pro te worden is wedstrijdervaring opdoen goud waard. We hebben weer beter geleerd waar onze skills en verbeterpunten liggen. We voelen ons sterker en zijn gedisciplineerder met het avondeten en het aantal biertjes 🙂 Maar bovenal: we gaan nog meer intervaltrainingen doen. In een enduro-wedstrijd zijn er zoveel plekken waar je tijd kunt winnen door even bij te trappen of even extra aan te zetten in plaats van lekker naar de volgende bocht te rollen. En licht als een veertje op de fiets te zitten, zonder iedere steen met volle impact te raken.
Eens zien of we in 2022 hier in Davos een mooie wedstrijduitslag kunnen halen!
Zien we je daar? De inschrijving opent jaarlijks rond 1 december. Check: https://enduro-team.ch/en/
2 November 2024
De beste MTB Camper – Jeff Lenosky
Wat is de best Mountainbike Camper inrichting? Nou wij denken dat Jeff Lenosky het met zijn MTB Camper aardig…
2 November 2024
Nydia Track – A Single trail MTB adventure
De groep bezoekt de regio rond Nelson voor een kleine week en ze hebben een strak schema met meerdere epische…
1 November 2024
De Trail of Naloop van je MTB
De trail is ook een belangrijke geometrie waarde van het ontwerp op een MTB, het heeft een aanzienlijke…
1 November 2024
Review: De Mountainbike route van Milheeze
Het punt met de MTB route van Milheeze is namelijk dat het eigenlijk geen traditionele mountainbike route is…
1 November 2024
Review: De Deurne Walsberg MTB route
de mtb route van Walsberg is namelijk een single trail van start tot eind en ze hebben er echt elke…
1 November 2024
Review: Deurne Zandbos MTB trail
Wanneer je vanaf de parkeerplaats de mountainbike route Deurne Zandbos in draait begint het single trail…
28 October 2024
400 kilometer 4 dagen over de mooiste mtb trails van Gelderland
Een mountianbike avontuur in eigen land. 400 kilometer mountainbike in 4 dagen over de mooiste trails die…
23 October 2024
Finale Ligure Winter trip
Finale Ligure the best possible place to ride awesome trails in winter. We went there in Januari and yes this…
8 redenen waarom je in Zwitserland moet gaan mountainbiken
8 redenen waarom je in Zwitserland moet gaan mountainbiken
1. Te veel trails om in 1 leven te rijden
Er liggen zoveel goed onderhouden trails daar dat je die nooit allemaal kan rijden in een leven. Althans als je in Nederland woont ;) Zelfs de full-time mountainbiker in Zwitserland zal er een flinke kluif aan hebben, zoveel ligt er! Over het algemeen zijn de Alpen hier “netjes” onderhouden. Er wordt actief gesnoeid in het voor seizoen zodat de trails mooi open liggen. Denk nu niet dat de trails glad gestreken worden, nee gelukkig laten ze de wortels en stenen wel liggen ;)
2. Het is maar 8 a 9 uur rijden van Utrecht
Zelf hebben we het veel gedaan. Voor 2,5 dag trail rijden in de Zwitserse Alpen. Klinkt als gekke werk, maar is prima te doen. Rond 4 uur ’s nachts weg, betekend rond 13:00 in de lift omhoog, halve dag rijden tot aan zonsondergang (maw laatste lift omhoog) en je hebt er een behoorlijk dag op zitten! Op de terugrij dag pak je een ochtendje, dan rond 13:00 in de auto weer naar huis. Terug valt uiteraard altijd tegen maar het is goed te doen weten we uit eigen ervaring. Zo’n mini vakantie voelt aan als een week!!
3. Er zijn genoeg liften om geen tijd te verliezen
De Zwitserse Alpen kennen een zeer uitgerbreid netwerk aan skiliften welke nagenoeg allemaal open gaan in de zomer. Check van te voren wel even, want de liften hebben ook onderhoud nodig... Klimmen in de Alpen is echt niet cool, zeker niet als je voornamelijk voor de afdalingen gaat. Je kunt doormiddel van liften en stukjes klimmen op de meest afgelegen trails komen. Met de lift sta je in een mum van tijd op een goede 2000 meter. En dat scheelt tijd, veel tijd!
4. Je bidon kan je op elke afdaling wel bijvullen
De Alpen in het algemeen staan wel bekend om van die uitgeholde boomstammen waar een straaltje water in uitkomt. Dat is (bijna) altijd drinkwater. Heel soms staat er Non Potable bij, wat dan weer vrij vertaald betekend – niet in je bidon stoppen - ;) nee niet drinkbaar dus… Maar over het algemeen zijn deze drinkspots veel te vinden. Gelukkig maar want om al je drinken voor een hele dag alpine rijden mee te nemen is veel!! Neem uiteraard wel genoeg mee…
5. Uren trails rijden, soms kom je niemand tegen
Het voordeel aan hoog gebergte is dat het zo uitgestrekt is allemaal dat je soms uren trails kunt rijden zonder een mens tegen te komen, dat is echt een ultiem gevoel. Het voelt zo echt aan als een avontuur. Boterhammetjes mee, lekker lunchen ergens op de berg helemaal alleen (of met je maten dan) maar de berg voelt even aan alsof die van jou is, het moment mag dan eeuwig duren!
