Trailreview: De Mont Ventoux (rood)
Daar waar tal van roadbikers omhoog gaan om een voor hun ultieme uitdaging, strava score of segment te rijden, bracht onze 1.9TDI volkswagen T5 camper ons keurig naar de top - en dat in record tijd! Het was een strijd, sturen, schakelen, campers inhalen en ingehaald worden door motors en snelle auto's. Ook het ontwijken van levensvermoeide wielrenfietsers die hun verloren tijd in de klim wilde goed maken op de afdaling. Het was afzien, uitdagend maar de euforie toen we boven waren was immens!! Heel even dachten we, laten we alle klimmen doen, vanaf alle 3 de zijdes, heel even dachten we dat...
Maar nee, dat deden we natuurlijk niet :D want achterin onze bus stonden onze mountainbikes, wij komen voor de afdaling, want van de Mont Ventoux kan je afdalen, MOOI afdalen.
We waren met een - qua ervaring - gemêleerd gezelschap dus we besloten om de rode route te rijden. Deze start daar waar de wielrenners hun laatste klim meters maken, daar waar familie en vrienden staan te klappen. Dat was leuk! Want het was alsof ze voor ons applaudisseerde!
Het eerste deel is overgoten met grote stenen (zo groot als 2 vuisten), die allemaal los liggen, dat was voor sommige van ons even wennen.... Gelukkig wisten we dat de verdere trails zich voornamelijk in het bos zouden bevinden en minder stenig zouden zijn. De eerste paar 100 meter zijn dan ook eigenlijk niks aan. Allemaal rechtdoor zonder grote verrassingen. Her en der een leuk single trailtje langs de flank, allemaal zonder problemen te rijden.
De fun begint vanaf het midden station bij Le Chalet Reynard, daar zijn al wat meer singletrails, alles is hier nog makkelijk waardoor de snelheden hoog liggen. Iedereen is hier op zijn gemak, op meerdere lekke banden na rijdt dit allemaal lekker door.
Wat ons betreft begint de echte fun pas op driekwart. Dan is er een splitsing rechtdoor over dubbeltracks en links af de trail in, die moet je dan ook hebben. Je volgt hoofdzakelijk route 5 van de bewegwijzerde routes. Deze trail is pure fun, veel flow in de trail, continue sturen zonder grote verassingen waardoor je lekker kan door rijden. Hier komt het aan op het sturen en vertrouwen op grip! Telkens je banden goed in de bocht drukken zodat je de volgende kuil weer in kan vliegen om met genoeg vaart er weer uit te komen. Heerlijk! In de hele trail kwamen we precies 1 dropje tegen, zo veel verassingen kan je dus verwachten....
Al met al een leuke trail, fun en do-able voor de gemiddeld ervaren rijder!
Video: Mountainbike weekend in Verbier
En dan hier de video van ons Trailaddicts Mountainbike weekend in de zwitserse Alpen :D Enjoy enne niet vergeten te abonneren op ons kanaal he
Next level drone vliegen!
De drone mee met de mountainbike
Als Trail addicts fietsen we al een tijdje op onze mountainbike met een drone in de rugtas. Normaal beperk ik me tot het normale vliegen. Beetje opzij beetje naar voren en strak naar beneden op de mountainbikers vind ik altijd wel cool :D Maar dit is toch wel echt next level vliegen!!
Dit betekend oefenen ben ik bang, damn tijd voor fietsen is er soms al amper...
#VANLIFE 6 jaar in een T4 camper
Beetje off topic... Maar toch ook weer niet :D
Het is mooi om te zien hoe een stel al 6 jaar op 3 m2 weet te leven in zo'n kleine omgeving. Maar misschien is hun omgeving juist veel grote dan de huizen waar wij zelf in wonen... Alle vrijheid om te gaan en staan waar je wilt. Wij willen niet direct ruilen, maar toch het is bewonderingswaardig!
