Trailaddicts Weekend @ MTB Verbier
The Greatest Rides In The Alps, dat belooft MTB Verbier. En ja, ze hebben gelijk. Wij komen hier niet voor eerst. Afgelopen jaar waren we ook in oktober in Verbier met een Trailaddicts Weekend. Dit jaar is onze groep zowaar nog groter, met enkel bekenden van eerdere Trailrides. Oktober blijkt een fantastische maand te zijn in Verbier. De trails zijn rustig, het is niet snikheet en het weer is doorgaans goed. Erik, van MTB Verbier, legt uit dat door de nabijheid van het Mont Blanc-massief Verbier in een "protected valley" ligt. Slecht weer blijft aan de hoogste berg (de Mont Blanc) kleven of het komt er niet overheen.
Dag 1: warm up
Deze donderdag is de dag met de minste weersvoorspellingen. Bewolkt en aan het eind van de dag regen. In de bergen betekent dat dus: sowieso een regenjasje mee! Met een grote groep van 16 man + 3 gidsen (Erik, Ben en Jessica) is het op de eerste afdaling zaak om even een plekje in de groep te vinden. De gasten met EWS-wedstrijdervaring (oké, dat is er 1: Martijn) duiken snel de eerste trail in. Weinig gekkigheid, maar wel diepe afwateringsgeulen waar je niet heel gemakkelijk doorheen manualt.
Een splitsing in twee groepen is snel gemaakt. De ene helft vormt de snellere groep, de andere helft voelt zich comfortabeler bij een groep met iets minder hard dalen. Maar beiden beleven evenveel FUN! We rijden vandaag grootdeels bikepark trails. Bij de espresso-stop meeten de twee groepen weer. Iedereen is nog happy met z'n groepskeuze. Verbazingwekkend is het dat de bikepark trails nu (aan het einde van het seizoen) echt in fantastische conditie zijn. Niet compleet kapotgeremd, maar gewoon lekker!
Als de donkere wolken zich aan het eind van de dag aandienen ben ik -en met mij een paar anderen- al behoorlijk op. De Wouaiy trail (bikepark: rood, Trailforks: zwart) vraagt veel van mijn armen en een paarhonderd meter voor het eind zwaai ik af. De splitsing naar het chalet. Door de regen dalen we dan alsnog 900 hoogtemeters. En wat blijkt: dat doen we op een sectie met superkrappe switchbacks die we later deze week ook zullen rijden.
Dag 2: boven de wolken
Na een fantastische avondmaaltijd van Lee ligt iedereen al redelijk snel op bed. Blijkbaar was ik niet de enige die moe was. Na het ontbijt met het lekkerste brood van Zwitserland, pakken we de shuttle van MTB Verbier naar een plek nóg hoger dan de bikeparklift (2.200m+). Het is nog een stukje verder klimmen op de fiets. We spotten de top van de Mont Blanc in de verte, maar om de paar minuten schuift er weer een wolk voor. We blijven in de wolken tot we de laatste bocht richting de trail nemen. Boven de wolken zien we witte toppen. De trail die nu komt (Vallon d'Arbi) vind ik één van de vetste van de trip! En ik ben niet alleen want achter mij hoor ik iemand die ik bijna niet afgeschut krijg :) Ja, het snelle groepje heeft er een nieuw lid bij!
De begroeiing gaat van droog gras, naar herfstgele lariksen, naar groene naaldbomen. En de trail gaat dus ook van mega-rocky naar steeds meer wortels. Schitterend! In de shuttle opnieuw naar boven komen we op de plek waar we een hike-and-bike tegoed hebben. Maar omdat het wolkendek dicht zit besluiten we die niet te doen. Of..... Als we iets afgedaald zijn klaart het toch op. We besluiten er met gids Erik tóch voor te gaan. De hike-and-bike is nu natuurlijk nog iets langer maar oh zo waard! Lunch in de zon. Een schitterend 360 graden uitzicht. En via een ridgeline duiken we de technische trail in. Echt technisch! Steil, smal en nul ruimte voor fouten. Iedereen loopt een enkele switchback. Maar dat maakt de trail niet minder; dit is weer een pareltje in Verbier!
