Bikepark review: Green Hill Bikepark (Sauerland)

Bikepark review: Green Hill Bikepark

Plots was het daar! Een nieuwsbericht over Green Hill Bikepark. Een nieuw bikepark in Sauerland, vlakbij Bikepark Winterberg en Bikepark Willingen. Geopend in juli 2022 en direct met een professionele site en oogverblindende video van Thomas Vanderham en Wade Simmons. En dat die Canadese legends overduidelijk enthousiast zijn over dit bikepark is niet voor niks. Want om maar gelijk met de deur in huis te vallen: Green Hill Bikepark is er zéker één voor de big boys. Daarom hier de Review Green Hill Bikepark

Piste bully drop in downhill park Greenhill

14 trails!

Maar wat vinden wij ervan? Gewapend met een online aangekocht e-ticket schuifelen we langs de lange rij voor de lift. Dat ticket moeten we natuurlijk nog even verzilveren voor de daadwerkelijke liftpas. De lift zijn twee sleepliften parallel aan elkaar. En omdat die vrij steil omhoog gaan is het niet volledig ontspannen in de lift (ong. 200 hoogtemeters). Beide handen aan je stuur, dus geen tijd om je lunch te eten!

 

Bovenaan werpen we een blik op de trailmap: maar liefst 14 trails! Dat zijn overigens niet 14 top-to-bottom trails, maar verschillende trails geven keuzemogelijkheden en splitsingen halverwege. Zo komt de blauwe (Jonas & Pablo) en rode (Timeshift) trail rechts (op de trailmap gezien) in het bikepark uit bij een viertal keuzes aan rode lijnen met (gap)jumps.

 

En die kleurcodering zorgt gelijk voor wat verwarring bij ons. De genoemde blauwe trail (Jonas & Pablo) begint met een drop van 1,5 meter dwars door de iconische houten wand met logo van het bikepark. Oké er is ook een bypass-optie hier omheen. Al snel ontdekken we na de eerste bochten van deze trail de rode lijn. Dit is een redelijk natuurlijke trail die daarna weer richting een houten brug met drop gaat, vervolgens wat gapjumps en rechtdoor met flink wat snelheid naar een stepdown richting grote tables. Het is ons duidelijk: dit bikepark is voor de springers onder ons.

Drop-in bike park Green Hill bovenaan de trail

De ene nog groter dan de ander

Dán gaan we grenzen verleggen! De gapjumps rollen we langs en bekijken we eerst even, maar drops vliegen we (we = Nico & Bram) blind over. Dat kan vast wel! WHOA!!! Zo springen we ineens onze grootste drop ooit. Het zal een aantal meter zijn. We leven! En we knallen door op adrenaline. Nu gaan we ook voor die beeldbepalende drop over de pistebully, die we beneden al zagen liggen. Hier eindigt de zwarte “Groomer” trail. Genoemd naar deze laatste trailfeature. Maar op de foto’s zagen we al meerdere megajumps liggen op deze lijn. Die laten we vandaag maar links liggen.

 

De lange wachtrijen voor de lift, vallen uiteindelijk best wel mee qua daadwerkelijke wachttijd. Vanaf de parkeerplaats tot de lift is hooguit 15 minuten wachten op deze drukke zondag. Wel zijn we aanvankelijk een beetje teleurgesteld dat het alleen een jump-bikepark is. We vinden typische downhill-afdalingen met natuurlijke secties het vetste. En daarom rijden we de de rode “Canadian Tuxedo” trail het vaakst. Die is tof en vrij natuurlijk. Én hij eindigt in een rechte lijn naar de vier grote tablejumps (“Thin Air trail”) onderin het park, waar we inmiddels wel wat airtime durven te pakken en goed landen.

 

Opeens zien we hier bij een splitsing een natuurlijke superloamy trail uitkomen. En dat is zowaar de zwarte lijn die we al die tijd links hadden laten liggen! Het is inmiddels gaan regenen en de bikeparky trails worden steeds gladder, met dezelfde ondergrond als je in Bikepark Winterberg en Bikepark Willingen bent gewend. Hop, de lift in. Naar de zwarte “Groomer” trail! Wat vet! Steil, superloamy en veel wortels. En zelfs nóg een aftakking in een tweede zwarte trail die precies zo is. De megadrop en megakicker sturen we even omheen en komt nog lang niet in ons op om te doen. Maar de drop over de pistebully pakken we wel. Het vertrouwen is lekker opgebouwd, en de landing zo zacht als boter. Fantastisch!

