Op pad met Legenduro in de Franse Alpen

Auris-en-Oisans in de Franse Alpen

Vlaamse gastvrijheid is ongekend. Om kwart voor twee 's nachts arriveren we in Auris-en-Oisans, een dorpje halverwege de Alpe d'Huez. Pak de afslag vanaf bocht 16 en volg een fantastische smalle weg langs de klif van het bergmassief! Frédéric (Legenduro) komt ons tegemoet op het centrale parkeerpleintje van het dorp. Hij was bang om ons telefoontje te missen midden in de nacht en staat dus direct paraat wanneer we hem bellen. De huizen zijn strak op elkaar gebouwd op de schaarse vlakke plekken, dus we lopen de laatste 200 meter naar de accommodatie. Morgen gaat de wekker vroeg voor bike-dag 1!

Voor één weekend biken zijn we afgereisd van Nederland naar de Franse Alpen. Twee dagen reizen (1 heen, 1 terug) voor een weekend (anderhalve dag biken) lijkt buitenproportioneel, maar alleen al het uitzicht de volgende ochtend is het waard! Om ons heen de toppen van Pic Blanc, Parc National des Ecrins en La Meije. Het gebied bestaat uit 6 valleien, en heeft dus genoeg bikemogelijkheden.

Hit the trails!

Wij, Trail-Addicts Rik en Bram, en bikevriend Gert beginnen met een korte auto-shuttle naar Auris station 5 kilometer verderop. We zijn nog niet helemaal fit na een lange reis, dus de eerste meters shuttelen is zalig. Daarnaast hebben we bij Legenduro aangegeven dat we zoveel mogelijk verticale meters willen pakken in zo'n kortmogelijke tijd. We schuwen de uplifts dus niet en gids Frédéric weet de liften fantastisch aan elkaar te linken.

Vanaf Auris is het mogelijk een lift te pakken, maar wij peddelen een kleine 250 hoogtemeters omhoog om (na een versgemaaide Alpenweide) uit te komen bij een flowy trail langs de bergrivier. In een treintje rijden we om grote rotsblokken en over wortels parallel aan de rivier naar beneden. Niet steil, dus een fijne opwarmer. En al na een paar meter merk je dat iedereen al zijn eigen lijn zoekt op de trail. Gebruik je de rotsen om over obstakels te hoppen, of steek je kaarsrecht rechtdoor?

Op zoek naar flow in de Alpen?

Een oud gondelliftje brengt ons daarna naar het bergdorp Alpe d'Huez. Exact op de plek waar de Tour de France etappe finisht rijden wij door, naar het begin van de lift. We warmen op in het Alpe d'Huez bikepark. De eerste kombochten zijn sketchy en ik verlies mijn voorwiel in de stoffige bocht. De landing *plof* is wel zacht; het heeft al zeker anderhalve maand niet meer geregend.

Vandaag mogen we kiezen: een trail met veel wortels of switchbacks? We geven te kennen dat de switchbacks niet echt onze specialiteit zijn (waar moet je deze immers oefenen in de lage landen?), dus kom maar op met die wortels! Na een lunch bij de zendmast vervolgen we onze weg. Hey! Eén, twee, drie, vier ... dat zijn redelijk wat switchbacks achter elkaar. Frédéric grijnst: de switchback trail is toch té mooi om links te laten liggen. En, verrek, we worden er nog handiger in ook. We dalen snel en komen door het bos uit in Allemont. De finishplek van de Megavalanche, die dit weekend ook verreden wordt. Samen met deelnemers met startnummer stappen we (met een Magnum als herstelhap) in de shuttlebus die ons gratis omhoog brengt naar Oz. We zullen ook eens die Megavalanche qualifier track gaan verkennen. Frédéric (die in 2014 deelnam aan de modderigste Megavalanche editie ooit) geeft aan dat het eígenlijk een flowy track is, maar dat je de lijn wel moet leren zien - anders is het hangen en wurgen om beneden te komen. We laveren tussen de rotsen door en een verdwaalde Engelsman geeft ons tips om een bepaalde sectie snel te kunnen nemen, zelf is 'ie er flink gecrashed.

Een geweldige dag met bijna 4.000 verticale meters! De laatste verbindingstrail naar huis loopt via de Sarenne. Sommige stukken zijn aangeduid als EN (enduro) track, en andere als XC track. Maar ook op die XC tracks kun je flink wat technische passages verwachten! Dit is geen hardtail terrein.

 

Bikefriendly 'catered chalet'

In de ruime chalet wassen we de stof van ons af, checken we de krassen van de dennenbomen op onze scheenbenen en zien we de eeltplekken in onze handpalmen langzaamaan groeien. Na het eerste biertje en een verfrissende douche staat een geweldig driegangenmenu vol groentes uit eigen tuin op ons te wachten. Anne, de vrouw van Frédéric is een geweldige kokkin (oh, en biken kan ze ook!). Vanuit Les Goûts et Couleurs werken ze samen aan het concept 'catered chalet'. Je huurt een chalet-accommodatie (dus geen krappe hotelkamer) inclusief de service van ontbijt en diner. Op dit moment in La Balme, maar dat kan op verzoek ook op een andere locatie als je bijvoorbeeld tijdens wintersport graag dichter aan de piste zit. Deze avond eten ze gezellig met ons mee, en worden we stiekem wat jaloers op hun keuze om zich hier in de Alpen te vestigen.

Na de bikewash schuiven we nog even aan bij het huis van Anne en Frédéric, een paar stappen vanaf het chalet. In de schemering zien we aan de overzijde van de vallei Les Deux Alpes liggen, onze locatie van morgen. We proosten er alvast op met een glas Genepi.

Mountain of Hell

Half negen, zondagochtend. Ontbijt en in de auto! Crankworx is bezig, dus kijken naar de slopestyle kan, maar liever halen we zelf zoveel mogelijk uit deze dag! Even opwarmen op een bikepark-track. Hmm, iets teveel remputten. "Geen probleem", zegt Frédéric. We skippen het laatste stuk en duiken een overwoekerde oude trail op. Daar heb je een gids voor! Waanzinnig hoe hard je je bike durft te laten lopen over de losse rotsen. Eén dag biken in de Alpen levert je dus al direct meer skills op!

Enduro mountainbike in de franse alpen

Frédéric legt uit dat dit gebied compleet verschillend is van Alpe d'Huez, waar we gisteren zijn geweest. Hier zitten we echt in een bikepark met aangelegde tracks vol kombochten en jumps, terwijl Alpe d'Huez hoofdzakelijk natuurlijke trails heeft van het kaliber ingereden wandelpaden. Die rijden wij het liefst, dus we verlaten de bikepark-tracks. Onze gids kent óók in Les Deux Alpes 'natuurlijke' trails. Zo raast de track van Mountain of Hell - die maar één keer per jaar wordt bereden - nu onder onze noppenbanden. En hij ligt perfect! Toch stappen we een keer af. Steile rockgardens met opgewaaid zand zijn te lastig om te rijden. Daarna is het weer full throttle achter Fré aan.
Op een plek waar we even inhouden voor een foto, komt hij terug. Bang dat we van de off-camber trail af geglipt zijn? Misschien. Maar gewapend met camera én medic kit is geen overbodigheid. De rotsen zijn scherp; hier wil je niet vallen.

Hierna rijden we echt over een maagdelijke trail. Het is hoofdzakelijk een wandelpad, maar ook wandelaars komen we niet tegen. In wat krappe 'chutes' moeten we echt wat afstand van elkaar nemen om de stofwolk neer te laten dalen. Frédéric is blij dat deze ene lift aan deze kant (van Mont de Lans) van Les Deux Alpes nog draait. Met zoveel liften is het nog steeds mogelijk rustige en natuurlijke trails te vinden, en zit je niet gelimiteerd aan het bikepark.

