Rotsen op de trail bij solingen

Zuid Solingen MTB trails

De mountainbiketrails nét onder Solingen (DE)

Dat je bij Solingen (Wuppertal, Duitsland) goed kan mountainbiken wisten we al. Net boven Solingen hebben we deze trails al gevonden. Tijd om nu ook ten zuiden gaan te verkennen. Deze keer rijden we via het westen aan. Klein beetje verbaasd over het amper glooiend landschap en we beginnen ons al lichtelijk zorgen te maken of dit net zo tof word als in het noorden van dit dorp. Gelukkig, wanneer we door het dorp Leichlingen rijden, met wat vakwerkhuisjes, zien we het gewenste landschap opdoemen. We spreken vandaag af op de parkeerplaats Parkplatz 42659, Solingen Duitsland. Dit bleek later ook de beste plek om te parkeren waar ook de locals hun auto’s neer ketsen om daar even een run te doen…

 

 

De boze muis en tal van anders zwarte trails

Door onderstaande video wisten we al een beetje wat ons te wachten stond, dit kan natuurlijk de beste en mooiste zijn van de regio en op precies die reden besloten we om deze als laatste te doen. “De Boze Muis” komt dan ook uit bij de auto, mooi als afsluiter. Vanaf de parkeerplaats rijden we via een asfaltweg omhoog en banen we onze weg richting het westen. Vanuit daar werken we dan onze weg terug over de trails. Eerste 4 kilometer is dan ook verhard en ja, saai.

 

De blauwe trail discussie… Het lijkt een regio ding te zijn

Vanaf het asfalt tillen we onze bikes over de vangrail om de eerste afsdaling in te zetten. Een “blauwe” trail op Trailforks welke ons naar het einde van de eerste zwarte afdaling leidt. We worden direct geconfronteerd met redelijk steile stukken en tal van rotsplaten. Lekker inkomen zo! Het is vandaag kneiterheet, mijn Specialized Levo SL komt des te meer van pas dan ooit 😉 de andere komen aan moet bloodrode koppen, we klimmen nu namelijk door een windstil bos omhoog zodat we kunnen starten aan de – Pliz downhill – de eerste zwarte afdaling van de dag. Zoals we al in het noorden van Solingen hebben ervaren zouden wij alle blauwe trails toch echt rood willen noemen, houd daar rekening mee! De zwarte hier die zijn ook echt zwart 😀 dus slokkie water en go!

De Pilz downhill is lekker steil met veel rotsen en losse stenen, echt een toppertje. Deze trail biedt je overigens ook de mogelijkheid om via switchbacks wat makkelijkere stukken te pakken. Wellicht goed om in te komen en te wennen aan het gebied. Wij kiezen echter voor de moeilijkere optie, her en der met geknepen billetjes!

Alpen-achtige natuurlijke bikepark trails!

Via een korte tranfers komen we bij de – Wupperhof DH – aan. Nog vol van energie door de vorige afdaling schieten we hier maar gelijk de trail in. WTF!!!! Dit is echt vet, overal kleine kombochten mega wortels, losse stenen en veel rotsen. De Wupperhof DH is Alpenwaardig. Ik wilde filmen vandaag maar voor we het wisten stonden we helemaal beneden uit te hijgen terwijl we maar bleven roepen: DIT WAS VET!!! We beloven ons zelf: Deze doen we nog een keer later op de dag! Omdat ik toch wel alle trails wilde rijden hier in dit gebied rijden we eerst door. Middels de blauwe – Lucas weg – met prachtige uitzichten, grote rotsplaatsen en cliff trails kom je terug bij waar de auto staat. Zoals gezegd, het is warm vandaag. Even naar de camping aan de andere kant van de brug rollen en de bidons bij vullen. De camping is een typisch Duitse met veel seizoensplaatsen. Ze hebben ook normale plekken en: Unser Platz ist ganzjährig geöffnet! ahh oke, mooi hier kunnen we dus ook in de winter terecht 😀

Welshman en de Angry mouse trails

De onweersbuien zijn zich inmiddels boven ons aan het opladen. Lichte donder is al te horen en volgens Buienrader krijgen we zo een bak met water over ons heen waar de watertoren hier in de buurt jaloers op zal zijn. We hebben nog even de tijd en besluiten weer via de asfaltweg omhoog te klimmen om de – Welshman – te rijden terug te cirkelen om af te sluiten met de Angry Mouse trail. De Welshman trail is ook weer erg leuk. Veel natuurlijke drop-offs verder lekker rollen en over de losse stenen. De Angry Mouse is wat je er van mag verwachten volgens de video. Veel “te doen” jumps. Enkele kleine gaps welke we overslaan. De trail heeft verder geen steile secties waardoor hij ook wat langer is dan de andere trails. Gezien de tijd, warmte en opladende onweersbui moeten we onze belofte breken met de Wupperhof DH. Prima, dan komen we toch gewoon terug! We tikken de 25 kilometer aan, de combinatie van hitte, klimmen en dikke trails maakt dat de meeste op zijn. Eventueel als aanvulling kan je nog de Witwenmacher en de Mountainroot rijden. Die zie je liggen vanaf de asfalt klim en zijn dus makkelijk te vinden!