Hoe verhoudt dit bikepark zich tot Winterberg en Willingen?

  • Er liggen meer trails dan Willingen. Maar met alle lijnkeuzes op de downhill-lijn en de mooie lange enduro-trail daar is dat niet per se een tekortkoming van Willingen. Wél zijn de jumps in Green Hill Bikepark wat beter geshaped en kun je daar lekker aan je skills werken.
  • Winterberg blijft wat ons betreft het meest veelzijdige bikepark, maar vaak ook het drukste. Met dit derde bikepark in Schmallenberg zal die drukte misschien wel wat verdeeld worden. En dagtickets voor Green Hill Bikepark kunnen ook “sold out” raken, zien we op de site. Dus ze managen de drukte net wat beter is ons vermoeden.

Advies: zéker heen gaan! Alles is heel doordacht aangelegd en iconische features (pistebully, megagrote logo-borden, houten bruggen) geven het echt een Canada-gevoel. Niet gek, want blijkbaar zijn de trails aangelegd door een trailbouwer uit Whistler.

by Bram van Boekholt

Burscheid Enduro trails

De Enduro trails van Burscheid

Heel even, heel even dacht ik; zal vandaag dan de eerste dag worden dat we geen vette trails vinden? De trailhunt van vandaag is gebaseerd op heel veel ogenschijnlijk korte zwarte afdalingen. We hebben afgesproken op de parkeerplaats Park Platz Schöllerhof die relatief centraal ligt tussen al die trails. Om er weer een soort van route van te maken rijden we eerst noord-oostelijk richting Burscheid om af te kunnen trappen met een inkomertje. In Burscheid worden we door inwoners aangesproken dat hier niks ligt, geen trails.

Sterker nog ze kennen de “app” (zal Trailforks zijn) en benoemen nogmaals: er liggen hier geen trails! Oké, danke und auf Wiedersehen. We kijken elkaar aan en besluiten toch het pad in te rijden. Na niet al te lang stuk doubletrack, zie daar: Trails ;) Toch valt het allemaal wat tegen hier en de twijfel neemt toe, zal dit dan inderdaad de eerste mislukte trailhunt worden?

De zoektocht gaat door!

We geven niet direct op natuurlijk, de middag is nog jong dus we zoeken verder. Met wat omwegen in een erg mooie omgeving zagen we dat we de L101 moesten zien bereiken. Aan de andere kant van de weg zien we meer potentie. Eenmaal aan de andere kant van de weg beland komen we op een fireroad die kaarsrecht door het bos loopt en na een paar honderdmeter zien we ook de eerste trail het bos in duiken! Wat zich nu voor ons openbaart doet onze oude-mannen-ogen weer twinkelen als kleine kinderen in een snoepwinkel! Er kronkelen hier niet 1, niet 2, maar 3 downhill, bikepark-achtige trails naar beneden. Allemaal kombochten, drops en zelfs dubbels! We hebben vandaag ook Ralph van de Looseriders met ons mee, en hij is niet vies van een sprongetje (overigens de enige zonder E-MTB, held!) dus hij kon al helemaal zijn lol op. Enige voorverkenning is voor alle “niet-springers" een must hier. De dubbels zijn niet groot maar toch. Op Trailforks moet je opzoek gaan naar de Murmel, daar vind je alle zwarte. We draaien telkens via de Murmel Easyline weer omhoog om deze afdaling een keer 2 keer te doen, zo hebben we dus nog een reden om terug te komen.

Ook natuurlijke Enduro shizzle hier in Burscheid

Iets verderop aan dezelfde ber flank welke het beste is te bereiken middels dezelfde klim vind je wat meer natuurlijk Enduro trails. Deze trail is steil en technische zeer uitdagend. Onderweg komen we nog wat locals tegen en ze vragen ons of we hem al gereden hebben. Trots zeggen we JA hun reactie vertelde ons genoeg dat ook voor de locals deze trail als hoogstaand bekend staat. Ook hier heb je overigens meerdere keuzes onderweg, het maakt niet uit wat je kiest alles komt beneden uit.

De twee-fietslengtes river jump!

Nog steeds op dezelfde berg nu helemaal aan het einde van de fireroad liggen nog meer trails. De linker optie is brengt je naar een gebied met grote sprongen en zelfs een riverjump. Overal is een b-line te vinden. Wijzelf pakken de “kleine” drops mee en staan te verbazen over wat er allemaal is aangelegd hier. Rijd je hier aan het einde van de fireroad naar rechts dan kom je wederom op een uitdagende Enduro trail met een zeer steil einde. Slechts 2 van ons wagen zich eraan, gelukkig ligt er ook een leuke “chicken” welke voor sommige zelfs al als steil kan worden ervaren. Voldaan rollen we terug naar de auto’s. Niet om te stoppen, maar om bij te tanken! Er ligt hier namelijk nog meer :D

Altenberg Enduro trails

Vanaf onze parkeerplaats rijden we nu verhard de andere kant op richting Altenberg. Daar ligt een mooie kronkelweg welke ook veel gebruikt wordt door motorrijders. Het is makkelijk klimmen en werken vanaf hier de hele flank af. Op de kaart zien we 5 zwarte afdalingen, te beginnen met de Stein DH. Kort krachtig en ook hier weer een zeer steile sectie in de trail! Gevolgd door de Die Wellen en Blitz cirkelen we door. Allemaal gelijksoortige trails met ieder haar eigen charme. Allemaal technisch, de één moeilijker dan de ander.

Na een sterk dichtbegroeid bos komen we dan aan bij de Kochtopf trail. Beneden zien we het einde al, een natte verticale rotsplaats. We klimmen over de gravel road omhoog, onderweg kom je de trail nog een keer tegen waar je kan zien wat ons te wachten staat. Eenmaal boven start de trail wederom met een erg steile sectie met 2 drop offs erin, heftige start…. Ook hier is er een chicken route voorzien, met ieder zijn eigen lijnkeuze rollen we weer naar beneden. Ook deze is weer heel erg gaaf!

In deze regio kun je prima zonder GPS rijden. De L101 en de L310 zijn de 2 wegen vanaf waar je telkens start. Her en der vraagt het wat creativiteit om de trails te vinden. Mocht je toch liever met GPS rijden, dan kan je die hier aanvragen. Parkeerplaats Park Platz Schöllerhof is dus voor dit deelgebied de beste optie om te parkeren.

by Rik Harms

Messcherpe Stenen - De Eifel

Het is vandaag letterlijk: Stilte voor de storm

De BeNeLux maakt zich op voor de storm, wedstrijden zijn afgelast er wordt aangeraden om alles wat los licht in de tuin op te ruimen, zelfs trampolines moeten het veld ruimen. We noemen haar Ciara, maar vandaag Zaterdag 8 februari 2020 is het strak blauw aan de hemel. De zon schijnt lekker en op deze winterdag is het een behaaglijke 8 tot 12 graden. Helaas kunnen we niet met de eer weglopen dat wij dat geregeld hebben voor deze Trail-Addicts ride in de Eifel, na tal van zeer natte Rides hadden we dit eigenlijk wel verdient!

Bikepark features met jumps en Gaps

In deze regio van de Eifel beginnen we altijd met een afdaling vol met jumps, drops en berms. Echt een mini bikeparkje midden in de natuur. De Eifel hier hadden we al best een tijdje niet meer bezocht, dus het verzoek is: Doe de eerste keer rustig aan, er kan zomaar ergens een gap liggen die nieuw is! Deze afdaling doen we sowieso vaker :D Ondanks dit advies schiet iedereen naar beneden, al rollend wordt er geroepen " hoe hoog??", mijn respons is simpel "te doen!!" en daar gaan ze 1 voor 1 over de drop. Het is lekker rijden met een groep waarvan je nagenoeg alle neuzen kent. Deze jongens kunnen rijden en zijn niet vies van een sprongetje hier en daar.

De canyon! (van 30cm....)

Verder rollend tot bijna naar het dal, rechtsomkeert weer omhoog om door te gaan naar een super vette kleine technische passage, ik noem deze de canyon. Het bevat grote rotsplaten met een spleet er tussen. Niks bijzonders hoor, hier rol je zo overheen, als je een bushalte stoep op kan rijden dan kan je dit ook... Wat er vrijwel direct na komt is andere koek. Een step-off vervolgd met een steile passage met rotsen en een venijnige bocht naar rechts. Niet iedereen legt dit stukje zonder voetje op de grond af. Al weten we zeker, als je deze eenmaal kent, dan pak je de canyon de volgende keer zonder problemen. Kijken waar je heen wilt en blijven rollen is het motto.






De arc van de Eifel

Dit gebied is niet alleen bekend om zijn mooie trails, het is een vulkanisch gebied (niet meer actief ;) ) wat voor mooie schouwspellen zorgt in de rotsen. Halverwege de trail kom je een grote stenen Arc tegen, geboetseerd door moeder natuur. Net voor de arc ligt een mooie uitdagende sectie met smalle trappen en scherpe hoeken. Dit stukje trail vraagt een hoop van je bochten skills en lef, want als je valt val je best diep...