Omdat we een flink aantal kilometers vanaf het chalet eindigen en we met de shuttle terug moeten rijden we nét iets verder door. Nog een berg op voor een snelle downhilltrack naar het chalet. Aankomen op de bike (en een kwartier eerder dan de bus!) blijft het mooiste.
Al tijdens het diner start Redbull Rampage. En natuurlijk wil iedereen dat zien. Waar het alle andere avonden gezellig is met een wijntje en een praatje, zitten we nu aan schermpjes gekluisterd. Natuurlijk kan dit ook samen! Erik en Jessica zetten op groot scherm Rampage op. Goed voor wat inspiratie?
Dag 3: bikepark shreddin' in Verbier
Vandaag is "Stache Day". De closing day van Verbier Bikepark. De dresscode = tuinbroek, buff, snor en een 69-bordje op je bike. Erik staat in deze outfit al te shinen. Benieuwd of hij in die strakke tuinbroek een switchback doorkomt...
In totaal komen we op bijna 6.000 hoogtemeters dalen vandaag. Met lange enduro-afdalingen, lunch in de gondel en doorrrr! De zwarte trails vergen flinke concentratie en precisie. En het is goed om wat afstand te houden wat de trails zijn al droog en stoffig! Natuurlijk eindigen we in het bikepark, waar ook de jumpline contest is. Hier komen wat goede rijders vandaag! Dikke whips. En een train van rijders die beiden op twee tables een backflip doen. Dat ging bij Andreu Lacondeguy niet goed in Rampage. Hier wel.
Flink geïnspireerd knallen we zelf ook nog twee keer over de blauwe jumpline in het bikepark. Die bochten lopen zo lekker. We jagen achter elkaar aan! Beneden bij de lift staat bier en hamburgers op ons te wachten. Bikepark Verbier trakteert!
Dag 4: de laatste, de mooiste
Zondag vertrekdag. Degene die voor het avondeten thuis willen zijn, vertrekken alvast, maar we blijven alsnog met een groepje van 9 man over om nog één laatste trail te rijden. De shuttle gaat vandaag naar Bruson, aan de tegenovergestelde kant van alle andere dagen. Er blijft nog een klim van 500 hoogtemeters over om op eigen kracht te doen, en met wat overtuiging weet iedereen zich ertoe te zetten.
Over traverserende singletracks klimmen we naar de trailhead. We kijken op een gletsjerrand en richting skidorp Verbier. De trail start op een ridgeline en we hebben er zin in! Volgens Erik en Ben is dit (eigenlijk) de mooiste trail uit het gebied. Wij zijn de laatste trip van het seizoen, dus ook voor bikejunkies Erik en Ben is dit een prachtige afsluiter. Iedereen geniet met volle teugen. De trail is lang en heeft alles! Uitzicht, rockgardens, switchbacks, highspeed stukken, wortelpacks, flow. Wij zijn stoked om volgend jaar wéér naar MTB Verbier te komen! En daar proosten we stiekem op als we bij het chalet van Erik en Jessica een glas bubbels openen om het einde van het seizoen te vieren...
Video Trail-Addicts weekend Verbier
Mountainbike weekend verbier dag 3 en 4
“Swiss traverse” gewoon synoniem is voor een stuk klimmen
Vandaag ontbijten we rustig. Pas als de zon in onze vallei schijnt, gaan we op pad. Vanuit de accommodatie rollen we zo richting de lift in Le Châble. We pakken dezelfde lift in Verbier als dag 1 en traverseren een stuk richting de piek van Pierre Avoi. Inmiddels hebben we geleerd dat “Swiss traverse” gewoon synoniem is voor een stuk klimmen.
Aaneenschakeling van switchbacks
Bovenaan sturen we onze drone de lucht in. Wat een schitterend segment: we rijden over de kam van een bergrug (niet naar rechts kijken!), en komen dan bij de start van onze hike-a-bike aan. Met de fiets op de nek klimmen we een stuk. Dat voelt toch heroïsch. Vanaf hier is het een aaneenschakeling van switchbacks. Steil, loose en met weinig ruimte voor fouten. Bij een aantal moet je echt even kijken welke lijn je moet nemen om niet direct over het randje te duikelen.
Verbier Bikepark
Heelhuids komen we opnieuw door Verbier. Omdat het zaterdag is, is het bikepark wat drukker dan de voorgaande dagen. En ook wij laten ons verleiden voor een run in het Verbier Bikepark; deze keer de rode trail ‘Wouaiy’. Die vergt wel even wat meer van onze handen, onderarmen en bovenbenen, zeg! Op een downhill-bike zou je hier gemakkelijk alle wortels absorberen, maar wij nemen halverwege toch even een ‘armpump-break’.
de finale afdaling
De volgende run is nog een combinatie van de blauwe en rode trail. Fijn om te merken dat je een tweede keer direct met meer flow rijdt. We zijn nog niet moe (toch?), dus we gaan nog een keer met de lift omhoog voor de finale afdaling. Dit wordt er een waarbij we van 2.200 tot 800 meter afdalen. Maak je borst maar nat!
Schitterend, dit trailnetwerk
We droppen in op een snelle trail met puntige rotsen. Deze trail eindigt weer bij het chalet, dus als we het dal in kijken zien we hoeveel we nog te gaan hebben. Schitterend, dit trailnetwerk. Ook door de wandelaars worden we meestal positief aangemoedigd, ondanks dat we ze in een wolk van stof achterlaten.
de hottub al opgestookt
Twee van onze mede-bikers hebben vanuit Verbier de shortcut genomen en zijn eerder thuis. Die hebben de hottub al opgestookt als wij aankomen. Na een heerlijke maaltijd duiken wij er ook nog even in - en zitten we onder een superheldere hemel weer bij het kampvuur met prosecco, wijn en bier. Jammer dat dit al de laatste avond is.
Richting La Payanne
Morgen is maandag, en een normale werkdag voor de meesten. Maar het zou zonde zijn om niet nog een laatste trail te pakken, deze zondagochtend. En wat voor één! Anders dan het bikepark in Verbier, rijden we nu de tegenoverliggende berg op richting La Payanne. Hier is niemand. Ook het natuurschoon (rode herfstige struiken) hebben we voor onszelf.
prachtige natuurlijke bostrail
We traverseren een stukje en komen op een prachtige natuurlijke bostrail. Met soms een heel kort pittig klimmetje over hoog uitstekende boomwortels, rotsblokken en net zo goed weer naar beneden over hoog uitstekende boomwortels en rotsblokken. Volg het wiel van je voorganger, dan red je het wel. Ik kan me goed voorstellen hoe heftig deze trail moet zijn tijdens een endurowedstrijd; hard on the pedals!
We raggen naar beneden. En daar aangekomen tellen we de koppen. Jep! Iedereen heeft het gered en met veel big smiles. Hiervan kunnen we nog flink nagenieten in de reis naar huis. We gaan maar eens dagdromen over onze volgende bestemmingen...
Onze video komt snel online! Stay tuned :D
Edersee kellerwald mountainbike weekend
Holland MTB Tours en MTB-sportief
Vrijdag, half zeven vertrekken, Pieter in Naarden en Tjeb in Maartensdijk oppikken en op weg naar de Edersee voor een door ons georganiseerd weekend, met 18 deelnemers. Altijd weer spannend hoe het gaat worden en hoe de mensen zijn.
Half twaalf komen we aan bij het meer, nog even checken of een hek wel openstaat welke in de route van vandaag zit. Hmm gesloten, wij naar boven gelopen om een ander pad te zoeken, we hebben geluk, dat is er! Zo nu met een gerust hart naar het hotel, waar we om 12.00uur aankomen. De eerste deelnemers zijn er al, één ervan ken ik, heeft ook aan onze Enduro reis in Aosta deelgenomen, leuk weerzien!! Overigens zien we veel mensen weer terug in onze reizen, doen we toch iets goed denk ik.
Spullen uit en van de bus, eerst maar een bak koffie doen en uitsmijter eten.
Langzaam komen de deelnemers binnen, het plan is om twee uur op pad te gaan voor de eerste tocht en dat gaat lukken. 10 over twee rijden we allemaal weg, we vertrekken als één groep met het idee dat dit bij de eerste klim wel uiteen zou vallen en we dan zouden splitsen in twee groepen. Pieter rijdt voorop trekt er goed aan en heeft een flink tempo. We duiken vrijwel direct het bos in en zakken af naar de waterkant welke we volgen. Na n kilometer of 6 komen we op een gravel fietspad en fietsen langs de rivier de Eder om deze na een tijdje over te steken en een pad tussen de weilanden op te rijden. Schitterend heuvelachtig hier, lijkt een beetje zuid Limburg. Daarna een lange asfalt klim natuurlijk gevolgd door een lange afdaling. Plotseling weer afslaan de landerijen in, na een stuk over een weiland de bosjes in om op een verlaten spoorlijn terecht te komen. We hobbelen over de bielzen en kiezels, heel apart, na een eindje weer eraf over een akker afdalen naar de straat, even bijkomen. Na wederom een lange klim nog verder klimmen het bos in. Op de top aangekomen hebben we een prachtig uitzicht op de Stuwdam en in de verte kasteel Waldeck. Een prachtige afdaling volgt, veel blad, takken en stenen maken het spannend, alles gaat goed. Het laatste stuk weer over fietspad en de weg terug naar het hotel. En de hele groep is nog compleet, allemaal goede fietsers dus. We zijn vroeg terug en hebben dus nog tijd voor een biertje en knabbeltje voordat we om 19.00uur gaan eten. Bij het diner de briefing voor de zaterdag. Ik vertel dat er morgen met twee groepen en in een rustiger tempo gereden gaat worden, één “toer”groep met de vlottere klimmers en misschien iets meer kilometers, en een “recreatieve” groep, lekker relaxt rijden en misschien iets vaker stoppen voor een foto of i.d. Men mag erover nadenken en het morgen bij aanvang laten weten.
de nadelen van een oerbos
Zaterdag: 09.00uur De zon schijnt alweer en Iedereen staat klaar en heeft er zin in. Ik gids de “recreatieven” en blijk 6 mensen te hebben, Tjeb doet de Tour groep en heeft er dus 12. Pieter blijft bij de bus, voor eventuele calamiteiten. Tjeb vertrekt als eerste met zijn groep, wij volgen niet lang daarna. We gaan gelijk het Kellerwald in en ontdekken de nadelen van een oerbos. Als er namelijk bomen omvallen, laat men die gewoon liggen, de natuur moet zijn gang gaan. Op het pad waar we reden lagen diverse bomen, dus af en toe was het klunen. Verder veel losse stenen en takken. Leuk! Na een tijdje komen we op de weg, deze volgen we en maken een lange klim. We zien Tjeb met zijn groep op een eiland staan, deze is nu op de fiets te bereiken omdat het meer droog staat aan deze kant. De klim eindigt aan de bosrand, we stoppen hier en genieten van het uitzicht, in de verte kasteel Waldeck en aan de andere kant de mast op het hoogste punt in deze omgeving, waar we morgen naar toe gaan. Terwijl wij staan te genieten komt Tjeb met zijn groep aangefietst. 3 mensen uit zijn groep houden het voor gezien, het tempo ligt iets te hoog en zij doen liever iets rustiger aan en sluiten dus bij ons aan. Verder, het bos in een mooie single track die snel overgaat in een vrij steile lange afdaling, super genieten, alleen jammer dat bijna aan het eind weer een paar bomen liggen. Beneden gaat het verder over een bosweg, lekker glooiend, na een tijdje weer een lange klim welke weer overgaat in een single trail, rechts van ons beneden zie je waar het meer zou moeten zijn. Plotseling houdt het pad op lijkt het. Even stoppen en de deelnemers laten zien waar het naar toe gaat, recht, stijl naar beneden. Een korte instructie en bijna iedereen gaat het proberen. De ondergrond is gelukkig droog, wel wat blad en veel losse stenen, soms het pad bijna niet te zien en er zijn er dan ook die gewoon recht naar beneden gaan, van het pad af. Menig valpartijtje, gelukkig allemaal niet ernstig, ik ga als laatste en kom ook heel beneden aan. Er zijn er een paar die het niet gehaald hadden en het nog eens gaan proberen, lopen naar boven en opnieuw!
de prachtige herfstkleuren en de heerlijke temperatuur verwennen ons
We volgen het pad langs het meer en komen aan bij de plek waar normaal een pond vaart, deze is echter al geruime tijd geleden uit de vaart gehaald vanwege de droogte, het is zelfs zo droog dat de brug over het oorspronkelijke riviertje weer droog ligt. In 1918 is het dal onderwater gezet en sindsdien is de brug bijna nooit meer boven water geweest, maar nog nooit zo extreem als nu. Verderop ligt nog een kerkhof wat onder water verdween, maar ook nu droog ligt, daar gaan we morgen komen. We besluiten niet de afkorting te nemen, het is nog vroeg, en ook rond het hele meer te fietsen.