Met geweldige bike-ervaringen en een nog een bordje lasagne om de volgende 1.000 kilometer op te kunnen teren, rijden we moe en voldaan terug naar Nederland. Het is het waard!

by Rik Harms

Nigor tent

Review: Nigor Oriole 3

Review: Nigor Oriole 3

De setting, hoge berg toppen en een aankomend avontuur

 

Voordat we beginnen eerst even de setting schetsen. We zijn in de Alpen, dat lijkt niet zo, maar is wel zo… We zitten vandaag op ruim 2000 meter hoogte waar we met onze 4×4 volgeladen aangekomen zijn. 2 man, 2 mountainbikes. Morgen zullen we vanaf hier nog een stuk hoger klimmen op onze fietsen om terug af te dalen naar de tent. Het avontuur, het buitenleven, dit wordt een van de vetste reviews die we ooit gedaan hebben.

 

Ja, dat was het plan… En toen was er iets met een virus en toen zaten we thuis op NAP 6,8 meter in de winter en ongeveer 7,2 meter in de zomer. Er wordt vandaag ook niet gefietst, want de kinderen zijn thuis omdat alle scholen dicht zijn.

 

 

 

 

Terug naar de Nigor Oriole tent dan maar!

 

De Oriole is een in de verpakking 55x18cm grote tent. Die zin klopt niet helemaal want dat is best klein. Tijdens het telefoongesprek wat ik met iemand van Nigor had zei hij; Ik stuur een tent op voor 3 personen waar je ook de fietsen ‘s nachts in kan zetten. Als je dan deze verpakking ziet heb je daar toch direct je twijfels bij. Dan de prijs, retail adviesprijs staat op een kleine 949,- euro. In het tijdperk van de Decathlon lijkt dat wat buiten proportie te zijn. Wij zij zeer ervaren met Decathlon tenten, daar slapen we namelijk ieder jaar in tijdens het festival seizoen. Ook voor de kids hebben we goedkope bijtentjes die we bij de vouwwagen zetten. Dat word dus op zoek naar de verschillen, wordt ergens het immense prijsverschil rechtvaardigt?

 

 

Opzetten en het formaat van de Nigor Oriole 3

 

Oke, nogmaals we zitten dus niet in de alpen, maar in de achtertuin. Dit feit doet niks af aan hoe je de tent moet opzetten natuurlijk. Met de kinderen trekken we de binnen en buiten tent uit de hoes en gelijk valt iets op. De buitenhoes is groot, heel groot. Om precies te zijn 490x230cm, mijn dochter mag de stokken in elkaar zetten. Daar is het eerste verschil, dit is heel licht en voelt heel solide aan. Ja deze stokken hebben wel degelijk wat meer aandacht gekregen, mooi spul dus. Keurig op kleur stoppen we de stokken in de buitentent. Een paar vederlichte haringen in de grond stoppen en de basis staat. De bijna 5 meter, ultralichte buitendoek tent staat zeer snel ondanks dat we de tent nog nooit eerder op hebben gezet.

 

 

 

Binnentent erin, fietsen erin en gaan!

 

De binnentent wordt met 2 clips en een hoop ringen makkelijk in de tent gehangen. Of dit de juiste volgorde is weten we niet omdat de opbouw beschrijving niet wilde laden… Of dat aan mijn laptop ligt of aan de site, dat laten we in het midden. De binnentent komt tot iets verder dan de helft, officieel is de tent voor 3 man. Dat kan, maar zoals bij elke tent moet je altijd het totaal aantal nemen min 1. Dat is namelijk een stuk comfortabeler. Nu het belangrijkste, kunnen de fietsen uit beeld van voorbij gangers in de tent overnachten?

 

Ja dat kan! En alleen het voorwiel eruit!! Je zou in theorie inderdaad 3 fietsen, drie personen en bagage in de tent kunnen herbergen. Dat alles wat ooit begon in het formaat van 55x18cm en slecht 3,9 kilo.

 

 

Kwaliteit en afwerking

 

Alles is beter, echt alles. Overal is er kwaliteitsverschil met een simpel Decathlon tentje te zien, te merken en te voelen. Logisch dat moet ook wel. Ieder product dient samen met de prijs kwaliteit verhouding de juiste doelgroep. Dit is geen wegwerp product dit is een tent waarop je kan vertrouwen in alle weersomstandigheden, kwaliteit waar je op kan vertrouwen. De ritsen, naden, stiksels nergens hebben we iets raars kunnen ontdekken. Deze tent is met zorg afgewerkt van begin tot eind. Rechtvaardigt het de hoge prijs? Ja en nee, doe je 1x een leuk avontuurtje inderdaad met de auto waardoor gewicht niet zo’n ding is en je blijft in de bewoonde wereld? Nee dan zouden wij zelf dit bedrag niet uitgeven. Maar ga je op een lange fietsvakantie of verblijf je met regelmaat op afstand van de civilisatie waardoor je afhankelijk bent van je tent? Dan is dit er een om in overweging te nemen. Daarbij moet je jezelf niet te veel vergissen in de prijs. Een beetje vergelijkbaar Decathlon tentje voor 3 personen kost al gauw 249,- euro. Als je daar alleen al de feitelijke kwaliteit vergelijkt zie je direct dat de tent 2x zoveel aan kan met de buiten tent en meer dan 3x met het onderdoek.

 

  • Nigor Oriole achterkant
  • Nigor Oriole 3 lichtgewicht haring

 

WATERDICHTHEID TREK 900 (Decathlon):

 

Buitentent Buitentent > 2000 mm
Vloer Grondzeil kamer > 3000 mm.

 

WATERDICHTHEID Oriole 3:

 

Buitentent GorLyn 30 Ultra Lite 30D siliconized ripstop 6.6 Nylon min. 4000mm
Vloer 40D Ripstop Nylon with min. 10.000mm TPU laminate Fire Retardant

 

Reken daar de duurzaamheid bij op, dan zou het nog wel eens zo kunnen zijn dat de tent op lange termijn, niet eens duurder is…

 

Meer info over de tent? Check de website van Nigor

Nog even over het begin, dat met op 2000 meter hoogte slapen

 

Het idee was om dit avontuur nog eens te beleven, al weer een aantal jaar geleden ben ik samen met Erik van MTBVerbier en een landrover Defender 130 uitgerust met een buitenkeuken en 2 daktenten omhoog gereden tot ongeveer 2000 meter hoogte. We hadden uitzicht op prachtige gletsjers en de vallei van Bagnes. Eerst een stukje samen biken. Klimmetje omhoog en terug afdalen naar de de Defender. “s avonds barbecuen biertjes drinken om vervolgens van de kou snel onze daktenten in te duiken. Het was koud, heel koud! Zonder een oog dicht te hebben gedaan zijn we buiten gaan staan in de ochtend. De zon raakte de toppen achter ons terwijl de koffie stond te pruttelen. De nachtvorst was nog overal te zien, wanneer de zon eindelijk ons plateau had bereikt viel er letterlijk een warme deken over ons heen. Snel omkleden en klaar maken voor de 2000m afdaling in hoogte verschil.

 

Ondanks de gekte van vandaag, een crisis die niemand ooit zal vergeten weet ik 1 ding zeker. De Alpen zullen er straks ook nog zijn en wij komen terug voor een revanche!

 

 

by Rik Harms

Ainsa Zona Zero Enduro

Ainsa Zona Zero Enduro

Val d’Aran in de Spaanse Pyreneeën naar de Baskische kust

Met zo’n 1000 km aan gevarieerde trails, van rugged en rotsig tot gnarly en wortelig, is Zona Zero uitgegroeid tot een fraai mountainbike walhalla. We bezochten het gebied eerder als onderdeel van een A naar B trip van Val d’Aran in de Spaanse Pyreneeën naar de Baskische kust. Zwaar onder de indruk als we waren van het prachtige landschap en de geweldige trails besloten we terug te keren. Ditmaal trokken we er een hele week vooruit. Ook dat was te kort om het hele gebied te verkennen, maar genoeg om heel voldaan weer huiswaarts te gaan. 

High Pyrenees trip

Jumping off point in Zona Zero is het oude pittoreske stadje Ainsa. Gelegen in een mooi dal met uitzicht op Spanjes hoogste pieken. Met z’n smalle sfeervolle straatjes, mooie gebouwen uit de 11de en 12de eeuw en een gezellig plein is Ainsa een populair stadje. In de standaard toeristen maanden is het in hier erg druk en vliegen de camera’s je om de oren. Bikers wordt gevraagd af te stappen om selfie crashes te voorkomen. Wij zijn er in de winter en nu is het heerlijk rustig. We biken deze week met Basque MTB, hoewel ze uit Baskenland komen zijn ze van meet af aan betrokken geweest bij de ontwikkeling van Zona Zero. Deze club is voor ons een bekende die we graag terug zien. We genoten eerder van hun High Pyrenees trip. Basque MTB is geïnitieerd door de Schot Douglas McDonald die wordt bijgestaan door zijn Spaanse vrouw Amaia en de gidsen Borja, Antonio, Carlos en Igor. Doug heeft zijn zaakjes goed op orde, alles is strak geregeld en verloopt vlekkeloos op een relaxte manier. De gidsen zijn naast excellente bikers goede gastheren en weten elke dag weer tot een feestje te maken. Basque werkt altijd samen met de locals. Ze helpen hen trailbuilden en zorgen ervoor dat de lokale economie mee profiteert van wat de toerist komt brengen.  En dat is te merken. Overal waar we komen, van korte koffiestop tot een ontmoeting met een fellow biker on the trail heeft het contact een happy family sfeer. Zelfs een verongelijkte jager bedaart.  We rijden per abuis in afgesloten jachtgebied omdat het blijkbaar niet goed was aangegeven in de daarvoor bestemde “app”. Jager over de rode maar na een, typisch temperamentvol Spaans, gesprek met Carlos is alles weer pais en vree. 

We landen op Barcelona en daar schijnt de zon

Het is wintertime en ondanks dat kun je hier in deze tijd van het jaar geweldig biken. Zona Zero kent een microklimaat met ’s winters weinig neerlag, veel zonuren en een prettige droge kou. We zijn dan ook zeer verbaasd als in de week voor vertrek blijkt dat de weersvoorspelling zwaar beroerd is. Dus proppen we alle slecht weer gear bij de Evoc’s in en hopen we op beter weer. We landen op Barcelona en daar schijnt de zon. We worden opgehaald met een third party shuttle en rijden, samen met bikers uit een handvol verschillende landen, naar de Pyreneeën. Onderweg regent het steeds en bereikt ons het bericht dat de gidsen onderweg naar Ainsa vast zitten in een sneeuwstorm en vertraagd zijn. Eenmaal gearriveerd in Ainsa is het wonderwel droog, schijnt het laatste licht mooi op de besneeuwde pieken en arriveren de gidsen met de sneeuw nog op de gril. We unpacken de Evoc’s in de speciale fietsruimte onderin het appartement en installeren ons. Bij het eten drinken krijgen we een korte briefing over de week en drinken we ons eerste Tronzadora biertje. Het officiele Zona Zero bier waarvan een deel van de opbrengst naar de trailbuilding gaat smaakt naar meer. 

We kruisen riviertjes en murwen ons langs rotspartijen

De eerste ochtend verzamelen we in een verrassend prikkelend zonnetje op het plein. Het is rond het vriespunt en toch voelt het niet koud. Is dit de magie van het microklimaat? De bikes gaan op de trailer en we rijden de bergen in. We stoppen hoog op een plateau waar het uiteraard wat frisser is maar nog aangenaam. Na een traverse met nog wat klimmen komen de meeste bikers erachter dat ze overdressed zijn en gaan de eerste laagjes uit. We komen op een prachtig uitkijkpunt en dalen voor het eerst af. We lussen een EWS stage aan een zeer lange downhill met geweldige vergezichten en staan vol adrenaline de bikes weer op te laden op de trailer. Het recept van deze Enduro trip is helder: Uplift, traverse climb, downhill, repeat. Dit zit wel goed. We biken is steeds andere deelgebieden en de variatie is groot. De trails zijn behoorlijk natural en nergens hebben we het idee dat ze kapot zijn gereden. Dat komt voor het grootste deel door de rotsige ondergrond maar ook de zanderige en stenige trails liggen er fris bij.

Dit mountainbike walhalla is zo uitgestrekt dat er een enorme spreiding in gebruik is. We komen dan ook zelden andere bikers tegen. We biken op populaire trails zoals die van de EWS en doen uithoeken aan waar zelden iemand lijkt te komen. We klimmen naar de sneeuw en dalen af over een ridgeline die overgaat in een steile afdaling met bijna 100 switchbacks van Trans-Provenceachtig rotspuin. Navigeren we de ene keer subtiel over smooth badlands slickrock. Een afdaling later is het alle hens aan dek over sniperrocks trails met namen zoals El Muerto. We vliegen over kale vlaktes en manoeuvreren door dichte bossen. We kruisen riviertjes, murwen ons langs rotspartijen en balanceren langs afgronden. De variatie is ongekend groot. En elke keer als we onze blik van de trail kunnen halen zien we om ons heen dat geweldige landschap met besneeuwde bergtoppen. Dikwijls doemt er ergens een klein oud bergdorpje, of de overblijfselen ervan, op. Dit steekt prachtig af tegen een rotsig berglandschap dat een en al natuur ademt. De momenten dat we in verre uithoeken zijn toveren de gidsen een picnic tevoorschijn waar je u tegen zegt. Soep, heerlijk brood, verschillende Spaanse worst en kazen, pastasalades, fruit en koffie met chocolade en zoet brood na. 

In zona zero zijn de trails marked en trailheads zijn goed bereikbaar

De hele week biken we er vrolijk op los. De dagen zijn vol en intensief en dat heeft zo z’n weerslag op sommige bikers. Na een paar dagen breekt het verschil in niveau en conditie de groep wat op en wordt er gesplitst. Het is fijn dat er genoeg gidsen en twee trailer combi’s zijn om zoiets mogelijk te maken. Het weer blijft goed, jacks blijven overdag vrijwel uit en we biken een paar dagen zelfs in korte broek door de sneeuw. Een zonnig wintersport gevoel overvalt ons. De allerlaatste middag, op de laatste downhill maakt de weersvoorspelling zijn belofte waar en kunnen we toch nog onze raingear aan. Eind goed al goed 😉 .

Zona Zero is een blast en je kunt met een gerust hart deze, of een andere trip, met Basque MTB boeken. Ben je meer van de DIY? Veel trails zijn marked en trailheads zijn goed bereikbaar. Hou er dan wel rekening mee dat je dan wel veel aan het klimmen bent over asfalt, fireroads en dirtroads. Daardoor doe je veel minder downhills op een dag. Dus als je voor veel en gaaf gaat? Gidsen en uplifts zijn wat ons betreft van grote meerwaarde. Bovendien weten de gidsen welke trails het beste bij welke bikers passen en welke trails onder welke omstandigheden het beste te doen zijn. 

Thuis genieten we na van de gave foto’s die de gidsen onderweg schieten en plannen we onze volgende trip. Hopelijk geniet je een beetje mee. 

Tot trails, 

Eugen Uppelschoten 

@eugenfietst 

Foto credits: Basque MTB

 

by Rik Harms

Mountainbike vakanties in Frankrijk

Ga naar Frankrijk voor jouw ultieme mountainbike vakantie

 

Wil je eens een meerdaags mountainbike avontuur doen? Dan is Frankrijk een van de vele landen waar je tal van keuzes hebt. Het land is voor vele bekend als het familie kampeer vakantie land, wintersport locatie bij uitstek en voor de ander de place to go om lekkere wijn te scoren. Dit 551.500 vierkante kilometer grote land is veelzijdig, wij nemen je graag even mee naar de mooiste spots voor jouw ultieme mountainbike vakantie!

 

Een uitzicht tijdens de Epic Enduro in zuid-frankrijk

 

 

1. MTB vakantie net over de grens in Frankrijk, Les Hautes Rivieres

 

Met enige regelmaat reizen wij zelf af naar het noordelijkste puntje van Frankrijk. Daar vind je verrassend genoeg al een van de dikste mountainbike gebieden van Frankrijk. Nee niet te vergelijken met de hooggebergten natuurlijk… Het gebied geeft een netwerk van trails waar je U tegen zegt. Overal wordt er druk gewerkt aan de bestaande en nieuwe trails. Het is absoluut Enduro style, allemaal met een zeer hoog technisch niveau. In de regio kan je goed shuttelen of zelf omhoog klimmen (circa 1 tot 1,5 uur per klim). Check hier een van onze eerdere bezoekjes aan de regio: http://www.trail-addicts.com/the-wrap-up-trailaddicts-weekend/

 

Martijn dropt een trail over een rots formatie in Les-Haute riviere

 

2. Mountainbiken in de Vogezen

Het Vogezen gebeid is na Les Haute Rivieres het 2de grote mountainbike gebied wat je tegenkomt. Het ligt onder Luxemburg en strekt zich uit naar beneden. Er zijn tal van regio’s binnen de Vogezen waar je goed en mooi kan mountainbiken. Er is keuze uit bikeparks zoals Lac-Blanc en La Bresse, maar deze regio leent zich ook perfect voor meer All-Mountain rijden voor hen die het liever wat minder extreem zien. De nickname voor de regio is immers ook “Flowgezen” 😀 Zelf al eens de “Biggest Vosges DH” gedaan. Leuke all-mountain afdaling van ruim 8 kilometer lang http://www.trail-addicts.com/trail-review-biggest-vosges-dh-2/ , toch als je dan toch afdaalt deze kant op is ons advies om voornamelijk rondom bikepark la Bresse http://www.trail-addicts.com/bikepark-la-bresse-hohneck-vogezen/ te gaan. Hier vind je alles wat je hartje begeert.

Foto van Legenduro

 

 

3. Mountainbike vakantie in de Franse Alpen

 

De Franse Alpen mogen natuurlijk niet ontbreken! Hier is simpelweg te veel om op te noemen. Leuk is om hier de bekendere plekken op te zoeken zoals Alpe d’Huez en Les Deux Alps. Mooie levendige dorpjes (lees dorpen) met grote bikeparken. Ben je niet zo’n bikepark fan laat je dan zeker gidsen! Gids bedrijven zijn gespecialiseerd in het vinden van de mooiste trails die bij jou passen. Vergis je niet in de gidsen van Frankrijk, dit is namelijk een officieel en beschermt beroep. Elke gids zou dus in staat moeten zijn om jou het mooiste te laten zien daar 😉 uiteraard is er altijd verschil…. Zelf werken we al jaren samen met Legenduro http://www.trail-addicts.com/product/amen-trails-heaven-legenduro/. Van hen weten we 1 ding zeker: dat wordt vet!

 

Foto van Legenduro

 

4. Trail walhalla in Zuid Frankrijk Haute Riviere Languedoc

 

Ben je opzoek naar een echt Walhalle van mountainbike trails? Boek dan je reis naar Haute Riviere Languedoc. Dit ligt net boven de Pyreneeën (worden ook wel de uitlopers van) genoemd. Het is een groot nationaal park met heuvels tot en met 1000 meter hoog. Veel mensen kennen het door de Epic Enduro die daar wordt gereden http://www.trail-addicts.com/radon-epic-enduro-2017/. Alle trails voelen natuurlijk aan en bieden bizar dikke afdalingen! Veel rotsen, steile secties wortels, het hele rataplan. Werkelijk waar mocht je na bijvoorbeeld Finale Ligure nog een goede spot zoeken dan is dit zeker een van de places to be. We hebben nog niet echt gids bedrijven gevonden in deze regio, maar probeer een GPX van de Epic enduro te pakken te krijgen en je hebt alvast de eerste 110 kilometer met 5000 hoogte meters te pakken 😉 Probeer ergens te overnachten/parkeren bij Olarques dat is de plek vanwaar alles start tijdens de Epic Enduro.

 

Foto van Bart

 

Weet je zelf nog goede mountainbike spots in Frankrijk?

 

Nee we kunnen natuurlijk niet alles weten 😉 Tip ons met nog meer prachtige mountainbike paradijsjes in Frankrijk (of elders. Mail ons info@trail-addicts.com en we zijn er blij mee.

 

Op de mountainbike website van Frankrijk vind je tal van VTT Routes. Helaas is de ene route de andere niet… Klink logisch echter weten wij uit ervaring dat sommige echt bizar saai en slecht onderhouden zijn en dat andere echt ontzettend gaaf zijn… Geen garantie dus. https://www.vttfrance.com

 

Ook kan je natuurlijk altijd vertrouwen op Trailforks: https://www.trailforks.com

 

It’s all about the trails!! Online mountainbike Travel Guide Trail-Addicts

by Rik Harms

8 redenen waarom je in Zwitserland moet gaan mountainbiken

8 redenen waarom je in Zwitserland moet gaan mountainbiken

1. Te veel trails om in 1 leven te rijden

Er liggen zoveel goed onderhouden trails daar dat je die nooit allemaal kan rijden in een leven. Althans als je in Nederland woont ;) Zelfs de full-time mountainbiker in Zwitserland zal er een flinke kluif aan hebben, zoveel ligt er! Over het algemeen zijn de Alpen hier “netjes” onderhouden. Er wordt actief gesnoeid in het voor seizoen zodat de trails mooi open liggen. Denk nu niet dat de trails glad gestreken worden, nee gelukkig laten ze de wortels en stenen wel liggen ;)

bron: Trailforks

2. Het is maar 8 a 9 uur rijden van Utrecht

Zelf hebben we het veel gedaan. Voor 2,5 dag trail rijden in de Zwitserse Alpen. Klinkt als gekke werk, maar is prima te doen. Rond 4 uur ’s nachts weg, betekend rond 13:00 in de lift omhoog, halve dag rijden tot aan zonsondergang (maw laatste lift omhoog) en je hebt er een behoorlijk dag op zitten! Op de terugrij dag pak je een ochtendje, dan rond 13:00 in de auto weer naar huis. Terug valt uiteraard altijd tegen maar het is goed te doen weten we uit eigen ervaring. Zo’n mini vakantie voelt aan als een week!! 

3. Er zijn genoeg liften om geen tijd te verliezen

De Zwitserse Alpen kennen een zeer uitgerbreid netwerk aan skiliften welke nagenoeg allemaal open gaan in de zomer. Check van te voren wel even, want de liften hebben ook onderhoud nodig... Klimmen in de Alpen is echt niet cool, zeker niet als je voornamelijk voor de afdalingen gaat. Je kunt doormiddel van liften en stukjes klimmen op de meest afgelegen trails komen. Met de lift sta je in een mum van tijd op een goede 2000 meter. En dat scheelt tijd, veel tijd!

 

4. Je bidon kan je op elke afdaling wel bijvullen

De Alpen in het algemeen staan wel bekend om van die uitgeholde boomstammen waar een straaltje water in uitkomt. Dat is (bijna) altijd drinkwater. Heel soms staat er Non Potable bij, wat dan weer vrij vertaald betekend – niet in je bidon stoppen - ;) nee niet drinkbaar dus… Maar over het algemeen zijn deze drinkspots veel te vinden. Gelukkig maar want om al je drinken voor een hele dag alpine rijden mee te nemen is veel!! Neem uiteraard wel genoeg mee…

5. Uren trails rijden, soms kom je niemand tegen

Het voordeel aan hoog gebergte is dat het zo uitgestrekt is allemaal dat je soms uren trails kunt rijden zonder een mens tegen te komen, dat is echt een ultiem gevoel. Het voelt zo echt aan als een avontuur. Boterhammetjes mee, lekker lunchen ergens op de berg helemaal alleen (of met je maten dan) maar de berg voelt even aan alsof die van jou is, het moment mag dan eeuwig duren! 

6. Afdalingen van soms wel 2000 meter!

In sommige gebieden (Martigny bijvoorbeeld) kan je middels het koppelen van meerdere liften en een stuk met de fiets in de nek zo hoog komen dat je dik 2000 meter kan dalen! En daar doe je wel even over. Op z’n dag doe je dan maar weinig afdalingen, maar hé, die zijn zo freaking lang dat je dan ook wel een beetje op bent. Het grote voordeel is dat je lekker in je flow komt zonder al die “lift” onderbrekingen. Al zal je de eerste keren dat je dit doet je handen en armen echt even moeten laten rusten onderweg, gelukkig gaat dat door de jaren steeds beter.

7. Het is er betaalbaar

O sorry, dit klopt niet helemaal ;) gelukkig is de Zwitserse Frank al behoorlijk gedaald. In het verleden was de munt zo ongunstig dat het bijna onbetaalbaar was, gelukkig duikt de Zwitserse frank nu onder de Euro, waardoor het relatief betaalbaar is geworden! Wat ook een goede optie is om voor all-in reizen te kiezen, zo weet je goed wat je van te voren kwijt bent ;)

8. Het uitzicht, dit is misschien wel de hoofdreden!

Het is altijd zo gaaf om af te dalen naar de Alpen, rustig aan in Duitsland veranderd het landschap van vlak naar heuvelachtig. Het zien van de bergen helemaal in het zuiden, doet mijn hart altijd een sprongetje maken. Hoe verder je Zwitserland in rijdt hoe mooier het wordt, de bergen worden hoger en hoger. Ons “bijna 2de thuis” bij Erik en Jessica in Bagnes (mtbverbier) kent ramen waar zich live schilderijen bevinden. Elke raam biedt een geweldig uitzicht over de doodlopende vallei uitlopend op de permanent besneeuwde toppen. Uiteraard word het allemaal nog mooier als je naar boven gaat, de immense hoogte de rauw- en grootsheid van de bergen, simpelweg prachtig!

Alle foto's zijn ingestuurd door Jessica van @MTBVerbier !! Thanks Jess, www.mtbverbier.com

 

by Rik Harms

Vanlife part 6

Vanlife part 6

Vanlife part 6 alweer! En we mogen zeggen, alles wordt anders... De basis blijft natuurlijk. Het idee van "buiten leven" ook. Maar er staat een grote verandering voor de deur. We vinden het shuttle ride concept erg cool! Daar willen we graag meer mee doen. Ook willen we de bus meer privé kunnen rijden als camper. Dat vraagt om verandering. In een split second hebben we besloten om de bus echt om te bouwen tot een camper. Er komt dus een hefdak in - extra zitplaatsen - een bed - andere daktent.

IMG_5146

Het ultieme voorbeeld, die van ons zal iets minder "Dik" worden ;)
First up - de daktent. Het 'probleem' met omzetten naar een camper-kenteken is dat er een hefdak in moet. Slaaphefdaken zijn bizar duur daarom kiezen we voor een klein vierkant model met een prijs van 670,- euro. Met onze huidige Jimba Jimba tent zou dat hefdak niet open kunnen, omdat deze daktent het hele dak beslaat.

We willen wel graag blijven werken met een daktent. Voor circa 1.200,- (daktent) euro plus 670,- euro (hefdak) zijn we nog steeds veel goedkoper uit dan een slaaphefdak (vanaf 3.000,- euro). En met het feit dat je met een slaaphefdak alsnog 4 stinkende gasten in 1 bus moet stoppen, is de daktentoptie eigenlijk perfect :D.

IMG_5147

In samenwerking met DAKTENT.NL hebben we gekeken wat dan past. De Jimba Jimba is 2 meter lang, echter de vrije ruimte na het hefdak achter op de bus bedraagt op onze lange T5 uitvoering nog 140cm. De betaalbare nieuwe Yuna daktent past dan precies! En dit is win-win want in plaats van de 120cm binnenmaat van de Jimba Jimba Medium krijgen we nu een bed van 140 bij 250! Dit is een uitklapmodelletje. Weliswaar iets minder snel op te zetten dan de Jimba Jimba, maar wel een stuk meer ruimte :D

IMG_5144

We hebben het al eerder vermeld. Denk niet dat een "zelfbouw" campertje goedkoop is. Ons financieel overzicht voor de bus hebben we maar weggegooid. Man man man wat een geld. Naast de reguliere regels omtrent het bouwen van een camper zijn er ook nog tal van "onzichtbare" uitdagingen.

De basisindeling zoals de belastingdienst dat wil is redelijk duidelijk en ook geen enkel probleem. We gaan hem echt als camper inzetten dus alle vereisten willen we er zelf ook in hebben.

vanlife_keuken

Ons keukenblok!
Het probleem is voornamelijk om goedgekeurde stoelen erin krijgen. De regelgeving hieromtrent is ZEER streng en uiteraard terecht. Al mochten we dan wél een bank in de lengterichting plaatsen (mits deze zonder riemen zou zijn)... Een beetje vreemd, maar om ons kroost -die zo af en toe ook mee gaat- nu zonder gordels achterin te gooien leek ons een beduidend minder plan. We hebben nu van Schnierle 3 M1 goedgekeurde stoelen. De rails moest echter door een erkend bedrijf worden geïnstalleerd: 1.500,- euro verder! KATJING $$$! Als we diezelfde rails op exact dezelfde wijze hadden ingebouwd moeten er crashtesten op gesimuleerd worden en DAT KOST ECHT VEEL GELD. In verhouding was deze 1.500,- euro dan een koopje :(

We hebben een betaalbaar hefdak gevonden welke lekker plat is. Inbouwen is niet heel moeilijk (eerder redelijk spannend!)... Best gek om een gat in je bus te zagen!

vanlife_opendak

vanlife_hefdak_gat

vanlife_hefdak_klein

by Rik Harms

schotland heide uitzicht

Roadtrip door Schotland

Reisverslag Schotland: trails centers 7 Stanes

Belangrijk: Dit verhaal is ingestuurd door MTBTravel.nl, ze organiseren prachtige reizen door Schotland. Omdat de heren zich voornamelijk bezig hebben gehouden met de prachtige reis hebben ze weinig beeld materiaal kunnen maken. De foto's zijn afkomstig van een eerder reis avontuur van Trail-Addicts.com, mochten ze je bekend overkomen ;) 

Als er iets tot de verbeelding spreekt, dan zijn het wel de illustere Schotse trail centers: de 7 Stanes.

Over de jaren heen hebben we wel eens een middagje op Glentress en een ochtendje Newcastleton gereden. Hoe mooi zou het zijn om een weekje Schotland te doen en alle 7Stanes te rijden.  Eind mei 2018 is het tijdom te doen wat we graag doen, mountainbiken in Schotland en dit op alle 7 Stanes!

 

Woensdagmiddagis het zover, fietsen op de aanhanger en iedereen in de bus. De roadtrip is begonnen. We reizen met P&O via Rotterdam naar Hull. Aan boord Live Entertainment, bioscoop, restaurants, casino en natuurlijk een aantal bars om ieders strategie voor de komende dagen te bespreken onder een goed glas bier.

Slapen op de boot heeft een groot voordeel, je wordt rustig in slaap gewiegd.

 

De 7 Stanes zijn 8 trail centers (Glentress en Innerleithen vormen samen 1 Stane) in het zuiden van Schotland, verdeeld over de ScottishBorders, Dumfries en Galloway. Vanaf 2001 is er door de Schotse Forestry Commission meer dan 4.5 miljoen Euro in deze mountainbikegebieden gestoken. Met een gemiddelde investering van 16.000 euro per kilometer trail zijn onze verwachtingen dan ook hoog.

 

Donderdagsochtends het dan zover we komen aan in de UK. Onze blik en navigatie richten we op Schotland. Via een korte brunch stop net iets voorbij het beroemde Appleby komen we bij de eerste plaats bestemming.

drop_bikepark_7stanes

 

Skills Area.

Dat er echt goed is nagedacht over de 7 Stanes was duidelijk bij onze eerste stop: Newcastleton.

Deze trail beschikt over een zogenaamde skills area oftewel een oefenparcoursom de verschillende niveaus uit te proberen. Hier heb je alle tijd om de trail features van de blauwe, rode, zwarte routes te proberen. Andere Stanes hebben zelf een freeride deel in hun skills area.

Leuk om te doen en ook geen overbodige luxe zal al snel blijken.

Op Newcastleton gaan de blauwe route en rode route in het begin gelijk op. Slingerend rijden we naar boven naar het punt waar de rode route zich afsplitst en daar gaat gelijk de snelheid erop.  Alle single tracks liggen er top bij, de route aanduiding is perfect geregeld en technische uitdagingen staan van tevoren aangekondigd. We vliegen door het bos om uiteindelijk beneden aan te komen met een grote glimlach op ons gezicht. Dit is een goed begin! Na een korte klim komen we onze eerste Stane tegen. Stane is Schots voor stone en voor ieder trail center is er een steen/beeld door de kunstenaar Gordon Young ontworpen. Op Newcastleton staat de “Border Stane”. Begrijpelijk want we zitten hier dicht tegen de Engelse grens aan. Even verderop zien we de aanduiding voor de verbindingsroute naar Bikepark Kielder (gelegen in Engeland) ook een bike park van hoge kwaliteit.

Maar wij blijven voorlopig in Schotland en vervolgen de rode route die verder omhoog slingert om zich na een aantal snelle singletracks weer bij de blauwe route te voegen.

Waar rood als route met technisch uitdagingen wordt aangeduid, staat blauw voor de track met veel meer flow. De snelheid gaat weer flink omhoog, we schieten door kombochten die worden afgewisseld met tabletops en jumps die zowel met de wielen aan de grond als met sprongen genomen kunnen worden. Beneden gekomen kijken we elkaar even kort aan, draaien de fietsen om en gaan voor ronde 2. Hier kunnen we onszelf wel vermaken.

 

Na Newcastelton geredente hebben, rijden we naar het hotel waar we de eerste drie nachten verblijven. Vanaf deze thuisbasis zullen we de parken Mabie, Dalbeattie, Glentrool, Kirroughtree en Forrest of Ae aandoen. Een typisch Schots hotel met uitstekende maaltijden, een prachtig uitzicht en een gezellige bar met pooltafel om de komende dagen onder het genot van een “Ale” of Whisky na te praten over de opgedane ervaringen.

 schotland_bikepark_7stanes

Granite

Voor de volgende dag staan Mabie en Dalbeattie op het programma.

Na een Schots ontbijt rijden we naar de trail van Mabie. Eerst de skills area welke weer over andere uitdagingen  beschikt dan Newcastleton. Hier kunnen oa dropjes van verschillende hoogtes geoefend worden en er is een steile rots afdaling.

De rode route op Mabie bestaat voor 80% uit singletracks met schitterende vergezichten. De ondergrond en aard van de route is significant anders dan gisteren. We komen flowende north shores tegen en er is meer rots ondergrond dan op Newcastleton. 500 Meter voor het einde van de rode route is het raak. Een scherpe steen snijdt de zijkant van Sebastiaans band open. Dat is niet meer te plakken en we moeten terug naar de parkeerplaats voor reparatie. Onderweg spreken we met een medewerker van de Forest Committeenet op weg naar de tails voor onderhoud. Deze man is zichtbaar trots op het parcours en komt met mooie verhalen over aanleg en het continue onderhoud. Voor de aanschaf van een nieuwe band verwijst hij ons naar een local bike shop op de weg naar Dalbeattie, zodat we geen tijd extra verliezen om te kunnen rijden.

 

Na het plaatsen van een nieuwe band en het inkopen van extra materiaal komen we aan bij Dalbeattie, door de eigenaar van CDBikes omschreven als een technische route met veel granite rocks. En dat daar niets van gelogen is blijkt al na de eerste meters. Enorme graniet formaties vormen de aard van deze route. Er ligt weer een skills area uitgebreidmet zogenaamde “taster loops”. Vrij vertaaldzijn dat voorproef lussen met blauwe, rode en zwarte features. Deze zijn al zo fijn om te rijden dat je hier makkelijk een dag kan doorbrengen, maar we willen ook de rest zien en draaien na het fijne voorproeven de rode route op, dit smaakt naar meer.

De snelheid ligt op Dalbeattie beduidend lager door de stukken graniet die zowel mooie rockgardens vormen als egaal gladde oppervlakken. We komen Enduro-achtige stukken tegen met namen als “The Qualifier” en “The SLAB” en deze zijn niet voor niets als zwart aangeduid.

Er wordt veel geklommen en we worden getrakteerd vergezichten op de Schotse kust.

schotland_trail_groengras

Big County

Op dag 3 rijden we de parkeerplaats van Kirroughtree op. Dachten we dat de andere Stanes goed georganiseerd waren, dan is dat een understatement bij het zien van Kirroughtree, door de Forestry Commission omschreven als: one of the world class 7 Stanes mountainbike venues.

Het Kirroughtree visitor center is het mooiste tot nu toe en biedt alle mogelijke faciliteiten zoals, fietsreparatie, fietsverhuur(high end), winkel, restaurant groot terras, douches, toiletten, afspuiten etc. Dit pakt goed uit want er zijn veel mensen op de been, we zien wandelaars en fietsers. Ook veel gezinnen op de mountainbike want ook daar zijn de 7 Stanes zeer geschikt voor, de groene routes zijn perfect om met kinderen te rijden en naar mate ze zich ontwikkelen, kun je eenvoudig naar blauw en zelfs rood overstappen. Omdat de 7 Stanes groot zijn opgezet en over voldoende ruimte beschikken, zit je elkaar niet in de weg. Want ondanks dat de parkeerplaats druk is, komen we na de start niemand meer tegen. Na een stevige klim op de rode route volgen uitdagende singles tracks door de bossen, langs beekjes en rotspartijen. Er zijn voldoende technisch features om het uitdagend te maken. De rode en blauwe route komen een aantal keer samen op plekken waar een haast BMX-achtige baan met snelle kombochten is aangelegd. Vol van de adrenaline komen we beneden aan, klaar voor een goede lunch op het terras. Dit is toch wel een van onze favoriete bikepark geworden!

mtbtravel

In de middag rijden we door naar Glentrool.

Hier zijn 3 routes te vinden; groen (6 km), blauw (9 km) en “the Big County Route”.

Wij kiezen voor de laatste en worden getrakteerdom mooie vergezichten, maar ook op veel hoogte meters in lange klimmen op brede paden. Het weer is grijs en de benen moe van de afgelopen dagen.

Gelukkig zijn er ook afdalingen die ervoor zorgen dat we topsnelheden halen. Het uitzichtop Loch Dee is schitterend en we houden rust bij de Giant’s Axe head stone.

Terug op de parkeerplaats zit de vermoeidheid er goed in. De Ale wel verdiend!

 

De volgende ochtend verlaten we onze tijdelijke thuisbasisom in de avond neer te strijken in het centrum van Peebles, het hart van de Tweed Vallee, maar voor het zover is staan er nog 2 Stanes op ons dagprogramma.

 

schotland_7stanes1

Enduro

Forest of Ae. De locatie is schitterenden wederom de faciliteiten goed (fietsreparatie, verhuur, afspruiten, restaurant). De route begint met een klim en er moet ivm boswerkzaamheden een by-pass genomen worden. Deze staat netjes aangegeven en is zeker geen straf. Als de route weer wordt opgepakt is het gelijk raak, een supersnelle baan, een soort rollercoaster. Dan weer klimmen en er volgt weer een snelle afdaling. En weer klimmen en weer…… hier kunnen we blijven gaan. Op 60% van de route passeren we een klein bordje met als opschrift: Enduro route 2018. Er blijkt niets aan gelogen, want nu gaat het echt los, van hoog op de berg langs een steileafgrond tot diep in het dal.. Nog maar net bijgekomen pakt de rode route een staartje mee van het Freeride stuk wat hier ook ligt. Hoofd erbij houden en de juiste lijnen kiezen. Freeride, zwart en rood zijn hier met elkaar verbonden.Bochten, tabletopsen jumps volgen elkaar in razend tempo op. Beneden gekomen trappen we de benen uit en proberen ons een soortgelijke trail voor de geest te halen……. wij weten er geen.

Skids are for kids

Door naar Innertleithen (spreek uit: Innerlieten). Met Forest of Ae nog in het hoofd en de benen parkeren we op Innerleithen tussen de downhillers. Want daar staat Innerleithen om bekend, de vier downhilll lijnen. Een up-lift service rijdt af en aan en we horen alleen maar enthousiaste kreten van de boshelling af komen. Iedereen heeft een full face helm op draagt body armour. 170mm veerweg is hier eerder regel dan uitzondering. Zijn wij hier dan wel op onze plek? Ja toch wel. Naast de downhill ligt er ook een 19 kilometer lange rode route. Deze heeft het karakter van een downhill parcours met een lange klim naar de top en daarna volle bak naar beneden.

