Trail-Addicts Cervinia Enduro Week

In samenwerking met HollandMTBTours organiseren we een Enduro week in Cervinia!!! Dat is dik :D

Cervinia - Aosta Trails 7 daagse Enduro / All-Mountainbike vakantie.
12 juli t/m 18 juli 2020!

5 dagen Biken in het prachtige berggebied van Aosta Italië.
Onder leiding van een locale Italiaanse gids (Engels sprekend) biken van de hoogste toppen in het gebied van Cervinia.
Tussen Monte Rosa en Mont Blanc komt je op hoogtes van rond de 3000 meter! Alle tochten zijn georiënteerd op het boven in de bergen rijden en afdalen
(Enduro / Freeride / All Mountain).

Een hoogtepunt is het biken over de gletsjer! *1

De overige dagen wordt er gebruik gemaakt van de talloze liften die het dal kent, en / of een shuttle met de Landrover.
Tijdens het biken boven in de bergen ga je je zeker afvragen of dit misschien "het paradijs" is! De schoonheid van de natuur is overweldigend!

We verblijven op 1350 meter hoogte in een prachtig B&B. Dit is een geheel verbouwd, oude Italiaanse bergwoning. Daterend uit de 19e eeuw met alle oorspronkelijke details, maar wel geheel gemoderniseerd met luxe badkamers, woonkamer met TV waarop 's avonds direct de foto's en films bekeken kunnen worden. Het ontbijt is niet Italiaans maar stevig! Voor het diner kunt u naar een restaurant, beneden aan de berg, in Antey Saint Andre. U slaapt in één van de slaapkamers of op de prachtige open zolder, in heerlijke bedden.
De gastheer is ook de gids.
Deze reis is voor minimaal 5 en maximaal 7 personen. Waar moet u over beschikken: Een Fully (Enduro-, All Mountain-bike) advies minimaal 140 veerweg, goede techniek en conditie.

Prijs: €995,00
Reis is incl. 6 overnachtingen in B&B,
6 x ontbijt,  5 x diner
4 dagen Italiaanse gids.(Engels sprekend), Nederlandse begeleiding.
Gebruik van alle liften
Diverse Shuttle service Landrover
Gletsjerride *
1 dag bikepark (op eigen gelegenheid, keuze uit Bikepark Cervinia, Pila, of La Thuille)

Exclusief: 

vervoer Nederland - B&B en retour
lunch en drankjes.

Boekingskosten €12,00 per boeking, ongeacht aantal personen.

Eén dag minder boeken kan ook de prijs wordt dan €900,00 (-/- laatste dag bikepark)

Programma:
Dag 1: aankomst in de avond, kennismaken.

Dag 2: met de Landrover op pad, afwachten wat de gids voor ons in petto heeft. We beginnen gelijk met pittige afdalingen, even kijken wat voor vlees we in de kuip hebben.

Dag 3: weer nieuwe spannende trails

Dag 4: Gletsjerride in de ochtend en in de middag verder met de shuttle!  (weersomstandigheden kunnen het nodig maken dit op één van de andere dagen te organiseren).

Dag 5: als dag 1 en 2, weer nieuwe trails.

Dag 6: Op eigen gelegenheid naar een Bikepark, Cervina, Pila of La Thuille (lift is inclusief)

Dag 7: na het ontbijt is het afscheid nemen en gaan we met een schat aan ervaringen weer naar huis.

Voor wie is deze reis: Je houdt van pittige uitdagingen, Enduro is wat je leuk vindt, geen afdaling te steil, neemt drops en sprongen, en geniet van pittige trails.

En spelen in een bikepark, ja graag! Je bike, een fully met minimaal 140 veerweg.  (afstappen blijft ook in deze reis een optie, niets moet!!!!!!)

Niveau 3 - 4

*1. Gletsjer biken, onder voorbehoud van weersomstandigheden.

Voor foto's, check het album op onze FBpagina: https://www.facebook.com/pg/hollandmtbtours/photos/?tab=album&album_id=914792452039962

Deze reis komt tot stand in samenwerking met Trail-Addicts.

