STEM NU: Wat is de mooiste Route in NL?
We gaan opzoek naar de mooiste routes van Nederland? Welke mogen we absoluut niet missen volgens jou. Staat de route er niet bij? Post dan onderaan het verhaal een reactie met die route. Wil je nog meer kwijt over die route, waarom, wat is er gaaf aan Zet dat dan ook in de comments :D
Loading ...
MTB-Route Montferland
Niet nieuw maar de mtb route van Montferland is zwaar ge-update!
De mountainbike route van Montferland, die zo ongeveer strak tegen de Duitse grens aanligt is gebouwd op 2 heuvels. Deze 2 heuvels zorgen in de omgeving voor een prachtig natuur gebied. Dat met de kleinschalige dorpjes eromheen en de leuke stad Doetinchem in de regio maakt dit bij uitstek een toeristische trek pleister. Daarbij komt het gelukkige voordeel dat je in deze regio vaak erg goedkoop kan tanken door de concurrentie met Duitsland, kijk dat is lekker!
Hij had al veel Single trails
Deze route kennen we alweer een hele tijd. De 25 km (oude route) had circa 500 hoogte meters en voorzag in tal van single trail stukken. Zeker gezien de oude routes in de omgeving hier was dit in het verleden absoluut de nummer 1 om te rijden. Groot min punt vonden we altijd wel dat de afdalingen kaarsrecht naar beneden gingen. Erg jammer. Ondanks dat was het al de moeite waard om deze mountainbike route eens te bezoeken, zeker als je net nog even de grens over schiet en richting het kleine bikeparkje van Elten gaat, even spelen en hop weer terug de route op!
De update van de Montferland route
Vandaag parkeren we de bus op de parkeer plaats de Uitspanning ’t Peeske. Vanaf hier rijd je eerst een paar honderd meter vlak over brede dubbel tracks voordat je het bos in schiet. Wat direct opvalt is dat ze eenmaal in het bos “gewoon” stukjes hebben toegevoegd. Oude trail gaat rechtdoor en links en rechts liggen dan extra stukjes singletrail die door het bos slingeren. Slim.
Wat opvalt is dat ze de stijl van de oude route behouden hebben. Daar waar ze in Nijmegen, Ede en de Posbank kiezen voor echt dat nieuwe gevoel met grotere kombochten is er in Montferland gekozen voor “normale” singletrails. Dan is het aan de rijder wat hij leuker vind en hier is helemaal niks mis mee kunnen we je verklappen! Dit beeld van updates over de oude route houdt aan. Telkens herken je grote stukken zoals die er al lag en de saaiere stukken zijn ge-update met meer bochtenwerk in de singletrails.
Lange rechte afdaling, vroegah
Begrijp ons nu niet verkeerd. De updates zijn superleuk, lekker sturen en genieten. Toch verrast de route niet direct. Dat komt door het soort trail. In deze trail voel je je het beste met een XC fiets om knetterhard over de paden te vliegen. Dit gevoel houdt even aan totdat we in het voor ons 2de deel zijn. O wacht! Zo kan het dus ook. Vergeet even de regels hiervoor, we zijn nu bij “die lange rechte afdalingen” gekomen…. Die lange rechte afdalingen gaan dus niet meer recht naar beneden. Deze zijn gewoon tof te noemen! Het licht bomvol brakebumps, maar laat die maar liggen :D de remmen kunnen los en schieten naar beneden! Kappen en draaien. Heerlijk!
Een Reuze Pumptrack in op de route
De teller tikt alweer 23 km aan, we weten dat het laatste stuk terug naar de bus ook een rechte dubbeltrack is. We zullen het wel gehad hebben nu, fout! Er ontpopt zich nog meer, leuke updates langs de oude route plus een soort Reuzepumptrack, waar je chainless doorheen zou kunnen. Al pompend rijden we eroverheen. Nog een paar bochten en daar is dan de dubbeltrack. Nog even flink op de pedalen staan en we zijn terug. Leuk, heel leuk!
Op de route van Montferland is een Vignet verplicht. Voor meer info check Natuurmonumenten
De paarse Route van Nijmegen – Groesbeek
De paarse Route van Nijmegen – Groesbeek
Van oud naar nieuw, de mountainbikeroute van Nijmegen
De mountainbikeroute van Nijmegen was in het verleden al een leuke route. Waarbij je bij de groene route -met het bekende en beruchte Traumapad (wat niet eens officieel onderdeel was)- en de rode route je je mountainbikehart kon ophalen. Toch nu, in het jaar 2020 waarin mountainbiken steeds verder evolueert en de lange recht paden niet meer in het huidige beeld passen van mountainbiken, werd het hoog tijd om dat eens te updaten. Gelukkig werd die mening gedeeld. Zoals in zo veel gebieden is “wild” rijden door de bossen een grote ergernis van de wandelaars en boswachters. Maar hoe ga je dat dan tegen?
NOU ZO DUS! Wat een update beste mensen niet normaal!
Review van de paarse route bij Nijmegen en Groesbeek
We parkeren vandaag de bus bij het zweefvliegveld bij Malden, vanaf daar kunnen we bijna direct de nieuwe paarse route op. Spoorbaan over, naar links (toch even zoeken) en hop de trail in. We zagen al op de kaart dat er straks een klim komt waarna we direct het Traumapad invliegen. Leuk, maar ook jammer, want dan hebben we de leukste afdaling al direct in het begin. Goed, we zullen zien!
Een rollercoaster in Nederland!
Wat volgt is een werkelijke rollercoaster! Hè hoe dan? Vliegen we nu echt over kombochten, rollers, een tafeljump (welke misschien wat kort is) om verder naar beneden af te dalen met nog meer grote goed aangelegde kombochten? Ja dat doen we! Beetje dreug en bijkomend van deze zeer leuke verrassing zeggen we tegen elkaar, ja… best leuk dit.
Dan zullen we het beste wel gehad hebben…
Zoals gezegd, het Traumapad zal wel het beste van de paarse route hier in Nijmegen zijn. Fout! Ja het is de langste afdaling zo lijkt het, maar de rest van de route is attractief te noemen. Fysiek uitdagend omdat je nagenoeg nergens rechtdoor gaat.
Het oude Traumapad was een lange afdaling met toch best wat leuke features erin. Vanuit verschillende bronnen hadden we al wel vernomen dat die oude drop en sprongen eruit zijn gehaald. We schieten het pad in en het eerste wat opvalt is een waarschuwingsbordje met “jumps”. Mooi! Ietsje verder valt nog een bordje op “wortel” haha gezien de vorige discussie op Facebook moesten we hier wel stiekem om lachen 😉
De complete 14 kilometer is leuk zonder saaie stukken. Het vraagt veel van je conditie en het vergt explosieve kracht. Je derailleur vliegt over je cassette om telkens het juiste verzet te verkrijgen. Korte klimmetjes met afdalingen als vervolg. Aan het einde (voor ons) zit er nog een mooie afdaling in voordat we opnieuw bij het Traumapad aankomen. Die doen we nog een keer! Inmiddels is de zon al verstoppertje aan het spelen achter de bomen. Tijd om terug te keren naar de bus.
Wij zijn niet de enigen die enthousiast zijn over de route. In het laatste weekend van maart zijn de routes na maandenlang hard werken officieel geopend en voorzien van paaltjes en bordjes. Daarmee kwamen ze op plek 1 (rood) en plek 2 (paars) binnen op MTBroutes.nl.
Bovendien zijn deze 2 routes nog maar een deel van de totaal 75km aan nieuwe routes die er moeten komen. Lees meer op mtb-rijkvannijmegen.nl – daar heb je ook de mogelijkheid om de trailbuilders een donatie te doen door een vrijwillig vignet te kopen. Anders dan bijvoorbeeld de Utrechtse Heuvelrug is deze is niet verplicht.
De 2.0 Route van Ede
Ook de route van Ede is de afgelopen tijd flink onderhanden genomen. Hoog tijd om ook hier eens te gaan kijken dus.
Mountainbike route Ede van recht toe recht aan naar bochten werk!
We zijn niet op het officiële start punt gestart. Vanaf knooppunt a50/a12 hebben we de eerste parkeer plaats opgezocht op de N224. Daar begint de route best leuk, beetje bochten werk met redelijk wat flow. Let wel, mocht je vervend enduro rijder zijn en hou je absolute niet van XC? Dan kan je beter wat anders gaan doen, lekker even boekje lezen of zo... De Mountainbike route is namelijk erg "netjes" en zal je in die zin technisch niet gaan verassen. Toch als XC of beter gezegd cross-country route is hij best leuk aangelegd.
Lange paden, met nog best wat verhard er tussen
Na wat leuke bochtige kilometers, wat reuzen van (stieren? of wat is het?) komen dan toch de lange rechte paden. Zelfs wat verharde stukken erbij, echt kilometers vreten dus. Jammer, heel jammer want precies dit vinden wij persoonlijk een stuk minder leuk. Net nu ik redelijk chagrijnig begin te worden komt er ineens uit het niets een mini afdaling met super veel flow en zowaar wat springbare heuveltjes! Leuk aangelegd, loopt lekker alleen heel erg kort. Hier kom ik dan ook gelijk een wat oudere meneer tegen die zijn zadelpen heeft gebroken :( iets met staan op je pedalen bij dit soort stukken?
Meer van de rest, lange stukken afgewisseld met leuke bochten
Het patroon van lange stukken afgewisseld met nieuwe mountainbike 2.0 stukken blijft het geval. Na Ede zelf nog wat flinke doortrekkers om vervolgens weer de echte 2.0 stukken met veel bochten te rijden.
Goede update! Maar toch wat advies
We willen de bedenkers en bouwers complimenteren over de updates. Erg leuke stukken, met mooie bochten. De lange rechte stukken vinden wij persoonlijk vreselijk maar laten we dat persoonlijke smaak noemen. Ons advies is wel, maak de route iets minder "netjes", we komen in het bos nagenoeg geen wortels tegen? Het lijkt sommige stukken meer op een onverharde wielrenbaan, dat is jammer. Wortelpacks kunnen de route nog verder tunen en onze Nederlands mountainbikers iets meer klaarstomen voor als ze het buitenland in gaan ;) want zelfs de XC routes of beter gezegd de cross-country routes in de Ardennen en verder, zijn bezaaid met oneffenheden zoals stenen en wortels, laat staan de iets moeilijkere trails... Het fijne eraan is, je hebt minder werk!
Dat gezegd hebbende, keep up the good work!
De video van MTB challenge over de mountainbike route Ede:
Posbank 2.0 (rode)route Veluwezoom
De rode Posbank lussen in de groene route.
De Posbank route is een van de routes waar het voor ons zo ongeveer begon. De Posbank is een prachtig stuk natuur wat zich uitstrekt vanaf Arnhem tot Apeldoorn. Nou weten we niet of Posbank een lokale naam is voor dit gebied, want officieel heet alleen de bank die op een van de hoogste heuvels staat (90 NAP) Posbank... Officiele naam is de Nationaal Park Veluwezoom beheert door Natuurmonumenten. Om het makkelijk te houden blijven wij het gewoon de Posbank noemen.
Thank you IJstijd!
Voor wie denkt dat Nederland vlak is. Fout, lieve mensen! Nederland is met onder andere de Posbank minder vlak dan je zou denken. Nee heel hoog wordt het niet.. De laatste ijstijd heeft nog even wat aarde opgeschept en zo ongeveer daar neergelegd. Resultaat is toch een goede 110meter hoogte. De oude posbank route was iets meer dan 50 kilometer lang en was feitelijk een grote lus. Het noordelijke deel zou je echt ouderwets onverhard wielrennen kunnen noemen. Het zuidelijke deel, daar zaten de meeste klimmen en afdalingen in. Niet al te lang geleden hoorde ik dat ze de route wilden omgooien en mountainbikers in bepaalde gebieden moesten gaan weren. Dat waren hoofdzakelijk de stukken in het zuid westen van de posbank, laat daar nou ook de mooiste stukken liggen :(
Er is hard gewerkt, heel hard
Gelukkig kwam er wel groen licht om te werken aan een 2.0 route. Hoe, wat en waar wisten we niet, wat we wel wisten dat er hard aan gewerkt werd en wordt. Hoog tijd om eens uit te zoeken wat dan. Met enige "angst" die kant op gereden. De angst slaat op berichten als "boomwortels" verwijderen en "een route voor iedereen". Komt er dan een ruime 45 kilometer gravel route wat simpel weg meer bochten maakt dan de oude?
Nee dat is dus niet zo, ja wel de groene route overigens. De groene is echt niveau boswielrennen en dat is ook goed. Posbank kent ieder jaar vele recreanten die normaal enkel en alleen met een stadfiets naar het werk of school fietsen. Daarbij zijn er ontzettend veel wielrenners die in de winter hier aan de conditie willen werken. Prima die groene route. Gelukkig is er ook heel hard gewerkt aan de extra rode lussen, heel hard!
De rode lussen op de posbank route van de Nationale Veluwe
Dan de rode lussen, die zijn op zijn kortst gezegd ERG LEUK! Lange kombochten, drops en wat tafels. Uiteraard is alles er op gemaakt dat iedereen het kan fietsen. Het zijn een soort rollers waar je ook overheen kan vliegen. De tafels liggen er zelfs zo lekker bij dat je ze met gemak springt van begin tot eind. Ware switchbacks zijn er te vinden, nog redelijk kort ook nog zodat je toch even op scherp wordt gezet. Op dit moment zijn er 3 rode lussen, waarvan 2 grote en 1 kleine. Die kleine moeten we later nog eens bekijken. De middelste rode lus, daar wordt nog steeds hard aan gewerkt. Er ligt nu al wel wat en dat wat we hebben kunnen spotten wordt ook echt heel erg de moeite waard. Is het dan hardcore Enduro? Nee natuurlijk niet! Maar we kunnen nou eenmaal niet elk weekend naar de Ardennen of verder. De posbank 2.0 rode lussen gecombineerd met de groene stukken zijn fun en goed om aan je conditie te werken. Een dikke aanrader dus!
Event: City Downhill Nijmegen - zondag 20 oktober 2019
Op zondag 20 oktober 2019 vindt de JEE-O City Downhill Nijmegen weer plaats. Als een van de weinige steden in Nederland vind je hier wat hoogteverschil in het stadscentrum. De downhillwedstrijd gaat de lange trappen en recht door gebouwen.
De inschrijving is al gesloten. Deze wedstrijd maakt deel uit van de Mini Downhill Cup en er staan wat toppers aan de start: Tristan Botteram (winnaar laatste editie), Daniël Prijkel, Jean-Pierre van den Akker. Maar ook wat buitenlandse downhillracers worden verwacht. Op de Facebook-page werd Sam Pilgrim (UK) al aangekondigd!
Waar?
Stadscentrum Nijmegen. Start in het Valkhofpark, dóór culturele locatie De Lindenberg via de Veerpoorttrappen naar de finishjump op de Waalkade.
Meet us
Je vindt ons de hele dag bij het event. Wat hebben we te bieden? Slap geouwehoer, beetje trail- en bikeparkinfo en wat sterke vakantieverhalen :D Genoeg reden om langs te komen dus!
Event: Singletrack Limburg Trailtour
In Nederland rijd je alles gemakkelijk op een XC-hardtail, toch? Fout! Eén keer per jaar organiseert Singletrack Limburg hun Trailtour in de omgeving van Beek en Geleen. Wat je in deze technische 'toertocht' voorgeschoteld krijgt is vast wel op een (XC) hardtail te rijden, maar daarvoor moet je flinke skills in huis hebben.
deze week tot wel 50% op vele merken bij JD sports!
Het bericht van de organisatie is sinds de jaren dat de Trailtour georganiseerd wordt wel geland: "deze rit is fysiek uitputtend & intensief". Met moeilijke technische beklimmingen en steile afdalingen. De rijtijd is gemiddeld 4 tot 6 uur, en over afstand wordt geen melding gedaan. Een dropperpost is een must. En dus zien we veel enduro-minded gasten aan de start van de tocht.
In 2018 was het een spekgladde editie, waarschijnlijk zijn er rijders die het Limburgse leem nog in de zomer op hun frame terugzagen. In 2019 hebben we een zomerse septemberdag; de laatste zomerdag met superdroge, dusty trails.
Het is een aantal jaar geleden dat ik hier gereden heb, en voor mij is nieuw dat de route nu omgekeerd is. Alle technische secties hebben namen, zoals je ook in bikeparks en de Alpen gewend bent. Met een groepje rijden is het tofst. En ondanks dat we laat starten, belanden we niet vaak in wachtrijen voor de meest technische secties. Bij de uitdagendste staat een Singletrack Limburg teamlid om je erop te wijzen en zelfs te coachen wat de beste rijlijnen zijn. Maar we rijden samen met een jonge hond die het liefst alles huckt en to-flat indropt. Dat kan. Alles rollen ook.
Het stof loopt in de zweetdruppels langs ons gezicht naar beneden. Ze hadden gelijk: dit is een intense maar prachtige tocht! De Trailtour eindigt in het Stammenderbos, bekend van de grote gapjumps van Looseriders Limburg. Heerlijke afsluiter. Noteer in je agenda: in mei gaat de inschrijving voor 2020 weer open.