De afdaling is technisch te noemen en de waarschuwingen op de routebordjesliegen er niet om: Rode route met zwarte elementen, verken de route voordat je deze rijdt en neem geen risico’s.

Dit is het serieuze fietsen, maar gelukkig voor degene die de route niet kennen, zijn er chicken runs om de zwarte elementen heen. Om te voorkomen dat iedereen deze short-cuts gaan nemen staat er onder waarschuwingen nog een opmerking: Skids Are For Kids!

 

De vermoeidheid zit er nu goed in. Gelukkig zitten we in een van de beste hotels van Peebles en staan de fietsen veilig in de opslag. Ook hier in Peebles weer perfecte sfeer, een goede maaltijd en na een paar drankjes is het tijd om ons bed op te zoeken voor alweer de laatste dag rijden.

schotland_trail_bikepark_7stanes

Mountain Biking Heaven

Save the best for last. Glentress heeft trail selecties als Spooky Woods, Super G, Magic Mushroom, Britney Spears en Berm Baby Berm om er maar een paar te noemen. 8 Kilometer groene route, 16 kilometer blauw, 19 kilometer rood, 29 kilometer zwart, een skills area en een 1.4 kilometer lange Freeride speeltuin.

Iedereen die we zijn tegengekomenop deze reis was lyrisch over Glentress en niet zonder reden zal al snel blijken. Glentress is het grootste trailcenter van de 7 Stanes met alle faciliteiten die je maar nodig kunt hebben. Bij de fietsverhuur zien we zelfs de 2019 modellen van Specialized en nieuwste Santa Cruz staan klaar staan om te testen.

Wij kiezen voor het hoger gelegen parkeerterrein “Buzzard’s Nest” als uitvalsbasis. Vandaag is het klimmen en dalen. We rijden de rode secties en blauwe secties om en om. Routes die we kennen van Youtube en uit de MTB-magazines vliegen aan ons voorbij. We gebruiken onze opgedane ervaring van deze week om de verschillende trails over de vliegen. Haast geen tijd om van het uitzicht te genieten. Dan stoppen we even ter hoogte een bankje waar een Schot met MTB zit uit te rusten en als we aan de praat raken, vertelt hij dat hij de ochtend vrij had van zijn werk en even een rondje rode route deed. Met die opmerking in ons achterhoofd en een ongekende jaloezie klimmen we nog laatste keer naar de Spooky Woods.

manual_7stanes

Best Stane?

Hoe kun je geen toffe tijd hebben op de 7 Stanes? Het karakter van alle 8 de trail centers is compleet verschillend. De aard van de routes, de technische trail feature, de ondergrond, elke locatie biedt weer andere uitdagingen. Het is dan ook moeilijk om een absolute favoriet te kiezen. Vele vinden Kirroughtree een hoogtepunt van de reis, maar Forest of Ae doet daar niet veel voor onder. De graniet selecties van Dalbeattie zijn uniek te noemen, maar net zo zeer is dat de “downhill ervaring” die Innerleithen biedt. Het was een mooie ervaring om alle 8 trial centers te rijden en met de lokale en soms ook minder lokale bikers te spreken en natuurlijk al die andere Schotten die we tijdens de reis hebben ontmoet.

 

De 7 Stanes zijn volgens ons met recht een singletrack paradijs, met uitdagingen voor jong en oud, van beginner tot pro-rider en van XC-er tot Downhiller.

 

Route info

Newcastleton

- Skills area

- blue 9.7km

- red 23.4km

 

Newcastleton heeft fantastische routes - geschikt voor alle niveaus en is lekker rustig. In Schotland zegt men dat Newcastleton het 'best bewaarde geheim' van de 7 Stanes is.

- Blauw 9.7kmLeuke singletrack om de week mee te beginnen, compleet met een prachtig uitzicht, bospaden en enkele leuke afdalingen.

- Rood 23,4kmVoel de kracht van deze snelle en furieuze route. Snelle en smalle singletrack begeleid je door het bos. Er zijn tal van obstakels om je scherp te houden.

 

schotland_heide_trail

Forest of Ae

- Skills Area

- green 9.0km

- blue 13.5km

- red 24km

- orange Extreem 1.0km

- orange Extreem 1.6km

 

Onze stiekeme favoriet. Door geweldig dikke bossen over schitterende singletracks. Je hebt echt een gevoel dat je hier door de oerbossen van Schotland rijdt.

- Blauw 13,5kmDuik wat dieper in het bos dan de groene route. Geniet op deze relaxte route bestaande uit bosweg en singletrack.

- Rood 24kmEen rotsachtige rit door het landschap. Het hoogtepunt van de route is de laatste afdaling met zijn veelheid van sprongen. Deze afdaling zit vol met sprongen, drop-offs en tabletops die zeker een lach op je gezicht toveren. Je hebt ook de keuze om de minder technische kant te pakken van de afdaling als je geen airtime wilt.

- orange Extreem 1.0km

Een geweldige downhill lijn geschikt voor de minder ervaren rijder van dezediscipline .

Een afdaling met veel technische details. Elk obstakel op de Shredder heeft een eenvoudiger alternatief, als chicken-run.

- orange Extreem 1.6km

Een downhill-uitdaging met serieus extreme rotsachtige secties en opwindende drop-offs om de meest veeleisende downhillers uit te dagen.

Een steile en rotsachtige start wordt gevolgd door een zeer uitdagende off-camber afdaling op deze route.

Dalbeattie

- Skills Area

- green 11.5km

- blue 14.0km

- red 25.0km

Met zijn ligging aan de kust en het ontbreken van grote heuvels, heeft Dalbeattie een ontspannen gevoel - maar het rijden is verre van saai. Dalbeattie staat bekend om zijn rocks en Graniet elementen. Dit is wat ons betreft wel de meest technische Trail Center

- Blauw 14,0kmMaak je klaar, voor wat snelheid in een heuse BMX achtige afdaling. Dit leuke parcours levert je een aantal adembenemende uitzichten. Vergeet niet om af en toe een foto te maken.

- Rood 25,0kmEen versnelling hoger op deze uitdagende route met zijn ruwe en meer rockier oppervlak.  Er zijn optionele delen met een zwarte beoordeling als je je technische vaardigheden wilt testen. The Slab is de ster van de show. Kijk maar op Youtube dan weet je wat we bedoelen.

Mabie

- green 8.0km

- blue 10.0km

- red 19.0km

- orange bikepark

 

Mabie is een van de wereldberoemde 7 Stanes mountainbike-locaties. Het beschikt over een uitstekende variëteit aan groene, blauwe en rode routes, een extreme afdaling voor de serieuze experts en een skills area om je techniek aan te scherpen.

- Blauw 10,0kmVerken het bos op boswegen en gemakkelijke singletrack, deze route is de perfecte optie voor beginners.

- Rood 19,0kmDe Phoenix Trail brengt je dwars door majestueuze bossen op zowel natuurlijke paden als singletracks.

- Oranje Extreem bikeparkMini X en Dirt jump park. Goed om aan je skills te werken en ervaring op te doen.

 

Kirroughtree

- Skills Area

- green 6.0km

- blue 10.0km

- red 17.0km

- black 14.0km

Kirroughtree beschikt over een uitstekende variëteit aan groene, blauwe en rode routes, een extreme afdaling voor de serieuze experts en een vaardighedengebied om je techniek aan te scherpen. Hier kan je je prima een dag vermaken. Er zit ook een gezellig bezoekerscentrum bij waardoor dit Trail Center echt leeft

- Blauw 10,0km Geweldig als je op zoek bent naar iets met een beetje extra spanning. Biedt een aantal prachtige uitzichten en de optie van de Doon Hill-extensie.

- Rood 17.0kmEen technisch en fysiek veeleisend parcours. Hierna lekker uitpuffen in het gezellige bezoekerscentrum.