 Je kunt met je vrienden deze reis ook boeken op een door jullie gewenste datum, voorwaarde is wel minimaal 5 en maximaal 7 personen. Ook is het mogelijk XC stijl (minder of geen gebruik van liften/shuttle ) i.p.v. Enduro te boeken. Meer / minder dagen ook mogelijk. Informeer naar de mogelijkheden en de prijs!


helibike in zermatt

Helibiken in Zermatt

De top van de Unter Rothorn

Het is 13.58 en we rollen allemaal achter elkaar de grote lift in welke ons naar het heliplatform van Zermatt zal brengen.  Gespannen en glimlachend lopen we achter elkaar de lift uit en zien we de helikopter al klaar staan. De eerste 4 fietsen worden door het platformpersoneel zorgvuldig op de beugels geplaatst. Steven, André, Jaap en Jessica, van MTB Verbier, bijten de spits af gaan als eerste met de helikopter naar de top van de Unter Rothorn op 3104m.

De helikopter de lucht in

Na een aantal lange minuten wachten zien we de helikopter weer naar beneden komen en landen op het platform. Ook onze fietsen worden zorgvuldig bevestigd aan de helikopter. We krijgen een seintje dat we mogen komen en samen met Rens, Wouter en Erik, van MTB Verbier, lopen we naar de helikopter en stappen we in. “Fasten your seatbelt!” word er geroepen, het gaat nu echt gebeuren. Kippenvel over mijn hele lijf als de piloot de helikopter de lucht in stuurt, we zijn los!! Met een nosedive, zoals we die allemaal wel kennen van de serie Airwolf, vertrekken we richting onze maatjes die al boven zijn. Onderweg wijst Erik ons de trails aan die we straks zullen rijden wat er zeer belovend uit ziet.

helicopter met mountainbikers in zermatt

High-fives worden uitgedeeld

Boven aangekomen zet de piloot de helikopter aan de grond, worden de fietsen netjes verwijderd en stappen we uit. Met het hoofd omlaag gaan we aantal meter van de helikopter gehurkt zitten. De piloot zwaait nog een keer, stijgt op en met een nog spectaculairdere nosedive neemt hij afscheid van ons. Terwijl het geluid van de wieken verdwijnen tussen de bergen komt bij ons allen de adrenaline omhoog. High-fives worden uitgedeeld met de nodige oerkreten. Jessica stelt voor om eerst te lunchen want dat lijkt haar beter nu iedereen zo stoked is. Met ons 8en nemen we plaats aan de rand van de berg, uitkijkend op de Matterhorn, waar we onze sandwiches nuttigen welke deze morgen vers klaargemaakt zijn door de engels kok Lee.
Na de lunch, foto’s schieten en verbaaasd zijn hoe mooi het hier eigenlijk wel niet is maken we ons klaar voor de afdaling.

Switchback in Zermatt

De eerste trail is wat breder dan een singletrack maar doordat hier de snelheid hoog ligt prima om even in te komen. We stoppen voor een fotomoment waar de trail ook wat smaller en listiger word. Ze maken hier regengeulen door platte stenen rechtop te zetten wat restulteerd in 2 lekke banden en een kapotte velg.






Na het nodige knip en plakwerk kunnen we onze weg voortzetten. Nog steeds stoked over hoe mooi het hier is en wat voor een uitzichten je hier hebt rijden we verder. De trail word wat technischer, wat meer rotsen en stenen, helaas rij ik zelf nu ook lek. Na de verplichte pauze sturen we verder, toch maar even wat rustiger over de stenen heen. Naarmate de trail aan zijn eind lijkt te komen word hij steeds technischer. Beneden op de brede traverse aangekomen high fiven we elkaar weer blij dat we de eerste trail voldaan hebben. We zijn een gemixte groep van xc tot enduro rijders. Na een stukje traverse duiken we de volgende trail in tussen de bomen en struiken door welke eindigt na een lichte rockgarden tussen de huisjes.

