Posbank 2.0 (rode)route Veluwezoom
De rode Posbank lussen in de groene route.
De Posbank route is een van de routes waar het voor ons zo ongeveer begon. De Posbank is een prachtig stuk natuur wat zich uitstrekt vanaf Arnhem tot Apeldoorn. Nou weten we niet of Posbank een lokale naam is voor dit gebied, want officieel heet alleen de bank die op een van de hoogste heuvels staat (90 NAP) Posbank... Officiele naam is de Nationaal Park Veluwezoom beheert door Natuurmonumenten. Om het makkelijk te houden blijven wij het gewoon de Posbank noemen.
Thank you IJstijd!
Voor wie denkt dat Nederland vlak is. Fout, lieve mensen! Nederland is met onder andere de Posbank minder vlak dan je zou denken. Nee heel hoog wordt het niet.. De laatste ijstijd heeft nog even wat aarde opgeschept en zo ongeveer daar neergelegd. Resultaat is toch een goede 110meter hoogte. De oude posbank route was iets meer dan 50 kilometer lang en was feitelijk een grote lus. Het noordelijke deel zou je echt ouderwets onverhard wielrennen kunnen noemen. Het zuidelijke deel, daar zaten de meeste klimmen en afdalingen in. Niet al te lang geleden hoorde ik dat ze de route wilden omgooien en mountainbikers in bepaalde gebieden moesten gaan weren. Dat waren hoofdzakelijk de stukken in het zuid westen van de posbank, laat daar nou ook de mooiste stukken liggen :(
Er is hard gewerkt, heel hard
Gelukkig kwam er wel groen licht om te werken aan een 2.0 route. Hoe, wat en waar wisten we niet, wat we wel wisten dat er hard aan gewerkt werd en wordt. Hoog tijd om eens uit te zoeken wat dan. Met enige "angst" die kant op gereden. De angst slaat op berichten als "boomwortels" verwijderen en "een route voor iedereen". Komt er dan een ruime 45 kilometer gravel route wat simpel weg meer bochten maakt dan de oude?
Nee dat is dus niet zo, ja wel de groene route overigens. De groene is echt niveau boswielrennen en dat is ook goed. Posbank kent ieder jaar vele recreanten die normaal enkel en alleen met een stadfiets naar het werk of school fietsen. Daarbij zijn er ontzettend veel wielrenners die in de winter hier aan de conditie willen werken. Prima die groene route. Gelukkig is er ook heel hard gewerkt aan de extra rode lussen, heel hard!
De rode lussen op de posbank route van de Nationale Veluwe
Dan de rode lussen, die zijn op zijn kortst gezegd ERG LEUK! Lange kombochten, drops en wat tafels. Uiteraard is alles er op gemaakt dat iedereen het kan fietsen. Het zijn een soort rollers waar je ook overheen kan vliegen. De tafels liggen er zelfs zo lekker bij dat je ze met gemak springt van begin tot eind. Ware switchbacks zijn er te vinden, nog redelijk kort ook nog zodat je toch even op scherp wordt gezet. Op dit moment zijn er 3 rode lussen, waarvan 2 grote en 1 kleine. Die kleine moeten we later nog eens bekijken. De middelste rode lus, daar wordt nog steeds hard aan gewerkt. Er ligt nu al wel wat en dat wat we hebben kunnen spotten wordt ook echt heel erg de moeite waard. Is het dan hardcore Enduro? Nee natuurlijk niet! Maar we kunnen nou eenmaal niet elk weekend naar de Ardennen of verder. De posbank 2.0 rode lussen gecombineerd met de groene stukken zijn fun en goed om aan je conditie te werken. Een dikke aanrader dus!
Trailreview: De Mont Ventoux (rood)
Daar waar tal van roadbikers omhoog gaan om een voor hun ultieme uitdaging, strava score of segment te rijden, bracht onze 1.9TDI volkswagen T5 camper ons keurig naar de top - en dat in record tijd! Het was een strijd, sturen, schakelen, campers inhalen en ingehaald worden door motors en snelle auto's. Ook het ontwijken van levensvermoeide wielrenfietsers die hun verloren tijd in de klim wilde goed maken op de afdaling. Het was afzien, uitdagend maar de euforie toen we boven waren was immens!! Heel even dachten we, laten we alle klimmen doen, vanaf alle 3 de zijdes, heel even dachten we dat...
Maar nee, dat deden we natuurlijk niet :D want achterin onze bus stonden onze mountainbikes, wij komen voor de afdaling, want van de Mont Ventoux kan je afdalen, MOOI afdalen.