- Zwart 14kmBlack Craigs combineert snelle singletracks en rotsachtige technische functies om je vaardigheden te testen. Een hoogtepunt is McMoab, met zijn enorme platen en stukken kaal graniet verbonden door kei-paden.

Van de snelle single track tot de rotsachtige technische uitdagingen, de Black Craigs zullen het adrenaline niveau flink verhogen.

Om het begin van Black Craigs te bereiken, volg je het rode Twister-parcours tot halverwege.

Glentrool

- green 6.0km

- blue 9.0km

- Big County Route 58km

 

Het kleinste Trail Center. De paden hier bieden leuke routes voor beginners, en een geweldige maar lange route langs Schotse lochs.

- Blauw 9.0kmDeze route bestaat voornamelijk uit speciaal gebouwde singletracks.

 - Big County Route 58km. Wie zin heeft kan deze grote prachtige route doen met zijn vergezichten op de nabijgelen lochs en heuvels. Deze route is 1000hm en een flinke uitdaging. Ben je meer Single track minded. Doe dan blauwe route en kies vervolgens voor Kirroughtree.

Innerleiten

- red 19.0km

- orange Extrem 2.0km/1.9km/1.4km/1.5km/0.4km

Beroemd om zijn vier downhill lijnen. Innerleithen de droom van een thrill seeker. Er is ook een uitstekend rode route.

- Rood 19,0kmJe bent op single track direct uit de parkeergarage, met een switchback klim door het bos. Hier ga je je kuiten wel even voelen naar de top van Minch Moor voor je. Gelukkig word je beloond met een snelle singletrack naar beneden, met sprongen, drop-offs en optionele black-grade functies.

- oranje Extreem2,0 km / 1,9 km / 1,4 km / 1,5 km / 0,4 km

Enkele van de beste downhill-routes binnen Schotland.

De mix van 'natuurlijke' en man-made aangelegde routes daalt steil door het bos naar beneden vanaf de top van Plora Rig.

Alle routes zijn ingedeeld 'extreem', met kleine, middelgrote en grote features. Fullface-helm, handschoenen, body armour en een downhill-specifieke fiets worden ten zeerste aanbevolen voor alle trails.

De vijf gemarkeerde afdalingen zijn:

  • Make or Brake: 2 km
  • Matador: 1 1,9 km
  • Gold Run: 1,4 km
  • Cresta Run: 1,4 km
  • Dubbele D (optionele lijn): 0,4 km

Glentress:

- Skills Area

- green 3.5km

- green 4.5km

- blue 16.0km

- red 18.0km

- black 29.0km

- orange Extreem 1.4km

 

Deze ongelooflijk populaire mountainbike is een walhalla voor iedereen. Het heeft uitdagende Trails voor de experts, evenals eenvoudige routes voor beginners.

 

- Blauw 16,0kmEen verborgen juweeltje waar iedereen plezier aan beleeft - van beginners tot ervaren mountainbikers. Deze route is opgesplitst in een lagere lus en bovenste lus - elke 8km. Begin bij de Trailhead bij Glentress Peel en klim tot aan het Buzzards Nest. Een aantal hoogtepunten, waaronder Berm Baby Berm, Blue Velvet, Good Game. Wanneer je deze gedaan hebt weet je wat we bedoelen met hoogtepunten.

- Rood 18,0kmDit is de wereldberoemde route en zal zeker een enorme grijns op je gezicht toveren met zijn technische beklimmingen, prachtige uitzichten, snelstromende afdalingen, sprongen en bermen. De rode route levert een aantal van de beste ritjes in het land, waaronder het legendarische 'Spooky Wood' - een adembenemende slingerende afdaling van 1,5 km met indrukwekkende bochten.
- Zwart 29,0kmEen lange, technische rit vol met epische beklimmingen en nagelbijtende afdalingen die je van oor tot oor doen glimlachen. De Black Route een fysiek veeleisende rit.

- oranje Extreme 1,4kmHet Freeride Park zit boordevol geavanceerde features en is een ideale plek voor rijders die hun vaardigheden willen verbeteren of nieuwe trucs willen leren of gewoon willen rondhangen en met vrienden willen rijden. Het ligt pal naast de Buzzards Nest Car Park. Of je nu een beginnende freerider bent of een ervaren professional, er zijn areas gebouwd die geschikt zijn voor alle niveaus van ervaring. Lees de onsite infopanelen voordat je op je fiets springt.

Singletrack Tail grades

Non-singletrack trail grades

Mountain biking trail grades explained

Cross country singletrack trail grades

Green grade - easy trails

  • Green grade trails are suitable for: beginners or novice cyclists.
  • Bike required: most bikes and mountain bike hybrids are suitable.
  • Skills needed: basic bike skills are required for this grade.
  • Trail and surface types: these will be relatively flat and wide. Trail surface might be loose, uneven or muddy at times. Might include short  flowing singletrack-style sections. Some green routes can take trailers.
  • Gradients and technical trail features: climbs and descents are mostly shallow. No challenging features.
  • Suggested fitness level: suitable for most people in good health.

Blue grade - intermediate trails

  • Blue grade trails are suitable for: intermediate cyclists or mountain bikers with basic off-road riding skills.
  • Bike required: basic mountain bike or mountain bike hybrid.
  • Skills needed: basic off-road riding skills to cope with uneven surfaces and small obstacles.
  • Trail and surface types: as for 'green', plus specially constructed singletrack trails. Trail surface might include small obstacles of root and rock.
  • Gradients and technical trail features: most gradients are moderate but might include short steep sections. Includes small technical trail features (such as roots and rock).
  • Suggested fitness level: a good standard of fitness can help.

Red grade - difficult trails

  • Red grade trails are suitable for: proficient mountain bikers with good off-roading skills.
  • Bike required: quality off-road mountain bikes.
  • Skills needed: good off-roading skills and techniques to cope with technical trail features.
  • Trail and surface types: steeper and tougher, mostly singletrack with technical sections. Expect very variable surface types.
  • Gradients or technical trail features: a wide range of climbs and descents of a challenging nature will be present. Expect boardwalks, berms, large rocks, medium steps, drop-offs, cambers and water crossings.
  • Suggested fitness level: a higher level of fitness and stamina is required.

Black grade - severe trails

  • Black grade trails are suitable for: expert mountain bike users, used to physically demanding routes.
  • Bike required: a good quality off-road mountain bike is needed.
  • Skills needed: advanced level off-roading skills and technical ability.
  • Trail and surface types: as for 'red', but with an expectation of greater challenge and continuous difficulty. Can include any useable trail and might include exposed open hill sections.
  • Gradients or technical trail features: expect large, committing and unavoidable technical trail features. Sections will be challenging and variable. Might also have 'downhill' style sections.
  • Suggested fitness level: suitable for very active people used to prolonged effort.

Non-singletrack trail grades

Orange - extreme: downhill (DH) trails, dirt jumps and freeride areas

  • Bike parks are suitable for: riders aspiring to an elite level of technical ability; incorporates everything from full on downhill riding to 'big air' jumps.
  • Trail and surface types: severe constructed trails and/or natural features. All sections will be challenging. Includes extreme levels of exposure or risk. Jumping ability obligatory.
  • Gradients or technical trail features: will include a range of small, medium and large technical trail features, including downhill trails, freeride sections and mandatory jumps.
  • Suggested fitness level: a good standard of fitness is recommended but technical skills are more important.

Forest road and similar

  • Forest roads are suitable for: a wide range of cyclists.
  • Bike required: most bikes and mountain bike hybrids are suitable
  • Skills needed: basic map reading will be helpful for roads which are not waymarked or signposted
  • Trail and surface types: relatively flat and wide. The trail surface might be loose, uneven or muddy at times. These roads might be also be used by vehicles and others including horse riders and dog walkers.
  • Gradients and technical trail features: gradients can be very variable and might include short, steep sections. Occasional potholes might be present. Routes might not be waymarked or signposted.
  • Suggested fitness level: a good standard of fitness can help.

Please remember mountain biking is a potentially hazardous activity carrying a significant risk. It should only be undertaken with a full understanding of all inherent risks. These guidelines must always be used in conjunction with the exercise of your own experience, intuition and careful judgment.

 

by Rik Harms