Alles is verwerkt in de trail

Doordat we later in de middag vlogen en opgehouden werden door de lekke banden rijden we richting een flowtrail welke zal eindigen in Zermatt. Het is 1 grote kombochtenpartij, wat een feest. Alles is verwerkt in de trail, van kleine tafels, drops tot high speed secties. Met een brede glimlach komt iedereen beneden in Zermatt aan.
We rijden door Zermatt waar we onze bidons en camelbags nog even bijvullen bij de fontein in het centrum. Na een stijl klimmetje traverseren we nu aan de andere kant van de vallei. We rijden langs AirZermatt waar nog een keer de kick krijgen van de helibike. Na een heel leuk flowtrailtje met alles er op en er aan komen we bij de rivier uit, vanaf hier rijden we richting de bus en trailer. Aangekomen bij de bus proosten we op een super vette dag en high fiven we elkaar voor de laatste keer deze dag. Deze dag heeft een ieder van ons een brede glimlach bezorgd en een verhaal voor eeuwig! Thanks MTB Verbier en AirZermatt voor het mogelijk maken van deze beleving!

Bergen in Zermatt

Radon Epic Enduro

Aftermovie: Radon Epic Enduro 2017

De after movie van deze bizarre Radon Epic Enduro 2017 is er dan eindelijk! 110km met 4500 hoogte meters, de trails zijn echt bizar vet! Zoals je kan zien hadden we echt top weer. Als je ooit nog een Marathon Enduro wilt rijden, dan is dit een absolute aanrader!

Ook nog interessant!

Review: Destroyer downhill jeans – (Ja, een mountainbike spijkerbroek!)

Ik weet het nog goed. Juni 2019, Leogang, World Cup downhill. Loïc Bruni won. Maar als het niet om de [...]

Finale Ligure wintertrip, de ultieme anti-winterdip

Het is een donkere en regenachtige dag ergens in november. Ik heb net weer de modder van mijn fiets, broek [...]

Mountainbike geometrie: alle termen uitgelegd

Het begrijpen van de geometrie is essentieel. Elk element van de mountainbike geometrie draagt bij aan de rijervaring en prestaties van de bike op verschillende terreinen


Overliggen en glijden mountainbikers over de besneewde piste tijdens de megavalanche

Leesvoer: De Megavalanche beleving van Elise

Nu we alweer druk met de planning voor volgend jaar bezig zijn vinden we het ook een mooi moment om nog eens terug te blikken op afgelopen jaar. Graag staan we even stil bij de giga prestatie van Elise Klapwijk. Door mee te doen aan de Megavalanche!!!

Lees hoe Elise dit heeft ervaren in haar eigen woorden en laat je inspireren:

Megavalanche 2016

Daar sta ik dan op 3330m boven zee niveau. Shit het is best hoog, wel geweldig mooi uitzicht met die strak blauwe lucht, wel koud het is precies 0°c . Langzaam ploeter ik door de sneeuw heen die aan het smelten is en er ligt best nog veel. Soms zak ik wel 30 cm weg en het is glad ook. Langzaam glij ik naar beneden naar de start. Kijk over de rand. Uuuh dit is wel stijl, glad en eng. OMG hoe ga ik hier naar beneden komen?!

Megavalanche in het kort sneeuwpistes, smalle singletrails (soms geen lijn of juist teveel keuze) over een grote rockgarden, geen enkele lijn is makkelijk bovenin, stijl, scherpe rotsen, smalle bruggetjes, langs alpen weides en watervallen, een klim langs alpe dhuez en dan het bos in met steile kombochten en heel veel wortels. Conclusie 20 km van de 32 is beangstigend. Het leek zo makkelijk en niet zo heel stijl op de filmpjes op YouTube. Dacht zelfs een paar keer bij langzame filmpjes waarom rem je? Nu rij en loop ik er zelf langs, slik nog even een paar keer en denk daarom rem je. Shit wat doe ik mezelf aan. Heb mijn rug al eens verpest 10 jaar geleden en wil het niet nog een keer meemaken flitst continu door mijn hoofd heen. Ja, ik ben eerlijk ik ben soms best wel een schijterd. Kan veel meer dan ik durf. Maar ik ga er nu boven staan. Ik doe dit! Of toch niet? Wel? Niet?
In de aanloop naar de mega heb ik vele malen getwijfeld.