We waren met een - qua ervaring - gemêleerd gezelschap dus we besloten om de rode route te rijden. Deze start daar waar de wielrenners hun laatste klim meters maken, daar waar familie en vrienden staan te klappen. Dat was leuk! Want het was alsof ze voor ons applaudisseerde!
Het eerste deel is overgoten met grote stenen (zo groot als 2 vuisten), die allemaal los liggen, dat was voor sommige van ons even wennen.... Gelukkig wisten we dat de verdere trails zich voornamelijk in het bos zouden bevinden en minder stenig zouden zijn. De eerste paar 100 meter zijn dan ook eigenlijk niks aan. Allemaal rechtdoor zonder grote verrassingen. Her en der een leuk single trailtje langs de flank, allemaal zonder problemen te rijden.
De fun begint vanaf het midden station bij Le Chalet Reynard, daar zijn al wat meer singletrails, alles is hier nog makkelijk waardoor de snelheden hoog liggen. Iedereen is hier op zijn gemak, op meerdere lekke banden na rijdt dit allemaal lekker door.
Wat ons betreft begint de echte fun pas op driekwart. Dan is er een splitsing rechtdoor over dubbeltracks en links af de trail in, die moet je dan ook hebben. Je volgt hoofdzakelijk route 5 van de bewegwijzerde routes. Deze trail is pure fun, veel flow in de trail, continue sturen zonder grote verassingen waardoor je lekker kan door rijden. Hier komt het aan op het sturen en vertrouwen op grip! Telkens je banden goed in de bocht drukken zodat je de volgende kuil weer in kan vliegen om met genoeg vaart er weer uit te komen. Heerlijk! In de hele trail kwamen we precies 1 dropje tegen, zo veel verassingen kan je dus verwachten....
Al met al een leuke trail, fun en do-able voor de gemiddeld ervaren rijder!
Op pad om een nieuwe reis uit te zetten, Adriatico - Tyrreno
Van kust tot kust door het prachtige Italië. Ancona naar Orbetello.
De voorbereidingen bestaan eruit, thuis op de kaart, op basecamp alvast een route uit te tekenen en dan maar hopen dat de paden nog bestaan en of begaanbaar zijn. Maar dat is avontuur en daar houden we van, en geeft uitdagingen onderweg om een alternatief te zoeken.
Daarbij natuurlijk ook gebruik gemaakt van eerder door mij gereden tochten.
Portonovo / Ancona.
Na eerst 3 dagen gefietst te hebben in ons Ardennen weekend zijn we op Dinsdag gestart in Portonovo / Ancona.
Alles liep voorspoedig, route klopt. Vooral smalle landwegen (verhard) en gravel wegen door een prachtig, nog heuvelachtig landschap. In de verte zien we de Apennijnen al liggen. Die zijn de 2e dag aan de beurt. We overnachten in een prachtig oud stadje, een van de mooiste “ Borgo’s” van de Marche, Treia.
Op naar Pioraco
Dag 2: op naar Pioraco, midden in de Apennijnen, wordt wel het Zwitserland van de Marche genoemd. Een klein stadje aan een riviertje tussen hoge steile bergen. Weer flinke klimmen en lange afdalingen. Erg warm was het 30grd, gelukkig een waterbak onderweg om af te koelen. Overwegend gravel /rots en asfalt straatjes een korte ruige single trail afdaling. Maar wat weer een geweldige vergezichten, g enieten!
Lago di Corbara
Dag 3: naar Assisi. We Beginnen de eerste 12 km lekker langs de rivier, lichtjes omhoog. Dan toch het echte werk een klim van 8 km, gelukkig overwegend een stille asfalt weg. Boven even bijtanken, en dan een prachtige afdaling van 9 km, grotendeels off road naar het Lago di Corbara. In het stadje in het dal even lunchen en water bijvullen. Het is weer warm, 30+, dus veel drinken!! Na de lunch rijden we de provincie Umbrië in, een korte klim gevolgd door een leuke single trail afdaling. Dan weer een echt lange klim (asfalt). En ja dan, WoW, een super lange single trail, over rotsen en door bossen, hoofdzakelijk afdalen “ kicken”. We rijden over delen van de via Franciscana, een pelgrimsroute naar Assisi, super single trails. Het water raakt op en we moeten nog ver. Na een korte single trail klim komen we bij een huis waar buiten een tafeltje staat met 2 flessen water en wat fruit, een bordje erbij:`Peligrini sentiti libero" Wij maken dankbaar gebruik en lessen onze dorst met het warme water en eten wat van het ons onbekende fruit.
Nog een klein stukje over de weg en we bereiken Assisi, helemaal stuk, maar wat een avontuur.
We hebben deze dag een aantal keren alternatieven moeten zoeken, maar goed gelukt!!
Dag 4: Rustdag het prachtige Assisi bekijken en chillen met een Moretti aan het zwembad.
De heuvels van Umbrië in
Dag 5: naar Todi. De Apennijnen achter ons gelaten en na de 20 km brede hoogvlakte onder Assisi de heuvels van Umbrië in. Door wijnvelden, olijf boomgaarden en eikenbossen. En prachtige oude stadjes. Aan het eind zo’n 6 km over een bergrug met aan beide zijden prachtige vergezichten ! Geen heel spannende dag vandaag, veel asfalt, maar wel lekker. En op tijd in Todi zodat we de oude stad kunnen bekijken. .
het mooie Orvieto
Dag 6: om 9 uur vertrokken uit Todi, korte klim en daarna een afdaling van zo’n 5km. Deze werd gevolgd door jawel een klim van n 20 km, over wel alles asfalt in oorverdovende stilte, met alleen het geluid van de banden en af en toe krekels. Eenmaal boven aangekomen na een reep begonnen aan de afdaling, na ongeveer 1 km begon het feest, off road afdalen, super, incl ook mooie single Trails, genieten!! Na een tijdje kwamen we in een oud stadje, tijd voor koffie en n broodje, daarna verder met de off road afdaling naar een stuwmeer, prachtig!! De laatste kilometers weer over de weg door een prachtig landschap en rond half drie aangekomen in het mooie Orvieto.
Zuid Toscane
Dag 7: naar Sorano was echt super 60 km waarvan zeker de helft off road en echt mooie paden!!. Vanaf Orvieto even de provincie Lazio in en daarna zuid Toscane. Door tamme kastanje bossen, eikenbossen en boomgaarden. Natuurlijk ook schitterende oude stadjes (o.a. Bolsena) met super smalle straatjes en leuke trappen om af te rijden. Zelfs een stukje (10 km) van onze Pelgrim route gereden, langs de noordkant van het Lago di Bolsena, maar dan tegengesteld. Eindigend in een prachtig oud fort om te overnachten. Hotel la Fortezza, al snel in gesprek met de eigenaar die heel enthousiast vertelde over zijn fort en zijn visie. In zijn leven is welzijn het kernwoord! En dat past hij o.a. toe door uitsluitend biologische producten uit de naaste omgeving te gebruiken. Verder heeft hij voor de verhuur twee fat-E-bikes staan, die wij maar even moesten proberen, nou dat deden we graag!! WoW is toch echt wel lekker, klimmen met n E-bike.
Steile trappen de diepte in
Dag 8: We verlaten Sorano over steile trappen de diepte in om bij een riviertje te eindigen, we belanden in een soort van jungle, een smalle single trail leid ons naar een eerste Vie Cave, Een door Etrusken uitgehouwen weg door het tufsteen. Super steile wanden, in het midden een smalle geul die is ontstaan (uitgesleten) door de talloze ezel karavanen die door deze straten zijn geleid. Heel bijzonder, een unieke ervaring.Uiteindelijk zijn we weer boven, fietsen over een stukje weg, kijken om en zien...... gewoon niets, alsof het er niet is. Het zijn gewoon diepe scheuren in de aardkorst waar we doorheen zijn gekomen. Het duurt niet lang of we dalen weer af over soortgelijke paden een hert springt echt vlak voor mij opzij en even later horen we wilde zwijnen knorren (zien ze niet). Een riviertje door en weer klimmen en veel klunen, veel van die vie Cave’s zijn niet geheel te fietsen. We komen boven ineen prachtig stadje, welke geplakt lijkt te zijn op de tufsteen rotsen, Pitigliano. Tijd voor de lunch. Daarna weer steil afdalen en het bos in, rotspaden en super single tracks kilometers lang. Daarna wat heuvelachtig door wijn en olijf gaarden naar Manciano. Vandaag vrijwel in zijn geheel off road, super!
In Manciano een mooi hotel gevonden echter zonder restaurant. De stad in, we zien een terras, echter geen restaurant, vreemd, een ober is de tafels aan het klaar zetten, kunnen we hier eten? Het terras is vol krijgen we te horen, maar binnen is nog plek. Blijkt het de plaatselijke slager te zijn die, heel handig, zijn activiteiten heeft uitgebreid. Het vlees kun je in de vitrine uitzoeken, hele hompen T-bone, en andere soorten worden naar wens op gewicht gehakt en op de grill bereidt. Heerlijk en niet duur!
Prachtige stadje Capalbio
Dag 9: Laatste etappe, uitfietsen had ik van te voren gezegd, maar dat viel toch wat tegen. Was best nog pittig met de heuvels in de Maremma, lekker steil! Maar toch genieten! Wat Een prachtig landschap! Pauze in het prachtige stadje Capalbio, lunch op een plein met een mooi uitzicht over de heuvels.
“A la fine” van Zuchero klinkt door mijn hoofd als we de zee zien. Finish in Orbetello aan het strand van de Thyreense zee , natuurlijk kon een duik niet uitblijven!
Wat een prachtige tocht, een voortdurend wisselend landschap prachtige oude stadjes en super Trails, dit was weer een unieke belevenis Wel behoorlijk pittig, met name de bagage en de temperatuur ( elke dag rond de 30graden) maakten het extra zwaar. Totaal hebben wij zo’n 460 km afgelegd met n 11000 hm.
September 2019 staat deze reis op onze agenda, u kunt deze tocht dan geheel verzorgd en met bagage transport en begeleiding beleven! Wellicht tot ziens!!
Adri Mostert, Holland MTB Tours
bekijk hier alle reizen van Holland MTB Tours: Reizen
Laat je gidsen in Oostenrijk
Je kent het wel… Op vakantie in Oostenrijk, mountainbike mee, klaar voor wat lekkere actie op de trails.
Maar dan, hoe vind je de trails, welke zijn technisch, welke lekker flowy. kortom allemaal uitzoekwerk waar je veel tijd aan kwijt bent en die tijd kun je beter op je bike zitten. Uiteraard zijn er ook ‘gewoon’ de gemarkeerde legale trails maar iedereen weet dat een gids je naar de mooiste plekken kan brengen!
Wat maakt het nou dat een trail illegaal is? In Oostenrijk zijn het minder vaak de wandelaars, maar meestal de jagers en landbezitters die tegen het biken op wandelpaden zijn. Daarvoor hebben ze meerdere redenen zoals, landbezitters kunnen aanprakelijk gesteld worden in geval van een niet onderhouden pad, in wandelwegen komen gleuven, de rust word verstoort en het is gevaarlijk voor de wandelaars. Maar het hangt erg van de regio af of het biken door de vingers word gezien of niet.
Na 20 jaar trails rijden en zoeken in de alpen weten wij waar het wel kan en nemen wij jullie graag mee op onze favoriete trails, boek jou Oostenrijkse trails avontuur op www.mtbtoursandtrails.com
Trails in Vorarlberg
De Itonskopf trail is een trail voor beginners en gevorderden. Niet super technisch maar prachtige afwisselende uitzichten over bergpanoramas en je kan hem op veel verschillende manieren rijden zodat ieder aan zijn hoogte -en kilometers komt. De trail gaat rondom de top van de Itonskopf en bied zo uitzicht over het Klostertal, Silbertal en een deel van Montafon.
Onze twee favoriete mogenlijkheden zijn vanaf de Bartholomäberg en vanaf Wald am Arlberg.
Medium:
Vanaf de Bartholomäberg:
Kilometers: 20,3
Hoogtemeters klimmen: 900
Hoogtemeters afdalen: 900
Beschrijving
Bartholomäberg – Linda – Goritschang – Rellseck – Alpe Latons – Singletrail – (Falla – Torasee) – Fulasee – Fritzensee – Bartholomäberg
Moeilijk:
Kilometers: 51
Hoogtemeters klimmen: 1490 (zonder lift 2420)
Hoogtemeters afdalen: 2420
De Sigma Buster 2000 – Review
Om de mogelijkheden toch wat te vergroten zijn we op pad gegaan met de Sigma Buster 2000
Mountainbike geometrie: alle termen uitgelegd
Het begrijpen van de geometrie is essentieel. Elk element van de mountainbike geometrie draagt bij aan de…
Crankbrothers Highline 3 Dropper
De Crankbrothers Highline 3 dropper 170mm Review: we zijn op pad gegaan met deze goedkope, maar veelbelovende…
NEW ZEALAND. PROVEN HERE.
From the tangled sheep paths of the tussock grasslands to purpose-built trails snaking through the sharp mountain peaks, New Zealand ’s varied topography makes for an awe-inspiring mountain bike playground. We traveled throughout the South Island testing the SB5.5c on the fast, ragged conditions in Queenstown and Mount Cook to the mud and gnarled roots of the beech forests of Craigieburn.