Vanaf de brug over de weg naar het begin van het meer, in Herzhauzen. Tijd voor een pauze en een reep. Daarna over een prachtig pad langs het meer, de prachtige herfstkleuren en de heerlijke temperatuur verwennen ons. Nadat we de brug weer gezien hebben gaan we weer klimmen, het pad wordt steeds smaller. We zijn al flink op hoogte als het pad echt heel smal is en rotsen en wortels het lastig maken, daar komt bij dat de helling wel erg steil is en er weinig bomen staan, dus als je gaat ga je diep. Maar alles gaat goed, enkelen lopen en nemen geen risico, heel verstandig!! Super spannend pad!! Daarna door een groot aantal stenen torentjes, naar nog een steile klim en we rijden een stuk over een soort van bergkam. Gevolgd door een leuke afdaling naar een bospad welke we lange tijd volgen. Plotseling nog een leuke single track afdaling welke eindigt in het dorp Nieder Werbe, waar we een leuk terras vinden en we een lekker soepje eten, 40 km afgelegd.
prachtig uitzicht over de Edersee
Pieter neemt het van mij over, ik mag(moet) op de bus, we delen de dag zodat we beiden wat kunnen fietsen en niet alleen maar in de bus hoeven te hangen. De fiets van één van de deelnemers is stuk, versnelling werkt helemaal niet meer, gelukkig hebben wij reserve fietsen en kan hij de tocht gewoon uit fietsen.
Na de lunch gelijk weer het bos in om er vervolgens bij Waldeck weer uit te komen. Daar is de keuze, of met de kabelbaan naar boven, of op de fiets. Slechts 1 persoon wil graag met de lift, de rest fietst naar het kasteel. Vandaar hebben we een prachtig uitzicht over de Edersee en zien de Stuwdam liggen waar we straks over heen zullen gaan. Hier zien we ook goed hoe leeg het meer is. Er zijn nu bergjes zichtbaar die ik nog nooit gezien heb (en ik ben hier al echt vaak geweest). Na het kasteel weer het bos in leuke spannende single trails / bergpaadjes om uiteindelijk weer boven op een berg te staan net voorbij de stuwdam, weer mooi zicht daarop. Vanaf hier een hele technische steile afdaling met switchbacks, gaaf! Over de dam, altijd mooi!! Daarna over een gravel pad langs het meer, recht tegenover heet kasteel Waldeck ligt nu zo’n drooggelegde bergrug, die moeten we op natuurlijk. Prachtig het lijkt wel een ander planeet, heel apart. Na hier even gespeeld te hebben terug naar het hotel. Wat een dag, heerlijk!!!
allen gaan met een grote glimlach op het gezicht weer naar huis
Zondag: We hebben besloten om 08.45 te starten, want de kamers “moeten” om 12uur leeg zijn. Het is weer prachtig, de zon doet al zijn best en er hangt nog een beetje mist, sprookjesachtig. We gaan direkt het bos weer in, de eerste 8 km is alleen maar klimmen, naar het hoogste punt. Vandaar hebben we een prachtig uitzicht over de omgeving. Daarna volgt een hele lange afdaling. Werkelijk een roller coaster, in het begin best steil en spannend, daarna overgaand in een schitterende flowy trail tot aan het meer. Vandaar over het pad langs het meer, we komen bij Bringhausen en rijden nog eens het (droge) meer in. Naar het eiland, en zien nu ook het kerkhof. Heel apart en zeer bijzonder zo over de bodem van het meer te rijden. Om half 12 zijn we weer bij het hotel, iedereen douchen en inpakken, nog even iets drinken en allen gaan met een grote glimlach op het gezicht weer naar huis. Het was weer een super weekend, prachtig weer, een Indian summer, een leeg meer en gezellige, leuke mensen. Wellicht tot ziens!