Uiteindelijk sta ik toch boven aan de start op vrijdagochtend. Qualificatie, dood nerveus sta ik daar met 55 andere dames. Daar gaat ie ALARMA! BOMBA!!!! Weg zijn we de eerste twee bochten haal ik 10 dames in kom in de sneeuw terecht en vol voorover op mijn plaat daar had ik niet opgerekend naja eigen schuld had ik hem maar helemaal moeten rijden van te voren. Myrte had t over een paaltje dat ik daar 30 cm links van naar beneden kon rijden. Bedoelt ze een mtb paaltje of zo'n sneeuw paaltje. Duidelijk een sneeuwpaaltje als ik die passeer 10 m rechts van me. Hele flinke drop en landing in de sneeuw die ga ik echt niet fietsen. Loop terug en spring naar beneden. He, daar is Myrte, ze heeft lek gereden en schreeuwt dat ik door moet gaan. Eindelijk uit de sneeuw stukken en in de rotsen. So far so good tot ik lek rij. Rij tubeless en het is blijkbaar een klein lek, hij liep langzaam leeg. Wel pomp vergeten, gelukkig komt er iemand voorbij met een pomp. Snel oppompen en door. Ik passeer de megakid, mooi ze zijn nog niet gestart. Even verder op wordt ik tot stoppen gemaand de kids zijn gestart en al gauw komt de eerste aan. Tering wat rijden die kids hard! Na tien minuten mag ik weer doorrijden en heb de tijd nuttig gebruikt om mijn band weer op te pompen. Eindelijk de stenen af en in de Alpen weides. Vla voor ik het dorp in rij vraag ik aan publiek of ze een pomp hebben. Gelukkig wel. Snel weer oppompen en door. Lekker flowend paar tafels en kom bochten. Kom het dorp in door de tunnel en daar zag ik werkelijk niets als ik de bocht door ben zie ik eindelijk weer zonlicht. Een klein stukje klimmen en Ik hoor al de omroeper en daar is de finish. Waar ik opgewacht wordt door de anderen. Uiteindelijk gefinisht na 1 uur 1 min als 44e! Ben blij, heel blij.

Maar nu, de dag des oordeels. Om 04:30 gaat de wekker, slecht geslapen zeg maar amper, stomme zenuwen. Kreeg geen hap door mijn keel. Banaan, passievruchten, energy bars en energy snoepjes voor tijdens de rit in mijn tas. Om 0600 stap ik de lift in met myrte. Komen boven aan en wat een mooi uitzicht. De zon die net boven de bergtoppen komt, de laaghangende bewolking in de dalen geweldig mooi. Best fris maar de wind stond gelukkig goed en had mooi een bankje geconfisqueerd in de zon en uit de wind. Al snel worden de dames namen opgeroepen, moesten de fietsen in rijen gaan klaar leggen anders past het niet want het wordt steeds drukker. Snel nog even wat eten, al het fruit erin en mijn energy bar. Ben net klaar met eten en ik hoor mijn naam omgeroepen worden, moet gaan oplijnen aan de start. Langzaam glibber ik weer naar beneden en kom weer op de piste. Nu is de piste gegroomed, niks geen sneeuw gewoon ijs en spekglad. Even later zie ik myrte verschijnen ze staat een paar m verderop ik sta helemaal links.

Megavalanche view Elise

Na drie kwartier wachten zie ik eindelijk de bordjes. 5 minuten, 1 minuut daar begint dat stomme nummer weer. Kriebels in mijn buik ALARMAAAA BOMBAAA en daar gaan we. Ik ren naast mijn fiets en kom bij de afdaling glij direct door op mijn kont en begin flink snelheid te maken. Ik neem een fiets mee voor een paar meter en daar volgt de berijder ik roep naar haar WATCH OUT! SORRY en ze kon nog net over me heen springen. Knal tegen nog twee dames aan (sorry daarvoor) en kom beneden aan. Hoor Myrte weer roepen: Op je kont gaat goed! He, je moet wel doorrijden! Ze zag niet dat mijn stuur helemaal scheef stond en dat mijn ketting tussen mijn cassette en frame vastzat. Zo eindelijk op weg, fireroad is goed te fietsen wel glad. De afdaling weer op mijn kont, ging lekker hard. Beneden ligt een meisje op haar rug dr tas is gehaakt aan haar zadel. Na haar los te hebben gemaakt stap ik op de fiets en begin weer te rijdend en glijdend naar beneden te gaan. Eindelijk weer een goede harde fireroad. Heb flink snelheid hèhè eindelijk zie ik het einde van de sneeuw. Oh shit, ga best wel hard en de sneeuw is slushy sturen en remmen lukt niet. Rij zo de zijkant van de fireroad af, val een 1 m naar beneden over mijn stuur vol de stenen in. Ai, die deed wel zeer.