Road trip naar Finale Ligure
Shuttlen in bike-mekka: Finale Ligure
We gaan naar Tahiti! Op twaalf uur rijden van Nederland. Camping Tahiti, welteverstaan. Middenin bike-mekka Finale Ligure (Italië) ligt ons verblijf voor de komende 5 dagen. We rijden een nachtje door om al direct om 09.30 uur op onze bikes te kunnen zitten. En even ontdooien op de trails blijkt een goede keuze...
Finale Ligure is bekend als laatste EWS-wedstrijd van het seizoen. Afgelopen seizoen (2017) sleepte Sam Hill hier de titel van Enduro World Series champion binnen. Op zijn endurobike met 165mm achter en 170mm veerweg voor zagen we hem over de trails vliegen. Welke bike zullen wij meenemen? Full-on downhillbike, endurobike of een hardtail? Als we eenmaal in Finale Ligure zijn, blijkt de keuze duidelijk: één met zoveel mogelijk veerweg. We gaan namelijk 3 dagen shuttlen met Bike & Sun.
Choose your weapon
En die veerweg ga je gebruiken! De trails zijn ruig en rotsig. Onze opwarm-trail die we op dag 1 (zelf vier keer klimmen en dalen) is de Briga Right en Briga Left trail, die uitkomt in het dorp. Gemakkelijk te vinden (via Trailforks), maar het gebied heeft zóvéél meer areas. Die kunnen we nauwelijks allemaal fietsend bereiken: bijvoorbeeld Melogno, Nato Base en Le Manie.
Shuttle-dag 1
Op dag 2 staat gids Matteo al om 09.00 uur op ons te wachten voor de eerste (private) shuttle-dag. We starten direct lekker hoog, bij de Rollercoaster trail. Niet hoger dan dat, want boven de 1.000 meter ligt nog sneeuw (eind maart).
Het verwachtingspatroon en het ‘jargon’ van Matteo is direct duidelijk: “an easy trail”, is er een met halve-meter drops en bezaaid met stenen. En “don’t break on the black rock” betekent: absoluut vermijden! Maar dit is wel genieten, zeg.
Beneden aangekomen staat onze shuttle weer klaar om ons snel en behendig over de smalle wegen weer naar boven te manoeuvreren. We starten nog een keer bij hetzelfde punt. Finale Ligure zou Finale Ligure niet zijn, als er op dit punt niet nóg meer trails te vinden zouden zijn. Dus bovenaan schieten we een andere trail in. Wat steiler dan hiervoor. We rijden Toboga, Cacciatore, Kill Bill #1 en de prachtige Madonna della Guardia - vernoemd naar de kerk op de heuvel. We bidden dat we de genadeloze rockgarden goed doorkomen.
Tijd voor lunch! Vergis je niet bij het eerste bord: een heerlijke pasta is slechts het voorgerecht. En we zijn pas weer klaar voor de volgende ‘beating’ na een ferme espresso. De focus is terug! Klaar voor de flowy Ingegnere. Daarna blijven we op een kleinere heuvel voor nog 3 afdalingen, waaronder Little Champery. Zoveel runs hadden we absoluut nooit kunnen doen zonder gids en shuttle!
Shuttle-dag 2
Onze prive-shuttle van vandaag heeft maar liefst 2 gidsen: eigenaar Luca en gids Matteo. Die laatste kennen we inmiddels goed. Met een guitige lach en samen gedrukte wangen onder zijn fullface helm, als we weer eens stoked bij het einde van de trail komen. Luca is er vandaag bij om ons de trails langs de kust te tonen. Het belooft een zonnige dag te worden, dus we zullen de hele dag getrakteerd worden op uitzichten over de Middellandse zee.
En dat klopt! We rijden tot twee keer toe over een mooie ‘ridgeline’ met aan beide kanten droge trails met losse rotsen en onderaan de zee. Hier wordt veel minder gereden, zelfs op de drukste dag van het jaar (het voorjaar en najaar zijn hier hoogseizoen). De trails hebben zelfs nog geen naam.
Dat is anders in de middag: na een lunch op een bikers-camping starten we aan de Womens DH. Deze trail ligt (logisch) naast de Mens DH. Als je Googled op Finale Ligure, dan is dít de foto die je vindt van deze bike-bestemming. Droog, open, ruig en with a view.
Shuttle-dag 3
De laatste bike-dag, en dus stelt Matteo voor om terug te keren naar wat trails voor de voorgaande dagen, zodat we ze echt kunnen shredden. En wat blijkt? De trails vanaf Nato Base (Madre Nature en H Trail) zijn nu wel toegankelijk. De afgelopen dagen hebben de trailbuilders er nog wat werk verricht en we zijn de eerste die deze trail dit seizoen rijden. Glad van de vochtige lucht en mist, maar absolute fun om te rijden.
Matteo legt ons uit dat de mist en miezerregen de slechtste weerconditie is in Finale Ligure: de stenen zitten altijd onder een laagje stof. Komt er een natte laag op van mist of miezer dat verandert dat in de supergladde toplaag. Rockgardens zijn daarom beter te rijden bij harde regen (dat spoelt het stof eraf), dan bij motregen.
We durven meer trails op high speed te rijden. Wellicht ook een beetje geïnspireerd door Matteo en EWS-rijder Jonas Bähler, die vandaag met een clubje met ons meerijdt.
We zien uit naar de Legnaia trail, die we op de eerste shuttledag al reden. We dachten dat die flowy was, maar na 3 dagen in Finale Ligure blijkt het toch echt zwaar voor de armen en benen en harken we door de red rocks.
Check hier onze video: A Road Trip To Finale Ligure
Komen we terug?
We kennen trailhunters die ieder jaar hun ‘zomer-bikeseizoen’ afsluiten in Finale Ligure. En dat voornemen klinkt erg goed! De gaafste trails die je kan bedenken, dikke endurobikes op iedere straathoek, professionele guides en shuttles, goede accommodatie en niet te vergeten lekker eten!
En de schade (naast de standaard krassen op onze scheenbenen) van een ruig Finale Ligure valt nog te overzien:
-
2 lekke banden
-
afgebroken derailleur
-
vastgelopen ketting in de chainguide
-
losgelopen rockerlink-lagers
-
losgelopen crank-bladboutjes
-
en een centimeter speling op het achterwiel
Trailfun met Trailhunters
Trailfun met Trailhunters
We gaan terug naar Remouchamps; het mekka van de Enduro de l’Ambleve. Op de parkeerplaats van het zijriviertje van de Ambleve, de Ninglinspo, zijn we de eersten die hier parkeren vroeg op de ochtend. Dat zal vanmiddag ongetwijfeld anders zijn. Dit is een wandelparadijs én trail-paradijs.
En de trails worden steeds bekender bij het enduro-publiek. Vanuit Maastricht is het slechts drie kwartier rijden. En wat je hier te wachten staat, vind je op weinig andere plekken.
Eén nacht regen
We bezoeken de trails in een week met 20 graden en zon. Maar helaas heeft het vannacht flink geregend, en de Trailhunters die hier bekend zijn weten dat de ondergrond hier dan lang ‘vettig’ blijft. We beginnen de eerste trails dus met wat slip’n’slide. En ja, dát is óók vettig!
De groep is vandaag wat groter. Met een burp van een tubeless band staan we dus allemaal stil. Maar och, het is gezellig, en de winegums gaan van hand tot hand.
(Foto van: Trailhunters.be)
De trails blijven moddervet
Voor een enkeling uit de groep is dit gebied nieuw. Maar er liggen genoeg trails, dus ook al herkennen we waar we zijn, wij ontdekken weer nieuwe trails. En Job (Trailhunters.be) rijdt ze voor het eerst op zijn nieuwe Orbea. Die bike krijgt net zo hard op z’n lazer als alle andere bikes. De rockgardens van Remouchamps kennen geen genade…
Enduro Race
Bij de bekende rotsplaat (die ALTIJD in de endurorace zit), ontmoeten we wat andere bekenden. “Stiekem” aan het trainen voor de wedstrijd, misschien? Mijn favoriete trail is de steilste trail die zó naar de Ninglinspo duikt. Ook al is een voetje aan de grond nodig, de pret is er niet minder om. Tof om dat te kunnen delen met zo’n groep enduristen! En inmiddels zijn de 4 klimmen en afdalingen voorbij gevlogen en trakteren we onszelf maar op een Westmalle. De meest fanatieke rijden ondertussen nog 1 trail. Maar och, wij genieten even van de zon. Én de gedachte dat we hier snel weer terug gaan komen.