Hier kan je de GPX aanvragen

 


Een Ridge line in Solingen

Solingen Wuppertal trail hemel

De trail hemel tussen Wuppertal en Solingen

De afgelopen jaren hebben we flink wat mooie plekjes in Duitslang leren kennen, allemaal niet al te ver over de grens dus goed te doen op 1 dag. Monschau, Nideggen, Witten, Bad Iburg en Teckelenburg. Allemaal leuke spots om te rijden en een goed alternatief voor de Ardennen.

Wanneer je vanuit Nederland of Belgie aanrijdt naar Wuppertal belooft het weinig goeds. De omgeving ziet er soms een beetje troosteloos uit “schmutzig” om maar zo te noemen… Je rijdt door sterk stedelijk gebied over de inmiddels bijna overal beperkte snelwegen. Het onbeperkt hardrijden -- ist nicht mehr – zoveel helaas. Wanneer je vanaf de 46 komt maak je een rare bocht in Sonnbron en draai je de L74 op. Dat is namelijk de beste plek om te parkeren, de Blitzerparkplatz Burgholz.

De Trails van Wuppertal – Solingen

We noemen het Wuppertal Solingen omdat er in Solingen en onder Solingen nog meer ligt. In Solingen is een soort bikeparkje, daar zijn we vandaag niet eens aan toe gekomen. Tussen Wuppertal en Solingen liggen namelijk al een aantal zwarte trails volgens TrailForks. Ook zouden er een aantal blauwe moeten liggen. Normaal gesproken laten we die blauwe voor wat het is. Onze focus ligt op de zwarte. We starten met de Burgholz DH. Via een omloop onderhoudsweg vinden we gemakkelijk de start van deze trail. Na een 100 meter begint de pret en ook gelijk goed! Grote step-off met flinke wortelpacks en veel losse stenen wisselen elkaar af. Al gelijk vanaf de eerste minuut is het duidelijk, dit is gaaf!

Kleur schijnt vrij te zijn van interpretatie, of iemand is kleurenblind…

Zoals gezegd willen we alleen zwart rijden, toch komen we route technische uit bij een blauwe. De Illuminati Trail, denken we. Gezegd hebbende dat het de afgelopen dagen flink heeft geregend dus de trails zijn nog nat en glad. De Illuminati trail trakteert op zeer steile secties met krappe gladde bochten. Niet iedereen komt er zonder kleerscheuren vanaf, gelukkig kunnen we door. Blauw? Nee zeker niet, rood dan? Nee eigenlijk ook niet. Als we de “gemiddelde”  kleuren beoordeling van TrailForks bekijken dan zou dit in elke andere regio als zwart worden gemarkeerd!

Op jacht naar de overige zwarte trails.

De Sportplatztrail begint lekker relaxed, beetje steentjes, wortels, the usual stuff.  Halverwege splitst de trail. Waar we later achterkomen dat we dit als een chicken kunnen zien. Houd je links aan dan wordt je getrakteerd op een steile sectie met flink wat stenen en rotsen. Ga je rechts dan blijft het allemaal wat milder. Doordat de stenen spekglad zijn rijden we na een korte analyse via rechts. We vervolgen onze route naar Needle & Roots en Shards on the way. Wat ons betreft rode trials ;) maar goed laten we ophouden over de kleurtjes… Het zijn beide leuke trails zonder echt grote verrassingen. Wanneer we  beneden zijn zetten we direct de klim in rechts langs de berg omhoog zodat we uitkomen bij Tapped Out 2. Ik zelf heb de Specialized Levo SL mee, de rest werkt een broodje naar binnen ik zelf vlieg de Tapped Out 2 alvast een keertje naar beneden :D Deze zwarte trail ligt vol met jumps en drops. Eigenlijk allemaal te doen en zeker de moeite om 2x te rijden. Eerste een verkenning, dan een keertje vol gas! Eenmaal weer boven is het gezelschap klaar met het broodje, nu gaan we met ons allen naar beneden en zoals verwacht deze vind iedereen vet!!

Op naar de Lippe’s DH

Aan de andere kant van de L74 ligt de Lippe’s DH. Hier hadden we al wat filmpjes van gezien. Dat moest zeker de moeite waard zijn. Met de ervaring van de eerdere blauwe trail besluiten we eerst nog even de Darkwing Duck Revenge te doen. De Trail heeft een mooie ridgline er in zitten wat Alpen achtige features erin. Erg leuk om te rijden. Op 2/3 is er een keuze moment en aangezien we vanuit hier gezien naar rechts moeten straks kiezen we ook rechts. De uitdaging van deze “blauwe” trial zit hem in de staart. Zeker het einde, een zeer steil stukje met tal van mindfucks erin, dit rijdt niet iedereen. Ook hier is dus nog ruimte voor een revanche!

