We willen beter worden, dat is wat we roepen. Om eerlijk te zijn zag ik mijzelf vooral meer in bike parks rondvliegen en telkens een beetje sneller zien worden. Wij focussen ons hoofdzakelijk op de mountainbike tak Enduro genaamd. Bij een mountainbike Enduro wedstrijd telt simpel gezegd de afdaling. Pak je een Enduro in bijvoorbeeld de Ardennen waar geen liften zijn moet je alles zelf klimmen. Andere Enduro wedstrijden in bijvoorbeeld de Alpen worden veel lift geassisteerd gereden. Ondanks dat propt de organisatie er altijd wel klimmen in, niet alleen naar de stage nee ook in de stages…

Wat we in de afgelopen Enduro wedstrijden gemerkt hebben is dat, vooral daar in die klimmen en of vals platte secties waarbij je zelf veel moet trappen echt veel tijd te winnen is! Daar gaat mijn ideaalbeeld met een beetje spelen hier en daar en vooral bike parks te rijden L we moeten ook gewoon kilometers maken…

Tijdens deze “duur” training kies ik ervoor om een leuke afdaling te pakken welke ik dan blijf loopen totdat de 1000hm is gehaald. De Postbank Granny trail is dan een perfect lus om dit te doen! De route zou volgens mtbroutes een 124 meter aan hoogte meters moeten hebben wat neerkomt op een 8,5 keer rijden.

De eerste rondes zijn simpel, omhoogvliegen en omlaag spelen. Net zoals altijd dus. Naarmate de rondes optellen begin ik te merken dat ik mijn mountainbike steeds efficiënter door de afdaling laat rollen, het spelen wordt minder maar de remmen worden ook minder gebruikt! Snelheid is naar beneden niet zozeer meer interessant, nee energieverlies daar ligt de focus nu!

Het meest teleurstellende? Mijn horloge heeft slechts 712hm geregistreerd L