De Remouchamps video!
Mountainbiken in de Eifel
MTB Routes in de Eifel Duitsland
Alle informatie over de mooiste mountainbike en enduro routes in de Eifel regio.
Na de succesvolle dag in de regio van Monschau besloten we al gauw om de Eifel nog eens te bezoeken. De regio is prachtig en biedt genoeg hoogte meters voor een dagje mountainbiken. Daarnaast houden we van regio’s met voldoende uitdaging in trails wat binnen 1 dag te doen is. Uit en thuis dus.
De Eifel in het algemeen
De Eifel is het oostelijke deel van het middelhoog plateau Eifel-Ardennen. Het ligt ten noorden van de Moezel en ten westen van de Rijn. Het grootste deel ligt in Duitsland, een klein deel ligt in België, in de Oostkantons. Het Duitse deel van Eifel ligt in de deelstaten Noordrijn-Westfalen en Rijnland-Palts. Het hoogste punt is de Hohe Acht met 747 meter.
In het Tertiair was er in de Eifel sterke vulkanische activiteit. Daarnaar verwijst ook de naam Vulkaan-Eifel in het zuidoostelijke deel. De kraters die ontstaan zijn door explosies van vulkanische gassen hebben zich gevuld met grondwater en worden Maare genoemd. De laatste uitbarstingen vonden 10.000 jaar geleden plaats. Onderzoek wijst uit dat dit gebied nog steeds geologisch actief is: het gehele Eifelgebied stijgt 1 à 2 millimeter per jaar. In het verleden kwamen ook al inactieve fases voor van 10.000 à 20.000 jaar, wat suggereert dat toekomstige uitbarstingen nog mogelijk zijn.
Bron: De Eifel wikipedia
Nideggen als mountainbike enduro gebied
Als Nederlander blijft het lastig om met grote regelmaat buitenland ervaring op te doen zoals je die in de alpen op doet. Toch kunnen we net over de grens onze lol op. Nideggen biedt zoveel mountainbike opties dat je daar meerdaags kan fietsen zonder dezelfde trails aan te doen. Nadeel is wel dat het niet overal toegestaan is waardoor rijden in het weekend en grote groepen je een fixe bekeuring kan opleveren.
Als je dan toch eens door de weeks die kant op kan wordt je verrast door zeer technische trails met genoeg rotsen zoals je die in de echte gebergtes kan verwachten. Sommige paden vergen het meeste van je skill set waardoor het gebiedt zich uitstekend leent om voor mountainbike enduro’s te trainen. Als je hier alles kan en durft te rijden is de kans klein dat je elders nog sterk verrast wordt!
De Nideggen drop
Een van de meest bekendste drops is vanaf het stenen plateau net voor een uitdagende rockgarden. Op het stenen plateau kan je eerste uitgebreid foto’s gaan maken van het uitzicht over de vallei voordat je de diepte induikt. De drop is niet voor iedereen weggelegd. Hij is relatief hoog met weinig fout marge namelijk, toch weet menig ervaren mountainbiker hem te rijden. Links van de drop kan je er langs op rijden waarna je de rockgarden in rijdt. De rest van deze afdaling biedt nog tal van uitdagingen, echter als je het begin overleeft hebt zonder al te veel kleerscheuren, dan lukt de rest ook wel… Fully is hier absoluut aangeraden! Een all-mountain of het liefts een Enduro mountainbike met 150mm of meer is zeker op zijn plaats.