6. Afdalingen van soms wel 2000 meter!
In sommige gebieden (Martigny bijvoorbeeld) kan je middels het koppelen van meerdere liften en een stuk met de fiets in de nek zo hoog komen dat je dik 2000 meter kan dalen! En daar doe je wel even over. Op z’n dag doe je dan maar weinig afdalingen, maar hé, die zijn zo freaking lang dat je dan ook wel een beetje op bent. Het grote voordeel is dat je lekker in je flow komt zonder al die “lift” onderbrekingen. Al zal je de eerste keren dat je dit doet je handen en armen echt even moeten laten rusten onderweg, gelukkig gaat dat door de jaren steeds beter.
7. Het is er betaalbaar
O sorry, dit klopt niet helemaal ;) gelukkig is de Zwitserse Frank al behoorlijk gedaald. In het verleden was de munt zo ongunstig dat het bijna onbetaalbaar was, gelukkig duikt de Zwitserse frank nu onder de Euro, waardoor het relatief betaalbaar is geworden! Wat ook een goede optie is om voor all-in reizen te kiezen, zo weet je goed wat je van te voren kwijt bent ;)
8. Het uitzicht, dit is misschien wel de hoofdreden!
Het is altijd zo gaaf om af te dalen naar de Alpen, rustig aan in Duitsland veranderd het landschap van vlak naar heuvelachtig. Het zien van de bergen helemaal in het zuiden, doet mijn hart altijd een sprongetje maken. Hoe verder je Zwitserland in rijdt hoe mooier het wordt, de bergen worden hoger en hoger. Ons “bijna 2de thuis” bij Erik en Jessica in Bagnes (mtbverbier) kent ramen waar zich live schilderijen bevinden. Elke raam biedt een geweldig uitzicht over de doodlopende vallei uitlopend op de permanent besneeuwde toppen. Uiteraard word het allemaal nog mooier als je naar boven gaat, de immense hoogte de rauw- en grootsheid van de bergen, simpelweg prachtig!
Alle foto's zijn ingestuurd door Jessica van @MTBVerbier !! Thanks Jess, www.mtbverbier.com
Trail Addicts weekend dag 2
Naar boven met de helicopter!
Dit staat op ieder’s bucketlist
Vroeg op. Onze bikes staan al klaar op de shuttle. Onze luxe lunchpakketten zijn vers. Op naar de helicopter! In het autovrije Zermatt, shuttled een taxi ons naar het heli-platform. Dit staat op ieder’s bucketlist. Met 6 tegelijk gaan de fietsen op de heli. Als eerste stap ik in. Van Erik en Jessica begrijpen we dat Air Zermatt bekend is van de heldhaftige berg-reddingsoperaties rondom de Matterhorn, en te zien in de Netflix-serie The Horn. Dus we hadden kunnen weten dat de piloot met een duikvlucht vanaf het dak vertrekt. Zo hebben we dat alleen nog in snowboard-films gezien!
De Matterhorn
Bovenop de Unterrothorn zitten we op ongeveer 3.100 meter. Koud is het nog niet eens. We hadden ons op veel extremer weer voorbereid, maar vandaag is het wederom helder en warm. De Matterhorn staat prominent in ons uitzicht.
vol herfstige oranje-gele larixen
Als iedereen met de heli gedropt is, start de afdaling. Het eerste deel is over een droge skipiste. Doordat het breed en open is, heb je niet door dat het toch ook behoorlijk steil is. De eerste kokende remmen ruiken we al goed! Gelukkig denkt iedereen eraan om ook op tijd remblokken te checken. Wat hierna volgt is een fantastische trail met rotsen en drop-offs. We komen langzaamaan bij de boomgrens vol herfstige oranje-gele larixen. Hier volgen we de Europaweg-trail. Na wat klimwerk, en wat lekke banden, rijden we richting Riffelalp. Een volgende lekke band wordt gefixt terwijl we op het terras van een berghut zitten. Als we de cola op hebben zien we nóg een van onze bikes met lekke band staan. Die leistenen afwateringsgeulen eisen hun tol! Hopelijk houden we de velgen heel…
een droomtrail
Met mooie natuurlijke trails rollen we Zermatt binnen. Op de teller in het dorp staat 29º C. De lange ‘loop’ richting de Matterhorn (waar we de hele dag op uitkijken) redden we door ons materiaalpech - en een lift die niet draait - niet. Vanuit Zermatt kunnen we nog wel met de funicular naar boven, zodat we de flowtrail kunnen pakken. Voor de één is dit een droomtrail (perfecte bochten!), voor de ander is ‘ie niet technisch genoeg. Maar iedereen heeft lol om ‘m zo hard mogelijk te rijden.
Het is inmiddels donker als we in het chalet aanschuiven voor wijn en homemade pizza. En op onze smartphones checken we wat foto’s van elkaar. Deze dag blijven we nog wel even herinneren!
Trail-Addicts weekend in Verbier DAG1
Het voelt als thuis komen hier in Zwitserland
De verrassing is groots! Als je in het donker arriveert , is de volgende ochtend dat je wakker wordt in de bergen echt een traktatie. Rotswanden links, een gletsjer in de achtergrond rechts. Schitterend. ‘Onze’ Rik is inmiddels al voor de tiende keer in Verbier (Zwitserland), en het bergdorp voelt inmiddels haast als thuiskomen voor hem.
Cabane Brunet op voor een eerste afdaling
Dit eerste Trailaddicts Weekend wordt gehost door MTBVerbier: met het supergastvrije stel Erik en Jessica. Voordat alle 7 andere gasten gearriveerd zijn, rijden we zelf nog even met onze ‘nieuwe’ Volkswagen T5 bikebus (#vanlife project) de berg naar Cabane Brunet op voor een eerste afdaling. De komende dagen zullen we van Erik’s shuttleservice of liften gebruik maken.
Het bikeseizoen is fantastisch geweest
In de middag is iedereen gearriveerd en duiken we direct het Verbier Bikepark in om op te warmen en eens te kijken wat voor een vlees we in de kuip hebben. Het skill-niveau en de snelheid van de meeste trailijders ligt redelijk dicht bij elkaar. Dus we kunnen lekker door! Opnieuw de lift omhoog, en tijd voor afdaling twee: deze is highspeed (maar opletten voor de afwateringsgeulen!). Als je niet vooraan rijdt, rij je in een gigantische stofwolk. Het bikeseizoen is fantastisch geweest deze zomer: weinig regen en perfecte temperaturen.
De eerste OTB
Halverwege de trail wordt het iets stijler en technischer. De eerste OTB wordt op naam gezet door onze oudste rijder (60!). “Gelukkig leer je wel vallen, na 10 jaar judo.” Dus ook de volgende valpartijen worden goed opgevangen en doorgerold.
de Route du Soleil trail
Het is lekker voor het zelfvertrouwen om nog een keer de blauwe run (Tsopu) in het bikepark te pakken. Dit keer jumpen we de rollers die we eerder laag-aan-de-grond probeerden te houden, en de kombochten ‘railen’ we op het randje. Lekker! Halverwege laten we ‘m achter ons liggen en slaan af naar de Route du Soleil trail, die ons naar het chalet van MTBVerbier voert. Stof, stof en nog meer stof! Zoveel zelfs, dat afstand houden wel móét, of je moet puur op je anticipatie-enduroskills vertrouwen dat je iedere losliggende kei wél weet te vermijden. Dat laatste werkt niet helemaal; verblind door het stof schiet ik door een losse steen van mijn pedaal met wat mooie flatpedal-pin krassen in mijn kuit als (kort)blijvende herinnering.
kampvuur aan en koude biertjes
Bij het chalet gaat direct het kampvuur aan, klinken we met de eerste koude biertjes. En bovenal: we zijn ons flink aan het verheugen op de volgende dag. Een helidrop bij Zermatt staat ons te wachten!
[/vc_column_text][/vc_column][/vc_row]
De beste MTB Camper – Jeff Lenosky
Wat is de best Mountainbike Camper inrichting? Nou wij denken dat Jeff Lenosky het met zijn MTB Camper aardig heeft weten te vinden!
Nydia Track – A Single trail MTB adventure
De groep bezoekt de regio rond Nelson voor een kleine week en ze hebben een strak schema met meerdere epische ritten, met inbegrip van de Nydia spoor, evenals een dag in het Wairoa Gorge.
De Trail of Naloop van je MTB
De trail is ook een belangrijke geometrie waarde van het ontwerp op een MTB, het heeft een aanzienlijke invloed op de prestaties en het rijgedrag. Hier zijn enkele manieren waarop de waarde Trail een mountainbike beïnvloedt.
Review: De Mountainbike route van Milheeze
Het punt met de MTB route van Milheeze is namelijk dat het eigenlijk geen traditionele mountainbike route is maar eigenlijk veel meer in de categorie valt van Bikepark/Jumppark
Review: De Deurne Walsberg MTB route
de mtb route van Walsberg is namelijk een single trail van start tot eind en ze hebben er echt elke centimeter uit gehaald wat er uit te halen is.
Review: Deurne Zandbos MTB trail
Wanneer je vanaf de parkeerplaats de mountainbike route Deurne Zandbos in draait begint het single trail festijn direct. De eerste meters van de relatief korte route (11.8 km) zijn allemaal flowy te noemen.