De alom bekende stenen drop met rockgarden

Hoog tijd om een boterhammetje te eten, bij de picknick tafel. Vanaf hier maken we, na nog een korte leuke trail, de oversteek naar de surfersrock, geen idee of die naam algemeen bekend is. Voor de meeste bekend als de stenen drop. Het is een plek met mooi uitzicht over de vallei met een mega lekkere afdaling vol met messcherpe stenen. Voordat je kan beginnen moet (mag...) je een stenen drop doen om zo de afdaling in te rijden, wonder boven wonder rijdt niemand lek op de scherpe stenen die over naar boven steken op de trail. Deze afdaling vind iedereen vet, dat wisten we zeker. Enkele doen de drop en vervolgen onze weg naar beneden.

Beneden geven we de groep de keuze: Een lange traverse met een saaie afdaling, of nog een keer deze rockgarden? Daar werd natuurlijk niet heel lang over nagedacht! We draaien rechtsom om onze weg weer naar boven te vinden. 2de keer betekent vaak nog harder! En ja, ook nu was dat zo. Vol vertouwen vliegen we naar beneden, dit keer zonder al te veel te stoppen. Echt heerlijk dit stuk!

Oke nog 1 keertje dan! De bike park afdaling

Voor de meeste valt er nog wel een klim uit te persen voor we dat welverdiende biertje of colaatje naar binnen kunnen werken. We rijden terug naar waar we begonnen zijn vanochtend om de eerste klim nogmaals te doen. Dit is een lange best steile klim maar gelukkig maakt de afdaling alles goed! Nu kent iedereen de route en ook hier geldt; de 2de keer gaat harder! Volle bak naar beneden dus. Lekkerrrrr! Highfives en op naar het Cafe hier in de buurt. Helaas is dit meestal afgeladen met gepensioneerden die elkaar verassend weinig te vertellen hebben.... Maar goed dat terzijde, wij zijn blij! Wijzelf (Nico, Bram en Rik) rijden huiswaarts, andere blijven nog een nachtje, uitgerust met een GPX van Monschau voor nog een dagje fun :D






by Rik Harms

Trailaddicts Ride Eifel

De Eifel blijft toch wel dik hoor!

Na maanden een soort verwen pakket van warmte en overvloed van zon te hebben gehad was het toch even bibberen toen we rond 7uur wintertijd onze mountainbike in de bus moesten gooien. Een klein guur windje met een temperatuur van rond de 2 a 3 graden is toch andere koek! Dit trailaddicts event zou zich gaan afspelen in de Eifel. En de Eifel, ja dat blijft toch wel dik hoor!

Bikepark, rockgardens en flow

Rond 9:30 aangekomen op het meeting point stonden zoals gewoonlijk bijna alle deelnemers klaar voor vertrek. Her en der moesten nog wat bandjes worden opgepompt maar verder ready to go! De dag startte met de langste klim welke we ook direct 2x moeten doen.

De eerste afdaling trakteert je op een soort natuurlijke bikepark trail... Huh? Ja echt! Het ligt vol met wortels stenen en puntige rotsen en her en der zitten er jumps, drops en kleine kombochten in. Na deze afdaling weet je direct wat er vandaag van je verwacht gaat worden. Het enthousiasme over deze afdaling is zo groot dat de eerste stemmen al op gaan deze op het einde van de dag nogmaals te doen.

Prachtige uitzichten en rotsformaties

Nadat we weer opnieuw omhoog zijn geklommen schieten we nu rechts verder het bos in. We steken eigenlijk de berg over naar een andere vallei, in de Eifel. Aan deze kant zit een prachtig traverserend pad met een aantal technische switchbacks waar je de mountainbike met genoeg overtuiging en skills je fiets net door heen weet te persen. We hebben tijd, dus sommige rijden deze sectie nogmaals, gewoon omdat het kan! Aan deze zijde van de berg heb je prachtige uitzichten over het dal. Later na dit traverserende pad rijden we een stuk terug naar "de drop" die kennen we allemaal wel van de foto's.... Het is een aardige rotsformatie met een bijna steile afgrond het dal in. Rechtdoor ligt werkelijk een super dikke afdaling met een pittige rockgarden. We schieten door naar beneden om de flow en feel er in te houden!