Check onze video van onze heerlijke dag!
Video van onze Nideggen trail addicts ride
Monschau mtb routes in de regio.
Naast Nideggen is er ook het beter bekende Monschau waar je mooie trails kan vinden voor je MTB. Helaas is niet alles even legaal. Kijk dus goed uit en wees boven alles vriendelijk tegen de wandelaars. Lees alles over Monschau hier: https://www.trail-addicts.com/mtb-trails-in-monschau-eifel/
Sart Tilman Ride
We zijn weer op pad geweest en dit keer hadden we een mooie groep badboys bij elkaar zeg! Geen jump of drop was te gek voor ze :D
De alles was 2.0 modder, geen grip AT ALL! Giegelend gleden we naar beneden. De vraag "wie er niet gecrashed was" was dit keer het beste op zijn plaats...
Sart Tilman, THANKS!
Sart Tilman als Mountainbike gebiedt
Sart Tilman ligt onder de rook van de stad Luik. Veel mensen kennen deze stad vooral als een nogal irritante weg om bij je eindbestemming in het verre zuiden te komen. Uit betrouwbare bronnen weten we echter dat de stad zelf erg mooi is, dat laatste geld ook voor de omgeving. Sart Tilman is een mooi bos met veel opties aan mountainbike trails. je reistijd vanuit Arnhem is ongeveer 2 uur wat het een prima locatie maakt om het in 1 dag te bezoeken.
Natte MTB paden met modder
Misschien niet het meest ideale affiche wat je wilt lezen als je googled naar een dagje uit. Toch is het een echte aanrader als je Remouchamps en Chaudfontaine al van voor tot achter kent. De afwisseling is heerlijk, en inderdaad het is hier meestal glibberen en glijden! De mountainbike trails liggen bezaaid met natte bladeren met daaronder een heerlijke laag met nat en glad modder... Bij de eerste afdaling is het even wennen hoe je banden grip zoeken, maar al gauw wen je eraan en gooi je je bike van links naar rechts over de paden. Sommige stukken zijn bezaaid met stenen en rotsen, dit is echter niet de standaard voor deze regio.
Genoeg hoogte meters voor 1 dag
Sart Tilman is behoorlijk heuvelachtig waardoor je genoeg afwisseling en hoogte meters kan maken. Ook heeft het een prachtige panorama uitkijk punt, een gigantische brede rotswand met een trail strak langs de afgrond. Dit pad biedt niet direct de uitdaging in verticale meters die je aflegt, de uitdaging zit hem vooral in de wortels, stenen en gladde ondergrond. Na deze trail met tal van mooie uitkijk punten is het weer volle bak klimmen. Telkens moet je rekenen op een goed half uur tot drie kwartier klimmen.
Check onze video hier en krijg een mooi beeld van wat er allemaal te vinden is :) meer info nodig? Mail ons gerust even!
TrailAddicts Ride Monschau
Snow Fun in Verbier
Het heeft vannacht volle bak gesneeuwd en toch besluiten we met tintotaal 3 liften naar de top te gaan. Normaal zo diep in de zomer is dit net een maanlandschap, vandaag is alles wit. 20cm verse sneeuw! Het was even wennen maar tof was het zekers. Deel 2 naar het dal volgt snel! Gegidst door Guy uit Nieuw-Zeeland – Samen met MTBVerbier Muziek: Bittersweet (Instrumental) by Evoke
Ook nog interessant!
Bikepark Winterberg 2024 wordt: The Mother
Na een matig winterseizoen (2023/2024) met weinig sneeuw, openden veel bikeparks alweer in maart de liften voor downhillers. Maar rondom [...]
De Sigma Buster 2000 – Review
Om de mogelijkheden toch wat te vergroten zijn we op pad gegaan met de Sigma Buster 2000
Review: Destroyer downhill jeans – (Ja, een mountainbike spijkerbroek!)
Ik weet het nog goed. Juni 2019, Leogang, World Cup downhill. Loïc Bruni won. Maar als het niet om de [...]