Dan nu de Lippe’s DH. Ook de Lippe’s DH is Alpen waardig te noemen met best wat lastige technische mooie stukjes erin. Er liggen hier nog wat meer keuze momenten dus deze trail alleen kan je al 3 keer doen. Dikke stenen, rotsen en wortels zorgen voor grote step-off en wederom zitten er best wat steile stukken in. De trails zijn inmiddels wat opgedroogd waardoor alles goed te rijden is. Echt vet, heel vet.

Ik denk dat het veilig is om te zeggen, deze spot komt met gemak in onze top 10 locaties!! Hier de GPX

Check hier Solingen review video:

https://youtu.be/SS-nMc0rMAw

 


MTB TRAILS IN MONSCHAU EIFEL

Mountainbike in de Eifel

Dat de Eifel mooi is weten de meeste mountainbikers allang. Wat voor een prachtige trails daar liggen is niet bij iedereen bekend… Monschau is zeker geen uitzondering daarin! Het gebied kenmerkt zich door de rotsplaten uitdagende paden voor elk niveau. Prachtige meren, uitzichten over valleien en mooie riviertjes die van alle kanten naar beneden komen. Het gebied word niets voor niets regelmatig als de parel van de Eifel omschreven. Ondanks dat we dit graag als een must visit voor mountainbikers willen omschrijven is het erg belangrijk om te weten dat, zoals op de meeste plekken in de Eifel rijdt je over paden welke voor wandelaars bedoelt zijn. Je mag hier dus niet officieel fietsen, je riskeert hier dus een bekeuring. Vind je dat acceptabel check hier de GPX. Heb je niet de beschikking over een GPS apparaat volg dan 1 van de vele wandel routes in de regio

Voor tips kan je altijd bij ons terecht! info@trail-addicts.com


Check  de video op ons youtube kanaal van de regio Monschau Eifel:


 

 

Didier rijdt over rotsen in Monschau

De Eifel is het oostelijke deel van het middelhoog plateau Eifel-Ardennen. Het ligt ten noorden van de Moezel en ten westen van de Rijn. Het grootste deel ligt in Duitsland, een klein deel ligt in België, in de Oostkantons. Het Duitse deel van Eifel ligt in de deelstaten Noordrijn-Westfalen en Rijnland-Palts. Het hoogste punt is de Hohe Acht met 747 meter.

In het Tertiair was er in de Eifel sterke vulkanische activiteit. Daarnaar verwijst ook de naam Vulkaan-Eifel in het zuidoostelijke deel. De kraters die ontstaan zijn door explosies van vulkanische gassen hebben zich gevuld met grondwater en worden Maare genoemd. De laatste uitbarstingen vonden 10.000 jaar geleden plaats. Onderzoek wijst uit dat dit gebied nog steeds geologisch actief is: het gehele Eifelgebied stijgt 1 à 2 millimeter per jaar. In het verleden kwamen ook al inactieve fases voor van 10.000 à 20.000 jaar, wat suggereert dat toekomstige uitbarstingen nog mogelijk zijn.


2 mountainbikers over een trail in de Eifel

In de Eifel zijn verscheidene ketens te onderscheiden:

Het noordelijkste gedeelte noemt men de Nordeifel, dat in België aansluit op de Hoge Venen;
Ten oosten daarvan vindt men het Ahrgebirge, dit gedeelte bevindt zich benoorden de Ahr in het district Ahrweiler;
Bezuiden de Ahr bevindt zich de Hohe Eifel (of Hocheifel), waarvan de Hohe Acht (747 m) het hoogste punt is, en tevens het hoogste punt van het hele Eifelgebied;
In het westen, tegen de Belgische grens, zijn de heuvels bekend als Schneifel, een onderdeel van het bredere gebied van de Sneeuweifel met toppen die reiken tot 698 meter;
Zuidelijk en oostelijk van de Hohe Eifel ligt de Vulkaan-Eifel, een vulkanisch gebied met veel kratermeren (Maare).
Het zuidelijke gedeelte van de Eifel is minder hoog. Het gebied wordt doorsneden door in zuidelijke richting uitlopende beken en riviertjes. Deze stromen monden in de Moezel. De grootste van deze rivieren is de Kyll; de heuvels rond deze rivier zijn bekend als het Kyllwald;
In het zuiden eindigt de Eifel in de Voreifel.
bron: https://nl.wikipedia.org/wiki/Eifel



Mountainbiken in Nideggen

Mountainbiken in de Eifel

De Eifel is een werkelijk prachtig gebied met tal van mogelijkheden. Er zijn in dit gebied meerdere trail walhalla’s te vinden waar Nideggen er 1 van is. Voordat je naar deze regio afreist is het raadzaam om advies over dagen en te vermijden gebieden inwint. Er zijn veel controles met mogelijk hoge boetes. Standaard advies is ga niet in het weekend en ga met kleine groepen.

De Eifel is een vulkanisch gebied waardoor je werkelijk prachtige gesteentes vind in de trails. Her en der zijn wat bikepark achtige afdalingen te vinden met sprongen en kom bochten. Je bigsmile zal snel kramp veroorzaken in je gezicht, want het zit er vol met flow en uitdaging. De naald ondergronden zijn heerlijk, bieden veel grip ook tijdens regenachtige dagen.

Voor meer info kan je ons mailen uiteraard!

Op ons youtube kanaal vindt je een mooie video van een Trailaddicts Ride. Naam Eifel ride:

youtube kanaal Trail-addicts

kris

Duits deel van Ardennen

De Eifel is het oostelijke deel van het middelhoog plateau Eifel-Ardennen. Het ligt ten noorden van de Moezel en ten westen van de Rijn. Het grootste deel ligt in Duitsland, een klein deel ligt in België, in de Oostkantons. Het Duitse deel van Eifel ligt in de deelstaten Noordrijn-Westfalen en Rijnland-Palts. Het hoogste punt is de Hohe Acht met 747 meter.

In het Tertiair was er in de Eifel sterke vulkanische activiteit. Daarnaar verwijst ook de naam Vulkaan-Eifel in het zuidoostelijke deel. De kraters die ontstaan zijn door explosies van vulkanische gassen hebben zich gevuld met grondwater en worden Maare genoemd. De laatste uitbarstingen vonden 10.000 jaar geleden plaats. Onderzoek wijst uit dat dit gebied nog steeds geologisch actief is: het gehele Eifelgebied stijgt 1 à 2 millimeter per jaar. In het verleden kwamen ook al inactieve fases voor van 10.000 à 20.000 jaar, wat suggereert dat toekomstige uitbarstingen nog mogelijk zijn.

In de Eifel zijn verscheidene ketens te onderscheiden:

Het noordelijkste gedeelte noemt men de Nordeifel, dat in België aansluit op de Hoge Venen;
Ten oosten daarvan vindt men het Ahrgebirge, dit gedeelte bevindt zich benoorden de Ahr in het district Ahrweiler;
Bezuiden de Ahr bevindt zich de Hohe Eifel (of Hocheifel), waarvan de Hohe Acht (747 m) het hoogste punt is, en tevens het hoogste punt van het hele Eifelgebied;
In het westen, tegen de Belgische grens, zijn de heuvels bekend als Schneifel, een onderdeel van het bredere gebied van de Sneeuweifel met toppen die reiken tot 698 meter;
Zuidelijk en oostelijk van de Hohe Eifel ligt de Vulkaan-Eifel, een vulkanisch gebied met veel kratermeren (Maare).
Het zuidelijke gedeelte van de Eifel is minder hoog. Het gebied wordt doorsneden door in zuidelijke richting uitlopende beken en riviertjes. Deze stromen monden in de Moezel. De grootste van deze rivieren is de Kyll; de heuvels rond deze rivier zijn bekend als het Kyllwald;
In het zuiden eindigt de Eifel in de Voreifel.
bron: https://nl.wikipedia.org/wiki/Eifel

Meer over mountainbiken in Duitsland


Tecklenburg, Duitsland

Rots formaties in het land van Tecklenburg, Duitsland

Tijdens het rondrijden in Bad IBurg kregen we eigenlijk direct de tip om dan ook eens naar Tecklenburg te gaan. Tecklenburg ligt ten westen van Bad Iburg en dat betekend dichterbij Nederland. Vanaf de grens op de A1 betekent dit een kleine 20 minuten minder reistijd naar Tecklenburg Duitsland, die nemen ze je niet maar af 😉

 

 

Lager, dus korter klimmen maar ook korter afdalen

Bij aankomst in de regio zie je gelijk een belangrijk verschil met Bad Iburg. De heuvels zijn beduidend lager, dat is uiteraard lekker voor het klimmen maar dat betekent automatisch ook dat de afdalingen beduidend korter zullen zijn. Die kortere afdalingen vind ik persoonlijk, gevoelsmatig altijd wel een dingetje. Binnen een poep en een scheet sta je weer beneden waardoor je minder een “verzadigd gevoel” krijgt. Goed we gaan het zien…

 

Jump in de trail op de Tecklenburg

 

 

Travaserende trails met jumps en drops

Normaal gesproken doen we verslag van de afdalingen, dat is nu niet echt op zijn plaats om te doen. In Tecklenburg ben je meer aan het trail rijden door de omgeving. Er zitten veel travaserende trails in, beetje spelen terwijl je op en neer gaat. Ook vind je er de conventionele dubbeltracks omhoog met leuke afdalingen naar beneden hoor. Echter door de kortheid van de afdaling ben je voor je gevoel meer een soort lus aan het rijden. De afdalingen overigens zitten her en der vol met leuke features zoals kleine sprongen die je zelf zo groot kan maken als je zelf wilt 😉 ook zit er een gezonde hoeveelheid drops in. Vaak over natuurlijk features gebouwd zoals omgevallen bomen of boomstronken.