Flow trail en terug naar het bikeparkje

We hebben bewust een stukje overgeslagen, zodat we tijd over zouden houden aan het eind van de dag, om de eerste afdaling nog eens te doen. Eerst een aardig stuk verbindingsroute, voordat we de lange flow afdaling inzetten terug naar de auto. Deze lange afdaling was al bedenkt met een pak bladeren dus her en der best even afwachten waar onze banden over heen zouden rollen. De afdaling gaat wederom lekker en iedereen komt heelhuids beneden. Even terug rollen naar het stuwmeertje waar we onze auto's hebben staan, beetje voedsel on op naar de eerste klim! Met een kleine omweg komen we boven, allemaal voelen we stiekem onze bovenbeentjes wel. Dit keer kennen we de trail en iedereen schiet naar beneden, wat is dit lekker zeg!!! Hier zit eigenlijk alles wel in :D

Thanks guys, wij vonden het weer een top dag!!!

by Rik Harms

Rots plaat vanaf een uitzicht punt in de Eifel

Single Trails knallen in Monschau

2 mountainbikers over een trail in de Eifel

The Eifel en haar trails :D

Afgelopen zaterdag hebben we vroeg in de ochtend onze slaperige hoofden ingeladen in onze bus en zijn plankgas weggereden bij onze nog slapende gezinnetjes. Het was weer vroeg! Maar ach je hobby mag tijd en geld kosten toch??

Het is altijd weer afwachten hoe de trails er bij liggen en zijn de weergoden ons een beetje gunstig gezind. We plannen altijd ver van te voren dus die inschatting is onmogelijk te maken, zeker zo laat in het seizoen.

Enduro Avonturiers

Deze zaterdag 29 september gingen we weer eens naar de Eifel, dicht bij Monschau. Samen met een groepje fanatieke all-mountain Enduro avonturiers begon de ochtend lekker koud. Na gevoelsmatig 6 maanden mediterraans weer te hebben gehad in de Benelux is 4 graden wel weer even wennen. Toch beloofde de weerberichten wat moois vandaag! Rustig klimmend over een slecht onderhouden wandelpad, ploeterend door het nog met dauw bedekte gras vonden we de start van de eerste afdaling. Dit is een opwarmertje verteld we ze...

Volle bak vanaf de eerste afdaling

Het concept opwarmen snapte eigenlijk niemand :D de remmen gingen los, er werd nog even aangezet op de pedalen en volle bak naar beneden. De eerste single trail zorgde voor weinig verassingen, her en der even wat grote rotsblokken omzeilen, verder in 1 rechte lijn naar beneden. De volgende afdaling zorgde voor een stuk meer uitdaging... Eerst een off-camber stuk met natte wortels gevolgd door een paar zeer technische stukken. Dit gebied is erg rotsachtig en dat maakt de trails ook gelijk erg leuk. Het voelt alsof je in de Alpen rijdt maar dan circa 6 uur dichter bij... Uiteraard zijn de afdalingen relatief kort maar ach, dan doe je die toch gewoon nog een keer??

Meer Single trails en fun

Op een 3 tal lekke banden na hebben we de hele dag lekker door kunnen rijden. Elke afdaling in deze regio heeft zijn eigen charme, het is of high-speed of lekker technisch. De afwisseling is echt super! Eenmaal terug bij de auto's besloten we de 2de afdaling nog eens te doen, die vinden we collectief toch wel het mooiste.

Herstel drankjes en voedsel

Na een ruime 30 kilometer en net geen 1000 hoogtemeters is het natuurlijk tijd voor wat herstel drankjes en voeding! We zochten met ons allen nog even het zonnetje op en de sixpacks bier vlogen er door heen ;) ook de zakken chips moesten het ontgelden. Na ruim een uur geouwehoer was het tijd om in te pakken en Wieder nach house te gaan.

Heerlijke dag weer en op naar de volgende Trailaddicts Ride!!! 

Afdaling in de Eifel over een trap

by Rik Harms

EVIL the calling

Trailaddicts ride 3 alweer!

Jaja we gaan gewoon door!

Dit keer rijden we naar Germany, we hebben Lutz van de Trailhunters.be, hij wil ons een meenemen voor wat vette trails.

Aanmelden is makkelijk, ff reageren hieronderrrrr. BELANGRIJK het is geen wedstrijdje wie zich als eerste in heeft geschreven…. We kunnen dit keer 6 mensen meenemen omdat we daar niet met te grote groepen kunnen rijden.

Als je definitief bent ingeschreven maar je kan niet? Geen probleem maar laat dan snel even weten. THANKS!!!

Wil jij een dikke Pivot, EVIL of Liteville?? Bel mail of app ons met al je vragen!

https://vimeo.com/173799560

by Rik Harms