Trail-Addicts weekend in Verbier DAG1
Het voelt als thuis komen hier in Zwitserland
De verrassing is groots! Als je in het donker arriveert , is de volgende ochtend dat je wakker wordt in de bergen echt een traktatie. Rotswanden links, een gletsjer in de achtergrond rechts. Schitterend. ‘Onze’ Rik is inmiddels al voor de tiende keer in Verbier (Zwitserland), en het bergdorp voelt inmiddels haast als thuiskomen voor hem.
Cabane Brunet op voor een eerste afdaling
Dit eerste Trailaddicts Weekend wordt gehost door MTBVerbier: met het supergastvrije stel Erik en Jessica. Voordat alle 7 andere gasten gearriveerd zijn, rijden we zelf nog even met onze ‘nieuwe’ Volkswagen T5 bikebus (#vanlife project) de berg naar Cabane Brunet op voor een eerste afdaling. De komende dagen zullen we van Erik’s shuttleservice of liften gebruik maken.
Het bikeseizoen is fantastisch geweest
In de middag is iedereen gearriveerd en duiken we direct het Verbier Bikepark in om op te warmen en eens te kijken wat voor een vlees we in de kuip hebben. Het skill-niveau en de snelheid van de meeste trailijders ligt redelijk dicht bij elkaar. Dus we kunnen lekker door! Opnieuw de lift omhoog, en tijd voor afdaling twee: deze is highspeed (maar opletten voor de afwateringsgeulen!). Als je niet vooraan rijdt, rij je in een gigantische stofwolk. Het bikeseizoen is fantastisch geweest deze zomer: weinig regen en perfecte temperaturen.
De eerste OTB
Halverwege de trail wordt het iets stijler en technischer. De eerste OTB wordt op naam gezet door onze oudste rijder (60!). “Gelukkig leer je wel vallen, na 10 jaar judo.” Dus ook de volgende valpartijen worden goed opgevangen en doorgerold.
de Route du Soleil trail
Het is lekker voor het zelfvertrouwen om nog een keer de blauwe run (Tsopu) in het bikepark te pakken. Dit keer jumpen we de rollers die we eerder laag-aan-de-grond probeerden te houden, en de kombochten ‘railen’ we op het randje. Lekker! Halverwege laten we ‘m achter ons liggen en slaan af naar de Route du Soleil trail, die ons naar het chalet van MTBVerbier voert. Stof, stof en nog meer stof! Zoveel zelfs, dat afstand houden wel móét, of je moet puur op je anticipatie-enduroskills vertrouwen dat je iedere losliggende kei wél weet te vermijden. Dat laatste werkt niet helemaal; verblind door het stof schiet ik door een losse steen van mijn pedaal met wat mooie flatpedal-pin krassen in mijn kuit als (kort)blijvende herinnering.
kampvuur aan en koude biertjes
Bij het chalet gaat direct het kampvuur aan, klinken we met de eerste koude biertjes. En bovenal: we zijn ons flink aan het verheugen op de volgende dag. Een helidrop bij Zermatt staat ons te wachten!
[/vc_column_text][/vc_column][/vc_row]
De Sigma Buster 2000 – Review
Om de mogelijkheden toch wat te vergroten zijn we op pad gegaan met de Sigma Buster 2000
Review: Destroyer downhill jeans – (Ja, een mountainbike spijkerbroek!)
Ik weet het nog goed. Juni 2019, Leogang, World Cup downhill. Loïc Bruni won. Maar als het niet om de [...]
Finale Ligure wintertrip, de ultieme anti-winterdip
Het is een donkere en regenachtige dag ergens in november. Ik heb net weer de modder van mijn fiets, broek [...]
Mountainbike geometrie: alle termen uitgelegd
Het begrijpen van de geometrie is essentieel. Elk element van de mountainbike geometrie draagt bij aan de rijervaring en prestaties van de bike op verschillende terreinen
Mondraker Enduro Team Davos 2024 – en de inschrijving opent deze week
Het staat in 2024 weer omcirkeld in de agenda: Mondraker Enduro Team. Van 5 t/m 7 september in Davos (Zwitserland). [...]
BMW X3 Offroad test
Kan een BMW X3 uit 2011 offroad? Misschien is het goed eerst even wat uit te leggen. Of een BMW [...]