 

Grote rots formaties in Tecklenburg Duitsland

 

Aanrijden, parkeren en gebak

Zelf parkeerden wij bij het Borchterbeck hotel. Een extreem Duits restaurant hotel, niet gek natuurlijk, je bent immers in Duitsland… Uiterst vriendelijk wordt je hier ontvangen en om jou vieze bibs te beschermen tegen de schone alcantara bekleding worden er maagdelijk witte handdoeken geleverd. Kijk dat is nog eens service. Vanaf deze parkaarplaats kan je goed de regio verkennen. De trails liggen links en rechts van het hotel en je kan er dus wel je verdiende taartje naar binnenwerken, of zelfs overnachten, mocht je morgen naar Bad Iburg willen.

 

Technische trail secties in Tecklenburg

Check hier de GPS van onze rit.

 

 

 


Messcherpe Stenen - De Eifel

Het is vandaag letterlijk: Stilte voor de storm

De BeNeLux maakt zich op voor de storm, wedstrijden zijn afgelast er wordt aangeraden om alles wat los licht in de tuin op te ruimen, zelfs trampolines moeten het veld ruimen. We noemen haar Ciara, maar vandaag Zaterdag 8 februari 2020 is het strak blauw aan de hemel. De zon schijnt lekker en op deze winterdag is het een behaaglijke 8 tot 12 graden. Helaas kunnen we niet met de eer weglopen dat wij dat geregeld hebben voor deze Trail-Addicts ride in de Eifel, na tal van zeer natte Rides hadden we dit eigenlijk wel verdient!

Bikepark features met jumps en Gaps

In deze regio van de Eifel beginnen we altijd met een afdaling vol met jumps, drops en berms. Echt een mini bikeparkje midden in de natuur. De Eifel hier hadden we al best een tijdje niet meer bezocht, dus het verzoek is: Doe de eerste keer rustig aan, er kan zomaar ergens een gap liggen die nieuw is! Deze afdaling doen we sowieso vaker :D Ondanks dit advies schiet iedereen naar beneden, al rollend wordt er geroepen " hoe hoog??", mijn respons is simpel "te doen!!" en daar gaan ze 1 voor 1 over de drop. Het is lekker rijden met een groep waarvan je nagenoeg alle neuzen kent. Deze jongens kunnen rijden en zijn niet vies van een sprongetje hier en daar.

De canyon! (van 30cm....)

Verder rollend tot bijna naar het dal, rechtsomkeert weer omhoog om door te gaan naar een super vette kleine technische passage, ik noem deze de canyon. Het bevat grote rotsplaten met een spleet er tussen. Niks bijzonders hoor, hier rol je zo overheen, als je een bushalte stoep op kan rijden dan kan je dit ook... Wat er vrijwel direct na komt is andere koek. Een step-off vervolgd met een steile passage met rotsen en een venijnige bocht naar rechts. Niet iedereen legt dit stukje zonder voetje op de grond af. Al weten we zeker, als je deze eenmaal kent, dan pak je de canyon de volgende keer zonder problemen. Kijken waar je heen wilt en blijven rollen is het motto.






De arc van de Eifel

Dit gebied is niet alleen bekend om zijn mooie trails, het is een vulkanisch gebied (niet meer actief ;) ) wat voor mooie schouwspellen zorgt in de rotsen. Halverwege de trail kom je een grote stenen Arc tegen, geboetseerd door moeder natuur. Net voor de arc ligt een mooie uitdagende sectie met smalle trappen en scherpe hoeken. Dit stukje trail vraagt een hoop van je bochten skills en lef, want als je valt val je best diep...

De alom bekende stenen drop met rockgarden

Hoog tijd om een boterhammetje te eten, bij de picknick tafel. Vanaf hier maken we, na nog een korte leuke trail, de oversteek naar de surfersrock, geen idee of die naam algemeen bekend is. Voor de meeste bekend als de stenen drop. Het is een plek met mooi uitzicht over de vallei met een mega lekkere afdaling vol met messcherpe stenen. Voordat je kan beginnen moet (mag...) je een stenen drop doen om zo de afdaling in te rijden, wonder boven wonder rijdt niemand lek op de scherpe stenen die over naar boven steken op de trail. Deze afdaling vind iedereen vet, dat wisten we zeker. Enkele doen de drop en vervolgen onze weg naar beneden.

Beneden geven we de groep de keuze: Een lange traverse met een saaie afdaling, of nog een keer deze rockgarden? Daar werd natuurlijk niet heel lang over nagedacht! We draaien rechtsom om onze weg weer naar boven te vinden. 2de keer betekent vaak nog harder! En ja, ook nu was dat zo. Vol vertouwen vliegen we naar beneden, dit keer zonder al te veel te stoppen. Echt heerlijk dit stuk!

Oke nog 1 keertje dan! De bike park afdaling

Voor de meeste valt er nog wel een klim uit te persen voor we dat welverdiende biertje of colaatje naar binnen kunnen werken. We rijden terug naar waar we begonnen zijn vanochtend om de eerste klim nogmaals te doen. Dit is een lange best steile klim maar gelukkig maakt de afdaling alles goed! Nu kent iedereen de route en ook hier geldt; de 2de keer gaat harder! Volle bak naar beneden dus. Lekkerrrrr! Highfives en op naar het Cafe hier in de buurt. Helaas is dit meestal afgeladen met gepensioneerden die elkaar verassend weinig te vertellen hebben.... Maar goed dat terzijde, wij zijn blij! Wijzelf (Nico, Bram en Rik) rijden huiswaarts, andere blijven nog een nachtje, uitgerust met een GPX van Monschau voor nog een dagje fun :D







Rotsen en trails

Echternach - het beloofde land

De trails van Echternach

Je kunt maar weinig mensen spreken over Echternach zonder dat er oogjes beginnen te glinsteren. Echternach staat bij vele bekend als bizar mooi en dus echt een must visit. Het word niet voor niets "Klein Zwitserland" genoemd namelijk. Ok dan moet dit deel wel het beloofde land zijn! Een trail heaven op een ruime 3 uur rijden (vanaf Arnhem). Hoog tijd om dit eens te gaan checken.

Trekkers hutje, kampvuur en biertjes

Omdat we die 3+ uur niet 2x op een dag wilde aftikken hebben we een camping gezocht die in deze tijd nog open is. We zitten inmiddels diep in November - lees laatste dag - van november. Het is koud, rond de nul graden, dus toen we zagen dat we voor een 32,- euro een trekkers pod konden huren hebben we dat gelijk maar gedaan.






Uiteraard zijn er tal van opties in de regio qua hotels, want dit gebied is het hele jaar door populair onder wandelaars en berg beklimmers. We komen rond middernacht aan, trekken nog een paar goud gele Leffe's blond open, toppen het af met wat tripples en zingen - Kum ba yah - bij het kampvuur! De klok slaat 3 uur, lekker handig... Snel naar bed, morgen om 9:00 trappen we af!

GPX check, Echternach trails here we come!

We starten gelijk dik, tussen de typische rotspartijen door vinden we al gauw onze weg over de tal van trappetjes en gladde bladeren. Die trappetjes zijn een terugkerend thema trouwens. Houdt je niet van trappetjes? Dan houdt je niet van Echternach, simpel. De eerste kilometers zijn veel belovend! Ons enthousiasme groeit en we knallen door.

Trail canyon langs de rivier

Na wat korte verbindingsroutes komen we in een soort canyon terecht, de rivier stroomt precies de andere kant op als wij rijden. Dat betekend technisch klimmen. Gelukkig verraden de GPX file al dat we dit 2x zouden doen, lekker... Straks mogen we dus naar beneden :D. In de canyon moet je vooral genieten van de omgeving, beetje spelen en telkens proberen om over die steen, rots en trap te komen. Houten bruggetjes, skinnies, je trukendoos kan open!

Kilometers vreten

Vanaf nu gaat het berg afwaarts, dat klinkt goed, maar dat is het niet.... We hebben een lange en saaie verbinding naar een "oke" afdaling, waarna we weer een lange en saaie verbinding terug moeten. Oke, leuk weer door de canyon heen en dit keer met de stroom mee. Daarna weer veel verbinding, lange verharde klim om vervolgens een makkelijke afdaling-achtige trail af te rijden. Al met al tikken we bijna de 40 kilometer aan maar voelen ons niet bepaald "stoked". Dat beloofde land van Echternach voelen we nog niet helemaal... Dat de regio potentieel heeft, zeker weten! Maar dat zat, vonden wij, niet in onze GPX. Wil je een dagje mooi XC tot All-mountain rijden? Dan is dit geweldig!

GPX van Echternach

Dus nu zijn we opzoek naar een meer All-mountain tot Enduro GPX :D heb jij iets? Dan horen we dat graag: info@trail-addicts.com

Wil je onze file voor een mooie dag trail rijden? Check ze allemaal hier GPX Bestanden







s-works Levo door een switchback

Hohensyburg: In de schaduw van Witten

Dat Witten dik is weten we inmiddels, daar zijn we alweer best een tijdje geleden wezen verkennen en ook regelmatig hebben we er een Trail-Addicts ride georganiseerd. Maar wat ligt er nou daar achter? Op Trailforks zien nog tal van zwarte lijntjes iets verderop. Hoog tijd om dat eens te verkennen!

Net iets verder loodrecht onder Dortmund in zwaar stedelijk gebied vind je een beetje zoals Witten een klein natuurgebied. Dat kleine natuurgebied bevat heuvels en op die heuvels liggen wandelpaden en trails. Laat dat nou precies de goede combinatie zijn! Hohensyburg is minder uitgebreid dan Witten, er liggen minder trails maar het is ongeveer even hoog en de trails zijn ongeveer even lang allemaal. Op deze doordeweekse dag – waar het de hele dag zou regenen – knallen we naar de parkeerplaats onder onder de Ruht Brücke. Blijft een gok vanuit GoogleMaps maar dit blijkt een prima spot om vanuit te starten. Alle trails liggen hier omheen, je kan je rugtas dus in de auto laten ;).

Goed, de regen is verruilt voor wat grijze wolken en later zelfs zonneschijn! We hebben er zin in, de trails zien er nattig en glad uit dus riemen vast! Dit wordt glijden vandaag 😀

Vraag hier de GPX aan

 

 

Zum Kleffdown trail

We beginnen met de Zum Kleffdown trail, de naam doet de trail eer aan zeker met de huidige nattigheid. Dit is een groene trail, we dachten: lekker als opwarmertje… NOT! Dit is gewoon een onderhoudspad voor auto’s, geen r**t aan dus. Gelukkig kunnen we snel over naar de zwarte Salamander trail. Dit ligt er gelijk lekker bij, her en der wat drops, kombochten wat “steilere” stukjes. Niet spectaculair zwart, maar dat geldt trouwens voor alle trails hier.

 

De Kleffdown Trail

Dit is een blauwe trail, maar ondanks zijn kleur erg leuk! Mooie bochten mooie steile stukjes, stenen, wortels, hier kom je alles wel in tegen. Een beetje zoals de Salamander trail maar dan zonder de drops erin. Vandaag is hij erg glad waardoor het geheel nog leuker en spannender wordt!

 

We lopen door naar de Die Zwei Besen trail iets verderop, iets verder vanaf de auto. Dit hadden we niet hoeven doen. Punt 1: de trail is vergane glorie, punt 2: in volle glorie was er eigenlijk nog niks bijzonders aan geweest. Gewoon overslaan deze. Om terug te komen bij de auto en andere zwarte trails rijden we via de Flo-w backwards, ook hier hoef je weinig van te verwachten, maar ach het is een alternatief voor asfalt dus dikke prima.

 

MuRad 2 TRAIL

Dit is een zwarte trail die ons gelijk terug brengt naar onze bammetjes. De Murad 2 Trail start met wat steile secties, mooie technische bochten erin zonder al te veel flow te verliezen. Het tweede deel is een soort oud wandelpad met flink wat stenen, oude trap treden en switchbacks! Dit is pure fun. Later wanneer de non e-bikers omhoog aan het klimmen zijn over de weg, schieten wij dit tweede deel nog even in, want inhalen doen we zo toch wel weer! De tweede keer is sowieso altijd leuk omdat je beter je flow en snelheid kan behouden, je weet immers wat er aan komt…

 

 

HSYBurg DH Sud Mitte

Nadat je de relatief lange klim en omweg getackeld heb kom je – op links – bij een mooie ruïne en – op rechts – bij een gigantisch monument, echt in eentje in het formaat en categorie “zo dit had ik even niet verwacht”. Daarbij vind je voor dit grote monument een prachtig panoramisch uitzicht, zeker leuk om even te kijken dus. Onderlands voor bevindt zich de zwarte HSYBurg DH sud Mitte trail, er zouden er 2 moeten liggen hier, maar die lijkt volledige weg te zijn gespoeld dus dit is de enige optie hier. De trail is boven aan heel makkelijk, gelukkig zijn vanaf halverwege steeds meer rotsen stenen en wortels te vinden vergezeld met switchbacks. Erg vermakelijk allemaal, toch zoals al eerder gezegd: Niet zwart, maar rood…

 

 

Steinbruchtrail, Syburg 2, Spielstraße

Een drietal zwarte trails, welke allemaal op het zelfde punt beginnen. Ze zijn op twee manieren te bereiken, linksom via een verharde weg of rechtsom via de paarse Höhenweg. Persoonlijke voorkeur is rechtsom omdat je minder langs de drukkere weg boven aan hoeft te rijden. De trails zelf lijken weer erg op KleffDown Trail, steile stukjes, wortels, bochten, enzovoorts. Leuk leuk leuk! De Syburg 2 (de middelste) hebben we niet gereden overigens, daar was helaas geen tijd meer voor. Wel hebben we op de terug weg de korte maar amusante Humustrail nog even gedaan. Een korte venijnig stukje trail dat vandaag onmogelijk glad was! De dikke naald ondergrond – wat normaal juist grip geeft – lag los op de ondergrond en dat zorgde in de staart van de dag nog voor wat glij- en valpartijtjes 😀 gelukkig zonder fysieke klachten verder naar beneden gereden en nógmaals het tweede deel van de Murad 2 gereden, want daar kom je dan weer op uit!

 

Overal verdict? Erg leuk, maar geen vervanger voor Witten. Als je al vaker deze richting op rijdt zeker leuk om te bezoeken. Het is allemaal wat natuurlijker daar waar Witten wat meer bikepark features kent. Ook is het onderhoud minder goed, al maakt dat de trails eigenlijk wel erg leuk. Ben je nog nooit in deze regio geweest dan raden we aan gewoon lekker naar Witten te gaan: http://www.trail-addicts.com/witten-de-nieuwe-trail-spot/

 

 

Vraag hier de GPX aan


Braunlage enduro route

Trailreview: bikepark Braunlage

Tijdens onze biketrip naar de Harz (op 4,5 uur rijden vanaf Arnhem) combineren we een bezoek aan Bikepark St. Andreasberg en Bikepark Braunlage. Vanaf de camping bij Braunlage rollen we zo naar de lift van het bikepark. We verbazen ons er over hoeveel kleine skigebieden hier in midden-Duitsland liggen, die we onderweg in de Harz tegenkomen. Maar als we op de hoogteprofielen kijken zien we dat de hoogste piek van dit gebied op 1142 meter zit; hier valt dus serieus wel wat sneeuw. En de bikepark-afdalingen zullen dus ook wel goede potentie hebben.



In Bikepark Braunlage koop je geen dagpas, maar een rittenkaarten. Bedenk je dat de gondellift 2,8km lang is (de langste van Duitsland blijkbaar) en 400 hoogtemeters overbrugt. De ritjes in de lift zijn dus best lang. En meer dan 10 afdalingen in een dag persen wordt al best een uitdaging. Als je al 10 afdalingen rijdt, dan betekent dat wel dat je alle afdalingen meerdere keren rijdt. Het bikepark heeft 3 lijnen, die vanaf het midden-liftstation makkelijk te combineren zijn in een run.



Enduro

Vanaf een steil startplateau drop je in op de eerste honderden meters over een natural trail met rotsblokken en daarna gevolgd door eindeloze wortelsecties. Daar loopt het niet meer steil naar beneden, dus het is een kwestie van trappen om niet stil te vallen achter hoge wortels.



Singletrail

Deze pikten wij op na de enduro-lijn. Ook een natural trail, maar niet steil. Dus doortrappen over wortels om flow te houden.


www.daktent.nl



Downhill

Onze favoriet. Bovenin flowy hoge kombochten, lange straight secties met geulen en stenen, een northshore die je plots het bos in stuurt waarin het vol ligt met grote (groene!) rotsblokken; die gelukkig wel grip geven. En over de hele downhill-lijn liggen her en der drops en tablejumps. Niets is té gek om niet te rijden.

 



Freeride / North Shore

Het hout in deze lijn lijkt brand-new. En bijna alle houten rollers splitsen -nadat je erop rijdt- in twee lijnen: een met drop-off en één die ‘veilig’ terug naar de grond rolt. De drops zijn gearceerd met een rood/witte markering. Al in je eerste run kun je dus prima beoordelen welke lijn je wil rijden. Deze lijn heeft als enige een roadgap. Niet hoog, maar wel ver!
Vanaf het midden-liftstation loopt de FR lijn bijna parallel aan de DH lijn. Beide met evenveel flow en evenveel fun.


 


Trailreview: bikepark Sankt Andreasberg

Trailreview: bikepark Sankt Andreasberg

Eén van de bikeparks in de Harz is het MSB X-Trail bikepark bij St. Andreasberg. Nadat we bikepark Braunlage hebben gereden, hopen we dat deze trails net zo lang zijn. Dat is niet zo. Maar hier zijn wél steilere trails te vinden.

Aan de linkerzijde van de lift kun je eindeloos trails aan elkaar linken, met jumplines, bochten en north shores.
Maar onze voorkeur gaat uit naar de rechterzijde. Daar vind je trailnummer #4 en #6; de zwarte en rode trail. Steil, wortels, stenen en ja ook hier wat houten features.

 

Als we op de trail indroppen onder het bordje ‘Experts Only’, merken we gelijk dat hier HARD gereden wordt. De kombochten zijn krap, maar hoog genoeg om vol in te poffen, en de wortels en stenen komen zo bloot te liggen zoals je ziet op Worldcup DH trails waar een weekend hard gereden wordt. Maar dat betekent niet dat het slecht onderhouden is! Van remputten hebben we geen last en de twee steile trails in het bos hebben een lekkere loamy ondergrond.

Als kers op de bikepark-taart ligt er bovenaan bij de ingang van de zwarte en rode trail ook nog een ‘onofficiële’ trail. Nog meer loamy ondergrond, nog meer wortels. Dit is er vast één die in de Trailtrophy gereden wordt.

 

 

De trails hier zijn tof voor een dagje rijden; voor echte ‘bikepark-rats’ en ook voor de enduro-boys.