EliseMega2

Snel weer op de fiets over het bruggetje. Daar heb je de eerste man, die is wel snel en er zullen vele volgen. Op gegeven moment als de grootste groep voorbij komt sta ik op het moeilijkste stukje rockgarden uit de weg. Ik zie ze met bosjes crashen. De een door eigen fout en de ander doordat zijn voorganger vol in de ankers gaat of ook valt. Eindelijk kan ik verder, ondertussen hebben er twee dames zich bij me gevoegd. Bridget een Engelse, 62 jaar op een hardtail en de ander Aniek een Nederlandse die bij licht verzet rijdt. We besluiten als de drie musketiers samen this hell of a ride te overleven. Onderweg voorzie ik ons van commentaar. De oh fuck me, this is a nightmare and what the hell am i doing to myself vliegen je om de oren. Gelukkig vindt bridget het wel grappig. Bij de watervallen besluit Aniek te stoppen ze is al een paar keer gevallen en heeft geen energie meer. Ik rij door met Bridget en ondertussen heeft haar man van 70 zich bij ons gevoegd en ook op een hardtail. We komen bij de klim aan. Ik let helemaal niet op en zit met mijn zadel hoogte te kloten. Zo erg dat ik nog te ver achterop zit en mijn voorwiel flink end omhoog komt en ik bijna val. Ik stap weer op de fiets en trap stug door met een rode kop. Ging bijna op mijn plaat voor al dat publiek.

Als ik boven ben eet ik snel even wat en vervolgens een heerlijke trail met allemaal tafels en wat bochten. Ze worden steeds steiler. Kom nu ook mannen tegen met oververhitte remmen. Bridget valt een paar keer en heeft al meerdere malen naar mij geroepen dat ik door moet rijden, maar beloofd is beloofd we gaan samen over de finish. Eindelijk het bos in. Je ziet werkelijk niets door het stof en door in en uit de zon te rijden waar je ogen slecht aan wennen. Dikke wortel secties, bochten zonder kom, off camber en steil. Sommige zo tricky dat ik ze maar loop. Eigen schuld heb het bosgedeelte niet gereden maar was al kapot met training als ik in alpe dhuez aankwam, het schiet niet op ook je kan geen 32 km onthouden. De mooie stukken singletrail wisselen af met fireroads en asfalt. Beetje rust voor mijn vingers, armen en mijn angst. Eindelijk zien we het laatste bruggetje opdoemen. Ik hoor de omroeper al. Eindelijk gefinished hand in hand met bridget.EliseMega3

Mijn vriend staat juigend te wachten pakt mijn fiets en helm aan en wijst naar het beekje. Ik spring er gelijk in, slecht voor mijn spieren dat wel maar oh zo lekker om in af te koelen met 33 graden. Ik doe dit NOOIT meer zei ik onmiddelijk en mijn vriend beaamde dat hij de mega nooit meer op een hardtail wil rijden (achteraf heeft zijn fiets het niet overleeft de chainstay is gescheurd). Nadat ik afgekoeld ben bedenk ik me alweer. Ove
r 2 jaar ga ik het weer doen en tegen die tijd ben ik alweer vergeten hoe zwaar het was! Ik ben gefinished als 41e met alleen last van mn enkel en mijn stuitje, mijn mooie paarse meta heeft een mooie kras gekregen en als dat t enige is dan teken ik ervoor in het vervolg. Heb genoeg heli's, mensen in gips en gebroken fietsen gezien in die week en ik kan met trots zeggen i survived the megavalanche, heelhuids en dat met mijn gebrek aan lef!

Het was een geweldige week, fantastische mensen ontmoet en zeker voor herhaling vatbaar!

 


Foto van een T3 Synchro

The Syncronicles






Oké... Even een checklist maken:

1. T3 Synchro bouwen
2. Checken waar deze video is gemaakt
3. GAAN!!!!

Heel erg vet dit: